Στο σημερινό 4σέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε:

• Ρεπορτάζ από τη δράση εργατικών σωματείων και άλλων φορέων του κινήματος μπροστά στη 48ωρη απεργία με αιχμή το Ασφαλιστικό.
• Αποκαλυπτικά στοιχεία για τη «βιομηχανία» διώξεων σε βάρος στελεχών του Συνδικάτου Μετάλλου.
• Αρθρο: Με αφορμή το «Κίνημα: Προϊόντα σε αναμονή»

Η μαζική συγκέντρωση στο Βόλο

Προχτές, Τρίτη, το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας και η Επιτροπή Αγώνα Μισθωτών Τεχνικών οργάνωσαν εξόρμηση στο εργοτάξιο του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» στο Φάληρο, συζήτησαν με τους συναδέλφους τους και μοίρασαν την ανακοίνωση της Ομοσπονδίας για τη 48ωρη γενική απεργία.

Με συνθήματα, όπως, «Τα Ταμεία χτίστηκαν στου λαού τις πλάτες, δεν τα παζαρεύουμε στους κεφαλαιοκράτες», «Ολοι στο δρόμο, ξεσηκωμός, στα μέτρα της κυβέρνησης κανείς συμβιβασμός», οι Επιτροπές Αγώνα Μισθωτών και Αυτοαπασχολούμενων Επιστημόνων, Μηχανικών - Τεχνικών, Δικηγόρων, Υγειονομικών (γιατροί, φαρμακοποιοί και οδοντίατροι) και Οικονομολόγων έκαναν χτες το απόγευμα κινητοποίηση για το Ασφαλιστικό στο υπουργείο Εργασίας.

Στιγμιότυπο από τη χτεσινή διαμαρτυρία στον ΟΑΕΕ

Μιλώντας στους συγκεντρωμένους ο Χρήστος Παπάζογλου, από την Επιτροπή Αγώνα Υγειονομικών, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι στο δρόμο της μεγάλης απεργίας της 4ης Φλεβάρης και των αγροτικών κινητοποιήσεων χρειάζεται να συνεχίσουμε και να κλιμακώσουμε τον αγώνα απορρίπτοντας τους ελιγμούς της κυβέρνησης. Αντιπροσωπεία των διαδηλωτών συναντήθηκε με τον υπουργό Εργασίας, ο οποίος επανέλαβε τις προτάσεις της κυβέρνησης για ορισμένες «προσαρμογές» σε ό,τι αφορά το Ασφαλιστικό των συγκεκριμένων κλάδων, που όμως δεν αλλάζουν τον αντεργατικό - αντιλαϊκό πυρήνα του σχεδίου.

Από την εξόρμηση των οικοδόμων στο «Σταύρος Νιάρχος»

«Προνόμια στους λίγους, χαράτσια στους πολλούς, ανατροπή θα έχουμε μ' αγώνες μαζικούς», «Κάτω τα χέρια απ' την Ασφάλιση, δεν είναι για παζάρια και για διάλυση», «Ελλείμματα και χρέη των πλουτοκρατών φορτώνουνε στις πλάτες ΕΒΕ και εργατών», ήταν μερικά από τα συνθήματα που ακούστηκαν, ενώ με ανακοινώσεις και τρικάκια ενημέρωσαν τους περαστικούς για το περιεχόμενο της κινητοποίησης.

Τη στήριξη του ίδιου και του Διοικητικού Συμβουλίου στην πολιτική και τα μέτρα της κυβέρνησης μετέφερε ο διοικητής του ΟΑΕΕ, Δ. Τσακίρης, στη συνάντηση που είχε με αντιπροσωπεία των αυτοαπασχολούμενων.

Ενημερώνοντας τους συγκεντρωμένους ο πρόεδρος της ΟΒΣΑ, Θανάσης Καλαμπαλίκης, υπογράμμισε την κυνική απάντηση που πήραν σε όλα τα αιτήματά τους: «Οπου κάτσει η μπίλια», τους είπε ο διοικητής, εννοώντας πως ό,τι μέτρα φέρουν κυβέρνηση και κουαρτέτο ο ΟΑΕΕ θα τα θέσει σε εφαρμογή. Ο Θ. Καλαμπαλίκης κάλεσε τους αυτοαπασχολούμενους να δώσουν συνέχεια στις κινητοποιήσεις τους προετοιμάζοντας τη 48ωρη απεργία.

Η κινητοποίηση των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων

Μαζική ήταν η συγκέντρωση κατά του ασφαλιστικού σχεδίου - λαιμητόμου, που οργάνωσαν προχτές στο Βόλο ταξικά εργατικά σωματεία κι άλλοι μαζικοί φορείς της Μαγνησίας. Συνολικά, στη συγκέντρωση καλούσαν 22 φορείς. Μιλώντας στη συγκέντρωση, ο Κώστας Στεργίου, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου «Μήτσος Παπαρήγας», κάλεσε σε ένταση της δράσης για τη 48ωρη γενική απεργία και ανέφερε ανάμεσα σε άλλα: «Είναι ώρα συνάδελφοι και συναδέλφισσες εργαζόμενοι που για χρόνια ακολουθούσαν συνδικαλιστικές ηγεσίες οι οποίες εκφράζουν τη γραμμή και τα επιχειρήματα των βιομηχάνων και των κυβερνήσεων του κεφαλαίου, που δουλεύουν για τα κόμματα που ψήφισαν τα μνημόνια και θα ψηφίσουν και νέα, να τους γυρίσουν την πλάτη!».

