Με σύνθημα «σχολεία τώρα» ξεκινούν κινητοποιήσεις, από την Τρίτη 26 Μάη, για το πρόβλημα της σχολικής στέγης, οι γονείς των Δημοτικών Σχολείων Ασβεστοχωρίου με απόφαση της μαζικής γενικής συνέλευσης του Συλλόγου Γονέων. Τονίζουν πως «το πρόβλημα ταλανίζει χρόνια τώρα το Δήμο Χορτιάτη. Εχει οδηγήσει σε στέγαση των παιδιών μας σε λυόμενα και σε ενοικιαζόμενα καταστήματα, που δεν έχουν τις προδιαγραφές για σχολική στέγη».

Υπενθυμίζεται ότι 380 εργαζόμενοι στις βιβλιοθήκες, των οποίων οι συμβάσεις έληξαν στις 31 Μάη, βρίσκονται ουσιαστικά στον αέρα. «Πέρα από το βιοποριστικό πρόβλημα για τους ίδιους, θα υπάρξουν συνέπειες στην ποιότητα σπουδών για όλους τους φοιτητές. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι εργαζόμενοι συμβασιούχοι στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ της χώρας. Να οργανωθεί από κοινού ο αγώνας συμβασιούχων με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, με τους φοιτητές, να διεκδικήσουν κάθε λειτουργική ανάγκη και εκπαιδευτική - ερευνητική δραστηριότητα να καλύπτεται από τον τακτικό προϋπολογισμό», υπογράμμισε κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης η Ρούλα Σιώτα, γγ της ΟΔΠΤΕ.

«Το ΚΚΕ συμπαραστέκεται στον αγώνα των εργαζομένων στις βιβλιοθήκες, όπως συμπαραστέκεται στον αγώνα κάθε εργαζόμενου που διεκδικεί αυτό που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο: Σταθερή εργασία, ικανοποιητικές αμοιβές, ανθρώπινο εργασιακό περιβάλλον, Ασφάλιση, Πρόνοια, Παιδεία, Υγεία. Σήμερα που η πρόοδος της τεχνολογίας, ο πλούτος, η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, είναι τεράστια, θα έπρεπε να μην υπάρχουν τέτοια ζητήματα. Ομως, οι επιλογές και των δύο κομμάτων εξουσίας, οι κατευθύνσεις από την ΕΕ είναι να ενισχύονται οι τράπεζες, οι εφοπλιστές», τόνισε ο Π. Παπαγεωργόπουλος, υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ και κάλεσε τους εργαζόμενους με βάση την ίδια τους την πείρα να βγάλουν συμπεράσματα, να στηρίξουν στις 7 Ιούνη το ΚΚΕ, να στρέψουν την πλάτη τους στην ΕΕ, στα κόμματα του ευρωμονόδρομου που από κοινού ψήφισαν την ομηρία των συμβασιούχων.

«Οι βιβλιοθήκες δεν είναι βοηθητικός χώρος, καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Χωρίς βιβλιοθήκη, δεν υπάρχει έρευνα, γνώση. Αν τις χρηματοδοτήσουν, όπως σκοπεύουν, από κάποιο άλλο ευρωπαϊκό πρόγραμμα, αργά ή γρήγορα θα είμαστε αντιμέτωποι πάλι με την ίδια κατάσταση», είπε ο Γιώργος Γλωσσιώτης, αντιπρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων.

• Επιτυχημένη ήταν η απεργία και η απεργιακή συγκέντρωση των εργαζομένων στις ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες των Ιδρυμάτων της Θεσσαλονίκης. Η απεργία έγινε με απόφαση των δύο Ομοσπονδιών των συμβασιούχων και των μονίμων διοικητικών υπαλλήλων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Τη συμπαράστασή της στον αγώνα των εργαζομένων στις Βιβλιοθήκες εξέφρασε η Ομοσπονδία των ΕΔΙΠ.

Aφουγκραζόμενο την ανάγκη να μπορούν τα παιδιά των χαμηλών λαϊκών στρωμάτων που φοιτούν στις σχολές του ΟΑΕΔ να σπουδάζουν ισότιμα, ελεύθερα και ανεμπόδιστα σε αυτά τα σχολεία, με όλες τις σύγχρονες παροχές και με κοινωνική θαλπωρή που σήμερα η επικρατούσα κατάσταση των πραγμάτων δεν τους εξασφαλίζει, το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών - με τη συμμετοχή εκπαιδευτικών, υπαλλήλων σχολών ΟΑΕΔ, γονέων, μαθητών, συνδικαλιστών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, Εργατικών Κέντρων κλπ. - αναλαμβάνει πρωτοβουλία για την επαναλειτουργία των μαθητικών εστιών του ΟΑΕΔ και απευθύνει σχετική ανοιχτή επιστολή.

