Στο σημερινό 4σέλιδο «Κομματική Ζωή και Δράση» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- Αττική: Ρεπορτάζ από τις παρουσιάσεις του βιβλίου «Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο, 1940 - 1941», που πραγματοποιούν μια σειρά από Οργανώσεις της ΚΟ Αττικής.

-- Εύβοια: Ανταπόκριση από την περιοδεία του Γ. Μαρίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σε εργοστάσια μετάλλου στο Αλιβέρι.

-- Κεντρική Μακεδονία: Ρεπορτάζ για τις θεατρικές παραστάσεις που ανεβάζουν οι Οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ, με έμπνευση το έργο του Μ. Γκόρκι και του Μ. Λουντέμη.

-- Θεσσαλία: Ανταποκρίσεις από εκδηλώσεις των Οργανώσεων Λάρισας του ΚΚΕ στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων για τα 100 χρόνια του Κόμματος και τα 70 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.

Το εξώφυλλο της έκδοσης

Ειδικά, η νέα έκδοση του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ, «Το ΚΚΕ στον Ιταλοελληνικό πόλεμο 1940-41» προσφέρεται για να ανοίξει η συζήτηση για πολλά ζητήματα της στρατηγικής του Κομμουνιστικού Κόμματος. Στο πλαίσιο της πολιτικής δραστηριότητας, πραγματοποιούνται εκδηλώσεις για την παρουσίαση του βιβλίου από τις κομματικές οργανώσεις. Τις προηγούμενες μέρες, ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε στις βιβλιοπαρουσιάσεις που οργάνωσαν οι ΤΟ Βιομηχανίας και Κατασκευών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, με ομιλητές, αντίστοιχα, τον Αναστάση Γκίκα και τον Κώστα Σκολαρίκο, μέλη του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ.

Μέσα από τις σελίδες της έκδοσης, αναδεικνύεται η ηρωική πάλη του Κόμματος και η αδάμαστη θέλησή του να δράσει μέσα σε συνθήκες διώξεων και βαθιάς παρανομίας. Επισημαίνεται η διαχρονική αναγκαιότητα της οργανωτικής και ιδεολογικής - πολιτικής επαγρύπνησης του Κόμματος έναντι των κινήσεων του ταξικού του αντίπαλου και ειδικότερα των κατασταλτικών του μηχανισμών. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι τονίζεται η σημασία της επαναστατικής στρατηγικής απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και το φασισμό.

Από την εκδήλωση της ΤΟ Βιομηχανίας

Οι ομιλητές κέντρισαν το ενδιαφέρον των παρευρισκόμενων, παρακινώντας στην αγορά της έκδοσης, αξιοποιώντας χαρακτηριστικά αποσπάσματα, όπως π.χ. από την έκθεση του Μιχάλη Τυρίμου, ιθύνοντα νου της επιχείρησης «πλαστό ΚΚΕ», που ήταν πρώην μέλος της ΚΕ και πρώην βουλευτής του Κόμματος. Η έκθεση περιλαμβάνεται αυτούσια στο βιβλίο και στις γραμμές της αναδεικνύεται η προσπάθεια διάλυσης του Κόμματος και η ομολογία ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο ή σχεδόν αδύνατο σύμφωνα και με τη διεθνή πείρα. «Η εν λόγω έκθεση αποτελεί ένα σπάνιο και πολυτιμότατο ντοκουμέντο σχετικά με το πώς δουλεύει κατά του ΚΚΕ ο ταξικός αντίπαλος, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί έναν ύμνο προς την ηρωική αντοχή των απανταχού Κομμουνιστικών Κομμάτων απέναντι στην αστική καταστολή και επιθετικότητα», υπογράμμισε ο Αν. Γκίκας στην εκδήλωση της ΤΟ Βιομηχανίας.

Στιγμιότυπο από την εκδήλωση της ΤΟ Κατασκευών

Ο Κ. Σκολαρίκος, εστιάζοντας στο πώς κρίνεται ο χαρακτήρας ενός πολέμου, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Ο χαρακτήρας του πολέμου εξαρτάται από τις κινητήριες δυνάμεις του, από τον ταξικό χαρακτήρα των κρατών που τον υποκινούν. Με αυτήν την έννοια, ο πόλεμος των εκμεταλλευτών είτε επιθετικός είτε αμυντικός, είναι πάντα άδικος. Κι αυτό διότι ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα. Κατά συνέπεια, ο πόλεμος των εκμεταλλευτών είναι η συνέχεια της επιδίωξης της εκμετάλλευσης και της μεγιστοποίησης των κερδών τους με άλλα μέσα. Αντίθετα, οι εργάτες που τον καιρό της ιμπεριαλιστικής ειρήνης πεθαίνουν από τη φτώχεια και τα εργατικά ατυχήματα, τον καιρό του πολέμου πεθαίνουν στις μάχες...».

Πιο συγκεκριμένα, για το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Αν. Γκίκας επισήμανε, μεταξύ άλλων, ότι ήταν το αποτέλεσμα της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων για τον έλεγχο των διεθνών αγορών και πλουτοπαραγωγικών πηγών, συμπληρώνοντας ότι η διαφορά του από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο «δεν ήταν άλλη από την ύπαρξη της ΕΣΣΔ, του πρώτου σοσιαλιστικού εργατικού κράτους στον κόσμο. Μόνο από τη σκοπιά της Σοβιετικής Ενωσης ο πόλεμος ήταν ένας δίκαιος, ένας φιλολαϊκός πόλεμος, γιατί στην εξουσία βρίσκονταν πια οι εκμεταλλευόμενοι και ο πόλεμος από τη μεριά τους είχε να κάνει με την προάσπιση της δικής τους, της σοσιαλιστικής πατρίδας. Η ύπαρξη ωστόσο της ΕΣΣΔ δεν άλλαζε ούτε τα αίτια του πολέμου, ούτε βεβαίως τον χαρακτήρα του. Η συμμαχία σε στρατιωτικό επίπεδο του ενός ιμπεριαλιστικού συνασπισμού με την ΕΣΣΔ ήταν αναγκαστική, από την πλευρά τόσο των μεν όσο και των δε...».

Το βιβλίο πραγματεύεται τη γραμμή που χάραξε το Κόμμα κατά τη διάρκεια του πολέμου, μελετώντας τα τρία γράμματα του φυλακισμένου τότε ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη, τις αποφάσεις της Κομμουνιστικής Διεθνούς, αλλά και τις άγνωστες πτυχές της ύπαρξης και δράσης της λεγόμενης «Παλιάς ΚΕ» του Κόμματος που προσπάθησε σε πολύ δύσκολες συνθήκες να κατευθύνει τις κομματικές δυνάμεις.

Η συζήτηση που γίνεται στις βιβλιοπαρουσιάσεις, το ίδιο το περιεχόμενο της έκδοσης με βάση τα συμπεράσματα από τη στρατηγική του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος τα συγκλονιστικά εκείνα χρόνια, δεν γίνονται απλά για αναμνηστικούς λόγους και για την υπεράσπιση της ιστορικής αλήθειας. Αποτελούν οδηγό για τη σύγχρονη επαναστατική στρατηγική, για την ταξική θωράκιση των κομμουνιστών και του εργατικού - λαϊκού κινήματος απέναντι στην αστική τάξη και τον οπορτουνισμό που διαχρονικά επιδιώκουν να στρατεύσουν το λαό στις επιδιώξεις της πλουτοκρατίας.

Για παράδειγμα, σημειώνει ο Κ. Σκολαρίκος: «Το ΕΑΜ δημιούργησε μια στρατιωτική δύναμη της τάξης των 127.000 ατόμων. Κατόρθωσε να απελευθερώσει το 70% της χώρας. Στις απελευθερωμένες περιοχές λειτούργησαν υπό την προστασία του ΕΛΑΣ λαογέννητοι θεσμοί Δικαιοσύνης, Εκπαίδευσης, Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι οποίοι δεν έβαζαν ακόμα το ζήτημα της ανατροπής της αστικής εξουσίας, αλλά αποτελούσαν μια de facto καινούρια κατάσταση.

Παρά τα επιτεύγματα αυτά και παρά το γεγονός ότι στο ΕΑΜ δε συμμετείχαν μαζικά αστικά ή σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, αυτό δεν κατόρθωσε να ανοίξει το δρόμο προς την εργατική εξουσία. Αντίθετα, μετά το 1943, όταν ο ιμπεριαλισμός, βέβαιος πια ότι οι δυνάμεις του άξονα χάνουν, ξεκινά να στρέφεται εναντίον και των αντιφασιστικών μετώπων, το ΕΑΜ πηγαίνει από υποχώρηση σε υποχώρηση: Υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο στρατηγείο της Μέσης Ανατολής, πρακτικά στον αγγλικό ιμπεριαλισμό, συνθήκες Λιβάνου, Καζέρτας. (...) Με αυτή την έννοια, η εμπειρία του ΕΑΜ έχει δύο σκέλη: Το σκέλος των πρωτόγνωρων κατακτήσεων του κινήματος, αλλά και το σκέλος της ήττας. Κάποιοι σήμερα χρησιμοποιούν μόνο το ένα σκέλος και δεν εξετάζουν γιατί έχασε, ενώ αστοί και οπορτουνιστές ιστορικοί αποδίδουν την ήττα σε ζητήματα συγκυρίας, π.χ. ότι κορόιδεψαν τον Σιάντο οι "έμπειροι" Βρετανοί διπλωμάτες, ή ότι παράκουσε την εντολή, κάνοντας άλλα από τα συμφωνημένα. Η πραγματικότητα είναι ότι οι συνεχείς κινήσεις υποχώρησης διαπνέονται από την ίδια λογική: Οτι το ΕΑΜ δεν πρέπει να θέσει ζήτημα εξουσίας. Αυτή τη συνολική πείρα μελετάμε.

Η πραγματική ιστορική αποτίμηση και ο πραγματικός σεβασμός στις θυσίες και στο αίμα που έχει χύσει ο λαός μας δεν είναι να στεκόμαστε πάνω από τα ιστορικά γεγονότα και να αντιλαμβανόμαστε τα λάθη ως "τυχαία περιστατικά" ή παράγωγα προσωπικών αδυναμιών. Αντίθετα, πρέπει να μπούμε μέσα στα ιστορικά γεγονότα και από αυτά να κρατήσουμε αυτό που μπορεί να διευκολύνει τις μελλοντικές μάχες της ταξικής πάλης του εργατικού, του κομμουνιστικού κινήματος».

Τα συμπεράσματα του βιβλίου, όπως για την αναγκαιότητα του μετώπου του επαναστατικού κινήματος απέναντι στις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, τη στάση των κομμουνιστών στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αλλά και τη στοχοπροσήλωση του Προγράμματος του ΚΚΕ στη σοσιαλιστική επανάσταση, είναι ζητήματα αντιπαράθεσης με τον οπορτουνισμό και σήμερα. Γι' αυτό και σηκώνεται τόσος «θόρυβος» γύρω από την έκδοση. Για παράδειγμα, η κριτική που κάνει το Κόμμα στη λογική των «αντιφασιστικών - λαϊκών μετώπων» πολεμιέται από τους ίδιους που επιδιώκουν να συρθεί το Κόμμα σε συνεργασία με αστικές δυνάμεις, σε «κοινά μέτωπα» ενάντια π.χ. στα μνημόνια, στην τρόικα, στο ευρώ κ.ο.κ., και να χάσει από το στόχαστρο την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της εργατικής εξουσίας.