Σε Πύργο, Λαμία και Αρτα έγιναν χτες οι πρώτες περιφερειακές συγκεντρώσεις των συνταξιούχων, που θα κλιμακωθούν τις επόμενες μέρες, με αίτημα αιχμής να αποσυρθεί το αντιασφαλιστικό σχέδιο της κυβέρνησης. Στην Αττική, οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις ΙΚΑ, ΕΛΤΑ, Δημοσίου, ΟΣΕ, ΟΑΕΕ, ΝΑΤ, ΟΤΑ και ΠΟΣΕ ΟΑΕΕ καλούν σε πανσυνταξιουχική συγκέντρωση την Πέμπτη 10/3, στις 10 π.μ., στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (πρώην Κοτζιά). Συγκεντρώσεις θα γίνουν, επίσης, στις εξής πόλεις: Για τη Θράκη, στην Κομοτηνή, στις 7/3, στις 11 π.μ. Για τη Μακεδονία, στη Θεσσαλονίκη, στις 8/3, στις 11 π.μ. Για τη Θεσσαλία, στη Λάρισα, στις 9/3, στις 11 π.μ. Για την Κρήτη, στο Ηράκλειο, στις 9/3, στις 11 π.μ.

Προχτές, Τρίτη, οι Λαϊκές Επιτροπές Ν. Ιωνίας, Ηρακλείου, Αμαρουσίου και Μεταμόρφωσης, οι Επιτροπές Αγώνα ΠΑΣΕΒΕ της Νέας Ιωνίας, Μεταμόρφωσης και η Ενωση ΕΒΕ Ηρακλείου οργάνωσαν μηχανοκίνητη πορεία στην περιοχή και κάλεσαν το λαό σε εγρήγορση για το Ασφαλιστικό. Η μοτο-πορεία ξεκίνησε από τη Νέα Φιλαδέλφεια, συνέχισε στη Μεταμόρφωση, ανέβηκε τη λεωφόρο Δεκελείας, πέρασε από τη Λυκόβρυση, την Πεύκη, το Μαρούσι, το Ν. Ηράκλειο, τη Ν. Ιωνία και κατέληξε ξανά στη Ν. Φιλαδέλφεια.

Την επίθεση αστυνομικών δυνάμεων δέχτηκαν, χτες το πρωί, συνδικαλιστές της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ), στην είσοδο του υπουργείου Οικονομικών. Σύμφωνα με την ΠΟΕΔΗΝ, τραυματίστηκε μια συνδικαλίστρια, η οποία διακομίστηκε με ασθενοφόρο σε νοσοκομείο, όπου βρίσκεται για προληπτικούς λόγους. Η επίθεση προς τους συγκεντρωμένους έγινε την ώρα που ζητούσαν να συναντηθούν με εκπρόσωπο του υπουργείου για να του θέσουν τα αιτήματά τους σχετικά με το Ασφαλιστικό, τα ΒΑΕ, την υποστελέχωση και την κρατική υποχρηματοδότηση των νοσοκομείων. Τελικά, ορίστηκε ραντεβού με τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, Γ. Χουλιαράκη, αύριο, Παρασκευή στις 9.30 π.μ. στο Γενικό Λογιστήριο.

• Παράσταση διαμαρτυρίας οργανώνει η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ) σήμερα, Πέμπτη, στις 12.30 μ.μ. στο υπουργείο Υγείας. Η παρέμβαση γίνεται ενάντια στην εμπορευματοποίηση της Υγείας, για να σταματήσουν να πληρώνουν οι ανάπηροι και όλος ο λαός για εξετάσεις, φάρμακα, θεραπείες, για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων στις υπηρεσίες Υγείας, με βάση τις ανάγκες.
• Τα Σωματεία Οικοδόμων, Μισθωτών Τεχνικών, Εργατών στην επεξεργασία - κατεργασία ξύλου Θεσσαλονίκης οργανώνουν πλατιά σύσκεψη σήμερα, Πέμπτη, στις 7 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο. Θα συζητηθούν οι εξελίξεις στον κλάδο των κατασκευών, η πείρα από την πανεργατική απεργία στις 4/2, η κλιμάκωση της δράσης και οι πρωτοβουλίες των σωματείων για τη 48ωρη απεργία.
• Παράσταση διαμαρτυρίας για τα προβλήματα και τις ελλείψεις στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου (ΠΑΓΝΗ) οργανώνουν αύριο Παρασκευή 4/3, στις 11 π.μ., τα Σωματεία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Οικοδόμων, Εκπαιδευτικών Ιδιωτικής Εκπαίδευσης «Γαλάτεια Καζαντζάκη» και Συνταξιούχων ΙΚΑ του νομού.

