Παραθέτει δηλώσεις «επιφανών», όπως ότι «δεν βρισκόμαστε πλέον σε καιρό ειρήνης», της Μ. Φρεντέρικσεν, πρωθυπουργού της Δανίας, ή ότι «η Ευρώπη πρέπει επειγόντως και άμεσα να επανεξοπλιστεί», της Κάγια Κάλας, επικεφαλής Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ.

Αναφέρει στοιχεία που μαρτυρούν ότι τα «τύμπανα» του ιμπεριαλιστικού πολέμου ηχούν ...παντού: Σε όλο τον κόσμο το 2024 καταγράφηκαν 61 συγκρούσεις σε 36 χώρες, που αποτελεί αριθμό ρεκόρ από το 1946 και έπειτα. Και θέτει το ερώτημα: Ποιοι κερδίζουν από αυτόν;

Παραθέτει τέλος τη δήλωση του Β. Ντομπρόβσκις, αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, υπεύθυνου για την Οικονομία, σχετικά με την πρωτοβουλία «ReArm Europe Plan / Readiness 2030», ότι «θα βοηθήσει στην κινητοποίηση έως και 800 δισ. ευρώ για πρόσθετες αμυντικές δαπάνες κατά τα επόμενα 4 χρόνια. Αλλά η επένδυση από μόνη της δεν είναι αρκετή. Η πρόκλησή μας είναι να λάβουμε περισσότερα γι' αυτά που ξοδεύουμε».

Στο φυλλάδιο η ΚΟ Μεταλλείων Χαλκιδικής του ΚΚΕ εξηγεί ότι «ο πόλεμος δεν γεννά δεινά για όλους. Η στροφή στην πολεμική οικονομία, τα 800 δισ. ευρώ που θα κατευθυνθούν γι' αυτούς τους σκοπούς στην ΕΕ, γεννούν "ευκαιρίες" για τεράστια κέρδη για τους μετόχους - παράσιτα των μονοπωλιακών ομίλων.

Αλλωστε, η πολεμική οικονομία απαιτεί πλήθος ορυκτών πρώτων υλών απαραίτητων για την παραγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού, όπλων, οχημάτων και άλλων υποδομών. Δεν είναι καθόλου τυχαία η πορεία της τιμής της μετοχής της "Eldorado Gold" την τελευταία τριετία, όπου κορυφώνονται ο διεθνής ανταγωνισμός και οι συγκρούσεις, διάστημα κατά το οποίο:

Η τιμή της μετοχής της "Eldorado Gold" έχει εκτοξευτεί από 9 δολάρια, στην έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, σε 20 δολάρια, υπερδιπλασιάζοντας την αξία της.

Η μέση τιμή πώλησης του χρυσού (βασικού παραγόμενου μετάλλου του καναδικού ομίλου) αυξήθηκε κατά 35%, αφού θεωρείται επενδυτικό καταφύγιο σε περιόδους αστάθειας.

Ο χαλκός που θα εξορυχθεί από το μεταλλείο των Σκουριών είναι απαραίτητος για σύγχρονα ηλεκτρονικά όπλα. Ιστορικά η τιμή του εκτινάσσεται σε περιόδους ανοικοδόμησης περιοχών, ιδιαίτερα όταν αφορούν μεταπολεμικά συντρίμμια (250% αύξηση μετά τη λήξη του Β' Παγκόσμιου Πολέμου).

Είχε έσοδα 52% υψηλότερα, απόρροια και της αυξημένης παραγωγής που προέκυψε από την εργασία των μεταλλωρύχων.

Συνάδελφοι μεταλλωρύχοι, να ποιοι κερδίζουν από τον πόλεμο, τη συμφορά και τον θάνατο».

Αναδεικνύει ακόμα ότι και στον πόλεμο και στην ειρήνη οι λαοί πληρώνουν βαρύ φόρο σε αίμα και δικαιώματα.

«Ο πόλεμος που έρχεται δεν είναι ο πρώτος. Πριν απ' αυτόν γίνανε κι άλλοι πόλεμοι. Οταν τελείωσε ο τελευταίος, υπήρχαν νικητές και νικημένοι. Στους νικημένους, ο φτωχός λαός πέθαινε από την πείνα. Στους νικητές, ο φτωχός λαός πέθαινε το ίδιο. "Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου" - Μπ. Μπρεχτ (1939).

