Η συνεργασία, η συλλογικότητα, η πίστη στον αγώνα για τα κοινωνικά προβλήματα, η πίστη για την αλλαγή της κοινωνίας, η δράση για ένα ανθρώπινο μέλλον χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αντικαθίστανται με τις θεωρίες του κοινωνικού αυτοματισμού, του ανταγωνισμού, της κρυπτοφασιστικής θεωρίας του «πρώτα η Ελλάδα», της διά βίου συμμόρφωσης προς τας υποδείξεις, του ατομικού βολέματος, της περιχαράκωσης στο εγώ αντί για το εμείς.

Μεγάλο μέρος αυτής της ιδεολογικής επίθεσης έχει επωμιστεί η εκπαίδευση μια και αποτελεί το βασικό κρίκο αναπαραγωγής του συστήματος. Η επίθεση που δέχεται ο συγκεκριμένος χώρος είναι ολομέτωπη και καθετοποιημένη. Οι αναδιαρθρώσεις αυτές του καπιταλιστικού συστήματος ξεκινούν από την ανώτατη βαθμίδα της με τις γνωστές κατευθύνσεις της Μπολόνια-Πράγας και των εξειδικευμένων απόψεών τους, που αντιμετωπίζουν τα πανεπιστήμια σαν επιχειρήσεις, και προχωρούν στη δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια βαθμίδα με τις αυξήσεις των ταξικών φραγμών διά μέσου του εξεταστικού συστήματος, με τις ιδεοληψίες για τα δήθεν ολοήμερα σχολεία, με την αποκέντρωση του εκπαιδευτικού συστήματος, με τις κατευθύνσεις απασχολησιμότητας διά μέσου της κοινωνίας της πληροφορίας, με την πληθώρα προγραμμάτων, τα οποία κατακερματίζουν τη γνώση οδηγώντας σε ημιμαθείς ανθρώπους, ευάλωτους ανά πάσα στιγμή στα κέντρα εξουσίας του συστήματος.

Ως ασφαλιστική δικλείδα των παραπάνω έρχεται να λειτουργήσει η αξιολόγηση με τα καθηκοντολόγιά της και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της σε κάθε βαθμίδα. Αυτή εξασφαλίζει το ποθητό αποτέλεσμα, τη χειραγώγηση και τη συμμόρφωση αλλά και τη συμπόρευση με την αγοραία άποψη για την εκπαίδευση, ώστε αυτά τα μέτρα εκσυγχρονισμού του καπιταλιστικού συστήματος και προσαρμογής του στα νέα δεδομένα -οικονομικά, πολιτικά και ιδεολογικά - της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων να ευοδωθούν στο έπακρο.

Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, και για τα θύματα αυτής της επέλασης του κεφαλαίου στο χώρο της εκπαίδευσης - εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές - εγείρεται το ζήτημα της αντιμετώπισής της αλλά και της αντεπίθεσης αυτών των φορέων του μαζικού κινήματος, ώστε να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση.

Η μαγική λέξη που ακούγεται το τελευταίο διάστημα στους συνδικαλιστικούς χώρους, και όχι μόνον, είναι η ενότητα. Ενότητα η οποία είναι επιθυμητή από συγκεκριμένες συνδικαλιστικές παρατάξεις, όπως του ΣΥΝ ή των «Παρεμβάσεων», αλλά η οποία τορπιλίζεται από τις δυνάμεις της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ.

Η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ επιδιώκει θεωρητικά και πρακτικά σε όλους τους συνδικαλιστικούς χώρους μια τέτοια ενότητα, που οδηγεί στην κοινωνική συνείδηση της ρήξης όχι γιατί προσδοκά το εφήμερο παραταξιακό όφελος, αλλά γιατί η δημιουργία μιας τέτοιας συνείδησης μέσα στους συναδέλφους-σσες εκπαιδευτικούς αποτελεί το θεμελιακό στοιχείο ύπαρξής της.

Μπορεί η μπερνσταϊνική άποψη «η κίνηση είναι το παν ο τελικός σκοπός τίποτε» να θέλγει ή να είναι επίκαιρη μπροστά στην υποχώρηση του διεθνούς κινήματος των λαών μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, ωστόσο δεν παύει να αποτελεί ζήτημα ζωής και θανάτου για το ταξικό κίνημα η τοποθέτηση στη μια ή στην άλλη πλευρά της παραπάνω κλασικής άποψης του σοσιαλρεφορμισμού.