Σε παράσταση διαμαρτυρίας για το επίδομα τοκετού προχωρά την Παρασκευή 4/3, στις 9.30 π.μ., στο υπουργείο Εργασίας, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας. Η ΟΓΕ διεκδικεί επίδομα τοκετού για όλες τις γυναίκες, εργαζόμενες στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα, αγρότισσες, αυτοαπασχολούμενες, άνεργες και ανασφάλιστες. Απαιτεί να μπει τέρμα στα «ραβασάκια», με τα οποία το ΙΚΑ αξιώνει την επιστροφή του ποσού από δεκάδες μητέρες. «Το επίδομα τοκετού αποτελεί μια ελάχιστη παροχή προς τα νέα ζευγάρια που δημιουργούν οικογένεια και απαιτούμε την άμεση επαναφορά του», σημειώνει.

Εργαζόμενοι στο ΒΙΠΑΣ με το ταξικό τους Συνδικάτο, την περίοδο των μεγάλων κινητοποιήσεων

Στόχος αυτής της καλοστημένης βιομηχανίας διώξεων, που εξελίσσεται με τη συνδρομή της αστικής Δικαιοσύνη, είναι να ασκήσουν τρομοκρατία, να εμποδίσουν την οργάνωση των εργαζομένων στα σωματεία, να εξοντώσουν με καταδίκες και οικονομική εξάντληση το ταξικό Συνδικάτο Μετάλλου.

Θυμίζουμε ότι το ΒΙΠΑΣ ξεκίνησε να λειτουργεί το 2006. Σ' αυτό μετεγκαταστάθηκαν δεκάδες μεταλλουργικές επιχειρήσεις από την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, οι περισσότερες από τις οποίες σχετίζονται με τον τομέα της ναυπηγοεπισκευής. Στο τέλος του 2007, το ΒΙΠΑΣ μπήκε σε πλήρη λειτουργία.

Τη χρονιά εκείνη, μετά από απεργία δυόμισι μηνών, υπογράφτηκε Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ), με την οποία επεκτείνονταν το 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο στα μηχανουργεία του ΒΙΠΑΣ που σχετίζονται με την ναυπηγοεπισκευή (μέχρι τότε ίσχυε μόνο για τη Ζώνη). Την ίδια περίοδο, το τότε Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά (σήμερα έχει συγχωνευθεί στο Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας) ξεκίνησε τις προσπάθειες για τη δημιουργία παραρτήματος στο χώρο του ΒΙΠΑΣ.

Η παρέμβαση του Συνδικάτου και η αποδοχή της από τους εργαζόμενους ενόχλησε την εργοδοσία που απάντησε με μπαράζ μηνύσεων, στη βάση ενός επεξεργασμένου - όπως όλα δείχνουν - σχεδίου ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης, με πολιτικά κίνητρα και προεκτάσεις. Καθόλου τυχαία, πίσω από τις μηνύσεις βρίσκονται σε αρκετές περιπτώσεις εργολάβοι που έχουν αποδεδειγμένα σχέση με τη Χρυσή Αυγή.

Τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα από τα μέσα του 2014, παρατηρείται από την πλευρά της Δικαιοσύνης μια κίνηση «αναθέρμανσης» των διώξεων, με την επαναφορά υποθέσεων από το 2009 και το 2010, οι οποίες είχαν μπει στο αρχείο ως ανυπόστατες. Μάλιστα, μία από αυτές τις υποθέσεις επανήλθε λίγες μέρες πριν παραγραφεί.

Στο σύνολο των δικών που έχουν γίνει έως σήμερα, υπήρξαν καταδίκες συνδικαλιστών που κατηγορούνται και σε επόμενες υποθέσεις. Ελλοχεύει έτσι ο κίνδυνος, σε περίπτωση νέας καταδίκης, η ποινή τους να μην έχει ανασταλτικό χαρακτήρα. Ο «Ριζοσπάστης» επαναφέρει σήμερα αποκαλυπτικά στοιχεία, για τον τρόπο που στήθηκε η βιομηχανία των συνδικαλιστικών - πολιτικών διώξεων και τις πραγματικές στοχεύσεις της.

Τον Οκτώβρη του 2014, ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ με τον τίτλο «Η θέληση του εργοδότη έγινε απόφαση του δικαστηρίου». Σύμφωνα με αυτό, η πρόεδρος του Β' Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά επέβαλε σε δύο στελέχη του Συνδικάτου Μετάλλου ποινές φυλάκισης 12 μηνών με αναστολή, καθώς τους έκρινε ένοχους για την κατηγορία της «παράνομης βίας», παρά το γεγονός ότι ο εισαγγελέας πρότεινε την αθώωσή τους.

Η υπόθεση αφορούσε στη συνέλευση που πραγματοποίησαν περισσότεροι από 200 εργαζόμενοι στις 30 Μάρτη 2009, την οποία εργολάβος - ιδιοκτήτης μεταλλουργικής επιχείρησης και ένας από τους πρωτεργάτες στη «βιομηχανία» μηνύσεων, επιχείρησε να διαλύσει, στέλνοντας τους «ανθρώπους του» να προκαλέσουν.

Η προσπάθεια αυτή έπεσε στο κενό, χάρη στην παρέμβαση των δύο συνδικαλιστών, οι οποίοι μηνύθηκαν από τον εργοδότη, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος δεν βρισκόταν καν στο χώρο της συγκέντρωσης.

