Υποσχέσεις για άμεση αποζημίωση από τον ΕΛΓΑ των αγροτών και κτηνοτρόφων της Εύβοιας που επλήγησαν από την πυρκαγιά έδωσε ο πρωθυπουργός κατά την επίσκεψή του στην περιοχή, αλλά η πείρα των κατοίκων της Εύβοιας - και όχι μόνο - επιβεβαιώνει ότι τέτοιες δηλώσεις γίνονται την ώρα της καταστροφής μόνο για αποπροσανατολισμό και για τον εφησυχασμό του λαού. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι πολλούς μήνες μετά τις καταστροφικές πλημμύρες στην περιοχή του Μαντουδίου, που άφησαν πίσω τους μεγάλες ζημιές σε καλλιέργειες και υποδομές, χώρια τις ανθρώπινες απώλειες, ελάχιστα είχαν γίνει για αποκαταστάσεις και αποζημιώσεις, όπως κατήγγειλε με ανακοίνωσή της η ΤΕ Εύβοιας του ΚΚΕ τον περασμένο Φλεβάρη. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι «πέντε μήνες μετά ακόμα δεν έχουν παρθεί μέτρα προστασίας και πλήρους αποκατάστασης των πληγέντων (...) όσοι έπαθαν ζημιές σε φυτική παραγωγή και ζωικό κεφάλαιο, έχουν αποζημιωθεί μόλις στο 70%, και όσοι αδυνατούν να πληρώσουν τον ΕΛΓΑ δεν έχουν πάρει το παραμικρό (και) παραπέμπονται στις ελληνικές καλένδες των χρηματοδοτήσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης κάποια στιγμή στο αόριστο μέλλον». «Τώρα χρειάζεται οργάνωση, αγώνας και διεκδίκηση για την προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού!», κατέληγε η ανακοίνωση της ΤΕ Εύβοιας του ΚΚΕ, κάλεσμα που ισχύει στο ακέραιο και σήμερα, μετά την πύρινη καταστροφή.
Δεν φτάνει που χιλιάδες άνθρωποι έμειναν αποκλεισμένοι για μέρες στη Σαμοθράκη, με ευθύνη της ακτοπλοϊκής εταιρείας και της κυβέρνησης, έχουν να αντιμετωπίσουν από πάνω και τις προκλήσεις των εφοπλιστών, που παίζουν παιχνίδια εντυπώσεων στην πλάτη τους. Από τον περασμένο Φλεβάρη, η εταιρεία SAOS, που καλύπτει τη γραμμή Αλεξανδρούπολη - Σαμοθράκη, είχε ανακοινώσει ότι σκοπεύει να μετακομίσει στη γραμμή των Βόρειων Σποράδων. Μάλιστα, τις πρώτες μέρες του μπάχαλου που δημιούργησαν οι απανωτές βλάβες στα καράβια της εταιρείας, αφήνοντας χιλιάδες επισκέπτες αμανάτι στη Σαμοθράκη, ο ιδιοκτήτης της SAOS ανακοίνωσε ότι η απόφασή του να αποχωρήσει από την (επιδοτούμενη) γραμμή είναι οριστική, ρίχνοντας την ευθύνη στο δήμο Αλεξανδρούπολης και σε άλλους φορείς, που τον καταγγέλλουν για «μονοπώλιο» και ότι εμποδίζει τον ανταγωνισμό! Στο έδαφος αυτής της αντιπαράθεσης και του θορύβου που προκλήθηκε, υλοποιείται μια ειλημμένη απόφαση της εταιρείας, που ασφαλώς πάρθηκε με κριτήριο τα κέρδη της.
Μετά από πολλές καθυστερήσεις και παλινωδίες, με ευθύνη και της κυβέρνησης, η «λύση» δόθηκε τελικά με τη δρομολόγηση ενός πλοίου της εταιρείας «Seajets», που δραστηριοποιείται στις Κυκλάδες. Αναλαμβάνοντας όμως προσωρινά (;) το δρομολόγιο Αλεξανδρούπολη - Σαμοθράκη, η εταιρεία δηλώνει ότι το κάνει «στο πλαίσιο της κοινωνικής της προσφοράς, πρώτα για τους κατοίκους του νησιού, αλλά και για όλους τους ταξιδιώτες, επισκέπτες και ξένους τουρίστες, χωρίς να υπολογίσει το κόστος» και ότι «τα έξοδα μεταφοράς του πλοίου από τις νότιες Κυκλάδες στη Σαμοθράκη, σε συνδυασμό με τα έξοδα των δρομολογίων, της παραμονής του πλοίου και του πληρώματος, δεν δύναται να καλυφθούν από τα αναμενόμενα έσοδα». Δηλαδή «και χάρη σας κάνω»! Δεν φτάνει που απολαμβάνουν ένα σωρό επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές, δεν φτάνει που ταλαιπωρούν όλο το χρόνο ναυτεργάτες, νησιώτες και ταξιδιώτες, οι εφοπλιστές έρχονται από πάνω να «κλαφτούν» ότι «μπαίνουν μέσα» από την καλή τους την καρδιά! Λίγο ακόμα και θα βγάλουν... δίσκο στα καράβια για «ενίσχυση υπέρ των απόρων».