"Θέλουμε να συνεργαστούμε με τις κυβερνήσεις για να εξεταστεί η Οδηγία για τον χρόνο εργασίας για την υποστήριξη της αμυντικής ετοιμότητας". Αντριους Κουμπίλιους, επίτροπος της ΕΕ για την Αμυνα. "Τι αλλάζει τώρα στις υπερωρίες με το νομοσχέδιο αυτό; Αυτό το όριο έως 13 ώρες σε δύο εργοδότες μπορεί να γίνει πλέον και σε έναν". Ν. Κεραμέως, υπουργός Εργασίας.

Εργατικά "ατυχήματα", 13ωρη εργασία, αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, περικοπές σε Υγεία - Παιδεία, αρπαγή αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων για να ταϊστεί η πολεμική βιομηχανία, νεκροί άμαχοι, γυναίκες - παιδιά... Ολα τα ενώνει μια κόκκινη γραμμή, βαμμένη από τον ιδρώτα και το αίμα των λαών, η γραμμή του καπιταλιστικού κέρδους.

Συνάδελφοι μεταλλωρύχοι, έχουμε πλέον αποκτήσει πλούσια πείρα. Με τους αγώνες μας αποτρέψαμε τα σχέδια της εταιρείας για 12ωρες βάρδιες, αποδείξαμε πως οι νόμοι μπορούν να γίνουν κουρελόχαρτα κάτω από την αποφασιστική δράση του εργατικού κινήματος. Με βάση αυτήν την πείρα συνεχίζουμε, για να μη σκύψουμε το κεφάλι στις νέες θυσίες που θα μας καλέσουν να κάνουμε στο όνομα της πολεμικής προετοιμασίας.

Ο πόλεμός τους σκοτώνει ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους. "Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου" - Μπ. Μπρεχτ (1939)».

Η Οργάνωση του Κόμματος αναδεικνύει ακόμα τις μεγάλες, ιστορικές ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ, που με τη στήριξη ουσιαστικά και των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντισμού έχει εμπλέξει τη χώρα σε ένα «ντόμινο» συγκρούσεων χωρίς τέλος. «Μετατρέπει τον λαό και τη χώρα σε στόχο αντιποίνων, όπως αποδεικνύεται και από τις απειλές του Ιράν ότι "κάθε στρατιωτική δύναμη των ΗΠΑ στην περιοχή είναι θεμιτός στόχος"».

«Τώρα είναι η ώρα να μιλήσει ο λαός και να απαιτήσει:

Την άμεση απεμπλοκή της χώρας από τους πολεμικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ - Ισραήλ.

Τη διακοπή κάθε συνεργασίας με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ.

Το κλείσιμο των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων στη χώρα.

Την επιστροφή της ελληνικής φρεγάτας από την Ερυθρά Θάλασσα και της πυροβολαρχίας από τη Σαουδική Αραβία.

Να μην αξιοποιηθεί ο ορυκτός μας πλούτος στην κατασκευή πολεμικού εξοπλισμού που σπέρνει τον θάνατο σήμερα σε άλλους λαούς και αύριο στον δικό μας.

Να μη ματώνουμε για τους πολέμους και τα κέρδη τους, να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο της ΝΔ για τη νομιμοποίηση της 13ωρης εργασίας.

Πιο αποφασιστικά να οργανωθεί ο αγώνας, η αντίσταση και αντεπίθεση του λαού, για να μπει τέρμα στην αλλαγή συνόρων, σε πιθανή εισβολή - κατοχή αλλά και σε συμμετοχή σε πολέμους εκτός των συνόρων μας.

Τώρα είναι η ώρα της επιλογής, μαζί με το ΚΚΕ για να ξεριζωθούν μια και καλή οι αιτίες που γεννάνε τους πολέμους, με την ανατροπή της σάπιας καπιταλιστικής εξουσίας και την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Με το ΚΚΕ, στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Με τους λαούς και το δίκιο τους».

Στη σημερινή Ενότητα Κομματική Ζωή και Δράση θα διαβάσετε:

• ΚΟ Μεταλλείων Χαλκιδικής του ΚΚΕ: Ειδικό φυλλάδιο - «Να μην αξιοποιηθούν ο ορυκτός πλούτος και η δουλειά μας στο μακέλεμα άλλων λαών»
• ΚΟΒ Νοσοκομείου και ΚΟΒ Ειδικής Αγωγής - Πρόνοιας Χαλκίδας του ΚΚΕ: Επίσκεψη τιμής και μνήμης στον Γράμμο και στο Βίτσι
• Κομματικές Οργανώσεις ΚΚΕ: Με επιτυχία οι εκδηλώσεις - συσκέψεις σε Λευκάδα και Ηράκλειο Κρήτης

Με φόντο τις επικίνδυνες εξελίξεις στα μέτωπα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και της όξυνσης της εκμετάλλευσης στο εσωτερικό, ο Κ. Παπαδάκης ανέδειξε την ανάγκη ο λαός να μη δείξει καμία εμπιστοσύνη στους σχεδιασμούς των κυβερνήσεων, της ΕΕ και των μονοπωλίων.

