Σε εκστρατεία απόσπασης της ανοχής του λαού στους αστικούς σχεδιασμούς αξιοποίησης των υδρογονανθράκων από μονοπωλιακούς ομίλους επιδίδεται η κυβέρνηση. Στο πλαίσιο μάλιστα εκδηλώσεων σε περιοχές της Ηπείρου, όπου σχεδιάζονται εξορύξεις, σε συνέντευξη που έδωσε ο γγ Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών επιβεβαιώνει ουσιαστικά ότι η ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών σε φθηνή Ενέργεια δεν χωράει στην αξιοποίηση των κοιτασμάτων από το κεφάλαιο. Μάλιστα, το στέλεχος της κυβέρνησης ξεχωρίζει ανάμεσα σε άλλα ότι η αξιοποίηση των υδρογονανθράκων από το κεφάλαιο θα συμβάλει στην αναβάθμιση της γεωπολιτικής θέσης της χώρας, δηλαδή της αστικής τάξης. Ομως, τι άλλο πλασάρει η κυβέρνηση ως στοιχείο αυτής της «γεωπολιτικής αναβάθμισης»; Τη βαθύτερη εμπλοκή στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, την υλοποίηση των στρατιωτικών συμφωνιών με τις ΗΠΑ, τη στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, τους ρόλους που αναλαμβάνει στα Δυτικά Βαλκάνια για την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» κ.λπ. Δηλαδή, όλα εκείνα που συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα κινδύνων για το λαό. Σε αυτό το τσουβάλι η κυβέρνηση βάζει και την «αξιοποίηση» των υδρογονανθράκων. Καλό είναι λοιπόν ο λαός να κρατά μικρό καλάθι για το τι έχει να λαμβάνει από αυτές τις «επενδύσεις», αφού όλα δείχνουν ότι μάλλον θα πληρώσει αντί να εισπράξει «οφέλη», όπως του λέει η κυβέρνηση.

Οταν οι χρυσαυγίτικες φυλλάδες, όπως η «Ελεύθερη Ωρα», δεν μπορούν να μαζέψουν τα σάλια τους για το εφοπλιστικό κεφάλαιο, δίνουν μοναδικά ...ντοκουμέντα. Σε κύριο άρθρο της, η εφημερίδα που υμνεί κάθε ακροδεξιό κατακάθι, γράφει ότι μπορεί να μην απολαμβάνει την ανάκρουση του εθνικού ύμνου τακτικά από Ελληνες πρωταθλητές σε διεθνείς αγώνες, μιας και οι επιτυχίες σ' αυτό το επίπεδο δεν είναι τόσο πολλές, το πατριωτικό της αυτί όμως ικανοποιείται από τον εθνικό ύμνο που ακούγεται καθημερινά, εκεί που οι εφοπλιστές καθελκύουν βαπόρια, σε ναυπηγεία της Ασίας και της Λ. Αμερικής. «Κάθε μέρα ανακρούεται ο ελληνικός εθνικός ύμνος σε όλα τα πέρατα της Γης», γιατί κάθε μέρα «καθελκύεται ελληνικό πλοίο», κραυγάζει η εφημερίδα και συνεχίζει με συστάσεις: «Αλλά εμείς αντί να τιμούμε και να χειροκροτούμε αυτό το μοναδικό επίτευγμα αυτών των Ελλήνων, όπου βρεθούμε τους βρίζουμε!». Είναι πράγματι άδικο για τους εφοπλιστές να υφίστανται τέτοια μεταχείριση. Γι' αυτό αναλαμβάνουν τα μαντρόσκυλά τους να αποκαταστήσουν την τάξη, προπαγανδίζοντας υπέρ των φοροαπαλλαγών και των προνομίων τους, αλλά και υπέρ της άγριας εκμετάλλευσης που υφίστανται χιλιάδες ναυτεργάτες στα καράβια τους, για να μπορούν οι εφοπλιστές με την ησυχία τους να ...παιανίζουν τον εθνικό ύμνο στα ναυπηγεία όλου του κόσμου.

«Ελαβε τέλος μετά από 20 χρόνια το καθεστώς των εργολάβων καθαριότητας στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός (...) Η μετάβαση από το καθεστώς της ανάθεσης σε εξωτερικό συνεργείο καθαριότητας στη νέα μορφή των ατομικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, ήταν εξαιρετικά ομαλή και χωρίς προβλήματα», θριαμβολογεί η διοίκηση του νοσοκομείου και το θέμα προβλήθηκε από το πρωτοσέλιδο της κυβερνητικής εφημερίδας «Αυγή». Τι δεν λένε όμως; Οτι οι συμβάσεις που υπέγραψαν οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα έχουν οριστική καταληκτική ημερομηνία 31/12/2018. Δηλαδή, η κυβέρνηση και τα διορισμένα στελέχη της πανηγυρίζουν που δίνουν σε 280 ανθρώπους δουλειά για 11 μήνες, ενώ για μετά δεν προβλέπεται τίποτα άλλο πέρα από ΚΟΙΝΣΕΠ. Επίσης, στις ατομικές συμβάσεις που υπέγραψαν οι εργαζόμενοι, δεν αναγνωρίζονται τριετίες ως προϋπηρεσίες στον ιδιωτικό τομέα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται μισθολογικά. Δεν έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν δώρο Χριστουγέννων. Το 90% των εργαζομένων προσελήφθη με 6ωρη δουλειά κι όχι με 8ωρη, δηλαδή όχι με πλήρη μισθολογικά, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Κι επειδή η ανάγκη και το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά δεν κουκουλώνεται με τυμπανοκρουσίες, οι εργαζόμενοι δεν δείχνουν να συμμερίζονται καθόλου τον ενθουσιασμό και τα πανηγύρια της κυβέρνησης.

