Τα νοσοκομεία «βλέπει» το κράτος ως «αδύναμο κρίκο» στην εκτόξευση του «δημόσιου χρέους» προς τρίτους, που έφτασε τα 3,65 δισ. ευρώ. Από αυτά, τα 1,6 δισ. είναι χρέη των νοσοκομείων σε προμηθευτές. Η δημοσιοποίηση των στοιχείων από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους πυροδότησε τη συζήτηση για τον «μεγαλύτερο κακοπληρωτή της αγοράς», που είναι τα νοσοκομεία, «παρά την αλματώδη αύξηση στη χρηματοδότησή τους κάθε χρόνο», όπως γράφτηκε σε μερίδα του Τύπου. «Αλματώδης» δεν είναι βέβαια η αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης στην Υγεία (το εντελώς αντίθετο συμβαίνει), αλλά ο ρυθμός με τον οποίο προωθείται η εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίησή της, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη λειτουργία των νοσοκομείων ως «αυτοτελών οικονομικών μονάδων». Εκεί «κουμπώνει» και η συζήτηση για τα χρέη προς τρίτους, με «επιχειρήματα» βγαλμένα από non paper της κυβέρνησης: Αφού τα νοσοκομεία χρωστάνε, ας κάνουν καλύτερη διαχείριση (βλέπε περικοπές στις δαπάνες) ή ας αυξήσουν τα έσοδά τους. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση, ο λογαριασμός έχει παραλήπτη - και θύμα - τον λαό. Αντί το κράτος να χρηματοδοτεί το σύστημα Υγείας με όλους τους αναγκαίους πόρους και να το στελεχώνει με το απαραίτητο προσωπικό, εκβιάζει υγειονομικούς και ασθενείς να συμβιβαστούν με τη βαρβαρότητα της πολιτικής του. «Θα πληρώσεις για τα χρέη με αύξηση των απευθείας πληρωμών και υποβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας ή με αύξηση των φόρων;». Αυτό είναι το ξεδιάντροπο δίλημμα που απευθύνει στον λαό.

Οταν πριν λίγο καιρό ο Γερμανός καγκελάριος εξέφραζε τον θαυμασμό του για το μέγεθος της «ευελιξίας» στην ελληνική αγορά εργασίας, δεν το έκανε τυχαία. Οι δυσκολίες ανάκαμψης της γερμανικής οικονομίας πυροδοτούν τη συζήτηση για νέες αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις - σε άμεση συνάρτηση με την καταιγιστική πολεμική προετοιμασία - όπως καταγράφεται και σε σημερινό ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη». Η συζήτηση αυτή αποτυπώνεται στον γερμανικό Τύπο, με δημοσιεύματα που εστιάζουν στο επικείμενο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για 13 ώρες δουλειά τη μέρα. «Πέρυσι η ελληνική κυβέρνηση ψήφισε νόμο για διεύρυνση του χρόνου εργασίας με τη δυνατότητα εργασίας έξι ημερών. Τώρα έρχεται το επόμενο βήμα», γράφει γερμανικό περιοδικό και προσθέτει: «Πρόκειται για ιδέες που συζητούνται και στη Γερμανία. Πολλοί εργαζόμενοι στη Γερμανία ζητούν τετραήμερη εργασία με πλήρεις αποδοχές, ενώ την ίδια ώρα πολιτικοί και εργοδότες μιλούν για επιπλέον ώρες εργασίας και κατάργηση του οκταώρου». Αλλο δημοσίευμα αναφέρει ότι «ο καγκελάριος Μερτς δεν κρύβει τον θαυμασμό του για την Ελλάδα, δεδομένης της κακής κατάστασης στη γερμανική οικονομία» και θυμίζει ότι «πρόσφατα επαίνεσε τον επιστήθιο φίλο του, Κυρ. Μητσοτάκη, για την εργασία των έξι ημερών». Ο «θαυμασμός» πάντως δεν αφορά κάποια πρωτοτυπία στους νόμους που ψηφίζει η ελληνική κυβέρνηση. Ο αντεργατικός πυρήνας τους περιγράφεται αναλυτικά στις Οδηγίες και στις κατευθύνσεις της ΕΕ για την οργάνωση του χρόνου εργασίας, για τις οποίες κάτι παραπάνω ξέρουν ο Μερτς και οι άλλοι.