Στην ομιλία του κατήγγειλε τη «νέα κανονικότητα» που διαμορφώνεται, με πολεμικούς προϋπολογισμούς, στρατιωτικές αποστολές και τη στρατηγική υποταγής του λαού στα κέρδη του κεφαλαίου. «Το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα που ζούμε είναι όπως η κλεψύδρα: Ο,τι λείπει από τη μία πλευρά από τον λαό είναι συγκεντρωμένο στην άλλη για να ταΐζονται οι μηχανές του ιμπεριαλιστικού πολέμου και της εκμετάλλευσης», είπε χαρακτηριστικά.

Στάθηκε ιδιαίτερα στον αναβαθμισμένο ρόλο της βάσης του Ακτίου, που όπως είπε «συνιστά ανά πάσα στιγμή στόχο αντιποίνων», καθώς αποτελεί κρίσιμο κρίκο στις πολεμικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ. Παράλληλα ανέδειξε το βάθεμα της εμπλοκής της χώρας στον πόλεμο σε Ουκρανία και Παλαιστίνη, αποκαλύπτοντας τα οικονομικά συμφέροντα των ελληνικών ομίλων πίσω από τη στήριξη των ιμπεριαλιστικών σχεδίων. «Η στήριξη στο κράτος - δολοφόνο Ισραήλ (...) γίνεται γιατί οι ελληνικοί όμιλοι τρίβουν τα χέρια τους από τις μπίζνες», τόνισε.

Υπογράμμισε ακόμα ότι «η περίοδος της πανδημίας ήταν μια πρόγευση για το πώς το κεφάλαιο αντιμετωπίζει εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους σε κρίσιμες συνθήκες», ενώ χαρακτήρισε «αιτία πολέμου» το νομοσχέδιο για τις 13 ώρες δουλειάς, καθώς ενισχύει τη «γαλέρα» που ήδη βιώνουν οι εργαζόμενοι ειδικά στις τουριστικές περιοχές, όπως η Λευκάδα. «Ζούμε για να δουλεύουμε και όχι το αντίθετο. Ξεχνάμε και πώς μοιάζουν τα παιδιά μας», είπε για την εξουθενωτική καθημερινότητα των εποχικών εργαζομένων και όχι μόνο. Παράλληλα υπενθύμισε την προσπάθεια για απαγόρευση της οικοδομικής δραστηριότητας το καλοκαίρι και τη μεγάλη αντίδραση του εργατικού κινήματος, που σταμάτησε αυτούς τους σχεδιασμούς.

Ειδική αναφορά έκανε στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, το οποίο χαρακτήρισε «βρωμούσα υπόθεση» και «συνέπεια της πολιτικής της ΕΕ και όλων των κυβερνήσεων». Στο φόντο των εξελίξεων τόνισε ότι η προωθούμενη Εξεταστική «συνιστά διαγραφή της δικογραφίας, συγκάλυψη και έμμεση ομολογία ενοχής», ενώ εξήρε τον ρόλο των αγωνιζόμενων βιοπαλαιστών αγροτών, που «αποστόμωσαν τις κυβερνήσεις».

Αποκαλυπτικός ήταν και για την τοπική πραγματικότητα, με έμφαση στα προβλήματα στη γέφυρα της Λευκάδας, στην ύδρευση και στην έλλειψη υποδομών, τονίζοντας ότι η εγκατάλειψη αυτή είναι το φυσικό επακόλουθο της πολιτικής που θεωρεί «κόστος την ασφάλεια του λαού και κέρδος τον εξοπλισμό για τον πόλεμο». «Προτεραιότητα έχουν οι γέφυρες και οι υποδομές που εμπλέκονται με την πολεμική προετοιμασία», επεσήμανε, ενώ ανέδειξε το παράδειγμα της νέας μαρίνας στον Βλυχό, η οποία προχωρά «με το φτερό».