1907 Ξεκινά το συνέδριο της Β' Διεθνούς στη Στουτγάρδη (17/8 - 24/8/1907), που ασχολήθηκε κυρίως με τα θέματα της αποικιοκρατίας και του πολέμου. Με παρέμβαση του Λένιν και της Λούξεμπουργκ, στις αποφάσεις προστέθηκε ότι σε περίπτωση πολέμου, αν «η εργατική τάξη και οι κοινοβουλευτικοί αντιπρόσωποί της στις ενδιαφερόμενες χώρες» δεν καταφέρουν να τον αποτρέψουν, θα πρέπει «να επιδιώξουν με όλα τα μέσα να χρησιμοποιήσουν την οικονομική και πολιτική κρίση που θα προκαλέσει ο πόλεμος, για να εξεγείρουν τις λαϊκές μάζες και να επιταχύνουν την πτώση της καπιταλιστικής ταξικής κυριαρχίας». Στην πράξη, όμως, η διεθνής σοσιαλδημοκρατία θα έπραττε το εντελώς αντίθετο την κρίσιμη ώρα (Α' Παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός Πόλεμος).
1916 Εκδηλώνεται στη Θεσσαλονίκη το κίνημα της «Εθνικής Αμυνας», με ιθύνοντα νου τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
1924 Η κυβέρνηση απαγορεύει αντιπολεμική συγκέντρωση του ΣΕΚΕ (Κ), κινητοποιεί αστυνομία και στρατό στην Αθήνα και τον Πειραιά, ενώ διενεργεί και αθρόες προληπτικές συλλήψεις.
1932 Στις 17/8, η φασιστική οργάνωση Εθνική Ενωσις Ελλάς (ΕΕΕ) πραγματοποιεί ένοπλη επιδρομή στο Σωματείο Οικοδόμων Θεσσαλονίκης, τραυματίζοντας βαριά τον Γραμματέα του, Χρ. Παπαδόπουλο, καθώς και τον οικοδόμο Χ. Σταμπουλίδη, ο οποίος ξεψύχησε την επόμενη μέρα.
1934 Στις Σέρρες κηρύσσεται 24ωρη πανεργατική απεργία διαμαρτυρίας για την παύση του κομμουνιστή δημάρχου της πόλης Διονύση Μενύχτα.
1944 Το Μπλόκο της Κοκκινιάς (βλέπε αναλυτικά σελ. 23).
1946 Η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης συλλαμβάνει όλο το προσωπικό της εφημερίδας «Λαϊκή Φωνή», που εκδιδόταν από το ΚΚΕ.
1956 Το δικαστήριο της Καρλσρούης κηρύσσει εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας και αποφασίζει τη διάλυσή του.
1987 Βρίσκεται νεκρός στο κελί του στις φυλακές Σπαντάου ο Ρούντολφ Ες, δεξί χέρι του Αδόλφου Χίτλερ. Κρεμάστηκε με ηλεκτρικό καλώδιο.
1996 Η Κλοντίν Αντρέ Ντεσέι, η πρώτη γυναίκα από τη Γαλλία που ταξίδεψε στο Διάστημα, εκτοξεύεται από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν.
1750 Γεννιέται ο Ιταλός συνθέτης της κλασικής μουσικής Αντόνιο Σαλιέρι.
1933 Γεννιέται ο Γαλλοπολωνός σκηνοθέτης Ρομάν Πολάνσκι.
1944 Η Κεντρική Επιτροπή του Εργατικού ΕΑΜ (ΕΕΑΜ) αποφασίζει τη μετονομασία της σε Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας.
1944 Οι ναζί δολοφονούν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ τον ηγέτη του γερμανικού προλεταριάτου και πρόεδρο της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας, Ερνστ Τέλμαν.
1950 Δολοφονείται από ακροδεξιά στοιχεία ο Πρόεδρος του Κομμουνιστικού Κόμματος Βελγίου, Ζουλιέν Λαό. Στην κηδεία του παρευρέθηκαν πάνω από 300.000 εργάτες σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
1967 Πεθαίνει ο Γιάννης Ιωαννίδης, πρώην μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
1981 Αμερικανικά μαχητικά «F-14Α» του αεροπλανοφόρου «Νίμιτς» καταρρίπτουν 2 λιβυκά αεροσκάφη «SU-22» στον κόλπο της Σίδρας, τη θαλάσσια περιοχή της οποίας η Λιβύη θεωρούσε μέρος των εθνικών της υδάτων, αλλά οι ΗΠΑ ισχυρίζονταν πως ήταν διεθνή ύδατα.
1999 Μεγάλος σεισμός μεγέθους 6,7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ στην Τουρκία αφήνει πίσω του 17.127 νεκρούς, δεκάδες χιλιάδες τραυματίες και σχεδόν 300.000 άστεγους. Οι μεγαλύτερες καταστροφές σημειώθηκαν στην περιοχή της Νικομήδειας (Ιζμίτ).