Γρηγοριάδης Κώστας

Λέει η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ: «Μπορεί οι διατάξεις που υλοποιούν το νόμο να έχουν εκδοθεί, αλλά ο νόμος δεν υλοποιείται. Ο εσωτερικός κανονισμός δεν έχει υιοθετηθεί από τα πανεπιστήμια. Τα συγγράμματα δε διανέμονται με το νέο τρόπο. Οι τετραετείς προγραμματισμοί δεν έχουν πουθενά κατατεθεί, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του νέου νόμου. Τα τμήματα δεν καταρτίζουν ακαδημαϊκό προγραμματισμό. Η αξιολόγηση βουλιάζει στη γραφειοκρατία»...

Συμφωνεί με όλες τις παραπάνω ρυθμίσεις του νόμου - πλαισίου του ΠΑΣΟΚ. Αλλωστε, αυτά αποτελούν και δικές του προτάσεις. Εκείνο που εντοπίζει - προκειμένου να ασκήσει κριτική στα μέτρα της διαχείρισης - είναι ότι δεν εφαρμόζονται όπως πρέπει! Μάλιστα, το ΠΑΣΟΚ εκτιμά ότι ο νόμος - πλαίσιο δεν υιοθετείται από τα πανεπιστήμια, «τα οποία αντιστέκονται στην αποσπασματικότητα και την προχειρότητα των μέτρων»! Τι κι αν η αντίσταση των φοιτητών στο νόμο - πλαίσιο έχει να κάνει με το σύνολό του που είναι άκρως αντιδραστικό... Το ΠΑΣΟΚ μεταφράζει τις αντιδράσεις όπως το... βολεύουν. Είναι εξάλλου χαρακτηριστικό, ότι το ΠΑΣΟΚ ξεκαθαρίζει: «Ο κάθε νόμος του κράτους οφείλει να εφαρμόζεται». Μπρος στο στόχο των μονοπωλίων να ρίξουν και το τελευταίο εμπόδιο για να έχουν «στο χέρι» τα πανεπιστήμια, ο δικομματισμός στοιχίζεται.

Πολλές φορές ο νυν υπουργός (αλλά και η πρώην) Παιδείας έχει καταγγείλει (στα λόγια) τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ότι δημιούργησαν Τμήματα πανεπιστημίων και ΤΕΙ στην επαρχία, χωρίς σχέδιο και υποδομές, για να ικανοποιήσουν τους τοπικούς παράγοντες. Θα είχε ίσως αξία αυτή η καταγγελία αν δεν την αναιρούσαν σε κάθε ευκαιρία με την πρακτική τους και με τις θέσεις τους, που δε διαφέρουν από αυτές του ΠΑΣΟΚ.

Μόλις χτες ο υπουργός Παιδείας, κατά την περιοδεία του στην Κρήτη, τοποθετήθηκε σε αίτημα τοπικών παραγόντων για δημιουργία Παραρτήματος ΤΕΙ στη νότια πλευρά του Νομού Ηρακλείου. Είπε τα εξής: «Η δική μου αντίληψη και αντιπρόταση ήταν, μια που προχωρούμε το νέο νόμο για τα μεταπτυχιακά και για τα ερευνητικά ιδρύματα, να πάμε σε αυτή τη βαθμίδα, διότι η δημιουργία ενός τέτοιου Τμήματος μεταπτυχιακών στο νότο, που θα είναι θεματικά συνδεδεμένο με τη φυσιογνωμία της ανάπτυξης της περιοχής, μπορεί να φέρει με δίδακτρα ξένους φοιτητές και να δημιουργήσει τοπικά εισοδήματα αλλά και παραγωγή γνώσης που θα επιτρέψει στις παραγωγικές τάξεις της περιοχής να αναπτυχθούν περισσότερο προωθώντας τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες τους».

Δηλαδή, αντί για Τμήμα, να φτιάξουμε ένα μεταπτυχιακό, που θα φέρει φοιτητές - πελάτες στις επιχειρήσεις της περιοχής!

Από κόρακα «κρα» θα ακούσεις... Από τον Πάσχο Μανδραβέλη αγοραίο αντικομμουνισμό... Δίχως να μπει καν στο κόπο να διαβάσει και πολύ περισσότερο να παραθέσει τις θέσεις του ΚΚΕ, τις κόβει και τις ράβει στα μέτρα της αντιΚΚΕ εμπάθειάς του και τις σερβίρει ως «βαθυστόχαστη» ανάλυση για να «καταδείξει» τάχα τον πραγματικό ρόλο του Κόμματος. Την ίδια «συνταγή» εφάρμοσε και σε χθεσινό λιβελογράφημα στην «Καθημερινή». Ξεκινώντας από τη διαστρέβλωση της θέσης του Κόμματος για την Ιστορία της Γ' Λυκείου, ισχυριζόμενος ότι «σιώπησε» για την παραποίηση ιστορικών γεγονότων και τον αντιεπιστημονικό χαρακτήρα του βιβλίου, στη συνέχεια καταλήγει περιχαρής στο βαρύγδουπο εύρημα: «Το ΚΚΕ δεν αντιπαρατίθεται με τον καπιταλισμό βάσει ταξικής ανάλυσης, αλλά χρησιμοποιεί εθνικές φοβίες για να πλήξει κάθε απόπειρα εκσυγχρονισμού»... Τέτοια «σαΐνια» πώς να μην είναι στην πρώτη γραμμή της χρήσιμης γκεμπελικής προπαγάνδας ντόπιων και ξένων επιτελείων;

