Σε ποιους νομίζουν ότι απευθύνονται; Ποιος εργοδότης έχει ανάγκη να επικαλεστεί αυτό ως λόγο απόλυσης, όταν η ίδια η αντεργατική νομοθεσία τού δίνει τη δυνατότητα να αλλάζει τους εργαζόμενους σαν τα πουκάμισα, χωρίς καμιά εξήγηση ή δικαιολογία; Οταν κάθε μέρα χάνουν τη δουλειά τους για διάφορους λόγους τουλάχιστον 8.290 μισθωτοί, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του «Εργάνη»; Ο,τι και να κάνει, ό,τι και να πει η κυβέρνηση, δεν πρόκειται να ξεγελάσει κανέναν εργαζόμενο για το εγκληματικό νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να ξεφουρνίσει και για τους πραγματικούς σκοπούς που αυτό υπηρετεί, σε συνθήκες πολεμικής προετοιμασίας. Το γεγονός πάντως ότι ψάχνει τρόπο να παγιδέψει την αγανάκτηση των εργαζομένων και να προλάβει αγωνιστικές αντιδράσεις, επιβεβαιώνει την ανάγκη ακόμα πιο μαζικά να πάρει το μήνυμα ότι το νομοσχέδιο - έκτρωμα είναι για τα σκουπίδια και ότι εκεί σκοπεύουν να το στείλουν με τους αγώνες τους οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα τους.
Η στροφή στην πολεμική οικονομία δεν αφορά μόνο «παραδοσιακά» μονοπώλια της στρατιωτικής βιομηχανίας, αλλά και νέους «παίκτες», όπως η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία «Porsche», που σε συνεργασία με την «Deutsche Telekom» ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός ταμείου 500 εκατ. ευρώ για επενδύσεις στον στρατιωτικό τομέα. Ανάλογες επενδύσεις γίνονται και σε στρατηγικές υποδομές, που ο ρόλος τους αναβαθμίζεται σε καιρό πολέμου. Οπως ο λεγόμενος «Σιδηρούς Ρήνος», μια σιδηροδρομική γραμμή που συνέδεε το λιμάνι της Αμβέρσας με τον Ρουρ στη Γερμανία και έχει αχρηστευτεί από τις αρχές του '90. Τώρα, Βέλγιο, Ολλανδία και Γερμανία βρίσκονται σε συζητήσεις για την επαναλειτουργία της, με έργα 17 δισ. ευρώ. Βασικός στόχος είναι η γρήγορη μεταφορά στρατιωτικού υλικού προς τα ανατολικά, καθώς σε περίπτωση πολέμου εκτιμάται πως οι σιδηρόδρομοι θα «φρακάρουν». Θυμίζουμε ότι πριν από μερικές βδομάδες, το άλλο μεγάλο λιμάνι της Ολλανδίας, το Ρότερνταμ, ανακοίνωσε πως προχωρά στη δέσμευση χώρου για πολεμικά πλοία και στον σχεδιασμό μεταφοράς στρατιωτικού φορτίου σε περίπτωση πολέμου, ενώ το λιμάνι της Αμβέρσας στο Βέλγιο φιλοξενεί τακτικά στρατιωτικό εξοπλισμό για τις αμερικανικές δυνάμεις που σταθμεύουν στην Ευρώπη. Οσο τα σφυριά της πολεμικής προετοιμασίας χτυπάνε σε εργοστάσια, σιδηρόδρομους, λιμάνια, αεροδρόμια, τόσο πιο δυνατά ακούγεται κι ο συναγερμός για τους λαούς να διαχωριστούν από τα σχέδια της αστικής τάξης και να διαμορφώσουν το δικό τους σχέδιο σύγκρουσης με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από αυτόν.
