Στο σημερινό 4σέλιδο «Κομματική Ζωή και Δράση» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- Αποσπάσματα από την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα, επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΚΚΕ, σε συγκέντρωση του Κόμματος στην Ηλιούπολη.

-- Θεσσαλονίκη: Η μεθαυριανή μεγάλη πολιτική συγκέντρωση στο πλαίσιο του 41ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», με ομιλητή τον Δ. Κουτσούμπα, σταθμός στη μάχη των μελών και των φίλων του Κόμματος για την ενίσχυση του ΚΚΕ.

-- Θεσσαλία: Οι αγρότες που δίνουν μάχη για την επιβίωση έχουν κάθε συμφέρον να ενισχύσουν αποφασιστικά το ΚΚΕ.

-- Κρήτη: Η χρήσιμη πείρα των ξενοδοχοϋπαλλήλων από τις εξελίξεις του κλάδου, ένα ακόμα κριτήριο ψήφου για στήριξη του ΚΚΕ.

Από την πολιτική συγκέντρωση στο περσινό Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στη Θεσσαλονίκη

Στο πλαίσιο της προπαγανδιστικής δουλειάς που προηγήθηκε, η Δυτική Θεσσαλονίκη, οι εργατογειτονιές παντού «ντύθηκαν στα κόκκινα», για να υποδεχτούν το μεγάλο πολιτικό - πολιτιστικό γεγονός της χρονιάς, το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή», που φέτος αποτελεί και τον κορυφαίο σταθμό της Κομματικής Οργάνωσης Κεντρικής Μακεδονίας, στην πορεία προς τις κάλπες της 20ής Σεπτέμβρη.

Οι συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν ήδη σε μια σειρά πόλεις της Κεντρικής Μακεδονίας και γειτονιές της Θεσσαλονίκης, ήταν μαζικές και αναδεικνύουν ότι νέος κόσμος συσπειρώνεται με το ΚΚΕ, αλλά και κόσμος που είχε φύγει το 2012, επαναπροσεγγίζει το Κόμμα.

Σε δεκάδες εργασιακούς χώρους ανοίγει η συζήτηση για την πρόταση του ΚΚΕ - Εδώ στιγμιότυπο από τη συζήτηση του Σ. Ζαριανόπουλου με εργαζόμενους των ΕΛΠΕ

Μια μάχη που δόθηκε συνδυασμένα σε τρία μέτωπα ταυτόχρονα, για τη συμβολή στην επιτυχία του συλλαλητηρίου του ΠΑΜΕ στο πλαίσιο της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης, για την επιτυχία των εκδηλώσεων του 41ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» και φυσικά για τη μάχη των εκλογών, για την ενίσχυση του ΚΚΕ.

Πολύπλευρη και πολύμορφη δουλειά που υποτασσόταν στο βασικό σκοπό:

-- Να δυναμώσει η λαϊκή αντίσταση σε κάθε αντιλαϊκή συμφωνία και νόμο, σε κάθε αντιλαϊκό μονοκομματικό ή πολυκομματικό κυβερνητικό συνασπισμό, σε κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία κρατών.

-- Να ενισχυθεί η κοινωνική συμμαχία που θ' ανοίξει το δρόμο για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, με εργατική - λαϊκή εξουσία, τη μόνη που μπορεί να θεμελιώσει την κεντρικά και επιστημονικά σχεδιασμένη κοινωνική παραγωγή και τις κοινωνικές υπηρεσίες - Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας - στη βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής και του εργατικού ελέγχου. Τις προϋποθέσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε λαϊκή ευημερία, με αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους προς όφελος του λαού, έξοδο της χώρας από το ΝΑΤΟ και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Το μεγάλο, πλατύ άνοιγμα προς το λαό που βρίσκεται σε εξέλιξη, είναι καλά οργανωμένο, σχεδιασμένο με κοινωνικοταξικά κριτήρια και πραγματοποιείται με αξιοποίηση όλων των οργανωμένων κομματικών δυνάμεων, αλλά και πολλών οπαδών και φίλων που μπήκαν αποφασιστικά στη μάχη για την ενίσχυση του Κόμματος.

Μέσα από τις περιοδείες σε εργασιακούς χώρους στρατηγικής σημασίας, όπως τα ΕΛΠΕ, η ΕΛΒΟ, το αεροδρόμιο, το λιμάνι, αλλά και σε όλους σχεδόν τους χώρους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, ανοίγει η συζήτηση για τις εξελίξεις, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, τις μειώσεις στους μισθούς, την επίθεση στο Ασφαλιστικό, την πολιτική που βαθαίνει την εμπορευματοποίηση στην Υγεία και την Παιδεία. Ο κόσμος παντού προβληματίζεται, σε όλους τους χώρους, όπως τα νοσοκομεία, τα ΕΛΤΑ, τον ΟΤΕ, την Πυροσβεστική Υπηρεσία, τους δήμους, τις αντιπεριφέρειες, τα σχολεία, δεκάδες βιομηχανίες (μετάλλου, χάρτου, τροφίμων, γάλατος κ.ά.), επιχειρήσεις τηλεπικοινωνιών και πληροφορικής, επισιτισμού και τουρισμού, εμπορίου κ.λπ. Βιώνουν την επίθεση που δέχονται σε κάθε πτυχή της ζωής τους, την καθημερινή ανελέητη μάχη για την επιβίωση των ίδιων και των οικογενειών τους, νιώθουν εγκλωβισμένοι στα αδιέξοδα που έχουν ορθωθεί μπροστά τους, αναζητούν διέξοδο. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, οι εργαζόμενοι συζητούν σε βάθος και ουσιαστικά την πρόταση διεξόδου που καταθέτει το ΚΚΕ.

Παντού, οι εργάτες αναγνωρίζουν ότι ένα δυνατό ΚΚΕ θα εκφράσει τη λαϊκή αντιπολίτευση απέναντι στην όποια κυβέρνηση, όποια σύνθεση κι αν έχει αυτή. Αντιλαμβάνονται καλύτερα ότι ένα πιο δυνατό ΚΚΕ θα υπερασπιστεί τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα από καλύτερες θέσεις, θα πρωτοστατήσει στην οργάνωση της λαϊκής πάλης, στη μαζικοποίηση και τη δυναμική αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική δράση του εργατικού κινήματος, την ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας, για την οργάνωση και ενότητα των εργαζομένων, για να πάρουν την τύχη τους στα δικά τους χέρια.

Το ίδιο πλατύ άνοιγμα βρίσκεται σε εξέλιξη στις γειτονιές της πόλης και στην ύπαιθρο, σε όλους τους νομούς, στους εργατοϋπαλλήλους, τους άνεργους, τους επαγγελματίες, έμπορους, βιοτέχνες, επιστήμονες αυτοαπασχολούμενους, συνταξιούχους, νέες και νέους, γυναίκες των λαϊκών νοικοκυριών.

Σημαντικό άνοιγμα επιχειρείται και στους αγρότες, όπου υπάρχει αναβρασμός και εκφράζεται διάθεση να αναπτυχθούν αγώνες, μπροστά στη νέα επίθεση που έρχεται στο πλαίσιο του 3ου μνημονίου και συνδυασμένα με τη νέα ΚΑΠ θα οδηγήσει χιλιάδες ακόμα σε ξεκλήρισμα και αφανισμό.

Τις επόμενες μέρες μέχρι και την Κυριακή των εκλογών, θα ενταθεί αυτή η προσπάθεια, ώστε το κάλεσμα του ΚΚΕ, μαζί και το ψηφοδέλτιο του Κόμματος, να φτάσουν σε κάθε σπίτι εργατικής - λαϊκής οικογένειας.

Οι υποψήφιοι του ΚΚΕ, κομματικά μέλη και συνεργαζόμενοι, όλοι οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, μαζί με τους οπαδούς, φίλους και ψηφοφόρους του Κόμματος που μπήκαν στη μάχη, θα συνεχίσουν το πλατύ άνοιγμα, με στόχο να φτάσουν σε όσο το δυνατόν περισσότερους. Μέσα σε αυτούς και στον αριστερό ριζοσπαστικό κόσμο, σε αγωνιστές, πρωτοπόρους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, συναντήθηκαν με τους κομμουνιστές στους αγώνες ενάντια στα μνημόνια, πίστεψαν στον ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα νιώθουν προδομένοι, απογοητευμένοι. Θα τους καλέσουν να απορρίψουν τα νέα απατηλά διλήμματα, την απατηλή αντιμνημονιακή διαχωριστική γραμμή, την ψευδεπίγραφη ρήξη με την Ευρωζώνη που δεν αμφισβητεί την καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία. Να μην περιμένουν «αντισταθμιστικά μέτρα» υπέρ του λαού, αλλά και να μην απογοητευτούν, να μην οδηγηθούν στην αποχή.

Να συναντηθούν με το ΚΚΕ στον αγώνα για την ανατροπή!

Μ' αυτό το επιχείρημα στα χείλη και με «τα πόδια να βγάζουν φωτιές», οι υποψήφιοι βουλευτές του ΚΚΕ, μαζί με τα μέλη, τους οπαδούς και τους φίλους του Κόμματος, «οργώνουν» από άκρο σ' άκρο το θεσσαλικό κάμπο, αλλά και τα ορεινά χωριά της περιοχής, συνομιλώντας, πρόσωπο με πρόσωπο, με τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους και καλώντας τους να ενισχύσουν, με την ψήφο τους στις εκλογές, το ΚΚΕ.

Στην καθημερινή κουβέντα που γίνεται στα καφενεία και στις πλατείες των χωριών, όχι μόνο οι φίλοι, αλλά και αγρότες που μέχρι τώρα επιλέγουν άλλες πολιτικές δυνάμεις, αναγνωρίζουν και παραδέχονται ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που στάθηκε με συνέπεια στο πλευρό τους και στήριξε τα δίκαια αιτήματά τους.

Οπως επισημαίνουν στις ομιλίες τους οι υποψήφιοι βουλευτές του Κόμματος, τρεις είναι οι κυριότεροι λόγοι για τους οποίους οι μικρομεσαίοι αγρότες πρέπει να ψηφίσουν ΚΚΕ:

• Πρώτον, διότι στάθηκε πάντα και παντού στο πλευρό της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Το ΚΚΕ αναγνωρίζει στο πρόσωπο του δουλευτή της γης και του κτηνοτρόφου, έναν αγωνιστή του μεροκάματου και της ζωής, που δίνει μάχη για την επιβίωση, δουλεύοντας μέσα σε πολύ σκληρές συνθήκες εργασίας, στο κρύο και στο λιοπύρι, όχι για ν' αποκτήσει μεγάλα πλούτη, αλλά για να εξασφαλίσει το καθημερινό ψωμί της οικογένειάς του. Και ταυτόχρονα, έναν παραγωγό που με τα προϊόντα που παράγει μπορεί να συμβάλει στην κάλυψη των διατροφικών αναγκών των εργαζομένων, του λαού μας. Τη «σκληρή ζωή στο χωριό» τη γνωρίζουν καλά και οι υποψήφιοι βουλευτές του ΚΚΕ, καθώς είναι στελέχη του Κόμματος κι άλλοι αγωνιστές του λαϊκού κινήματος που βρίσκονται διαρκώς σε επαφή με τα φτωχά λαϊκά στρώματα της περιοχής και δεν εμφανίζονται στα χωριά μόνο στη διάρκεια των προεκλογικών περιόδων προς «άγρα αγροτικών ψήφων», όπως κάνουν οι υποψήφιοι των άλλων κομμάτων.