Μάλιστα, στο δικαστήριο παραδέχτηκε ότι οι εργαζόμενοι πήγαν για δουλειά μετά το τέλος της συγκέντρωσης και ότι η επιχείρηση λειτούργησε κανονικά. Το στημένο κατηγορητήριο κατέπεσε, πράγμα που αντιλήφθηκαν όλοι όσοι παρακολούθησαν τη δίκη και ο ίδιος ο εισαγγελέας, που πρότεινε την αθώωση των συνδικαλιστών. Ωστόσο, η πρόεδρος τους καταδίκασε...

Να σημειωθεί ότι από την αρχή της δίκης, απέρριψε το αίτημα για αναβολή που κατέθεσε η υπεράσπιση, καθώς ο ένας από τους δύο κατηγορούμενους απουσίαζε στο εξωτερικό, δεν δέχτηκε να καταθέσουν τέσσερις μάρτυρες υπεράσπισης, περιορίζοντας αυθαίρετα τον αριθμό τους στους δυο, δέχτηκε οκτώ μάρτυρες κατηγορίας, ανθρώπους της εργοδοσίας, που επαναλάμβαναν το ίδιο «παραμύθι», πως οι εργαζόμενοι επιτέθηκαν, χωρίς φυσικά να μπορούν να αποδώσουν καμιά αξιόποινη πράξη σε κανένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Κερασάκι στην τούρτα ήταν η απόφαση της προέδρου πως το αδίκημα διαπράχθηκε «κατά συρροή», παρά το γεγονός ότι μόνο ένας από τους μάρτυρες κατέθεσε πως δέχτηκε επίθεση!

Στην εκδίκαση μιας άλλης υπόθεσης, ο εισαγγελέας είπε τα εξής: «Από την αποδεικτική διαδικασίαδεν προέκυψε κάτι, αλλά η καθημερινή σχεδόν παρουσία στελεχών του Συνδικάτου Μετάλλουως κατηγορούμενοι στα Δικαστήρια του Πειραιά, αποδεικνύει ότι πρόκειται για ένα Σωματείο, το οποίοπρέπει να επανεξετάσουμε, το κατά πόσο λειτουργεί στα πλαίσια του Νόμου και αν πρόκειται για νόμιμη συνδικαλιστική οργάνωση...»!

Τέτοιο επιχείρημα μόνο η ...Τυφλή και Ανεξάρτητη Δικαιοσύνη θα μπορούσε να διατυπώσει! Φταίει το Συνδικάτο που βρίσκεται συνέχεια στα δικαστήρια και όχι οι εργοδότες που το έχουν ταράξει στις μηνύσεις, γιατί νομίζουν ότι έτσι θα μπορέσουν να σταματήσουν τη δράση του!

Σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις, διαφορετικοί εργοδότες κατέθεσαν μήνυση με την ίδια ακριβώς συλλογιστική. Το αναφέρουμε όχι για να δείξουμε το αυτονόητο, ότι δηλαδή η εργοδοτική επίθεση συντονίζεται από ενιαίο κέντρο, αλλά επειδή το σκεπτικό τους κατέληγε στο συμπέρασμα ότι το Συνδικάτο συνιστά «συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης»!

Στις μηνύσεις αναφέρονται επί λέξει τα παρακάτω: «Τα τελευταία χρόνια, όπως είναι γνωστό, το ως άνω Συνδικάτο (σ.σ. Μετάλλου) αναπτύσσει τη συνδικαλιστική του δράση κατευθυνόμενο απροκάλυπτα από συγκεκριμένη πολιτική παράταξη, με αποτέλεσμα να μετέρχεται πολλές φορές μεθόδους και πρακτικές που αναμφισβήτητα νοθεύουν την έννοια της νόμιμης συνδικαλιστικής δράσης και τη μετατρέπουν σε μακρύ και ευέλικτο βραχίονα πολιτικών επιδιώξεων εναρμονισμένων με τη φιλοσοφία και την ιδεολογία μιας άλλης πολιτικής και ιδεολογικής κοσμοθεωρίας».

Για την εργοδοσία, η οργανωμένη πάλη των εργατών, που αμφισβητεί και παλεύει ενάντια στα συμφέροντά της συνιστά «παρανομία» που πρέπει να τιμωρηθεί. Και μαζί της πρέπει να κάτσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου η «φιλοσοφία» εκείνη και η «ιδεολογία» που καλεί τους εργάτες να οργανωθούν και να παλέψουν. Αυτά ζητούσαν επί της ουσίας με τη μήνυσή τους οι εργοδότες του ΒΙΠΑΣ.

Μηνύσεις έχουν γίνει ακόμα επειδή συνδικαλιστές, ασκώντας τα νόμιμα δικαιώματά τους, μπήκαν σε χώρο εργασίας σε ώρα διαλείμματος για να ενημερώσουν τους εργαζόμενους. 'Η με τον ανυπόστατο ισχυρισμό ότι το Συνδικάτο εμπόδιζε την παραγωγή σε χώρο δουλειάς.