Στόχος «οι υποδομές των εστιών σε κάθε ΟΑΕΔ - ΚΕΤΕΚ που είναι κλειστές από το 1996, να μετεξελιχθούν σε εστίες ζωής, δημιουργίας, πολιτισμού και κοινωνικοποίησης των παιδιών, που όπως αποδεικνύεται δεν έχουν "στον ήλιο μοίρα". Σε συνδυασμό με την κατάργηση της παιδικής εργασίας και της σημερινής "κρατικής φιλανθρωπίας" με τα ελλειμματικά κουπόνια που χρησιμοποιούνται σε ορισμένους μαθητές, αφού ξεπεράσουν και τις αυστηρές προϋποθέσεις που έχει ορίσει η διοίκηση του ΟΑΕΔ, πρέπει να υπάρξει ενεργό ενδιαφέρον για τη μόρφωσή τους».

«Οι μαθητικές εστίες - σημειώνεται - μπορούν να λειτουργούν με ένα νέο σύγχρονο κανονισμό που θα παίρνει υπόψη τα νέα δεδομένα διαβίωσης ενός νέου και τις ανάγκες του μέσα σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας με δημοσιοκοινωνικά χαρακτηριστικά. Πρωταγωνιστικό ρόλο στη διοίκηση των εστιών πρέπει να έχουν η διεύθυνση των αντίστοιχων σχολών που εξυπηρετεί η εστία, ο σύλλογος διδασκόντων με τον παιδαγωγικό και καθοδηγητικό του ρόλο, η μαθητική κοινότητα και η τοπική κοινωνία (...) Ετσι θα εξασφαλίζεται με σύγχρονα μέσα και μόνιμο προσωπικό, η διαμονή και η εσωτερική σίτιση των μαθητών αυτών».

«Τα σχολεία δεν είναι πλέον χώροι δημιουργικής μάθησης, χαράς και έκφρασης, αλλά είναι είτε κλουβιά εντατικοποίησης της διαδικασίας μάθησης, είτε εργοστάσια παραγωγής του αυριανού φθηνού, ευέλικτου, υποταγμένου εργατικού δυναμικού, στόχοι που απέχουν πολύ από την προοδευτική εκπαίδευση», υπογραμμίζεται στην ανοιχτή επιστολή, που καταλήγει τονίζοντας: «Η στήριξη αυτών των παιδιών που η κοινωνία αδιαφορεί για τη μοίρα τους είναι καθήκον όλων μας. Για το λόγο αυτό πρέπει να διαμορφωθεί στον ΟΑΕΔ ένα πολύμορφο μορφωτικό κίνημα που θα διεκδικεί μόρφωση και δημόσια δουλειά για όλα τα παιδιά».

Λένε ψέματα. Σε αυτές τις εκλογές μαζί με τη ΝΔ, πρέπει και το ΠΑΣΟΚ να τιμωρηθεί. Γιατί είναι κόμμα του κεφαλαίου. Γιατί οι δυνάμεις του και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση με τις θέσεις τους και την πρακτική τους συναινούν και αποδέχονται τη στρατηγική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση που μόνο δεινά φέρνει στο μορφωτικό επίπεδο των παιδιών του λαού. Η επιλογή ΠΑΣΟΚ δεν είναι λύση για τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Είναι λύση για τη διαχείριση και τη διαιώνιση του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος, και μάλιστα δοκιμασμένη.

Το ΠΑΣΟΚ επιμελώς αποκρύπτει ότι η σύγχρονη φτώχεια διευρύνθηκε τόσο πολύ εξαιτίας της πολιτικής του, των αναδιαρθρώσεων που προώθησε ως κυβέρνηση για πάνω από είκοσι χρόνια. Και αν κάποιος αντιτείνει ότι το «ΠΑΣΟΚ έχει αλλάξει», ιδού οι θέσεις του ως αξιωματική αντιπολίτευση:

Το ΠΑΣΟΚ στο πρόγραμμά του προτείνει την «παράταση του εργάσιμου βίου και πέραν των ορίων συνταξιοδότησης», την καθιέρωση της «ημιανασφάλιστης» εργασίας. Η ανθρώπινη κοινωνία που επαγγέλλεται είναι η κοινωνία των επιδομάτων και των αυξήσεων εμπαιγμού!

Η ΠΑΣΚ μέσα από τη διακήρυξή της θρηνεί για την κατάντια του ΤΕΑΔΥ, του ΟΠΑΔ, για τη συμμετοχή των εργαζομένων στα φάρμακα (25%), για το ότι «δεν υπάρχει μία» για τη χορήγηση του ΕΦΑΠΑΞ. Δεν λέει όμως ούτε κουβέντα ότι τα ασφαλιστικά ταμεία τα βούλιαξαν και τα λήστεψαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ρίχνοντάς τα στον τζόγο του Χρηματιστηρίου (18,5 δισ. ευρώ επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και 23,5 δισ. επί κυβερνήσεων ΝΔ χάθηκαν από τα ασφαλιστικά ταμεία).

Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Ρωτάμε λοιπόν. Είναι ή δεν είναι το ΠΑΣΟΚ που από κοινού με ΔΑΚΕ - ΣΥΝ το 1999 στα πλαίσια της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ) στήριξε την αύξηση των ορίων ηλικίας στα 65 χρόνια για τις γυναίκες, στο όνομα της ισότητας και της... κατάργησης των διακρίσεων ανδρών - γυναικών; Είναι ή δεν είναι το ΠΑΣΟΚ που από το 2001 στην ΑΔΕΔΥ πρότεινε στην κυβέρνηση να παρακρατηθεί ένας μισθός από όλους τους νεοδιόριστους για τη στήριξη του Ταμείου Πρόνοιας (ΕΦΑΠΑΞ);

Στο δίλημμα: με τα μονοπώλια ή με το λαό, το ΠΑΣΟΚ έχει πάρει θέση. Είναι με τα μονοπώλια. Γι' αυτό ο Γ. Παπανδρέου χαιρέτισε την αύξηση του ενός ευρώ που υπέγραψε η ΓΣΕΕ! Γι' αυτό η «πράσινη» ΓΣΕΕ συμφώνησε με τον ΣΕΒ (25 Φλεβάρη 2009) σε «11 σημεία σύγκλισης», όπου συμφωνήθηκε το πάγωμα των μισθών, η μείωση των εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία (άρα αύξηση των εισφορών των εργαζομένων), το δικαίωμα στους εργοδότες να απολύουν εργαζόμενους και άλλα τέτοια... φιλεργατικά, σοσιαλιστικά μέτρα !!!

Ιδιαίτερα οι δάσκαλοι και οι νηπιαγωγοί πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους για το ρόλο των δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ, που στην απεργία του 2006 κυριολεκτικά τράβαγαν συνέχεια «το χαλί κάτω από τα πόδια» των απεργών. Ας θυμηθούμε:

Διά στόματος Γ. Παπανδρέου στις 29/9/2006, όταν η απεργία βρισκόταν στο αποκορύφωμά της, το ΠΑΣΟΚ προτείνει την εξαγορά των δασκάλων για να αποδεχτούν την αξιολόγηση! Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ υποστηρίζει ότι: «Το εκπαιδευτικό σύστημα θα αξιολογηθεί και πάλι από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης»!!

Το ΠΑΣΟΚ υπερακοντίζει τη ΝΔ στην προβολή και τη διαφήμιση της αποκέντρωσης της εκπαίδευσης, δηλαδή είναι αναφανδόν υπέρ της ταξικής διαφοροποίησης των σχολείων και της ακόμα πιο στενής παρέμβασης των επιχειρήσεων στην εκπαίδευση.

Στην πρόταση του ΠΑΣΟΚ για το «Ανοικτό στην κοινωνία σχολείο» (Γενάρης 2006) προτείνεται: Να καθορίζεται ένα μεγάλο μέρος των προγραμμάτων σπουδών ουσιαστικά από τις εργοδοτικές οργανώσεις, να επιλέγεται εκπαιδευτικό υλικό και διδακτικό προσωπικό από αυτές (σελ. 69)! Υποστηρίζει ότι τα προγράμματα σπουδών πρέπει να είναι εξατομικευμένα, αλλά και την ευέλικτη ζώνη στο επίπεδο του 70% του προγράμματος σπουδών («Ανοικτό στην κοινωνία σχολείο», σελ. 29, 33).

Στα πλαίσια αυτά η ΠΑΣΚ θεωρεί - όπως και η ΔΑΚΕ - ότι «ιδιαίτερο βάρος πρέπει να δοθεί στα εκπαιδευτικά προγράμματα» (προγράμματα της ΕΕ στα σχολεία, ευέλικτη ζώνη, διαθεματικότητα, ΔΕΠΠΣ, ΑΠΣ κ.ά.) τα οποία μάλιστα τα χαρακτηρίζει ως «σχολικές δραστηριότητες» που «συνδέουν το σχολείο με την κοινωνία» και που «πρέπει να ενταχθούν στο ωρολόγιο πρόγραμμα»!!!

Το ΠΑΣΟΚ αποδέχεται την κεντρική επιδίωξη για υποταγή της εκπαίδευσης στην ενίσχυσης της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας.

Για το ΠΑΣΟΚ «...το Ανοιχτό Σχολείο αποτελεί βασικό μοχλό για την ανάπτυξη και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας» («Ανοικτό στην κοινωνία σχολείο», σελ. 39). Γι' αυτό η ΠΑΣΚ με την προγραμματική της διακήρυξη διεκδικεί: «Θεσμοθέτηση 12χρονης δημόσιας υποχρεωτικής εκπαίδευσης» (ούτε καν δωρεάν!) και παράλληλη συνύπαρξη της ιδιωτικής εκπαίδευσης, δηλαδή ένταση των ταξικών φραγμών και της ταξικότητας στην εκπαίδευση. Η ΠΑΣΚ ως προς το περιεχόμενο της εκπαίδευσης πρωτοστατεί - όπως και η ΔΑΚΕ - στην υλοποίηση των κατευθύνσεων της Λισαβόνας, στο μπάσιμο των επιχειρήσεων και των χορηγών στα σχολεία, στην ιδεολογική χειραγώγηση των νέων από τις αξίες της «ανταγωνιστικότητας», της «επιχειρηματικότητας» και εν τέλει της «εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο».

Το ΠΑΣΟΚ πρωτοστάτησε και πρωτοστατεί στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών. Κατάργησε την επετηρίδα, προώθησε και όξυνε το θεσμό του αναπληρωτή και του ωρομίσθιου. Στο Ευρωκοινοβούλιο μαζί με ΝΔ, ΣΥΝ, ΛΑ.Ο.Σ. ψήφισε κείμενο όπου προτείνεται η εισαγωγή ακόμα πιο ανταγωνιστικών διαδικασιών επιλογής για τους εκπαιδευτικούς! Η ΠΑΣΚ στις διακηρύξεις της προτείνει:

«Θεσμοθέτηση του ολοήμερου Γυμνάσιου». Μετά το ολοήμερο Δημοτικό - ένα μοντέλο σχολείου διαφοροποιημένο, βαθιά ταξικό, που αποτελεί βασικό μοχλό για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών - τώρα η ΠΑΣΚ, στη γραμμή του ΥΠΕΠΘ και της ΕΕ, διεκδικεί και το ολοήμερο Γυμνάσιο!

Η ΠΑΣΚ σταθερά και αποφασιστικά τάσσεται υπέρ «της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και της σχολικής μονάδας», υιοθετώντας μάλιστα - όπως και η ΔΑΚΕ - τη ρουσφετολογική και εκβιαστική μέθοδο της προσωπικής συνέντευξης!!

Οπως και η ΔΑΚΕ έτσι και η ΠΑΣΚ, θεωρεί τα ΠΕΚ ως πυλώνα επιμόρφωσης (!) των εκπαιδευτικών, ενώ για το σύστημα πρόσληψης των εκπαιδευτικών τάσσεται αναφανδόν υπέρ του ΑΣΕΠ, δηλαδή υπέρ της κατάργησης του πτυχίου ως τη μοναδική προϋπόθεση διορισμού.

Προϋπόθεση διορισμού για την ΠΑΣΚ πρέπει να είναι το «πιστοποιητικό παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας» που θα αποκτιέται μετά από ένα επιπλέον έτος φοίτησης!!!

Οσο για τους ωρομίσθιους αυτοί θεωρούνται ως εκπαιδευτικοί της «καρπαζιάς», αφού με απόφαση των ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ στην ΟΛΜΕ τους αφαιρέθηκε το δικαίωμα του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι»!

Για τα «μάτια του κόσμου» η ΠΑΣΚ διαλαλεί την κατάργηση της ωρομισθίας, ενώ την ίδια στιγμή στηρίζει απριόρι το «ολοήμερο» που ...γεννά την ωρομισθία !

Η πολιτική και η πρακτική του ΠΑΣΟΚ και στο χώρο της εκπαίδευσης έχει και τη θετική της «οπτική γωνία». Βοηθάει ενόψει των αρχαιρεσιών για το Συνέδριο της ΔΟΕ και των ευρωεκλογών στην έκδοση συμπερασμάτων, στη λήψη αποφάσεων. Διαλύει σύννεφα και αυταπάτες, φέρνει στο επίκεντρο, ως ιστορική αναγκαιότητα, την ανασύνταξη του εργατικού - εκπαιδευτικού κινήματος, τον απεγκλωβισμό της μισθωτής εργασίας από τα αστικά πολιτικά κόμματα , ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, την απομάκρυνση από τον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό των ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ, την αλλαγή των συσχετισμών με την ισχυροποίηση του ΚΚΕ και των συνδυασμών που στηρίζει το ΠΑΜΕ, την ενδυνάμωση της φιλολαϊκής προοπτικής που θα απαντάει στο δίλημμα της εποχής «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα»! Ετσι κι αλλιώς, στο δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», το ΠΑΣΟΚ από τη γέννησή του τάχθηκε με τη βαρβαρότητα.