«Αθλητισμός: Θέαμα και κέρδος για το κεφάλαιο ή ανάγκη και δικαίωμα για τον λαό και τη νεολαία; Η πρόταση του ΚΚΕ» ήταν το θέμα της ημερίδας που διοργάνωσε το ΚΣ της ΚΝΕ το Σάββατο στο αμφιθέατρο «Αντ. Τρίτσης» του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Αθηναίων, και η οποία αγκαλιάστηκε από πλήθος νέων ανθρώπων που ασχολούνται με τον Αθλητισμό, γυμναστές, εκπροσώπους αθλητικών σωματείων κ.λπ.

Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα αναλυτικό ρεπορτάζ από τις εισηγήσεις και τις παρεμβάσεις στην ημερίδα, που φώτισαν τον ρόλο του Αθλητισμού στην ανάπτυξη της προσωπικότητας και στη θωράκιση της υγείας του λαού και της νεολαίας, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας νέος στην προσπάθειά του να ασχοληθεί συστηματικά με τον Αθλητισμό, τις συνέπειες της ακραίας εμπορευματοποίησής του, τις τεράστιες κατακτήσεις που είχαν τα σοσιαλιστικά κράτη και σε αυτόν τον τομέα τον 20ό αιώνα, καθώς επίσης τα μεγάλα περιθώρια και τους στόχους που θέτει η ΚΝΕ στη δράση της στον τομέα του Αθλητισμού.

Εκτενή αποσπάσματα από την κεντρική εισήγηση στην ημερίδα, από τον Νίκο Σοφιανό, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, θα δημοσιευτούν στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου».

Να σημειωθεί ότι όπως ανακοινώθηκε στο κλείσιμο της ημερίδας, το σύνολο των εισηγήσεων και παρεμβάσεων που έγιναν πρόκειται να κυκλοφορήσουν το επόμενο διάστημα σε έκδοση από το ΚΣ της ΚΝΕ.

Ο Νίκος Σοφιανός επεσήμανε εισηγητικά τη συμβολή που θα έχουν τα υλικά της ημερίδας στη συζήτηση που γίνεται στο ΚΚΕ μπροστά στο 22ο Συνέδριό του, αναφέρθηκε στις εξαιρετικές προσπάθειες της ΚΝΕ με διοργανώσεις όπως τα Αθλητικά Camp, οι επιδείξεις αθλημάτων κ.λπ. και τόνισε ότι μέσα από όλη αυτή τη δράση αποκαλύπτονται αφενός η δίψα που έχουν πολλοί νέοι άνθρωποι σήμερα να συμμετέχουν σε οργανωμένες αθλητικές δραστηριότητες, αφετέρου το κενό δομών και προγραμμάτων, που έχει μετατρέψει την ανάγκη για άθληση σε πολυτέλεια.

Τόνισε ότι «για να αναπτυχθεί ο Αθλητισμός, να αγκαλιάσει χωρίς αποκλεισμούς το σύνολο της νεολαίας και να ανταποκριθεί συνολικά στον προορισμό του, απαιτείται σύγκρουση με την οικονομία του κέρδους, με την πολιτική που βλέπει τον Αθλητισμό ως μπίζνες, τζόγο, με το κράτος και την εξουσία που υπολογίζει τις ανθρώπινες ανάγκες σαν κόστος».

Και, συνοψίζοντας τη στάση του Κόμματος, υπογράμμισε ότι «οι στόχοι πάλης που προτάσσουμε σήμερα ενισχύουν το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, που πρέπει να αποκτήσει και στον τομέα του Αθλητισμού μεγαλύτερο διασκελισμό. Ενα ρεύμα που θα προτάσσει ότι η ανάπτυξη συνολικά του Αθλητισμού στη χώρα μας δεν μπορεί να στηριχτεί αποκλειστικά στις τσέπες των αθλητών και των οικογενειών τους, ή να εξαρτάται από τις οικονομικές διαθέσεις των χορηγών. Ενα ρεύμα που θα διεκδικεί γενναία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης, και θα βάλει στο επίκεντρο το σχολείο και το αθλητικό σωματείο. Το ότι ακόμα χιλιάδες αθλητικοί σύλλογοι επιβιώνουν οφείλεται στην προσπάθεια των ανθρώπων των σωματείων, που μαζί με την οικογένεια στηρίζουν τους αθλητές.

Επιλέγουμε τον δρόμο της διεκδίκησης, της ανιδιοτελούς προσφοράς, της αλληλεγγύης μαζί με ανθρώπους του Αθλητισμού που "πονάνε" και καταθέτουν και την ψυχή τους καθημερινά στο γήπεδο, τους προπονητές, τους αθλητές, τους γονείς, τους ανθρώπους των σωματείων, γιατί γνωρίζουμε καλά ότι ο Αθλητισμός συμβάλλει ώστε ο άνθρωπος να γίνεται ενεργητικός και δραστήριος. Να δει από πρώτο χέρι τα αποτελέσματα της συλλογικής και οργανωμένης δουλειάς, την ανάπτυξη των ατομικών του ικανοτήτων και την προσφορά του στο σύνολο.

Αυτή η ιδιότητα μεταφέρεται και στη ζωή, και έτσι έχει περισσότερες πιθανότητες να γίνει και κοινωνικά δραστήριος, να παρέμβει στην πραγματικότητα που ζει με στόχο να την αλλάξει.