Οι αγρότες και οι άλλοι κάτοικοι των χωριών γνωρίζουν τους υποψήφιους βουλευτές του ΚΚΕ, όχι από την παρουσία τους σε διάφορες «κοσμικές εκδηλώσεις» που προβάλλονται στα τοπικά τηλεοπτικά κανάλια και στις «ειδικές στήλες» των τοπικών εφημερίδων, όπως συμβαίνει με την πλειοψηφία των υποψηφίων των άλλων κομμάτων, αλλά από τις συναντήσεις, πρόσωπο με πρόσωπο, που είχαν πολλές φορές μαζί τους. Συναντήθηκαν στα καφενεία και στις πλατείες των χωριών, όπου γίνονταν οι συζητήσεις για την προετοιμασία των αγροτικών κινητοποιήσεων. Στις παραστάσεις και τα διαβήματα των αγροτικών φορέων προς τις αρμόδιες κυβερνητικές και κρατικές υπηρεσίες, όπου παραδίνονταν τα υπομνήματα με τα αιτήματα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Στα μπλόκα των τρακτέρ, όπου καθοριστική και πρωτοπόρα συμβολή είχαν τα στελέχη και τα μέλη του ΚΚΕ. Στις διαδηλώσεις και τις άλλες εκδηλώσεις συμπαράστασης κι αλληλεγγύης στον αγώνα της αγροτιάς, που οργανώνονταν από ταξικά εργατικά συνδικάτα κι άλλους μαζικούς φορείς με πρωτοβουλίες κομμουνιστών συνδικαλιστών.

• Δεύτερον, γιατί το ΚΚΕ τους λέει πάντα την αλήθεια, δεν τους κοροϊδεύει με ανέξοδες υποσχέσεις και τους καλεί να παλέψουν σκληρά, σε συμμαχία με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, για ν' αλλάξουν την οικτρή μοίρα του ξεκληρίσματός τους.

Το ΚΚΕ είπε καθαρά ότι η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ είναι ένα «κοφτερό δρεπάνι» που κόβει αβέρτα κεφάλια μικρομεσαίων αγροτών, προκειμένου να επιταχυνθεί η καπιταλιστικοποίηση της αγροτικής παραγωγής. Δεν είναι μια «Ευρωπαία καλόκαρδη κυρία» που μοιράζει πακτωλό κονδυλίων στους Ελληνες αγροτοκτηνοτρόφους για να γίνουν πλούσιοι και ευτυχείς, όπως, εν γνώσει τους, ψευδολογούσαν τα άλλα κόμματα. Κι αυτό αποδείχτηκε στην πράξη. Μέσω της ΚΑΠ προωθήθηκε ο περιορισμός στις αγροτικές καλλιέργειες, οι ποσοστώσεις στην αγροτική παραγωγή και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας, οι χαμηλές τιμές παραγωγού στα αγροτικά προϊόντα, η τεράστια αύξηση στο κόστος παραγωγής, το πετσόκομμα των επιδοτήσεων κι άλλα πολλά σκληρά και βάρβαρα αντιαγροτικά μέτρα, που είχαν ως αποτέλεσμα κοντά στα 400.000 μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά της χώρας μας να χρεοκοπήσουν κι εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες να ξεκληριστούν και να οδηγηθούν στην ανεργία, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.

Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο αναπτύχθηκε και η λεγόμενη «συμβολαιακή γεωργία», που ενισχύει την δράση επιχειρηματικών ομίλων στον αγροτικό τομέα. Κι ήρθαν τα τελευταία χρόνια, με την εκδήλωση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, να προστεθούν τα μνημόνια. Το ΚΚΕ βγήκε αμέσως και είπε ότι το μνημόνιο είναι ένα ακόμα εργαλείο στη «μηχανή ξεκληρίσματος» της μικρομεσαίας αγροτιάς που έχουν «βάλει μπροστά» η ΕΕ και οι εγχώριοι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Αυτό το καταλαβαίνει σήμερα κάθε αγρότης, βλέποντας τα μέτρα που περιλαμβάνονται ιδιαίτερα στο τρίτο μνημόνιο που έφερε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και ψηφίστηκε στη Βουλή και από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι και είναι: Αύξηση του συντελεστή φορολόγησης από 13% σε 26% από το πρώτο ευρώ, αύξηση της προκαταβολής φόρου από το 27,5% στο 100%, κατάργηση της απαλλαγής από φόρο των επιδοτήσεων και αποζημιώσεων για ποσό έως 12.000 ευρώ, αύξηση ΦΠΑ στο 23% από 13% στα αγροτικά μέσα και εφόδια και σε πλήθος προϊόντων και υπηρεσιών που χρησιμοποιούν τα λαϊκά στρώματα, κατάργηση της επιστροφής για το φόρο κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο, αύξηση της τιμής του αγροτικού ρεύματος, τριπλασιασμός εισφορών στον ΟΓΑ, αύξηση των κρατήσεων στις αγροτικές συντάξεις για την υγεία, κατάργηση του πενιχρού επιδόματος των 330 ευρώ στους γέροντες που δεν είχαν πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές κ.ά.

