Eurokinissi

Η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης είναι η ρίζα του κακού, τόνισε στην παρέμβασή του ο βουλευτής του ΚΚΕ, Γιώργος Μαρίνος, που ανέπτυξε την κεντρική εισήγηση του Κόμματος στην Επερώτηση. Ανέδειξε τις τεράστιες πολιτικές ευθύνες της ΕΕ, αλλά και των κυβερνήσεων του «ευρωμονόδρομου», καταθέτοντας παράλληλα τις προτάσεις του ΚΚΕ.

Ο Γ. Μαρίνος κατέθεσε με την εισήγησή του συγκεκριμένα στοιχεία. Οπως είπε, «από τις αρχές του 2000 μέχρι τον Απρίλη του 2008 δηλώθηκαν στο Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας, το ΣΕΠΕ, 1.125 θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα. Λέμε "δηλώθηκαν", γιατί σημειώνονται και άλλα θανατηφόρα ατυχήματα που δεν καταγράφονται. Το 2005 δηλώθηκαν στο ΙΚΑ 13.755 ατυχήματα και την ίδια περίοδο δηλώθηκαν στο υπουργείο Απασχόλησης μόνο 6.044. Τα στοιχεία για την Ευρωπαϊκή Ενωση είναι επίσης συνταρακτικά. Νεκροί 167.000 εργαζόμενοι μέσα στο 2006 από εργατικά ατυχήματα και από επαγγελματικές ασθένειες, δηλαδή ένας νεκρός εργαζόμενος κάθε 3,5 λεπτά. Κάθε χρόνο 300.000 εργαζόμενοι αποκτούν μόνιμη αναπηρία».

Αναφερόμενος στο ρόλο της ΕΕ και των κυρίαρχων πολιτικών, ο Γ. Μαρίνος τόνισε ότι «η ΕΕ, οι δυνάμεις του ευρωμονόδρομου ανησυχούν για την έκταση του προβλήματος, αλλά αποκρύπτουν ή εξωραΐζουν την εργοδοτική ευθύνη. Ανησυχούν για την έκταση του προβλήματος, αλλά μετρούν το θάνατο, την αναπηρία και τις γενικότερες συνέπειες με κριτήριο το οικονομικό κόστος και την επίδραση στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Η ζωή, η υγεία και η ασφάλεια της εργατικής τάξης θυσιάζονται στο βωμό της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Θυσιάζονται με ευθύνη της πολιτικής και των πολιτικών δυνάμεων που υπηρετούν τα συμφέροντα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ αναφέρθηκε στις τεράστιες ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων. Οπως είπε, «στη χώρα μας, η ευθύνη καταλογίζεται στην πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, που γνωρίζουν την κατάσταση που επικρατεί στους χώρους δουλειάς, αλλά η πολιτική τους έχει συγκεκριμένο ταξικό προσανατολισμό και με βάση αυτόν επιχειρούν να διαχειριστούν τα προβλήματα. Η νομοθεσία για την υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας που είναι ανεπαρκέστατη, καταστρατηγείται από την εργοδοσία με ευθύνη των κυβερνήσεων και των αρμόδιων αρχών.

Το πρόβλημα οξύνεται από την ίδια την αντεργατική πολιτική, γιατί η αντεργατική πολιτική διαλύει το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, προωθεί τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, ευνοεί την εντατικοποίηση της δουλειάς, επιτρέπει την ύπαρξη χώρων εργασίας με επικίνδυνες και ανθυγιεινές εγκαταστάσεις. Στη Δυτική και στην Ανατολική Αττική, στο Σχηματάρι, στα Οινόφυτα, στη Θήβα στο σύνολο των βιομηχανικών ζωνών τα εργοστάσια, οι επιχειρήσεις είναι απροσπέλαστα γκέτο, όπου οργιάζει η εκμετάλλευση και η εργοδοτική τρομοκρατία».

Ο Γ. Μαρίνος έκανε ειδική αναφορά στο θέμα των ελέγχων, επισημαίνοντας ότι «οι κρατικές επιτροπές ελέγχου δεν έχουν σχέση με τις ανάγκες των εργαζομένων, δεν έχουν προσανατολισμό την έγκαιρη παρέμβαση, την πρόληψη. Η πολιτική που αντιμετωπίζει την εργατική τάξη σαν αναλώσιμο είδος και μετράει τη ζωή και την υγεία της με κριτήριο το κόστος των μέτρων προστασίας, καταγράφεται στον προσανατολισμό και τη στελέχωση του ΣΕΠΕ, στο οποίο το 25% των θέσεων εργασίας με τον παλιό οργανισμό παραμένουν κενές».

Μάλιστα, σχολίασε ιδιαίτερα τους ιδιώτες που δραστηριοποιούνται στο χώρο, λέγοντας πως «οι εξωτερικές υπηρεσίες πρόληψης και προστασίας, οι γνωστές ΕΞΥΠΠ, που διαθέτουν επί αμοιβή στις επιχειρήσεις Γιατρούς Εργασίας και Τεχνικούς Ασφαλείας είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις, σύμβουλοι, μηχανισμός στήριξης της εργοδοσίας, μηχανισμός που έφτιαξε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και χρησιμοποιεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ».

Στην πολιτική - ταξική ουσία του προβλήματος εστίασε κλείνοντας την ομιλία του ο Γ. Μαρίνος. Τόνισε ότι «η εργατική τάξη είναι παραγωγός του πλούτου κι έχει υποχρέωση να τον διεκδικήσει, να διεκδικήσει την εξουσία, να παλέψει για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, γιατί αυτή είναι η βασική αιτία του κακού».

Παρουσιάζοντας τις συγκεκριμένες προτάσεις από την πλευρά του ΚΚΕ, είπε ότι «απαιτείται οργάνωση στους τόπους δουλειάς και ανάπτυξη του αγώνα για αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν σύστημα Υγείας, Κέντρα Υγείας συνδεδεμένα με όλους τους εργασιακούς χώρους ή δημιουργία παραρτήματος σε μεγάλους εργοστασιακούς εργασιακούς χώρους, ανάπτυξη όλων των υποδομών και μέσων που απαιτούνται για την πρόληψη και την αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου, δημιουργία κρατικού Σώματος Γιατρών Εργασίας και Τεχνικών Ασφαλείας σε όλα τα επίπεδα, κατάργηση των ΕΞΥΠΠ και κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας σ' αυτόν τον κρίσιμο για τη ζωή των εργαζομένων τομέα.

Χρειάζονται ακόμα τακτικές ιατρικές εξετάσεις, συστηματική παρακολούθηση της υγείας των εργαζομένων, με ιδιαίτερη φροντίδα στις εγκύους και γενικότερα στις εργαζόμενες γυναίκες, απαγόρευση της παιδικής εργασίας, απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας των γυναικών στη βιομηχανία, ενώ για άλλα επαγγέλματα, παραδείγματος χάρη για τις νοσηλεύτριες, να απαγορευτεί η νυχτερινή εργασία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επίσης, υποχρεωτικός έλεγχος της ασφάλειας των υποδομών και της υγιεινής. Για παράδειγμα: για τον εξαερισμό, τον κλιματισμό, το επίπεδο θορύβου των επιχειρήσεων».

Στις αποφάσεις της ΕΕ για αύξηση του χρόνου εργασία αναφέρθηκε στη δευτερολογία του ο εισηγητής του ΚΚΕ. Οπως είπε «αυτός ο ιμπεριαλιστικός οργανισμός που στηρίζει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που στηρίζει ο ΣΥΝ, πήρε απόφαση για αύξηση του χρόνου εργασίας στις 65 ώρες». Τόνισε ότι «η κυβέρνηση είναι συνένοχη», αφού «μαζί με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, στήριξαν, εφάρμοσαν, ενίσχυσαν στην πορεία τη λογική της διευθέτησης του χρόνου εργασίας. Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να αντιδράσουν άμεσα και αποφασιστικά, να συγκρουστούν με αυτήν την πολιτική και να απαιτήσουν τη μείωση του ημερήσιου, του εβδομαδιαίου και του μηνιάτικου χρόνου εργασίας».

Τις βασικές συνιστώσες του προβλήματος των εργατικών «ατυχημάτων» ανέδειξαν με τις παρεμβάσεις τους οι βουλευτές του ΚΚΕ. Την αγανάκτηση των εργαζομένων για την ατιμωρησία του εγκλήματος που συνιστούν τα εργατικά «δυστυχήματα» και «ατυχήματα» μετέφερε στη συζήτηση ο Γιώργος Μαυρίκος. Προκάλεσε την κυβέρνηση λέγοντας: «Για πείτε μας, για όλα αυτά τα εγκλήματα υπάρχει κάποιος στη φυλακή; Δείξτε μας έναν - δε θέλουμε δύο -, πείτε μας μονάχα ένα όνομα! Μιλάμε για εκατόν δέκα νεκρούς το χρόνο!».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ εστίασε την παρέμβασή του στο θέμα των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, που βρίσκονται στο στόχαστρο των αντιλαϊκών πολιτικών. Αναφερόμενος συγκεκριμένα στο θέμα τόνισε ότι υπάρχουν δύο βασικές απόψεις: «Από τη μια η πολιτική του ΚΚΕ που επιχειρεί να ενισχύσει το θεσμό και από την άλλη ο στόχος των κυβερνήσεων και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που μαζί με τον ΣΕΒ επιχειρούν τον ευνουχισμό, την κατάργηση εντέλει του θεσμού των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων».

Συνέχισε λέγοντας: «Για μας βεβαίως ο θεσμός αυτός σαφώς δε λύνει τα ζητήματα αλλά η ρύθμιση των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων μέσα από μια σειρά διαδικασίες, παρά τις αδυναμίες και τις ατέλειες, ήταν μια ελάχιστη εξασφάλιση για τους ανθρώπους που δούλευαν και δουλεύουν σε βαριές και επικίνδυνες δουλειές (...). Μετά το Μάαστριχτ - οι δυνάμεις που ψήφισαν έχουν ευθύνη μεγάλη, δηλαδή η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, για το ότι αποδέχτηκαν και στήριξαν τη συγκεκριμένη Συνθήκη και το περιεχόμενό της - ξεκίνησε μια γενικευμένη επίθεση με σχέδιο και στόχο την κατάργηση των Βαρέων και Ανθυγιεινών». Στη συνέχεια ο βουλευτής του ΚΚΕ έκανε συγκεκριμένη αναφορά στους βασικούς σταθμούς της δικομματικής επίθεσης στο θεσμό.

Στη σκόπιμη υποβάθμιση, προς όφελος των ιδιωτών, της υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας αναφέρθηκε εκτενώς ο βουλευτής του ΚΚΕ Χαράλαμπος Χαραλάμπους. Ενδεικτικά ανέφερε ότι η έννοια της επαγγελματικής ασθένειας ουσιαστικά δεν υφίσταται στην Ελλάδα. Οπως είπε, «εκτός από το ΙΚΑ, που έχει έναν πεπαλαιωμένο κατάλογο και αναφέρεται σε επαγγελματικές αρρώστιες που ουσιαστικά έχουν εκλείψει, κανένα άλλο Ταμείο δεν έχει. Στον ΟΓΑ, για παράδειγμα, με τους αγρότες που όλη τους η ζωή είναι μέσα στα φυτοφάρμακα, δουλεύουν κάτω από σκληρές συνθήκες, στον ήλιο και τη βροχή, δεν αναφέρεται η φράση "επαγγελματική ασθένεια". Το ίδιο και στο δημόσιο.

