Και μετά απ' όλ' αυτά, έρχεται ο Γ. Παπανδρέου, να μιλήσει για «μεγάλη αποκέντρωση», «νέους πόρους στην Αυτοδιοίκηση», «νέο φορολογικό σύστημα, που θα εξυπηρετεί τη μεγάλη αποκέντρωση», κλπ. Υπάρχει και η παραμικρή αμφιβολία, ότι στοχεύει - ανάμεσα σε όλα τ' άλλα - στην ενίσχυση του φορομπηχτικού χαρακτήρα και ρόλου της ΤΑ, όπως ακριβώς και η ΝΔ με το νέο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) κλπ;
Τα παραπάνω είναι ορισμένα μόνον από τα πολύ χειρότερα, που σχεδιάζουν τα κόμματα του δικομματισμού. Ας τα πάρουν υπόψη τους οι εργαζόμενοι, λοιπόν, καθώς πλησιάζουν οι τοπικές εκλογές του Οκτώβρη.
Μπορεί ο υφυπουργός Απασχόλησης Γεράσιμος Γιακουμάτος να «έδωσε το λόγο του» στη χτεσινή συνάντησή του με αντιπροσωπεία των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (ΑμΕΑ) ότι η Σχολή του ΟΑΕΔ στο Γαλάτσι θα παραμείνει καθαρά Κέντρο Κατάρτισης για τα ΑμΕΑ, ωστόσο έμειναν πολλές εκκρεμότητες πίσω.
Ο νόμος που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και προβλέπει τη λειτουργία της εταιρίας «Κατάρτιση ΑΕ», μέσω της οποίας περιορίζεται ο αριθμός των καταρτιζόμενων ΑμΕΑ σε 7% - ενώ το υπόλοιπο 93% το καταλαμβάνουν άλλες ευπαθείς ομάδες - παραμένει σε ισχύ. Τα ΑμΕΑ, χωρίς να έχουν καμιά αντίθεση με τις άλλες ευπαθείς ομάδες, τονίζουν ότι αυτός ο περιορισμός και το ανακάτεμα, στο όνομα της αντιμετώπισης του «κοινωνικού αποκλεισμού», θα φέρει περισσότερα προβλήματα σε όλες τις κατηγορίες των καταρτιζομένων και πρωτίστως στα ΑμΕΑ.
Για όλες αυτές τις πλευρές ο υφυπουργός τούς παρέπεμψε να τα συζητήσουν με τον, υπό διορισμό, νέο πρόεδρο της εταιρίας «Κατάρτιση ΑΕ». Οι μαθητές, πάντως, παραμένουν σε ετοιμότητα, γιατί και στη χτεσινή συνάντηση με τον υπουργό δέχτηκαν από στέλεχος του υπουργείου το ερώτημα γιατί επιδιώκουν, τάχα μου,... τον κοινωνικό αποκλεισμό!!! Με το να ζητάνε δηλαδή πλήρη και ουσιαστική κατάρτιση...
Είναι γνωστή η «Οδύσσεια» που τραβούν οι συνταξιούχοι και η καθυστέρηση μηνών για να πάρουν τη σύνταξή τους όταν σταματήσουν τη δουλιά. Δείτε τώρα πώς λειτουργεί ο δαίδαλος της γραφειοκρατίας:
Ας υποθέσουμε ότι κάποιος εργαζόμενος που έχει διανύσει τον εργάσιμο βίο του σε δύο ταμεία (ΙΚΑ - ΤΕΒΕ) υποβάλει τα χαρτιά του στις 2/6/2005 και καταθέτει την αίτησή του σε κάποιο υποκατάστημα του ΤΕΒΕ. Μετά την υποβολή της αίτησης για 20 μέρες ετοιμάζεται ο φάκελος με τα δικαιολογητικά και τα άλλα παραστατικά. Στις 22/6/2005 ο φάκελος εισάγεται στα κεντρικά του ΤΕΒΕ.
Στις 18/11, δηλαδή πέντε μήνες μετά, οι υπηρεσίες του ΤΕΒΕ αποστέλλουν έγγραφο στο ΙΚΑ για να υπολογιστεί ο χρόνος ασφάλισης και το ποσοστό συμμετοχής του. Στις 21/12/2005 το ΙΚΑ αποστέλλει το πρώτο έγγραφο που αφορά το χρόνο ασφάλισης. Στις 16/1/2006 το έγγραφο εισάγεται και πάλι στο ΤΕΒΕ. Στις 16/2 έρχεται από το ΙΚΑ στο ΤΕΒΕ το δεύτερο έγγραφο, που αναφέρεται στο ποσό της συμμετοχής του.
