Γρηγοριάδης Κώστας

Γράφει λοιπόν για τα όσα επακολούθησαν: «Δεν έχω ασφαλώς το ταλέντο του Ντίκενς ή του Ζολά, και θα το χρειαζόμουν για να μην αδικήσω τον πόνο που ένιωσαν εκατομμύρια άνθρωποι, τις ζωές που καταστράφηκαν, την αξιοπρέπεια που ποδοπατήθηκε, να σας κάνω να νιώσετε το πώς ένιωσα εγώ όταν με φιλούσε με λυγμούς μια γριούλα συνταξιούχος, γιατί της πλήρωσα μισό κιλό φασόλια που δεν είχε να αγοράσει. Την έκπληξή μου όταν αυτός ο φίλος, διεθνούς φήμης ωκεανογράφος, μου αποκάλυψε ότι παίρνει περισσότερα χρήματα από τη δεύτερη δουλιά του - να πετάει τα σκουπίδια ενός νοσοκομείου το βράδυ. 'Η το δράμα του συνταξιούχου που πεθαίνει γιατί δε βρίσκει ένα φάρμακο τόσο κοινό όπως η ινσουλίνη. Τα πολλά λόγια είναι άλλωστε φτώχεια».

«Αξίζει να θυμίσουμε - γράφει στη συνέχεια ο Δ. Κωνσταντακόπουλος - ότι το προσδόκιμο ζωής των Ρώσων ανδρών, που είχε φτάσει τα 65 χρόνια το 1960, έπεσε στα 59 χρόνια μετά από μια πενταετία μεταρρυθμίσεων. Το 1999, μετά από εννέα χρόνια "μεταρρυθμίσεων", το ΑΕΠ της Ρωσίας ήταν το 59,4% αυτού που ήταν το 1990, η προσωπική κατανάλωση το 49,4%, οι επενδύσεις το 23,3%, το κατά κεφαλήν εισόδημα το 44,2%, ο μέσος μισθός το 39,1%, η βιομηχανική παραγωγή το 49,8%, η γεωργική το 60%, οι κατασκευές το 30% (όλες οι συγκρίσεις σε σταθερές τιμές και αφορούν μόνο τη Ρωσία, στις υπόλοιπες δημοκρατίες η κατάσταση είναι χειρότερη).

Πρόκειται για μια καταστροφή που υπερβαίνει τα ιστορικά ρεκόρ και του Μεγάλου Κραχ του 1929 και της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, αλλά και τις απώλειες που υπέστη η Σοβιετική Ενωση στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου». Και καταλήγει το άρθρο του δημοσιογράφου: «Η Ρωσία έχει σήμερα μια περιθωριακή διεθνή θέση, μια δομή οικονομικών ανταλλαγών τυπική για αποικίες και εξακολουθεί, ακόμα και σήμερα, να επιζεί καταναλώνοντας τα αποθέματα της σοβιετικής περιόδου. Η χώρα που έστειλε τον πρώτο άνθρωπο στο Διάστημα εξάγει πρώτες ύλες, πουτάνες, επιστήμονες και μαφιόζους και μετατρέπεται σε παγκόσμια χαβούζα πυρηνικών αποβλήτων προς άγραν συναλλάγματος».

Πέρασε μια χρονιά αφήνοντας έκρυθμη την κατάσταση στις σχολές του ΟΑΕΔ, με μαθητές, καθηγητές στο δρόμο και την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας να διαβεβαιώνει πως ο δημόσιος χαρακτήρας του Οργανισμού δε διατρέχει κανέναν κίνδυνο. Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά στο νομοσχέδιο του υπουργείου και αποδεικνύεται ότι «μπήκε το νερό στο αυλάκι» για τη διάλυση και ιδιωτικοποίηση του ΟΑΕΔ. Ηδη έχει καθοριστεί η «αποστολή» των τριών θυγατρικών ανώνυμων εταιριών που θα αντικαταστήσουν τον Οργανισμό, η οποία δεν είναι άλλη από την προώθηση ιδιοκτησιακής αντίληψης για τους εργαζόμενους.

Κανείς όμως δε μιλάει για τη δωρεάν και δημόσια παιδεία που «πάει περίπατο», για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στους εκπαιδευτικούς και διοικητικούς υπαλλήλους στα πλαίσια των ευέλικτων μορφών απασχόλησης. Κανένας δεν αναφέρεται στις απώλειες των δικαιωμάτων που θα υποστούν οι μαθητές των σχολών του ΟΑΕΔ. Η προετοιμασία ενός ευάλωτου στην εκμετάλλευση εργατικού δυναμικού και η αποστεωμένη, αποσπασματική και ληξιπρόθεσμη κατάρτιση πλασάρονται ως προσαρμογή στις σύγχρονες απαιτήσεις. Και είναι τέτοια για το κεφάλαιο, όχι όμως και για τους εργαζόμενους. Με αυτές τις εξελίξεις όλα δείχνουν ότι ο ερχόμενος χειμώνας θα είναι... πολύ ζεστός.