«Υπάρχουν δυνάμεις που δραστηριοποιούνται στο κίνημα ή δυνάμεις που επιτίθενται στο Κόμμα μέσω διαδικτύου», σημείωσε ο Κ. Σκολαρίκος, «οι οποίες από τη μία δεν έχουν ξεκάθαρο μέτωπο απέναντι στη σοσιαλδημοκρατία, τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνησή του σήμερα και από την άλλη δεν αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα της σοσιαλιστικής επανάστασης. Στο βαθμό που ορέγονται μια συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ ή άλλους σοσιαλδημοκράτες για συμμετοχή σε αστική κυβέρνηση, είναι φυσιολογικό να μην παίρνουν θέση και στο τι θα κάνουν σε περίπτωση ιμπεριαλιστικού πολέμου. Οπως σήμερα, σε συνθήκες ειρήνης σέρνονται πίσω από την αστική τάξη, πολύ πιθανό να συρθούν πίσω της και σε περίπτωση πολέμου...».

Ο Αν. Γκίκας, καταλήγοντας στην ομιλία του ανέφερε: «Θέλει πολιτική τόλμη και ωριμότητα να εξετάζεις κριτικά το παρελθόν σου, όχι ακαδημαϊκά, για να 'χουμε κάτι να λέμε, αλλά ακριβώς για να μπορείς να μετατρέψεις την εμπειρία του χθες σε χρήσιμο όπλο στην πάλη σου στο σήμερα και το αύριο. Και πιστεύουμε ότι το Κόμμα μας διαθέτει αυτήν την πολιτική τόλμη και την ωριμότητα. Κάτι που μόνο αυτονόητο δεν είναι, αλλά - αντίθετα - αποτελεί σημαντική κατάκτηση».

Από τη συζήτηση του Γ. Μαρίνου με τους εργάτες στα εργοστάσια μετάλλου του Αλιβερίου

Στη διάρκεια της περιοδείας, αναπτύχθηκε ουσιαστική συζήτηση με τους εργαζόμενους στα «πηγαδάκια» που στήνονταν στα διάφορα τμήματα των εργοστασίων. Η ανταπόκρισή τους στις εκτιμήσεις και θέσεις του ΚΚΕ ήταν θετική. Ακόμα και εργαζόμενοι που με επιφύλαξη και κριτική αντιμετώπιζαν το προηγούμενο διάστημα το ΚΚΕ, τώρα με ενδιαφέρον άκουσαν και συζήτησαν, αναγνώρισαν ότι επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις του, ότι είναι το κόμμα που λέει την αλήθεια και αγωνίζεται για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Το θετικό κλίμα που συνάντησε το κλιμάκιο του ΚΚΕ, είναι και αποτέλεσμα της σταθερής ενασχόλησης της ΚΟ με τα προβλήματα των εργαζομένων, της πρωτοπόρας δράσης των κομμουνιστών συνδικαλιστών στο μαζικό κίνημα και πιο συγκεκριμένα στο Συνδικάτο Μετάλλου Εύβοιας, στο οποίο υπήρχε συμμετοχή εργαζομένων από τα συγκεκριμένα εργοστάσια στις πρόσφατες αρχαιρεσίες του.

Στη συνομιλία με τους εργαζόμενους, τέθηκαν διάφοροι προβληματισμοί, που εκφράζονταν με ερωτήματα «να φύγουμε ή να μείνουμε στην ΕΕ», «ευρώ ή δραχμή», δίνοντας αφορμή να ξεδιπλωθεί στη συζήτηση η πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Χαρακτηριστική στιγμή της περιοδείας αποτέλεσε η αντίδραση των εργαζομένων, που ενώ συνομιλούσαν με τον Γ. Μαρίνο, κάποιος εργαζόμενος προσπάθησε να υπερασπιστεί τη Χρυσή Αυγή. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι αυθόρμητα να πετάξουν πάνω του τα γάντια εργασίας τους και να τον απομονώσουν σε μια γωνιά του μηχανουργείου.

Στο επίκεντρο της συζήτησης ήταν η συνεχιζόμενη αντεργατική πολιτική, η συμφωνία που ετοιμάζει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την Κομισιόν, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ και οι βαριές συνέπειες για την εργατική τάξη.

Ο Γ. Μαρίνος ανέφερε, μεταξύ των άλλων, πως σε σύντομο χρονικό διάστημα, αποδεικνύεται στην πράξη ότι η κυβέρνηση συνεχίζει την αντεργατική πολιτική, για να υπηρετήσει τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων και αυτό ακριβώς καταγράφεται στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, είπε ο Γ. Μαρίνος, διατηρεί το σύνολο των αντεργατικών μέτρων των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ετοιμάζει νέο μνημόνιο με σκληρά μέτρα κατά του λαού.

Διατηρεί τον ΕΝΦΙΑ που δεν μπορούν να πληρώσουν οι λαϊκές οικογένειες, διατηρεί τα άλλα φορομπηκτικά μέτρα και συζητά την αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ, ενώ την ίδια στιγμή συνεχίζει τις φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο και φτάνει μέχρι το σημείο να προχωρά στη νομιμοποίηση αδήλωτων εισοδημάτων που έχουν συγκεντρώσει οι πλουτοκράτες.

Διατηρεί το σύνολο των μέτρων που ξήλωσαν τα εργασιακά δικαιώματα και στέλνει στα αζήτητα ακόμα και τις δικές της δεσμεύσεις για επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, το αφορολόγητο των 12.000 ευρώ, τη 13η σύνταξη.

Διατηρεί τις μειώσεις στις συντάξεις και την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και ετοιμάζει νέα επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα, στο όνομα της βιωσιμότητας των ασφαλιστικών ταμείων που καταλήστευσαν οι αστικές κυβερνήσεις και η εργοδοσία.

Συνεχίζει τις ιδιωτικοποιήσεις, ενώ στην εξωτερική πολιτική, εμπλέκει τη χώρα βαθύτερα στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και έφτασε μέχρι το σημείο να ανακοινώνει νέα ΝΑΤΟική βάση στο Αιγαίο.

Ο Γ. Μαρίνος ενημέρωσε τους εργαζόμενους για την πάλη του ΚΚΕ, τις προτάσεις νόμου που κατέθεσε στη Βουλή για την ακύρωση του μνημονίου και των αντιλαϊκών εφαρμοστικών νόμων, για την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, της 13ης και 14ης σύνταξης, την άμεση νομοθέτηση του κατώτερου μισθού των 751 ευρώ, ως βάση για νέες αυξήσεις, την υποχρεωτική εφαρμογή των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων.

Ενημέρωσε τους εργαζόμενους για τις πρωτοβουλίες του ΚΚΕ για την Υγεία, την κατάργηση κάθε είδους χαρατσιών, τη χρηματοδότηση των νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας, την άμεση πρόσληψη του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού, την εφαρμογή μέτρων για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας στα εργοστάσια.

Ο Γ. Μαρίνος τόνισε την αναγκαιότητα της οργάνωσης των εργαζομένων και την ισχυροποίηση του Σωματείου Μετάλλου, τη συμμετοχή στη συλλογική δράση, την ένταση του αγώνα για την ανάκτηση των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι κατά τη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης, ενώ τους κάλεσε σε μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στις 11 Ιούνη, στο Αλιβέρι.

Μέσα από τη συζήτηση, αναδείχθηκε ότι οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν μπορούν να δείξουν καμία ανοχή στην αντεργατική κυβερνητική πολιτική, αλλά ότι πρέπει να σκεφτούν καλά ότι το δικό τους συμφέρον επιβάλλει να ξεπεράσουν τους εκβιασμούς και τις ψεύτικες προσδοκίες, να συμμετέχουν αποφασιστικά στο χτίσιμο της λαϊκής συμμαχίας και να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στην ΕΕ, το μεγάλο κεφάλαιο και την εξουσία του.

Η εργατική τάξη είναι ο παραγωγός του πλούτου και έχει τη δύναμη να τον διεκδικήσει, να διαμορφώσει τη βάση για να ζήσει χωρίς εκμετάλλευση, ανεργία και φτώχεια, να διεκδικήσει τη δική της εξουσία, ανέφερε ο Γ. Μαρίνος.

-- Σήμερα, Σάββατο, στις 6 μ.μ., στο πολιτιστικό κέντρο «Αλέξανδρος», θα παρουσιασθεί σε θεατρική απόδοση το έργο του Μενέλαου Λουντέμη «Ενα παιδί μετράει τ' άστρα».

-- Σήμερα Σάββατο, στις 8 μ.μ., στη Σκύδρα Πέλλας θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση παρουσίασης των εκδόσεων «Φασισμός και κοινωνική επανάσταση» και «Ποιος βοήθησε τον Χίτλερ», με ομιλήτρια την Θεανώ Καπέτη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Αύριο, Κυριακή, στις 10.30 π.μ., η ΤΟ Βιομηχανίας διοργανώνει ιστορικό περίπατο για το Μάη του '36, στην πλατεία Ελευθερίας στη Θεσσαλονίκη. Θα μιλήσουν ο Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας του ΑΠΘ και ο Βασίλης Ρέβας, μέλος της ΕΠ Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ.

-- Τη Δευτέρα 8/6, στις 7 μ.μ., στο φουαγιέ του Δημαρχείου Ευόσμου, παρουσίαση της έκδοσης «Θεωρητικά ζητήματα στο Πρόγραμμα του ΚΚΕ», με ομιλήτρια την Θεανώ Καπέτη.

-- Την Κυριακή 14/6 στις 7 μ.μ., στο χώρο του 34ου Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης, παρουσίαση της έκδοσης, «Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο 1940 - '41», με ομιλητή τον Αναστάση Γκίκα, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Από την παράσταση για τον Μ. Γκόρκι

Ολη αυτή η πολιτιστική - πολιτική δραστηριότητα στοχεύει να αναδείξει πολύμορφα το δρόμο που προτείνει το ΚΚΕ, για την οριστική απελευθέρωση της εργατικής τάξης από την εκμετάλλευση, τη θεμελίωση των νέων κοινωνικών σχέσεων, της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Φωτίζει αυτόν τον δρόμο, μέσα από έργα καλλιτεχνών που έθεσαν την τέχνη τους στην υπηρεσία των συμφερόντων της εργατικής τάξης και της ιστορικής της αποστολής, μέσα από δράσεις που επιδιώκουν να εμπνεύσουν τους νέους να μάθουν και να διδαχτούν από την Ιστορία, να εμπνεύσουν τη συλλογική και ατομική δημιουργία, την αγωνιστική ανάταση του εργαζόμενου λαού και των παιδιών του.