Κάνουμε λοιπόν κάλεσμα στον αθλητικό κόσμο, βλέποντας και τη δική μας ευθύνη και ανταποκρινόμενοι σε όσους λένε ότι κάτι πρέπει να γίνει και εδώ, να "ταράξουμε τα νερά" σε έναν χώρο όπου συναντιούνται καθημερινά χιλιάδες στα γήπεδα, στα στάδια, εθελοντές, προπονητές, αθλητές και εργαζόμενοι».

«Η κατάσταση στις αθλητικές ομοσπονδίες και στα σωματεία και η πολιτική των κυβερνήσεων απέναντι στο δικαίωμα στον αθλητισμό» ήταν το θέμα που αναλύθηκε στην πρώτη ενότητα της ημερίδας του ΚΣ της ΚΝΕ για τον Αθλητισμό.

Την εισήγηση στην πρώτη ενότητα έκανε ο Πέτρος Κρίκης, πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Προπονητών Πάλης, μέλος του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού της ΚΕ του ΚΚΕ.

«Ο Αθλητισμός στο αθλητικό σωματείο» - είπε - «βρίσκεται σε μια περίοδο όπου έχουν αρχίσει να αντανακλούν στη λειτουργία των αθλητικών συλλόγων και ομοσπονδιών οι αλλαγές που προώθησε τα τελευταία 5 χρόνια η κυβέρνηση της ΝΔ. Οι ψηφισμένοι νόμοι και τροπολογίες που πέρασαν ως νόμος Αυγενάκη, σε συνέχεια των προηγούμενων της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ (Βασιλειάδης), όπως και οι πρόσφατες αλλαγές του υπουργού Βρούτση, έχουν οδηγήσει στη μαζική συρρίκνωση του μεγέθους των αθλητικών συλλόγων. Και εδώ αξίζει μια αναφορά στο πρόγραμμα "Couros".

Η συγκεκριμένη μελέτη της ΓΓΑ, που πρόσφατα παρουσίασε ο υφυπουργός Αθλητισμού, στοχεύει στη διαμόρφωση κατάλληλου περιβάλλοντος για την αξιοποίηση του αθλητικού εποικοδομήματος ως εργαλείου καπιταλιστικής ανάπτυξης σ' αυτόν τον τομέα.

Η ψηφιακή καταγραφή της αθλητικής δύναμης κάθε ομοσπονδίας και των αθλητικών εγκαταστάσεων αποτυπώνει τη "γύμνια" του ελληνικού αθλητισμού, και σίγουρα δεν αποτυπώνει την ολοκληρωμένη εικόνα ειδικά για τις υποδομές, οι οποίες είναι αρκετά γερασμένες και σε αρκετές περιπτώσεις ακατάλληλες, βλέπε το λουκέτο που μπήκε πριν χρόνια σε Σέρρες, Λάρισα, ΟΑΚΑ κ.λπ.». Αναφέρθηκε επίσης στην τακτική παραχώρησης αθλητικών υποδομών σε ΠΑΕ και ΚΑΕ, που τα τελευταία χρόνια έχουν ξεσπιτώσει μεγάλες και ιστορικές αθλητικές ομοσπονδίες.

Επεσήμανε δε ανησυχητικά στοιχεία της μελέτης που δείχνουν το πολύ χαμηλό επίπεδο ενασχόλησης του γενικού πληθυσμού με τον Αθλητισμό: Μόλις το 4% συμμετέχει ενεργά (δηλαδή τρεις φορές την εβδομάδα), ενώ στη νεολαία μόνο το 1/4 έχει πρόσβαση στον οργανωμένο αθλητισμό μέσα από τα αθλητικά σωματεία, δηλαδή το 23,2% των παιδιών και εφήβων, τη στιγμή που οι επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι σε αυτές τις ηλικίες θα πρέπει να έχουν τουλάχιστον 4 φορές την εβδομάδα από μέτρια μέχρι έντονη αθλητική δραστηριότητα για τουλάχιστον 1 ώρα την ημέρα.

«Μέσα λοιπόν σ' αυτό το διαμορφωμένο περιβάλλον των τελευταίων ετών, από τις αντιλαϊκές πολιτικές όλων των κυβερνήσεων, ιδιαίτερα τα μικρά σωματεία της γειτονιάς βρίσκονται όλο και πιο κοντά στο χείλος της διάλυσης ή της συγχώνευσης», συνέχισε ο Π. Κρίκης, για να προσθέσει:

«Στην ουσία δεν έχουμε οργανωμένη ανάπτυξη και καλλιέργεια του αθλητικού ταλέντου με βάση την κλίση του κάθε παιδιού και αθλούμενου, αλλά τη συντήρηση ενός αθλητικού δυναμικού στα αθλητικά σωματεία, απλώς για να μπορούν να επιβιώνουν οικονομικά. Και αυτό, όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας, επιδρά σημαντικά στην ανάδειξη ταλαντούχων αθλητών και στη βελτίωση του επιπέδου του κάθε αθλήματος».

Αναφέρθηκε ακόμα στην κατάσταση στις διοικήσεις των αθλητικών ομοσπονδιών, που όπως είπε αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού στη χώρα μας. «Οι αθλητικές ομοσπονδίες προσπαθούν να κάνουν διαχείριση των λιγοστών - σε σχέση πάντα με τις σύγχρονες ανάγκες - πόρων της ΓΓΑ. Συντάσσουν και διαχειρίζονται τους προϋπολογισμούς με οικονομοτεχνικά μέσα, και πάντα μέσα στα πλαίσια των δημοσιονομικών περιορισμών και στόχων της κυβέρνησης», είπε. Και έθεσε το ερώτημα πώς αξιοποιήθηκαν από τη ΓΓΑ τα στοιχεία που δημοσιεύονται στη συγκεκριμένη μελέτη, όταν οι επιχορηγήσεις προς τις αθλητικές ομοσπονδίες της χώρας παραμένουν καθηλωμένες σε πολύ χαμηλά επίπεδα.

