Στη συγκέντρωση, όπου παρευρέθηκε και η Βιβή Δάγκα, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ, κυριάρχησαν συνθήματα όπως «Κοινωνικές δομές για εμάς και τα παιδιά μας, του κράσος υποχρέωση και μας δικαίωμά μας», «Λάστιχο ωράριο - λάστιχο ζωή, οργανώσου τώρα για την ανατροπή», «Τα παιδιά σε κίνδυνο χωρίς προστασία, όχι στην εκμετάλλευση και στην εμπορία».

Αντιπροσωπεία της ΟΓΕ ζήτησε μάλιστα συνάντηση με την υπουργό Δόμνα Μιχαηλίδου, η οποία αρνήθηκε επικαλούμενη «προγραμματισμένο ραντεβού».

Σχολιάζοντας τη στάση αυτή, η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Χριστίνα Σκαλούμπακα ανέφερε πως «δεν είχε χρόνο έστω για τα μάτια του κόσμου να συναντηθεί για το ζήτημα της κακοποίησης, ώστε όλες οι γυναίκες να έχουν πρόσβαση σε δωρεάν δομές, με μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό». Ξεκαθάρισε πως «δεν ανεχόμαστε οι δομές να εξαρτώνται από προγράμματα με ημερομηνία λήξης και οι εργαζόμενοι να γίνονται όμηροι. Στέλνουμε μήνυμα στην κυβέρνηση που μας καταδικάζει, πως συνεχίζουμε ακόμα πιο αποφασιστικά τον αγώνα ώστε οι γυναίκες να σταθούν στα πόδια τους. Οξυγόνο είναι ο συλλογικός αγώνας μας». Παράλληλα σημείωσε ότι η ΟΓΕ στηρίζει τον αγώνα των στρατιωτικών και καλεί στη μεγάλη συγκέντρωση το Σάββατο 29 Νοέμβρη.

Είμαστε στο πλευρό των γυναικών που οι ίδιες και οι λαοί τους είναι τα τραγικά θύματα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, όπως συμβαίνει στην Παλαιστίνη και στην Ουκρανία, όπως συμβαίνει σε 56 ενεργά πολεμικά μέτωπα σ' ολόκληρο τον κόσμο.

Δεν ανεχόμαστε όλες αυτές οι γυναίκες της Γάζας που συνεχίζουν να σφαγιάζονται καθημερινά, ακόμα και μετά τη λεγόμενη εκεχειρία, από το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ στην Παλαιστίνη, αλλά και οι γυναίκες θύματα στους άλλους ιμπεριαλιστικούς πολέμους να μην καταγράφονται ως θύματα βίας από κυβερνήσεις, διεθνείς οργανισμούς και ΜΜΕ, που κατά τα άλλα "κόπτονται για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών".

Δυναμώνουμε την πάλη μας ενάντια στην ολοένα και πιο βαθιά εμπλοκή της χώρας μας στα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, στη στήριξη του εγκλήματος του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού, για να αναβαθμίζουν τον ρόλο και τα κέρδη τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Εντείνουμε τη δράση μας ενάντια στην πολιτική της πολεμικής οικονομίας που στηρίζουν όλες οι ευρωατλαντικές δυνάμεις στη χώρα μας.

Δεν ανεχόμαστε να μοιραστούν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ στα γεράκια του πολέμου, τη στιγμή που οι δικές μας ανάγκες, όπως και η στήριξη των κακοποιημένων γυναικών, δεν είναι "επιλέξιμες" από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις κυβερνήσεις.

Ενισχύουμε το ρεύμα μαχητικής διεκδίκησης με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες μας στην εργασία, στην εκπαίδευση, στην κοινωνική προστασία της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού, στη στήριξη της οικογένειας, στην κοινωνική ζωή και δράση».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας της η Κ. Τσότρα αναφέρθηκε στα οξυμένα προβλήματα και την πολύμορφη βία σε μια σειρά πλευρές που βιώνουν οι γυναίκες της εργατικής τάξης, οι φοιτήτριες, οι γυναίκες των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Τόνισε πως «τα αποκρουστικά φαινόμενα της σεξουαλικής βίας και παρενόχλησης στους χώρους δουλειάς, του βιασμού, όπως και της ενδοοικογενειακής βίας που φτάνει μέχρι και τη δολοφονία γυναικών, βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθούν και να φουντώσουν στο έδαφος της βίας: Της εργασιακής ζούγκλας, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, του 13ωρου, του μισθού που δεν φτάνει για να βγάλουμε τον μήνα, της απόλυσης όταν μείνουμε έγκυοι, της έλλειψης προστασίας του γυναικείου οργανισμού και της μητρότητας για την οποία πρέπει να χρυσοπληρώνουμε, της εμπορευματοποίησης της Υγείας (...).

