ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Περί «κρατισμού»

Γρηγοριάδης Κώστας

Ωραίοι ...είναι οι κάθε λογής «αντικρατιστές», από τους κυβερνώντες της ΝΔ μέχρι τον Α. Παπανδρέου και ακόμη παραπέρα. Για όλα, ή σχεδόν όλα, τα μεγάλα και σοβαρά προβλήματα του λαού και της χώρας φταίει ο κρατισμός, λένε σε όλους τους τόνους και, βέβαια, καλούν σε «ριζικές αλλαγές και τομές» ή να «σπάσουν τα κλειστά συστήματα που στηρίζονται στον κρατισμό», όπως είπε προχτές ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στο συνέδριο του τελευταίου. Λες και το κράτος είναι κάτι το απρόσωπο και, κυρίως, έξω και πάνω από τη συγκεκριμένη κοινωνία, τις τάξεις και το πολιτικό σύστημα. Λες και δεν κυβερνούν τόσες δεκαετίες τώρα και δεν κανονίζουν, ανάμεσα στα άλλα, και τα του κράτους. Λες και δεν αποτελούν εξίσου κυβερνητικές - κρατικές πολιτικές και παρεμβάσεις, όπως όλες οι άλλες, και οι κάθε λογής ιδιωτικοποιήσεις, οι «απελευθερώσεις» και καπιταλιστικές διαρθρωτικές αλλαγές, που πρεσβεύουν και προωθούν σήμερα όλοι τους. Λες και δεν εξυπηρετούσαν πάντα την καπιταλιστική ανάπτυξη και τις εκάστοτε ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου, είτε με την «κοινωνικοποίηση» των «προβληματικών» και των χρεών τους (ΠΑΣΟΚ 1984 - 89), είτε με τις σημερινές αποκρατικοποιήσεις.

Ας σταματήσουν, επομένως, οι κάθε λογής «κρατο-φιλολογούντες», να διαστρεβλώνουν χυδαία την πραγματικότητα. Ολα όσα σέρνουν στον «κρατισμό» αφορούν στο καπιταλιστικό κράτος, στο δικό τους δημιούργημα, στις δικές τους αντιλαϊκές πολιτικές. Ο «αντικρατισμός» τους είναι στην πραγματικότητα το «φύλλο συκής» των πολύ χειρότερων για το λαό σχεδίων και επιδιώξεών τους.

Κανείς δεν τον πιστεύει...

Δυστυχώς, για σας και την πολιτική της κυβέρνησης στην οποία συμμετέχετε, κ. Παπαθανασίου, ούτε καν η «Καθημερινή» δε σας πιστεύει. Μπορεί, εσείς, να λέτε παντού όπου βρεθείτε, ότι τα όσα εξαγγείλατε προχτές δε συνιστούν απελευθέρωση του ωραρίου, αλλά σας ακούνε όλοι βερεσέ. Για παράδειγμα, ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος της «Καθημερινής» ήταν ο εξής: «Απελευθέρωση του ωραρίου σε όλη τη χώρα».

Και έτσι είναι τα πράγματα. Αυτό κάνετε. Απελευθερώνετε τη δύναμη και την ασυδοσία των λίγων μεγάλων επιχειρήσεων και αλυσίδων, ώστε να συγκεντρώσουν ακόμη περισσότερο στα χέρια τους το εμπόριο, τον τζίρο και τα κέρδη. Και καταδικάζετε τους εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες, εμπόρους και βιοτέχνες στο μαρασμό και την εξόντωση.

Αυτή είναι η αλήθεια. Είναι η αλήθεια της σύγχρονης καπιταλιστικής ανάπτυξης, του ευρωμονοδρόμου και της απάνθρωπης ζούγκλας της αγοράς. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο το γεγονός, πως τα ίδια πρεσβεύουν και οι λοιποί οπαδοί της ευρωένωσης, όπως η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Οσο, για τις υποσχέσεις που μοιράζετε, για θέσεις εργασίας και φτηνότερα προϊόντα, κρατηθείτε λίγο, για να μη... χρεοκοπήσετε. Οταν οι λίγοι πλούσιοι γίνονται ακόμη πλουσιότεροι και οι πολλοί φτωχοί ακόμη φτωχότεροι, όλα τ' άλλα είναι λόγια του αέρα...

