1878 Υπογράφεται η συμφωνία, με την οποία η Οθωμανική Αυτοκρατορία παραχωρεί την Κύπρο στη Βρετανία, σε αντάλλαγμα για την υπόσχεση της Αγγλίας ότι θα φρόντιζε να αναθεωρηθεί η δυσμενής για την Πύλη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου.

1940 Τα χιτλερικά στρατεύματα καταλαμβάνουν το Παρίσι.

1942 Στη ναυμαχία του Μιντγουέι οι Αμερικανοί καταστρέφουν τον ιαπωνικό στόλο (μαζί και τρία αεροπλανοφόρα) και αποτρέπουν την απόβαση στην Αυστραλία.

1944 Τα συμμαχικά στρατεύματα μπαίνουν στη Ρώμη.

1947 Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου Στρατής Περγαλίδης δολοφονείται από τα φρικτά βασανιστήρια στα μπουντρούμια της Ασφάλειας. Από τις σφαίρες της Αστυνομίας έχουν δολοφονηθεί την προηγούμενη μέρα ο πρόεδρος των τσαγκαράδων Χρήστος Χατζηγεωργίου και ο αδερφός του Κώστας.

1948 Αρχίζει η μεγάλη εκστρατεία του μοναρχοφασιστικού στρατού κατά των δυνάμεων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στη Βόρεια Πίνδο.

1964 Καταδικασμένος σε ισόβια κάθειρξη για απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης της Νότιας Αφρικής, ο Νέλσον Μαντέλα μεταφέρεται στις φυλακές υψίστης ασφαλείας του Ρόμπεν Αϊλαντ. Στο Λονδίνο οργανώνεται ογκώδης διαδήλωση διαμαρτυρίας.

1982 Υποτιμάται η δραχμή έναντι του δολαρίου και των άλλων ευρωπαϊκών νομισμάτων.

1987 Η ελληνική εθνική ομάδα μπάσκετ κατακτά το κύπελλο στο ευρωμπάσκετ που διεξάγεται στην Αθήνα.

Ιρλανδικό «θαύμα»!

Η JP Morgan «πρόβλεψε» ότι πέραν της αύξησης του 7% στα τιμολόγια της ΔΕΗ από 1η Ιουλίου, θα έρθει και νέα αύξηση της τάξης του 12,4% εντός του 2009. Μια μέρα μετά την «πρόβλεψη», έσπευσε ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ να ανακοινώσει αυξήσεις από την 1η Γενάρη του νέου έτους κατά 9%.

Τώρα, λοιπόν, αν αρχίσουν τα παιχνίδια με τη μετοχή της ΔΕΗ, τόσο που να καθιστούν - κατά την κυβερνητική προπαγάνδα - «εξαιρετικά επωφελές» ένα γενικό ξεπούλημα της ΔΕΗ, να το θεωρήσουμε ...τυχαίο;

Σύμφωνα με τα στοιχεία που ήρθαν στη δημοσιότητα, τα καθαρά κέρδη των 100 πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων στην Ελλάδα ανήλθαν το 2007 στα 2,03 δισ. ευρώ. Τα κέρδη τους το 2006 ήταν 1,62 δισ. ευρώ. Μέσα σε ένα χρόνο, δηλαδή, όλοι αυτοί οι καλοί επιχειρηματίες, που καμία ευθύνη δεν έχουν για την ακρίβεια στην αγορά, σημείωσαν μια αύξηση κερδοφορίας που σε ποσοστά ξεπερνάει το 25%. Τουτέστιν, έξι φορές πάνω από τον τρέχοντα πληθωρισμό. Μόλις...

*

Τέτοια και ανάλογα στοιχεία για την κερδοφορία των επιχειρήσεων, αν και προκαλούν την κοινή γνώμη, εντούτοις δεν τυγχάνουν ιδιαίτερης προσοχής και δημοσιότητας από τους κατά τα άλλα ευαισθητοποιημένους πολιτικούς και δημοσιογράφους, οι οποίοι σπεύδουν να τονίζουν την «έγνοια» τους για τις «δυσκολίες της καθημερινότητας» που αντιμετωπίζουν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι. Γιατί, άραγε;...

*

Κάτι μας λέει πως εμπεριέχει κάποια δόση σκοπιμότητας το να γνωρίζεις πως μια χούφτα βιομήχανοι στο χώρο των τροφίμων έχουν μόνο μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2008 μια αύξηση κερδοφορίας της τάξης του 278%, αλλά να το κάνεις «γαργάρα». Λέτε να κάνουμε λάθος; Μήπως είμαστε προκατειλημμένοι;...

*

Να γνωρίζεις ότι μια δράκα εισηγμένων στο Χρηματιστήριο κέρδισε μόλις μέσα σε ένα χρόνο κοντά στα 12 δισ. ευρώ, αλλά να το προσπερνάς με τέτοια ευκολία την ώρα που ένας στους 5 Ελληνες (τουλάχιστον) ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και όταν 450.000 χιλιάδες παιδιά (σύμφωνα με μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδας) διαβιούν σε συνθήκες πείνας και απόλυτης εξαθλίωσης, είναι μια επιλογή που συνιστά απόκρυψη της πραγματικότητας. Γιατί άραγε;...

