«(...) Το εργατικό κίνημα αποτέλεσε κομμάτι της κρίσης του πολιτικού συστήματος. Κάθε δύναμη όμως που θέλει να έχει οργανική σύνδεση με τον κόσμο της εργασίας, πρέπει να εργάζεται για την ουσιαστική οργάνωση και εκπροσώπηση των εργαζομένων. Ουσιαστικές και με βάθος κοινωνικές αλλαγές δεν μπορούν να γίνουν μόνο με κυβερνητικές πρωτοβουλίες, χωρίς τη συμμετοχή του κόσμου της εργασίας». Αυτά λέει σε συνέντευξή του ο υφυπουργός Εργασίας Ν. Ηλιόπουλος, μιλώντας για τις ρυθμίσεις που αφορούν στον κατώτερο μισθό και στις Συλλογικές Συμβάσεις. Πώς να μην αγανακτεί κανείς με το θράσος της κυβέρνησης να παρουσιάζει ως φιλεργατικό τάχα μέτρο τον μνημονιακό νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου για τον κατώτερο μισθό, τον οποίο μάλιστα, ως αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούσε και απέρριπτε; Τα αντεργατικά μέτρα που νομοθετεί η κυβέρνηση, τα βαφτίζει «βαθιές κοινωνικές αλλαγές» και εκφράζει την αγωνία της για το κατά πόσο μπορούν να προχωρούν γρήγορα και ανεμπόδιστα, αν το συνδικαλιστικό κίνημα δεν τα στηρίζει μαχητικά. Εκεί ακριβώς εξαντλείται το «ενδιαφέρον» της για «ουσιαστική οργάνωση και εκπροσώπηση των εργαζομένων», όπως και για «οργανική σύνδεση της κυβέρνησης με τον κόσμο της εργασίας», αναζητώντας πιο στέρεους, ικανούς και αξιόπιστους «μοχλούς» στα συνδικάτα και τους άλλους φορείς του κινήματος για την υπεράσπιση και προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής. Σ' αυτήν την έκκληση, ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός έχει ανοιχτά τ' αυτιά του, διεκδικώντας να αναβαθμίσει το ρόλο του ως «κοινωνικού εταίρου». Γι' αυτό οι εργαζόμενοι χρειάζεται να ξεμπερδεύουν μαζί του. Αξιοποιώντας την απεργία στις 14/10, να οξύνουν το μέτωπο στην πολιτική κυβέρνησης - κεφαλαίου, απαντώντας και στην κοροϊδία, με την οποία προσπαθούν να τους τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί.

Τη νομιμοποίηση της κάνναβης και για «ψυχαγωγικούς λόγους» στον Καναδά «χειροκρότησαν» πρώτοι και καλύτεροι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι, που «τρίβουν τα χέρια τους» για τα νέα πεδία κερδοφορίας. Λίγες ώρες μετά το άνοιγμα των αντίστοιχων καταστημάτων (π.χ. εταιρεία «Tweed»), τα περισσότερα είχαν ξεμείνει από εμπόρευμα. «Πάρτι» στήθηκε και στο Χρηματιστήριο του Τορόντο, όπου δισ. δολάρια έχουν επενδυθεί στη νέα «βιομηχανία». Η αξία της εταιρείας που ηγείται της αγοράς («Canopy Growth»), εκτινάχθηκε στα 13,88 δισ. δολάρια, ξεπερνώντας τον κολοσσό κατασκευής αεροσκαφών και αμαξοστοιχιών «Bombardier». Στο «χορό» των κερδών θέλουν να μπουν κι άλλοι όμιλοι όπως η «Coca-Cola» και η «Diageo». Αλλωστε, η «δυναμική» της νέας αγοράς είναι μεγάλη: Το 2017 τουλάχιστον το 16% του πληθυσμού κάπνισε κάνναβη, καταναλώθηκαν 773 τόνοι της ναρκωτικής ουσίας και οι χρήστες πλήρωσαν πάνω από 5,7 δισ. καναδικά δολάρια για την αγορά της, δημιουργώντας μια μεγάλη και επικερδή αγορά. Αλλά και τα κρατικά ταμεία αναμένεται να ενισχυθούν κατά 600 εκατ. δολάρια Καναδά ετησίως. Αντε τώρα να πιστέψει κανείς πως στόχος της κυβέρνησης του Τζ. Τριντό είναι η μείωση των χρηστών κάνναβης (!), όπως υποκριτικά διακηρύσσει!

Την ίδια ώρα, ο Ιατρικός Σύλλογος Καναδά προειδοποιεί ότι η πρωτοβουλία της κυβέρνησης «ξεκάθαρα βάζει το κέρδος πάνω από την υγεία των Καναδών» και προβλέπει ότι θα αυξηθεί ο αριθμός των εθισμένων ατόμων, ή ατόμων με ψυχικά νοσήματα, αφού πλέον οι έφηβοι και οι νέοι θα μπαίνουν στον επικίνδυνο κόσμο της εξάρτησης από τα ναρκωτικά «και με τη βούλα του καπιταλιστικού νόμου». Αυτό βέβαια σε τίποτα δεν εμποδίζει τους υποστηρικτές της ναρκω-κουλτούρας και στη χώρα μας να ζητάνε «γλάστρες στα μπαλκόνια για προσωπική χρήση» ή να προπαγανδίζουν υπέρ της κάνναβης, ως ενός «νέου δυναμικού κλάδου της οικονομίας», αθωώνοντας συλλήβδην τα ναρκωτικά και προωθώντας τη ναρκω-κουλτούρα, είτε συγκεκαλυμμένα είτε ανοιχτά. Την ώρα λοιπόν που τα μονοπώλια στήνουν πάρτι κερδών με την κάνναβη, η νεολαία έχει έναν λόγο παραπάνω να φωνάξει «όχι σε όλα τα ναρκωτικά», να παλέψει οργανωμένα ενάντια στη ναρκω-κουλτούρα, στη ζωή με υποκατάστατα και στο σάπιο σύστημα που συνθλίβει τα όνειρα και τις ανάγκες των νέων, συνολικά του λαού.