«Το εργαλείο - "κόφτης" των κρατικών επιχορηγήσεων από την κυβέρνηση έχει όνομα: "ΧΙΛΩΝ"», συνέχισε ο Π. Κρίκης, αναφερόμενος στο σύστημα αξιολόγησης της ΓΓΑ για τον καθορισμό των ετήσιων επιχορηγήσεων των αθλητικών ομοσπονδιών, και στάθηκε αναλυτικά στα κριτήριά του, που οδηγούν σε κατηγοριοποίηση και συνδέονται με την εμπορική αξία των αθλημάτων για την προσέλκυση χορηγών. Ετσι, τόνισε, «με πολύ λίγες εξαιρέσεις η πλειοψηφία των ομοσπονδιών απλώς "κυνηγά την ουρά της", να βγάλει τη χρονιά χωρίς να χρωστά μισθούς υπαλλήλων και ομοσπονδιακών προπονητών, να στείλει σε διεθνείς διοργανώσεις ορισμένους μόνο αθλητές και διαιτητές, και όλοι οι υπόλοιποι ψάχνουν χρηματοδότηση για να συμμετάσχουν ακόμη και με τις Εθνικές ομάδες».

Την εισήγηση του Π. Κρίκη στην πρώτη ενότητα ακολούθησαν παρεμβάσεις.

Πρώτος πήρε τον λόγο ο Στέφανος Ματάκης, τεχνικός διευθυντής του ΣΕΓΑΣ. Στην παρέμβασή του μίλησε για μια επίθεση στον Αθλητισμό η οποία έχει κορυφωθεί ειδικά μετά το 2020, δυσχεραίνοντας όλο και περισσότερο τη θέση και τη δουλειά των ομοσπονδιών και των σωματείων, ενώ αναφέρθηκε ειδικά στο έργο που προσπαθεί να κάνει υπό αντίξοες συνθήκες η Ομοσπονδία του ΣΕΓΑΣ, η οποία δίνει μάχη προκειμένου να μη μετακυλίσει το κόστος σε αθλητές και στις οικογένειές τους. Οπως επεσήμανε χαρακτηριστικά, «είναι ξεκάθαρο ότι σήμερα δεν υπάρχει πολιτεία στο αθλητικό σύστημα». Αναφορά έκανε και σε άλλα σημαντικά θέματα, όπως η έλλειψη αθλητικών εγκαταστάσεων και υλικοτεχνικής υποδομής, το οικονομικό μέρος (κόστος για αθλητές και σωματεία) κ.λπ.

Στη συνέχεια ο Λάμπρος Μαστρόκαλος, μέλος του ΔΣ ερασιτεχνικού ποδοσφαιρικού σωματείου στον Πειραιά, μίλησε για την ανεπάρκεια των γηπέδων που αναγκάζει τις ομάδες να προπονούνται π.χ. μέσα στη νύχτα, ενώ υπάρχουν τόσοι αναξιοποίητοι χώροι. Αναφέρθηκε επίσης στα έξοδα για ένα ερασιτεχνικό σωματείο, που είναι τεράστια και τα πληρώνουν ουσιαστικά οι ίδιοι οι άνθρωποι της ομάδας. Οι ετήσιες επιχορηγήσεις, είπε χαρακτηριστικά, φτάνουν μόλις για την τρίμηνη λειτουργία ενός σωματείου. Ολα αυτά οδηγούν ομάδες να ιδρύονται, να καταθέτουν τα χαρτιά τους και μετά από ένα διάστημα να διαλύονται, όχι γιατί δεν αγαπούν το ποδόσφαιρο αλλά γιατί δεν έχουν τη στήριξη που θα έπρεπε.

Από την πλευρά του ο Χάρης Βουρδουμπάς, δημοτικός σύμβουλος Αθήνας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», αναφέρθηκε στις αθλητικές υποδομές, που στο 90% ανήκουν στους δήμους, και έφερε απτά παραδείγματα από τον δήμο Αθήνας, όπου π.χ. τα τρία από τα τέσσερα δημοτικά κολυμβητήρια παραμένουν κλειστά με ευθύνη της προηγούμενης και της παρούσας δημοτικής αρχής, τα γήπεδα ποδοσφαίρου, μπάσκετ, χάντμπολ δεν επαρκούν και κάποια είναι σε άθλια κατάσταση, ενώ την ίδια ώρα οι δημοτικές αρχές «τα δίνουν όλα για να προχωρήσει το πρότζεκτ της Διπλής Ανάπλασης στο Βοτανικό. Φτιάχνουν έτοιμο γήπεδο σε μια ΠΑΕ, μια ανώνυμη εταιρεία, με 120 εκατομμύρια κρατικό χρήμα, και παράλληλα φτιάχνουν ένα επιχειρηματικό πάρκο για το οποίο τρίβουν τα χέρια τους κατασκευαστικοί και τραπεζικοί όμιλοι, όμιλοι του real estate και άλλα μεγάλα συμφέροντα».