Εκλεισε την ομιλία του με παρουσίαση της πρότασης του Κόμματος, τονίζοντας ότι «το πραγματικά νέο και διαφορετικό είναι η πολιτική πρόταση πάλης και διεξόδου του ΚΚΕ», βασισμένη σε πανελλαδική κοινωνική συμμαχία, αποδέσμευση από ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και τη δυνατότητα «ο λαός να πάρει στα χέρια του την εξουσία». «Μπροστά για τον λαό σημαίνει πάλη για τα σύγχρονα δικαιώματά του με στόχο την ανατροπή του σάπιου συστήματος», υπογράμμισε.

Συνεχίζεται η πολιτική δραστηριότητα της Κ.Ο Ηρακλείου του ΚΚΕ με σύνθημα: «Να εδραιωθεί η δυσπιστία του λαού απέναντι στο σύστημα της εκμετάλλευσης, να γίνει απόφαση οργανωμένου αγώνα με το ΚΚΕ, για την πραγματική ανατροπή». Η Κομματική Οργάνωση Βάσης Νοτίων Συνοικιών διοργάνωσε την Παρασκευή 25 Ιουλίου σύσκεψη στις Βασιλειές με ομιλητή τον Μανώλη Συντυχάκη, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης και βουλευτή Ηρακλείου του ΚΚΕ.

Ο Μ. Συντυχάκης, στην ομιλία του στάθηκε μεταξύ άλλων στο ζήτημα του ΟΠΕΚΕΠΕ τονίζοντας ότι «ευθύνες υπάρχουν τουλάχιστον σε δύο υπουργούς, σε υφυπουργούς, σε γενικούς γραμματείς και φυσικά όλο το σινάφι παρακάτω από αγροτοπατέρες, αγροτοσυνδικαλιστές και ούτω καθεξής. Ως ΚΚΕ έχουμε καταθέσει κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις από το 2015 που βλέπαμε πού πάει το πράγμα. Βέβαια δεν μας απάντησαν ποτέ. Ακόμα και σε συνάντηση των κτηνοτρόφων, στην οποία παραβρεθήκαμε το 2017 με τον τότε υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ, Αποστόλου, ο οποίος καθησύχαζε τους κτηνοτρόφους, ότι θα δώσουν βοσκοτόπια στην υπόλοιπη Ελλάδα, ότι θα πάρουν επιδοτήσεις, άρα δεν χρειάζεται να ανησυχούν. Μόνο που αυτά τα βοσκοτόπια ήταν εικονικά. Μέχρι και η Μονή Οδηγήτριας που εμφανίζεται με 14 εκατομμύρια ευρώ επιδοτήσεις. Αυτό διαμόρφωσε μια ζοφερή κατάσταση στην κοινωνία. Εξανάγκασαν τους αγρότες και κτηνοτρόφους της Κρήτης να δηλώνουν και σε άλλες περιοχές.

Αυτό είναι ένα δείγμα για το πώς λειτουργεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σήμερα. Και είναι και απόδειξη ότι σε όλη αυτή την υπόθεση είναι ανακατεμένα και τα άλλα κόμματα, διότι την Κοινή Αγροτική Πολιτική για τη μείωση των επιδοτήσεων, για την κλεψιά κ.λπ., την έχουν συμφωνήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Αλλωστε αυτή η λεγόμενη τεχνική λύση, δηλαδή όταν δεν έχει βοσκοτόπια να σου δώσουν σε μια άλλη περιοχή, έγινε το 2017 επί ΣΥΡΙΖΑ. Αρα, λοιπόν, κανένας δεν είναι αθώος του αίματος, όλοι έχουν βάλει το χεράκι τους με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο - εκτός του ΚΚΕ. Είμαστε περήφανοι που αναδείξαμε, καταγγείλαμε και δεν συμμετείχαμε ποτέ σε αυτή την απατεωνιά».

Σε σχέση με την επίθεση στα λαϊκά στρώματα επισήμανε: «Η επίθεση που δεχόμαστε όλοι και κυρίως οι εργαζόμενοι, αυτοί που δουλεύουν στα ξενοδοχεία, είναι πάρα πολύ μεγάλη. Εδώ έχει ξεσαλώσει η εργοδοσία, έχει καταστρατηγηθεί το ωράριο εργασίας, με αποτέλεσμα να λιποθυμούν καμαριέρες. Αφησε την τελευταία του πνοή εργαζόμενος, 64 χρονών μάγειρας, στο ξενοδοχείο και πολλά άλλα εργατικά ατυχήματα και σε άλλους εργασιακούς χώρους. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της εντατικοποίησης. Γιατί; Για να βγάζουν περισσότερα κέρδη οι εργοδότες, οι ξενοδόχοι, οι βιομήχανοι. Και δε φτάνει μόνο αυτό. Φέρνουν νομοσχέδιο στις αρχές του Σεπτεμβρίου, όπου πλέον καθιερώνονται και με τη βούλα οι 13 ώρες δουλειά στον ίδιο εργοδότη. Αφού προηγήθηκε ο νόμος Χατζηδάκη με το 10ωρο - 8 συν 2 ώρες - τώρα έρχεται ο νόμος της Κεραμέως που κατοχυρώνει 13 ώρες δουλειά».