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, το 12,4% των εργαζομένων ηλικίας 20 έως 64 ετών στην Ελλάδα δήλωσαν ότι απασχολούνται 49 ή και περισσότερες ώρες τη βδομάδα στην κύρια εργασία τους (ακόμα περισσότερες δηλαδή αν δουλεύουν και σε άλλον εργοδότη). Οι «επιδόσεις» αυτές κατατάσσουν τη χώρα μας στη 2η θέση των χωρών της ΕΕ με τα πιο εξαντλητικά ωράρια εργασίας το 2024. Πρώτη είναι η Ιρλανδία, με 13,4% των μισθωτών να δουλεύουν 49 η και περισσότερες ώρες τη βδομάδα. Σε υψηλά ποσοστά κινούνται επίσης η Κύπρος (10%), η Γαλλία (9,9%), η Πορτογαλία (9,2%), το Βέλγιο (8,4%) και η Αυστρία (8%). Αυτά τα στοιχεία δεν μπορούν ασφαλώς να αποτυπώσουν τη συνολική εικόνα στην αγορά εργασίας, που είναι πολύ χειρότερη. Επιβεβαιώνουν όμως ότι οι νόμοι που έχει στα σκαριά η κυβέρνηση έρχονται να «κουμπώσουν» σε μια αγορά εργασίας που ήδη λειτουργεί σαν ζούγκλα για τους εργαζόμενους. Κι ότι θα δώσουν στην εργοδοσία τα εργαλεία να «νομιμοποιήσει» το ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου, κάνοντας το επόμενο βήμα για δουλειά όσο, όπως, όπου και όποτε θέλει ο εργοδότης. Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει ότι στο σύνολο της ΕΕ, 27,5% των αυτοαπασχολούμενων δουλεύει με εξαντλητικά ωράρια. Δηλαδή, αγκομαχούν να βγάλουν ένα μεροκάματο επιβίωσης, κι ας καταγράφονται ως «επιχειρηματίες» και ...αφεντικά του εαυτού τους.
1864 Γεννιέται ο Ελευθέριος Βενιζέλος, επτά φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας, από τους βασικούς στυλοβάτες του αστικού πολιτικού συστήματος της Ελλάδας.
1921 Ξεκινά η Μάχη του Σαγγάριου, που καταλήγει με ήττα του ελληνικού στρατού (Μικρασιατική Εκστρατεία).
1923 Τον Αύγουστο του 1923 πραγματοποιήθηκαν οι μεγαλύτερες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα πρώτα χρόνια του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος. Στον Πειραιά, στρατός και αστυνομία επιτίθενται στους συγκεντρωμένους απεργούς στο Πασαλιμάνι. Απολογισμός: 11 νεκροί εργάτες, 100 τραυματίες και συλλαμβάνονται περίπου 500.
1939 Υπογράφεται το σοβιετογερμανικό Σύμφωνο μη επίθεσης, το γνωστό Σύμφωνο «Μολότοφ - Ρίμπεντροπ». Η υπογραφή του συμφώνου επήλθε μετά τη Συμφωνία του Μονάχου το 1938 (μεταξύ Γερμανίας, Ιταλίας, Βρετανίας και Γαλλίας) που ουσιαστικά «έσπρωχνε» τον Χίτλερ προς ανατολάς και αφού όλες οι αλλεπάλληλες προσπάθειες προσέγγισης της ΕΣΣΔ με τις «δημοκρατίες» της Ευρώπης για τη συγκρότηση μετώπου κατά της επιθετικότητας του φασισμού είχαν αποτύχει.
1942 Ξεκινά η εποποιία του Στάλινγκραντ, που καταλήγει στις 2 Φλεβάρη 1943 με νίκη του Κόκκινου Στρατού.
1983 Ψηφίζεται από τη Βουλή ο νόμος για την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης.
1985 Η ελληνική κυβέρνηση ανακοινώνει την άρση της εμπόλεμης κατάστασης με την Αλβανία, η οποία διήρκεσε 40 χρόνια.
1891 Ο Αμερικανός εφευρέτης Τόμας Εντισον καταθέτει αιτήσεις ευρεσιτεχνίας για την κινηματογραφική κάμερα και τη μηχανή προβολής.
1929 Γεννιέται ο Παλαιστίνιος ηγέτης Γιάσερ Αραφάτ, ηγέτης της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO), καθώς και πρώτος Πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής.
1944 Κηρύσσεται παλλαϊκή απεργία Εθνικής Σωτηρίας από το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και την ΕΠΟΝ, στην οποία μετέχουν πάνω από 200.000 εργαζόμενοι.
1945 Μεγάλη συγκέντρωση του ΕΑΜ πραγματοποιείται στο γήπεδο του Ηρακλή στη Θεσσαλονίκη.
1952 Εκδίδεται το πρώτο φύλλο της εφημερίδας της ΕΔΑ «Η Αυγή». Πρώτος διευθυντής της ήταν ο Βασίλης Εφραιμίδης.
1975 Τελειώνει η δίκη των πρωταιτίων του στρατιωτικού πραξικοπήματος της 21ης Απρίλη 1967. Το Δικαστήριο επιβάλλει την ποινή του θανάτου στους τρεις αρχιπραξικοπηματίες Γ. Παπαδόπουλο, Γ. Μακαρέζο και Στ. Παττακό. Στις 25 Αυγούστου ο Κ. Καραμανλής συγκαλεί εκτάκτως το Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο αποφασίζει ομόφωνα μετατροπή της θανατικής καταδίκης των τριών σε ισόβια δεσμά.
1994 Μονογραφείται η Συμφωνία του Οσλο μεταξύ Ισραήλ και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης.