Η ώρα που γκρεμίζονται το ένα μετά το άλλο τα είδωλα έφτασε. Είναι η ώρα που έχεις χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς.

Αλλιώς θα συνεχίσει να σε φτύνει κατάμουτρα ως κι αυτός ο Πάγκαλος (χτες δήλωσε πως κάποιοι «διαδηλώνουν για 500 ευρώ τα οποία αδίκως έχουν αποκτήσει»).

Θα συνεχίσουν να σε φτύνουν όλοι μαζί οι αστοί δημοσιογράφοι, που απορούν γιατί καθυστερεί η κυβέρνηση, αφού - όπως λένε - δεν συναντά αντιδράσεις.

Ο,τι βιώνει αυτόν τον καιρό η εργατική τάξη δεν είναι επιλογή κάποιου Πάγκαλου, ούτε μιας κάστας δημοσιογράφων. Είναι το αποτέλεσμα της πιο σφοδρής επίθεσης που έχει εξαπολύσει εδώ και πάνω από έναν αιώνα το κεφάλαιο απέναντι στην εργατική τάξη. Είναι η «στιγμή» που οι καπιταλιστές επιδιώκουν να κεφαλαιοποιήσουν το σύνολο όσων επεδίωξαν με την επικράτηση της αντεπανάστασης, την ανατροπή του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε και την αφαίρεση κατακτήσεων συνώνυμων με τη διαρκή πάλη της εργατικής τάξης να ζήσει ανθρώπινα.

Απέναντι σ' αυτήν την πραγματικότητα, για την εργατική τάξη δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το να ανακαλύψει τη δύναμή της εκεί που αυτή πράγματι μπορεί να καρπίσει. Στο γόνιμο έδαφος της ταξικής συσπείρωσης, στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο.

Ετσι, που να κοπεί το χαμόγελο στα χείλη διαφόρων μεγαλοδημοσιογράφων που πανηγύριζαν χτες, γιατί ήδη «τέσσερα κόμματα στηρίζουν την κυβερνητική πολιτική» (Καψής στο MEGA).

Στον αστικό Τύπο δεν κρύβουν τη χαρά τους, γιατί «η κυβέρνηση έχει καταφέρει να συντρίψει τις αντιστάσεις, έπεισε ότι η πολιτική της είναι μονόδρομος» και μ' αυτό σα δεδομένο διακηρύσσουν πως πια «κάθε αντίσταση στην πολιτική του Μνημονίου είναι μάταιη» (από άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Στις γειτονιές και τους χώρους δουλειάς τίποτα δε βεβαιώνει ότι οι άνθρωποι έχουν πειστεί για το μονόδρομο της κυβερνητικής πολιτικής. Αμφισβητούν, επίσης, έντονα το ρόλο που παίζει ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός. Κι αυτό είναι βήμα μπροστά.

Μένουν ακόμα πολλά να γίνουν. Στους αγώνες που ήδη έχουν ξεδιπλωθεί να προστεθούν κι άλλοι. Γιατί τώρα πια τα ψέματα έχουν τελειώσει.

Η εργατική τάξη καλείται να ζήσει όπως 80 χρόνια πριν. Χωρίς συλλογικές συμβάσεις, με μεροκάματο που δεν φτάνει να συντηρήσει και να αναπαράξει την εργατική δύναμή της. Με ανεργία που σκοτώνει, μια ζωή όπου η υγεία θα είναι πανάκριβο προνόμιο.

Η απάντηση πρέπει να δίνεται καθημερινά με τον τρόπο που καλεί το ΠΑΜΕ: Σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε κλάδο, κάθε γειτονιά. Οπου θα πρέπει να γίνεται καθαρό πως από τη μια μεριά είναι μια τάξη, η εργατική και μαζί της τα φτωχομεσαία λαϊκά στρώματα κι από την άλλη οι καπιταλιστές, τα κόμματά τους, οι συνδικαλιστές τους.