Τη δική τους ξεχωριστή συμβολή, σ' αυτήν την κατεύθυνση, έχουν οι ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που συγκροτήθηκαν με μεράκι και αισιοδοξία και αποτελούν σήμερα εργαστήρια δημιουργίας και προσφοράς, για τους νέους και τις νέες, για παιδιά μικρότερων ηλικιών, αλλά και για ανθρώπους κάθε ηλικίας.

Από τις πρόβες για την αποψινή παράσταση της Ομάδας Παιδικού Θεάτρου της ΚΝΕ

Η παράσταση ανέβηκε από τη ερασιτεχνική θεατρική ομάδα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που αποτελείται από μέλη και φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, φοιτητές και νέους εργαζόμενους. Κυριολεκτικά καθήλωσε το κοινό, που ήταν κυρίως νέοι άνθρωποι.

Η ομάδα άρχισε να δουλεύει, με αυτοσχεδιασμούς, από τον Νοέμβρη του 2014, ενώ άρχισε να «δουλεύει» το έργο από το Φλεβάρη. Ηταν ένα δύσκολο εγχείρημα, καθώς τα μέλη της ομάδας δημιούργησαν ένα δικό τους κείμενο βασισμένο στη σύνθεση αυτοβιογραφικών στοιχείων και αποσπασμάτων από θεατρικά έργα του Μαξίμ Γκόρκι, όπως «Οι εχθροί», «Οι μικροαστοί» κ.ά. Ακόμη και τα κουστούμια, τα σκηνικά, οι μουσικοί αυτοσχεδιασμοί του Κώστα Χαΐνογλου επί σκηνής με το τρομπόνι, οι ήχοι από τα ακορντεόν, κάθε στοιχείο της παράστασης, όλα «πλάστηκαν», στήθηκαν και παρουσιάστηκαν μέσα από τα δικά τους χέρια. Οπως είπαν οι ίδιοι, «ήταν απίστευτα δημιουργικό και όλο φτιαγμένο με δικά μας υλικά».

Πρόσθεσαν πως είναι εκπληκτικό να βλέπεις μέσα από τα ίδια τα έργα του την εξέλιξη του Μ. Γκόρκι. Τον «τραγουδιστή των ξυπόλητων» να μετατρέπεται σε μαρξιστή. Μέσα από την τέχνη του πήρε θέση ξεκάθαρη και κάλεσε τους κολασμένους να κρατήσουν ανοιχτά τα μάτια, το μυαλό και τα χέρια τους, όχι μόνο για να σπάσουν τις αλυσίδες, αλλά για να δημιουργήσουν έναν νέο κόσμο, να ξεσηκωθούν για να ανατρέψουν τον εφιάλτη που ζουν και να οικοδομήσουν τη δική τους κοινωνία, απαλλαγμένη από αφέντες και δούλους.

Οι συντελεστές της παράστασης ήταν οι εξής:

Ηθοποιοί: Ειρήνη Λιβιεράτου, Μαριάννα Ντίνου, Εύη Τσαχειρίδου, Σοφία Κρουσόβαλη, Δήμητρα Μετζάκη, Γιάννης Κωνσταντινίδης, Κώστας Κυριαζίδης, Φραγκίσκος Σιφναίος.

Μουσικοί: Δήμητρα Μετζάκη, Κώστας Χαΐνογλου, Θεοδώρα Γεωργακά.

Σκηνοθεσία - Φώτα: Δημήτρης Προύσαλης.

Σήμερα, Σάββατο, στις 6 μ.μ., στο πολιτιστικό κέντρο «Αλέξανδρος», θα παρουσιασθεί σε θεατρική απόδοση το έργο του Μενέλαου Λουντέμη «Ενα παιδί μετράει τ' άστρα», από τη θεατρική ομάδα παιδικού θεάτρου της ΚΝΕ. Την εκδήλωση διοργανώνουν η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και η ΟΠ Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ, στο πλαίσιο των δράσεων, που πραγματοποιούν σταθερά τα τελευταία χρόνια, για παιδιά.

Και σε αυτήν την παράσταση, η εθελοντική προσφορά μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ήταν καθοριστική, για την κατασκευή των σκηνικών αλλά και για την προσαρμογή των κουστουμιών.

Η Ομάδα Παιδικού Θεάτρου της ΚΝΕ δουλεύει εντατικά πάνω στο έργο τους τελευταίους δύο μήνες, προκειμένου απόψε να παρουσιάσει το αρτιότερο δυνατό αποτέλεσμα, που θα ικανοποιήσει μικρούς και μεγάλους.

Το πολυδιαβασμένο και πολυαγαπημένο έργο του Μενέλαου Λουντέμη, «Ενα παιδί μετράει τ' άστρα», αναφέρεται στην ιστορία ενός παιδιού, του Μέλιου, που αγαπάει τα γράμματα, τα βιβλία, τις ιστορίες. Αλλά δυστυχώς αναγκάζεται να δουλεύει για να ζήσει και δεν μπορεί να πηγαίνει στο σχολείο. Ο δάσκαλος του χωριού, τον βοηθάει να πάει στην πόλη για να φοιτήσει στο Γυμνάσιο, όμως εκεί τίποτα δεν είναι όπως το ονειρεύτηκε...