Χαρακτηριστική είναι και η εξής περίπτωση: Τον Μάρτη του 2012, δύο εργοδότες εμφανίστηκαν στο λιμεναρχείο. Με βάση το ημερολόγιο συμβάντων, ο πρώτος αναφέρει ότι «αναγκάστηκε από μέλη του συνδικάτου μετάλλου να διακόψει τις εργασίες». Το ίδιο το λιμεναρχείο επισημαίνει στο ημερολόγιο: «Την ίδια ώρα εντός και εκτός Ε/Ζ Περάματος περιφέρονται άτομα και μέλη των συνδικάτων και ενώσεών τους και χωρίς να διαπιστώνεται η παρακώλυση κίνησης προσωπικού ή οχημάτων».

Μετά από λίγο εμφανίστηκε ο δεύτερος εργοδότης, ο οποίος ισχυρίστηκε ακριβώς το ίδια και μετά από λίγες ώρες απαίτησε από το λιμεναρχείο να αδειάσουν την Ε/Ζ Περάματος «από μέλη του συνδικάτου μετάλλου»!

Επίσης, έχουν γίνει μηνύσεις, επειδή σε μέρα απεργίας, το Συνδικάτο απευθυνόταν στους εργαζόμενους για να τους πείσει να απεργήσουν. Η μήνυση έγινε με τον ισχυρισμό ότι εξανάγκασαν έναν συγκεκριμένο εργαζόμενο να μην εργαστεί, πράγμα που κατέπεσε στο ακροατήριο.

Το 2008 το Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά - Αττικής έκανε μια και μοναδική μήνυση σε βάρος εργοδοτών του ΒΙΠΑΣ για την κλοπή κοντέινερ που είχε εγκαταστήσει στο χώρο, προκειμένου να στεγαστούν τα γραφεία του παραρτήματος. Τελικά, το κοντέινερ βρέθηκε ύστερα από 20 μέρες κατεστραμμένο, πεταμένο σε μια χαράδρα στο χώρο του ΒΙΠΑΣ.

Την υπόθεση αυτή ο εισαγγελέας την έβαλε στο αρχείο, διατυπώνοντας παράλληλα τον ισχυρισμό ότι «απομακρύνθηκε από εκεί και μάλιστα κατά πάσα πιθανότητα από τους ίδιους τους εγκαλούντες», δηλαδή από το Συνδικάτο!

Υστερα από αυτό, οι εργοδότες του ΒΙΠΑΣ κατέθεσαν μήνυση στο Συνδικάτο για συκοφαντική δυσφήμιση, ισχυριζόμενοι ότι το κοντέινερ το πήρε το ίδιο το Συνδικάτο και ότι τους έκανε μήνυση, προκειμένου να δημιουργήσει «αντερείσματα για την αντιμετώπιση του πλήθους των μηνύσεων που ασκήθηκαν εναντίον τους, τόσο από τη διοίκηση της εταιρείας διαχείρισης του Βιομηχανικού Πάρκου Σχιστού μέλη της οποίας είμαστε οι εγκαλούντες όσο και από μεμονωμένους επιχειρηματίες και εταιρείες του χώρου αυτού...».

Το γεγονός ότι για τρίτη συνεχόμενη βδομάδα δεν λειτουργούν οι Μεικτές Επιτροπές Υγιεινής και Ασφάλειας στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη καταγγέλλουν το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας και το Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών. Οπως σημειώνουν, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί αξιοποιείται «από μερίδα εργοδοτών, οι οποίοι από την έλλειψη των ελέγχων καταστρατηγούν τα μέτρα ασφαλείας, θέτοντας έτσι σε άμεσο κίνδυνο την υγεία και τη ζωή των εργαζομένων». Προσθέτουν, μάλιστα, ότι την προηγούμενη βδομάδα προχώρησαν σε συγκεκριμένες καταγγελίες στο ΣΕΠΕ Πειραιά για άμεσο κίνδυνο που διέτρεξαν εργαζόμενοι, χωρίς όμως να υπάρξει καμία ανταπόκριση. Με έγγραφό τους προς τα αρμόδια υπουργεία και φορείς, τα σωματεία ζητούν την άμεση αποκατάσταση της λειτουργίας των Μεικτών Επιτροπών.

Παράλληλα, συνεχίζονται μέχρι την Παρασκευή οι στάσεις εργασίας σε μια σειρά από χώρους δουλειάς στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη. Οι προειδοποιητικές στάσεις εργασίας έχουν προκηρυχθεί από το Συνδικάτο Μετάλλου (παράρτημα Πειραιά και Σαλαμίνας) και το Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών, με αιχμή το αίτημα για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, καθώς οι εργοδοτικές ενώσεις δεν έχουν δώσει καμία απάντηση στις προσκλήσεις για να ξεκινήσει η διαδικασία της διαπραγμάτευσης.

Και σε αυτήν τη μήνυση, η εργοδοσία έδωσε πολιτική χροιά, καθώς θεώρησε αναγκαίο να αναφέρει ότι: «Τα τελευταία δύο περίπου έτη, τα πρωτοβάθμια εργατικά σωματεία (...) εκπροσωπούμενα από τους εγκαλούμενους που είναι γνωστό ότι πρόσκεινται στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, στην προσπάθειά τους να ελέγξουν συνδικαλιστικά και ιδεολογικά το χώρο των εργαζομένων στο ΒΙΠΑΣ, έθεσαν σε εφαρμογή, με τις οδηγίες προφανώς και των κομματικών καθοδηγητών τους, σχέδιο συγκρούσεων με τη διοίκηση της ΒΙΠΑΣ ΑΕ και άλλους επιχειρηματίες του χώρου αυτού, προφασιζόμενα και χρησιμοποιούνται προς τούτο διάφορα προσχήματα νομικοσυνδικαλιστικής φύσεως».

