Κυριακή 17 Απρίλη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Στο DNA του καπιταλισμού

Γρηγοριάδης Κώστας

Ρεαλιστικές και αποτελεσματικές πολιτικές για την αντιμετώπιση της ανεργίας ζητά από τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών του ΔΝΤ ο επικεφαλής του ιμπεριαλιστικού οργανισμού Ντ. Στρος Καν, προειδοποιώντας ταυτόχρονα ότι ακόμα και αν υπάρξει ανάπτυξη δεν πρόκειται να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. «Δεν αρκεί από μόνη της η ανάπτυξη. Ολοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν καλοσχεδιασμένες πολιτικές για την απασχόληση, που σώζουν θέσεις εργασίας», τόνισε ο Στρος Καν. «Ας είμαστε, λοιπόν, πραγματιστές. Θα πρέπει επομένως να αρθούμε υπεράνω του διλήμματος για ευελιξία, ή για ανελαστικότητα, των αγορών της εργασίας. Εμείς από την πλευρά μας ζητάμε τις αποτελεσματικές πολιτικές κατά της ανεργίας, όποια κι αν είναι η πολιτική που αυτές υλοποιούν, αλλά σώζουν εμπράκτως πολλές θέσεις εργασίας», είπε χαρακτηριστικά. Είναι γνωστό ποιες θεωρεί αποτελεσματικές πολιτικές κατά της ανεργίας το ΔΝΤ, όπως άλλωστε και η ΕΕ. Τις πολιτικές που διαλύουν τις συλλογικές συμβάσεις, «απελευθερώνουν» τις απολύσεις, «νομιμοποιούν» την ανασφάλιστη και μαύρη εργασία, τσακίζουν τους μισθούς και καθιερώνουν τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης ως κυρίαρχες εργασιακές σχέσεις. Αυτές οι πολιτικές είναι μονόδρομος για τους καπιταλιστές, προκειμένου να συμπιέζουν διαρκώς την τιμή της εργατικής δύναμης και να διασφαλίζουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Με άλλα λόγια, ο καπιταλισμός «παράγει» διαρκώς ανεργία, ταυτόχρονα με την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων. Είναι στο DNA του και βέβαια δε χωράει θεραπεία. Μόνο ρήξη και ανατροπή.

Να πληρώσει η πλουτοκρατία

Τα στοιχεία για την εξέλιξη του κρατικού χρέους στη Γερμανία, που παρουσιάζει το γερμανικό περιοδικό Der Spigel, έρχονται να επιβεβαιώσουν πανηγυρικά ότι ο λαός δεν έχει την παραμικρή ευθύνη για τη δημιουργία του και γι' αυτό δεν πρέπει να το αναγνωρίσει. Το δημόσιο χρέος στη Γερμανία για παράδειγμα, παρά το γεγονός ότι εδώ και δέκα χρόνια εφαρμόζονται βάρβαρα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και του λαού (πάγωμα μισθών, περικοπές κοινωνικών δαπανών, ελαστικές μορφές εργασίας, αύξηση ορίων συνταξιοδότησης, αύξηση έμμεσων φόρων κ.ά.), μεγάλωσε το 2010 σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά κατά 319 δισ. ευρώ, φθάνοντας τα 2,08 τρισ. ευρώ, όπως ανακοίνωσε η Μπούντεσμπανκ. Τα χρέη της Γερμανίας αυξήθηκαν από το 2005 κατά μισό τρισ. ευρώ, δηλαδή κατά το ένα τρίτο. Ακόμη πιο δραματική είναι η σύγκριση με το 1990. Τότε, τα χρέη της Γερμανίας ήταν μόλις 540 δισ. ευρώ. Ετσι, τα γερμανικά χρέη τα τελευταία 20 χρόνια έχουν σχεδόν τετραπλασιαστεί. Το 2010 το γερμανικό χρέος αυξήθηκε στο 83,2% του ΑΕΠ, αντί του 73,5% του ΑΕΠ που ήταν το 2009, ξεπερνώντας κατά πολύ το όριο του 60% που βάζει το Σύμφωνο Σταθερότητας. Ομως η ίδια η «Μπούντεσμπανκ» παραδέχεται ότι αυτό που κυρίως συνέβαλε στην εκτίναξη του γερμανικού χρέους ήταν η διάσωση των τραπεζών και των μονοπωλιακών κολοσσών. Τα δημόσια ταμεία επιβαρύνθηκαν κατά 241 δισ. μόνο για τη διάσωση των τραπεζών. Με λίγα λόγια το χρέος δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί ακριβώς γιατί μένουν ανέπαφες οι αιτίες που το προκαλούν, δηλαδή οι φιλομονοπωλιακές πολιτικές. Για να μην πτωχεύσει ο λαός και να πληρώσει η πλουτοκρατία πρέπει να ανατραπεί η εξουσία του κεφαλαίου.

Για το κεφάλαιο με κυνισμό

Αποκαλυπτικός και απολαυστικός ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Καρατζαφέρης σε συνέντευξή του στον «ΑΛΤΕΡ»: «Εχουμε 1.200.000 δημοσίους υπαλλήλους. Δεν μπορώ να τους διώξω σήμερα όπως είναι τα πράγματα, γιατί κοινωνικώς δεν θα αντέξουν. Να δώσουμε το πλεονάζον αυτό προσωπικό σε ιδιωτικές επιχειρήσεις εξωτερικού χαρακτήρα. Δηλαδή, θέλω να κάνω μια επιχείρηση που θέλει να εξάγει 100%. Θα παρέχουμε το προσωπικό, θα πληρώνει το κράτος τον μισθό τους, και ο επιχειρηματίας θα πληρώνει μόνο τις ασφαλιστικές εισφορές τους (...) Να ενεργοποιηθούν και να μπουν πάλι στην αγορά, τα "αδρανή κεφάλαια" (...) Να μην ισχύει το "πόθεν έσχες" για μια πενταετία. Αφήστε να βγει το χρήμα έξω πάλι και να αιμοδοτήσει, να αναζωογονήσει την αγορά. Οχι "πόθεν έσχες" ακόμη και στις τράπεζες»...

Μ' αυτά ως δεδομένα, και όσα ακόμα έχει προτείνει κατά καιρούς, μπορεί εύκολα ο λαός να καταλάβει ποιο είναι το περιεχόμενο της αλλαγής που υπόσχεται ο Γ. Καρατζαφέρης, ο οποίος συμπλήρωσε στα παραπάνω: «Η βλάβη θα είναι ανήκεστος σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, εάν μείνουν ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Παπακωνσταντίνου, ταγοί όλης αυτής της κατάστασης. Είναι ξεκάθαρα τα πράγματα. Εκλογές εδώ και τώρα για να αλλάξουν τα πράγματα».

Πράγματι, τα πράγματα θα αλλάξουν. Θα γίνουν πολύ καλύτερα για την πλουτοκρατία, κόλαση για το λαό.

Σχέδια για ανάπλαση της Γκράβας

Σχέδια για ανάπλαση του σχολικού συγκροτήματος της Γκράβας ανακοίνωσαν από κοινού η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας και οι Δήμαρχοι Αθήνας και Γαλατσίου. Σε δηλώσεις τους αφού ούτε λίγο ούτε πολύ έδωσαν μία εικόνα για το σχολικό συγκρότημα σαν χώρο όπου έχει ανθίσει στο παρελθόν η παραβατικότητα, εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για μια ανάπλαση που κανείς δε διευκρίνισε ούτε το πότε, ούτε το πώς θα γίνει. Σε μία εποχή μάλιστα που η θηλιά γύρω από τα σχολεία έχει σφίξει με τη μείωση των επιχορηγήσεων αλλά και που - περισσότερο από ποτέ - κάθε δημόσιο έργο εξετάζεται... ανταποδοτικά.

Από τη χτεσινή συνάντηση, φάνηκε πάντως ότι ακόμα και μια αυτονόητη και αναγκαία παρέμβαση για να γίνει καλύτερο το σχολικό περιβάλλον για τους χιλιάδες μαθητές που φιλοξενεί, δε νοείται από την κυβέρνηση, ξεκομμένη από την στρατηγική που έχει για την εκπαίδευση. Αντίστοιχα δεν μπορεί να είναι ξεκομμένη από τον αγώνα ενάντια σε αυτή τη στρατηγική, η πάλη για επίλυση προβλημάτων. «Τα μεγάλα σχολεία μπορούν να είναι καλά πιλοτικά σχολεία σε θέματα κτιρίων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων, ψηφιακής σύγκλισης και ενεργειακής πολιτικής», ένα σχολείο ανοιχτό όλη τη μέρα για τους πολίτες των δύο δήμων είπε η υπουργός Παιδείας συμπεριλαμβάνοντας σε μία φράση τη στρατηγική για το νέο σχολείο. Το οποίο θα έχει διαφοροποιημένο σχολικό πρόγραμμα, θα είναι συμβατό με τη χρήση τεχνολογιών και τις πράσινες μπίζνες, ενώ οι εγκαταστάσεις του θα είναι ανοιχτές προς εκμετάλλευση είτε από τους δήμους, που ήδη αναζητούν πηγές εσόδων, είτε απευθείας από ιδιώτες.

