Κυριακή 24 Γενάρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Να πληρώσει η πλουτοκρατία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στόχος του λεγόμενου σταθεροποιητικού προγράμματος της κυβέρνησης δεν είναι άλλος από το να βάλει τους εργαζόμενους να πληρώσουν την κρίση. Κι αυτό, τη στιγμή που μόνο το 9μηνο Γενάρης - Σεπτέμβρης του 2009, χρονιά της κρίσης, τα κέρδη των εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιρειών έφτασαν στο αστρονομικό ποσό των 11,8 δισ. ευρώ, ενώ οι κοινωνικές δαπάνες που προβλέπονται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό για όλο το 2010 δεν ξεπερνούν τα 4 δισ. ευρώ!

Είναι η ώρα, λοιπόν, που το λαϊκό κίνημα, οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικρομεσαίοι πρέπει να απαιτήσουν εδώ και τώρα να φορολογηθούν τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου με 45%. Το αφορολόγητο να αυξηθεί στα 20.000 ευρώ για τα φυσικά πρόσωπα και 40.000 ευρώ για το ζευγάρι με προσαύξηση 5.000 ευρώ για κάθε παιδί. Να καταργηθούν όλοι οι έμμεσοι φόροι στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Να καταργηθούν όλες οι χαριστικές φοροαπαλλαγές και τα προνόμια των μονοπωλιακών ομίλων. Να κοπεί ο πακτωλός της χρηματοδότησής τους, μέσα από το σύνολο του νομοθετικού πλαισίου. Αντεπίθεση για να πληρώσει την κρίση η πλουτοκρατία.

«Ιρλανδία» και χειρότερα...

«Δε θα γίνουμε Ιρλανδία», διαβεβαίωναν σε όλους τους τόνους μέχρι πριν λίγες μέρες ο Γ. Παπανδρέου και τα άλλα κυβερνητικά στελέχη, θέλοντας να δείξουν ότι τάχα αντιστέκονται στις οδηγίες των διεθνών αγορών. Υποκρίνονταν βέβαια και παραπλανούσαν συνειδητά τις λαϊκές μάζες, γιατί γνώριζαν πολύ καλά ότι ακριβώς τα μέτρα που θα εφάρμοζαν θα ήταν τα ίδια και χειρότερα με αυτά που πάρθηκαν στην Ιρλανδία. Και για του λόγου το αληθές, ποια ήταν τα κυριότερα αντιλαϊκά μέτρα που πάρθηκαν στην Ιρλανδία στο όνομα της μείωσης του ελλείμματος; Μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κατά τα 7%, μείωση κατά 30% στα επιδόματα ανεργίας, μείωση στα επιδόματα χηρών, ανύπανδρων μητέρων, ακόμα και τυφλών και παιδιών με ειδικές ανάγκες. Στα «καθ' ημάς», ήδη η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει μείωση των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων μέσω της μείωσης των επιδομάτων, φοροεπιδρομή στα λαϊκά νοικοκυριά μέσω των έμμεσων φόρων, ενώ ο Α. Λοβέρδος ξεκαθάρισε ότι όχι μόνο δεν πρόκειται να υλοποιηθεί η «προγραμματική» δέσμευση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για αύξηση του επιδόματος της ανεργίας κατά 70%, αλλά θα τους μοιραστούν κουπόνια! Το συμπέρασμα είναι ευνόητο. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για φιλολαϊκή διαχείριση στο πλαίσιο του ευρωμονόδρομου. Αντίθετα, μονόδρομος είναι η ταξική αντεπίθεση για την ανατροπή του.