Η ενότητα αυτή δεν μπορεί να λειτουργεί με διαφορετικές ταχύτητες στους διάφορους χώρους, για παράδειγμα ταξική ενότητα στους εκπαιδευτικούς, διαχειριστική του συστήματος «ενότητα» στους δημόσιους υπαλλήλους ή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, γιατί αμέσως αυτοκαταργείται ως αφερέγγυα.

Αν τα παραπάνω ιδωθούν στην πράξη, που είναι το κριτήριο της αλήθειας, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι οι δυνάμεις του ΣΥΝ στο χώρο της εκπαίδευσης είναι αυτές που στήριξαν την ανατροπή της επετηρίδας μέχρι και τη Βουλή, που στηρίζουν την αποκέντρωση-μεταφορά εκπαιδευτικών αρμοδιοτήτων στους ΟΤΑ και το «ολοήμερο» ανταποδοτικό σχολείο, που συμφωνούν με αστερίσκους στις κατευθύνσεις της Μπολόνια-Πράγας για πλήρη υποταγή της Ανώτατης Εκπαίδευσης στα συμφέροντα των πολυεθνικών, που υιοθετούν την ύπαρξη του διπλού δικτύου σε Λύκειο-ΤΕΕ υπονομεύοντας έτσι το αίτημα για ενιαίο, δωρεάν, υποχρεωτικό χαρακτήρα του δωδεκάχρονου σχολείου. Στην ουσία οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστές στηρίζουν τη φιλοσοφία της αξιολόγησης, αφού την αποκόπτουν από το συγκεκριμένο πλαίσιο της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης της εκπαίδευσης την οποία έρχεται να υπηρετήσει, προβάλλοντας μια άλλη «συλλογική αξιολόγηση». Ταυτόχρονα, αποδέχονται τη θεσμοθέτηση του πιστοποιητικού παιδαγωγικής επάρκειας, που αντιμετωπίζει την παιδαγωγική κατάρτιση σαν χωριστή ειδίκευση και θέτει νέους φραγμούς στους υποψήφιους εκπαιδευτικούς, αλλά και οι απόψεις τους για συλλογική αξιολόγηση καλλιεργούν αυταπάτες και παρουσιάζουν ως αδήριτη ανάγκη τα προωθούμενα μέτρα από την κυβέρνηση. Τέλος, αυτός ο χώρος στα όργανα ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ είναι που στήριξε τους κοινωνικούς διαλόγους-απάτη διά των οποίων η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πέρασε το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και τις αντεργατικές αναδιαρθρώσεις προς όφελος του κεφαλαίου.

Οι «Παρεμβάσεις», ετεροκαθοριζόμενος από τις εκάστοτε συνδικαλιστικές συνθήκες χώρος, επιμένουν να διατηρούν μια μεγάλη απόσταση ανάμεσα σε αυτά που θεωρητικά διατείνονται, με το γνωστό πάντα πολυσχιδή, συγκεχυμένο και πολυσυλλεκτικό τρόπο, και σε αυτά που πράττουν. Στο θέμα της αξιολόγησης ξεκίνησαν από το θεωρητικό ερώτημα ποιος αξιολογεί, ποιον και γιατί και κατέληξαν στο τέλος ότι δεν είναι «αιχμιακό» ζήτημα και με τη συνεργασία τους τοποθετήθηκε στη 15η θέση των αιτημάτων της ΟΛΜΕ. Μαζί με το ΣΥΝ υπονόμευσαν στην τελευταία ΓΣ της ΔΟΕ τη λήψη απόφασης κατά της αξιολόγησης και συνηγόρησαν με τις ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ για να μην τεθεί σε ψηφοφορία ψήφισμα που είχε υπογραφεί από ένα μεγάλο αριθμό συνέδρων όλων των παρατάξεων.