Στις 29/3/2006 υπογράφεται μεν η απόφαση συνταξιοδότησης, αλλά η πληρωμή θα καθυστερήσει ακόμη, αφού, η απόφαση θα χρειαστεί να περάσει από το τελευταίο στάδιο, δηλαδή το τμήμα Μηχανογράφησης, το Συντονιστικό, τη Διεύθυνση Οικονομικού, το τμήμα Εκκαθάρισης Συντάξεων, το τμήμα Λογιστηρίου και τελικά στην Τράπεζα ή το Ταμείο. Την 1/5/2006 η σύνταξη καταβάλλεται στο συνταξιούχο. Δηλαδή 10 μήνες και πέντε ημέρες από τότε που υποβλήθηκε η αίτηση..! Και αυτό είναι μια συνηθισμένη καταβολή...
Για την ολοκλήρωση της διαδικασίας - όπως σημειώνει η ΠΟΠΟΚΠ - ασχολήθηκαν πέντε υποκαταστήματα, δύο Ταμεία, 7 Διευθύνσεις και περισσότεροι από 30 υπάλληλοι... Και οι αιτίες της καθυστέρησης είναι:
Οπως καταλαβαίνετε, τέτοια γεγονότα έχουν δύο βασικές χρησιμότητες: Να παρουσιάζουν τα τηλεοπτικά κανάλια σενάρια χολιγουντιανών προδιαγραφών και να «κονταροχτυπιούνται» Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ με κατηγορίες για «ανικανότητα» και «ανευθυνότητα».
Οπότε το τελικό ζητούμενο είναι αποκλειστικά οι εντυπώσεις, ανάλογα από τη σκοπιά που ο καθένας από τους προαναφερόμενους θέλει να εκμεταλλευτεί την κατάσταση.
Φυσικά, συζητήσεις για την κατάσταση στις φυλακές, για τους λόγους που αυτές γεμίζουν και τις αιτίες της εγκληματικότητας γενικά, αλλά και της ενίσχυσης του οργανωμένου εγκλήματος, δεν έχουν καμία θέση σε αυτό το σκηνικό.
ΟΥΔΕΜΙΑ ΕΚΠΛΗΞΗ, φυσικά, προκαλεί το ότι το ΠΑΣΟΚ έκανε «σημαία» την όλη ιστορία και ζητάει την παραίτηση του Α. Παπαληγούρα. Κάνει ό,τι ακριβώς έκανε η Νέα Δημοκρατία, όταν κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ.
Αυτό είναι, άλλωστε, και το ...βολικό αντιπολιτευτικό έδαφος. Σαφώς το προτιμούν από το να μιλούν για την οικονομία ή τα λεγόμενα «εθνικά θέματα». Αυτά, δηλαδή, που η συνάφεια των θέσεών τους ...βγάζει μάτι.
ΔΩΔΕΚΑ ΕΡΓΑ εντάσσονται στο περίφημο πρόγραμμα συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, κατά τον υπουργό Οικονομίας, Γιώργο Αλογοσκούφη. Αφορούν πυροσβεστικούς σταθμούς, αστυνομικά τμήματα και την αναμόρφωση του Κλειστού Γυμναστηρίου στο Φάληρο.
Προφανώς, για όλα αυτά, ο Ελληνας μισθωτός έχει φορολογηθεί και με το παραπάνω, πλην, όμως, τώρα θα πρέπει να ξαναπληρώσει. Εκτός αν πιστεύει κανένας ότι οι ιδιώτες που θα εμπλακούν σε αυτά τα έργα το κάνουν από ...φιλοπατρία ή για χάρη της εθνικής οικονομίας.
Ε, λοιπόν, πέσατε έξω! Ηταν ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Αλαβάνος, στο ραδιοφωνικό σταθμό του κόμματός του, την περασμένη Παρασκευή! Αθωώνοντας πλήρως την πολιτική που ακολούθησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ο πρόεδρος του ΣΥΝ δεν έχει ιδέα ότι οι λαϊκές οικογένειες αναγκάζονται να ξοδεύουν για τη μόρφωση των παιδιών τους - από την πρώτη στιγμή που θα πατήσουν το πόδι τους στο σχολείο μέχρι την αποφοίτησή τους από το πανεπιστήμιο - πολλές δεκάδες χιλιάδες ευρώ! Δε γνωρίζει μάλλον ότι τα περισσότερα μεταπτυχιακά απαιτούν δίδακτρα, δε γνωρίζει ότι οι εταιρίες ήδη «αλωνίζουν» μέσα στις σχολές παραγγέλνοντας και χρηματοδοτώντας έρευνες για τα συμφέροντά τους...
Από αυτή τη θέση του ΣΥΝ όμως απορρέει και η υπεράσπιση του σημερινού πανεπιστημίου, της σημερινής εκπαίδευσης με όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά καθώς και η θέση του για αρμονική συνύπαρξη δημόσιας και ιδιωτικής εκπαίδευσης...
