Μια έκφραση των επιπτώσεων από τις τραγικές ελλείψεις προσωπικού στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» αποτελούν οι διαπιστώσεις της Ελληνικής Εταιρείας Εντατικής Θεραπείας, για την έξαρση των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων στις δύο Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) τους τελευταίους μήνες. Το θέμα ήρθε στο φως μετά από δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος». Οπως προκύπτει από τα έγγραφα που αντάλλαξαν η Επιτροπή Λοιμώξεων του νοσοκομείου, ο διευθυντής των Μονάδων και η διοίκηση, το Γενάρη του 2009, η έξαρση του προβλήματος οφείλεται σε σημαντικό βαθμό, μεταξύ άλλων, στην έλλειψη προσωπικού στις ΜΕΘ, αλλά και στις ανεπαρκείς δαπάνες για αναλώσιμα υλικά προφύλαξης (γάντια, στολές μιας χρήσης κ.ά.). Η ελάχιστη σύνθεση προσωπικού για να υπάρχει ασφάλεια στη ΜΕΘ είναι 1 νοσηλευτής ανά 2 κλίνες ΜΕΘ, ενώ σήμερα στη βραδινή βάρδια στις ΜΕΘ του Ευαγγελισμού ένας νοσηλευτής είναι υπεύθυνος για 5 κλίνες ΜΕΘ! Το Σωματείο έχει επισημάνει επανειλημμένα ότι για την ασφαλή λειτουργία των 96 ειδικών κλινών του νοσοκομείου (ΜΕΘ, ΜΑΦ κ.ά.) απαιτείται η πρόσληψη τουλάχιστον 100 νοσηλευτών. Ομως το προσωπικό αντί να αυξάνει, μειώνεται καθημερινά, όπως καταγγέλλουν και οι εργαζόμενοι που τις τελευταίες μέρες βρίσκονται ξανά σε διαρκείς κινητοποιήσεις.
Η λαθροχειρία της «ΑΥΓΗΣ»...
«Το ΚΚΕ... ανακάλυψε τον Ελαιώνα!», είναι ο τίτλος της χτεσινής «Αυγής», στο ρεπορτάζ της ανακοίνωσης του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, για το θέμα. Και η πρώτη πρόταση έχει ως εξής: «Με καθυστέρηση αρκετών μηνών το ΚΚΕ... ανακάλυψε τον Ελαιώνα!». Τώρα, είτε περί προκλητικής άγνοιας πρόκειται, είτε περί φτηνής αντιΚΚΕ τύφλωσης.
Το θέμα του «Ελαιώνα» και της «Διπλής Ανάπλασης» όχι μόνο δεν είναι των τελευταίων μηνών (σ.σ.: μήπως επειδή ο ΣΥΝ το ανακάλυψε τους τελευταίους μήνες, νομίζουν πως έτσι είναι;), αλλά κρατά εδώ και 3,5 χρόνια. Στις 15/11/2005 υπάρχει η πρώτη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αθήνας (με τις ψήφους τριών παρατάξεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και της παράταξης του Γ. Δημαρά), επί δημαρχίας Ντ. Μπακογιάννη, όπου αποφασίζεται η «Διπλή Ανάπλαση». Η «Συμπαράταξη για την Αθήνα» - που στηρίζεται και από το ΚΚΕ - καταψηφίζει.
Στις 29 Νοέμβρη του 2005 - μόλις 15 μέρες μετά την πρώτη απόφαση - κατατίθεται στη Βουλή Ερώτηση του ΚΚΕ, που υπογράφεται από τρεις βουλευτές και ανάμεσα στα άλλα τονίζεται ότι «στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι να εξυπηρετηθούν πλήρως οι απαιτήσεις και τα επιχειρηματικά συμφέροντα της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, με την παραχώρηση μεγάλης έκτασης, για την κατασκευή και εκμετάλλευση νέου γηπέδου».
... και η πραγματικότητα
Ωστόσο, αυτή δεν είναι η μοναδική παρέμβαση. Ενδεικτικά, αναφέρουμε:
Στις 19 Ιούλη 2006, στη Βουλή, ψηφίζεται από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, η τροπολογία που παραχωρεί στην ΠΑΕ ΠΑΟ δημόσια γη στην περιοχή του Ελαιώνα. Το ΚΚΕ καταψηφίζει.