Η ταξική ενότητα αφορά στη διαμόρφωση ενός πόλου όχι μόνο μέσα στο εκπαιδευτικό κίνημα αλλά στο συνδικαλιστικό κίνημα γενικότερα που οι στοχεύσεις του θα είναι πολύ πιο πέρα από την εξυπηρέτηση κάποιων τακτικών στόχων. Η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, ως παράταξη συνδημιουργός του ΠΑΜΕ, του ταξικού μετώπου στο συνδικαλιστικό κίνημα, απαντά ξεκάθαρα ότι οι κυβερνήσεις είτε του ΠΑΣΟΚ είτε της ΝΔ είτε κεντροδεξιάς ή κεντροαριστερής απόχρωσης, οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις τύπου ΕΕ, αποτελούν τις γενεσιουργούς αιτίες του άταφου νεκρού της Παιδείας μας αλλά και όλων των προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας.

Θεωρεί ότι η απάντηση είναι η δημόσια δωρεάν λαϊκή Παιδεία, μέσα σε μια λαϊκή οικονομία, χωρίς να έχουν τα πιο ωφέλιμα αγαθά της κοινωνίας και πρώτα απ' όλα ο άνθρωπος ανταλλακτική αξία, για να θυμηθούμε τον Μαρξ. Και επειδή λοιπόν εμμένουμε εραστές του τελικού στόχου, την πρόκληση για το σήμερα την απευθύνουμε σε κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα, σε κάθε κίνηση που επιμένει στη ρήξη και όχι στην ενσωμάτωση.

Σύσκεψη - συζήτηση θα πραγματοποιήσει, σήμερα Τετάρτη 7 Μάη, η παράταξη της ΕΣΑΚ - ΔΕΕ, στη δημοτική αίθουσα «Α. Παπανδρέου», του Δήμου Ηρακλείου στις 6 το απόγευμα, μπροστά στις εκλογές στην ΕΛΜΕ Ηρακλείου για την ανάδειξη αντιπροσώπων στο Συνέδριο της ΟΛΜΕ και στο Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ.

Στο κάλεσμα της παράταξης, τονίζεται ότι «η ψήφος και η δράση στην παράταξη της ΕΣΑΚ - ΔΕΕ, είναι ένα πρώτο βήμα για ένα διεκδικητικό συνδικαλιστικό κίνημα που θα αγωνίζεται για μια άλλη παιδεία και μια ανθρώπινη κοινωνία όπως την αξίζουμε».

Η ΕΣΑΚ - ΔΕΕ Ηρακλείου καλεί τους καθηγητές, που αναζητούν η διέξοδο από την ενσωμάτωση και τη συναντίληψη των ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ και την καιροσκοπική σύμπνοια των αυτοαποκαλούμενων δυνάμεων της «αριστεράς» (ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ), να συμμετάσχουν μαζικά στη σύσκεψη.

Προειδοποιητικό κλείσιμο του σχολείου τους την Παρασκευή 9 Μάη και στη συνέχεια πορεία στην κεντρική πλατεία αποφάσισε ο Σύλλογος Γονέων του 2ου Γυμνασίου Ορεστιάδας, διαμαρτυρόμενος για την καθυστέρηση που παρατηρείται στην πορεία των εργασιών επισκευής του σχολικού κτιρίου. Το ΔΣ του Συλλόγου αποφάσισε να αρχίσει κινητοποιήσεις αφού διαπίστωσε ότι δεν έφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα οι μέχρι τώρα επανειλημμένες διαμαρτυρίες και προσπάθειές του προς κάθε κατεύθυνση, για να τελειώσει επιτέλους η επισκευή του σχολείου και να λειτουργήσει αυτό κανονικά. Ακόμη, στην απόφασή του πήρε υπόψη το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή κανένας αρμόδιος δε δεσμεύεται για την ομαλή χρηματοδότηση του έργου και την ολοκλήρωση των εργασιών που απαιτούνται, καθώς και ότι τα περιθώρια αναμονής και κατανόησης από την πλευρά των γονιών εξαντλήθηκαν, και ότι ορατός είναι ο κίνδυνος να μην ολοκληρωθεί το έργο με αποτέλεσμα για τέταρτη συνεχή χρονιά να ταλαιπωρηθούν μαθητές, γονείς και καθηγητές.