Και το άκρον άωτον του παραλογισμού είναι αυτό που θα πω από το χώρο που δούλευα εγώ. Σε ένα νοσοκομείο, για παράδειγμα, αν η σχέση εργασίας κάποιου από τους εργαζόμενους, με την ανατροπή που έχει γίνει τώρα, είναι να είναι ασφαλισμένος στο ΙΚΑ και πάθει κάτι, θα του αναγνωριστεί η επαγγελματική αρρώστια. Αν το πάθει κάποιος μόνιμος δημόσιος υπάλληλος, δεν υπάρχει έννοια της επαγγελματικής αρρώστιας!».

Στη συνέχεια ο Χ. Χαραλάμπους αναφέρθηκε στο θέμα των γιατρών εργασίας. Τόνισε πως οι ελλείψεις είναι τεράστιες. «Με τους αριθμούς που δίνει η ίδια η κυβέρνηση, στην Ελλάδα, σήμερα, χρειάζονται πάνω από 2.000 γιατροί εργασίας. Ξέρετε πόσους έχουμε; Εχουμε διψήφιο αριθμό. Εχουμε πενήντα, και με τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις ογδόντα γιατρούς εργασίας αυτή τη στιγμή στη χώρα μας. Οι θέσεις που δίνονται για ειδικότητα είναι ελάχιστες και η παραγωγή γιατρών εργασίας είναι ακόμα πιο μικρή, δηλαδή τρεις - τέσσερις νέοι γιατροί εργασίας κάθε χρόνο».

Επεξηγώντας τις αιτίες της κατάστασης αυτής τόνισε ότι «αυτό είναι σκόπιμο» αφού «υπάρχουν οι περίφημες ΕΞΥΠΠ, ιδιωτικές εταιρείες εξωτερικών υπηρεσιών προστασίας και πρόληψης για τον επαγγελματικό κίνδυνο στους χώρους δουλειάς. Και το άκρον άωτον του παραλόγου είναι ότι ακόμα και τα νοσοκομεία, που είναι ο κατ' εξοχήν χώρος των γιατρών, προσφεύγουν σε τέτοιες υπηρεσίες γιατί δε διαθέτουν γιατρούς εργασίας. Αυτό συμβαίνει ακόμα και στα υπουργεία. Ολα τα υπουργεία είναι προσδεδεμένα με μία εταιρεία παροχής εξωτερικών υπηρεσιών πρόληψης κατά του επαγγελματικού κινδύνου!».

Την ανεπάρκεια των ελεγκτικών μηχανισμών ανέδειξε στη δική της παρέμβαση η βουλευτής του ΚΚΕ Σοφία Καλαντίδου, επισημαίνοντας ότι είναι σκόπιμα υποβαθμισμένοι. Ανέφερε χαρακτηριστικά πως «η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και προηγουμένως του ΠΑΣΟΚ, για να τηρούν τα προσχήματα και μόνο, διατηρούν σε λειτουργία το απογυμνωμένο από προσωπικό Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, το ΣΕΠΕ. Από την ίδρυσή του αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα έλλειψης σε προσωπικό και σε υλικοτεχνικές υποδομές. Διότι, πέστε μου, τι άλλο είναι; Από τις προβλεπόμενες οργανικές θέσεις, το 33% είναι κενές. Στην Εύβοια, για παράδειγμα, υπηρετούν επτά τεχνικοί επιθεωρητές. Στη Βοιωτία υπηρετούν τέσσερις. Δεν υπάρχει άνθρωπος στη θέση του οδηγού, δεν υπάρχει θέση για γραμματεία».

Η βουλευτής του ΚΚΕ συνέχισε την άτυπη απογραφή της απαράδεκτης κατάστασης λέγοντας: «Το ΚΕΠΕΚ Μακεδονίας - Θράκης, Κέντρο Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου, δεν ξέρω τι πρόληψη μπορεί να κάνει σε όλη τη Μακεδονία και τη Θράκη. Εβδομήντα εργαζόμενοι, οι τριάντα πέντε στη Θεσσαλονίκη. Οι γιατροί εργασίας δεν ξεπερνούν τους ογδόντα. Οι έλεγχοι γίνονται μόνο μετά από καταγγελία σωματείων, με επιμονή και υπομονή των σωματείων και των συνδικαλιστών. Να σας πω ότι έχουμε αίτημα για έλεγχο, ας πούμε, τον Ιούλη για τον καύσωνα, για θερμοπληξία, με λιποθυμία εργαζόμενης σε καλό χώρο εργασίας, όχι σε κάποιο εργοστάσιο, αλλά σε ένα μεγάλο πολυκατάστημα, και ο έλεγχος έγινε τον Οκτώβρη.