«Εμπορευματοποιημένος Αθλητισμός: Η σκληρή αλήθεια πίσω από τα φώτα των γηπέδων» ήταν το θέμα της δεύτερης ενότητας στην ημερίδα του ΚΣ της ΚΝΕ για τον Αθλητισμό, όπου την εισήγηση έκανε ο Νίκος Ρεμπάπης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Οπως σημείωσε, «το θέμα της εμπορευματοποίησης του Αθλητισμού αποτυπώνεται ακόμα και σε ένα άθροισμα των μπάτζετ των μεγάλων εταιρειών - ομάδων στο ποδόσφαιρο ή στο μπάσκετ. (...) Ωστόσο αυτή η προσέγγιση είναι μόνο ένα στιγμιότυπο από την έκταση της εμπορευματοποίησης και τις πραγματικές, μεγάλες συνέπειες που έχει απέναντι στο δικαίωμα του λαού και της νεολαίας στον Αθλητισμό. Γιατί τελικά το πλέγμα της εμπορευματοποίησης του Αθλητισμού το βρίσκεις παντού:

• Από τον χορό των δισεκατομμυρίων που παίζονται κάθε χρόνο στις μεταγραφές, κυρίως στο ποδόσφαιρο, έως τον χορό των εκατομμυρίων που τζογάρονται στο συμβατικό και στο διαδικτυακό στοίχημα, νόμιμο και παράνομο. Ο τζίρος των εταιρειών στοιχήματος και τυχερών παιχνιδιών άγγιξε το 2024 μόνο στην Ελλάδα τα 15,6 δισ. ευρώ.
• Από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που λυμαίνονται τον Αθλητισμό και χρησιμοποιούν τις ομάδες ως βιτρίνα, έως τις ανύπαρκτες αθλητικές υποδομές για παιδιά και ενήλικες στις γειτονιές.
• Από την καλλιέργεια σάπιων αξιών, όπως του ανταγωνισμού -και όχι της άμιλλας - ακόμα και στα παιδιά που παίζουν ποδόσφαιρο σε μια τοπική ομάδα, έως το καθεστώς φορολογικής ασυλίας και προκλητικών διευκολύνσεων που παρέχει το αστικό κράτος στις ΠΑΕ και στις ΚΑΕ. Ενας εργαζόμενος σίγουρα στερείται τη δυνατότητα να αφήνει χρέη προς το Δημόσιο. Πλέον ακόμα και για 500 ευρώ χρέη μπορεί να δημεύονται περιουσιακά στοιχεία οποιουδήποτε μεροκαματιάρη. Αντίθετα οι ΠΑΕ όχι μόνο μπορούν να αφήνουν απλήρωτα τα χρέη προς το Δημόσιο, αλλά ακόμα απολαμβάνουν μέχρι και διαγραφές χρεών, με στόχο την προστασία και τη συνέχεια του "προϊόντος" τους, δηλαδή του brand μιας μεγάλης, ιστορικής ομάδας.
• Ακόμα και οι κανονισμοί σε μεγάλες διοργανώσεις και αθλήματα παίρνουν πλέον υπόψη παράγοντες όπως οι διαφημίσεις στις τηλεοπτικές μεταδόσεις, για παράδειγμα το "media time-out" στο μπάσκετ. (...)

Αντίστοιχες είναι και οι διεθνείς εξελίξεις.

Η πολιτική της ΕΕ αντιμετωπίζει τον Αθλητισμό ως εμπόρευμα, ως πολυτέλεια για τον σύγχρονο εργαζόμενο άνθρωπο, και αυτήν την πολιτική υπηρέτησαν, εξειδίκευσαν και της έδωσαν νομοθετική ισχύ στη χώρα μας οι ελληνικές κυβερνήσεις, ενώ στην ίδια πολιτική συνηγορούν και οι διοικήσεις σε δήμους και Περιφέρειες στη χώρα.

Αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών είναι ο λαός να πληρώνει τα στάδια των μεγάλων ομάδων χωρίς να μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτά. Είναι η Γυμναστική στο σχολείο να μοιάζει με διάλειμμα, αφού οργανωμένες κρατικές υποδομές επαφής των μαθητών με τα αθλήματα στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος, όπου υπάρχουν, αφορούν ελάχιστα αθλήματα, κυρίως το μπάσκετ ή το βόλεϊ».

Συνεχίζοντας μίλησε αναλυτικά για την επέκταση της δράσης των στοιχηματικών εταιρειών και τις ευθύνες όλων των κυβερνήσεων μέχρι τώρα, που τις διευκόλυναν με νόμους, αλλά και στους νόμους της λεγόμενης «οπαδικής βίας», που έρχονται ύστερα από επεισόδια εντός ή εκτός αθλητικών χώρων, με νεκρούς ή με σοβαρά τραυματίες. «Φυσικά η βία δεν κόπασε, απλά πλέον έχει βγει έξω από το γήπεδο και έχει μεταφερθεί σε δρόμους, σε ερασιτεχνικά αθλήματα, σε σημεία συνάντησης αντίπαλων οπαδών. Το γήπεδο άλλωστε είναι η εικόνα, είναι ένα ξεχωριστό εμπόρευμα στα χέρια των μεγάλων ΠΑΕ και ΚΑΕ, και δεν πρέπει η εικόνα να χαλάει...», είπε χαρακτηριστικά, ενώ σχολίασε ότι μετά από κάθε τέτοιο νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της βίας προκύπτει ένα πλέγμα ακόμα πιο αυστηρής επιτήρησης και καταστολής, για να εφαρμοστεί όχι μόνο στα γήπεδα αλλά παντού. «Και, φυσικά, προκύπτει και ότι η αιτία για τη βία παραμένει στο απυρόβλητο, γιατί για να χτυπηθεί απαιτεί σύγκρουση με την αιτία της, που είναι η επιχειρηματική δράση στον Αθλητισμό», τόνισε.