Αποψη από το περσινό Φεστιβάλ των σπουδαστών ιδιωτικών σχολών

Η φτηνή δικαιολογία του κ. Πρύτανη, όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση, ήταν ότι το συγκεκριμένο Φεστιβάλ προσβάλλει την αισθητική του χώρου με τα συγκροτήματα και τις αντιπολεμικές δραστηριότητες. «Αν ζητούσαν το χώρο οι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί φονιάδες, ιμπεριαλιστές, θα τον παρέδιδαν χωρίς κανένα ενδοιασμό. Ενώ οι σπουδαστές των ιδιωτικών σχολών που θέλουν να εκφράσουν πολύμορφα τα αντιπολεμικά τους αισθήματα με συγκροτήματα, διαγωνισμούς σκίτσων και ζωγραφικής, προσβάλλουν την αισθητική του χώρου», καταλήγει η ανακοίνωση.

Επικίνδυνο χαρακτήρισε το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για την «αυτονόμηση» της Εθνικής Βιβλιοθήκης, μέσω της μετατροπής της σε ΝΠΔΔ, ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιώργος Χουρμουζιάδης, τοποθετούμενος, χτες, στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, όπου συζητήθηκε ο προτεινόμενος νόμος.

Οπως επισήμανε ο βουλευτής του ΚΚΕ, «μέσα από αυτόν τον χαρακτηρισμό έρχονται να στεγαστούν όλα τα επικίνδυνα ενδεχόμενα και οι αδυναμίες που θα χαρακτηρίζουν την Εθνική Βιβλιοθήκη», σημειώνοντας πως «δε θα ήταν υπερβολή αν έλεγα ότι το να χαρακτηρίζουμε μια δημόσια υπηρεσία ως ΝΠΔΔ είναι πολύ εύκολο μετά να τη χαρακτηρίσουμε ΝΠΙΔ». Μάλιστα, απαντώντας στο κυβερνητικό επιχείρημα περί αυτοτέλειας της Βιβλιοθήκης, ο Γιώργος Χουρμουζιάδης σημείωσε: «Οταν ένα ΝΠΔΔ εποπτεύεται από ένα υπουργείο, χρηματοδοτείται από ένα συγκεκριμένο υπουργείο, μοιραίο είναι η αυτοτέλειά του και η αυτονομία του να ελέγχεται και ενδεχομένως να φαλκιδεύεται από την εποπτεία που ασκεί το υπουργείο. Γι' αυτό το επιχείρημα της αυτοτέλειας, της ευελιξίας και της αυτονομίας δεν μπορεί τελικά να στηρίξει τη μετατροπή της δημόσιας βιβλιοθήκης από δημόσια υπηρεσία σε ΝΠΔΔ». Παράλληλα, ασκώντας κριτική σε άλλα άρθρα του νομοσχεδίου για τις βιβλιοθήκες ο βουλευτής του ΚΚΕ επισήμανε πως «η δομή των βιβλιοθηκών τελικά σπαταλάται στα επί μέρους όργανα, στα συμβούλια, τα υποσυμβούλια, τις επιτροπές, τις διευθύνσεις», υποστηρίζοντας ότι δε βοηθά στη λειτουργία των ιδρυμάτων ο κατατεμαχισμός.

Τέλος, να επισημάνουμε ότι στο νομοσχέδιο περιέχεται και άρθρο το οποίο δίνει τη δυνατότητα στον υπουργό Παιδείας να προχωρά στη δημιουργία νέων τμημάτων των πανεπιστημίων με Υπουργική Απόφαση και όχι με Προεδρικό Διάταγμα, όπως προβλεπόταν μέχρι τώρα. Αυτή η απλούστευση της διαδικασίας ουσιαστικά διευκολύνει το υπουργείο να προωθεί πιο εύκολα τις αντιδραστικές αλλαγές στην Ανώτατη Εκπαίδευση και συγκεκριμένα την ίδρυση υποβαθμισμένων τμημάτων, μακριά από τις ανάγκες της κοινωνίας και της εξέλιξης της επιστήμης.

Ενσταση για τον ορισμό εκλεκτόρων φοιτητών στις πρυτανικές εκλογές που έχουν οριστεί για σήμερα 7 Μάη 2003 κατέθεσε χτες, 6/5/2003, στο Πρυτανικό Συμβούλιο του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ο υποψήφιος συνδυασμός για τις πρυτανικές εκλογές με επικεφαλής τον Φ. Πομώνη, υποψήφιο Πρύτανη.

Ο λόγος για τον οποίο έγινε η ένσταση, όπως διατυπώνεται στο σχετικό έγγραφο, είναι ότι μέχρι το βράδυ της Δευτέρας 5/5/2003, δεν είχαν κοινοποιηθεί στο υποψήφιο πρυτανικό σχήμα(με επικεφαλής τον Φ. Πομώνη) οι καταστάσεις των εκλεκτόρων φοιτητών, παρά το έγκυρο αίτημα του υποψήφιου σχήματος από τη Διοίκηση του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Επίσης, στο ίδιο έγγραφο σημειώνεται ότι κανένα διοικητικό όργανο δεν μπορεί να αναγνωρίσει καταστάσεις εκλεκτόρων στις οποίες υπογράφουν ως εκπρόσωποι της ΠΑΣΠ άτομα άλλα από αυτά που αναγνωρίζει η ίδια η παράταξη, «οποιαδήποτε τέτοια αναγνώριση αποτελεί παραβίαση της βασικής αρχής της αναλογικής εκπροσώπησης και συνιστά ποινικά κολάσιμη ενέργεια και προσπάθεια αλλοίωσης της εκλογικής έκφρασης των φοιτητών» υπογραμμίζεται στο σχετικό έγγραφο.

Διευκρινίζεται σε σχέση με τις καταστάσεις των εκλεκτόρων της ΠΑΣΠ, ότι στις 5/5/2003 το ΚΣ της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ με έγγραφό του προς τις Γραμματείες των Τμημάτων τονίζει ότι δεν αποτελούν νόμιμους εκπροσώπους της ΠΑΣΠ τα ονόματα των εκλεκτόρων που κατατέθηκαν. Τα ονόματα που κατατέθηκαν σύμφωνα με το ΚΣ της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ αποτελεί προσπάθεια της ΔΑΠ να «αλλοιώσει την εκπροσώπηση» της ΠΑΣΠ. Στο έγγραφο που απέστειλε η Νεολαία ΠΑΣΟΚ είχε επισυνάψει υπογεγραμμένο και σφραγισμένο κατάλογο ονομάτων που εγκρίνει η Οργάνωση της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ.

Τις αντιδημοκρατικές και αντιδεοντολογικές διαδικασίες που ακολουθούνται για τις πρυτανικές εκλογές του 2003 καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η Πανσπουδαστική ΚΣ, υπογραμμίζοντας ότι ευθύνη για αυτή την κατάσταση φέρει η Πρυτανεία και οι παρατάξεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ που τη στηρίζουν με τη στάση τους.

Η ΠΚΣ, με παρέμβασή της στη Σύγκλητο, πριν τις διακοπές του Πάσχα, ζήτησε να δοθεί το απαιτούμενο χρονικό περιθώριο για κανονική διεξαγωγή των εκλογών, αίτημα που όμως καταψηφίστηκε από την πλειοψηφία των μελών ΔΕΠ και τους εκπροσώπους των παρατάξεων ΠΑΣΠ και ΔΑΠ.

Καταλήγοντας σημειώνει: «Με τη στάση τους ΠΑΣΠ και ΔΑΠ υποτιμούν και περιφρονούν τα συλλογικά όργανα των φοιτητών και στηρίζουν μία πρυτανική αρχή που προώθησε όλα τα κυβερνητικά σχέδια». «Για άλλη μια φορά», υπογραμμίζεται, «αποδεικνύεται ότι οι δύο παρατάξεις ταυτίζονται πολιτικά αφού στηρίζουν βασικές επιλογές αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αυτές προωθούνται μέσα από την Πρυτανεία και τα όργανα διοίκησης του Πανεπιστημίου». Η ΠΚΣ καλεί τους φοιτητές να προβληματιστούν για τη στάση της Πρυτανείας και να καταδικάσουν συλλήβδην τους εκπροσώπους στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων των κυβερνητικών, αντιλαϊκών και αντιεκπαιδευτικών πολιτικών.