Οι εκκλήσεις του αστικού Τύπου να παρθούν δήθεν μέτρα για τους φτωχομεσαίους, ή να πουν οι καπιταλιστές ότι αύριο θα μοιράσουν τα κέρδη τους, ρίχνουν κι άλλη στάχτη στα μάτια, περνάνε σαν αυτονόητο ότι για την κρίση φταίει η εργατική τάξη με τις κατακτήσεις της (άρα χρειάζεται μαστίγιο) και δίνουν για καρότο τη διανομή κερδών!

Οι καπιταλιστές καταλαβαίνουν μόνο μια απειλή: Την αφαίρεση της ιδιοκτησίας που έχουν στα μέσα παραγωγής. Και οι κυβερνήσεις τους μπορούν να στέκονται όρθιες μόνο όσο το ίδιο το λαϊκό κίνημα δεν φτάνει να αμφισβητεί ευθέως την ίδια την εξουσία του κεφαλαίου. Αυτό είναι το αίτημα σήμερα. Για τους καπιταλιστές, η σημερινή συγκυρία σημαίνει «ή τώρα ή ποτέ», ή τώρα θα πάρουν πίσω από την εργατική τάξη όσα επί έναν αιώνα κατακτούσε, ή θα χαθούν οι ίδιοι. Η μάχη πια δεν αφορά το αν θα έχουν λίγα ή περισσότερα κέρδη, αλλά το αν θα γκρεμιστεί η εξουσία τους. Αυτή είναι η αντιπαράθεση.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΤΩΡΑ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ στα μονοπώλια και την εξουσία τους

ΤΟ ΒΗΜΑ: Πείραμα... Ταϊβάν και όποιος αντέξει

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Μειώνονται οι μισθοί σε 10 εισηγμένες ΔΕΚΟ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Σε κρίσιμο σταυροδρόμι

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΑΠΕΡΓΙΑΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΚΟΒΟΥΝ επικουρικές, παροχές Υγείας

ΕΘΝΟΣ: ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ στις συντάξεις όλων των Ταμείων

ΤΑ ΝΕΑ: Στο ΕΣΥ και το ΙΚΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΑΤΗ με το «πόθεν έσχες» α' κατοικίας

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Σε θέση μάχης όλη η αντιπολίτευση

Η ΑΥΓΗ: Με οργή ξανά στους δρόμους

REAL NEWS: Η συνωμοσία της δραχμής

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: 100 κομισάριοι καταλαμβάνουν την Ελλάδα

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: ΒΥΘΙΖΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΕΣΚΑΣΕ Η ΦΟΥΣΚΑ των ασφαλιστικών

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΤΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

«Κανένας δεν πρέπει να σκύψει το κεφάλι και να αποδεχτεί τα νέα βάρβαρα μέτρα που καταδικάζουν εμάς και τα παιδιά μας στη φτώχεια, στην ανεργία, στην ανασφάλεια. Πάρε θέση στον αγώνα μαζί με το ΠΑΜΕ. Ολοι στην απεργία και τις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ στις 15 Δεκέμβρη. Να δώσουμε πρώτη δυνατή, ταξική, περήφανη απάντηση στην κυβέρνηση, τους επιχειρηματίες. Να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας. Κάθε εργασιακός χώρος, κάθε κλάδος, κάθε συνοικία, πρέπει να γίνουν κάστρα ταξικής οργάνωσης και αντεπίθεσης. Δρόμος προς τα πίσω δεν υπάρχει για κανέναν εργαζόμενο. Το δίλημμα σήμερα είναι: Φτώχεια, ανεργία και εξαθλίωση ή αντεπίθεση - σύγκρουση με τα κόμματα, τους συνδικαλιστές που υπηρετούν τα συμφέροντα των μεγαλοβιομηχάνων και μεγαλοεπιχειρηματιών.

Το νέο αντεργατικό έγκλημα που τσακίζει τους μισθούς, τα εργασιακά δικαιώματα, δεν έχει καμία σχέση με το έλλειμμα και με το χρέος. Μην ανέχεσαι να σε κοροϊδεύουν. Καταδικάζουν οριστικά στη φτώχεια εσένα και το παιδί σου για να βγάλουν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη οι μεγαλοεπιχειρηματίες που θησαύριζαν και χτες (...) Είναι ψέμα ότι η δραστική μείωση των ήδη απαράδεκτων μισθών, η ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων μας, γίνεται για να σταματήσουν οι απολύσεις, για να αντιμετωπιστεί η ανεργία. Η αλήθεια είναι ότι ταυτόχρονα με τους μισθούς πείνας και τη δουλειά χωρίς δικαιώματα, θα γίνουν και απολύσεις και η ανεργία θα μεγαλώνει. Την ανεργία γεννά και μεγαλώνει η καπιταλιστική κρίση, ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός, η ισχυροποίηση των μονοπωλίων. Μην περιμένεις σωτηρία από πουθενά. Εμπιστεύσου τον αγώνα, την ταξική μας δύναμη και προοπτική, έλα μαζί με το ΠΑΜΕ».

(Μερικά απ' αυτά που φωνάζονται από το «χωνί» του ΠΑΜΕ καθημερινά στις γειτονιές και δεν πρόκειται ποτέ να περάσουν στις σελίδες του αστικού Τύπου /τα αποσπάσματα από τον κυριακάτικο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ: «Αν υπάρχει μια πραγματικότητα στην οποία δικαιολογημένα μπορεί ν' αποδοθεί ο χαρακτηρισμός του αδιεξόδου, αυτή δεν είναι άλλη από την καθημερινότητα την οποία βιώνουν εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες και, όπως όλα δείχνουν, σύντομα θα φτάσουν να τη βιώνουν ακόμη περισσότερες (...) και το χειρότερο είναι πως όσοι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ανήκουν στις κατηγορίες εκείνων που η οικονομική κρίση έχει πλήξει περισσότερο, δεν μπορούν και να ελπίζουν ότι κάποια στιγμή, στο κοντινό ή το ορατό μέλλον, κάτι θ' αλλάξει προς το καλύτερο και, το κυριότερο, ότι η αλλαγή αυτή θ' αφορά κι αυτούς (...) Η κυβέρνηση (...) το λιγότερο που οφείλει να κάνει είναι να βρει τρόπους προστασίας του μέσου και κατώτερου οικογενειακού εισοδήματος, που κάθε τόσο συρρικνώνεται (...) διαφορετικά, αν και όταν η κρίση ξεπεραστεί, θα έχουμε υπερβεί κατά πολύ το αποκρουστικό για άλλες εποχές μοντέλο της "κοινωνίας των δύο τρίτων". Οι περιθωριοποιημένοι θα είναι πολύ περισσότεροι και οι κοινωνικές ανισότητες θα είναι αγεφύρωτες» (από το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).

ΣΤΑΧΤΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ: «Oι αλλαγές που γίνονται αυτόν τον καιρό στη χώρα μας δεν έχουν προηγούμενο (...) τα σκληρότερα μέτρα λιτότητας που έχουν εφαρμοσθεί ποτέ στην Ελλάδα μοιάζει να γίνονται αποδεκτά από τους θιγόμενους με απροσδόκητη υπομονή (...) Μισθωτοί και συνταξιούχοι έχουν προφανώς αποδεχθεί την πραγματικότητα. Περικοπές μισθών και αμοιβών, βαριά φορολογία και απώλεια κεκτημένων εξαγγέλλονται και γίνονται αποδεκτά. Οι πολίτες αναγνωρίζουν ότι πρέπει η σημερινή γενιά να πληρώσει τις σπατάλες της προηγούμενης (...) Οι μειώσεις των μισθών πρέπει να συνδυάζονται με διανομή όχι μόνον του κόστους αλλά και του προσδοκώμενου κέρδους (...) Τα μέτρα που περιορίζουν αποδοχές εργαζομένων πρέπει να συνδυάζονται με σαφή υποχρέωση του εργοδότη να τα επιστρέψει και δη εντόκως» (από το κύριο άρθρο στο κυριακάτικο ΒΗΜΑ).

ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ: «Οσο βαθαίνουν οι πολιτικές του Μνημονίου - και μαζί τους η ύφεση - τόσο γίνεται αντιληπτό ότι για να βγει το πρόγραμμα δεν φθάνει ένα κόμμα, όσο μεγάλο κι αν είναι αυτό. Αυτό ήταν το μήνυμα του Στρος-Καν» (από άρθρο στα ΝΕΑ).