Είναι φανερό το μίσος της εργοδοσίας για τη δράση των ταξικών συνδικάτων και για τους κομμουνιστές συνδικαλιστές, που μπαίνουν μπροστά για να οργανώσουν την πάλη των εργαζομένων. Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν είναι ύπουλα, ανοίγουν επικίνδυνους δρόμους για τη συνδικαλιστική δράση, σε μια περίοδο μάλιστα που συζητιέται εντατικά η αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου προς το χειρότερο.

Από αυτήν την άποψη, η επίθεση της εργοδοσίας δεν αφορά στενά το Συνδικάτο Μετάλλου και τα στελέχη του, αλλά το κάθε σωματείο ξεχωριστά. Γι' αυτό χρειάζεται τις επόμενες μέρες, μπροστά και στο νέο κύκλο δικών, να ενταθεί η αλληλεγγύη στους διωκόμενους συνδικαλιστές και αυτό να συνδυαστεί με καταδίκη των μεθοδεύσεων της εργοδοσίας και της στήριξης που της παρέχει η ταξική Δικαιοσύνη.

Γι' αυτή την καταγγελία, ένας από τους εργολάβους του ΒΙΠΑΣ κατέθεσε μήνυση, γιατί «διέδωσαν ενώπιον τρίτων για κάποιον άλλον εν γνώσει τους ψευδή γεγονότα, τα οποία μπορούσαν να βλάψουν την τιμή και την υπόληψη αυτού». Πού βρίσκεται το ψεύδος, σύμφωνα με τον εργολάβο; Στο ότι ο ίδιος, όπως λέει, «ουδέποτε εκμεταλλεύτηκε τους εργαζόμενους, ουδέποτε υπέσκαψε τη συνδικαλιστική δράση και πάντα τίθεται υπέρ της τηρήσεως των μέτρων ασφαλείας στους εργασιακούς χώρους»!

Με μια μήνυση και με μια μονοκοντυλιά, εργολάβοι και δικαστές προσπαθούν ακόμα και να καταργήσουν την ταξική εκμετάλλευση στον καπιταλισμό, που είναι η μοναδική πηγή της υπεραξίας, δηλαδή του κέρδους για τον εργοδότη.

Ξεκίνησε με την προσφορά καφέ κι έχει επεκταθεί και σε άλλα προϊόντα (φαγητά, ποτά κ.ά.) ή υπηρεσίες, μέχρι και επισκέψεις σε γιατρούς π.χ. στην Κομοτηνή, όπου ένας ασθενής σε επίσκεψή του σε γιατρό, πλήρωσε και μία επιπλέον επίσκεψη για κάποιον άλλο ασθενή.

Πρόκειται για μία καθαρά φιλανθρωπική δραστηριότητα, στη λογική «ό,τι ποιεί η δεξιά να μη γνωρίζει η αριστερά» - ανάμεσα σε πολλές άλλες - που έχουν αναπτυχθεί, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της βαθιάς καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης (π.χ. από τα λεγόμενα «καλάθια αλληλεγγύης» των super markets που τα γεμίζουν οι καταναλωτές, μέχρι συναυλίες ή πολιτιστικές εκδηλώσεις που διοργανώνονται από δήμους, επιχειρήσεις, ΜΜΕ και ο κόσμος αντί για εισιτήρια δίνει τρόφιμα κ.λπ.).

Σε αυτές τις πρωτοβουλίες συμμετέχουν και άνθρωποι ανιδιοτελείς, που πραγματικά νιώθουν την ανάγκη και θέλουν να στηρίξουν άλλους συνανθρώπους τους, να προσφέρουν όσο μπορούν σε αυτούς που έχουν περισσότερο ανάγκη. Ομως αυτή η διάθεση για προσφορά αξιοποιείται, ενσωματώνεται κι εγκλωβίζεται πολλές φορές στο πλαίσιο και τους στόχους της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης.

Πρόκειται για δράσεις που εντάσσονται στη λεγόμενη «Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία (ΚΑΟ)», που αποτελεί στρατηγικό στόχο της ΕΕ και της κυβέρνησης¹, έτσι όπως αποτυπώνεται άλλωστε και σε μία σειρά σχετικά κείμενα, ευρωενωσιακά και κυβερνητικά.

Σε αυτά διατυπώνονται - μεταξύ άλλων - οι εξής στόχοι και κατευθύνσεις για τη διαχείριση των πιο οξυμένων λαϊκών προβλημάτων: «Η ενθάρρυνση πρωτοβουλιών αλληλεγγύης για την καταπολέμηση της φτώχειας από οργανώσεις και φορείς της Κοινωνίας των Πολιτών, του εθελοντικού κινήματος (...) έτσι ώστε όλοι οι πολίτες να συμβάλλουν (...) η στήριξη εθελοντικών ενεργειών με έμφαση στη συμμετοχή και εμπλοκή των ανθρώπων που έχουν ήδη βιώσει ή βιώνουν τη φτώχεια σε δραστηριότητες που τους αφορούν, η διασφάλιση της Κοινωνικής Συνοχής και προαγωγή του αισθήματος κοινής ευθύνης και συμμετοχής».²

Με την ανάπτυξη τέτοιου είδους δράσεων, αποσιωπάται ή διαστρεβλώνεται η αιτία που γεννά τη φτώχεια και την εξαθλίωση, δηλαδή ο καπιταλιστικός τρόπος οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας, και η πολιτική στήριξής του. Η φτώχεια, η ανέχεια, η ανεργία δεν αποτελούν φυσικά φαινόμενα, είναι αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που βασίζεται στην ταξική εκμετάλλευση, στο φτήνεμα της εργατικής δύναμης, στο τσάκισμα των λαϊκών δικαιωμάτων και από αυτή τη σκοπιά αναπαράγονται διαρκώς οι όροι που γεννούν αυτά τα κοινωνικά φαινόμενα.

Δηλαδή, αυτοί που με τις πολιτικές τους οδηγούν ένα όλο και μεγαλύτερο τμήμα των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων στη φτώχεια, τόσο τη σχετική όσο και την απόλυτη, καλούν τον ίδιο το λαό να «βγάλει το φίδι από την τρύπα».

Συμβάλλουν και με αυτό τον τρόπο στη διαμόρφωση συνείδησης μειωμένων απαιτήσεων, στη συμφιλίωση των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων με τη μιζέρια, στη λογική «το μη χείρον βέλτιστον», προκειμένου να εφαρμόζουν απρόσκοπτα τις πολιτικές τσακίσματος των λαϊκών και κοινωνικών δικαιωμάτων, φτωχοποίησης του συνόλου των εργαζομένων.

Καλλιεργείται, επίσης, στο λαό η αντίληψη ότι για τη φτώχεια έχει ευθύνη και ο ίδιος κι επομένως είναι και δική του ευθύνη να την αντιμετωπίσει, κάτι που οδηγεί τελικά στην αθώωση του ίδιου του καπιταλισμού. Ετσι: Αυτός που έχει ένα πιάτο φαΐ, να είναι ευχαριστημένος αφού δεν πεινάει. Αυτός που πληρώνει όλο και περισσότερο για την υγεία του, να είναι ευχαριστημένος που μπορεί να το κάνει ακόμα. Ο εργαζόμενος των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και του μισθού πείνας να είναι ευχαριστημένος αφού δεν είναι άνεργος. Και ταυτόχρονα, να πληρώνουν όλοι αυτοί για να έχουν φαΐ ή γιατρό και κάποιοι άλλοι.

Ετσι, εκτός των άλλων, επιτυγχάνεται και η διασφάλιση της επονομαζόμενης «κοινωνικής συνοχής», δηλαδή η απορρόφηση των λαϊκών αντιδράσεων, έτσι ώστε να μην οδηγήσουν αυτές στην αμφισβήτηση του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος που γεννά και αναπαράγει φτωχούς και πεινασμένους.

Ταυτόχρονα, μέσω τέτοιων δράσεων το κράτος απαλλάσσεται σε μεγάλο βαθμό από την ευθύνη του να χρηματοδοτεί και να αναπτύσσει δωρεάν προνοιακές και κοινωνικές υπηρεσίες για όλους όσους τις έχουν ανάγκη, κάτι που ανατίθεται όλο και περισσότερο σε διάφορους φορείς, από τις ΜΚΟ μέχρι το εθελοντικό κίνημα. Το κράτος περιορίζεται στη διοργάνωση εκστρατειών ενημέρωσης για «την ευαισθητοποίηση του κόσμου απέναντι στη φτώχεια», στη θεσμοθέτηση και στην εποπτεία της λειτουργίας και του συντονισμού τέτοιου είδους δραστηριοτήτων.

Στη βάση αυτής της πολιτικής, προωθούνται και στηρίζονται τέτοιες δραστηριότητες, προβάλλονται ως παράδειγμα σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής. Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβερνητική εφημερίδα «Αυγή» πολλές φορές φιλοξενεί εκτενή άρθρα προβολής τέτοιων δράσεων. Επίσης, πριν λίγες μέρες, το τμήμα Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ διοργάνωσε ημερίδα με θέμα «Κοινωνική Οικονομία: Απάντηση στην κρίση», όπου ανάμεσα σε άλλα έγινε αναφορά στις «δυνατότητες που δίνονται για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης με την αξιοποίηση των δυνατοτήτων της κοινωνίας να συμβάλλει με την ανάληψη πρωτοβουλιών με συλλογικά εγχειρήματα».³

Δηλαδή, η κυβέρνηση, την ώρα που με την πολιτική της τσακίζει το σύνολο των λαϊκών δικαιωμάτων, επιδεινώνει τους όρους ζωής, οδηγεί σε σχετική και απόλυτη φτωχοποίηση ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι των εργαζομένων, την ίδια ώρα καλεί το «φτωχό» να πληρώσει για τον «πάμφτωχο».