«Τα πρότυπα των εφήβων και η εξαφάνιση της Φυσικής Αγωγής στην εκπαιδευτική διαδικασία» ήταν το θέμα της παρέμβασης του Παναγιώτη Μηλιώτη, PhD εργοφυσιολόγου, μέλους του ΔΣ του Πανελλήνιου Συλλόγου Επαγγελματιών Αθλητισμού και Ασκησης. Μίλησε για το πρόβλημα της παιδικής παχυσαρκίας και παρουσίασε στοιχεία (πανευρωπαϊκά στις ηλικίες 7-9 ετών μόλις το 37% αθλείται ή έχει σχέση με τον αθλητισμό, ενώ στη χώρα μας μόλις το 14% - 20% των παιδιών καλύπτει την ανάγκη άθλησης των 60 λεπτών την ημέρα). Αναφέρθηκε στις συστάσεις των διεθνών οργανισμών για την αναγκαία φυσική άσκηση παιδιών και εφήβων κάθε μέρα, επισημαίνοντας όμως ότι τα παιδιά περνούν τελικά περισσότερο χρόνο μπροστά στις οθόνες τους, ενώ ακόμα και παιδιά που ασχολούνται με τον αθλητισμό φτάνουν να τζογάρουν για αγώνες ποδοσφαίρου αντί να τους παρακολουθούν. Αντίδοτο στη σημερινή πραγματικότητα - τόνισε - θα μπορούσε να είναι ο ρόλος του σχολείου, ωστόσο τα κενά εκπαιδευτικών κάθε χρόνο στη Φυσική Αγωγή είναι 1.300 και οι κενές οργανικές θέσεις παραμένουν πάνω από 500, κάθε χρόνο δε το κράτος εξαγγέλλει την αύξηση των ωρών Γυμναστικής στο σχολείο αλλά αυτό δεν γίνεται.

«Ο αθλητισμός ως στάση ζωής: Η πείρα του σοσιαλισμού τον 20ό αιώνα» ήταν το θέμα της τρίτης ενότητας στην ημερίδα του ΚΣ της ΚΝΕ για τον Αθλητισμό, και μετέφερε πλούσια πείρα από ένα σύστημα που βλέπει τον Αθλητισμό με εντελώς διαφορετική ματιά.

«Οι δυνάμεις του κεφαλαίου και της αστικής τάξης προσπαθούν να υποδουλώσουν τις φυσικές και τεχνικές ικανότητες του αθλητή, που θεωρούν ότι τον διαθέτουν ως περιουσιακό τους στοιχείο, και να τον μετατρέψουν σε αλλοτριωμένο, υπάκουο, φοβισμένο και χωρίς άποψη άτομο. Ο Αθλητισμός δεν μπορεί να αναπτυχθεί προς όφελος του ανθρώπου όσο την εξουσία διατηρούν οι δυνάμεις του κεφαλαίου, επειδή κυριαρχεί το κέρδος σε κάθε έκφανσή του. Σε αντιδιαστολή με αυτό, στον σοσιαλισμό η κατεύθυνση είναι "όλα στο όνομα του ανθρώπου, για το καλό του ανθρώπου"», είπε χαρακτηριστικά στην εισήγησή του ο Κώστας Μπουντόλος, ομότιμος καθηγητής της ΣΕΦΑΑ του ΕΚΠΑ, ανοίγοντας την τρίτη ενότητα.

Και, μιλώντας ακριβώς για την εκ διαμέτρου διαφορετική αντίληψη του σοσιαλισμού σε ό,τι αφορά τον Αθλητισμό, τόνισε μεταξύ άλλων: «Ο παιδαγωγικός ρόλος του Αθλητισμού και της Φυσικής Αγωγής στον σοσιαλισμό εκπληρώνεται ακολουθώντας διπλή κατεύθυνση. Η πρώτη αφορά την παιδαγωγική παρέμβαση στον ίδιο τον ασκούμενο και τον αθλητή και κατ' επέκταση στις αντίστοιχες ομάδες αυτών, ενώ η δεύτερη στους ειδικούς προπονητές, επιστημονικούς συνεργάτες (γιατροί, φυσιοθεραπευτές, υπεύθυνοι οργάνωσης κ.ά.), αλλά και στις κοινωνικές μάζες που παρακολουθούν το αθλητικό θέαμα. Αυτή η σχέση είναι αλληλένδετη και βασίζεται σε κοινωνικο-παιδαγωγικά κριτήρια, όπως είναι η αρμονική ανάπτυξη της νεολαίας, η διά βίου άσκηση, η απόκτηση συνηθειών για την προσωπική υγεία και βελτίωση της ποιότητας ζωής. Μια μεγάλη, μαζικής κλίμακας αθλητική εκδήλωση για τον λαό θεωρείται μια υγιής αναψυχή με το θέαμα που παρακολουθούν, εκφράζει τον πατριωτισμό του, τον σοσιαλιστικό διεθνισμό και το χρέος απέναντι στην πατρίδα. Ο σοσιαλιστικός τρόπος ζωής και τα επιτεύγματα του λαού μπορούν να αποτελέσουν και μια μορφή ανάδειξης ή και προπαγάνδας στους ξένους θεατές. Η αθλητική δραστηριότητα στον σοσιαλισμό είναι μορφή κοινωνικής δράσης. Οι αθλητές με τη συμπεριφορά τους, τη συναδελφική στάση απέναντι στον συναγωνιζόμενο, τη φιλία, την ανιδιοτέλεια, αναδεικνύουν τα ανθρωπιστικά ιδεώδη, την ειρήνη και τη φιλία ανάμεσα στους λαούς.