Για το μνημόνιο, όπως και για την ΚΑΠ, τα άλλα κόμματα είπαν ψέματα στους αγρότες. Αφού τα ψήφισαν, άρον - άρον και νύχτα στη Βουλή, βγαίνουν προεκλογικά και υπόσχονται απατηλά ότι δε θα εφαρμόσουν πολλά από τα αντιαγροτικά μέτρα του μνημονίου και στη θέση τους θα πάρουν άλλα «ισοδύναμα». Βεβαίως, μετά τις εκλογές και με οποιαδήποτε κυβέρνηση συγκροτηθεί, όλα αυτά τα μέτρα θα εφαρμοστούν. Είναι, δε, χαρακτηριστικό ότι δε λένε ποια ακριβώς θα είναι αυτά τα «ισοδύναμα» και ποιους θα πλήττουν. Μήπως τους εργάτες, τους μικροεπαγγελματίες και μικρέμπορους, τους χαμηλοσυνταξιούχους; Θα φορτώσουν, δηλαδή, με πρόσθετα βάρη τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, που, όπως και η μεγάλη πλειοψηφία των αγροτών, πλήττονται άγρια από τα μνημόνια, βιώνουν την ανέχεια, ζουν στη φτώχεια και παλεύουν για την επιβίωση;

Διότι, να πάρουν «ισοδύναμα» που θα ελαφρύνουν τους μικρομεσαίους αγρότες και τη φτωχολογιά και θα βαραίνουν το μεγάλο κεφάλαιο και την πλουτοκρατία αποκλείεται.

• Τρίτον, επειδή το ΚΚΕ, με την πολιτική πρόταση και το Πρόγραμμά του για μια διαφορετική αγροτική ανάπτυξη στα πλαίσια της οικονομίας και της εξουσίας όπου κουμάντο θα κάνει ο λαός, είναι το μόνο κόμμα που εγγυάται την ουσιαστική καλυτέρευση της ζωής της μικρομεσαίας αγροτιάς, όπως και γενικότερα του λαού μας.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι η Ελλάδα έχει τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες, ιδανικές εδαφοκλιματολογικές συνθήκες, μεγάλη μηχανοποίηση της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής και τεχνογνωσία των αγροτών. Μπορούν, λοιπόν, οι αγρότες να καλύψουν με επάρκεια τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας και να παράγουν πρώτες ύλες για τη βιομηχανία κι έτσι να συμβάλουν στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, σε μια περίοδο που η ανεργία τσακίζει κόκαλα. Η συμμετοχή, όμως, της χώρας στην ΕΕ, οι περιορισμοί στην καλλιέργεια που επέβαλε η ΚΑΠ, οδήγησαν την Ελλάδα να γίνει χώρα εισαγωγής αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων. Το «τυράκι στη φάκα» ήταν οι ενισχύσεις, όμως οι απώλειες των αγροτών από αυτή τη συμμετοχή ήταν και παραμένουν πολύ μεγαλύτερες.

Το ΚΚΕ πιστεύει ότι μπορεί να υπάρξει πραγματική ανάπτυξη, σε ρήξη με την ΕΕ και φυσικά την ΚΑΠ και με το λαό αφέντη του πλούτου που παράγει. Μόνο τότε θα απελευθερωθούν και θα αξιοποιηθούν, με επάρκεια, οι τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες που έχει η χώρα. Θα είναι τότε δυνατό, με τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό, να οργανωθεί η παραγωγή ώστε να καλύψει τις ανάγκες σε τρόφιμα και πρώτες ύλες. Να υπάρξει επανασχεδιασμός της παραγωγής, να ενισχυθεί το σκέλος της κτηνοτροφίας, αφού ως χώρα είμαστε ελλειμματική σε γάλα και κρέας. Ο παραγωγικός συνεταιρισμός της μικρομεσαίας αγροτιάς που θα λειτουργεί δίπλα στα μεγάλα κρατικά αγροκτήματα, θα μειώσει το κόστος παραγωγής, θα εξασφαλίζει φτηνά και ποιοτικά τρόφιμα για τις λαϊκές ανάγκες και βιώσιμο εισόδημα για τους αγρότες, χωρίς το φόβο των εμπόρων και των απλήρωτων επιταγών, με ασφάλιση της παραγωγής απ' όλους τους φυσικούς κινδύνους και τις νόσους. Μια τέτοια αγροτική ανάπτυξη θα είναι προς όφελος του λαού μας.

Στην ομιλία της η Αλέκα Παπαρήγα, μεταξύ άλλων, ανέφερε:

«Σ' αυτές τις εκλογές δεν προβλέπουμε, ξέρουμε σε λεπτομέρειες τον πυρήνα του κυβερνητικού προγράμματος, ανεξάρτητα από τη σύνθεση της κυβέρνησης που θα σχηματιστεί, είτε με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ είτε τη ΝΔ. Θα είναι το 3ο μνημόνιο. Επίσης, θα ισχύουν όλα τα μέτρα του πρώτου μνημονίου του ΠΑΣΟΚ, και του δεύτερου μνημονίου της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Θα υπάρξουν νέα μνημόνια, ίσως με άλλο όνομα, νέα προαπαιτούμενα βάρβαρα μέτρα στο όνομα της διαπραγμάτευσης του χρέους. Θα υπάρξει ακόμα πιο ασφυκτικός τροϊκανός έλεγχος, 24 ώρες το 24ωρο.

Οταν έχεις μια τέτοια κυβέρνηση, όταν έχεις αντιπολιτευόμενα κόμματα που στην κρίσιμη στιγμή από κοινού πετροβολούν το λαό, μία αντιπολίτευση έχει ανάγκη ο λαός, μία αντιπολίτευση έχει ανάγκη ο τόπος, αυτήν του ΚΚΕ.

Στην πλατεία Φλέμινγκ, στην Ηλιούπολη, μίλησε η Αλέκα Παπαρήγα

Η διακομματική υπερψήφιση του μνημονίου δεν είναι ένα εντελώς καινούργιο φαινόμενο. Το 1992, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ο "Συνασπισμός της Αριστεράς", που γέννησε τον ΣΥΡΙΖΑ, από κοινού ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, δηλαδή το γενικό μνημόνιο που γέννησε τα ειδικά μνημόνια της κρίσης.

Οι αντιθέσεις και οι τσακωμοί μεταξύ τους είναι υπαρκτοί, όμως τους δένει ο κοινός ομφάλιος λώρος, η στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, της ιμπεριαλιστικής EE και του NATO.