Στις 13 Απρίλη 2007, όταν οι μπουλντόζες ξεκινούν τις κατεδαφίσεις, το ΚΚΕ, με σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ, καταδικάζει την εκχώρηση και την παράδοση του χώρου στα κερδοσκοπικά συμφέροντα.
Στις 2 Αυγούστου 2007, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ με ανακοίνωσή του σημειώνει «ούτε ένα στρέμμα τσιμέντο, καμιά εκχώρηση σε ιδιώτες», όπου μιλά για την «τσιμεντοποίηση και των τελευταίων ελεύθερων χώρων», ανάμεσα στους οποίους είναι και ο Ελαιώνας.
Στα παραπάνω, δε συμπεριλαμβάνουμε τα δεκάδες ρεπορτάζ του «Ρ» για το θέμα. Ας ψάξουν να τα βρουν. Θα τους φανούν χρήσιμα, ειδικά τώρα που συναντώνται με τους μεγαλοεπιχειρηματίες της εταιρείας του ΠΑΟ για να σχεδιάσουν μαζί το πώς πρέπει να γίνει το νέο γήπεδο...
Εκκλησιαστικές ... επενδύσεις
Τόσος «ντόρος» έγινε για την περίφημη υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου, φαίνεται όμως ότι οι κυβερνώντες (και όχι μόνο) ...δε βάζουν μυαλό, γιατί προφανώς δε θέλουν να βάλουν.
Ετσι στον «αναπτυξιακό» νόμο που συζητείται αυτές τις μέρες στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής υπάρχουν ρυθμίσεις που θεσμοθετούν τη δυνατότητα των Μητροπόλεων και της Εκκλησίας της Ελλάδας να κάνουν επενδύσεις και να δημιουργούν εταιρείες (ακόμη και παράκτιες) γι' το σκοπό αυτό, όπως ακριβώς τα μοναστήρια.
Το συγκεκριμένο άρθρο σχολίασε σκωπτικά ο βουλευτής του ΚΚΕ Νίκος Γκατζής, ρωτώντας αν «θα ...στείλουμε και κανένα τελεσίγραφο στον Εφραίμ» για να είναι ενήμερος. Αν αναρωτιέστε τι είπε για το συγκεκριμένο άρθρο το ΠΑΣΟΚ, είναι πολύ εύκολο να σας πληροφορήσουμε: Απολύτως τίποτε...
Με αφορμή μια ανακοίνωση
Δεν υπάρχει χειρότερο σαράκι στο συνδικαλιστικό κίνημα από τις δυνάμεις που προσπαθούν να δηλητηριάσουν τους εργατικούς αγώνες με το φαρμάκι του συμβιβασμού, καλλιεργώντας την ηττοπάθεια και τον «κοινωνικοεταιρισμό», προσπαθώντας να πείσουν τους εργάτες ότι έχουν κοινά συμφέροντα με τους εργοδότες. Σ' αυτή την άθλια και διαχρονική επιχείρηση, οι οπορτουνιστές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ διεκδικούν ολοένα και πιο αναβαθμισμένο ρόλο. Συμβάλλουν, έτσι, στο βαθμό που τους αναλογεί, στη δημιουργία αναχωμάτων ενάντια στη ριζοσπαστικοποίηση των εργαζομένων, ιδιαίτερα σε συνθήκες και περιόδους όξυνσης της ταξικής πάλης.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο κλάδος της κλωστοϋφαντουργίας. Εκεί όπου οι δυνάμεις της συναίνεσης, με πρωτομάστορες τους συνδικαλιστές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, έχουν βαλθεί να μετατρέψουν τους - απλήρωτους για μήνες - εργαζόμενους της «Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας» σε όχημα για την επαναχρηματοδότηση του Λαναρά. Αποκαλυπτικό της συνείδησης που θέλουν να καλλιεργήσουν στους εργάτες είναι το περιεχόμενο της προκήρυξης που συνέταξαν οι πλειοψηφίες της συναίνεσης και μοιράστηκε στους διερχόμενους οδηγούς κατά την πρόσφατη κινητοποίηση των κλωστοϋφαντουργών της «Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας», στα διόδια των Μαλγάρων στη Θεσσαλονίκη. Ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
«Εμείς οι εργαζόμενοι στην "Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία" (...) σας γνωστοποιούμε την απόφασή μας να αντιδράσουμε δυναμικά στον εμπαιγμό που αντιμετωπίζουμε (...) σχετικά με τη χρηματοδότηση της εταιρείας (...) Εξαναγκαζόμαστε, να προβούμε σε ακραίες ενέργειες (σ.σ. αποκλεισμό των διοδίων). Το επιχειρησιακό σχέδιο που έχει εκπονηθεί και έχει τεθεί σε λειτουργία από το 2005, διασφαλίζει τη βιωσιμότητα της εταιρείας καθώς και την περαιτέρω ανάπτυξή της. Το τελευταίο χρονικό διάστημα από κοινού με τη διοίκηση της εταιρείας (...) κατορθώσαμε να διασφαλίσουμε έστω και τη μερική λειτουργία των παραγωγικών μας μονάδων και να διατηρήσουμε το βασικό πελατολόγιό μας (...) Η τακτική που ακολουθούν τα υπουργεία Οικονομίας, Οικονομικών και Εργασίας καταδικάζουν ανεξήγητα και προκλητικά την προσπάθεια εξυγίανσης που είχε υλοποιηθεί με πραγματικά εντυπωσιακά αποτελέσματα μέχρι και το 2007, οπότε και ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση της».