Τυπική μόνον η ισότητα

Το σημερινό μέσο ημερομίσθιο των γυναικών με πλήρη απασχόληση αντιστοιχεί στο 80,41% του μέσου ημερομισθίου των ανδρών. Σε όσες εργάζονται με μερική απασχόληση το ποσοστό αυτό διαμορφώνεται στο 84,15%. Την εικόνα αυτή δίνουν τα επίσημα στοιχεία του ΙΚΑ για το μήνα Φλεβάρη του 2004 για τις εργαζόμενες γυναίκες... Γιατί υπάρχουν και αυτές που εργάζονται ανασφάλιστες, με ακόμη χειρότερες συνθήκες αμοιβών κι ακόμη περισσότερες, που είναι καταδικασμένες στην ανεργία. Στο 15,8% φτάνει η ανεργία στις γυναίκες το Γ' τρίμηνο του περασμένου χρόνου. Και μάλιστα στην ηλικιακή ομάδα 15 - 29 ετών η ανεργία των γυναικών εκτινάσσεται στο 27,5%.

Καθώς πλησιάζει η 8η Μαρτίου (Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας) τα στοιχεία αυτά έρχονται να επιβεβαιώσουν όχι μόνο την επικαιρότητα του γιορτασμού αλλά πριν απ' όλα την αναγκαιότητα τα ταξικά συνδικάτα να ρίξουν μεγαλύτερο βάρος στη δουλιά ανάμεσα στις εργαζόμενες γυναίκες, να εξειδικεύσουν τις παρεμβάσεις τους, να τραβήξουν περισσότερες γυναίκες στην πάλη για τα δικαιώματά τους.

Μετά τις επιστολές, τα SMS...

Ο αρχηγός τους έδωσε τον τόνο και οι υφιστάμενοι συνεχίζουν. Δεν έφτανε που ο Γιωργάκης Παπανδρέου έστελνε παντού επιστολές, ακόμα και σε ανθρώπους που ουδέποτε ασχολήθηκαν με το ΠΑΣΟΚ, για να τους ευχαριστήσει που τον στήριξαν στην αναρρίχησή του στην προεδρία και να τους καλέσει να συμμετάσχουν στις προσυνεδριακές και συνεδριακές εργασίες του κόμματός του, τώρα έρχονται και τα κατώτερα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να ακολουθήσουν αυτό το δρόμο. Χτες έφτασε σε κινητό συντάκτη του «Ρ» το ακόλουθο SMS: «ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΑΛΛΑΖΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ (3-6 ΜΑΡΤΙΟΥ). ΑΣ ΣΥΜΒΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΙ! ΘΕΟΔΩΡΑ (ΔΩΡΑ) ΠΑΠΑΔΑΚΗ - ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ». Αντε και καλή επιτυχία...

«Ενέσεις» αστυνομοκρατίας

105.869: Ο αριθμός αυτός είναι το σύνολο των πολιτών, Ελλήνων ή αλλοδαπών που τους τελευταίους μήνες υπέστησαν αστυνομικό έλεγχο.

Μαζικά και σωρηδόν, με μόνο στοιχείο τις υπόνοιες κάποιου αστυνομικού οργάνου, τους σταμάτησαν στο δρόμο και τους ζήτησαν τα στοιχεία τους. Κάποιοι από αυτούς ελέγχθηκαν σωματικά, ερευνήθηκαν τα αυτοκίνητά τους, οι «τυχεροί» προσήχθησαν και στα αστυνομικά τμήματα. Από τον περασμένο Μάη, η Αστυνομία με «στοχευμένες και επιλεκτικές δράσεις» έχει ξαμοληθεί ελέγχοντας πλατείες, δρόμους, σταθμούς, καταστήματα. Φανερός σκοπός είναι να επιδειχθεί έργο για την πάταξη της εγκληματικότητας. Κρυφός σκοπός είναι να συνηθίζουν οι πολίτες στην ιδέα πως με κατασταλτικά μέτρα και την αύξηση, ποιοτική και ποσοτική, των κατασταλτικών μηχανισμών, ενισχύεται η ασφάλειά τους και πατάσσεται η εγκληματικότητα.

Η πολιτική αυτή άρχισε από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζεται από την κυβέρνηση της ΝΔ. Η προβολή της εξασφαλισμένη από τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Μια πολιτική που κρύβει τις πραγματικές αιτίες γέννησης του φαινομένου που είναι η οικονομική «ανάπτυξη», η οποία συνδέεται με την έκρηξη των κοινωνικών προβλημάτων, τις τρομακτικές αντιθέσεις συγκέντρωσης πλούτου για τους λίγους, φτώχειας και εξαθλίωσης για τους πολλούς, υποβάθμισης του περιβάλλοντος όπου ζει και δουλεύει ο εργαζόμενος, απαξίωσης του εκπαιδευτικού συστήματος, καταβαράθρωσης του ασφαλιστικού συστήματος, τις πελατειακές σχέσεις, τη διαφθορά του κρατικού μηχανισμού.