Οταν η εξουσία του κεφαλαίου έχει δυσκολίες, όταν κάποιες ρωγμές εμφανίζονται, όταν το σύστημα έρχεται αντιμέτωπο με τις αντιφάσεις του, τότε όλα τα κόμματα, πλην ΚΚΕ, ανεξάρτητα από τις μεταξύ τους διαφορές, συνυπογράφουν και συναινούν στη γιατρειά του. Για ποιο λόγο; Γιατί φοβούνται ότι το εργατικό, το λαϊκό κίνημα μπορεί να επωφεληθεί από μια στιγμή ή από μια κρίσιμη περίοδο αδυναμίας του συστήματος».

Αναφερόμενη στη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε:

«Δεν συμφωνούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρόδωσε το πρόγραμμά του, ότι το εγκατέλειψε. Το ίδιο το πρόγραμμά του, η γενική πολιτική γραμμή του, από την αρχική μορφή του το 1991 (ως "Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου") έως σήμερα, το 2015, τον οδήγησε στο τρίτο μνημόνιο και όχι μόνο.

Το καθοριστικό, πάνω από όλα, ψέμα των άλλων κομμάτων δεν ήταν αυτή ή η άλλη υπόσχεση, αλλά ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη ωφελεί εξίσου την εργατική τάξη και την αστική, ωφελεί εξίσου και τα μονοπώλια και τον εργαζόμενο λαό. Το καθοριστικό ψέμα ήταν ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση στις συνθήκες της εξουσίας των μονοπωλίων, με διαπραγματεύσεις μέσα στην EE και τους μηχανισμούς της. Το καθοριστικό ψέμα ήταν να λες ότι μπορεί να κάνεις ωφέλιμες συμφωνίες για το λαό, πηγαίνοντας με τον Ομπάμα κατά της Μέρκελ και του Σόιμπλε, πηγαίνοντας με τον Ολάντ, τον Ραχόι και τον Ρέντσι κατά της Μέρκελ. `Η ζητώντας δάνεια και διευκολύνσεις από τη Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν, την Κίνα και τη Βραζιλία. Το καθοριστικό ψέμα είναι ότι μπορεί στις συνθήκες της καπιταλιστικής αγοράς να ωφελείται και ο λαός και οι σφετεριστές του πλούτου, οι καπιταλιστές. Καθοριστικό ψέμα αποτελεί η θέση ότι δεν είναι εφικτή η πολιτική ρήξης και ανατροπής. Οτι χωρίς εργατική, λαϊκή εξουσία είναι δυνατόν ο λαός να γνωρίσει κοινωνική ευημερία.

Δεν αποδεχόμαστε το επιχείρημα του κ. Τσίπρα ότι ήθελε αλλά δεν τον άφησαν, ότι οι άλλοι ήταν πονηροί, ενώ αυτός είχε την αθωότητα της απειρίας. Αν ήθελε ο ΣΥΡΙΖΑ να καταργήσει τα μνημόνια, τότε θα είχε προετοιμάσει το λαό και πριν απ' όλα το εργατικό κίνημα, αντί να καλλιεργεί στο λαό ότι η κάλπη θα του λύσει τα προβλήματα (...)

ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Ποτάμι, ΑΝΕΛ είναι κόμματα εθελοντικά δεσμευμένα στη γενική πολιτική, που αναγνωρίζει ότι ο ηγεμόνας της ανάπτυξης είναι οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις, οι ιδιωτικές, και αν χρειαστεί μπορεί να γίνουν και ένα - δύο κρατικές καπιταλιστικές για να στηρίξουν τα ιδιωτικά μονοπώλια, την καπιταλιστική αγορά. Είναι εθελοντικά δεσμευμένα στην καπιταλιστική γραμμή ανάπτυξης, άρα στην υπεράσπιση του σάπιου συστήματος. Εχουν διαφορές σε επιμέρους τακτικές κινήσεις, σε ορισμένα ιδεολογικά συνθήματα και ιδεολογήματα. Δεν έχουν, όμως, διαφορές στα ζητήματα της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, της αστικής εξουσίας, εδώ είναι πλήρως ευθυγραμμισμένοι. Μιλάνε π.χ. για ολιγάρχες, για ελίτ, για διαπλεκόμενους επιχειρηματίες και πολιτικούς, προσπαθώντας να εξαγνίσουν το σύστημα, να ηθικοποιήσουν τον καπιταλισμό, προσπάθεια που αν δεν είναι υποκριτική από κάποια στελέχη τους, είναι 100% ψεύτικη, ανέφικτη, αναποτελεσματική και επικίνδυνη. Αυτό το κάνει και η Λαϊκή Ενότητα, που της είναι αδύνατο να απογαλακτιστεί από τη στρατηγική και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και γι' αυτό και την αποκαλούμε ΣΥΡΙΖΑ νούμερο 2. Οι κυβερνήσεις συνεργασίας που προτείνουν είναι απόδειξη της διάθεσής τους να υπηρετήσουν το σύστημα και όχι να ασκήσουν πίεση υπέρ του λαού.

Ενα άλλο ψέμα είναι ότι κάτι αλλάζει στην ΕΕ. Αλλο ένα επιχείρημα για να περιμένει παθητικά ο λαός τη δήθεν εξ ύψους παρηγοριά. Το ψέμα δεν είναι αν αλλάζει ή θα αλλάξει η EE. Το ψέμα είναι ότι η αλλαγή θα είναι θετική για τους λαούς. Η EE θα αλλάζει, θα αντιδραστικοποιείται όλο και περισσότερο. Ολα είναι μπροστά και ανοιχτά, ακόμα και η διάσπασή της με εθελοντική αποχώρηση ή αποβολή κρατών - μελών, ανάλογα με τι συμφέρει τα ανταγωνιζόμενα καπιταλιστικά κράτη, τις ανταγωνιζόμενες αστικές τάξεις. Οσες αλλαγές κι αν επέλθουν στην ΕE, δε θα πάψει να είναι λυκοσυμμαχία, ιμπεριαλιστική. Θα συνοδεύεται υποχρεωτικά από ανισότητες ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη - μέλη και δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ ισοτιμία και σύγκλιση».