Αυτός είναι ο εργοδοτικός συνδικαλισμός. Αντιλαμβάνεται την εργοδοσία σαν «συνέταιρο» των εργαζομένων και καταγγέλλει την κυβέρνηση επειδή δεν αναγνωρίζει τα συμφέροντα και τις καλές προθέσεις της εταιρείας. Χαιρετίζει τις προσπάθειες «εξυγίανσης» που μέχρι σήμερα έχουν οδηγήσει μόνο σε λουκέτα και σε εκατοντάδες απολύσεις, στο όνομα του να σωθούν δήθεν προσωρινά κάποιες από τις θέσεις εργασίας στον Ομιλο. Συμπαραστέκεται στις «δυσκολίες» που περνάει η εργοδοσία λόγω της «αρνητικής οικονομικής συγκυρίας» (άραγε από πού προέκυψε αυτή η «συγκυρία») και στηρίζει την παραπέρα εφαρμογή του σχεδίου εξυγίανσης, που σύμφωνα με τις εργοδοτικές εξαγγελίες προβλέπει νέες απολύσεις, νέα λουκέτα.
Το κυριότερο; Προσπαθεί να καλλιεργήσει στους εργαζόμενους συνείδηση σύμμαχου της εργοδοσίας, σε μια φάση του αγώνα που υπάρχουν αντικειμενικά οι προϋποθέσεις για τους εργάτες και στο συγκεκριμένο Ομιλο να βγάλουν ουσιαστικά συμπεράσματα και με επιθετικά αιτήματα να κολλήσουν στον τοίχο το Λαναρά και την πολιτική που υπηρέτησε πιστά και συνεχίζει να υπηρετεί την κερδοφορία του. Αυτή είναι η συνεισφορά των δυνάμεων του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στη μεγαλοεργοδοσία. Το ότι μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, διαθέτει τις όποιες δυνάμεις του στην προσπάθεια να μην ριζοσπαστικοποιηθούν οι εργατικοί αγώνες. Σαν τέτοιους πρέπει να τους αντιμετωπίσουν συνολικά οι εργαζόμενοι. Σαν τέτοιους πρέπει να τους απαντήσουν και οι εργάτες στα εργοστάσια του Λαναρά.
Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ
Από προγράμματα πάνε καλά...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΗΤΑΝ αγχωμένοι με το θέμα, τους πληροφορούμε ότι διαθέτουμε ως χώρα ένα (ακόμη) «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης». Με την υπογραφή του νέου υπουργού Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου...
Εκτός από την υπογραφή βέβαια, δεν άλλαξε και τίποτε άλλο, όμως - όπως και να το κάνουμε - είναι κι αυτή μια ανανέωση.
Α, να μην το ξεχάσουμε: Από τους βασικούς στόχους του προγράμματος είναι η «στήριξη των ασθενέστερων στρωμάτων».
Διότι γι' αυτό τα φτιάχνουν τα προγράμματα αυτά. Οχι για να κερδίζουν οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι και οι εφοπλιστές, όπως λένε αυτοί οι ...οπισθοδρομικοί που δεν καταλαβαίνουν «γρι» από την παγκόσμια οικονομία και τις προκλήσεις της.