Ο βουλευτής του Κόμματος ανέδειξε τη διέξοδο από τη βαρβαρότητα που γεννά το καπιταλιστικό σύστημα, τονίζοντας: «Αυτοί που ευθύνονται για όσα περνάει ο λαός πρέπει να μας αδειάζουν τη γωνιά. ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ επί 40-50 χρόνια εναλλάσσονται στην εξουσία και πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο. Να παλεύεις, να δουλεύεις, να ιδρώνεις, στο χωράφι, στη δουλειά σου, στο μαγαζί σου και να βλέπεις ότι τελικά μοχθείς και δεν κάνεις τίποτα. Το ΚΚΕ έχει πολιτική πρόταση διεξόδου και ανατροπής αυτού του σάπιου συστήματος. Είναι στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων του λαού. Τώρα είναι η ώρα η αγανάκτηση και η ανησυχία, να γίνουν συμμετοχή και δράση στον αγώνα, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ. Να συναντηθούμε στον δρόμο της ανατροπής, κόντρα στο σύστημα της αδικίας, της σαπίλας και των πολέμων, για τη νέα κοινωνία, τον σοσιαλισμό- κομμουνισμό».

Εχουν περάσει λίγες μέρες από την επιστροφή μας από τον Γράμμο και το Βίτσι, αλλά η συζήτηση με τους συντρόφους και τους φίλους του Κόμματος επανέρχεται στην ίδια ερώτηση: Ησουν κι εσύ εκεί;

Και αυτό δείχνει τον ενθουσιασμό, την έμπνευση, τη δύναμη που μας έδωσε η επίσκεψή μας εκεί, για να συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι το τέλος.

Πριν ακόμα επιστρέψουμε στη Χαλκίδα, οι φωτογραφίες και τα βίντεο από τις πεζοπορίες, τις επισκέψεις σε μνημεία και μουσεία, τα γλέντια μας με αντάρτικα τραγούδια σε κάθε στάση, είχαν ήδη κυκλοφορήσει. Πολλοί που δεν κατάφεραν να έρθουν το ζούσαν έστω κι έτσι. Αλλοι που δεν είχαν καταλάβει τι ακριβώς πάμε να κάνουμε, ζήλεψαν και σωστά μας χρέωσαν ότι έπρεπε να είχαμε ενημερώσει καλύτερα, και όχι απλά να τους πούμε τον προορισμό.

Οι συζητήσεις για την επόμενη οργανωμένη επίσκεψη στον Γράμμο και στο Βίτσι, αλλά και για την οργάνωση αντίστοιχων στη Ρούμελη και στην Εύβοια, έχουν ήδη ξεκινήσει.

Για όσους συμμετείχαμε έχουν περάσει μέρες, αλλά το ταξίδι αυτό ακόμα μονοπωλεί τη σκέψη μας. Συναντάμε ο ένας τον άλλο, χαμογελάμε και λέμε «τι ταξίδι ήταν αυτό!».

Το ταξίδι που πραγματοποιήσαμε δεν ήταν απλά μια εκδρομή. Για τον καθέναν ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία στην προσπάθεια να πατήσουμε στα βήματα του Δημοκρατικού Στρατού. Ολοι ζήσαμε πολύμορφα το μεγαλείο του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και του Κόμματός μας, του ΚΚΕ. Πήραν μορφή οι ιστορίες, τα βιβλία, οι επεξεργασίες του Κόμματος, ακόμα και γι' αυτούς που ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή με αυτό το κομμάτι της Ιστορίας. Φούντωσαν οι συζητήσεις, γεννήθηκαν απορίες, μεγάλωσε η διάθεση για διάβασμα. Ηδη με την επιστροφή μας έγινε η πρώτη παραγγελία βιβλίων.

«Εδώ κατάλαβα ότι όλοι αυτοί οι μαχητές ήταν πραγματικοί άνθρωποι. Ηταν όπως εμείς, άνθρωποι που έδωσαν και τη ζωή τους, θυσιάστηκαν για να ζήσει ο λαός μας καλύτερες μέρες».

Κάθε τοπίο και η δική του ομορφιά, και οι γνώμες να ανταλλάσσονται.

«Εμένα μου άρεσε ο Γράμμος περισσότερο!».

«Το Βίτσι έχει τη δική του μαγεία!», να λέει άλλος.

Είναι λοιπόν πολύτιμη η δυνατότητα που μας δίνεται για οργανωμένες επισκέψεις στον Γράμμο και στο Βίτσι. Και μπορεί να πολλαπλασιαστεί και στη δική μας περιοχή, την Ανατολική Στερεά - Εύβοια.

Το πρόγραμμά μας πυκνό, για να δούμε όσα περισσότερα γίνεται. Η ώρα αναχώρησης το πρωί αλλάζει, η μεσημεριανή στάση μικραίνει, όλα για να «πάρουμε» όσα περισσότερα μπορούμε.

«Στου βούρκου μέσα τα νερά

Ποια γλώσσα μου μιλάνε

Αυτοί που μου ζητάνε

Να χαμηλώσω τα φτερά;».

«Παρνασσός - Γκιώνα- Οίτη - Βαρδούσια, ένα τετράπλευρο που σε όλη σχεδόν τη δεκαετία του '40 λεύτερος ήταν ο λαός που πάλευε με μπροστάρη το ΚΚΕ και με το όπλο στο χέρι, την πρώτη περίοδο ενάντια στον κατακτητή και τη δεύτερη περίοδο ενάντια στην αστική τάξη της χώρας μας και στους συμμάχους της, Βρετανούς και Αμερικάνους. Εδώ πάνω ο αστικός στρατός έμπαινε μόνο όταν το αντάρτικο ντουφέκι τού άφηνε κάποιο περιθώριο να κινηθεί».

«Να, αριστερά εκεί ψηλά είναι η "Κοιμωμένη των Αγράφων", με τις κορφές Πέντε Πύργοι, Φλιτζάνι, Μπορλέρο, εκεί είναι η θρυλική Νιάλα. Σ' αυτήν όλη τη περιοχή προσπάθησε ο αστικός στρατός να εξοντώσει με το σχέδιο "Τέρμινους" τις δυνάμεις του ΔΣΕ. Ηθελαν να εγκλωβίσουν το Γενικό Αρχηγείο του ΔΣΕ, που είχε σταθμεύσει στο Καροπλέσι. Με έναν ελιγμό οι δυνάμεις μας βγήκαν έξω από τον κλοιό και έφτασαν στη Βουλγάρα, πάνω από τα Φουρνά. Μια ομάδα, όμως, με μέλη της Επιτροπής Πόλης Καρδίτσας του ΚΚΕ, εγκλωβίστηκε στη Νιάλα, μέσα στον χιονιά. Εκτελέστηκαν όλοι...».

Διασχίζουμε τη κοιλάδα ανάμεσα σε Χάσια και Αντιχάσια. Αρχίζει η αφήγηση για τη μεγάλη μάχη του Γράμμου το 1948: «Ο Γράμμος είναι ακόμα μακριά. Ομως από δω κάτω ξεκίνησαν οι επιχειρήσεις της 10ης Μεραρχίας του αστικού στρατού. Ο ΔΣΕ μπορούσε να αντιτάξει εδώ μόνο τις δυνάμεις της 16ης Ταξιαρχίας του. 700 μαχητές με λιανοντούφεκα απέναντι σε 10.000 πλούσια εξοπλισμένους του αστικού στρατού. Εφάρμοσε την τακτική της ενεργητικής άμυνας, που σημαίνει ότι έπιαναν τον αντίπαλο μακριά από την περιοχή που σκόπευε να καταλήξει, τον Γράμμο, και τον μάτωναν στην πορεία του, χρησιμοποιώντας όλα τα αναγκαστικά περάσματα».

Στη διαδρομή από το Νεστόριο έως το Λιανοτόπι, μας πιάνει μπόρα. Πως να ανέβουμε τώρα το βουνό μέσα στη λάσπη; Τραβάμε για Γράμμουστα, εκτός προγράμματος αυτό. Ευκαιρία, όμως, για ένα μάθημα στρατιωτικής και όχι μόνο γεωγραφίας. Μαθαίνουμε για τις μάχες των τελευταίων πέντε ημερών, το 1949. Και για εκείνη την ομάδα που έμεινε πίσω να κρατήσει την άμυνα, ώστε να μπορέσει το σύνολο των δυνάμεων του ΔΣΕ να φτάσει στο πέρασμα της Μπάτρας. Για τον νεολαίο μαχητή που ανέλαβε να παραδώσει στο Τάγμα τα κομματικά βιβλιάρια, ώστε να γίνει γνωστό ποιοι είναι αυτοί που έπεσαν, μέχρι ενός, με το όπλο στο χέρι. Η συγκίνηση δεν άφησε την ιστόρηση να ολοκληρωθεί...

Ο καιρός καθάρισε. Επιστροφή στο Λιανοτόπι και πιάνουμε να ανεβαίνουμε προς το Νοσοκομείο. Σε όλη τη διαδρομή μάς υποδέχονται, μέσα από τα ταμπλό του πρωτότυπου υπαίθριου μουσείου που έχει στηθεί εκεί, οι μορφές των μαχητών. Οι γυναίκες που κουβαλούν στους ώμους τους τραυματίες, η φρουρά του Νοσοκομείου, ο Πέτρος Κόκκαλης πλαισιωμένος με μαχητές και προσωπικό του νοσοκομείου. Εχουμε φτάσει πλέον στην καρδιά της Νοσοκομειούπολης, στα 1.400 μέτρα υψόμετρο. Μελετάμε την Ιστορία του Νοσοκομείου.

Ο Δημήτρης Κατσαρός, μέλος του ΤΓ Εύβοιας, παρουσιάζει με μια σύντομη ομιλία τον ηρωικό αγώνα του ΔΣΕ και τα επιτεύγματα του Υγειονομικού, μιλά για τον ρόλο του επιστήμονα σήμερα.

Ο Θανάσης Λεκάτης, από το Ιστορικό Τμήμα της ΚΕ του ΚΚΕ, που μας συνοδεύει, μας μεταφέρει το κλίμα από τις μέρες που φίλοι και σύντροφοι από το Νεστόριο και την Οργάνωση Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ εντόπισαν το σημείο. Την τεράστια κινητοποίηση που ακολούθησε, τους επιστήμονες και τις μεγάλες ομάδες συντρόφων που πρόσφεραν εθελοντική δουλειά ώστε να αναδειχθεί ο χώρος, να πάρει τη μορφή που έχει σήμερα.

Μια συντρόφισσα από τη βόρεια Εύβοια εντοπίζει στην πλάκα με τα ονόματα των νεκρών έναν μαχητή «από το διπλανό χωριό μου, τον Πύργο»...

Επόμενη στάση το Μουσείο του ΔΣΕ στο χωριό Θεοτόκος. Από το διπλανό σπίτι καταφτάνει ο μπάρμπα Κώστας, που στα 95 του χρόνια φροντίζει τον χώρο. «Οσο αντέχουν τα πόδια μου θα το κάνω», μας λέει.

Φορτωμένοι ήδη με τόσα, μένουμε άφωνοι όταν μέσα από έναν στριφογυριστό δρόμο φτάνουμε ψηλά, στη θέση Χάρος Κοτύλης. Δέος.

Επιστροφή στο Νεστόριο και γραμμή για το Μουσείο ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ - ΔΣΕ.

Στο εσωτερικό του Μουσείου ξεδιπλώνεται μέσα από πυκνές αναφορές όλη η περίοδος από το 1940 έως το 1949. Βήμα - βήμα κάθε ηρωική στιγμή.

Πρώτη στάση της τρίτης μέρας λίγο έξω από το χωριό Ιεροπηγή, στη βάση του υψώματος Μάλι Μάδι. Μπροστά μας, νότια, όλο το πεδίο του μεγάλου ελιγμού των δυνάμεων του ΔΣΕ από τον Γράμμο προς το Βίτσι τον Αύγουστο του 1948. Γεωγραφία και Ιστορία άρρηκτα δεμένες. Και η αφήγηση περνά στη μάχη στο Μάλι Μάδι. Τι να πρωτοκρατήσεις στη μνήμη...

Φτάνουμε στην περιοχή της Πρέσπας και των Κορεστίων, εδώ που «ο λαός είχε τον στρατό του, τον ΔΣΕ, και ο ΔΣΕ ήταν ο στρατός αυτού του λαού»...

Σύντομη αναφορά στις τελευταίες μάχες του 1949, για τις εγκαταστάσεις του ΔΣΕ στην περιοχή, τη Σχολή Πυροβολικού, τις αποθήκες, τον χώρο εκπαίδευσης της Σχολής Αξιωματικών του Γενικού Αρχηγείου, την περίφημη ΣΑΓΑ.

Και φτάνουμε στο χωριό Καλλιθέα, στο τρίτο κατά σειρά Μουσείο - Μνημείο για το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ και τον ΔΣΕ. Στον περίβολο του παλιού σχολείου, που παραχωρήθηκε από την κοινότητα για το Μουσείο, εκατοντάδες ονόματα νεκρών από όλα τα χωριά της περιοχής. Η Βάσω Καϊπάνου, Γραμματέας της ΚΟΒ Νοσοκομείου Χαλκίδας, πραγματοποιεί μια σύντομη ομιλία.

Περνάμε από το χωριό Πύλη, όπου μαθαίνουμε ότι εδώ ήταν η έδρα της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης και η έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ. Φτάνουμε στον Πυξό. Ηταν κάποτε ένα ολόκληρο χωριό, που η αστική τάξη φρόντισε μετά το τέλος των μαχών να το εξαφανίσει από τον χάρτη. Δεν έμεινε πέτρα πάνω στην πέτρα.

Εδώ όμως έγινε τον Μάρτη του 1949 η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΠΔΕΓ. Συγκεντρώθηκαν εδώ γυναίκες μαχήτριες του ΔΣΕ από τη Ρούμελη, τη Θεσσαλία και άλλες περιοχές της Ελλάδας, ενώ ήρθαν και αντιπροσωπείες από τις σοσιαλιστικές χώρες.

Επόμενη στάση το χωριό Κώττας. Φτάνουμε με πορεία στον ομαδικό τάφο για τους νεκρούς του ΔΣΕ των τελευταίων μαχών του 1949.

Στη μέση του χώρου όπου βρισκόμαστε, σε μία από τις στήλες του είναι χαραγμένη η φράση: «Το λουλούδι που σας στέρησαν». Πυκνώνει έτσι την Ιστορία αυτού του μνημείου. Ο αστικός στρατός παράχωσε εδώ, έξω από το επίσημο νεκροταφείο του χωριού, τους νεκρούς μαχητές του ΔΣΕ, και για χρόνια κανείς δεν ήξερε τίποτα γι' αυτό. Ωσπου τα γελάδια άρχισαν με τα πόδια τους να βγάζουν στην επιφάνεια τα οστά! Το ΚΚΕ ανέλαβε δράση. Και σήμερα στέκει εδώ ένα λαμπρό μνημείο, με τα ονόματα όλων των νεκρών σε παράταξη.

Το πρωινό της Κυριακής αποχαιρετάμε τους φιλόξενους κατοίκους του Νεστορίου. Λιγο πριν αναχωρήσουμε, ένας κάτοικος εμφανίζεται σε ένα από τα ξενοδοχεία και παραδίδει, ενθύμιο προς τις ΚΟΒ, 3 σφαίρες μαχητών και 2 θραύσματα από βόμβες. Η συγκίνηση όλων τεράστια.

Ξεκινάμε για Φλώρινα. Σε μια διαδρομή χωμένη μέσα στις οξιές, στο λεωφορείο τραγουδάμε τα αντάρτικα τραγούδια μας.

Σύντομη στάση κάτω από την κορφή 2123 στο Βίτσι. Αναφορά στις τελευταίες μάχες. Λίγη ώρα αργότερα, στη Φλώρινα, μας υποδέχονται οι σύντροφοι της τοπικής Κομματικής Οργάνωσης του ΚΚΕ.

Φλεβάρης του 1949. Ο ΔΣΕ, λίγο μετά την κατάληψη της Νάουσας, επιχειρεί την κατάληψη και της Φλώρινας. Η μάχη σκληρή. Ο ΔΣΕ μπαίνει στην πόλη. Αλλά και ο αντίπαλος ήταν καλά προετοιμασμένος. 700 νεκροί και πάνω από 1.000 τραυματίες για τον ΔΣΕ. Και ακολουθεί το ανοσιούργημα: Ο αστικός στρατός παίρνει νεκρούς και τραυματίες και τους παραχώνει σε έναν λάκκο στις παρυφές της πόλης. Για δεκαετίες ήταν το μεγάλο μυστικό της πόλης. Ωσπου το ΚΚΕ έφερε στην επιφάνεια το γεγονός...

Παίρνουμε τον δρόμο για το μακρύ ταξίδι της επιστροφής, βουβοί. Αυτά που ζήσαμε δεν χωράνε στην παραπάνω περιγραφή... Με περισσότερη επιμονή και πείσμα, φωνάζουμε: Ζήτω η ένδοξη Ιστορία του ΚΚΕ! Το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός!