Στη σημερινή ενότητα «Κομματική Ζωή και Δράση» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- Η «επόμενη μέρα» της εκλογικής μάχης: Οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ στην πρώτη γραμμή για την άντληση πολύτιμων συμπερασμάτων, την οργάνωση της πάλης του λαού και τη διάδοση της πολιτικής πρότασης του Κόμματος.

-- Αρθρο: «Για το συσχετισμό δυνάμεων». Για τους διάφορους «καλοθελητές», που «προβληματίζονται» τάχα «γιατί δεν ανεβαίνει το ΚΚΕ».

-- Ανώγεια Κρήτης: Εκεί που το ΚΚΕ πήρε 10% και η Χρυσή Αυγή ούτε μία ψήφο...

Phasma

Οι εξορμήσεις με την Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών, οι συσκέψεις που ήδη προγραμματίζονται από τις Οργανώσεις με ανθρώπους που πάλεψαν για την ενίσχυση του ΚΚΕ, οι συζητήσεις με συνεργαζόμενους που συμμετείχαν στα ψηφοδέλτιά μας, είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία ώστε να βγουν πολύτιμα συμπεράσματα για τη μάχη που δόθηκε, ώστε πιο δυνατοί να δράσουμε στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, να δώσουμε τη μάχη για τη διάδοση της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ.

Στη συζήτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα, πέρα από στοιχεία της παρέμβασης των Κομματικών Οργανώσεων στην προσπάθειά τους να πείσουν για την εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ, αναδεικνύονται κι άλλες πλευρές, όπως παρεμβάσεις της εργοδοσίας σε μεγάλους χώρους δουλειάς, πιέσεις σε εργαζόμενους για το τι στάση να κρατήσουν.

Το αφετηριακό σημείο της εκτίμησης του εκλογικού αποτελέσματος, πέρα από επιμέρους πλευρές που ισχύουν σε κάθε συνοικία ή χώρο δουλειάς, είναι σαφές. Παραμένουν σε ισχύ οι παράγοντες που καθορίζουν το επίπεδο συνείδησης του εργατικού - λαϊκού κόσμου και είχαν εκφραστεί και στις εκλογές του περασμένου Γενάρη: Η υποχώρηση του κινήματος, τα στοιχεία συντηρητικοποίησης που συμπυκνώνονται στη μάταιη αναζήτηση λύσεων μέσα στα πλαίσια του συστήματος. Αυτό είναι το βασικό στοιχείο, που προφανώς δεν άλλαξε μέσα στο 8μηνο.

Κοινή πεποίθηση, ωστόσο, είναι ότι παρά το συνολικό αρνητικό ταξικό συσχετισμό δυνάμεων, την υποχώρηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος που αποτυπώθηκε και στην κάλπη, στοιχείο που πρέπει να κρατήσουμε είναι ότι η κουβέντα για την πρόταση διεξόδου του Κόμματος άνοιξε πιο πλατιά και πιο βαθιά μέσα την εργατική τάξη. Το πιο ζεστό κλίμα που εισέπρατταν οι κομμουνιστές και οι φίλοι του Κόμματος, το ενδιαφέρον περισσότερων εργαζομένων για την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, την ανάλυσή του για την κρίση και τα καθήκοντα της εργατικής τάξης παραμένει, παρά τη στασιμότητα που εκφράστηκε στο εκλογικό αποτέλεσμα. Αποτελεί σημαντικό στοιχείο το γεγονός ότι στις εκατοντάδες συσκέψεις, περιοδείες, συγκεντρώσεις που οργανώθηκαν, η συζήτηση προσέγγιζε πιο εύκολα το βασικό πολιτικό πρόβλημα που πρέπει να λυθεί στην Ελλάδα, για να ζήσει όπως του αξίζει ο λαός. Είναι χιλιάδες οι εργαζόμενοι που τους τελευταίους μήνες, με αποκορύφωμα την προεκλογική περίοδο, είχαν την ευκαιρία να ακούσουν πιο προσεκτικά και αναλυτικά την πρόταση του Κόμματος για την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την αποδέσμευση από την ΕΕ με εργατική - λαϊκή εξουσία, που είναι η μόνη εναλλακτική λύση στον καπιταλισμό, τις κρίσεις και τους πολέμους του. Ακόμα κι αν αυτή η πραγματικά μεγάλη προσπάθεια δεν «επιδοκιμάστηκε» με αύξηση των ποσοστών και των ψήφων του ΚΚΕ, είναι σίγουρο ότι έχει αφήσει «ίχνη», διευκολύνει τα επόμενα βήματα της πολιτικής προσπάθειας του Κόμματος για να συσπειρώσει ευρύτερες εργατικές - λαϊκές δυνάμεις στην πάλη ενάντια στο κεφάλαιο και την εξουσία του.

Οι εξελίξεις των τελευταίων μηνών, με αποκορύφωμα την εκλογική μάχη, δίνουν πολύτιμα συμπεράσματα, με ένα από τα πιο βασικά να παραμένει το πώς η ριζοσπαστικοποίηση εργατικών - λαϊκών στρωμάτων θα πηγαίνει χέρι - χέρι με την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την εδραίωση του αντιμονοπωλιακού - αντικαπιταλιστικού περιεχομένου της πάλης σε όλο και μεγαλύτερα τμήματα εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, αγροτών, νέων κ.λπ. Η συσπείρωση γύρω από το Κόμμα, ακόμα και η στήριξή του σε εκλογικές μάχες, θα διευρύνεται όσο μεγαλώνει η συμμετοχή στην ταξική πάλη, ζωντανεύουν τα συνδικάτα, οι μαζικές οργανώσεις, οι Λαϊκές Επιτροπές, όσο κερδίζει έδαφος η Λαϊκή Συμμαχία και εξουδετερώνεται ο συντεχνιασμός, η διάσπαση των εργαζομένων, η παραίτηση από διεκδικήσεις, η αποδοχή της καπιταλιστικής ανάκαμψης ως στόχο στον οποίο προσδοκούν και οι εργατικές - λαϊκές μάζες.

Συζητώντας με το λαό, οι Οργανώσεις του Κόμματος κλιμακώνουν την προσπάθεια να συνειδητοποιείται ο χαρακτήρας του ΣΥΡΙΖΑ, ως δύναμη σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης που αξιοποιείται ιδιαίτερα στον εγκλωβισμό, στην ενσωμάτωση εργατικών - λαϊκών δυνάμεων στο σύστημα και την αντιλαϊκή πολιτική που ακολουθείται για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Η μεγάλη προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ στην αστική τάξη είναι ότι - έστω κι αν αυτό δεν μπορεί να γίνει μόνιμο στοιχείο - βοήθησε να κερδηθεί χρόνος για τα μονοπώλια, να υπονομευτεί η προσπάθεια ανάπτυξης διεκδικητικών αγώνων της εργατικής τάξης για ανάκτηση των τεράστιων απωλειών της κατά τη διάρκεια της κρίσης. Με τη στρατηγική του και τις μεθοδεύσεις του, συνέβαλε ώστε εργατικές - λαϊκές δυνάμεις που βρέθηκαν στην πάλη ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα, σήμερα να αρκούνται στις υποσχέσεις πιο ήπιας εφαρμογής των μνημονίων και στην ανάθεση σε αστικές κυβερνήσεις της αντιμετώπισης των προβλημάτων τους με τις ίδιες αμέτοχες. Να «χωνεύεται» από λαϊκές δυνάμεις ότι είναι μοιραίο να ζουν όλο και χειρότερα ή να μην μπορούν να ζήσουν καλύτερα, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, να υποκλίνονται στη λογική του μικρότερου κακού.

Είναι, επίσης, χαρακτηριστικό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε το δικαίωμα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να εμφανίζονται «δικαιωμένοι» για τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσαν πριν από αυτόν...

Οδήγησε το λαό να εξάγει το συμπέρασμα ότι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί είναι ανίκητοι, ότι η σύγκρουση με την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τον καπιταλιστικό μονόδρομο είναι άλμα στο κενό. Πέρασε σε πλατιά εργατικά - λαϊκά στρώματα την αυταπάτη ότι «πάλεψε, διαπραγματεύτηκε, έκανε ό,τι μπορούσε για να φτιάξει τα πράγματα, αλλά δεν τον αφήσανε...», ενώ στην πραγματικότητα, βέβαια, τα παζάρια της κυβέρνησής του με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς δεν αφορούσαν τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά την εγχώρια αστική τάξη και τις ιδιαίτερες επιδιώξεις της. Δεν πρέπει στιγμή να μας διαφεύγει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν «παραστράτησε», δεν «αθέτησε το πρόγραμμά του». Συνέβη το αντίθετο: Υλοποίησε και υλοποιεί την καρδιά της στρατηγικής του, δηλαδή την ολόπλευρη στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Αυτός ο αντιλαϊκός στόχος και οι «δυσκολίες» του - και όχι κάποιοι που «δεν τον αφήσανε» - είναι αυτά που δεν του επέτρεψαν τελικά ούτε να δώσει τα ψίχουλα που υποσχέθηκε στο λαό πριν τις εκλογές του Γενάρη...

Από ιδρύσεώς του, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και παραμένει κόμμα με καταμερισμένο ρόλο στην ενσωμάτωση εργατικών - λαϊκών στρωμάτων στο μονόδρομο της ΕΕ, της ανταγωνιστικότητας, των θυσιών του λαού για να μεγαλώνουν τα κέρδη του κεφαλαίου. Σε αυτή του την πορεία, ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίχτηκε και στους «διαφωνούντες» του (οι περισσότεροι από τους οποίους μετακόμισαν στο... «και πέντε», μετά την ψήφιση του νέου μνημονίου, στη ΛΑΕ), οι οποίοι προσπαθούσαν να τον εξωραΐσουν, να καθησυχάζουν το λαό για τη διαδρομή του, ειδικά τους τελευταίους μήνες, όταν βάφτιζαν «έντιμο συμβιβασμό» τα προκαταρκτικά της υπογραφής του τρίτου μνημονίου. Η αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού και η προσπάθεια να στηθεί το απαραίτητο ανάχωμα παρεμπόδισης της ριζοσπαστικοποίησης του λαού δεν έχει ολοκληρωθεί. Ο οπορτουνιστικός πόλος που συγκροτείται, θα συνεχίσει ακόμα και εκτός Βουλής να βάζει εμπόδια στην πολιτικοποίηση της ταξικής πάλης, να μπερδεύει με ψεύτικα διλήμματα, να ναρκοθετεί την ισχυροποίηση της Λαϊκής Συμμαχίας, την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.

Οι υποχρεώσεις για τους κομμουνιστές, τους φίλους, τους συνεργαζόμενους με το Κόμμα πολλαπλασιάζονται. Η πλούσια δράση που ξεδιπλώνεται για την προώθηση της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ, συνδυάζεται με τη συνειδητοποίηση των καθηκόντων που απορρέουν από την προσπάθεια αυτή, ώστε να φτάσει η φωνή του Κόμματος σε περισσότερους χώρους δουλειάς. Να οικοδομηθούν Οργανώσεις εκεί που χτυπά η καρδιά της εργατικής τάξης, εκεί που η κρίνεται η ταξική πάλη, όπως στα εργοστάσια, τα καράβια, τα εμπορικά καταστήματα κ.ά.

Η επόμενη περίοδος είναι το πεδίο για να δοκιμαστούν στη ζωή τα πολιτικά συμπεράσματα από τις μάχες που δώσαμε, για να ενισχυθούν οι αγωνιστικοί δεσμοί του ΚΚΕ με εργατικές - λαϊκές μάζες. Ξεχωρίζει η πραγματοποίηση του 41ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στην Αθήνα, που θα δώσει την ευκαιρία να συναντηθεί εργατικός - λαϊκός κόσμος με τις κομματικές δυνάμεις, για να δοθεί ώθηση στους αγώνες που έρχονται.

Με πίστη στο δίκιο και τη δύναμη της εργατικής τάξης, με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών, των αγωνιστών εργατών και λαϊκών ανθρώπων στο πλάι μας, την αταλάντευτη ταξική αναμέτρηση με την αστική τάξη και τα κόμματά της, μπορούμε να ανοίξουμε το δρόμο της ανατροπής του καπιταλισμού.