Αντε λοιπόν να το χαιρόμαστε το νέο μας πρόγραμμα που θα μας κάνει να περάσουμε τόσο όμορφα όπως και τα προηγούμενα του Αλογοσκούφη.
(Ο οποίος παρεμπιπτόντως έχει εξαφανιστεί και δεν μπορεί να τον βρει ο ελληνικός λαός για να του εκφράσει τις ...αυθόρμητες ευχαριστίες του).
ΠΟΛΥ ΜΠΕΡΔΕΜΑ βρε παιδί μου σε αυτή τη συνάντηση Γ. Παπανδρέου - Αλ. Αλαβάνου! Αλλά στο τέλος ...κάτι βγήκε.
Και «προγραμματικές διαφορές» βρήκανε, και «θέματα σύγκλισης» βρήκανε, και «κοινές πρωτοβουλίες» ανακαλύψανε...
Κάπως σαν το ...επίδοξο ζευγαράκι. Και τα δύο μέρη διστάζουν να έρθουν σε επαφή. Ομως όταν έλθουν, λύνεται η γλώσσα. Μιλάνε με τις ώρες και «ανακαλύπτουν πράγματα» ο ένας για τον άλλον...
Γενικώς επικράτησε μια ...καλοδιάθετη θολούρα όπου τα πράγματα είναι «κι έτσι» είναι «κι αλλιώς» και «μπορούν να γίνουν κι έτσι» αλλά «μπορούν να γίνουν κι αλλιώς».
Ομως - όπως αμφότεροι δήλωσαν - επρόκειτο για μια «ειλικρινή συζήτηση» εξ ου και εντόπισαν ...τόσα πολλά.
Τη μεταξύ τους ειλικρίνεια δεν μπορούμε να την ελέγξουμε. Με την ειλικρίνειά τους όμως προς τον ελληνικό λαό για τις προθέσεις και το πού το πάνε, προφανώς ...κάτι δεν πάει καλά.
Γρηγοριάδης Κώστας
Πάντως στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή λίγο νωρίτερα για τους αγρότες, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ ήταν σύμφωνοι σε δύο πράγματα: Οτι η κυβέρνηση «δεν έχει εθνική στρατηγική» και στο ότι ...δε φταίει η Ευρωπαϊκή Ενωση.
Υπέρ ποιου κράτους;
Γρηγοριάδης Κώστας
Αυτό πάει να πει οπορτουνισμός. Να λες σε κάθε ακροατήριο αυτό που θέλει να ακούσει. Ή μάλλον να πλασάρεις «λύσεις» για όλους. Ετσι έκανε προχτές ο πρόεδρος του ΣΥΝ μιλώντας σε εργαζόμενους των κλωστηρίων Λαναρά, ζητώντας την κρατικοποίηση του μεριδίου που έχει ο Λαναράς στις επιχειρήσεις του. Την ίδια στιγμή ο ΣΥΝ με απανωτές ανακοινώσεις του και Ερωτήσεις στη Βουλή, ζητάει τη χρηματοδότηση του ομίλου για να υλοποιηθεί το «σχέδιο εξυγίανσης», που βέβαια μεταξύ άλλων προβλέπει συρρίκνωση θέσεων εργασίας και λουκέτο σε μονάδες. Ομως δεν τίθεται μόνο θέμα διγλωσσίας. Αλλωστε, μας έχει συνηθίσει ο ΣΥΝ σε τέτοια. Αραγε, ποιο είναι αυτό το κράτος που θα κρατικοποιήσει τον Λαναρά; Το κράτος της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ; Το κράτος του κεφαλαίου; Το κράτος του κάθε κεφαλαιοκράτη Λαναρά; Από αυτό το κράτος περιμένει «λύσεις» ο Α.Τσίπρας; Αυτό το κράτος, και τέτοιες κρατικές επιχειρήσεις τις έχει γνωρίσει ο ελληνικός λαός και το έχει πληρώσει πολύ ακριβά. Οσο για την άποψη που διατύπωσε ο Α.Τσίπρας ότι η κυβέρνηση θεωρεί πως ο κλάδος της κλωστοϋφαντουργίας έχει πεθάνει, αποσιωπά σκόπιμα ότι αυτή την άποψη ενστερνίζεται και η Ευρωπαϊκή Ενωση και αυτό προωθεί με αντίστοιχα μέτρα. Αλλά βλέπεις στη φιλοευρωπαϊκή πολιτική του ΣΥΝ δε χωράει η κριτική στην ΕΕ.