Οι έλεγχοι γίνονται μετά από "ατύχημα". Αρα, δε μιλάμε για ελέγχους. Μιλάμε για μια καταγραφή των ατυχημάτων, των σκοτωμένων, των ανάπηρων, αυτών που θα μείνουν με πρόβλημα».

Οσον αφορά στην αποτελεσματικότητα αυτών των υποβαθμισμένων μηχανισμών η Σοφία Καλαντίδου ήταν σαφής: «Μετά τον έλεγχο, τα πορίσματα αργούν πάρα πολύ. Δεν μπαίνουν σε γνώση αυτών που ζήτησαν τους ελέγχους, σε γνώση των σωματείων. Και πραγματικά δεν έχουμε γνώση και για τα πρόστιμα, πώς μπαίνουν και πώς πληρώνονται, αν πληρώνονται ποτέ. Δεν υπάρχει ούτε καν ένα υποτυπώδες σύστημα αναφοράς και καταγραφής επαγγελματικών ασθενειών. Ομως, για όλα τα κράτη - μέλη η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας καταγράφει 142.000 θανάτους, κατά μέσο όρο, από επαγγελματικές ασθένειες».

Σε προσπάθεια ωραιοποίησης της κατάστασης που βιώνουν καθημερινά οι εργαζόμενοι στους τόπους δουλειάς αναλώθηκε η υφυπουργός Εργασίας Σ. Καλαντζάκου ισχυριζόμενη ότι η ασφάλεια στην εργασία είναι προτεραιότητα τόσο της κυβέρνησης όσο και της ΕΕ.

Παραγνωρίζοντας τα στοιχεία που παρέθεσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ, σύμφωνα με τα οποία κάθε χρόνο έχουμε στη χώρα μας πάνω από 110 νεκρούς εργαζόμενους στους τόπους δουλειάς, είπε ότι τα τελευταία χρόνια σημειώνεται πρόοδος στο θέμα των εργατικών ατυχημάτων. Κατά την υφυπουργό, το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας στελεχώνεται ικανοποιητικά και η νομοθεσία της χώρας μας για το συγκεκριμένο θέμα είναι μια από τις καλύτερες στην Ευρώπη αφού προβλέπει ακόμα και ανάκληση άδειας μιας επιχείρησης σε περίπτωση παραβίασης των νόμων.

Η Σ. Καλαντζάκου είπε ακόμα ότι τη διετία 2005 - 2007 αυξήθηκαν οι έλεγχοι στις επιχειρήσεις κατά 9% σε σχέση με την προηγούμενη διετία και οι μηνύσεις από 1.047 έφτασαν τις 1.132, ενώ ανέφερε ότι την πενταετία 2000 - 2005 σημειώνεται πτωτική πορεία στα εργατικά ατυχήματα που δηλώθηκαν στο ΙΚΑ και το 2007 επιβλήθηκαν πρόστιμα ύψους τριών εκατομμυρίων ευρώ.

Αναφορά έκανε και στα Βαρέα και Ανθυγιεινά επαγγέλματα. Προαναγγέλλοντας το πετσόκομμά τους, είπε ότι η αρμόδια επιτροπή του υπουργείου επεξεργάζεται πρόταση η οποία θα προχωράει σε «ρεαλιστική αποτύπωση της κατάστασης». Σχετικά με την πρόσφατη απόφαση της ΕΕ που ανεβάζει τις ώρες εργασίας στις 65 και πλέον ώρες την εβδομάδα, προσπάθησε να αποσείσει τις κυβερνητικές ευθύνες για την απόφαση αυτή, βαφτίζοντας «ρητή διαφωνία» τη στάση που κράτησε η κυβέρνηση στη σχετική συζήτηση και πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση δε συζητάει για τη χώρα μας αύξηση των ωρών εργασίας.