Είναι το μοντέλο του «κοινωνικού κράτους» που υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας, που στηρίζεται στο λεγόμενο «τρίτο τομέα της οικονομίας», δηλαδή στη δράση ΜΚΟ, κοινωνικών επιχειρήσεων, συνεταιρισμών, στη φιλανθρωπία και στον εθελοντισμό και δεν αφορά μόνο την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, αλλά κυρίως μετά απ' αυτήν.

Είναι αποκαλυπτικά ως προς αυτό αποσπάσματα από παλιότερη ομιλία του σημερινού πρωθυπουργού: «Η ανάπτυξη του κοινωνικού τομέα της οικονομίας έχει για μας στρατηγική σημασία (...) Εχουμε ένα νέου τύπου εργατικό δυναμικό (...) Ο ρόλος του δεν είναι να ζητάει από το κράτος, αλλά να ενεργοποιηθεί το ίδιο...». Επίσης: «Η επιλογή για ενίσχυση της Υγείας, της κοινωνικής φροντίδας με αξιοποίηση (...) του εθελοντισμού, των δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης, δεν αποσκοπεί μόνο στην ανακούφιση των πολιτών, αλλά σηματοδοτεί και την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για καινούργιες μορφές κοινωνικής δράσης (..)».⁴

Από όλα τα παραπάνω αναδεικνύεται η σαπίλα και η βαρβαρότητα του καπιταλισμού, που πια δεν μπορεί να δώσει τίποτα παραπάνω, πέρα από φτώχεια, ανεργία και ορισμένες παροχές πτωχοκομείου. Κι αυτές ακόμα με το μικρότερο δυνατό κρατικό κόστος, αφού βασικός πυλώνας της σύγχρονης «κοινωνικής πολιτικής» είναι ο εθελοντισμός, τα ληξιπρόθεσμα προγράμματα κουτσουρεμένων παροχών των ΜΚΟ ή οι «φιλάνθρωποι» επιχειρηματίες. Που κι αυτά, ακόμα, πολλές φορές γίνονται «με το αζημίωτο». Για παράδειγμα, πολλές ΜΚΟ χρηματοδοτούνται από το κράτος και την ΕΕ προκειμένου να αναπτύσσουν τέτοιες δραστηριότητες ή οι επιχειρηματικοί όμιλοι φοροαπαλλάσσονται για «τη φιλανθρωπική» τους- κατά τ' άλλα - δράση.

Πίσω από τις βαρύγδουπες εκφράσεις περί «της αξίας της αλληλεγγύης», δεν μπορεί να κρυφτεί η δυσωδία και σαπίλα του καπιταλισμού, που ως μόνη αξία αναγνωρίζει το κέρδος του καπιταλιστή. Δεν μπορεί να κρυφτεί το ότι μέσα σε συνθήκες τεράστιου κοινωνικού πλούτου, χιλιάδες άνθρωποι στερούνται φαγητό, ρεύμα, θέρμανση, φάρμακα, υγεία.

Σήμερα υπάρχουν όλες εκείνες οι υλικές προϋποθέσεις που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν πραγματικά τη λαϊκή ευημερία, να ικανοποιήσουν πλήρως τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα έχουν κάθε δικαίωμα να απολαμβάνουν τον πλούτο που οι ίδιοι παράγουν και που σήμερα τον καρπώνονται οι καπιταλιστές.

Για να γίνει αυτό, απαιτείται μία άλλη, ριζικά διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, όπου κουμάντο θα κάνει ο ίδιος ο λαός και όχι τα μονοπώλια. Με εργατική - λαϊκή εξουσία, η οποία θα κοινωνικοποιήσει τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, θα τα κάνει λαϊκή περιουσία και θα σχεδιάζει την ανάπτυξη με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Σε μία τέτοια κοινωνία, ο πλούτος που δημιουργούν οι εργαζόμενοι θα επιστρέφεται σε αυτούς, απαλλάσσοντάς τους από ένα μεγάλο μέρος των σημερινών οξυμένων προβλημάτων.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, κόντρα στη μοιρολατρία, το συμβιβασμό και τη μιζέρια, οι εργαζόμενοι να οργανώσουν τον αγώνα τους με πυξίδα τις δικές τους σύγχρονες ανάγκες.

Να μη δεχτούν να ζουν αυτοί και τα παιδιά τους με τα ψίχουλα που «πέφτουν» από το τραπέζι των καπιταλιστών.

Κόντρα στην αστική φιλανθρωπία, στις σάπιες αξίες, να οργανώσουν τη δική τους αλληλεγγύη, μέσα από τα σωματεία, τους συλλόγους, τους μαζικούς φορείς, δίνοντας το χέρι για να σηκωθούν οι πεινασμένοι και όχι ένα πιάτο φαΐ για να συνηθίζουν στην πείνα.

1 http://www.syriza.gr/article/id/64258/Omadas-Koinwnikhs-kai-Allhleggyas-Oikonomias-toy-Tmhmatos-Oikonomikhs-Politikhs-toy-SYRIZA.htm

2 Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού/Εθνική Στρατηγική για την Κοινωνική Προστασία και Ενταξη

3 «Αυγή», 24/02/2016

4 Ομιλία Τσίπρα στη ΔΕΘ (2014)