Επιχειρώντας μια ανασκόπηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, μετά την επίσκεψη Ερντογάν, για την οποία η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι έθεσε σε καινούργια βάση τον διμερή διάλογο, έχουμε τα εξής: Λίγες μέρες μετά την επίσκεψη, ο Τούρκος πρωθυπουργός προσμέτρησε σε εκατοντάδες τα νησιά του Αιγαίου που κατατάσσει στις λεγόμενες «γκρίζες ζώνες», με τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας να υπερθεματίζει ότι το «γκρίζο» καθεστώς στο Αιγαίο μπορεί να επαναπροσδιοριστεί ακόμα και με πόλεμο. Από την άλλη πλευρά, ο Ελληνας υπουργός Αμυνας θεώρησε σκόπιμο να απαντήσει με τσαμπουκάδες τύπου «Μολών Λαβέ», ξύνοντας τις πιο εθνικιστικές χορδές του κυβερνητικού ακροατηρίου και όχι μόνο. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση εμφανίζεται διατεθειμένη να δρομολογήσει αλλαγές στο καθεστώς των μουφτήδων στη Θράκη, όπως άφησε ο πρωθυπουργός να διαφανεί μετά τη συνάντησή του με τον Ερντογάν, ενώ ακούγονται διάφορα και για κινήσεις στο παρασκήνιο, προκειμένου οι οκτώ Τούρκοι στρατιωτικοί που διέφυγαν στην Ελλάδα, μετά το πραξικόπημα στην Τουρκία, να καταλήξουν κάποια στιγμή στα χέρια της τουρκικής δικαιοσύνης, παρά τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων για το αντίθετο. Αν μη τι άλλο, το σκηνικό που διαμορφώνεται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις διατηρεί τις αντιφάσεις του προηγούμενου διαστήματος. Φαίνεται ωστόσο ότι δρομολογούνται διευθετήσεις που παραμένουν σε εκκρεμότητα πολλά χρόνια και αυτή η κυβέρνηση αναλαμβάνει να τις «τρέξει». Οπως κάνει άλλωστε συνολικά στη Βαλκανική και στην Αν. Μεσόγειο, διεκδικώντας αναβαθμισμένο ρόλο σε σχεδιασμούς που προφανώς υπερβαίνουν κατά πολύ το πλαίσιο των διμερών της σχέσεων με κράτη της ευρύτερης περιοχής.

1894 Παρά την ύπαρξη πλήθους τεκμηρίων για την αθωότητά του, καταδικάζεται σε ισόβια εξορία στη Νήσο του Διαβόλου (κοντά στη Νέα Καληδονία) ο αξιωματικός του γαλλικού Γενικού Επιτελείου, Εβραίος στην καταγωγή, Αλφρεντ Ντρέιφους, με την κατηγορία πως έκανε κατασκοπεία για λογαριασμό της Γερμανίας. Η υπόθεση Ντρέιφους ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυρίας στη Γαλλία, η οποία εξελίχθηκε γρήγορα σε πολιτική κρίση. Τελικά το 1899 ο Ντρέιφους πήρε χάρη και το 1906 αποκαταστάθηκε πλήρως.

1905 Αρχίζει η ένοπλη εξέγερση των εργατών της Μόσχας (επανάσταση του 1905).

1915 Γεννιέται ο Νίκος Μπελογιάννης, αλύγιστος κομμουνιστής, μέχρι την εκτέλεσή του, στις 30 Μάρτη 1952.

1917 Αρχίζουν στο Μπρεστ - Λιτόφσκ οι διαπραγματεύσεις για ειρήνη ανάμεσα στην επαναστατική κυβέρνηση της Ρωσίας και τη Γερμανία.

1920 Συνέρχεται το 8ο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ (22-29/12/1920), το οποίο, μεταξύ άλλων, ενέκρινε το σχέδιο εξηλεκτρισμού της σοβιετικής Ρωσίας («ΓΚΟΕΛΡΟ»).

1930 Διακόσιοι ανάπηροι και χήρες πολέμου διαδηλώνουν στο Πτι-Παλαί στην Αθήνα, ζητώντας αύξηση του δώρου εορτών. Η αστυνομία φράζει το δρόμο τους και ακολουθεί συμπλοκή, κατά την οποία 20 διαδηλωτές τραυματίστηκαν και 15 συνελήφθησαν.

1942 Απεργία πραγματοποιείται στην Αθήνα και τον Πειραιά. Πάνω από 40.000 λαού διαδηλώνουν με συνθήματα «ψωμί», «συσσίτια», «κάτω η τρομοκρατία». Στις σφοδρές συγκρούσεις με τις δυνάμεις κατοχής, ο λαός της Αθήνας και του Πειραιά δίνει τον πρώτο νεκρό των διαδηλώσεων, τον κομμουνιστή φοιτητή Μήτσο Κωνσταντινίδη. Από τους τραυματίες στη συνέχεια θα υποκύψει επίσης ο Γεώργιος Φίλης (Βασίλης), φοιτητής της Ιατρικής και καθοδηγητικό στέλεχος της Κομμουνιστικής Νεολαίας του πανεπιστημίου. Τελικά, θα γίνουν δεκτά μια σειρά από τα αιτήματα των απεργών.

