Επιμέλεια: Τιτίνα ΔΑΝΕΛΛΗ
Ο,τι γνώμη και αν έχετε για τον οικονομολόγο και πρώην σύμβουλο του Προέδρου Μιτεράν και πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκροτήσεως και Αναπτύξεως δεν έχει και δε θα πρέπει να έχει καμιά σχέση με τον συγγραφέα Ατταλί, ο οποίος πραγματικά κατάφερε να συγγράψει ένα σύντομο σχετικά και τολμηρό βιβλίο, ένα βιβλίο με χιούμορ που αναφέρεται σε σκοτεινές εποχές.
«1492» λοιπόν, είναι η χρονιά που τρεις καραβέλες θα βρεθούν μπροστά σε μια νέα ήπειρο. Είναι η εποχή που καταρρέει το τελευταίο ισλαμικό βασίλειο στην Ευρώπη, είναι η χρονιά που οι Εβραίοι διώχνονται και διώκονται από την Ισπανία, είναι η χρονιά που ένας Βοργίας εκλέγεται Πάπας. Είναι η χρονιά που στη Γένοβα κόβεται η πρώτη λίρα, είναι η χρονιά που ανακαλύπτεται η σοκολάτα, ο καπνός, το καλαμπόκι και η πατάτα. Είναι η εποχή που η Γενεύη ανακαλύπτει τη σύφιλη, ενώ στο Βατικανό αποτολμάται η πρώτη μετάγγιση αίματος. Στη Νυρεμβέργη ο Μάρτιν Μπέχαϊμ κατασκευάζει το πρώτο ομοίωμα της υδρογείου σφαίρας. Είναι επίσης η χρονιά που "ανακαλύπτεται" η δημοκρατία και η εργατική τάξη και θεμελιώνονται οι οραματισμοί για το νέο άνθρωπο. Η Ευρώπη, δουλωμένη από διάφορους αφέντες, καθώς καταρρέει το δυτικό τμήμα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, λαγοκοιμάται χίλια περίπου χρόνια, ώσπου το 1492, μέσα από παιχνίδια της τύχης, ξυπνά και παραμερίζει ό,τι την κρατά αιχμάλωτη. Και ξεχύνεται για να κατακτήσει τον κόσμο σφάζοντας όσους λαούς δημιουργούν εμπόδια στο διάβα της, οικειοποιούμενη τα πλούτη τους, κλέβοντας τα ονόματα, το παρελθόν και την ιστορία τους. Το 1492 είναι μια χρονιά σημαδιακή, είναι μια χρονιά που οι έρημοι οι Ινδιάνοι δεν ξέρουν τι τους επιφυλάσσει η ατυχία, η φιλοδοξία και ασχημία των κατακτητών.
Σήμερα, που είμαστε στο 2000, ας ρίξουμε μια ματιά στο μακρινό 1492. Ο Ζακ Ατταλί θα μας ξεναγήσει με τρόπο ευχάριστο σε αυτήν την παράξενη, αλλά ενδιαφέρουσα εποχή.
Για μια μεγάλη μέρα...
Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια. Ηρθε και αυτό το Πάσχα και ευχηθήκαμε να περάσουμε πολλά ακόμη. Ηρθε έτσι, χωρίς να το καλοκαταλάβουμε και χωρίς να προετοιμαστούμε, χωρίς να φτιάξουμε κάτι εύγευστο, εύκολο και πρωτότυπο. Διαβάζουμε από το βιβλίο το «Ψωμί» της Εύης Βουτσινά, πώς να κάνουμε ένα «Γιαουρτόψωμο πασχαλινό». Γιαούρτι, αυγά, γάλα, βούτυρο, αρώματα. Είναι ό,τι το ελαφρύτερο και το καλύτερο ταιριάζει στην περίπτωση, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις.
«Μπορείτε», λέει η συγγραφέας του βιβλίου, «να το πλάσετε στρογγυλό καρβέλι ή κουλούρι με τρύπα στη μέση, αλλά να μην παραλείψετε να βάλετε κόκκινα αυγά, που θα το ομορφύνουν, Ωστόσο και άλλες ευκαιρίες μέσα στη χρονιά θα σας δοθούν για να το φτιάξετε, οπότε απλά μη βάλετε αυγά. Αν σας αρέσει για καφέ ή για τσάι, πρόγευμα, προσθέστε 250 γραμμάρια ζάχαρη. Σας προτείνω για ελαφρύ πρωινό μια φέτα από αυτό το ψωμί, αλειμμένη με μπόλικο γιαούρτι και λίγο μελάκι από πάνω. Αν έχετε περίσσευμα, κόψτε το σε λεπτές φέτες και βάλτε το για λίγο στο φούρνο για να κάνετε παξιμαδάκια. Την κανέλα συμβουλεύω να τη βράσετε και να βάλετε το ζουμί, γιατί, αν τη βάλετε σε σκόνη, θα φαίνεται και θα χαλάει το χρώμα του ψωμιού. Αυτό το ζουμί της κανέλας (δοκιμάστε το) είναι πολύ ωραίο ρόφημα που έφτιαχνε η μάνα μου. Πίνεται ζεστό με μέλι ή σκέτο.