Αναλύοντας το σύνθημα και την πρόταση του ΚΚΕ, η επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του Κόμματος ανέφερε:

«Απευθυνόμαστε στο λαό με τη φράση "Τους δοκίμασες", όλους, δηλαδή μονοκομματικές φιλελεύθερες και σοσιαλδημοκρατικές αστικές κυβερνήσεις, κυβερνήσεις συνεργασίας ανάμεσα σε φιλελεύθερα, σοσιαλδημοκρατικά και αριστερά κόμματα. Δοκίμασες την καμουφλαρισμένη "πρώτη φορά αριστερά". Προσθέτουμε όμως: "ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ". Επαναλαμβάνουμε, ο δρόμος της ανατροπής αφορά και το σήμερα και το αύριο, ούτε μόνο το σήμερα ούτε μόνο το αύριο. Είναι πορεία πάλης, διεκδίκησης βελτίωσης στη ζωή του λαού, των νέων ηλικιών, των παιδιών. Είναι δρόμος πάλης και αλλαγής συσχετισμού δυνάμεων.

Ανατροπή είναι να πάρουν την εξουσία η εργατική τάξη και οι κοινωνικοί της σύμμαχοι, οι φτωχοί αυτοαπασχολούμενοι, να καταργηθεί η καπιταλιστική ιδιοκτησία, να γίνει αυτή λαϊκή περιουσία, να διαμορφωθεί ένας ανώτερος τύπος οργάνωσης της οικονομίας και όλης της κοινωνίας. Με κοινωνική ιδιοκτησία, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό, εργατικό έλεγχο. Αυτές είναι και οι προϋποθέσεις για πραγματική λύτρωση από τη μέγγενη της ανεργίας, της ανασφάλειας, της φτώχειας, της λιτότητας, της διαφθοράς, λύτρωση από τις αγορές του κεφαλαίου, με μονομερή και ολοσχερή διαγραφή του χρέους και αποδέσμευση από τις αλυσίδες της EE, του NATO, από τη στρατηγική και στρατιωτική συμφωνία με τις ΗΠΑ και τώρα και με το Ισραήλ, το μακελάρη του Παλαιστινιακού λαού.

Οπως επισήμως και ανοιχτά λέει το Πρόγραμμα του ΚΚΕ, η Ελλάδα έχει προϋποθέσεις - βιομηχανική και αγροτική παραγωγή, ορυκτό πλούτο, ειδικευμένο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό - και μπορεί να παράγει το μεγαλύτερο μέρος των προϊόντων που έχει ανάγκη ο λαός. Και από εκεί να συνάψει σχέσεις αμοιβαίου οφέλους με άλλες χώρες. Αυτές οι δυνατότητες, στο δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης και ενσωμάτωσης στην EE, άλλοτε περιορίζονται ή αξιοποιούνται στρεβλά, άλλοτε υπονομεύονται γιατί υποτάσσονται στο καπιταλιστικό κέρδος, στην ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη, στις δεσμεύσεις της EE.

Η αξιοποίησή τους χρειάζεται τη λύτρωση από τα δεσμά της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και εξουσίας. Είναι η μοναδική πρόταση που μπορεί να εξασφαλίσει μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας.

Είναι ο μοναδικός δρόμος, που αποτρέπει τη συμμετοχή της χώρας, άρα και τα αντίποινα, στα στρατιωτικά σχέδια του NATO, των ΗΠΑ και της EE, που στρέφονται σε βάρος των λαών.

Μία τέτοια πορεία ανατροπής σίγουρα δε θα είναι μοναχική κι αποκομμένη, όπως ισχυρίζονται όλα τ' άλλα κόμματα που υπερασπίζονται τον καπιταλισμό. Θα στηριχτεί στην πάλη και την αλληλεγγύη άλλων λαών, κινημάτων και χωρών που κι αυτές θα αναγκαστούν να βαδίσουν στον ίδιο δρόμο.

Μπορούμε να φέρουμε πιο κοντά τη λαϊκή νίκη, αρκεί ο λαός να αξιοποιήσει την πείρα του, να την κάνει δύναμη αγώνα κι ανατροπής. Το θέμα είναι να αξιοποιηθεί και το όπλο της κάλπης του Σεπτέμβρη ώστε να δυναμώσει το όπλο του αγώνα.

Καμία ευκαιρία ανεκμετάλλευτη στον αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής φτώχειας, λιτότητας, ιδιωτικοποιήσεων, της συμμετοχής και στήριξης των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην περιοχή, και όπου αλλού.

Με το ΚΚΕ στην κάλπη, με το ΚΚΕ στους αγώνες, με τη Λαϊκή Συμμαχία που στηρίζει το ΚΚΕ στον αγώνα, για τα άμεσα, τα καθημερινά, μα και στο δρόμο της ρήξης και της ανατροπής».