Νέοι χορεύουν σε προφεστιβαλική εκδήλωση της ΚΝΕ

Υπάρχουν, ωστόσο, και ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία που δεν μπορούν να αποτυπωθούν σε έναν πίνακα... Μια τέτοια περίπτωση είναι και το εκλογικό αποτέλεσμα στον ιστορικό Δήμο Ανωγείων στην Κρήτη: Οι κάτοικοι του μαρτυρικού χωριού, επιβεβαίωσαν τις αγωνιστικές τους παραδόσεις, τόσο με το 10% των ψήφων που έδωσαν στο ΚΚΕ, όσο και με το γεγονός ότι δεν υπήρξε ούτε ένας που να ψήφισε τη ναζιστική Χρυσή Αυγή.

Για αυτό το συνδυασμένο θετικό αποτέλεσμα, τη σχέση του με τη μαρτυρική, αλλά και αγωνιστική ιστορία του τόπου, καθώς και με την πρωτοπόρα δράση που αναπτύσσουν και σήμερα οι κομμουνιστές, μιλήσαμε με τον Βασίλη Φασουλά, Γραμματέα της ΚΟΒ Ανωγείων του ΚΚΕ και τον Τηλέμαχο Σταυρακάκη, πρόεδρο του παραρτήματος Ανωγείων της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Η πάλη των κομμουνιστών ενάντια στους φασίστες στα Ανώγεια πάει πολλές δεκαετίες πίσω, ήδη από τα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά και πριν καν από τη ναζιστική κατοχή, μας εξηγεί ο Τ. Σταυρακάκης: «Το ότι η Χρυσή Αυγή δεν πήρε ψήφους στ' Ανώγεια, αυτό δείχνει ότι από τη μία μεριά υπάρχει πολιτισμός στο χωριό και από την άλλη ιστορική παράδοση πάλης ενάντια στους φασίστες.

Κατάμεστη η κεντρική πλατεία του χωριού σε προφεστιβαλική εκδήλωση της ΚΝΕ

Στην Κατοχή, οι Ανωγειανοί, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές, πρωτοστάτησαν στον αγώνα ενάντια στον κατακτητή και τους ντόπιους συνεργάτες του. Το χωριό ήταν αιμοδότης και στήριγμα της Εθνικής Αντίστασης, του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Πρωτοπόροι σε αυτήν τη δράση ήταν οι κομμουνιστές, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την εξόντωση γερμανικού αποσπάσματος, με επικεφαλής το Γερμανό λοχία «Σήφη», που ήταν ο φόβος και ο τρόμος της περιοχής, στην περιοχή Σφακάκι στις 7 Αυγούστου του 1944. Αυτήν την επέτειο τη γιορτάζουμε κάθε χρόνο με εκδηλώσεις, όπως εκδηλώσεις γίνονται και για το ολοκαύτωμα των Ανωγείων, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι».

«Για τη δράση τους αυτή», τονίζει ο Τ. Σταυρακάκης, «οι Ανωγειανοί πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος από τους ναζιστές, οι οποίοι έκαψαν το χωριό, δεν έμεινε πέτρα πάνω στην πέτρα και άφησαν πίσω τους δεκάδες νεκρούς, ορφανά παιδιά και άστεγες οικογένειες. Αυτά τα γεγονότα έχουν αποτυπωθεί στο μυαλό και την ψυχή των Ανωγειανών, περνάνε από γενιά σε γενιά».

ΡΕΤΖΟΣ

Με την πρωτοπόρα συμβολή των κομμουνιστών, οι ιστορικές παραδόσεις των Ανωγείων συνδέονται με τους αγώνες τού σήμερα, με την πάλη για μια άλλη κοινωνία

«Δεν είναι τυχαίο ότι τα Ανώγεια έχουν υποστεί 3 ολοκαυτώματα στην ιστορία τους», μας λέει ο Β. Φασουλάς: «Πάντα οι Ανωγειανοί πολεμούσαν κάθε τυραννία, κατακτητές και κάθε είδους δικτατορία και πάντα το ΚΚΕ έπαιζε και παίζει σημαντικό ρόλο στα πολιτιστικά και τα πολιτικά πράγματα του χωριού και γενικότερα της περιοχής.

Η Κομματική Οργάνωση Ανωγείων του ΚΚΕ, παίρνει σημαντικές πρωτοβουλίες για την καταδίκη των απογόνων των ναζί, του φασιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής.

Από το 2013, με δική μας πρόταση, ομόφωνα το Δημοτικό Συμβούλιο Ανωγείων έβγαλε ψήφισμα, με το οποίο κηρύσσει ανεπιθύμητη τη Χρυσή Αυγή και καλεί και τους άλλους μαρτυρικούς δήμους για αντίστοιχες αποφάσεις.

Επίσης, η ΚΟ, μαζί με την Οργάνωση της ΚΝΕ, πραγματοποιούν κάθε χρόνο εκδηλώσεις, που αναδείχνουν την ιστορική μνήμη, τη συμβολή του ΚΚΕ στην πάλη ενάντια στο φασισμό και κυρίως το σύστημα που τον γεννά και σήμερα, δηλαδή τον καπιταλισμό.

Πιστεύω ότι όλα τα παραπάνω συντελούν στο ότι, σε όλες τις εκλογικές μάχες, δε βρέθηκε στην κάλπη ούτε μία ψήφος για τους φασίστες.

Με λίγα λόγια και σταράτα, σύσσωμο το χωριό θα αγωνίζεται, ώστε να μην πατήσει ποτέ το πόδι της και να μην υπάρχει ποτέ ψήφος σε αυτήν τη ναζιστική εγκληματική οργάνωση.

Η ΚΟΒ Ανωγείων θα αγωνίζεται με όλες της τις δυνάμεις για την προβολή των οραμάτων του σοσιαλισμού - κομμουνισμού στους Ανωγειανούς και ιδιαίτερα στη νεολαία».

Πριν από περίπου δύο χρόνια, στις 14/10/2013, το Δημοτικό Συμβούλιο Ανωγείων ενέκρινε ομόφωνα το ψήφισμα που κατέθεσε τότε η ΚΟΒ Ανωγείων του ΚΚΕ για την απομόνωση και το τσάκισμα του φασισμού. Οι κομμουνιστές είχαν υπογραμμίσει τότε ότι μετά και τα γεγονότα της δολοφονίας του Π. Φύσσα, «τα Ανώγεια όπως και οι άλλοι μαρτυρικοί δήμοι της Ελλάδας, που πλήρωσαν ακριβά τη ναζιστική θηριωδία και τον προδοτικό ρόλο των ντόπιων συνεργατών της, έχουμε ξεχωριστή θέση και χρέος απέναντι στην Ιστορία μας να συμμετέχουμε ενεργητικά. Ζητούμε λοιπόν από το Δημοτικό Συμβούλιο να εγκρίνει το ψήφισμα που προτείνουμε και να πάρει πρωτοβουλίες μαζί με τους άλλους μαρτυρικούς δήμους για την απομόνωση και το τσάκισμα του φασιστικού τέρατος, που ξαναβγήκε απ' το αυγό του».

Αναλυτικά, το ψήφισμα που εγκρίθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο Ανωγείων ανέφερε τα εξής:

«Το Δημοτικό Συμβούλιο Ανωγείων εκφράζει την αγανάχτηση και τον αποτροπιασμό του για την εν ψυχρώ δολοφονία του 34χρονου Παύλου Φύσσα από την εγκληματική, νεοναζιστική, φασιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής. Η δολοφονία αυτή ήταν η κορύφωση των μαφιόζικων, θρασύδειλων και προμελετημένων επιθέσεων σε ανυπεράσπιστους εργαζόμενους Ελληνες και μετανάστες, σε αντιφασίστες και αγωνιστές της υπεράσπισης των λαϊκών δικαιωμάτων. Για τη δολοφονική αυτή δράση η ποινική νομοθεσία θα 'πρεπε εδώ και καιρό να έχει ενεργοποιηθεί.

Το κυριότερο όμως είναι η ενημέρωση και κινητοποίηση του ίδιου του λαού και της νεολαίας μας για το πραγματικό πρόσωπο του φασισμού, για να απομονώσει το απάνθρωπο δηλητήριό του και να τον ξεριζώσει. Η ΧΑ και ο φασισμός όχι μόνο δεν είναι συμπαραστάτες των ανήμπορων και των φτωχών αλλά είναι ορκισμένοι εχθροί τους, που θέλουν την πλήρη κατάργηση όλων των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων του λαού. Την πλήρη υποταγή του.

Τα Ανώγεια, μαζί με τους άλλους μαρτυρικούς δήμους της χώρας μας, έχουμε νωπές τις μνήμες της αγριότητας, των φρικιαστικών εγκλημάτων της ναζιστικής θηριωδίας σε βάρος εγκύων γυναικών, ανύποπτων παιδιών, ανυπεράσπιστων γερόντων και γυναικών. Γνωρίσαμε τις μαζικές εκτελέσεις, την πυρπόληση των χωριών μας. Εχουμε χρέος να υπενθυμίσουμε τον άνανδρο και προδοτικό ρόλο των ντόπιων συνεργατών του φασισμού, των ταγματασφαλιτών, των κουκουλοφόρων καταδοτών και προδοτών. Η Χρυσή Αυγή είναι ιδεολογικός και πολιτικός απόγονός τους, που εξυμνεί την ανοιχτή προδοσία και την εμφανίζει ως πατριωτισμό. Θεωρούμε πρόκληση και βεβήλωση της ιστορικής μνήμης, την οποιαδήποτε ανοχή στην παρουσία των ναζιστικών φαντασμάτων στις εκδηλώσεις μνήμης για τις θηριωδίες αυτές. Εχουμε χρέος όλοι οι μαρτυρικοί δήμοι να πάρουμε σχετική πρωτοβουλία για να μην ξαναπατήσουν τα πόδια τους σε τέτοιες εκδηλώσεις. Να μην ξαναβεβηλώσουν τη μνήμη των θυμάτων τους.

Αυτές οι μνήμες πρέπει να παραμένουν ζωντανές στο λαό και τη νεολαία μας για να απομονώσει το φασιστικό αυτό εγκληματικό τέρας. Να θυμάται τα λόγια του ποιητή, "Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον. Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!"».

Αυτά, βέβαια, τα έλεγαν και παλιότερα. Οχι βεβαίως από ανησυχία για το ΚΚΕ και τα ποσοστά του, αλλά με απώτερο στόχο να καταδείξουν ότι το πρόβλημα είναι η πολιτική γραμμή του.

Η ορθότητα, όμως, της γραμμής του Κόμματος, όπως έχει αποδειχτεί και από την πρόσφατη ιστορία, δεν κρίνεται κυρίως από τις εκλογικές επιδόσεις του, αλλά με άλλα, ουσιαστικά κριτήρια. Για παράδειγμα, το 2012, το ΚΚΕ προέβαλλε την ανάγκη ο λαός, οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να μην προσδοκούν φιλολαϊκή διέξοδο από μια κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού, στο πλαίσιο της αστικής εξουσίας, της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, της ΕΕ. Η αλήθεια αυτή, τότε που το ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ προέβαλλε στον ορίζοντα, δεν ήταν καθόλου δημοφιλής. Γι' αυτή του τη θέση, το ΚΚΕ είχε σημαντικές εκλογικές απώλειες. Ομως, η αλήθεια αυτή επιβεβαιώθηκε απ' όλες τις εξελίξεις και κυρίως το τελευταίο 7μηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Αυτό το καταλαβαίνουν σήμερα πολύ περισσότεροι εργαζόμενοι, ακόμα και αυτοί που έδωσαν στον ΣΥΡΙΖΑ μια δεύτερη ευκαιρία, υποκύπτοντας στη λογική του «μικρότερου κακού»...

Η Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ επισημαίνει σωστά ότι: «...το εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζει το συνολικό αρνητικό ταξικό συσχετισμό δυνάμεων, τη γενικότερη υποχώρηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, το επίπεδο της ταξικής πάλης στη χώρα μας και διεθνώς». Αυτή είναι και η απάντηση στο δικαιολογημένο ερώτημα.

Αυτή ακριβώς η πραγματικότητα είναι που χρειάζεται σήμερα, περισσότερο από ποτέ, να συνειδητοποιηθεί σε βάθος, για να συνειδητοποιηθούν και οι όροι αλλαγής της. Δηλαδή, ότι οι εκλογές θα εκφράζουν πάντα το συσχετισμό δύναμης ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις, ανάμεσα στη λαϊκή πλειοψηφία και το κεφάλαιο, που δεν αλλάζει, κυρίως μέσα από μια τέτοια εκλογική διαδικασία.