1944 Ο συσχετισμός δυνάμεων συνεχίζει να μεταβάλλεται ραγδαία σε βάρος του ΕΛΑΣ στη μάχη της Αθήνας και του Πειραιά. Σε μια θεαματική επιχείρηση και με την υποστήριξη του βρετανικού στόλου, αποβιβάστηκε στη Δραπετσώνα η 5η Ινδική Ταξιαρχία, για να καθηλωθεί όμως αμέσως στις προκυμαίες, έπειτα από μια ορμητική επιχείρηση του ΕΛΑΣ εναντίον της. Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν μέχρι αργά το βράδυ. Ο ΕΛΑΣ κατάφερε επίσης να αποκρούσει τις επιθέσεις στου Ψυρρή και στους Αμπελόκηπους, ενώ περιέσφιξε τον κλοιό γύρω από την Ομόνοια. Οι Βρετανοί, από την άλλη, προωθήθηκαν σε Βοτανικό, Πετράλωνα και Νέα Σμύρνη. Στη Νέα Σμύρνη, η δύναμη των Βρετανών ισοδυναμούσε πια με μια πλήρη Ταξιαρχία, που υποστηριζόταν από 30 άρματα μάχης. Η άμυνα του μετώπου είχε καταστεί πλέον αδύνατη. Ακολούθως, ο ΕΛΑΣ άρχισε να πραγματοποιεί σύμπτυξη προς την περιοχή Φάρου - Κατσιπόδι (Δάφνη). Η υποχώρηση έγινε οργανωμένα, πειθαρχημένα και χάρη στην αυτοθυσία των ΕΛΑΣιτών. Οπως και παντού, με το που υποχώρησε ο ΕΛΑΣ, κυριάρχησαν η τρομοκρατία και η καταστολή.

1944 Συγκροτείται το πρώτο σώμα του βιετναμέζικου απελευθερωτικού στρατού.

1954 Ανακοινώνεται η ίδρυση της «Νέας ΓΣΕΕ», πρωτεργάτης της οποίας ήταν ο Ε. Γονής, υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση Παπάγου.

«Μαμά, μπαμπάς και παιδιά με εισόδημα από 6.000 έως 12.000 ευρώ θα πάρουν 700 ευρώ και ανάμεσα σε 12.000 - 18.000 ευρώ θα πάρουν 500 ευρώ μέρισμα. Αρα, θεωρώ ότι δεν είναι μόνο ένα μέρισμα για τους φτωχότερους των φτωχών, πιάνει πια και ένα μεγάλο κομμάτι των μεσαίων τάξεων, γιατί εισόδημα 12.000 - 18.000 ευρώ δεν είναι στο κατώτερο μέρος. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε και να ανατρέψουμε το ότι έχουμε ζορίσει τα μεσαία στρώματα». Αυτά έλεγε τον περασμένο Νοέμβρη ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος, αναλύοντας ...κοινωνικοταξικά τις κατηγορίες όσων δικαιούνται το «κοινωνικό μέρισμα». Με την τοποθέτηση αυτή του υπουργού, μάθαμε επιτέλους ποια είναι αυτή η περίφημη «μεσαία τάξη» για την οποία τσακώνονται ο ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ, για το ποιος τη χαντάκωσε περισσότερο. Στη «μεσαία τάξη», λοιπόν, σύμφωνα με την κυβέρνηση, κατατάσσεται μια οικογένεια με ετήσιο εισόδημα από 12.000 ευρώ, όταν μιλάμε για τετραμελή οικογένεια.

Προσέξτε τώρα: Αν το ζευγάρι εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα και δικαιούται 14 μισθούς το χρόνο, αυτό σημαίνει ότι με 428,5 ευρώ μεικτά το μήνα κατατάσσεται στη «μεσαία τάξη»! Αν αφαιρεθούν φόροι και ασφαλιστικές εισφορές, ο καθαρός μισθός αυτών των ...προνομιούχων φτάνει στα 342 ευρώ! Αυτό είναι, σύμφωνα με την κυβέρνηση, το όριο που σου δίνει το «διαβατήριο» να περάσεις το κατώφλι της «μεσαίας τάξης». Τα γράφουμε όλα αυτά για να δείξουμε τη σχετικότητα και προκλητικότητα των όρων («μεσαία στρώματα», «μεσαία τάξη» κ.ά.) που χρησιμοποιούν κυβέρνηση και ΝΔ με κριτήριο το εισόδημα, για να στήσουν καβγάδες πάνω σε κάλπικες διαχωριστικές γραμμές. Και, ταυτόχρονα, για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της κοροϊδίας που επιχειρεί η κυβέρνηση με τις ψευτοπαροχές της, αλλά και η προσπάθεια να ρίξει στα τάρταρα την απαιτητικότητα του λαού, θεωρώντας σχεδόν «προνομιούχους» όσους έχουν μισθό λίγο πάνω από 300 ευρώ το μήνα.