Εμπλοκή: Την ώρα που όλα τα στοιχεία έδειχναν ότι οι άνθρωποι δεν έχουνε φράγκα στην τσέπη, γι' αυτό δεν ψωνίζουν, βγήκε ο γνωστός Μίχαλος, των μεγαλεμπόρων, να καταγγείλει όσους διαδηλώνουν, ως αιτία για τα κεσάτια στην αγορά. Ανάγκασε έτσι ως και τον Πρετεντέρη του MEGA να ζητήσει να του πει μία απεργία για την οποία να μην έχουν διαμαρτυρηθεί οι έμποροι.

Προς στιγμήν, ο εκπρόσωπος των μεγαλεμπόρων φάνηκε να τα χάνει, αλλά ήδη είχε σώσει την παρτίδα ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στην ΕΘΕΛ που δήλωσε ότι δεν μοιάζει με τους άλλους, αλλά εδώ και 15 χρόνια ζητάει αυτά που σήμερα αποφασίζει η κυβέρνηση, με αποτέλεσμα ο Μίχαλος να αρπάξει την ευκαιρία και να τον χαρακτηρίσει «Εφιάλτη» για τους εργαζόμενους.

Ολοι μαζί προσπέρασαν έτσι το πολύ απλό πρόβλημα: Οτι στον καιρό της καπιταλιστικής κρίσης, στον καιρό που το μεγάλο κεφάλαιο απειλεί να εξαφανίσει από το χάρτη και εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους, τελικά κάποιοι πρέπει να αποφασίσουν με ποιον είναι, ενάντια σε ποιον.

Ο εκπρόσωπος των μεγαλεμπόρων έκανε καθαρό ότι στηρίζει την κυβερνητική πολιτική, αλλά διαφωνεί με πλευρές της.

Ο πρόεδρος των εργαζομένων στην ΕΘΕΛ έκανε καθαρό ότι στηρίζει την κυβερνητική πολιτική, αλλά διαφωνεί με πλευρές της.

Και οι δυο έκαναν καθαρό ότι η λύση δεν είναι στο δρόμο της ανατροπής.

Και οι δυο εμπαίζουν και την εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους.

Οσο οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν σβάρνα τους εργατοπατέρες, τόσο και οι αυτοαπασχολούμενοι πρέπει να αφαιρέσουν από τους δικούς τους «εκπροσώπους» το δικαίωμα να μιλούν γι' αυτούς.

Μαζί με τον Πρετεντέρη (τον όποιο «Πρετεντέρη» του αστικού Τύπου) όλοι μαζί κρύβουν το γεγονός ότι η κρίση είναι καπιταλιστική, ότι όσο και να ψάχνουνε λύση δεν πρόκειται να βρεθεί σε όφελος των εργαζομένων, αλλά αντίθετα κάθε μέτρο που θα παίρνεται, δεν μπορεί παρά να στοχεύει στην όλο και πιο φτηνή εργατική δύναμη, στην όσο το δυνατό μεγαλύτερη προσπάθεια διάσωσης του κεφαλαίου από την κρίση και δημιουργίας συνθηκών για ακόμη μεγαλύτερη αύξηση της κερδοφορίας του.

Ολοι μαζί κρύβουν το γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε μία ανάλυση που να μη δείχνει αυτό που ήδη καταντά αυτονόητο: Οτι ο καπιταλισμός περνά μια από τις πλέον βαθιές κρίσεις του. Οτι η αναγκαστική μεγέθυνση των μονοπωλίων οδηγεί στην εξαφάνιση τους μικρότερους, αλλά και ότι μπορεί να οδηγεί στην εξαφάνιση ακόμα και ισχυρούς καπιταλιστές.

Ολοι μαζί στρέφουνε τη μια μερίδα του πληθυσμού απέναντι στην άλλη, κρατώντας στο απυρόβλητο το μονοπωλιακό κεφάλαιο.

Ολοι μαζί προσπερνάνε τις τοποθετήσεις του ΚΚΕ μέσα στη Βουλή τους. Τις εξαφανίζουν, για την ακρίβεια. Εξαφανίζουν την ανάλυση που με στοιχεία αποδεικνύει πως αυτό το σύστημα έφαγε τα ψωμιά του, αυτό το σύστημα είναι καιρός να αντικατασταθεί από το ιστορικά ανώτερό του, ένα σύστημα όπου ο κοινωνικά παραγόμενος πλούτος θα ανήκει σ' αυτούς που τον παράγουν.