Οι φοιτήτριες εκβιάζονται με διαγραφή, όταν σχεδόν το 50% αναγκάζεται να εργάζεται παράλληλα με τις σπουδές προκειμένου να ανταπεξέλθει στο τεράστιο κόστος σπουδών, όταν το κόστος ενοικίου ανέρχεται στα 600 ευρώ. Αποκαλύπτουμε ότι πάνω σε αυτό το έδαφος γεννιούνται και αναπαράγονται οι αποκρουστικές ιδέες, αξίες και συμπεριφορές που υποτιμούν την προσωπικότητα και απαξιώνουν την ανθρώπινη ζωή, που αντιμετωπίζουν τη γυναίκα ως "ιδιοκτησία"».

Οπως είπε η Κωνσταντίνα Τσότρα, «οι κακοποιημένες γυναίκες είναι αντιμέτωπες με την ανυπαρξία ή τις μεγάλες ελλείψεις δημόσιων και δωρεάν δομών και υπηρεσιών στήριξής τους (συμβουλευτικά κέντρα, ξενώνες κ.λπ.) με την κρατική και αστυνομική αυθαιρεσία και τις μακροχρόνιες και πολυδάπανες νομικές διαδικασίες, με την ανυπαρξία εξειδικευμένων κέντρων για τις γυναίκες θύματα βιασμού και σεξουαλικής βίας, που θα παρέχουν άμεσα δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες.

Δεν ανεχόμαστε να εξαρτάται η χρηματοδότηση και λειτουργία του δικτύου των δομών για τις κακοποιημένες γυναίκες από ευρωπαϊκά προγράμματα που έχουν "ημερομηνία λήξης", αντί για την εξασφάλιση γενναίας κρατικής χρηματοδότησης που θα καλύπτει όλες τις ανάγκες.

Το τρέχον πρόγραμμα ανανεώθηκε μόλις προχθές, στο και πέντε, θέτοντας νέους κόφτες για τη χρηματοδότηση των κοινωνικών υποδομών, καθώς είναι εναρμονισμένο πλήρως με τη στροφή στην πολεμική οικονομία».

Η ομιλήτρια τόνισε πως η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας στέκεται στο πλευρό των εργαζομένων στις δομές, που παρότι εργάζονται για χρόνια ολόκληρα, παραμένουν σε καθεστώς ομηρίας με ορισμένου χρόνου συμβάσεις. Παράλληλα, είναι η ίδια η ΕΕ η οποία βάζει «κόφτη» στις προσλήψεις, καθώς δεν είναι μέσα στις «επιλέξιμες δαπάνες».

«Σ' αυτό έρχεται να προστεθεί και το άρθρο 57 του νομοσχεδίου του υπουργείου Ανάπτυξης που συζητιέται αυτές τις ημέρες στη Βουλή, που προβλέπει ότι μόνο σε περίπτωση παράτασης του προγράμματος ΕΣΠΑ στο οποίο εντάσσεται το δίκτυο δομών, θα παρατείνονται και οι συμβάσεις των εργαζομένων σε αυτό», σημειώνει.

Η ΟΓΕ συνεχίζει τον αγώνα της και διεκδικεί σταθερή εργασία με αξιοπρεπείς μισθούς, πλήρη δικαιώματα και δημόσιες δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, Παιδείας και Πρόνοιας. Κρατική χρηματοδότηση για ισχυρό δίκτυο κοινωνικών δομών που θα στηρίζει και θα προστατεύει γυναίκες θύματα βίας.

Την επικίνδυνη υπολειτουργία του δικτύου δομών για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών εξαιτίας της πολιτικής ΕΕ και κυβερνήσεων που βλέπουν την προστασία των γυναικών ως κόστος, αναδεικνύει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με Ερώτηση που υπέβαλε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής του Κόμματος, Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος.