Κάθε αθλητική δραστηριότητα αποτελεί μια μορφή κοινωνικά ωφέλιμης ενεργοποίησης για όλους τους συμμετέχοντες. Τόσο οι συστηματικές και οργανωμένες προπονήσεις όσο και η διεξαγωγή των αγώνων καλλιεργούν την εργατικότητα, συμβάλλουν στη διαμόρφωση των συνηθειών της σοσιαλιστικής εργασίας και συμβίωσης, της ειλικρινούς επικοινωνίας στην ομαδική προσπάθεια. Οι αθλητές και ο κάθε αθλούμενος προσπαθούν να ανεβάσουν το επίπεδο βελτίωσης των φυσικών ικανοτήτων και της απόδοσης, αλλά ταυτόχρονα να θωρακίσουν την υγεία τους, να διαμορφώσουν τη συμπεριφορά τους σε ένα περιβάλλον συνεργασίας μέσα στην κοινωνία. Οι αθλητικές επιδόσεις εξυψώνουν τον άνθρωπο και ειδικά τον νέο και την νέα, αλλά ταυτόχρονα δίνουν τη δυνατότητα ολοκλήρωσης της προσωπικότητας, που θα έχει αντίκτυπο στην κοινωνία».

Προβάλλοντας πολλές εικόνες από την ΕΣΣΔ, ο Κ. Μπουντόλος μίλησε για τον μαζικό αθλητισμό στα συνδικάτα, στη νεολαία, και για τον σταθερό προσανατολισμό της Κομσομόλ. Επίσης για τις κοινωνικές κατακτήσεις του σοσιαλισμού στη Φυσική Αγωγή και στον Αθλητισμό, που ήταν κατοχυρωμένο κοινωνικό δικαίωμα και συνδυαζόταν με το δικαίωμα στην ανάπαυση - ρυθμιζόταν εξάλλου η εργάσιμη μέρα, ορίζονταν οι ετήσιες άδειες, εξασφαλιζόταν η εξυπηρέτηση σε σπίτια αναψυχής, λέσχες, θεραπευτήρια κ.ά. Οι δε κοινωνικές κατακτήσεις του σοσιαλισμού στον τομέα του Αθλητισμού, συνέχισε, «βρήκαν ανταπόκριση στις επιτυχίες των αθλητών της Σοβιετικής Ενωσης, με την κατάκτηση 1.000 και πλέον Ολυμπιακών μεταλλίων από το έτος 1952, που άρχισαν να λαμβάνουν μέρος στους Αγώνες, έως τα μέσα του 1980». Μίλησε ακόμα για τις «Σπαρτακιάδες», για αθλητικούς διαγωνισμούς που διοργανώνονταν μεταξύ πόλεων, προγράμματα που καταρτίζονταν για την ανάπτυξη της Φυσικής Αγωγής και οδηγούσαν σε ολόπλευρη ανάπτυξη παιδιών και εφήβων, καταδεικνύοντας ότι «ο Αθλητισμός ως στάση ζωής δίδαξε στον σοσιαλισμό του 20ού αιώνα ότι σκοπός του είναι να υπηρετεί την εδραίωση της ειρήνης, την αλληλοκατανόηση των λαών, την καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων».

«Η δράση της ΚΝΕ μέσα στους αθλητικούς συλλόγους και τους φορείς της νεολαίας» ήταν το θέμα της τέταρτης ενότητας, με την οποία ολοκληρώθηκε η ημερίδα του ΚΣ της ΚΝΕ για τον Αθλητισμό.

Μάλιστα, όπως ανακοινώθηκε τα υλικά της ημερίδας θα κυκλοφορήσουν σε έκδοση το επόμενο διάστημα από το ΚΣ της ΚΝΕ.

Ευχαριστώντας όλους όσοι συνέβαλαν στην πραγματοποίηση αυτής της ημερίδας, τους ομιλητές, τον κόσμο του αθλητισμού που την αγκάλιασε, τους αθλητές - μέλη και φίλους της ΚΝΕ που διακρίνονται στο άθλημά τους αλλά και στον στίβο της ζωής, ξεκίνησε την εισήγησή του στην τέταρτη ενότητα ο Θοδωρής Κωτσαντής, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ.

Και μίλησε ακριβώς γι' αυτήν τη δράση, που οργανώνεται «με δεκάδες τουρνουά και άλλες αθλητικές δραστηριότητες σε όλη τη χώρα για μαθητές, φοιτητές και νέους εργάτες, που οργανώνονται αποκλειστικά από νέους για νέους, χωρίς χορηγούς ή οικονομικά ανταλλάγματα. Δράσεις που συνδυάζονται με διεκδικήσεις σύγχρονων αθλητικών υποδομών, υπεράσπισης του περιβάλλοντος από την καταστροφική μανία του καπιταλιστικού κέρδους, με την προβολή ενός άλλου τρόπου ζωής, ελεύθερου από τα ναρκωτικά και τις εξαρτήσεις. Τουρνουά ενάντια στη βία των οπαδικών στρατών στην υπηρεσία επιχειρηματικών συμφερόντων, όπως στη μνήμη του Αλκη Καμπανού, με τη συμμετοχή πολλών νέων παιδιών που παίζανε ως συμπαίκτες, φορώντας ο καθένας την μπλούζα της αγαπημένης του ομάδας.