«Διέξοδος» υπέρ των τραπεζών
Παντελώς αστήρικτοι και αστείοι οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης ότι τάχα με την τοποθέτηση των «επιτρόπων» στα ΔΣ των τραπεζών τις επόμενες μέρες, η κυβέρνηση θα αποκτήσει τον έλεγχο ώστε τα 28 δισ. ευρώ να κατευθυνθούν στα λαϊκά νοικοκυριά, τους αυτοαπασχολούμενους, σε «φτηνά» στεγαστικά δάνεια κ.ο.κ. Πρώτα απ' όλα επειδή η ίδια φρόντισε ώστε οι επίτροποι να έχουν διακοσμητικό ρόλο και στην καλύτερη περίπτωση να είναι, όπως είπε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, «το αυτί και το μάτι» της κυβέρνησης στις τράπεζες. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορούν να επηρεάσουν τις αποφάσεις των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, τα οποία παίρνουν τα 28 δισ. ευρώ ακριβώς για να τα διαθέσουν για τους δικούς τους σκοπούς, για να ενισχύσουν δηλαδή τη θέση τους και την κερδοφορία τους. Η κυβέρνηση δεν μπορεί επίσης, παρά τους φραστικούς λεονταρισμούς, να αποτρέψει τις διοικήσεις των τραπεζών να διοχετεύσουν ένα μέρος από το «πακέτο» για την ενίσχυση των θυγατρικών τους στα Βαλκάνια και αλλού. Πήραν άλλωστε το «πράσινο φως» από την Κομισιόν, στην οποία είχαν προσφύγει για το σκοπό αυτό... Με λίγα λόγια, αυτό που αποδεικνύεται στην πράξη πλέον είναι ότι τα 28 δισ. ευρώ χαρίστηκαν στις τράπεζες, ακριβώς γιατί αυτό είναι το «σχέδιο εξόδου» από την κρίση...
Αιρετοί σε ρόλο εργοδότη
«
Σύμβαση έργου με 12.000 ευρώ για ένα χρόνο είναι μια χαρά για έναν εργαζόμενο και μάλιστα νέο». Η παραπάνω φράση δεν ανήκει σε κάποιον εργοδότη, αλλά στον αντιδήμαρχο - στέλεχος του ΠΑΣΟΚ - στον «πρασινορόζ» Δήμο Ελευσίνας, κατά την πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, το οποίο ενέκρινε προσλήψεις περίπου 60 εργαζόμενων με ελαστικές μορφές απασχόλησης. Η κυνική αυτή ομολογία δεν ξαφνιάζει, με δεδομένο ότι εδώ και χρόνια έχουν ξεσκεπαστεί οι αιρετοί εκπρόσωποι ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ για το ρόλο που έχουν αναλάβει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Να προωθήσουν δηλαδή όλα τα αντεργατικά μέτρα των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και ταυτόχρονα να περάσουν στη συνείδηση των εργαζομένων και κυρίως των νέων ότι πρέπει να αποδεχτούν αυτές τις μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις. Να είναι και ευχαριστημένοι δηλαδή αν βρουν δουλειά με τη μορφή παροχής υπηρεσιών για ένα χρόνο με 700 ευρώ ουσιαστικά, αν αφαιρέσεις την ασφάλεια ή με συμβάσεις ορισμένου χρόνου για 2, 4 ή 8 μήνες και μετά άντε πάλι στη γύρα για δουλειά. Να ξεχάσουν τη μόνιμη και σταθερή εργασία, την ασφάλιση και φυσικά για σύνταξη ούτε λόγος. Αυτό είναι το μέλλον που τους επιφυλάσσουν. Γι' αυτή τους τη θέση πρέπει να τιμωρηθούν πολιτικά από τους εργαζόμενους.
Τσάκισμα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
Οι μεγάλες και μαχητικές αγροτικές κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη, δεν έφεραν στην επιφάνεια μόνο τα τεράστια προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζει η μικρομεσαία αγροτιά, αλλά ανέδειξαν ότι αυτά εδράζονται στο πεδίο της εφαρμοζόμενης πολιτικής, με την ΚΑΠ να θερίζει το εισόδημα και τις καλλιέργειές τους στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος παραγωγής. Ανέδειξαν συγχρόνως ότι για την πραγματική τους λύση προς όφελος του φτωχού αγροτικού κόσμου και όλων των λαϊκών στρωμάτων είναι αναγκαία η αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών και η ανατροπή αυτής της πολιτικής.
