Ο θάνατος, χτες, του Στέλιου Καζαντζίδη προκάλεσε θλίψη και πόνο σ' όλους τους Ελληνες. Και σ' αυτούς που παθιάζονται με τη φωνή του και το τραγούδι του και σ' εκείνους που απλώς τους αρέσει και στους «ουδέτερους», αλλά και σ' εκείνους που δεν αρέσει αυτό το είδος του τραγουδιού. Διότι, έτσι ή αλλιώς, ο Στέλιος Καζαντζίδης όχι μόνο δεν πέρασε απαρατήρητος από το ελληνικό τραγούδι, αλλά, εν πολλοίς, το καθόρισε και, πάντως, το επηρέασε σοβαρά.

Είναι, δε, γεγονός αναμφισβήτητο ότι ο Στέλιος τραγούδησε για τον απλό Ελληνα, τον εργαζόμενο, τον αδικημένο, τον φτωχό. Απ' αυτήν την άποψη, η προσφορά του κρίνεται θετική και αυτό οφείλουν να του το αναγνωρίσουν οι πάντες. «Αντίο» Στέλιο...

Τα πράγματα με το όνομά τους, λέει, κατά τη δήλωσή του, ο Γ. Μαλούχος στην «Καθημερινή» και αξίζει τον κόπο να τον παρακολουθήσουμε, ακριβώς γιατί οι απόψεις απηχούν μια ορισμένη «σχολή», κυρίαρχης, σκέψης. «Είτε αρέσει είτε όχι -γράφει - πολλά απ' όσα έφτασε να είναι και να αντιπροσωπεύει σήμερα η Αμερική κτίστηκαν πάνω στον Μακαρθισμό, που στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτε άλλο από την "αλ' αμερικέν" εφαρμογή της θεωρίας του Καρλ Σμιτ (πατέρα του γερμανικού συνταγματικού δικαίου) για τον "εσωτερικό εχθρό". Θεωρία που νομιμοποιεί την εσωτερική βία για την προστασία του κράτους». Και ο αρθρογράφος συνεχίζει: «Στη νέα του μορφή, όμως, ο εχθρός δεν είναι μόνον "εσωτερικός". Και πάντως, δεν είναι οι κομμουνιστές. Αυτοί δεν υπάρχουν πλέον(!)... Υπάρχουν όμως φονταμενταλιστές ισλαμιστές, ακτιβιστές εχθροί της παγκοσμιοποίησης, φανατικοί Αμερικανοί εθνικιστές, τρελοί οπαδοί της συντέλειας, κ.ο.κ.». Συνεπώς, καταλήγει, «είναι μονόδρομος: Ολοι αυτοί θα αντιμετωπιστούν σκληρά, με βάση τη νέα εκδοχή της θεωρίας του Σμιτ, στην οποία "εσωτερικός εχθρός" θα είναι οποιοσδήποτε απειλεί την ασφάλεια του δυτικού τύπου κρατών απ' οπουδήποτε κι αν το κάνει. Ετσι πρέπει να γίνει. Ετσι θα γίνει»!.

Σίγουρα, θα αναμένει τώρα τα συγχαρητήρια από τα αφεντικά του...

Ο πρωθυπουργός και το οικονομικό του επιτελείο, διατείνονται συχνά - πυκνά, πως η οικονομία «πάει καλά», εμμένοντας έτσι στη συνέχιση μιας πολιτικής, που προσφέρει υπερκέρδη για τους λίγους μεγαλοεπιχειρηματίες και φτώχεια, ανεργία, φόρους για τα πλατιά λαϊκά στρώματα που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Μεταξύ των μεγεθών που προβάλλουν για να υποστηρίξουν πως η οικονομία «πάει καλά», είναι και η πορεία του δημόσιου χρέους της χώρας. Στα πλαίσια αυτά, ακούμε συχνά πυκνά τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη και τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου, να εμφανίζουν μεγάλο «επίτευγμα» της οικονομικής τους πολιτικής, τη μείωση που εμφανίζει το δημόσιο χρέος.