Καλλιεργούν τη ναρκω-κουλτούρα

Η είδηση μάς έρχεται από τη Δανία και είναι αποκαλυπτική για τον τρόπο που το αστικό κράτος βάζει τη σφραγίδα του στην καλλιέργεια της βολικής για το σύστημα ναρκω-κουλτούρας. Ο νεοεκλεγμένος δήμαρχος της Κοπεγχάγης, Φρανκ Γένσεν, υψηλόβαθμο στέλεχος της σοσιαλδημοκρατίας, που ανέλαβε καθήκοντα από 1η Γενάρη, ξεκίνησε τις διαδικασίες, για να νομιμοποιηθεί δοκιμαστικά στην περιφέρεια της Κοπεγχάγης η ελεύθερη χρήση του χασίς. Η πρόεδρος του κόμματος στο οποίο ανήκει ο δήμαρχος, δήλωσε ότι έχει καπνίσει και η ίδια και «ήταν μια ωραία εμπειρία». Το Κεντρικό Συμβούλιο του κόμματος των σοσιαλδημοκρατών, δηλώνει κι αυτό ότι δεν είναι ούτε υπέρ, ούτε κατά, ανοίγοντας επί της ουσίας την πόρτα για να προχωρήσουν τα σχέδια της αποποινικοποίησης. «Θα δοκιμάσουμε και από τις εμπειρίες θα κρίνουμε», είναι το καταληκτικό σχόλιο του κομματικού οργάνου. Με άλλα λόγια, σύσσωμο το κόμμα των σοσιαλδημοκρατών, παροτρύνει τη νεολαία της χώρας να ριχτεί με τα μούτρα στη χρήση χασίς, την οποία άλλωστε σκοπεύει να αποποινικοποιήσει. Το ποιον ωφελεί μια τέτοια παρότρυνση, σε μια περίοδο μάλιστα που πληθαίνουν και γίνονται εξόφθαλμα τα αδιέξοδα της καπιταλιστικής διαχείρισης, δεν είναι δύσκολο να το αντιληφθεί κανείς. Οπως δεν είναι δύσκολο να καταλάβει και γιατί τέτοιες κινήσεις και προτάσεις κατατίθενται και στη χώρα μας, με φανατικούς της αποποινικοποίησης στελέχη από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Υποταγμένες συνειδήσεις θέλουν να φτιάξουν, μακριά από κάθε έννοια συλλογικής δράσης και διεκδίκησης, γι' αυτό προτείνουν και προωθούν τη χρήση των ναρκωτικών, λειτουργώντας επάξια σαν πολιτικά βαποράκια της ναρκω-κουλτούρας.

Στις τσέπες των μεγαλοξενοδόχων

Στην Ισπανία βρισκόταν αυτές τις μέρες η υφυπουργός Τουρισμού Α. Γκερέκου, συμμετέχοντας σε μια τουριστική εκδήλωση, όπου και «θάμπωσε» τους παρευρισκόμενους με τις εμπεριστατωμένες τοποθετήσεις της.

Είπε, για παράδειγμα, ότι «έχουμε δημιουργήσει ένα περιεκτικό στρατηγικό σχέδιο», απέναντι στις δυσκολίες των επόμενων ετών στον τουριστικό τομέα στην Ελλάδα.

Καλό θα ήταν, βεβαίως, να είχε ενημερώσει και στην Ελλάδα γι' αυτό το «περιεκτικό σχέδιο».

Αλλά απ' ό,τι φαίνεται, πρόκειται για παρεμβάσεις που κινούνται στο μονόδρομο της πολιτικής που υλοποιούσε και η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ. Ενίσχυση των μεγαλοεπιχειρηματιών του τουρισμού, ντόπιων και ξένων.

Η ουσία της κυβερνητικής πολιτικής βρίσκεται μάλλον στη φράση της υφυπουργού, «συνδέουμε την "εθνική σημασία" του πολιτισμού, και την "επιχειρηματική φύση" του τουρισμού».

Με απλά λόγια, συμπράξεις και κίνητρα προς όφελος αυτών που δε χάνουν ποτέ στον τουρισμό από τις κρίσεις, καθώς και «λίγο κρασί, λίγο Ακρόπολη και τ' αγόρι μου» για τους ευτυχείς υποψήφιους τουρίστες.

Συμπερασματικά, όποιος εργαζόμενος ψάχνει για το πού θα πάνε τα λεφτά του από την εφαρμογή του αντιλαϊκού Προγράμματος Σταθερότητας, ας κοιτάξει και στις τσέπες των μεγαλοξενοδόχων...