Αντιγράοωντας από το τρίπτυχο που εκδόθηκε για την παράσταση, παραθέτουμε: «Το "Ενα παιδί μετράει τ' άστρα" είναι το ίδιο επίκαιρο με την εποχή που γράφτηκε. Οπως τότε έτσι και τώρα χιλιάδες παιδιά που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα αποκλείονται όχι μόνο από τη μόρφωση, αλλά και από την ίδια τη ζωή. Ακόμη και σήμερα, παρά την εξέλιξη του ανθρώπου, της τεχνολογίας, της γνώσης, τα κοινωνικά και άλλα αγαθά είναι προσβάσιμα μόνο στους λίγους. Τα παιδιά και οι γονείς τους δίνουν καθημερινές μάχες για την επιβίωσή τους. (...) Ετσι κι εμείς οφείλουμε να ακολουθήσουμε τα χνάρια του Μέλιου και να αγωνιστούμε με τα παιδιά και τους εργάτες όλου του κόσμου για μια καλύτερη ζωή. Και να μην ξεχνάμε ότι τίποτα δε μας χαρίζεται, όλα κατακτιούνται».

Οι συντελεστές της παράστασης είναι οι εξής:

Σκηνοθεσία: Θεατρική ομάδα

Απόδοση κειμένου και σχεδιασμός φωτισμών: Μαρία Κοσμά

Επιλογή Μουσικής: Μαριάνα Ντίνου

Ενδυματολόγος: Σταματία Μηλιοπούλου

Σκηνογράφος: Νίνα Γρηγοριάδου.

Ηθοποιοί: Μαριάνα Ντίνου, Φραγκίσκος Σιφναίος, Σοφία Κρουσόβαλη, Δανάη Μάντζιου - Τραγάκη, Θωμαή Αδαμοπούλου, Δέσποινα Κουσενίδου, Ελλη Σινάνη, Νίνα Γρηγοριάδου, Κοσμάς Κοσμάς, Μαρία Γιαλιά, Σταματία Μηλιοπούλου, Νεφέλη Κυριαζοπούλου, Αβραάμ Γκουτζελούδης, Αρτεμις Μήλιου.

Εκδήλωση για τα 70 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών διοργανώνει η ΤΟ Χαλκιδικής του ΚΚΕ, την Παρασκευή 12/6, στις 8 μ.μ., στην Ορμύλια. Η εκδήλωση περιλαμβάνει: Αφιέρωμα στα 70χρονα της Αντιφασιστικής Νίκης με βίντεο και φωτογραφίες, έκθεση βιβλίου και μουσικό αφιέρωμα με αντάρτικα τραγούδια.

Πρόγραμμα περιοδειών και ομιλιών έχει καθορίσει, για τις επόμενες μέρες, η ΤΕ Υπαίθρου Τρικάλων του ΚΚΕ, το οποίο περιλαμβάνει:

Σήμερα, Σάββατο

-- Περιοδεία με την Βάσω Μπακάση, στέλεχος του ΚΚΕ, στη Φαρκαδόνα, (στις 10 π.μ. στη Λαϊκή Αγορά).

Κυριακή 7/6

-- Περιοδεία με τους Β. Δημουλά, μέλος της ΤΕ Υπαίθρου Τρικάλων του ΚΚΕ και Λ. Κεραμίδα, δημοτικό σύμβουλο Καλαμπάκας στις 10.30 π.μ. στο Αγιόφυλλο και στις 11.30 π.μ. στην Ασπροκλησιά.

-- Περιοδεία με τον Αλ. Νταούλα, μέλος της ΤΕ Υπαίθρου Τρικάλων του ΚΚΕ στις 10.30 π.μ. στο Φλαμπουρέσι, στις 11.30 π.μ. στον Κονισκό και στις 12.15 μ.μ. στο Γερακάρι.

-- Περιοδεία με τον Αχ. Κανταρτζή, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, στις 8.30 μ.μ. στο Ελευθεροχώρι και ομιλία στις 9 μ.μ., στη Φήκη.

Δευτέρα 8/6

-- Περιοδεία του Αχ. Κανταρτζή, στις 9.30 π.μ. στη Λαϊκή Αγορά Τρικάλων, στις 8.30 μ.μ. στο Μεγάλο Κεφαλόβρυσο, στις 9 μ.μ. στη Μεγάρχη και στις 9.30 μ.μ. στο Μικρό Κεφαλόβρυσο.

Από τις εκδηλώσεις στη Λάρισα για ηρωικές μορφές του κομμουνιστικού κινήματος στην περιοχή

Οι αγωνιστές που τιμώνται μ' αυτές τις εκδηλώσεις ήταν απλοί άνθρωποι του λαού, οι οποίοι αγάπησαν με πάθος την εργατική τάξη και είχαν ακλόνητη πίστη στην πάλη για την απαλλαγή της από τα ταξικά δεσμά, για τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία.

Οπως η 23χρονη ΕΠΟΝίτισσα Δήμητρα Τσάτσου, που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς κατακτητές και η οποία στο γράμμα που έστειλε στους δικούς της, λίγες μέρες πριν τη στήσουν στο εκτελεστικό απόσπασμα, έγραφε: «Είναι περήφανη, ποτέ δεν περίμενα τέτοια τιμή, να πεθάνω, εγώ ένα φτωχό κορίτσι του λαού, για ιδανικά τόσο ωραία και υψηλά».

Οπως ο Αγγελος Τσιτώτας και ο Μιχάλης Κυρίτσης, μαχητές της «Ανεξάρτητης Ομάδας Λάρισας» του ΔΣΕ, που έδωσαν ηρωική μάχη με ισχυρές αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις του ταξικού αντιπάλου κι αυτοκτόνησαν για να μην πέσουν τα χέρια τους.

Οπως ο Σπύρος Καλοδίκης, Γραμματέας της Επιτροπής Πόλης Λάρισας του ΚΚΕ, η εκδήλωση προς τιμήν του θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 9 Ιούνη, στις 8 μ.μ., στην πλατεία «Εξι Δρόμων», στη συνοικία Αγίου Αθανασίου - όπου δολοφονήθηκε από ασφαλίτες.