1817 Γεννιέται ο Γάλλος λεξικογράφος και εγκυκλοπαιδιστής Πιερ Αθανάς Λαρούς.

1872 Πεθαίνει ο Γάλλος ποιητής και συγγραφέας Πιερ Τζουλς Θεοφίλ Γκοτιέ.

1873 Υπογράφεται η «Συμμαχία των τριών αυτοκρατοριών» μεταξύ Γερμανίας, Αυστροουγγαρίας και Ρωσίας.

1917 Η ΚΕ του Κόμματος των Μπολσεβίκων αποφασίζει την προετοιμασία της επανάστασης στη Ρωσία.

1919 Γεννιέται ο αρχαιολόγος Μανόλης Ανδρόνικος, που μεταξύ άλλων ανακάλυψε τον τάφο του βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου του Β' στη Βεργίνα.

1921 Πεθαίνει ο Σκοτσέζος εφευρέτης Τζον Μπόιντ Ντάνλοπ, πρωτοπόρος στον τομέα των ελαστικών.

1923 Επαναστατικός αναβρασμός και πάλι στη Γερμανία. Η εργατική τάξη του Αμβούργου, με πρωτοπόρα την κομμουνιστική οργάνωση της πόλης (επικεφαλής της οποίας ήταν ο Ε. Τέλμαν), ξεσηκώνεται, παίρνει τα όπλα, καταλαμβάνει κομβικά σημεία της πόλης και στήνει οδοφράγματα. Η κυβέρνηση Στρέσεμαν (Λαϊκού Κόμματος και Σοσιαλδημοκρατών) διατάσσει το στρατό να επέμβει και έπειτα από 3 μέρες σκληρών συγκρούσεων η εξέγερση πνίγεται στο αίμα.

1940 Γεννιέται ο Βραζιλιάνος θρύλος των γηπέδων Εντσον Αράντες ντο Νασιμέντο - ο γνωστός μας Πελέ.

1941 Οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής εκτελούν 157 κατοίκους του Μεσόβουνου Κοζάνης και πυρπολούν το χωριό.

1942 Αρχίζει η δεύτερη μάχη του Ελ Αλαμέιν (στην Αίγυπτο), που λήγει με αποφασιστική νίκη των συμμαχικών στρατευμάτων (μεταξύ αυτών και ελληνικών) κατά του Αξονα στη Βόρεια Αφρική.

1944 Τμήματα της Ι Μεραρχίας και της Ταξιαρχίας Ιππικού του ΕΛΑΣ απελευθερώνουν τη Λάρισα.

1952 Ο πρόεδρος της ΕΔΑ, Ι. Πασαλίδης, προτείνει στον Ν. Πλαστήρα εκλογική συνεργασία που απορρίπτει ο τελευταίος.

1956 Αντεπανάσταση εκδηλώνεται στη Λαϊκή Δημοκρατία της Ουγγαρίας. Στις 3 Νοέμβρη 1956 δημιουργήθηκε, με επικεφαλής τον Γιάνος Κάνταρ, η επαναστατική εργατοαγροτική κυβέρνηση, αναδιοργανώθηκε το Κομμουνιστικό Κόμμα ως μαρξιστικό - λενινιστικό Ουγγρικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, που έκαναν έκκληση στην ουγγρική εργατική τάξη για υπεράσπιση της λαϊκής εξουσίας από την αντίδραση. Η Σοβιετική Ενωση συμπαραστάθηκε στη νέα κυβέρνηση για τη συντριβή των ένοπλων αντεπαναστατικών ομάδων με τη βοήθεια και του σοβιετικού στρατού.

1964 Η Βόρεια Ροδεσία ανακηρύσσεται ανεξάρτητη με την ονομασία Δημοκρατία της Ζάμπια, τερματίζοντας την 72 χρόνων βρετανική κυριαρχία.

1973 Ο αξιωματούχος του Βόρειου Βιετνάμ Λε Ντουκ Θο αρνείται να παραλάβει το Νόμπελ Ειρήνης (του απονεμήθηκε εξ ημισείας με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ), δηλώνοντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη στη χώρα του όσο διαρκεί η αμερικανική επέμβαση.

1974 Οι πρωταίτιοι του στρατιωτικού πραξικοπήματος της 21ης Απρίλη του 1967, Γ. Παπαδόπουλος, Στ. Παττακός, Ν. Μακαρέζος, Γ. Λαδάς, Π. Ρουφογάλης συλλαμβάνονται και εκτοπίζονται στην Τζιά, με την κατηγορία ότι ετοίμαζαν σειρά τρομοκρατικών ενεργειών, με σκοπό τη ματαίωση των εκλογών.