Β. Ι. ΛΕΝΙΝ
Για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση

(ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ)

Πρόκειται για μια ιδιαίτερα χρήσιμη έκδοση. Αποτελεί συλλογή κειμένων του Β. Ι. Λένιν που γράφτηκαν σε μια μεγάλη χρονική περίοδο, από τις πρώτες μέρες επικράτησης της Σοβιετικής Εξουσίας μέχρι το θάνατό του. Στα κείμενα περιλαμβάνονται ομιλίες σε συνέδρια του κόμματος των μπολσεβίκων και των Σοβιέτ, μπροσούρες και άρθρα που αφορούν ζητήματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Αποτυπώνουν την επαναστατική γραμμή του Λένιν και του κόμματος των μπολσεβίκων, σε μια εποχή που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ο αναγνώστης μέσα από τα έργα του μεγάλου επαναστάτη μπορεί να παρακολουθήσει τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η Σοβιετική Εξουσία, το διάλογο που γινόταν και τις λύσεις που επιλέγονταν. Η παράθεση των κειμένων με χρονολογική σειρά βοηθάει τον αναγνώστη στην παρακολούθηση της πορείας της σοσιαλιστικής οικοδόμησης της περιόδου, της εξέλιξης των επεξεργασιών του Β. Ι. Λένιν και της πολιτικής του κόμματος των μπολσεβίκων. Η γνώση των προβλημάτων της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και ο τρόπος που τα επεξεργάζονταν ο Β. Ι. Λένιν και το κόμμα των μπολσεβίκων είναι χρήσιμο εφόδιο σε οποιονδήποτε αγωνιστή οραματίζεται το κτίσιμο ενός άλλου κόσμου χωρίς την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Η συλλογή αποτελεί ένα μικρό μόνο μέρος του έργου του Β. Ι. Λένιν εκείνης της περιόδου. Το σύνολό του μπορεί να το βρει ο αναγνώστης στην έκδοση των «Απάντων» του Λένιν από τη «Σύγχρονη Εποχή».

Βίκτορ Γιούστσενκο

Ο εκλεκτός των ιμπεριαλιστών στην Ουκρανία, ο ηγέτης της «πορτοκαλί επανάστασης» Βίκτορ Γιούστσενκο, στις προεδρικές εκλογές της περασμένης Κυριακής, έφυγε τουλάχιστον προς το παρόν από την κεντρική πολιτική σκηνή. Το χαμηλό ποσοστό (5,45%) που πήρε ήταν και μια απάντηση στην απροκάλυπτη φιλοαμερικάνικη στάση και την προσπάθεια να εντάξει τη χώρα στο ΝΑΤΟ. Επανειλημμένα ο ουκρανικός λαός με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών έχει δηλώσει την αντίθεσή του σε αυτή την επιδίωξη.

Ωστόσο, ο Γιούστσενκο - που θα παραδώσει την προεδρία μετά την ανάδειξη του διαδόχου του στο β' γύρο των εκλογών στις 7 Φλεβάρη - επέλεξε να είναι εξαιρετικά συμβολική και συνάμα προκλητική η τελευταία του πολιτική πράξη. Τι έκανε; Ανακήρυξε «Ηρωα της Ουκρανίας» τον επικεφαλής της εθνικιστικής οργάνωσης «ΟΟΥΝ», Στεπάν Μπαντέρα, δηλαδή τον αντικομμουνιστή και συνεργάτη των ναζί που με την οργάνωσή του έδρασε εναντίον του Κόκκινου Στρατού και του λαού του στην Ουκρανία από το 1941 και εναντίον της ΕΣΣΔ συνολικά μέχρι και το 1959!

Η πράξη αυτή είναι φυσικά μόνο το «κερασάκι» της πλούσιας καριέρας του Γιούστσενκο, στη διάρκεια της οποίας η Ουκρανία συνάμα με την αντεργατική πολιτική γνώρισε ένα «κρεσέντο» αναβίωσης του εθνικισμού και του φασισμού, του ξαναγραψίματος της Ιστορίας, της συκοφάντησης ότι για το λιμό της δεκαετίας του '30 ευθύνονταν οι μπολσεβίκοι, της προσπάθειας εξίσωσης φασισμού - κομμουνισμού με την άκρατη «σταλινολογία». Αλλά, όπως αποδεικνύεται, οι εργαζόμενοι δεν «τσίμπησαν».


Δ.Κ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