Για άλλη μια φορά χιούμορ του τύπου «από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα» κάνει ο «ΒΗΜΑτοδότης» όπου ανακατεύει το κοστούμι «Αρμάνι» που φορούσε σε κάποια Επιτροπή ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Θ. Παφίλης με όποιο αντικομμουνιστικό συνειρμό του έρχεται στο κεφάλι εκείνη τη στιγμή. Τι να πούμε; Πως εμφανίζεται σαχλός που θέλει να μη φοράει άλλος αυτό που φοράει ο ίδιος; Πως στο όνομα του αντικομμουνισμού δεν τον πειράζει, αν φαίνεται και ανόητος; Πως δεν είναι η πρώτη φορά που εκτίθεται; Υπάρχουν κι άλλα ερωτήματα αλλά τα φυλάμε. Ετσι κι αλλιώς είναι αδιόρθωτος.

Η αποπομπή του πρώην πρωθυπουργού και πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σημίτη, από το διάδοχό του, τον Γ. Παπανδρέου, σαφώς και δεν είναι αποτέλεσμα μιας διαφωνίας για ένα καθαρά τεχνικού χαρακτήρα ζήτημα, δηλαδή για τη θέση του σημερινού προέδρου του ΠΑΣΟΚ υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος για την έγκριση της νέας Ευρωσυνθήκης. Εξάλλου, η θετική ψήφος και των δύο είναι δεδομένη και αποτυπώθηκε και κατά τη σχετική ψηφοφορία στη Βουλή, όπου ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ψήφισαν από κοινού το μεταμφιεσμένο «ευρωσύνταγμα». Η αφορμή της «σύγκρουσης» επομένως Παπανδρέου - Σημίτη είναι προσχηματική. Επίσης, δεν υφίσταται ουσιαστική πολιτική διαφωνία μεταξύ των δύο, δεδομένου ότι ο Γ. Παπανδρέου ήταν μόνιμος υπουργός των κυβερνήσεων Σημίτη, ο οποίος και παρέδωσε το «δαχτυλίδι» της διαδοχής.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ας βρεθούν ο Γιώργος Παπανδρέου με τον Κώστα Σημίτη και ας φιλιώσουν πίνοντας μια δροσερή ...ιρλανδική μπιρίτσα (μιας κι έχουμε καλοκαίρι).

Μόνο που φοβόμαστε ότι και τους δύο η ιρλανδική μπίρα (και γενικώς ό,τι έχει σχέση με την Ιρλανδία) δεν τους δρόσισε. Τους ...πάγωσε για τα καλά. Χώρια που, όπως είναι γνωστό, είναι ιδιαίτερα πικρή...

Γιατί ό,τι κι αν λένε, ό,τι κι αν κάνουν, υπέρ της Ευρωσυνθήκης είναι και οι δύο. Ας μην το ξεχνάμε.

Ετσι, μοιράζονται την απογοήτευση όλων των «πρόθυμων» της Ευρώπης που σκίστηκαν για να «περάσει» η Συνθήκη αυτή μιας και αυτό απαιτούν οι πολυεθνικές.

Φυσικά από Δευτέρα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα μας λέει για την αξία της «λαϊκής βούλησης» αλλά ...«η καρδούλα του το ξέρει» αν το εννοεί.

ΜΕΤΑ ΤΟ ΙΡΛΑΝΔΙΚΟ «ΟΧΙ» βρέθηκε και κάποιος Ευρωπαίος παράγοντας - καμία σημασία δεν έχει το όνομά του - και διαπίστωσε ότι υφίσταται «έλλειμμα επικοινωνίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τους πολίτες της»!

Μάλλον για γέλια είναι αυτού του είδους οι σπασμωδικές αντιδράσεις. Δεν υπάρχει κανένα έλλειμμα επικοινωνίας γιατί απλούστατα δεν υπάρχει ...καμία επικοινωνία.

Για ποιο λόγο, δηλαδή, η ΕΕ να επικοινωνήσει με τους πολίτες της; Μήπως την απασχολεί το τι θέλουν, τι γνώμη έχουν και τι χρειάζονται;

Γρηγοριάδης Κώστας

Θα νομοθετούσε για την κατάργηση του 8ωρου, τη βδομάδα των 65 και 72 ωρών εργασίας, τη διάλυση των ασφαλιστικών συστημάτων, την ενοικιαζόμενη εργασία και τόσα άλλα;

Θα ήταν «πρώτη και καλύτερη» σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ανά τον πλανήτη μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ;

Οι απαντήσεις είναι βέβαια αυτονόητες...