Το επίκαιρο μήνυμα αυτών των εκδηλώσεων είναι ότι ο λαός μας μπορεί να γράψει λαμπρές σελίδες, όταν δεν ψάχνει και δεν περιμένει σωτήρες, αλλά είναι αποφασισμένος να σώσει ο ίδιος τον εαυτό του και τον τόπο του, έτοιμος να μπει μπροστά και να δώσει στον αγώνα, χωρίς σκόντο σε κόπους και θυσίες, αλλά για την απελευθέρωσή του και όχι για τον ταξικό του αντίπαλο.

Την εκδήλωση για την Δήμητρα Τσάτσου οργάνωσαν οι ΚΟ Νεάπολης - Φιλιππούπολης Λάρισας του ΚΚΕ, στην ομώνυμη πλατεία της συνοικίας Νεάπολη.

Η Δ. Τσάτσου που δούλευε ως κομμώτρια, μετά την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα, οργανώθηκε αρχικά στον Θεσσαλικό Ιερό Λόχο, ενώ με την ίδρυση της ΕΠΟΝ εντάχθηκε στις γραμμές της. Ο αδελφός της Ανδρέας βγήκε στο βουνό, όπου υπηρέτησε στον ΕΛΑΣ. Στις αρχές του 1944, γείτονες πρόδωσαν τη δράση της στους Γερμανούς, οι οποίοι, στις 8 Φλεβάρη όρμησαν μέσα στο σπίτι, βρήκαν τον πολύγραφο και συνέλαβαν τη Δήμητρα, τη μητέρα και τις αδελφές της. Μεταφέρθηκαν στα γραφεία των Ες- Ες στην οδό Ηπείρου, όπου άρχισαν τα βασανιστήρια. Σακατεμένη, τη μετέφεραν στο Αντιαεροπορικό. Εκεί τα βασανιστήρια ήταν ακόμα χειρότερα - της έβγαλαν τα νύχια των χεριών - αλλά αυτή δεν λύγισε, δεν είπε ποτέ τίποτα!

Στις 8 του Μάρτη του '44, μαζί με άλλους 40 μελλοθάνατους, φορτώθηκαν σε καμιόνια και μεταφέρθηκαν στον τόπο της εκτέλεσης. Μπροστά στο θάνατο στάθηκε το ίδιο αλύγιστη.

Συγκλονιστικό είναι και το γράμμα που έστειλε μέσα από το κελί, στους δικούς της, λίγες μέρες πριν από την εκτέλεση.

Γράφει:

«3 Μαρτίου 1944

Πιάστηκα και ασφαλώς σήμερα - αύριο θα με εκτελέσουν. Ετσι δείχνουν τα πράγματα. Κι όμως θέλω να σας το κρύψω μανούλα και αδελφούλες πως θα χωριστούμε για πάντα.

Θέλω όσο ζω να ελπίζετε, ακόμα κι αν εγώ δεν ελπίζω για τον εαυτό μου.

Αγαπημένες μου φίλες, συντρόφισσες στον αγώνα για την ελευθερία, πεθαίνω άξια και τιμημένα σαν Ελληνίδα και χάνετε μια συντρόφισσα πιστή. Ομως μη λυπάστε. Αλλες θα ξεφυτρώσουν μετά το θάνατό μου, χιλιάδες.

Μανούλα χάνεις μια κόρη που δεν σου ανήκε, γιατί ανήκε πριν απ' όλα στην Ελλάδα. Με το θάνατό μου γίνονται κόρες σου όλες οι κόρες της Ελλάδας κι εσύ γίνεσαι μάνα όλου του κόσμου και όλων των λαών που πολεμούν για τη λευτεριά, τη δικαιοσύνη και την ανθρωπότητα.

Είμαι υπερήφανη, ποτέ δεν περίμενα τέτοια τιμή να πεθάνω εγώ, ένα φτωχό κορίτσι του λαού για ιδανικά τόσο ωραία και υψηλά.

Είμαι βέβαιη πως δεν θα αισθανθώ φόβο μπρος στο εκτελεστικό απόσπασμα και θα σταθώ αλύγιστη, όπως στάθηκα στη ζωή.

Θα ήθελα η εκτέλεσίς μου να γίνει σ' ανοιχτό χώρο για να ρίξω μια τελευταία μου ματιά στον Ολυμπο και στα βουνά όπου κατοικεί η αξία κι η ελπίδα της Ελλάδας.

Στον τάφο μου φέρνετε, όταν μπορείτε, κόκκινα λουλούδια. Τίποτ' άλλο.

Και χτυπάτε με κάθε μέσον τη βαρβαρότητα.

Σας φιλώ γλυκά όλους.

Δήμητρα»

Μιλώντας στην εκδήλωση ο Χρήστος Μπίκας, μέλος της ΕΠ Θεσσαλίας του ΚΚΕ, τόνισε, ανάμεσα στα άλλα: «Το ΚΚΕ έδωσε όλες του τις δυνάμεις για να οργανωθεί η αντίσταση στον κατακτητή. Μια χούφτα κομμουνιστές, που ήταν ελεύθεροι και άλλοι που δραπέτευσαν από τις φυλακές και τις εξορίες, ξεκίνησαν τον αγώνα για να αναπτυχθεί η αντίσταση μέσα στις δύσκολες συνθήκες της τριπλής κατοχής, αλλά και της ηττοπάθειας και της αναμονής που καλλιεργούσαν στο λαό οι αστικές δυνάμεις. Αποτέλεσε το βασικό εμπνευστή, καθοδηγητή και αιμοδότη της ΕΑΜικής Αντίστασης».