Σάββατο 27 Γενάρη

1756 Γεννιέται ο Αυστριακός συνθέτης Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ.

1918 Ξεσπά στη Φινλανδία σοσιαλιστική επανάσταση και στο νότιο (βιομηχανικό) τμήμα εγκαθιδρύεται εργατική εξουσία. Εναντίον της κινήθηκαν αμέσως τόσο οι αστικές δυνάμεις (με έδρα το βορρά), όσο και ο γερμανικός ιμπεριαλισμός, η στρατιωτική υπεροχή του οποίου ουσιαστικά έγειρε την πλάστιγγα υπέρ της αντεπανάστασης. Το τελευταίο προπύργιο της επανάστασης, το Βίμποργκ, θα πέσει στις 29 Απρίλη 1919.

1918 Ξεκινά στην Πετρούπολη σύσκεψη αντιπροσώπων της επαναστατικής πτέρυγας μιας σειράς σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων με θέμα την ίδρυση της Γ' Διεθνούς (27/1 - 2/2/1918).

1926 Η παγκαλική δικτατορία καθορίζει την υποχρεωτική διδασκαλία σε όλα τα σχολεία ειδικών μαθημάτων για «την καταπολέμησιν του κομμουνισμού».

1932 Ο Α. Χίτλερ εισηγείται το πρόγραμμα του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος σε συγκέντρωση βιομηχάνων και τραπεζιτών στο Ντίσελντορφ.

1944 Μετά από 900 μέρες σκληρών και ηρωικών μαχών, λήγει η πολιορκία του Λένινγκραντ από τις δυνάμεις του Αξονα.

1945 Οι στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού (60ή Στρατιά του 1ου Ουκρανικού Μετώπου) απελευθερώνουν τους 7.000 περίπου εναπομείναντες κρατούμενους του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Αουσβιτς.

1976 Σε έκθεση του Κογκρέσου για τις δραστηριότητες της CIA, αποκαλύπτεται ότι πολλοί ηγέτες ξένων χωρών περιλαμβάνονται στους «συνεργάτες» της Υπηρεσίας. Μεταξύ αυτών ο Σάχης της Περσίας, ο βασιλιάς της Ιορδανίας Χουσεΐν, ο δικτάτορας του Ζαΐρ Μομπούτου Σέσε Σέκο και άλλοι.

1980 Πεθαίνει ο συγγραφέας Στρατής Τσίρκας (πραγματικό όνομα Γιάννης Χατζηανδρέας).

Κυριακή 28 Γενάρη

1853 Γεννιέται ο Κουβανός επαναστάτης ποιητής Χοσέ Μαρτί.

1871 Οι Πρώσοι κυριεύουν το Παρίσι (γαλλοπρωσικός πόλεμος, 1870 - 1871). Τρεις μήνες περίπου αργότερα, ο εργαζόμενος λαός του Παρισιού θα ξεσηκωνόταν, εγκαθιδρύοντας τη δική του εξουσία (Παρισινή Κομμούνα).

1945 Πεθαίνει έπειτα από θανάσιμο τραυματισμό στο πεδίο της μάχης η 20χρονη επιλοχίας του Κόκκινου Στρατού, Ρόζα Σανίνα. Η Ρ. Σανίνα υπήρξε από τους καλύτερους ελεύθερους σκοπευτές του Κόκκινου Στρατού, που έγινε θρύλος, τόσο για τις ικανότητες όσο και για τον ηρωισμό της. Η Ρόζα, που ήταν μέλος της Κομμουνιστικής Νεολαίας (Κομσομόλ), είχε ενταχθεί στον Κόκκινο Στρατό ως εθελόντρια.

1986 Επτά αστροναύτες βρίσκουν το θάνατο όταν εκρήγνυται το αμερικανικό διαστημόπλοιο «Τσάλεντζερ», 73 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευσή του από το ακρωτήριο Κανάβεραλ.

1997 Μετά από είκοσι χρόνια, η νοτιοαφρικανική αστυνομία ομολογεί τη δολοφονία του Στιβ Μπίκο (έγινε το 1977). Ο 30χρονος τότε Μπίκο, κορυφαία μορφή του κινήματος της μαύρης φοιτητικής νεολαίας και ηγέτης του Κινήματος της Μαύρης Συνείδησης, είχε «βρεθεί» νεκρός στο κελί του υπό «αδιευκρίνιστες συνθήκες». Είχε συλληφθεί για τη σύνταξη και τη διανομή ανατρεπτικών φυλλαδίων και κρατούνταν στις φυλακές, χωρίς να έχει απαγγελθεί επίσημη κατηγορία σε βάρος του.