Η τροπή που έχει πάρει η εξαφάνιση του μικρού Αλεξ στη Βέροια, όπως είναι φυσικό, δημιουργεί αναστάτωση και στους εκπαιδευτικούς και προβληματισμό για το πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα παιδικής εγκληματικότητας. Οι ομοσπονδίες ΟΛΜΕ και ΔΟΕ βλέπουν τη λύση στη δημιουργία των λεγόμενων «Ζωνών Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας», ζητώντας να εφαρμοστούν άμεσα στις περιοχές που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα οξυμένα προβλήματα. Στο μυαλό έρχεται η Γαλλία όπου το συγκεκριμένο μέτρο έχει εφαρμοστεί σε υποβαθμισμένες περιοχές, δημιουργώντας σχολεία - γκέτο και εντείνοντας την ταξική κατηγοριοποίηση για τα παιδιά των φτωχών οικογενειών και των μεταναστών. Η εμπειρία έδειξε ότι ούτε τέτοια φαινόμενα αντιμετωπίστηκαν αποτελεσματικά ούτε διαμορφώθηκαν καλύτεροι όροι για την εκπαίδευση των παιδιών, τα οποία στη συντριπτική τους πλειοψηφία οδηγούνται στο «να μάθουν μια τέχνη». Και αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά ότι η διέξοδος στα προβλήματα, που τελικά αντανακλούν τα αδιέξοδα του συστήματος, δε βρίσκεται σε τέτοιες δοκιμασμένες και πολλαπλά αποτυχημένες συνταγές, αλλά στον αγώνα για το μετασχηματισμό του σχολείου, της κοινωνίας.
Ακόμη μία μαζική δολοφονία γυναικόπαιδων - κατά τα «πρότυπα» του Βιετνάμ - «μετρά» ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός, αυτή τη φορά στο Ιράκ. Τις προάλλες, η αμερικανική εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς» δημοσίευσε στοιχεία, που αποδεικνύουν πως όλοι οι άμαχοι που σκοτώθηκαν τον περασμένο Νοέμβρη στην ιρακινή πόλη Χαντίτα έφεραν τραύματα από σφαίρες, γεγονός που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τους ισχυρισμούς των πεζοναυτών ότι ήταν θύματα βόμβας τοποθετημένης στην άκρη ενός δρόμου.
«Αμερικανοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι λένε τώρα πως οι φόνοι ως 24 αμάχων, περιλαμβανομένων γυναικών και παιδιών, φαίνεται πως οφείλονται σε απρόκλητη επίθεση των πεζοναυτών», αναφέρει η εφημερίδα.
Βέβαια, δεν περιμέναμε την αμερικανική εφημερίδα να μας πει ότι ο ιμπεριαλισμός δολοφονεί γυναικόπαιδα και γενικά αμάχους. Πολύ περισσότερο, που τέτοιου είδους δημοσιεύματα από σημαίνοντα ΜΜΕ του ιμπεριαλισμού - πέρα από το ότι είναι αντικειμενικά χρήσιμα στην αντιιμπεριαλιστική πάλη - προοπτικά χρησιμοποιούνται και ως άλλοθι στην παλιά «λογική» του «καλού» και «κακού» πεζοναύτη.
Πάμπολλα είναι τα σχετικά, απάνθρωπα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού, που έχουν καταγραφεί τις τελευταίες δεκαετίες. Αλλωστε, ο ιμπεριαλισμός εξακολουθεί να δολοφονεί, ακόμη κι από χώρες απ' όπου εκδιώχθηκε. Προχτές, στο Βιετνάμ, τρία παιδιά της ίδιας οικογένειας, 6, 9 και 11 ετών, έχασαν τη ζωή τους όταν εξερράγη μια μικρή βομβίδα, απομεινάρι του πολέμου του Βιετνάμ με τις ΗΠΑ.
Δεν πρόκειται για τα μοναδικά θύματα, αφού οι νάρκες και οι βόμβες που «έσπειραν» οι Αμερικανοί στο Βιετνάμ σκοτώνουν εκατοντάδες ανθρώπους κάθε χρόνο, με τα περισσότερα θύματα να είναι παιδιά. Εκτιμάται ότι, από το το 1975, πάνω από 40.000 Βιετναμέζοι πολίτες έχουν τραυματιστεί ή σκοτωθεί από βόμβες και νάρκες που δεν είχαν εκραγεί, παρά τις επίμονες προσπάθειες των αρχών να αποναρκοθετήσουν τα χωράφια. Για να μην αναφερθούμε στις μακροχρόνιες και σοβαρές συνέπειες, που βασανίζουν ακόμη και σήμερα τον βιετναμέζικο λαό, από τη συστηματική και ευρεία χρήση χημικών όπλων, που είχαν κάνει οι ΗΠΑ.