Η δραματική μείωση της τιμής των προϊόντων και των εισοδημάτων της μικρομεσαίας αγροτιάς που την έβγαλε στο δρόμο του αγώνα, έχει πολιτική «ταυτότητα». Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχουν συνυπογράψει τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική και εφαρμόζουν εναλλάξ από τον κυβερνητικό θώκο τις αντιαγροτικές πολιτικές της ΕΕ οδηγώντας στο ξεκλήρισμα χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά. Οι αγρότες ορθώνουν το ανάστημά τους απέναντι ακριβώς σ' αυτή την αντιδραστική πολιτική, βρίσκονται αντιμέτωποι με τους κυβερνητικούς μηχανισμούς καταστολής, τους εκβιασμούς, τις εισαγγελικές παρεμβάσεις. Στην υπονόμευση του αγώνα τους συνέβαλε και το ΠΑΣΟΚ από την πρώτη στιγμή, σπεύδοντας να συκοφαντήσει τα μπλόκα, μιλώντας για ανοιχτούς δρόμους. Γίνονται μάρτυρες ενός δικομματικού καβγά για το αν τα «ψίχουλα» που τους πέταξε η κυβέρνηση είναι «σύννομα» με το «Ευρωπαϊκό Δίκαιο». Βλέπουν τις ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΛΑΟΣ να τους υπόσχονται μια «καλύτερη εφαρμογή» της ΚΑΠ που δήθεν θα τους εξασφαλίσει το μέλλον τους.
Ολοι μαζί και ο καθένας από το πόστο του, έρχονται ακριβώς για να υπερασπιστούν το μονόδρομο της ΕΕ και της ΚΑΠ και μέσα σ' αυτό να παγιδεύσουν και να εγκλωβίσουν τους μικρομεσαίους αγρότες στη συνέχιση της ίδιας αντιαγροτικής πολιτικής. Παρά τις λεκτικές τους διαφοροποιήσεις και... κόντρες τους, οι θέσεις και οι προτάσεις τους δεν ξεφεύγουν από την ταξική ουσία της εφαρμοζόμενης ευρωενωσιακής πολιτικής. Δεν μπορούν να κρύψουν ότι συμφωνούν με το μαζικό ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών και το πέρασμα της γης και της παραγωγής στα χέρια συγχρόνων «τσιφλικάδων». Ακριβώς αυτή την πολιτική πρέπει να καταδικάσει η μικρομεσαία αγροτιά κατανοώντας πρώτα και κύρια, ότι μαζί με την όξυνση των αγώνων της χρειάζεται και αλλαγή πολιτικής στάσης, αλλαγή του συσχετισμού δύναμης στο επίπεδο της πολιτικής εξουσίας.
Χρειάζεται μαζικός απεγκλωβισμός από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που είναι υπεύθυνοι για τη μείωση του εισοδήματος και το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς, αλλά και από τις αυταπάτες που συνειδητά καλλιεργούν ΣΥΡΙΖΑ και ο ΛΑΟΣ. Απαιτείται ένα μαζικό και πολιτικά προσανατολισμένο αγροτικό κίνημα που σε κοινή δράση με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα θα παλέψει για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών. Για το χτίσιμο μιας λαϊκής συμμαχίας, με στόχο τη Λαϊκή Εξουσία, για να οργανωθεί μια οικονομία με κριτήριο τις ανάγκες της εργατικής τάξης, της μικρομεσαίας αγροτιάς, των αυτοαπασχολούμενων. Μια λαϊκή Οικονομία που θα εφαρμόσει μια άλλη, φιλοαγροτική πολιτική, που θα αξιοποιεί τα πλεονεκτήματα της χώρας μας και θα ανταποκρίνεται στις διατροφικές ανάγκες του λαού μας και θα στηρίζεται στις καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές επιχειρήσεις και τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς των μικρομεσαίων αγροτών. Που θα ικανοποιεί συνολικά τις σύγχρονες ανάγκες του λαού μας.
Feeds