Τα στοιχεία από τις δράσεις της ΕΛΑΣ με την κωδική ονομασία «Πόλις», αλλά και τις επιχειρήσεις - «σκούπα» σε πλατείες και ελεύθερους χώρους, όπως και αυτές που γίνονται με πρόσχημα την πάταξη του παρεμπορίου είναι χαρακτηριστικά. Η Αστυνομία είναι τόσο ...κοντά στον πολίτη, που, στα πλαίσια της πρώτης δράσης, ήρθε σε επαφή με 45.360 πολίτες το πρώτο δίμηνο του 2005. Μερικές εκατοντάδες βρέθηκαν φυγόδικοι ή φυγόποινοι. Οι περισσότερες παραβάσεις που καταγράφηκαν αφορούσαν παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας ή της υγειονομικής νομοθεσίας. Στο πλαίσιο του ελέγχου πλατειών πραγματοποιήθηκαν 59.649 έλεγχοι γενικά (σ.σ. οχήματα, άτομα κ.ά.), από το Μάη του 2004 έως το Γενάρη του 2005. Εγιναν 7.594 προσαγωγές και 735 συλλήψεις.

Η ένταση της αστυνομικής δράσης έχει πολλές παρενέργειες. Η περσινή έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για την αστυνομική αυθαιρεσία επισημαίνει ότι και για το 2003 εξακολούθησαν αμείωτες οι καταγγελίες πολιτών για προσβολές της προσωπικής τους ασφάλειας και ελευθερίας ή της τιμής και της προσωπικότητάς τους στο πλαίσιο συνήθων ελέγχων ή της κράτησής τους. Σε σχετική Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ που υποβλήθηκε από την βουλευτή Λιάνα Κανέλλη, ο υφυπουργός Δημόσιας Τάξης Χρήστος Μαρκογιαννάκης θεώρησε σχεδόν ...φυσικά τέτοια φαινόμενα, αναφέροντας πως «κάποια μεμονωμένα περιστατικά πάντα θα υπάρχουν». Αναφέρθηκε στη διαδικασία αναθεώρησης του πειθαρχικού Δικαίου των αστυνομικών, χωρίς να ανακοινώσει κανένα αποτέλεσμα από πειθαρχικές διαδικασίες που κινήθηκαν σε πρόσφατες περιπτώσεις αυθαίρετης βίας αστυνομικών.

Οι «ενέσεις» αστυνομοκρατίας έχουν «ανάγκη» το έγκλημα. Το έγκλημα έχει «ανάγκη» τις «ενέσεις» αστυνομοκρατίας. Και τα δυο φυτεύονται στο σώμα της κοινωνίας, για να μεγαλώνει ο φόβος. Οσο μεγαλώνει ο φόβος θα προωθούνται κι άλλα μέτρα καταστολής.

Γιώργος ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ

Τα αναδρομικά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΕΛΙΚΑ, ΤΙ έγινε με τα αναδρομικά του ΛΑΦΚΑ; Πριν από δυο μόνο μέρες, ο Γιώργος Αλογοσκούφης με τον Πέτρο Δούκα και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης μίλαγαν για ανύπαρκτες αντοχές της οικονομίας και ανάγκη τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων.

Χτες, ο Κ. Καραμανλής, μίλησε για πολιτική απόφαση και ανακοίνωσε την καταβολή ενός μικρού μόνο μέρους των αναδρομικών και, μάλιστα, σε δόσεις. Κι όλ' αυτά, μετά το βρώμικο «μεγάλο κόλπο» της κυβέρνησης, με την απόσυρση στο παρά πέντε της προσφυγής στο Ελεγκτικό Συνέδριο.

Ενα είναι το συμπέρασμα: Η σθεναρή διεκδίκηση φέρνει αποτέλεσμα. Δεν αλλάζει, βέβαια, ριζικά τα πράγματα. Ούτε καν επιστρέφει το σύνολο των κλοπιμαίων. Σίγουρα, όμως, αποτελεί μια νίκη των συνταξιούχων, πρώτα και κύρια και των εργαζομένων γενικότερα.