Η ΚΝΕ παρεμβαίνει επίσης με τις αθλητικές δραστηριότητες και τα Αθλητικά Camp στο πλαίσιο του Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή", που επιδιώκουμε να αναβαθμίζονται χρόνο με τον χρόνο. Αγκαλιάζοντας ακόμα περισσότερους συλλόγους, αθλητές και αθλούμενους, τσαλακώνοντας την υποκρισία του "no politica" και φωνάζοντας "Με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά", όπως ήταν το σύνθημα της επίδειξης μαχητικών αθλημάτων της ΚΝΕ φέτος στην Αθήνα».

Τόνισε ακόμα ότι «μέσα στους μαζικούς φορείς προβάλλουμε και διεκδικούμε ένα συνεκτικό πλαίσιο αιτημάτων σε σύγκρουση με την πολιτική που αντιμετωπίζει τον Αθλητισμό ως ακριβό εμπόρευμα και κερδοφόρα μπίζνα:

Αναβάθμιση του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής στην Εκπαίδευση. Να δοθούν κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό για την ανανέωση και συντήρηση του εξοπλισμού σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης. Διορισμός καθηγητών Φυσικής Αγωγής, διαμόρφωση σχολικών χώρων, αιθουσών Γυμναστικής και προαύλιων χώρων, διάθεση εποπτικού υλικού, θεσμοθέτηση αθλητικών εκδηλώσεων σε τακτά διαστήματα. Συνολική αλλαγή του αναλυτικού προγράμματος, ώστε η Φυσική Αγωγή να είναι προσανατολισμένη στη φυσική κατάσταση για την υγεία. Ειδική στήριξη των ΑμεΑ με κατάλληλα και εξειδικευμένα προγράμματα.

Ανάπτυξη του σχολικού αθλητισμού, των πανεπιστημιακών πρωταθλημάτων και προγραμμάτων των δήμων, σε συνεργασία με κρατικούς φορείς και τις Ομοσπονδίες.

Διασύνδεση της Φυσικής Αγωγής στο σχολείο με το αθλητικό σωματείο και τη λειτουργία των Αθλητικών Οργανισμών των δήμων, κάτω από ένα ενιαίο σύστημα Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, βασισμένο σε επιστημονικές έρευνες για τις πραγματικές ανάγκες άθλησης των εργαζομένων, των νέων, των γυναικών και άλλων ομάδων του πληθυσμού.

Γενναία αύξηση των τακτικών επιχορηγήσεων των αθλητικών ομοσπονδιών, με βάση τις πραγματικές ανάγκες για την ανάπτυξη του κάθε αθλήματος. Γενναία αύξηση των τακτικών επιχορηγήσεων των αθλητικών σωματείων, με σταθερή και άμεση καταβολή τους κάθε έτος.

Απαλλαγή των σωματείων από την καταβολή των χρηματικών ποσών για τη χρήση των υποδομών.

Ιδιαίτερο βάρος να δοθεί στην υγεία των μαθητών - αθλητών, με την καθιέρωση ανά έτος δωρεάν προληπτικών και εξειδικευμένων εξετάσεων για όλους τους μαθητές με ευθύνη του κράτους, και με την εξασφάλιση της παρουσίας αθλίατρου σε όλες τις δραστηριότητες και τους αγώνες.

Διαμόρφωση αιθουσών Γυμναστικής σε κάθε Δημοτικό Διαμέρισμα, σε κάθε πανεπιστήμιο, κατάλληλα εξοπλισμένων και με το απαιτούμενο επιστημονικό προσωπικό για σύγχρονη και ασφαλή άσκηση, με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.

Να περάσουν όλες οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις στην υπηρεσία των αναγκών του λαού και της νεολαίας, με ευθύνη του κράτους για τη συντήρηση και τη λειτουργία τους.

Καμία παραχώρηση δημόσιας γης σε ιδιώτες για ανάπτυξη επιχειρηματικών σχεδίων σε υποδομές που αφορούν τον Αθλητισμό.

Αμεση ενίσχυση όλων των Εθνικών Αθλητικών Κέντρων, καθώς και των Δημοτικών Κέντρων, οργανωτικά και οικονομικά, με άμεσες και μαζικές προσλήψεις μόνιμου υπαλληλικού προσωπικού.

Αξιοποίηση ελεύθερων χώρων για τη δημιουργία οργανωμένων Αθλητικών Κέντρων, με απαλλοτριώσεις από κρατικούς πόρους».

Ο Θ. Κωτσαντής επεσήμανε ακόμα ότι «η μεγάλη συμμετοχή νέων, που αγκαλιάζουν με θέρμη τις αθλητικές διοργανώσεις της ΚΝΕ ή των μαζικών φορέων, φανερώνει την ανάγκη για άθληση, συμμετοχή, γνωριμία με διάφορα αθλήματα, κοινωνικοποίηση, αλλά και το μεγάλο κενό, την υποβάθμιση του σχολικού αθλητισμού, την εγκατάλειψη των πανεπιστημιακών πρωταθλημάτων, την έλλειψη κατάλληλων υποδομών, την κρατική αδιαφορία.