Επανάληψη του ίδιου έργου με άλλα λόγια είναι η τροπολογία που κατατέθηκε χτες στη Βουλή και προβλέπει την απαγόρευση των πωλήσεων κάτω του κόστους. Η τροπολογία εντάσσεται στα πλαίσια της «αντιμετώπισης» του «αθέμιτου ανταγωνισμού» (σ.σ.: όπου «αθέμιτος ανταγωνισμός» η άγρια και χωρίς όρους και όρια επίθεση των πολυκαταστημάτων στις μικρές επιχειρήσεις των αυτοαπασχολούμενων και μικρών εμπόρων και βιοτεχνών). Η «απαγόρευση των πωλήσεων κάτω του κόστους» παύει να είναι αγορανομική διάταξη και... αναβαθμίζεται σε νόμο που θα περάσει από τη Βουλή. Μόνο που έτσι, όπως πολύ καλά γνωρίζει η κυβέρνηση που επιχειρεί να πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες, δεν αντιμετωπίζονται τέτοιου είδους μέθοδοι που εφαρμόζουν συστηματικά οι μεγάλες επιχειρήσεις. Γιατί αυτές σε κάθε περίπτωση στην «ελεύθερη αγορά» έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι για να μπορούν να παρουσιάζουν και το κόστος που θέλουν κάθε φορά και να εμφανίζονται νομότυπες.

Κάνει συναντήσεις επί συναντήσεων ο υπουργός, αλλά μόνο με τον Σύνδεσμο των Βιομηχάνων της Β. Ελλάδας μπόρεσε τελικά να έχει ...κοινή γλώσσα. Φυσιολογικό και αναμενόμενο.

Αλλά γιατί πίστευαν ότι θα ήταν αλλιώς τα πράγματα; Είναι απορίας άξιο. Δεν είναι Ελληνες δηλαδή οι Θεσσαλονικείς; Σε άλλο ...κράτος ανήκει η Μακεδονία; Την ίδια κυβέρνηση και την ίδια κυβερνητική πολιτική δεν έχουν; Πώς λοιπόν αυτοί να προκύψουν ...ευχαριστημένοι από τον Σημίτη;

Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ πάλι, μια και δε βρίσκει τίποτε ουσιαστικό να πει ενόψει ΔΕΘ, ώστε να δικαιολογήσει και τον τίτλο της ως αντιπολίτευση, ετοιμάζει φιέστες για την επέτειο ίδρυσης του κόμματος στις 4 Οκτώβρη. Αν δεν έχεις άλλη πολιτική πρόταση, οτιδήποτε «σκαρφίζεσαι» για να κρατηθείς στην επικαιρότητα.

Για να δούμε τι θα πούνε για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και τη ΔΕΠ; Πάλι τα περί σκανδάλων και κακών διαγωνισμών ιδιωτικοποίησης; Τους ανέργους που θα προκύψουν, όμως, αυτά δεν τους ενδιαφέρουν. Η δουλιά τους είναι αυτό που τους απασχολεί.

ΤΙ ΑΛΛΟ θα ακούσουμε πια από τους ιδιόκτητες των καζίνο; Χτες με αφορμή την αυτοκτονία του επιχειρηματία στη Βόρεια Ελλάδα, δήλωσαν ότι έχουν ...πενιχρά κέρδη!

Εμείς απλά να σας θυμίσουμε πως το ίδιο το ...ΠΑΣΟΚ που τα θεσμοθέτησε πριν μερικά χρονάκια έλεγε (στο παρελθόν φυσικά) ότι τα καζίνο δεν είναι τίποτε άλλο από «πλυντήρια» μαύρου και παράνομου χρήματος. Εκτός αν οι καζινάρχες εννοούν πως δεν έχουν ...«επίσημα» κέρδη.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ομως δε χρειάζεται ούτε πανικός, ούτε να σπάμε το κεφάλι μας από τώρα. Και καλό είναι να θυμόμαστε δυο πράγματα. Το πρώτο ότι στην πρόσφατη ιστορία και αυτού του τόπου είχαν γίνει αρκετές νομισματικές μεταρρυθμίσεις και ο κόσμος αναγκάζονταν - και τα κατάφερνε - να συναλλάσσεται μια με δραχμές, μετά με εκατομμύρια και αργότερα με δεκάρες.

Το δεύτερο και πολύ πιο σημαντικό. Το ζήτημα δεν είναι να μάθουμε το πάρε - δώσε με ΕΥΡΩ. Το θέμα είναι να... έχουμε χρήματα. Γιατί, κακά τα ψέματα, και ο τελευταίος αδαής θα έπαιζε στα δάχτυλα οποιαδήποτε νομισματική αλλαγή, αρκεί να 'χε την τσέπη του γεμάτη με αυτά τα νομίσματα...