Κώστας Βάρναλης

Μελέτες

Μια έκδοση της Σύγχρονης Εποχής για τον Κώστα Βάρναλη τον μεγάλο λογοτέχνη, δοκιμιογράφο, στοχαστή ιδιαίτερα επίκαιρη. Πρόκειται για διάφορες μελέτες δημοσιευμένες σε περιοδικά και εφημερίδες. Ο συγγραφέας του βιβλίου Μιχάλης Παπαϊωάννου σημειώνει σχετικά στην εισαγωγή. «Τα περιεχόμενα τούτου του βιβλίου τα συγκροτούν διάφορες μελέτες και επιφυλλίδες που έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς σε περιοδικά και εφημερίδες (συχνότερα στο "Ριζοσπάστη") με διάφορες αφορμές. Είναι συνεπώς μια συλλογή φιλολογικών κειμένων μου που έχουν για αντικείμενό τους τη ζωή, την εποχή και το έργο του Κώστα Βάρναλη, μάλλον ορισμένες πλευρές της προσωπικότητάς του. Τα κενά που αφήνουν, ίσως συμπληρωθούν σε άλλο, δεύτερο τόμο. Ο αναγνώστης θα παρατηρήσει τα ίδια πράγματα να επαναλαμβάνονται σε δυο και περισσότερες μελέτες. Το απαιτούσε το είδος και η αυτονομία τους. Ενδιέφερε η πληρότητα της καθεμιάς ξεχωριστά. Για ν' αποφευχθεί αυτή η αδυναμία έπρεπε να ξαναγραφούν και να χυθούν σε εντελώς νέο καλούπι. Τότε όμως δε θα ήταν μια συλλογή, αλλά μια ενιαία μελέτη για τον Κώστα Βάρναλη. Ελπίζω κι έτσι η συμβολή μου να μην είναι χωρίς κάποια αξία». Ενα βιβλίο χρήσιμο σε οποιονδήποτε επιθυμεί να προσεγγίσει το έργο του μεγάλου ποιητή.

Χου Ζιντάο

Διαδοχικές συναντήσεις είχε την προηγούμενη βδομάδα ο Κινέζος Πρόεδρος, Χου Ζιντάο, με τους ηγέτες της Βραζιλίας, της Ινδίας, της Ρωσίας και της Νοτίου Αφρικής στα πλαίσια της Συνόδου Κορυφής της λεγόμενης BRICS (από τα αρχικά των πέντε αυτών χωρών), οι οποίες οδήγησαν στην επαναβεβαίωση στρατηγικών συμμαχιών, συμφωνιών δισεκατομμυρίων, επενδύσεων, επιχειρηματικών συνεργασιών, συμμαχιών σε ενεργειακά ζητήματα.

H συγκεκριμένη διακρατική συνεργασία αναδυόμενων καπιταλιστικών δυνάμεων μπαίνει στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό προς όφελος του κεφαλαίου της κάθε χώρας και με δεδομένες τις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς μεταξύ τους και βέβαια με ένταση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις χώρες της συνεργασίας.

Αλλωστε και ο Πρόεδρος της Κίνας, σε όλες τις συναντήσεις υπεραμύνθηκε της κυριαρχίας των καπιταλιστικών σχέσεων στη χώρα του, ισχυριζόμενος ότι υπήρξαν «επιτεύγματα στον οικονομικό και τον κοινωνικό τομέα». Ωστόσο αυτό που γίνεται όλο και πιο εμφανές είναι οι τεράστιες κοινωνικές αντιθέσεις και η επιδείνωση της ζωής των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Ταυτόχρονα, οι κινήσεις της BRICS καταρρίπτουν τις αυταπάτες που δημιουργούν στο λαό διάφορες αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις περί του λεγόμενου «πολυπολικού» κόσμου ως τη νέα διεθνή πραγματικότητα, ή ακόμα πιο αυθαίρετα ως αντίβαρο στον ιμπεριαλισμό. Δεν πρόκειται για τίποτε τέτοιο παρά μόνο για ενίσχυση του κεφαλαίου σε διεθνές επίπεδο που έχει αρνητικές επιπτώσεις για τους λαούς.


Δ.Κ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