Πρόκειται για χονδροειδέστατο ψέμα ή για να ακριβολογούμε για κάτι ακόμη χειρότερο. Πρόκειται για τη «μισή αλήθεια», αφού αναφέρονται μόνο στη μείωση του δημόσιου χρέους σαν ποσοστό του ΑΕΠ και όχι σαν απόλυτο νούμερο. Ολόκληρη η επίσημη αλήθεια, όπως αυτή έχει καταγραφεί στην εισηγητική έκθεση του υπουργού Οικονομικών για τον προϋπολογισμό του 2001, είναι η εξής: Ενώ το δημόσιο χρέος σαν ποσοστό του ΑΕΠ μειώθηκε στην τελευταία τετραετία κατά 6,9 ποσοστιαίες μονάδες (από 117,9% το 1997 σε 111% το 2001) σε πραγματικές τιμές αυξήθηκε στην ίδια τετραετία κατά 10 τρισεκατομμύρια δραχμές ή κατά 25,6%. Από 39,040 τρισεκατομμύρια δραχμές που ήταν το 1997 εκτινάχτηκε το 2001 στο αστρονομικό ποσό των 49,040 τρισ. δραχμών.

Γρηγοριάδης Κώστας

Αρκετά είναι, ήδη, τα στοιχεία, που συνηγορούν στα παραπάνω. Πρώτα και κύρια, το γεγονός, πως ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου μίλησε σαφώς για ολόκληρη «εκστρατεία και όχι για κάποιες μεμονωμένες κινήσεις και ενέργειες».

Δεύτερον, το γεγονός, πως ο Πρόεδρος Μπους Τζούνιορ ζήτησε έκτακτη χρηματοδότηση 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων μόνο για τις πρώτες πολεμικές ανάγκες. Δηλαδή, περίπου 8 τρισεκ. δραχμές ή το μισό ετήσιο κρατικό προϋπολογισμό της Ελλάδας. Δε γνωρίζουμε το ύψος του κρατικού προϋπολογισμού του Αφγανιστάν -του πιθανότερου εκ των στόχων, σύμφωνα με τους Αμερικανούς- αλλά σίγουρα είναι αρκετά μικρότερος της χώρας μας. Αρα, εύλογα είναι τα συμπεράσματα...

Τρίτον, οι δημοσιογραφικές πληροφορίες μιλάνε για επιστράτευση 50.000 εφέδρων Αμερικανών, ως πρώτη κίνηση, Θα ακολουθήσουν αρκετοί ακόμη. Μερικοί μιλάνε για 1.000.000 (ένα εκατομμύριο) στρατιώτες.

Τέταρτον, βάζουν ολοταχώς μπροστά τις μηχανές για τη λεγόμενη «αντιπυραυλική ασπίδα» ή αλλιώς, βάζουν τον πλανήτη μπροστά στα φρικτά ενδεχόμενα μιας νέας, ποιοτικά μεγαλύτερης και επικινδυνέστερης κούρσας των πολεμικών εξοπλισμών, ακόμη και διαστημικού πολέμου.

Κι όπως καταλαβαίνετε όλ' αυτά δε γίνονται μόνο για το Αφγανιστάν, τη Μέση Ανατολή ή κάνα δυο νευραλγικές περιοχές ακόμη. Βεβαίως, και γι' αυτές. Κοιτάζοντας κανείς, απλά και μόνον έναν παγκόσμιο χάρτη, μπορεί εύκολα να δει τη στρατηγική σημασία τους.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δε θα πρέπει, βεβαίως, να παραγνωρίζουμε και τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, αντιθέσεις μεταξύ των ιθυνουσών δυνάμεων της ΕΕ και των ΗΠΑ, οι οποίες μπορεί να φαίνεται ότι υποχωρούν μπροστά στον «κοινό εχθρό», όμως είναι συνεχώς παρούσες και με προοπτικές όξυνσης στο έδαφος της οικονομικής κρίσης του τελευταίου διαστήματος. Οι κοινές επιδιώξεις για τον έλεγχο των δρόμων των πετρελαίων, για την ασφυκτική περικύκλωση της Ρωσίας, η κατάληψη στρατηγικών θέσεων ενόψει των διευθετήσεων της «Νέας Τάξης» στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ευρασίας βρίσκονται πίσω από την «αντιτρομοκρατική σταυροφορία». Αλλά μετά τις «κατακτήσεις» έρχεται η ώρα της μοιρασιάς και είναι εξαιρετικά αμφίβολο, αν οι «σταυροφόροι» θα διακρίνονται από την ομοψυχία που τους χαρακτηρίζει σήμερα.

Κάπου τα ...μπέρδεψε η ΑΕΚΑ, η πολιτική ομαδούλα του Μπίστη και της παρέας του. Φαίνεται, πως ο έρωτας για το ΠΑΣΟΚ και η αντικομμουνιστική τους εμπάθεια τους έχει εντελώς τυφλώσει. Γράφει, λοιπόν, σε ανακοίνωσή της και επιχαίρει για την «παταγώδη αποτυχία των κινητοποιήσεων που οργανώθηκαν στην έναρξη της ΔΕΘ» από το ΚΚΕ και άλλες πολιτικές δυνάμεις.