Πίσω από αυτά κρύβεται η συνειδητή πολιτική της ΕΕ και όλων των κυβερνήσεων που αντιμετωπίζουν την άθληση ως πολυτέλεια, ως εμπόρευμα, ως ατομική - οικογενειακή ευθύνη, ενώ την ίδια ώρα κλέβουν από τους νέους τον ελεύθερο χρόνο, τη δυνατότητα να ασχοληθούν συστηματικά με το άθλημα που αγαπάνε».

Και κατέληξε: «Ξέρουμε ότι ο πήχης για την παρέμβαση της ΚΝΕ στον χώρο του Αθλητισμού είναι πιο ψηλά.

Μπορούμε και πρέπει να ανεβάσουμε την απαίτηση και την ευθύνη των καθοδηγητικών οργάνων της ΚΝΕ, ώστε η δουλειά στο μέτωπο του Αθλητισμού να αποτελέσει οργανικό στοιχείο της παρέμβασής μας στη νεολαία.

Στηρίζοντας τους συντρόφους μας αθλητές στην προσπάθεια που κάνουν για να διακριθούν στο άθλημά τους, παίρνοντας υπόψη μας τους όρους ζωής τους, που μπορεί να μην τους επιτρέπουν να συμμετέχουν καθημερινά στη δράση της ΟΒ τους.

Καθοδηγώντας ολόπλευρα τους συντρόφους μας μέσα στα αθλητικά σωματεία.

Αναβαθμίζοντας το Αθλητικό Camp και πυκνώνοντας τις αθλητικές πρωτοβουλίες των Οργανώσεων της ΚΝΕ σε όλη τη χώρα.

Μπολιάζοντας την παρέμβαση των μαζικών φορέων της νεολαίας με διεκδικήσεις και δράσεις στο μέτωπο του Αθλητισμού.

Καλλιεργώντας σε όλα τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ το ενδιαφέρον για πιο ενεργή και συστηματική ενασχόληση με την άθληση, που συμβάλλει στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας, στη θωράκιση της υγείας, στη διαμόρφωση ενός υγιούς τρόπου ζωής».

Ακολούθησαν παρεμβάσεις, με πρώτη αυτή του Γεράσιμου Χατζηχρονόγλου, υπεύθυνου της Επιτροπής Αθλητισμού του ΚΣ της ΚΝΕ και μέλους του ΔΣ του Φοιτητικού Συλλόγου ΣΕΦΑΑ Αθήνας, με θέμα «Η κατάσταση στις σχολές ΣΕΦΑΑ». Οπως τόνισε, η ΣΕΦΑΑ είναι μια σχολή η οποία διαμορφώνει εκπαιδευτικούς Φυσικής Αγωγής όχι μόνο γνωστικά και θεωρητικά, αλλά και ηθικά, αφού οι περισσότεροι απ' αυτούς θα κληθούν να διδάξουν τόσο τη σωματική όσο και τη φυσική αγωγή, όχι όμως στα στενά πλαίσια της σωματικής ευεξίας, της εκγύμνασης και της συστηματικής άθλησης, αλλά και της διαπαιδαγώγησης του λαού και της καλλιέργειας της διά βίου άσκησης. Οπως είπε, η σημερινή κατάσταση και στις πέντε ΣΕΦΑΑ πανελλαδικά είναι τραγική, με εκπαιδευτικό προσωπικό και φοιτητές να αντιμετωπίζουν κοινά προβλήματα: Υποβάθμιση του πτυχίου, προβληματικές κτιριακές υποδομές, ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή κ.ά.

Ο Γιάννης Κυριαζής, πρωταθλητής Ευρώπης στον ακοντισμό, αναφέρθηκε στη σημερινή πραγματικότητα των αθλητών και ειδικά αυτών του στίβου, επισημαίνοντας πως το κράτος αντιμετωπίζει σήμερα και τους αθλητές ως κόστος. Εστίασε στα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι αθλητές όχι μόνο για να αθληθούν αλλά και για να βιοποριστούν, λόγω της υποχρηματοδότησης. Ειδική αναφορά έκανε στην περίπτωση τραυματισμού ενός αθλητή, που ουσιαστικά παραμένει ξεκρέμαστος, καθώς δεν υπάρχει καμία κρατική μέριμνα. Εθιξε δε κι αυτός το θέμα της έλλειψης αθλητικών υποδομών, αναφέροντας ως παράδειγμα τις ανεκπλήρωτες μέχρι τώρα υποσχέσεις της κυβέρνησης για το στάδιο των ρίψεων.

Η Κατερίνα Κοτσαμπά, αθλήτρια βόλεϊ στην Α2, μίλησε για τη σημερινή πραγματικότητα στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, ειδικά στον χώρο του βόλεϊ και κυρίως των μικρότερων κατηγοριών. Οπως είπε, η πραγματικότητα αυτή αποτελεί την κύρια αιτία που οδηγεί πολλούς αθλητές και αθλήτριες να αφήσουν τον αθλητισμό προκειμένου να τα βγάλουν πέρα οικονομικά. Παράλληλα αναφέρθηκε και στα σωματεία, που καλούνται να ξεπεράσουν σημαντικά εμπόδια προκειμένου να επιτελέσουν το έργο τους. Μίλησε ακόμα για την έλλειψη αθλητικών υποδομών, λέγοντας ότι η ανυπαρξία γηπέδων οδηγεί στο να υπάρχει συνωστισμός στα λιγοστά στάδια, με αποτέλεσμα οι σύλλογοι να υποχρεώνονται να κάνουν προπονήσεις αργά το βράδυ.