Χαρμόσυνα, το δίχως άλλο, τα νέα από την Ιρλανδία, μετά το νέο ηχηρό χαστούκι του ιρλανδικού λαού ενάντια στην ΕΕ των μονοπωλίων. Το ηρωικό «όχι» στην Ευρωσυνθήκη της Λισαβόνας επιβεβαιώνει περίτρανα γιατί οι 27 κυβερνήσεις της ΕΕ επέλεξαν να «επικυρώσουν» την αντιδραστική Ευρωσυνθήκη -παραλλαγή του εκτρωματικού «ευρωσυντάγματος» - μέσω των Κοινοβουλίων και να καταργήσουν τα δημοψηφίσματα. Ακριβώς γι' αυτό την ονόμασαν «μεταρρυθμιστική συνθήκη», και όχι συνταγματική, για να παρακάμψουν την ετυμηγορία των λαών. Μόνο ένας λαός, ο ιρλανδικός, είχε την ευκαιρία να εκφραστεί μέσω δημοψηφίσματος και έστειλε μήνυμα αντίστασης και ελπίδας σε όλους τους λαούς της ΕΕ. Ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί στη συνέχεια - η προϊστορία της ΕΕ δεν αφήνει περιθώρια για ψευδαισθήσεις όσον αφορά στην παράκαμψη του «όχι» των λαών - το «όχι» του ιρλανδικού λαού έχει μεγάλη πολιτική αξία στην πάλη των λαών. Παρά το γεγονός ότι όλες οι κυβερνήσεις της ΕΕ, το πολιτικό σύστημα, η πλουτοκρατία της Ιρλανδίας είχαν πέσει πάνω στον ιρλανδικό λαό, εκβιάζοντας και τρομοκρατώντας για να μην καταψηφίσει τη Συνθήκη της Λισαβόνας, τελικά έσπασαν τα μούτρα τους. Από τη νίκη του ιρλανδικού λαού αντλούν κουράγιο και δύναμη όλοι οι λαοί της Ευρώπης.

Ανεπίδεκτη μαθήσεως είναι η ηγεσία του Συνασπισμού. Οταν οι λαοί της Γαλλίας και της Ολλανδίας διατύπωναν ένα ηχηρό «Οχι» στο «ευρωσύνταγμα» έσπευδαν να το «αποστειρώσουν» απ' το «μικρόβιο» της αμφισβήτησης της ΕΕ και να το ερμηνεύσουν σαν «Ναι» στην ΕΕ. Χτες ο λαός της Ιρλανδίας είπε «Οχι» στην Ευρωσυνθήκη και τι κατάλαβε ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας; Οτι ο λαός της Ιρλανδίας με το «όχι» είπε «ναι» σε μια δημοκρατική και κοινωνική ΕΕ! ΄Η όπως ακριβώς το δήλωσε: «Η απόρριψη της μεταρρυθμιστικής συνθήκης από τον ιρλανδικό λαό δείχνει ότι το μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης ή θα είναι δημοκρατικό και κοινωνικό ή δε θα υπάρχει».

Μα, οι λαοί που απέρριψαν πρώτα το «ευρωσύνταγμα» και τώρα την Ευρωσυνθήκη, που θα ήταν πολύ περισσότεροι αν είχαν πραγματοποιηθεί δημοψηφίσματα παντού, γνωρίζουν απ' την ίδια τους την πείρα ότι η αντιδραστική αντιλαϊκή πορεία της ΕΕ δεν έχει γυρισμό. Αν υπήρχε δυνατότητα να γίνει κοινωνική και δημοκρατική, τα επιτελεία της θα την αξιοποιούσαν για να αμβλύνουν τις λαϊκές αντιδράσεις. Αλλά δεν υπάρχει καμία.

Δήλωσε χτες ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος: «Θέλω να πω όμως ότι όλα δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχνεται η αντιπολίτευση σε προγραμματικές θέσεις, σε δράσεις απέναντι στη ΝΔ και ότι είναι ο πυρήνας μιας εναλλακτικής προσπάθειας που νομίζω ότι ήδη βρίσκει μεγάλη στήριξη στην κοινωνία».

Κι αυτά τα λέει ο πρόεδρος μιας Κοινοβουλευτικής ομάδας, τέσσερα μέλη της οποίας επέλεξαν προχτές το βράδυ να απουσιάζουν απ' την κρίσιμη ψηφοφορία για την εκτρωματική για τους λαούς «ευρωσυνθήκη», γιατί αν δεν απουσίαζαν μπορεί και να μην την καταψήφιζαν. Ο λαός έχει νου και μπορεί να βγάζει συμπεράσματα.

Μπροστά στις προκλήσεις του μέλλοντος, η γνώση της αγωνιστικής Ιστορίας του ΚΚΕ και της Νεολαίας του αποτελεί μια τεράστια παρακαταθήκη. Παρακαταθήκη γραμμένη με το αίμα των ηρώων, με τους αγώνες, τα βασανιστήρια, τις εξορίες, τις φυλακές. Μέσα από τις ιδέες, που τόσο γερά θεμέλια έβαλαν στην ιστορία αυτού του τόπου.