ΠΑΛΙΑ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ το έλεγαν «συμβόλαιο με το λαό» τώρα το λένε ...«συμφωνία», όπως προκύπτει από όσα είπαν και ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Κώστας Σημίτης στο συνέδριό τους.

Ποια ακριβώς είναι η διαφορά δεν είμαστε σε θέση να την εντοπίσουμε, αν και ο «όρος» συμφωνία μοιάζει λίγο πιο ...ανεπίσημος. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αυτό το κόμμα έχει ιστορικά αποδείξει τι εννοεί, όταν μιλά για «κοινωνικά συμβόλαια» και «συμφωνίες».

Ξέρετε άλλωστε πως είναι αυτά τα πράγματα. Οταν βγάλεις κακό όνομα, δύσκολα σε ξανα - εμπιστεύεται κανείς.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ (είτε περισσότερο, είτε λιγότερο) φανερά οι επιχειρηματικές κινήσεις στον χώρο των ΜΜΕ, όπως διαβάζουμε. Το τοπίο αλλάζει και ...παραμένει ίδιο ταυτόχρονα μια και συμμαχίες διαμορφώνονται, συγχωνεύσεις ψήνονται, συμφωνίες τελειώνουν, αλλά σχεδόν οι ίδιοι παραμένουν στα πράγματα.

Και δεν αναφερόμαστε βέβαια σε πρόσωπα και εταιρίες. Για τα συμφέροντα μιλάμε που θα συνεχίσουν να ελέγχουν το ...προϊόν πλέον της ενημέρωσης, όσο κι αν μεταβάλλονται τα ποσοστά των «βασικών μετόχων».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Διάνα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πράγματι, έκανε... διάνα ο πρόεδρος του ΣΥΝ. Δε θα μπορούσε να βρει την καλύτερη χρονική στιγμή, τον καλύτερο τόπο και τον καλύτερο τρόπο, για να πετύχει μ' ένα σμπάρο τρία τρυγόνια: Πρώτον, να επιδώσει τα «διαπιστευτήριά» του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Δεύτερον, να δηλώσει τον πλήρη και ολοκληρωτικό «απογαλακτισμό» του απ' το κομμουνιστικό του παρελθόν και, τρίτον, να δώσει απτές και αδιαμφισβήτητες αποδείξεις, ότι η διαβόητη «ενωτική επίθεση» του ΣΥΝ στο ΚΚΕ είναι αποκλειστικά και μόνον μια τακτική εντυπωσιοθηρίας και απόπειρα πλαγιοκόπησης του τελευταίου.

Χτες και, μάλιστα, από το βήμα του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, απαντώντας σε κριτική στελέχους του τελευταίου, ότι «δεν έχει ξεπεράσει την παλιά κομμουνιστική αναφορά του και ο σκοπός του είναι να παρασύρει τον ΣΥΝ όσο πιο κοντά στο ΚΚΕ», παρουσίασε το ΚΚΕ και τους κομμουνιστές, ως παπαγάλους, που αναμασούν στερεότυπα σε όλη τη διάρκεια της υπερεκατοντάχρονης ζωής τους, ό,τι μάθουν μέχρι να γίνουν δύο χρονών. Και συμπλήρωσε, απευθυνόμενος στους συνέδρους του ΠΑΣΟΚ: «Ολοι εμείς δεν είμαστε παπαγάλοι. Είμαστε άνθρωποι».

Και σ' ανώτερα...

Η έκθεση του κ. Γκαργκάνα...

Αποκαλυπτική ήταν η πρόσφατη έκθεση για τη νομισματική πολιτική του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ), Ν. Γκαργκάνα. Οχι, τόσο ή κυρίως, για την επιβαλλόμενη - πάντα, σύμφωνα με τον διοικητή της ΤτΕ - και πολύ περισσότερο αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική, όσο για την ένταση και την επιτακτικότητα που τη χαρακτήριζε. ΄Η προχωρούμε άμεσα και αποφασιστικά - λέει ο κ. Γκαργκάνας - στη δημοσιονομική προσαρμογή (ακόμη σκληρότερη πολιτική λιτότητας) και σε ευρείας έκτασης και βάθους διαρθρωτικές αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα, τις εργασιακές σχέσεις, το σύστημα Υγείας, κλπ., κλπ. ή θα υπάρξουν σοβαρές συνέπειες για τις προοπτικές ανάπτυξης. Με άλλα λόγια, προβλέπει κίνδυνο σοβαρής οικονομικής κρίσης και ό,τι αυτή συνεπάγεται.