Τις εκδηλώσεις για τον Αγγελο Τσιτώτα και τον Μιχάλη Κυρίτση οργάνωσαν οι ΚΟ του 3ου και του 4ου Δημοτικού Διαμερίσματος Λάρισας του ΚΚΕ, αντίστοιχα.

Ο Αγγ. Τσιτώτας, μαχητής της ΟΠΛΑ και του ΔΣΕ, στις 26 Γενάρη 1947, ευρισκόμενος σε αποθήκη σπιτιού στην οδό Υψηλάντου της Λάρισας, περικυκλώθηκε από πολυάριθμους και πάνοπλους χωροφύλακες και ασφαλίτες. Προς βοήθεια των χωροφυλάκων έσπευσε ένας λόχος μαυροσκούφηδων με ένα τανκ και με επικεφαλής τον τότε υπίλαρχο και μετέπειτα ηγετικό μέλος της στρατιωτικής χούντας, Στ. Παττακό, που άρχισε να βομβαρδίζει την αποθήκη. Ο Παττακός ζήτησε από τον Αγγ. Τσιτώτα να παραδοθεί, αλλά αυτός, φωνάζοντας «οι μαχητές του ΔΣΕ δεν παραδίνονται, πολεμούν και πεθαίνουν», συνέχισε να πολεμάει ηρωικά. Κι όταν τραυματισμένος, κατάλαβε ότι το τέλος πλησίαζε, έβαλε το όπλο στον κρόταφό του και αυτοκτόνησε, για να μην πέσει στα χέρια των διωκτών του.

Ο Μ. Κυρίτσης, την επομένη της δολοφονίας του Σπύρου Καλοδίκη από ασφαλίτες - χωροφύλακες, αναλαμβάνει πρωτοβουλία να ανταποδοθεί το χτύπημα, εφαρμόζοντας σχέδιο καταστρωμένο από καιρό για εκτέλεση του στρατηγού Π. Καλογερόπουλου, διοικητή του Β΄ Σώματος Στρατού. Μαζί με δυο άλλους μαχητές, - τον Βαρσαμογιάννη και τον Δέπα - ντυμένοι με καμπαρντίνες κι έχοντας ο καθένας κάτω από αυτές αυτόματο, πιστόλι και χειροβομβίδες, περιμένουν το αυτοκίνητο με τον στρατηγό, αλλά αυτό δεν εμφανίστηκε διότι ο στρατηγός έφυγε έκτακτα από τη Λάρισα. Φεύγοντας, τους αντιλαμβάνεται αστυνομική περίπολος, που βάλλει εναντίον τους. Μια από τις σφαίρες τραυμάτισε ελαφρά τον Κυρίτση. Οι τρεις μαχητές ξεκόβονται μεταξύ τους και ο Κυρίτσης μπαίνει στο κτήμα του Αβέρωφ. Εκεί βρίσκει τον επιστάτη κι αποφασίζει να τον εμπιστευθεί, αλλά αυτός τηλεφωνεί στην Ασφάλεια, που, σε λίγο κυκλώνει το κτήμα. Το χάραμα της 25ης Νοέμβρη 1947, η δύναμη της ΕΣΑ και της χωροφυλακής κινείται προφυλακτικά προς το στάβλο του κτήματος, όπου βρίσκεται ο Κυρίτσης. Αυτός βάλλει με το αυτόματο, τραυματίζοντας ελαφρά δύο, τον χωροφύλακα Ι. Παπαδάκη και τον διοικητή της Ασφάλειας Π. Χρήστου. Προς βοήθεια των πολιορκητών καταφτάνει μια μονάδα θωρακισμένων, με τανκ και μυδράλια. Ο τοίχος του στάβλου γκρεμίζεται και οι χωροφύλακες και ο στρατός που μπαίνουν μέσα βρίσκουν τον Κυρίτση ξαπλωμένο κοντά στο παράθυρο. Δίπλα του, το αυτόματο είναι άδειο, καθώς είχε εξαντλήσει τα πυρομαχικά. Στο δεξί του χέρι κρατάει το πιστόλι κι από τον δεξιό του κρόταφο αργοκυλάει μια «κλωστή» αίμα. Είχε αυτοκτονήσει.

Μιλώντας στις δυο εκδηλώσεις, ο Θ. Σερδένης, μέλος της ΤΕ Λάρισας του ΚΚΕ, ανάμεσα στα άλλα, τόνισε: «Η αντοχή και ικανότητα του ΚΚΕ ως κόμματος παντός καιρού είναι προϋπόθεση για να αναδειχθούν όλες οι αρετές της εργατικής τάξης ως τάξης απελευθερώτριας από την εκμετάλλευση, την κρίση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, μαζί με τους συμμάχους της.

Γι' αυτό, βαδίζοντας προς τα 100 χρόνια του, το ΚΚΕ έχει θέσει ως στόχο και επιδιώκει να ενισχυθεί η ικανότητά του σε όλα τα επίπεδα, σε κάθε χώρο και κλάδο εργασίας, σε κάθε πόλη και χωριό, ώστε: Να πρωτοστατεί στην ανάπτυξη αγώνων διεκδίκησης χωρίς να αποσπά αυτή τη δράση από τη ζύμωση και πάλη για την ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης, την κατάργηση των εκμεταλλευτικών κοινωνικών σχέσεων. Να συνδέει κάθε οικονομικό και πολιτικό αγώνα και κάτω από οποιονδήποτε συσχετισμό με το κύριο πολιτικό καθήκον, την πάλη για την επαναστατική εργατική εξουσία».