*

Το να καλοπερνούν οι λίγοι, όταν οι πολλοί δυστυχούν. Το να πεινάνε οι άνθρωποι όταν οι «αφέντες» τρώνε παντεσπάνι. Το περίσσευμα της χλιδής όταν στην κοινωνία βασιλεύει η ανέχεια, δε συνιστούν ούτε «κοινωνική πολυχρωμία», κατά τις χαζοχαρούμενες εκδοχές της «λάιφ στάιλ» αμπελοφιλοσοφίας, ούτε «φυσικό φαινόμενο» όπως θέλουν να πιστεύουμε οι νεοφιλελεύθεροι και σοσιαλδημοκράτες «μετεωρολόγοι» του κοινωνικού δαρβινισμού. Συνιστούν εγκλήματα στο πλαίσιο της λειτουργίας των νόμων της ζούγκλας. Με άλλα λόγια, πρόκειται για πολιτικά εγκλήματα.

*

Κατά την άποψη του Μαρξ, όσο πιο ειδεχθές είναι ένα έγκλημα, τόσο περισσότεροι λόγοι επιβάλλουν να καταστεί στη συνείδηση του κόσμου όσο περισσότερο γίνεται ατιμωτικό. Και ο τρόπος για να καταστεί ατιμωτικό στον απόλυτο δυνατό βαθμό ένα έγκλημα είναι η μέγιστη δυνατή δημοσιοποίησή του. Και δεν είναι «έγκλημα» ορισμένοι να μην ξέρουν τι έχουν και όλοι οι υπόλοιποι να μην ξέρουν πώς θα τα φέρουν βόλτα;

Είναι προφανές ότι σε αυτόν τον τόπο έχουμε τη μια Ελλάδα των εκμεταλλευτών και του αμύθητου πλούτου και την άλλη Ελλάδα της ανέχειας και των εκμεταλλευόμενων. Μήπως, επομένως, τα «μετρημένα» (στην καλύτερη περίπτωση) λόγια των εκάστοτε κυβερνώντων και των ΜΜΕ έως και η απόλυτη αποσιώπηση (στη συνηθέστερη περίπτωση) του γεγονότος ότι στη χώρα των 670 ευρώ βασικό μεροκάματο, των 300 ευρώ σύνταξη, των 400 ευρώ του επιδόματος ανεργίας, κάποιοι ελάχιστοι κερδίζουν δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων, συνιστά μια συνειδητή επιλογή για τη διαιώνιση των «δύο Ελλάδων»;

Ποιος είναι ο λόγος της νέας εσωκομματικής σύγκρουσης στο ΠΑΣΟΚ; Είναι οι διαφορετικές ιδεολογικές προσεγγίσεις; Είναι οι αντιθέσεις όσον αφορά πολιτικές επιλογές; Είναι οι συγκρουόμενες απόψεις για το ποια κοινωνικά και ταξικά συμφέροντα εκπροσωπεί το εν λόγω κόμμα;

Τα παραπάνω απουσιάζουν παντελώς από το οπτικό πεδίο των πρωταγωνιστών του νέου «δράματος». Και απουσιάζουν για τον πολύ απλό λόγο ότι αυτά τα θέματα τα έχουν λύσει. Οπως ακριβώς έλειψαν και κατά την περίοδο της εσωκομματικής σύγκρουσης μεταξύ Παπανδρέου - Βενιζέλου. Μάλιστα, τότε, ο δεύτερος το είχε διατυπώσει ξεκάθαρα: Το ζητούμενο, είχε πει, δεν είναι να ασχοληθούμε με θεωρητικά, ιδεολογικά ή πολιτικά ζητήματα, αλλά να απαντήσουμε στο ερώτημα με ποιον αρχηγό μπορεί να κερδίσει τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ.

Το ίδιο έργο επαναλαμβάνεται σήμερα. Αλλωστε, η επιστολή Σημίτη το λέει ξεκάθαρα: «Το ΠΑΣΟΚ από το 2004 και μετά έχασε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις...». Αυτό είναι που διακυβεύεται, λοιπόν. Η δυνατότητα του ΠΑΣΟΚ να συνεχίσει να αποτελεί τον βασικό και αξιόπιστο εταίρο του μεταπολιτευτικού δικομματικού σκηνικού. Για τα λαϊκά στρώματα, επομένως, το βασικό κριτήριο για τη στάση τους όσον αφορά τα τεκταινόμενα στο ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι το «αν» το ΠΑΣΟΚ μπορεί να ξανακυβερνήσει, αλλά το «πώς» και «για ποιον» θα κυβερνήσει. Αλλά αυτό το τελευταίο, το «πώς» και το «για ποιον», δεν το αγγίζουν καθόλου ούτε ο κ. Παπανδρέου, ούτε ο κ. Βενιζέλος, ούτε ο κ. Σημίτης. Για την ακρίβεια, το έχουν καταληγμένο: Επιδιώκουν να κυβερνήσουν, είτε αυτοδύναμα, είτε με τα δεκανίκια τους, «όπως» κυβέρνησαν πριν. Και φυσικά προς όφελος των ίδιων για τους οποίους κυβέρνησαν και πριν.

Πάνω από 450.000 παιδιά στην Ελλάδα (σύμφωνα με τη μελέτη του κ. Θ. Μητράκου από την Τράπεζα της Ελλάδας) ζουν σε συνθήκες φτώχειας! Το 23% των παιδιών μέχρι της ηλικίας των 17 ετών ζουν στην ανέχεια και την ένδεια. Το 13% των παιδιών σχολικής ηλικίας εγκαταλείπουν ακόμα κι αυτή την υποχρεωτική εκπαίδευση. Με δυο λόγια: Ολα βαίνουν «σεμνά και ταπεινά»...