Υπάρχουν ευθύνες σε όλες αυτές τις πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που απ' την αρχή της οικονομικής κρίσης αποπροσανατόλισαν από τον πραγματικό βασικό αντίπαλο, μέσα από το διαχωρισμό «μνημονιακών - αντιμνημονιακών» δυνάμεων, έβγαλαν από το στόχαστρο τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης. Ιδιαίτερα μετά το 2012, καθήλωσαν το εργατικό - λαϊκό κίνημα στην αναμονή από μια κυβερνητική εναλλαγή. Δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, του ΣΥΡΙΖΑ, της ΠΑΣΚΕ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Σ' αυτό τον κατήφορο, οι μόνοι που αντιστάθηκαν, που πάλεψαν στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, ήταν οι κομμουνιστές και οι αγωνιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, καθώς και σε άλλες αντιμονοπωλιακές συσπειρώσεις των ΕΒΕ, των αγροτών κ.λπ. Θυμίζουμε, για παράδειγμα, την πρωτοβουλία για το μεγάλο πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ τον περασμένο Νοέμβρη, όταν δεν «κουνιόταν φύλλο», μια πρωτοβουλία που σαμπόταραν ή συκοφαντούσαν συνειδητά όλες οι άλλες δυνάμεις. Θυμίζουμε τις κινητοποιήσεις ενάντια στις αντιλαϊκές διαπραγματεύσεις το χειμώνα, τις κινητοποιήσεις ενάντια στη νέα συμφωνία, πριν ακόμα από το δημοψήφισμα του Ιούλη, που όλα έδειχναν ότι το νέο μνημόνιο έρχεται. Ακόμα και στις απλές διαδικασίες, όπως είναι οι αρχαιρεσίες στα σωματεία, μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, οι παραπάνω δυνάμεις έπαιξαν το παιχνίδι «το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο το πρόσωπο».

Οσο πιο πολύ θα ενισχύεται, όσο πιο πολύ θα αναπτύσσεται, όχι απλά κάποιος μεμονωμένος αγώνας, αλλά το κίνημα συνολικά, όσο θα μαζικοποιείται, όσο θα βαθαίνει ο αντικαπιταλιστικός - αντιμονοπωλιακός προσανατολισμός του, θα βάζει στο στόχαστρο το βασικό αντίπαλο, το κεφάλαιο, την ΕΕ, την εξουσία τους, τόσο ο συσχετισμός δύναμης θα γίνεται πιο ευνοϊκός για το λαό. Κάτι που, βεβαίως, θα αντανακλάται και στις αρχαιρεσίες στα σωματεία, στους φορείς του λαϊκού κινήματος, αλλά και στις εκλογές για το αστικό κοινοβούλιο.

Συνολική ανατροπή του συσχετισμού υπέρ του λαού σημαίνει ο λαός ο ίδιος να πάρει την εξουσία, να κάνει δικιά του ιδιοκτησία τον κοινωνικό πλούτο.

Χρειάζεται, λοιπόν, να γίνουν πολλά βήματα ακόμα, να συνεχιστεί και να πλατύνει η συζήτηση, να μπολιαστεί ο προβληματισμός με την πολιτική πρόταση διεξόδου του Κόμματος. Χρειάζεται να ενταθεί η προσπάθεια για την ανασύνταξη του κινήματος, την ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας. Σ' αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουν να δουλεύουν τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ. Αυτός είναι ο δρόμος για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων υπέρ του λαού, των εργαζομένων και εις βάρος του κεφαλαίου, των μονοπωλίων, της εξουσίας τους, της ΕΕ κ.λπ. Σ' αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να αξιοποιηθούν μεγάλες και μικρές μάχες του επόμενου διαστήματος όπως π.χ. για το Ασφαλιστικό, τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, τη νέα φοροεπιδρομή κ.λπ., όσα θα έρθουν από τη νέα αντιλαϊκή επίθεση του μνημονίου 3 της «νέας» κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.