Εξαφανίζουν την ιστορική ανάγκη ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος, για να περάσουν σα μονόδρομο την όλο και πιο βαθιά υποταγή των εργατών στις επιδιώξεις του κεφαλαίου.

Μα, όσο κι αν το προσπαθούν, όπως ο ήλιος βγαίνει από την ανατολή, έτσι και στο σκοτάδι της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, η λύση δε θα έρθει με διαχείριση της κρίσης, αλλά με αποκατάσταση της φυσικής φοράς των πραγμάτων. Αυτή είναι η ανατροπή που έχει ανάγκη ο κόσμος όλος. Αυτή είναι η ανατροπή για την οποία πρέπει να συγκεντρωθούν δυνάμεις. Σ' αυτήν την ανατροπή καλεί το ΚΚΕ. Γι' αυτήν την ανατροπή δουλεύουν οι ταξικές δυνάμεις. Αυτήν την ανατροπή πασχίζουν να εμποδίσουν διάφοροι, που, με μανδύα δήθεν «αντικαπιταλιστικό», ζητάνε να μαντρωθεί ξανά η εργατική τάξη στο σοσιαλδημοκρατικό μαντρί.

Η «Αριστερά» του ΠΑΣΟΚ στο πρόσωπο του Κουβέλη ανακάλυψε ότι η κυβέρνηση αποφασίζει ερήμην του Κοινοβουλίου.

Ο «Δρόμος» του Αλαβάνου, με υπογραφή του γνωστού «Ρούντι», ανακάλυψε ότι το ΠΑΜΕ δεν είναι αρκούντως αντικαπιταλιστικό.

Οι πρώτοι έχουν δηλώσει με πάμπολλους τρόπους πρόθυμοι να συνδράμουν στην προοδευτική διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης.

Οι δεύτεροι έχουν δηλώσει με πάμπολλους τρόπους την προσφορά τους να συνδράμουν στην αντιμετώπιση του κομμουνιστικού κινδύνου.

Αμφότεροι προέρχονται από την ίδια μήτρα, αυτήν του οπορτουνισμού κόντρα στο ΚΚΕ.

Είναι η ίδια μήτρα που οδήγησε τα ΕΑΑΚ της «Ανταρσύας» να γκρεμίσουν στο Πάντειο Πανεπιστήμιο το μνημείο για την Σωτηρία Βασιλακοπούλου, καθώς τους ενοχλούσε, όπως και τα αφεντικά, η συντρόφισσα - σύμβολο της απόφασης των φοιτητών να δίνουν τη μάχη μαζί με τους εργάτες γονείς τους.

Την ώρα της κρίσης δεν πάει απλά ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.

Την ώρα της κρίσης πράγματι ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι, κι εκείνη την ώρα προσφέρονται στους εργάτες πλείστα παραδείγματα για να μπορέσουν να κάνουν τις επιλογές τους.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Με την ορμή της απεργίας στις νέες σκληρές ταξικές συγκρούσεις

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΝΕΕΣ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟΔΟΧΩΝ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΠΝΙΓΟΥΝ νοικοκυριά και αγορά

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΤΕΛΟΣ ΤΟ 7ΩΡΟ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Αγώνας δρόμου σε συνθήκες σοκ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Αλλη μια εβδομάδα κόλασης

ΕΘΝΟΣ: 6 ΜΕΤΩΠΑ φωτιά με τα κλειστά επαγγέλματα

ΤΑ ΝΕΑ: Τα πάνω κάτω για τα κλειστά επαγγέλματα

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Χαριστική βολή στην αγορά

ΑΥΡΙΑΝΗ: Γρήγορα πίσω στην δραχμή

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Σε ποιους πήγαν να χαρίσουν τα 24 δισ. ευρώ

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: ΑΔΥΝΑΜΟΣ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ανοικτές οι εκλογές

ΤΟ ΒΗΜΑ: Βουλευτές σε απόγνωση

Η ΑΥΓΗ: Η κοινωνία επιστρέφει

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: «ΒΟΜΒΕΣ» ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΑΝΑΣΤΑΤΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ

«Το μνημόνιο έγινε για έναν και μοναδικό λόγο. Να είναι ο "μπαμπούλας", το εκβιαστικό χαρτί, με πρόσχημα το χρέος και τα ελλείμματα, για να γίνουν οι λεγόμενες αναδιαρθρώσεις - καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις τις λέμε εμείς - που γνωρίζουμε και θα γνωρίσουμε στην πορεία.

Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στις παραμονές αναγνωρισμένης χρεοκοπίας της Ελλάδας. Κατά τη γνώμη μας και επιμήκυνση θα γίνει και αναδιαπραγμάτευση του χρέους θα γίνει, με τη μορφή της καταστροφής ενός μέρους του κεφαλαίου. Και αυτό θα γίνει σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο. Και η διαπάλη που γίνεται σήμερα και είναι οξύτατη, ποδοπατώντας κυριολεκτικά τους εργαζόμενους, είναι ποια αστική τάξη, ποιας χώρας θα υποστεί λιγότερο τις συνέπειες της καταστροφής ενός μέρους του κεφαλαίου. Γιατί δίχως καταστροφή ενός μέρους του κεφαλαίου δεν μπορεί να γίνει η ανάκαμψη. Και ο καυγάς είναι αυτό, για το "πάπλωμα" - ας το πούμε καθαρά - της ανταγωνιστικότητας. Μα, και με μαθηματικά να το πάρετε το χρέος θα δυναμώσει (...) Εμείς θα το ξεκαθαρίσουμε: Δε θεωρούμε, στις συνθήκες του καπιταλισμού, ότι υπάρχουν ωφέλιμες θυσίες για το λαό, αναγκαίες και ωφέλιμες. Ποτέ ο λαός δεν πρέπει να δέχεται θυσίες. Δε συστρατευόμαστε με άλλες πολιτικές δυνάμεις που λένε "καλούνται οι εργαζόμενοι να κάνουν θυσίες, χωρίς αποτέλεσμα". Οι θυσίες του λαού πάντα έχουν αποτέλεσμα, την κερδοφορία.

Αν θέλει κανείς να είναι ρεαλιστής, μιλώντας για το επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πρέπει να μιλήσει για αποδέσμευση της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ενωση (...) Το θέμα της αποδέσμευσης συνδέεται με τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, συνδέεται με το να γίνει ο λαός ιδιοκτήτης του όποιου πλούτου υπάρχει στην Ελλάδα, είτε εμπράγματου, είτε υπόγειου, είτε υπέργειου - και εννοώ πάνω στη γη - είτε χρηματικού είτε με τη μορφή εμπορευμάτων. Να γίνει ιδιοκτήτης ο λαός και ακριβώς αυτός να διαχειρίζεται την υπόθεση της ανάπτυξης. Διαφορετικά δεν υπάρχει μέλλον. Και η όποια αποδέσμευση γίνει χωρίς να έχει λυθεί το ζήτημα της εξουσίας, πρέπει να επιταχύνει αυτό το ζήτημα. Διαφορετικά, ούτε και με αυτό τον τρόπο μπορεί να υπάρξει ουσιαστική λύση».

(από την παρέμβαση της Αλ. Παπαρήγα για το εργασιακό νομοσχέδιο στη Βουλή / ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ).

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ: «Γεμάτοι δρόμοι και άδεια καταστήματα ήταν ο απολογισμός της χθεσινής ημέρας για την αγορά. Η μοναδική Κυριακή του χρόνου κατά την οποία παραδοσιακά επιτρέπεται το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων δεν έφερε το ποθητό αποτέλεσμα (...) οι επιχειρηματίες είδαν χιλιάδες καταναλωτές να κοιτούν τις βιτρίνες τους, αλλά λίγους να περνούν το κατώφλι τους. Η οικονομική ύφεση και η ανασφάλεια που πλήττουν τα ελληνικά νοικοκυριά αναγκάζουν τους καταναλωτές να περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα (...) Οπως τονίζουν οι έμποροι, η περικοπή του δώρου Χριστουγέννων είναι καθοριστική για τη μείωση του τζίρου στην αγορά, καθώς στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Δεκεμβρίου παραδοσιακά το εμπόριο πραγματοποιεί το 25% του συνολικού του τζίρου» (το θέμα στα ΝΕΑ).

Η ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ: «Για την κατάρρευση του λιανικού εμπορίου ειδικά στο κέντρο της Αθήνας αλλά και σε άλλες εμπορικές περιοχές, ως κύρια αιτία θεωρούνται οι συνεχείς, σχεδόν καθημερινές, κινητοποιήσεις που πολλές φορές συνοδεύονται από βίαια επεισόδια (...) πρέπει να αντιμετωπισθεί αμέσως το μείζον θέμα του αποκλεισμού του κέντρου της Αθήνας από τις πορείες ακόμη και ολιγάριθμων ομάδων. Είναι ώρα για αποφάσεις και όχι για ατέρμονες συζητήσεις» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).