Στιγμιότυπο από συζήτηση του Μ. Συντυχάκη, μέλους της ΕΠ Κρήτης του ΚΚΕ και υποψήφιου βουλευτή, με ξενοδοχοϋπαλλήλους στο Ρέθυμνο

Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία του κλάδου για το 2014, παίρνοντας υπόψη μάλιστα ότι το 2015 αναμένεται να συνεχιστεί η ανοδική τους πορεία: Το 2014, την ίδια ώρα που οι ξενοδόχοι είχαν ρεκόρ εσόδων (13,5 δισ. ευρώ) και νέο ρεκόρ αφίξεων (22 εκατομμύρια τουρίστες), οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία έβαλαν στην τσέπη μόλις το 6% (800 εκατ. ευρώ), δούλευαν με μισθούς στον πάτο, ευέλικτα ωράρια, εντατικοποίηση, σε πολλές περιπτώσεις με καθυστερήσεις στην καταβολή δεδουλευμένων, με μηνιαίες συμβάσεις, για να «στηριχτεί» η «ατμομηχανή της οικονομίας»...

Γι' αυτά τα αποτελέσματα πανηγύριζαν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και οι μεγαλοξενοδόχοι, την ώρα που η πλειοψηφία του λαού δεν μπορεί να κάνει ούτε μια μέρα διακοπές, γιατί το εισόδημα είναι τσακισμένο, ενώ οι τιμές σε εισιτήρια και δωμάτια είναι απλησίαστες. Την ώρα που οι εργαζόμενοι στον τουρισμό δουλεύουν εξοντωτικά ωράρια με μεροκάματα πείνας, ενώ οι μικρές επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη.

Καθ' όλη τη διάρκεια της φετινής τουριστικής σεζόν κλιμάκια της ΚΟ Κρήτης του ΚΚΕ «όργωσαν» δεκάδες μεγάλα ξενοδοχεία του νησιού, τις «πιάτσες» των ξενοδοχοϋπαλλήλων, καθώς και άλλες μεγάλες τουριστικές επιχειρήσεις. Συζήτησαν με εκατοντάδες εργαζόμενους για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και τον εργασιακό μεσαίωνα που βιώνουν. Οι κομμουνιστές συνδικαλιστές του κλάδου πρωτοστάτησαν στην οργάνωση της πάλης για διεκδικήσεις των εργαζομένων σε αρκετά ξενοδοχεία της περιοχής.

Κοινό στοιχείο σε όλες τις συζητήσεις ήταν η οργή και η αγανάκτηση της πλειοψηφίας των ξενοδοχοϋπαλλήλων για την ένταση της εκμετάλλευσης, τον εργασιακό μεσαίωνα που βιώνουν από τη μεγαλοεργοδοσία του κλάδου. Ιδίως των νέων του κλάδου, που κάνουν πρακτική ή δουλεύουν με τα προγράμματα μαθητείας, ατελείωτα 12ωρα για 200 και 300 ευρώ, ενώ πολλές φορές μένουν απλήρωτοι για μήνες.

Γενικά, οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία ήρθαν αντιμέτωποι και αυτή τη σεζόν με τις ατομικές συμβάσεις, με νέες μειώσεις μισθών, τις απολύσεις, το τσεκούρι στο Ταμείο ανεργίας και το εφάπαξ, την επέκταση της μαθητείας και της επιδοτούμενης απασχόλησης (5μηνα κ.λπ.), τις αντιδραστικές αλλαγές στο Ασφαλιστικό. Πολλοί απ' αυτούς, κυριολεκτικά, έφτυσαν αίμα, λιποθύμησαν, τους έφυγε η μέση, απολύθηκαν χωρίς να μπορούν να δουλέψουν για να φτάσουν στη σύνταξη, σκοτώθηκαν μέσα στα 5άστερα κάτεργα, για να αυγατίσουν τα κέρδη των μεγαλοξενοδόχων. Για να έρθει το τρίτο μνημόνιο της αριστερής κυβέρνησης, της κυβέρνησης της «ελπίδας», που στήριξαν και τα υπόλοιπα κόμματα, δίνοντάς τους το τελευταίο χτύπημα μέσα στο Δεκαπενταύγουστο.

Μπροστά στις εκλογές, παντού επικρατεί το συναίσθημα της απογοήτευσης, για τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για την επαναφορά των συμβάσεων και το σκίσιμο των μνημονίων, κυριαρχεί και η αγανάκτηση για την κοροϊδία που υπέστησαν από πρώην Πασόκους συνδικαλιστές του κλάδου, που το Γενάρη τους καλούσαν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ μαζικά.

Μεγάλο μέρος του κλάδου αναγνωρίζει πλέον ότι μόνο το ΚΚΕ ενδιαφέρεται για τα προβλήματα των εργαζομένων, με τις παρεμβάσεις μέσα στη Βουλή για τα προβλήματά τους, αλλά κυρίως με την πρωτοπόρα δράση του στους αγώνες και μέσα στους χώρους δουλειάς, με τις καταγγελίες στην Επιθεώρηση Εργασίας και τις παραστάσεις στην εργοδοσία του κλάδου σε ξενοδοχεία (όπως π.χ. το «Caramel» στο Ρέθυμνο και το «Microvillage» στον Αγιο Νικόλαο), για απλήρωτους μισθούς, «μαύρη» εργασία και ωράρια - λάστιχο.

Οι παρεμβάσεις αυτές είχαν αποτέλεσμα να δοθούν χρωστούμενα ρεπό, να πληρωθούν ορισμένες υπερωρίες σε ορισμένα ξενοδοχεία και κυρίως να σπάσουν σε ένα βαθμό ο φόβος και η απογοήτευση που κυριαρχούν στον κλάδο.

Το τελευταίο 7μηνο καταρρίφθηκε ο μύθος της «αλλαγής» με την κυβέρνηση της «αριστεράς». Οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία έχουν πλέον πικρή πείρα και χειροπιαστά παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι φιλολαϊκή πολιτική στο πλαίσιο της ΕΕ, της καπιταλιστικής κερδοφορίας, δεν μπορεί να υπάρξει.

Σε αυτές τις εκλογές, υπάρχουν μεγαλύτερες δυνατότητες να βγάλουν πολύ περισσότεροι ξενοδοχοϋπάλληλοι σωστά πολιτικά συμπεράσματα, να μην πέσουν ξανά στις παγίδες που τους στήνει το σύστημα. Δεν πρέπει να παγιδευτούν στα ψεύτικα διλήμματα που είτε αφορούν το νόμισμα, είτε αφορούν ποια κυβέρνηση θα πάρει το τσεκούρι για να τελειώσει τη σφαγή. Να μην τους ενδιαφέρει ποια κόμματα θα είναι αυτά που θα εφαρμόζουν μνημόνια και αντιλαϊκούς νόμους ώστε πάντα να πληρώνουν η εργατική τάξη και ο λαός είτε την ανάπτυξη, είτε την καπιταλιστική κρίση.

Πρέπει να βγουν συμπεράσματα από το πρόσφατο παράδειγμα με το δημοψήφισμα, που είναι ενδεικτικό. Ανάμεσα στο «ΝΑΙ» και στο «ΟΧΙ» στοιχήθηκαν συμφέροντα μεγαλοξενοδόχων και άλλων καπιταλιστών που ταυτόχρονα πίεζαν, απειλούσαν, τρομοκρατούσαν τους εργαζόμενους ώστε να στοιχηθούν και αυτοί πίσω από την υπεράσπιση των συμφερόντων τους. Δηλαδή, στην εφαρμογή ενός τρίτου μνημονίου που θα εξυπηρετεί καλύτερα τους ανταγωνισμούς των μονοπωλίων. Είναι οι ίδιοι μεγαλοξενοδόχοι, που μαζί και με άλλες Ενώσεις καπιταλιστών ανά κλάδο, μετά τη συγκρότηση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, εξέφρασαν ανοιχτά και επίσημα τη στήριξή τους σ' αυτήν.

Ας σκεφτούν οι εργαζόμενοι στον τουρισμό, με ποιανού το μέρος ήταν όλοι αυτοί που υπερασπίζονται υποτίθεται τα συμφέροντά τους, όταν οι μεγαλοξενοδόχοι τούς μείωναν το μισθό με ατομική σύμβαση; Με ποιο μέρος ήταν όλοι αυτοί, όταν οι ξενοδόχοι υποχρέωναν σε αναγκαστικές άδειες άνευ αποδοχών; Την ώρα που σακατεύονταν οι εργαζόμενοι, την ώρα που απολύονταν; Σε αυτές τις εκλογές να τιμωρηθούν όλοι αυτοί που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στήριξαν τις μειώσεις μισθών, την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, που στήριξαν νέα προνόμια και φοροαπαλλαγές στους μεγαλοξενοδόχους, συνολικά στο μεγάλο κεφάλαιο.

Είναι όμως ώρα να αναδειχθούν και οι μεγάλες ευθύνες των κυβερνητικών και εργοδοτικών συνδικαλιστών σε ΓΣΕΕ, Ομοσπονδία Επισιτισμού - Τουρισμού, στα σωματεία του νησιού, όπως τον Σύνδεσμο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ηρακλείου, που στήριξαν μέχρι τώρα όλες τις κυβερνήσεις και τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σπέρνοντας αυταπάτες και καλλιεργώντας την αναμονή, οργανώνοντας μάλιστα ακόμα και συλλαλητήρια στήριξης της διαπραγμάτευσης για το νέο μνημόνιο. Είναι αυτοί που την περίοδο της άγριας επίθεσης έβαλαν την υπογραφή τους σε μειώσεις μισθών, μπροστά στην κατάργηση δικαιωμάτων δεν έβγαζαν τσιμουδιά! Είναι οι ίδιοι που στήνουν τώρα αρχαιρεσίες του σωματείου «στα μουλωχτά», με συνελεύσεις «εξπρές», για να καπαρώσουν θεσούλες στο σωματείο, για λογαριασμό της εργοδοσίας, χωρίς να τους πάρουν χαμπάρι οι ξενοδοχοϋπάλληλοι.

Για τους εργαζόμενους στον τουρισμό και τα ξενοδοχεία η πρόταση του ΚΚΕ για τον τουρισμό μπορεί να αποτελέσει ένα ακόμη κριτήριο ψήφου.

Για το ΚΚΕ ο τουρισμός είναι κοινωνικό αγαθό, όχι εμπόρευμα. Είναι ανάγκη η αναπλήρωση της εργατικής δύναμης, η αναψυχή, η επαφή με τη φύση, τον Πολιτισμό, η φυσική άσκηση. Οσο ο τουρισμός, γενικά η οικονομία, είναι βασισμένος στο κέρδος, θα αποτελεί πανάκριβο εμπόρευμα.

Για το ΚΚΕ ο τουρισμός αποτελεί βασικό στοιχείο της οικονομίας της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, δηλαδή στο κοινωνικοοικονομικό σύστημα, όπου τα μεγάλα ξενοδοχεία, λιμάνια, αεροδρόμια, εργοστάσια, πλουτοπαραγωγικές πηγές, η γη, είναι λαϊκή περιουσία και αξιοποιούνται μέσω ενός πανεθνικού κεντρικού σχεδιασμού, με σκοπό της παραγωγής όχι το κέρδος αλλά την κάλυψη των εργατικών - λαϊκών αναγκών.

Μόνο με την προϋπόθεση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας και οικονομίας μπορεί ο τουρισμός να σχεδιαστεί και να αναπτυχθεί προς όφελος της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, να εξασφαλιστεί η ικανοποίηση του καθολικού δικαιώματος στις διακοπές.

Αξιοποιώντας την πλούσια πείρα τους, οι ξενοδοχοϋπάλληλοι της Κρήτης και όλης της χώρας πρέπει να κάνουν τώρα το βήμα: Να ψηφίσουν ΚΚΕ, να το ενισχύσουν παντού, τη δική τους δύναμη, τη δύναμη της αλήθειας, του αγώνα, της ανατροπής!