Απάντηση στους ισχυρισμούς της υφυπουργού έδωσε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Σπύρος Χαλβατζής, τονίζοντας ότι οι ευθύνες για τα εγκλήματα κατά των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς είναι διαχρονικές για τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αφού δεν πάρθηκε κανένα μέτρο προκειμένου να μπει έστω ένα φρένο. Πρόκειται, είπε, για συνειδητή επιλογή και είναι χαρακτηριστικό ότι και τα ελάχιστα μέτρα που έχουν παρθεί ήταν αποτέλεσμα της πίεσης του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Σχολιάζοντας τον ισχυρισμό της Σ. Καλαντζάκου ότι η χώρα μας έχει την καλύτερη νομοθεσία, είπε ότι οι 110 νεκροί εργαζόμενοι κάθε χρόνο δίνουν την απάντηση και αποδεικνύουν ότι η νομοθεσία όχι μόνο είναι ανεπαρκέστατη, αλλά δεν εφαρμόζεται κιόλας. Ας μας απαντήσουν, είπε, ποιοι βιομήχανοι και ποιοι εφοπλιστές τιμωρήθηκαν για τα εργατικά εγκλήματα και κατήγγειλε ότι πίσω από τις πύλες των εργοστασίων δεν υπάρχει δημοκρατία και δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν ελέγχους ούτε τα αρμόδια κρατικά όργανα.

Στην απαράδεκτη αυτή κατάσταση, κατήγγειλε ο Σπ. Χαλβατζής, οι εκάστοτε κυβερνήσεις κλείνουν τα μάτια, με αποτέλεσμα να επιδεινώνονται τα προβλήματα και να μένουν ανυπεράσπιστοι οι εργαζόμενοι οι οποίοι απολύονται όταν ζητήσουν τη λήψη στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας.

Οσο δε για την αναφορά της υφυπουργού ότι η ΕΕ έχει ως προτεραιότητα την ασφάλεια στην εργασία, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ παρατήρησε ότι η κατάσταση στην ΕΕ, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, χειροτερεύει ολοένα και περισσότερο και είναι χαρακτηριστικό ότι προωθούνται συνεχώς αντεργατικές πολιτικές όπως η περίφημη «ευελφάλεια».

Εκανε λόγο για μακάβρια λειτουργία των μηχανισμών της ΕΕ οι οποίοι βλέπουν τους νεκρούς και σακατεμένους εργάτες όχι ως ανθρώπινες ζωές αλλά, ως οικονομικό κόστος, αφού βλέπουν μόνο το κέρδος και θεωρούν τους εργαζόμενους ως αναλώσιμο είδος. Ο Σπ. Χαλβατζής κατήγγειλε ότι υπάρχει κίνδυνος για μεγάλα ατυχήματα, αφού, για παράδειγμα, η ΠΥΡΚΑΛ στην Ελευσίνα λειτουργεί δίπλα στα διυλιστήρια και το ΚΚΕ έχει κατά καιρούς αναδείξει το θέμα.

Για τους γιατρούς εργασίας, τόνισε ότι αυτοί δεν είναι ούτε 100 και εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους, ενώ κάθε χρόνο μόνο έξι ή επτά γιατροί παίρνουν την ειδικότητα αυτή. Το ΚΚΕ, είπε ο Σπ. Χαλβατζής, αναδεικνύει το πρόβλημα των εργατικών εγκλημάτων καταγγέλλοντας την ασυδοσία των επιχειρηματιών και των εκάστοτε κυβερνήσεων που τους καλύπτουν. Θα συνεχίσουμε, είπε, τη δράση μας γιατί είναι ένα πρόβλημα που αφορά συνολικά την εργατική τάξη και στα πλαίσια του ταξικού κινήματος θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να μπει φρένο.