Πράγματι, έτσι έχουν τα πράγματα. Δύο δρόμοι ανάπτυξης στέκουν μπροστά στη χώρα. Ο ένας είναι ο περιγραφόμενος από τον κ. Γκαργκάνα. Η παραπέρα ανάπτυξη του ελληνικού καπιταλισμού και τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας απαιτούν επιτακτικά τις προτεινόμενες αντιλαϊκές διαρθρωτικές αλλαγές. Και δεν έχει διαφορετική γνώμη η κυβέρνηση, βέβαια. Απλά, βρίσκεται στη φάση της διαμόρφωσης του ανάλογου κλίματος. Αλλωστε, τα ίδια λένε ο ΟΟΣΑ, το ΔΝΤ, η Κομισιόν, η στρατηγική της Λισαβόνας, κλπ. Τα ίδια λέει, ουσιαστικά, και ο Γ. Παπανδρέου, όταν αναφέρεται στις «αναγκαίες και τολμηρές τομές», υποσχόμενος, βέβαια, ότι είναι ο καταλληλότερος για την υλοποίησή τους και ο ικανότερος για την εξασφάλιση της απαραίτητης «κοινωνικής συναίνεσης».

Οπως Αμερική...

Καθόλου τυχαία, βέβαια, δεν είναι η άκρως προσωποκεντρική εικόνα του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, που γίνεται τις μέρες αυτές στο Φάληρο. Ολες οι φωτογραφίες εικονίζουν τον Γιώργο Παπανδρέου, τα συνθήματα σε αφίσες και γιγαντοοθόνες επαναλαμβάνουν φράσεις, που έχει πει τους τελευταίους μήνες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ενώ ακόμη και η έκθεση φωτογραφιών, που έχει στηθεί πίσω από τις κερκίδες, εικονίζουν μόνον τον ίδιο και την οικογένειά του.

Και μετά, μιλάνε για «δημοκρατική συμμετοχή», κλπ., κλπ., ενώ «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους», όταν τους λένε ότι μοιάζουν όλο και περισσότερο με τα αμερικάνικα κόμματα...

... και ο άλλος δρόμος ανάπτυξης

Γι' αυτό και το ΚΚΕ, εκτός της καθημερινής και ασίγαστης πάλης του για την υπεράσπιση των λαϊκών δικαιωμάτων και την απόκρουση της κεφαλαιοκρατικής επίθεσης, προτάσσει και προβάλλει την επιτακτική ανάγκη της οικοδόμησης του Λαϊκού Μετώπου. Γιατί, εκτός του προαναφερόμενου και βαθιά αντιλαϊκού δρόμου της πλουτοκρατίας, υπάρχει και ο άλλος δρόμος ανάπτυξης της χώρας. Ο δρόμος της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, που θα έχει στο κέντρο της προσοχής του και, ταυτόχρονα, βασικό κίνητρο ανάπτυξης την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού και όχι τα επιχειρηματικά κέρδη και το κυνήγι τους.

Αυτοί είναι οι δυο δρόμοι ανάπτυξης της χώρας. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. Οπως δυο είναι οι τάξεις της καπιταλιστικής μας κοινωνίας και τα αντιδιαμετρικά αντίθετα συμφέροντά τους. Η εργατική τάξη, που παράγει τον κοινωνικό πλούτο και οι εκμεταλλευτές της, που καταληστεύουν το μόχθο της πρώτης.

Αυτή είναι η αντικειμενική πραγματικότητα. Και δεν αλλάζει με τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Ούτε με τις καλλιεργούμενες από διάφορους αυταπάτες και ψεύτικες προσδοκίες, συγχύσεις και αποπροσανατολιστικές θεωρίες και αντιλήψεις. Οσο πιο γρήγορα απεγκλωβιστούν οι εργαζόμενοι από τις κάθε λογής παγίδες. Οσο πιο γρήγορα χειραφετηθούν και κάνουν πραγματικά δική τους υπόθεση όλα όσα καθορίζουν τη ζωή τους, τόσο το καλύτερο για τους ίδιους και τη χώρα συνολικά.

