Αιχμή της αναμέτρησης κυβέρνησης - εργαζομένων στις 7 Απρίλη ασφαλώς θα είναι οι ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση. Ομως, δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και το νέο φοροληστρικό νομοσχέδιο, το νέο μισθολόγιο, όπου προβλέπονται περικοπές στη μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων 2,3 δισ. ευρώ για την περίοδο 2016 - 2019, ενώ η λεγόμενη προσωπική διαφορά είναι πολύ πιθανό στο άμεσο μέλλον να καταργηθεί. Είναι ο νέος αντιδραστικός νόμος για τη Δημόσια Διοίκηση (ν. 4639/2016), δηλαδή η ενδυνάμωση του αυταρχικού κράτους, η ένταση της κρατικής καταστολής, η νέα τιμωρητική αξιολόγηση που συνδέεται με το μισθό, το βαθμό, τις υποχρεωτικές μετατάξεις, όπως και με τις απολύσεις. Πολύ απλά, η επίθεση είναι γενικευμένη σε όσα δικαιώματα έχουν απομείνει.

Στις 7 Απρίλη, λοιπόν, έχουμε πολλούς λόγους για να απεργήσουμε. Ο κάθε εργαζόμενος ξεχωριστά και όλοι μαζί να συμβάλουμε στην οργάνωση και στην επιτυχία της απεργίας.

Παίρνουμε την υπόθεση της ζωής μας και την οργάνωση της πάλης στα χέρια μας. Πολύ απλά, αυτό σημαίνει πως το κάθε σωματείο παίρνει την υπόθεση της απεργίας «πάνω του». Οργανώνει την απεργία με σχέδιο, συγκαλεί Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις εργαζομένων, δεν αφήνει ούτε ένα χώρο εργασίας όπου οι συνδικαλιστές του δε θα περιοδεύσουν, δε θα ενημερώσουν τους εργαζόμενους. Αξιοποιεί όλες τις μορφές πάλης, από μια απλή ανακοίνωση, συνέντευξη Τύπου, παραστάσεις διαμαρτυρίας, στάσεις εργασίας, αλλά και πιο ανεβασμένες μορφές πάλης. Με αυτά και άλλες πρωτοβουλίες που θα πάρει το ίδιο το σωματείο θα δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την επιτυχία της απεργίας, θα προετοιμάζεται η μεγάλη μάχη της 48ωρης απεργίας.

Με αφορμή την ακύρωση απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου της Πάτρας από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, δηλαδή από την κυβέρνηση, που απάλλασσε από δημοτικά τέλη λαϊκά νοικοκυριά και επέβαλε σε μεγάλες επιχειρήσεις πρόσθετη φορολογία, είναι γεγονός ότι αναδεικνύεται, για άλλη μια φορά, ο ταξικός χαρακτήρας του κράτους. Αξίζει να θυμίσουμε ότι αυτό που ακυρώθηκε είναι η ένταξη των μεγάλων επιχειρήσεων και μεγάλων βιομηχανικών μονάδων στον υψηλότερο συντελεστή δημοτικών τελών και ταυτόχρονα η πλήρης απαλλαγή από τα δημοτικά τέλη των κατοίκων των περιοχών γύρω από το ΧΥΤΑ της Ξερόλακκας και του Βιολογικού Καθαρισμού. Η λογική της διοίκησης του δήμου, η οποία στο τιμόνι της έχει κομμουνιστή δήμαρχο, απλή. Σε συνθήκες που κόβονται συντάξεις, μισθοί, αυξάνεται η φορολογία των λαϊκών νοικοκυριών, ένα ελάχιστο μέτρο ανακούφισης είναι και αυτό. Αυτό ακριβώς που η κυβέρνηση απέρριψε και η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου έκανε δεκτή την προσφυγή κατά της απόφασης εκπροσώπων των μεγαλοβιομηχάνων και μεγαλοεπιχειρηματιών. Ποιοι προσέφυγαν κατά της απόφασης; Το Επιμελητήριο Αχαΐας, ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας, η Ενωση Ξενοδόχων Περιφέρειας Πατρών και άλλοι. Καταλαβαίνει εύκολα κάποιος ποιον ικανοποίησε η κυβέρνηση...

Αντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Τον Οκτώβρη του 2014, ο Γενικός Γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής είχε πάρει τουλάχιστον 10 αποφάσεις που ακυρώνουν αντίστοιχες δημοτικών συμβουλίων σχετικά με τη μη άσκηση ένδικων μέσων κατά πρωτόδικων αποφάσεων που όριζαν τη μετατροπή συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου, στη μη αποστολή στοιχείων για τον «επανέλεγχο» των συμβάσεων και στην άρνηση προώθησης των διαδικασιών που αφορούσαν στην «αξιολόγηση». Επίσης, ο γενικός γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου είχε προχωρήσει στην ακύρωση της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Πάτρας ενάντια στην εφαρμογή του νόμου 4250/2014 περί «αξιολογήσεων» και στο λεγόμενο επανέλεγχο των εργαζομένων Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ), με τον δήμο Πάτρας να έχει εγκρίνει ψήφισμα αντί για απόφαση. Ειδικότερα για την Πάτρα, ο ασκών χρέη Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης έχει δείξει κι άλλες φορές πως στέκεται απέναντι στον κομμουνιστή δήμαρχο Κώστα Πελετίδη και τη δημοτική Αρχή. Δημιούργησε εμπόδια με την καθυστέρηση έγκρισης του προϋπολογισμού του δήμου για το 2016 μέχρι του σημείου να κινδυνεύει η έγκαιρη καταβολή του μισθού των εργαζομένων με οκτάμηνες συμβάσεις. Ακόμα, δε δίστασε να δείξει ξεκάθαρα τη στήριξή του στη φασιστική Χρυσή Αυγή, εγκαλώντας και απειλώντας τον δήμαρχο της Πάτρας για την απόφασή του να αποστείλει έγγραφο στους αντιδημάρχους, στους προέδρους των υπηρεσιών και στις υπηρεσίες του Δήμου, στο οποίο σημείωνε πως «ο Δήμος Πατρέων ουδεμία σχέση θέλει να έχει με τη ναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Ως εκ τούτου, με κανέναν τρόπο δε θα διευκολύνει την κοινοβουλευτική ή άλλη δραστηριότητά της και άρα την εγκληματική της δράση, με τη διάθεση στοιχείων του, χώρων που του ανήκουν ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο».

Αυτή η εξέλιξη δεν είναι παράδοξη. Αποκαλύπτεται ο χαρακτήρας του αστικού κράτους, κομμάτι του οποίου είναι και η Τοπική Διοίκηση και μάλιστα με τις ανάλογες βαθμίδες που επιτρέπουν να «διορθώνει» τυχόν «αστοχίες» που σημειώνονται σε περίπτωση που υπάρξει δημοτική αρχή που αντιπολιτεύεται τις αστικές κυβερνήσεις και τον ταξικό χαρακτήρα του κράτους. Στόχος της λειτουργίας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης είναι η εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής της εκάστοτε κυβέρνησης. Οπως ακριβώς έγινε και στην περίπτωση της Πάτρας. Γιατί, για το αστικό κράτος, θεωρείται αστοχία ένας δήμος να πάρει φιλολαϊκή απόφαση να μεροληπτήσει ταξικά υπέρ των φτωχών εργατικών - λαϊκών στρωμάτων και εις βάρος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Αλλωστε, η πλειοψηφία των δήμων και των περιφερειών επικαλούνται πολύ συχνά το θεσμικό πλαίσιο, ως άλλοθι για να υλοποιούν την αντιλαϊκή πολιτική και να διαχειρίζονται μία πολύ συγκεκριμένη κατάσταση. Στο ερώτημα τι μπορεί να κάνει μια κομμουνιστική δημοτική αρχή μέσα σε αυτό το πλαίσιο, την απάντηση τη δίνει η ανακοίνωση που εξέδωσε η δημοτική αρχή, με αφορμή αυτό το ζήτημα: «Θα παρέμβει αξιοποιώντας τις ελάχιστες δυνατότητες που της παρέχουν το θεσμικό πλαίσιο και η αστική νομοθεσία, για να ανατρέψει αυτήν την απόφαση. Είναι αποφασισμένη να συνεχίσει την ίδια συνεπή πορεία της και να υπερασπιστεί με όλα τα μέσα τα λαϊκά συμφέροντα. Καλεί το λαό της περιοχής να βγάλει τα συμπεράσματά του, να καταδικάσει και να ανατρέψει με την πάλη του την αντιλαϊκή πολιτική κράτους και κυβέρνησης».