Διαστάσεις ...επιδημίας παίρνουν οι φωτιές στα δημόσια νοσοκομεία, οι οποίες βάζουν σε κίνδυνο την ασφάλεια υγειονομικών και ασθενών, ακόμα και την ίδια τη λειτουργία τους, όπως έγινε πριν λίγες μέρες στο «Αγιος Ανδρέας» της Πάτρας, το οποίο δεν διέθετε καν πιστοποιητικό πυρασφάλειας! Την Παρασκευή νέα φωτιά ξέσπασε στο «Σωτηρία», και χρειάστηκε να γίνει μερική εκκένωση πριν τεθεί υπό έλεγχο. Τον Μάρτη - θυμίζουμε - είχε ξεσπάσει μεγάλη φωτιά και στο Κρατικό της Νίκαιας, ευτυχώς χωρίς θύματα. Ολα αυτά τα περιστατικά φέρνουν στην επιφάνεια τις γερασμένες νοσοκομειακές υποδομές από τη μια και την ελλιπή συντήρησή τους από την άλλη, λόγω της υποχρηματοδότησης και της ιδιωτικοποίησης (και) των τεχνικών υπηρεσιών, στο όνομα της περικοπής του κόστους. Τα σοβατίσματα, οι γυψοσανίδες, οι ανακαινίσεις και τα βαψίματα που διαφημίζει η κυβέρνηση με τα λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψης (σε ορισμένα μόνο νοσοκομεία) δεν λύνουν το πρόβλημα, ούτε αποσοβούν τους κινδύνους να συμβεί κάτι πολύ σοβαρό στο μέλλον. Ο ...καπνός είναι από τη «φωτιά» που ανάβει στην Υγεία η αντιλαϊκή πολιτική όλων των κυβερνήσεων, όσο κι αν προσπαθεί ο αρμόδιος υπουργός να το κρύψει, με επικοινωνιακά σόου στις κάμερες, φιέστες και χυδαίες επιθέσεις σε συνδικαλιστές υγειονομικούς.

1823 Πεθαίνει μαχόμενος στο Κεφαλόβρυσο ο οπλαρχηγός και στρατηγός της Επανάστασης του 1821 Μάρκος Μπότσαρης.

1938 Στα γραφεία της Ειδικής Ασφάλειας δολοφονείται ο Νίκος Βαλιανάτος, μέλος του ΚΚΕ από το 1918, Γραμματέας της ΚΟ Λάρισας του Κόμματος και μέλος της ΚΕ της Εργατικής Βοήθειας Ελλάδας.

1945 Τρεις μέρες μετά τη ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές ολοκληρώνουν το αποτρόπαιο έγκλημά τους, με τη ρίψη και δεύτερης ατομικής βόμβας, στην ιαπωνική πόλη Ναγκασάκι.

1949 Ο κυβερνητικός στρατός επιτίθεται με μεγάλο όγκο δυνάμεων ενάντια στο Βίτσι και, παρά τη σθεναρή αντίσταση των τμημάτων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, στις 15 του Αυγούστου το καταλαμβάνει. Τα τμήματα του ΔΣΕ περνούν στον Γράμμο.

1954 Υπογράφεται 20χρονη στρατιωτική συμμαχία μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας και Γιουγκοσλαβίας.

1965 Διαδηλωτές καίνε στο κέντρο της Αθήνας σωρούς των εφημερίδων «Τα Νέα» και «Το Βήμα» του συγκροτήματος Λαμπράκη.

1975 Πεθαίνει ο Σοβιετικός συνθέτης Ντμίτρι Σοστακόβιτς.

1913 Υπογράφεται στο Βουκουρέστι η Συνθήκη μεταξύ των νικητών του Β' Βαλκανικού Πολέμου (Σερβίας, Ελλάδας, Ρουμανίας) και της ηττημένης Βουλγαρίας. Λίγο αργότερα (στις 29 Σεπτέμβρη 1913) υπεγράφη και η βουλγαροτουρκική Συνθήκη.

1920 Στην πόλη των Σεβρών υπογράφεται η ομώνυμη Συνθήκη, μεταξύ των κρατών - νικητών του Α' Παγκοσμίου ιμπεριαλιστικού Πολέμου και της σουλτανικής κυβέρνησης της Τουρκίας. Η Συνθήκη των Σεβρών είναι η τελευταία από τις Συνθήκες του συστήματος των Βερσαλλιών, μεταξύ των νικητών και των ηττημένων του πολέμου.

1966 Το αμερικανικό «Λούναρ Ορμπιτερ 1» εκτοξεύεται από το ακρωτήριο Κένεντι και γίνεται το πρώτο διαστημόπλοιο που μετέδωσε φωτογραφίες για τα πιθανά μέρη προσεδάφισης στη Σελήνη. Το «Λούναρ Ορμπιτερ 1» καταστράφηκε στις 29 Οκτώβρη, όταν προσέκρουσε στην απομακρυσμένη πλευρά του πλανήτη.

1970 Η χούντα ανακοινώνει την απόλυση 500 πολιτικών κρατουμένων. Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του τονίζει ότι η απόλυσή τους αποτελούσε επιτυχία της σκληρής πάλης του ελληνικού λαού και της διεθνούς αλληλεγγύης, καλώντας σε ένταση της πάλης για την απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων.

1983 Η Γαλλία στέλνει αλεξιπτωτιστές και μαχητικά αεροσκάφη στο Τσαντ, πρώην αποικία της, όπου από το 1965 μαίνεται εμφύλιος πόλεμος, στον οποίο έχει αναμειχθεί η Λιβύη. Μαζί με τους Γάλλους συμμετέχουν στην επέμβαση και οι ΗΠΑ.