Το ωράριο

Πολυκαταστήματα και πολυεθνικές απαιτούν και η κυβέρνηση σε διατεταγμένη υπηρεσία ικανοποιεί τις αξιώσεις τους. Αυτή τη φορά προωθεί την απαίτησή τους για απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων, ολοκληρώνοντας το «έργο» που άρχισε το ΠΑΣΟΚ. Το σχέδιο νόμου προβλέπει διεύρυνση της λειτουργίας των μαγαζιών τις καθημερινές και δίνει τη δυνατότητα στους νομάρχες να καθορίζουν τι θα ισχύει την Κυριακή, χωρίς πλέον το πρόσχημα «τουριστική περιοχή».

Από τις κυβερνητικές επιλογές και στο βαθμό που πάρει σάρκα και οστά το συγκεκριμένο νομοθέτημα, είναι φανερό ότι οι μόνοι που εξυπηρετούνται είναι οι μεγαλοεργοδότες και το μεγάλο λιανεμπορικό κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο. Κι αυτός είναι ο στόχος της κυβέρνησης. Και επειδή στόχος είναι η εξυπηρέτηση αυτών, ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι στέλνονται στον Καιάδα. Και μιλάμε για χιλιάδες εργαζόμενους στο εμπόριο και εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους.

Για τους εμποροϋπαλλήλους οι ρυθμίσεις σημαίνουν ένταση της εκμετάλλευσης μέσα από τη διεύρυνση της μερικής απασχόλησης και των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, με τα 340 ευρώ το μήνα, των ωρομίσθιων, των απλήρωτων υπερωριών, συνθηκών που οι εργοδότες έχουν καθιερώσει μέσα από τις αλλεπάλληλες ανατροπές στο ωράριο και τις αντεργατικές ρυθμίσεις που έχουν επιβληθεί απ' όλες τις τελευταίες κυβερνήσεις. Για τους ΕΒΕ η απελευθέρωση του ωραρίου ισοδυναμεί με επιδείνωση της θέσης τους και για χιλιάδες από αυτούς με τη χαριστική βολή. Είναι αυτονόητο ότι ένα ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων από το πρωί μέχρι το βράδυ επτά ημέρες την εβδομάδα ισοδυναμεί με βιολογική εξόντωση. Οι αυτοαπασχολούμενοι δεν είναι δυνατό να αντεπεξέλθουν σε τέτοιες συνθήκες δουλιάς, στο λειτουργικό κόστος και στον άνισο ανταγωνισμό με τις πολυεθνικές και τα πολυκαταστήματα. Οσο για τους εργαζόμενους, αυτό που τους λείπει για να κάνουν τις αγορές τους με ...«περισσότερη άνεση», όπως αρκούντως προκλητικά ισχυρίστηκε ο υφυπουργός Ανάπτυξης, δεν είναι παραπάνω ώρες λειτουργίας των μαγαζιών, αλλά μεγαλύτερο εισόδημα για να μπορέσουν να το διαθέσουν στα άδεια ταμεία των μαγαζιών. Η επικράτηση των μεγάλων αλυσίδων και των μονοπωλίων, δε, που φέρνουν από κοντά αυτές οι ρυθμίσεις, μόνο θετικές επιπτώσεις δεν κουβαλάει για την τσέπη των καταναλωτών και την ποιότητα των προϊόντων.

Το πρότυπο της αγοράς της Ιρλανδίας ή της Λετονίας, με τα ανοιχτά μαγαζιά μέρα - νύχτα όλη την εβδομάδα, που οραματίζεται η κυβέρνηση - όπως το παραδέχτηκε ουσιαστικά ο υφυπουργός - για τους εργαζόμενους, τους ΕΒΕ, τους καταναλωτές θα αποδειχτεί εφιάλτης. Γι' αυτό και όλοι τους, από τη δική του σκοπιά ο καθένας και όλοι μαζί από κοινού έχουν κάθε λόγο να αντισταθούν στη φρίκη που τους επιφυλάσσει το κυβερνητικό όραμα. Για τη διεκδίκηση του δικαιώματος για δουλιά, για ανθρώπινο ωράριο, για αμοιβές που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες των οικογενειών τους, για αξιοπρεπή διαβίωση. Μπροστά στα νέα σχέδια κυβέρνησης και μονοπωλίων έχουν μόνο ένα δρόμο: να τα ανατρέψουν. Να ενώσουν τις δυνάμεις τους διεκδικώντας 7ωρο, 5ήμερο, 35ωρο, 1.200 ευρώ μισθό, 960 ευρώ σύνταξη, ωράριο υποχρεωτικό για όλα τα καταστήματα με την Κυριακή υποχρεωτική αργία, τρία απογεύματα κλειστά και όχι πάνω από 48 ώρες την εβδομάδα.