Εκτέλεση: Βάλτε στο μπολ του ζυμώματος ή του μίξερ τα αυγά, το γιαούρτι, το ζουμί της κανέλας, το αλάτι, τη ζάχαρη, το μαχλέπι και τη μαγιά. Προσθέστε δυο χούφτες από το αλεύρι και χτυπήστε τα να γίνει ένα ομοιογενές μείγμα. Προσθέστε το αλεύρι και ζυμώστε, υγραίνοντάς το με όσο χλιαρό γάλα χρειάζεται για να γίνει μια ζύμη λεία και ελαστική. Προσθέστε το βούτυρο και ζυμώστε να ενωθεί καλά. Αφήστε τη ζύμη σκεπασμένη να ξεκουραστεί είκοσι περίπου λεπτά. Πλάστε το καρβέλι και κάνετε με το χέρι σας ή με ένα ξύλο τέσσερις τρύπες στην περιφέρεια του ψωμιού. Βάλτε εκεί τα κόκκινα αυγά και φροντίστε να μπουν μέσα στη ζύμη σχεδόν μέχρι τη μέση. Αφήστε το ψωμί να ανέβει και μετά αλείψτε το με χτυπημένο ασπράδι αυγού για να γυαλίσει απλά ή με ολόκληρο αυγό χτυπημένο για να κάνει σκούρο χρώμα. Τρυπήστε το σε τέσσερα ή πέντε σημεία και ψήστε το σε 180 βαθμούς. Αφήστε το να κρυώσει στη σχάρα. Είναι καλύτερα να το φτιάξετε μια δυο μέρες πριν το κόψετε»... Αντε και του χρόνου να είμαστε καλύτερα.
Θα σας χρειαστούν: 1.200 γραμμάρια αλεύρι άσπρο ανάμεικτο, 2 κουταλάκια αλάτι, 50 γραμμάρια μαγιά νωπή ή δυο φακελάκια στεγνή. Μια κουταλιά καλά γεμάτη μαχλέπι τριμμένο. 6-8 κουταλιές ζουμί κανέλας (βάζετε στο μπρίκι 1/2 φλιτζάνι νερό με ένα ξύλο κανέλας κομματιασμένο και δυο γαρίφαλα και το βράζετε αρκετά για να βγει όλο το άρωμα κανέλας). Ακόμη θα χρειαστείτε: 5 κουταλιές ζάχαρη, 4 αυγά, 1 κεσέ γιαούρτι χωρίς πέτσα, γάλα χλιαρό όσο χρειαστεί, 8 κουταλιές βούτυρο λιωμένο, χλιαρό και 4 κόκκινα αυγά. Αντε και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά.
Την ανησυχία τους για το μέλλον του κτήματος Συγγρού, στο Μαρούσι, είχαν εκφράσει και οι κάτοικοι της περιοχής, οι οποίοι εναντιώθηκαν στην παραχώρηση μέρους του κτήματος από το Ινστιτούτο Γεωπονικών Επιστημών (ΙΓΕ) στον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων και το υπουργείο Παιδείας. Την ανησυχία των κατοίκων είχαν μεταφέρει στη Βουλή οι βουλευτές του ΚΚΕ, Μ. Κωστόπουλος και Ορ. Κολοζώφ, με Ερώτηση προς τους υπουργούς Παιδείας, Γεωργίας, Οικονομικών και ΠΕΧΩΔΕ, παραθέτοντας και το ιστορικό του προβλήματος.
Το κτήμα Συγγρού έχει έκταση 1.000 στρέμματα. Τα 700 ανήκουν στο Δήμο Αμαρουσίου και τα 300 στο Δήμο Κηφισιάς. Αποτελεί πνεύμονα πράσινου για την περιοχή και το Λεκανοπέδιο, αλλά κινδυνεύει άμεσα στο μέλλον να χάσει τα κύρια χαρακτηριστικά του δάσους. Είναι κληροδότημα της Ιφ.Συγγρού προς το ΙΓΕ, με τον ορισμό να χρησιμοποιηθεί για τη μόρφωση «καλών γεωργών και κηπουρών» και με τον όρο του αναπαλλοτρίωτου.
Στις 17 Νοέμβρη του 1994, ο Σύλλογος Γονέων του Πειραματικού Γυμνασίου και Λυκείου Αναβρύτων προσέφυγε στο Εφετείο Αθηνών, ζητώντας να παραχωρηθούν στον ΟΣΚ 20 στρέμματα για την κατασκευή αιθουσών, αφού τα τέσσερα σχολεία που λειτουργούν με 1.100 παιδιά στεγάζονται, εκτός του κεντρικού κτιρίου και σε 9 τροχοβίλες.
Οι κάτοικοι του Αμαρουσίου, καθώς και ο δήμος, αντιδρούν σ' αυτή την προοπτική, φοβούμενοι πως θα δημιουργήσει προηγούμενο για νέες οικοπεδοποιήσεις και προτείνουν να επισκευαστεί το Οικοτροφείο για τη στέγαση των μαθητών ή να χτιστούν σχολεία σε άλλα κοντινά οικόπεδα.
Αραγε, τι έχει απογίνει από τότε; Εχουν ικανοποιηθεί τα παραπάνω αιτήματα, έχει προγραμματίσει ο ΟΣΚ το χτίσιμο σχολείων στο Δήμο Αμαρουσίου για την κάλυψη των αναγκών και πότε θα αρχίσει η αναδάσωση των 400 στρεμμάτων που κάηκαν το 1981, όπως ζήτησε το ΙΓΕ από το υπουργείο Γεωργίας από το '90; Τέλος, τι μέτρα έχουν ληφθεί για την προστασία του κτήματος στο μέλλον, αλλά και την τήρηση των αποφάσεων που πάρθηκαν από το ΣτΕ και το Συμβούλιο Εθνικών Κληροδοτημάτων.
Τι μεσολάβησε, πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα από τότε; Ιδέα δεν έχουμε. Θα τα ψάξουμε όμως όλα αυτά, θα ξαναπάμε στο κτήμα, θα ξαναμιλήσουμε με τους αρμόδιους και θα ξαναδιαβάσουμε τα βιβλία που τόσο μας είχαν διασκεδάσει, βιβλία που αφορούν τη ζωή και το έργο του Ανδρέα Συγγρού. Κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «ΕΣΤΙΑ», μια καλαίσθητη δίτομη έκδοση με τα απομνημονεύματα του Ανδρέα Συγγρού (επιμέλεια Αλκη Αγγέλου), καθώς το εξαιρετικό και άκρως διασκεδαστικό βιβλίο του Γ. Μπάζιλη «Ανδρέας Συγγρός» (Εκδόσεις «Δημιουργία).
Οι αμπελώνες της Αλσατίας καταλαμβάνουν τη βορειοανατολική γωνιά της Γαλλίας ανάμεσα στα Βόσγια Ορη και στην κοιλάδα του Ρήνου. Το έδαφος χαρακτηρίζεται από τη μεγάλη ποικιλία των συστατικών του, που είναι ένα μείγμα ασβεστόλιθου, αργίλου παχιάς λάσπης, άμμου χαλικιών, ψαμμίτη και γρανιτικών πετρωμάτων με διαφορετικές αναλογίες από περιοχή σε περιοχή. Οι ποικιλίες των σταφυλιών που καλλιεργούνται είναι Chasselas (μόνο για επιτραπέζια κρασιά), Sylvaner, Pinot blanc, Muscat, και Pinot Noir. Τέλος, η Αλσατία είναι η μόνη γαλλική περιοχή όπου τα κρασιά δεν αναγνωρίζονται από τη γεωγραφική τους προέλευση αλλά από την ποικιλία του σταφυλιού.
Η οινοπαραγωγική περιοχή της Βουργουνδίας εκτείνεται σε μήκος 259 χιλιομέτρων στο κεντροανατολικό τμήμα της Γαλλίας και χωρίζεται σε έξι υποπεριοχές (Chablis, Cote de Nouit, Cote de Beaune, Cote Chalonnais, Maconnais, Beaujolais).
H περιοχή «Bordeaux» βρίσκεται στη νοτιοδυτική Γαλλία και οι αμπελώνες της καταλαμβάνουν τις όχθες των ποταμών Ζιρόντ, Γκαρόν και Ντοργκόν σε μια συνολική έκταση 1.000.000 στρεμμάτων. Με ετήσια παραγωγή περίπου 500 εκατομμυρίων φιαλών, όλες ονομασίες προέλευσης, το Μπορντό είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής ποιότητας στον κόσμο... Εις υγείαν!