Πέρα από τη διαστρέβλωση, σχετικά με τους οργανωτές των εκδηλώσεων, εμείς ξέρουμε από πρώτο χέρι -όπως και πολλοί άλλοι, ιδιαίτερα οι Θεσσαλονικείς αυτόπτες μάρτυρες- ότι άλλοι απέτυχαν παταγωδώς στη Θεσσαλονίκη. Κάποιοι, που περίμεναν χιλιάδες στην υποδοχή του Κ. Σημίτη στο αεροδρόμιο και τελικά μαζεύτηκαν μερικές εκατοντάδες.

Είπαμε, όμως, δεν κρύβονται ο βήχας και ο έρωτας...

ΥΓ: Πάντως, για να είμαστε απολύτως δίκαιοι, πρέπει να αναγνωρίσουμε πως η κυβέρνηση... πέτυχε στην κινητοποίηση των αστυνομικών δυνάμεων. Με 5.000 αστυνομικούς έζωσε τη ΔΕΘ και τους γύρω χώρους, τη μέρα της λαϊκής κινητοποίησης...

«Ο ακήρυκτος πόλεμος που μαίνεται δεν είναι σημερινός, γράφει ο Γιάννης Τριάντης στη χτεσινή "Ελευθεροτυπία". Δεν άρχισε με τη συμβολική και, φευ, πολυαίμακτη επίθεση εναντίον του Μανχάταν και του Πενταγώνου. Ούτε θα λήξει με το επί θύραις πλήγμα των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ. Ο πόλεμος που μαίνεται είναι προαιώνιος. Είναι πόλεμος ανάμεσα στους δούλους και τους αφεντάδες. Ανάμεσα στους Λαπίθες και τους Κένταυρους. Ανάμεσα στους εργάτες και τους καπιταλιστές. Ανάμεσα στους ισχυρούς και τους αδύνατους. Ανάμεσα στους (λίγους) γκάνγκστερ που ελέγχουν την υφήλιο και τους απέναντι.

Δεν είναι θρησκευτικός ο πόλεμος που μαίνεται. Οι Αραβες και το Ισλάμ έχουν τους λόγους τους να βάλλουν εναντίον των ΗΠΑ. Εξίσου σοβαρούς λόγους, όμως, έχουν οι Χριστιανοί, που πένονται, οι Ινδουιστές που χειμάζονται, οι άθεοι που οργίζονται όντας άνεργοι. Και ο πάσα εις που ξέρει τι σημαίνει ιμπεριαλισμός. Δεν είναι θρησκευτικός ο πόλεμος που μαίνεται. Είναι ιερός. Εναντίον του παγκόσμιου αφέντη. Του μπάτσου. Του κίλερ. Του καπιταλισμού.

Του Μάνου Ελευθερίου ο έξοχος στίχος - και τίτλος του σημερινού σημειώματος. Από τα "Τροπάρια για φονιάδες" που μελοποίησε ο Θάνος Μικρούτσικος».

Προς στιγμή πιστέψαμε ότι το προχτεσινό σχόλιο του «Ρ» έπιασε τόπο. Εννοούμε το σχόλιο για την ιστοσελίδα του υπουργείου Οικονομικών, από την οποία υπάρχει ενεργοποιημένος κόμβος-παραπομπή σε ιστοσελίδα ιδιωτικής εταιρίας. Από το υπουργείο μάς ενημέρωσαν ότι το γραφείο του υφυπουργού παρενέβη αμέσως και απαλείφθηκε η σχετική διαφήμιση της ιδιωτικής εταιρίας.

Μόνο που τα πράγματα θα ήταν όντως καλύτερα, αν αυτό είχε γίνει στην πραγματικότητα. Γιατί, μέχρι και χτες αργά το απόγευμα, δεν είχε γίνει καμιά απολύτως αλλαγή στην ιστοσελίδα της ΓΓ του υπουργείου...

Γεμίζει

το περίστροφο

του κόσμου

ο αστυνόμος

κι αναφωνεί

αφρίζοντας

«δε θα περάσει

ο τρόμος»

κι έτοιμος είναι

να χυθεί, να κάψει

και να σφάξει,

λέγοντας

ότι νόμιμη είναι

αυτή του η πράξη

*

Αν είναι όμως

νόμιμο για εκδίκηση

να σφάξει,

τότε νομίμως

έδρασαν, σαφώς,

κι οι «καμικάζι»

γιατί κι αυτοί

γι' αντίποινα

φρίκη σκόρπισαν

τόση,

τον μπάτσο

εκδικήθηκαν

που 'χει χίλιους

σκοτώσει!