Φαίνεται πως η λειτουργία της - καλολαδωμένης με δεκάδες εκατομμύρια δολάρια... - αμερικανικής μηχανής προπαγάνδας στα Βαλκάνια δε σταμάτησε με την εκλογή νέας ηγεσίας στην ΟΔ Γιουγκοσλαβίας (Βόγισλαβ Κοστούνιτσα) και στη Σερβία (Ζόραν Τζίντζιτς)... Η γνωστή - στους παροικούντες την «Ιερουσαλήμ» - «Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης των ΗΠΑ»... αναλαμβάνει, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Ουάσιγκτον Ποστ», τη διοργάνωση και τη χρηματοδότηση μίας «διαφημιστικής εκστρατείας» στην ΠΓΔΜ με σκοπό να πειστούν οι Σλαβομακεδόνες και Αλβανοί πολίτες της χώρας για το... «λαμπρόν μέλλον» που ξανοίγεται μπροστά τους με την εφαρμογή της «ειρηνευτικής συμφωνίας» που υπεγράφη επίσημα την περασμένη Δευτέρα στην Οχρίδα.

Η «διαφημιστική εκστρατεία», που εκτιμάται να έχει κόστος περίπου 250.000 δολάρια και που κατά τα γραφόμενα θα ξεκινήσει τις αμέσως επόμενες μέρες, περιλαμβάνοντας ακόμη και την αποστολή επιστολών σε κάθε σπίτι πολίτη της ΠΓΔΜ(!), θα συντονίζεται από το γραφείο του Προέδρου Μπόρις Τραϊκόφσκι. Οχι τόσο για λόγους ουσίας αλλά επειδή οι Αμερικανοί δε θέλουν να φανεί πως (και αυτή...) η επιχείρηση είναι (μία ακόμη...) ανάμειξη στα εσωτερικά των Σκοπίων.

Λες και περίμεναν οι κάτοικοι της ΠΓΔΜ την αμερικανόφερτη διαφημιστική εκστρατεία για να αντιληφθούν τις πολλαπλές και συνεχιζόμενες επεμβάσεις της Ουάσιγκτον - και όχι μόνον... - τόσο στη χώρα τους, όσο και στην ευρύτερη περιοχή...

Αυξάνεται, λέει, όλα τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των οικονομικών μεταναστών που μετοικούν στη χώρα μας. Ακόμα και στην περίπτωση που το γεγονός δε θα ήταν ευρέως γνωστό, κανάλια και άλλα Μέσα Ενημέρωσης θα 'χαν φροντίσει μέσα από τις, εν πολλοίς ύποπτες, προσεγγίσεις τους να το μάθουμε.

Εκείνο που σίγουρα δεν είναι γνωστό και κανένα κανάλι δεν το προβάλει, είναι ότι εκτός από τους οικονομικούς μετανάστες, που ψάχνουν για τη μοίρα τους κάτω από τον ήλιο, κάποιοι άλλοι αγοράζουν αυτόν τον ίδιο τον ήλιο και τη γη που ζεσταίνει. Δεκάδες (ίσως και εκατοντάδες) χιλιάδες Ευρωπαίοι, αξιοποιώντας το βαλάντιο που διαθέτουν, αποκτούν στην Ελλάδα τεράστιες ιδιοκτησίες γης, στις οποίες είτε χτίζουν επαύλεις για να περνούν τις διακοπές τους, είτε στήνουν διαφόρων ειδών επιχειρήσεις.

Στη Χίο, όπως αναφέρεται στο «ΚΕΡΔΟΣ», το 22% των ιδιοκτησιών που δηλώθηκε στο Εθνικό Κτηματολόγιο ανήκει σε αλλοδαπούς. Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι ήδη υπάρχουν μικρές τουριστικές περιοχές και κεφαλοχώρια κοντά σε θάλασσες, όπου Γερμανο- Αγγλο- Γάλλοι έχουν ποσοστά ιδιοκτησίας κτισμάτων μεγαλύτερα από τα αντίστοιχα που διαθέτουν οι ντόπιοι κάτοικοι...

Η καρδιά και οι πνεύμονες ενός 24χρονου Ιταλού, ο οποίος είχε πέσει σε κώμα ύστερα από τροχαίο δυστύχημα, προσφέρθηκαν από τους οικείους του για να χρησιμοποιηθούν, ως μοσχεύματα, σε αρρώστους που τα χρειάζονταν άμεσα, για την αποκατάσταση της υγείας τους. Η αφαίρεση αυτών των ζωτικών οργάνων από τον άτυχο νέο έγινε με επιτυχία στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, πλην όμως ουδέποτε χρησιμοποιήθηκαν σε ασθενή, με ευθύνη αρμοδίων και άλλων ανευθυνο-υπευθύνων! Η ευθύνη όσων, είτε λόγω αδράνειας, είτε λόγω αδιαφορίας, ή λόγω εμποδίων που σχετίζονται με τη λειτουργία του συστήματος υγείας στη χώρα μας, «κατάφεραν» να χαθεί μια ευκαιρία σωτηρίας ανθρωπίνων ζωών είναι μεγάλη. Πολύ περισσότερο, αν αναλογιστεί κανείς ότι στη χώρα μας είναι μικρή, έως ανύπαρκτη, η μετά θάνατον προσφορά ανθρωπίνων οργάνων, σε αντίθεση με τις ανάγκες μεταμόσχευσης που είναι τεράστιες...