Σημειώνεται ότι παρά τα «μεγάλα λόγια» που συνόδευσαν και φέτος τις διακηρύξεις της ΕΕ και της κυβέρνησης με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, επικίνδυνη τόσο για τις γυναίκες που έχουν υποστεί βία, όσο και για τους εργαζόμενους είναι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο δίκτυο των σχετικών δομών (Συμβουλευτικά Κέντρα, Ξενώνες Φιλοξενίας για τις κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά τους, γραμμή SOS 15900). Κι αυτό γιατί η χρηματοδότησή του από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα λήγει στις 31 Δεκέμβρη.

Τεράστιες είναι οι ευθύνες της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, αφού εδώ και 14 χρόνια εξαρτούν τη χρηματοδότηση και λειτουργία του δικτύου σχεδόν αποκλειστικά από ευρωπαϊκά προγράμματα με «ημερομηνία λήξης», αντί να εξασφαλίζεται γενναία κρατική χρηματοδότηση.

Σε ένα τέτοιο φόντο, η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων δουλεύει πάνω από δεκαετία με ετήσιες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, που σημαίνει ότι στερείται δικαιώματα που ισχύουν στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα, ενώ αντιμετωπίζουν συχνά και καθυστερήσεις πληρωμών.

Παρά τις προσπάθειες των εργαζομένων, που βρίσκονται σε εργασιακή ομηρία και ανασφάλεια, παραμένουν οι τραγικές ελλείψεις και η υποστελέχωση, αφού τα μόλις 44 Συμβουλευτικά Κέντρα και οι 20 ξενώνες φιλοξενίας δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες.

Οπως αναδεικνύει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, οι κατευθύνσεις της ΕΕ και των κρατών - μελών είναι μέρος του προβλήματος, όχι της λύσης, καθώς τα μέτρα προστασίας και στήριξης των γυναικών από την πολύμορφη βία λογαριάζονται με το κριτήριο του «κόστους - οφέλους» για το κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους. Με αυτά τα αντιδραστικά υλικά γίνεται η αξιολόγηση, η μελέτη «βιωσιμότητας» των συμβουλευτικών κέντρων, των ξενώνων και στην Ελλάδα, δημιουργώντας ανασφάλεια για τη συνέχεια λειτουργίας των δομών με όλο το αναγκαίο προσωπικό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Οδηγία της ΕΕ 1385/2024, που για την ανάπτυξη δομών ως μόνη προϋπόθεση θέτει το να είναι ...«οικονομικά προσιτές».

Με αυτή την «ευρωπαϊκή κανονικότητα» ΕΕ - κυβερνήσεις καλούν τις γυναίκες να συμβιβαστούν, προετοιμάζοντας νέες περικοπές στη χρηματοδότηση για την πρόληψη και την προστασία από την κακοποίηση, ώστε να εξασφαλίσουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια για την πολεμική οικονομία και τα προγράμματα του Rearm EU, εμπλέκοντας τις γυναίκες, τα παιδιά τους, τους λαούς πιο βαθιά στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Με βάση τα παραπάνω ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να απαντήσει πώς τοποθετείται καταρχήν στο αίτημα για μονιμοποίηση των συμβασιούχων εργαζομένων και για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων, καθώς και για δημιουργία και απρόσκοπτη λειτουργία δωρεάν κρατικών δομών για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, χωρίς την εμπλοκή ΜΚΟ και ιδιωτών.

Επίσης, στο γεγονός ότι η λειτουργία των δομών καθορίζεται από την πολιτική του «κόστους - οφέλους», όπως αποδεικνύεται από την Οδηγία 1385/2024, η οποία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις πραγματικές ανάγκες των κακοποιημένων γυναικών για προστασία.

Τέλος, για το γεγονός ότι, ενώ προκλητικά καλεί τους λαούς σε θυσίες για πολεμικούς εξοπλισμούς μαμούθ, την ίδια στιγμή στο όνομα της δημοσιονομικής πειθαρχίας περικόπτει τη χρηματοδότηση και ανοίγει επικίνδυνους δρόμους για την εμπορευματοποίηση του δικτύου δομών για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών.