Σε βίαιο ξεκλήρισμα εξωθεί τους μικρούς αγρότες η ΕΕ μέσω του «ελέγχου υγείας» της νέας ΚΑΠ, που κόβει με το έτσι θέλω τις επιδοτήσεις σε όσους παραγωγούς έχουν κάτω από 10 στρέμματα ή λαμβάνουν επιδότηση μέχρι 250 ευρώ.

Αν εφαρμοστούν οι σχετικές προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τότε 270.000 μικροί παραγωγοί στην Ελλάδα, που έχουν κλήρο κάτω από 10 στρέμματα ή αλλιώς ένα εκτάριο, χάνουν τις όποιες επιδοτήσεις δικαιούνται, από το 2010. Αν τελικά κοπούν όσοι λαμβάνουν επιδότηση μέχρι τα 250 ευρώ, τότε ο αριθμός των κομμένων γίνεται 200.000. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση πρόκειται για έναν πολύ μεγάλο αριθμό όσον αφορά τα ελληνικά δεδομένα. Αν αναλογιστεί κανείς ότι οι δικαιούχοι ενιαίας ενίσχυσης είναι 920.000, τότε αν κοπούν όσοι έχουν από 10 στρέμματα και κάτω, το ποσοστό είναι 29,3%, ενώ αν κοπούν όσοι παίρνουν επιδότηση μέχρι 250 ευρώ, τότε το ποσοστό γίνεται 21,7%. Φαίνεται λοιπόν καθαρά πως ο «έλεγχος υγείας» της νέας ΚΑΠ βλάπτει σοβαρά τους μικρούς αγρότες και όσους λαμβάνουν μικρές επιδοτήσεις.

Δεν πρόλαβε καλά καλά να συμπληρώσει δυο εβδομάδες η υπουργική απόφαση για «πάγωμα» των λιανικών τιμών στα λάδια και η κυβέρνηση βρήκε το πρόσχημα να την άρει. Για το καλό των... ελαιοπαραγωγών, λέει τώρα, ο υφυπουργός Ανάπτυξης, που συναντήθηκε με βουλευτές της ΝΔ από την Κρήτη, υποσχέθηκε ότι θα άρει το «πάγωμα» για τη λιανική τιμή του ελαιόλαδου. Τώρα, για το καλό ποιων ακριβώς επιδεικνύει τέτοια σπουδή η κυβέρνηση, δε θέλει και πολλή σκέψη για να το καταλάβει κανείς. Αρκεί να αναλογιστεί ότι, πρώτον, οι παραγωγοί δεν έχουν να πουλήσουν λάδι αυτή την περίοδο, αλλά από το Νοέμβρη. Δεύτερον, ότι η τιμή παραγωγού ούτως ή άλλως συμπιέζεται εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής. Είτε με «πάγωμα» της λιανικής τιμής είτε χωρίς. Αυτό έγινε και με την προηγούμενη σοδειά - χωρίς υπουργική απόφαση - και το ίδιο θα γίνει και με την επόμενη. Ας τ' αφήσει αυτά που ξέρει η κυβέρνηση...

Πρόστιμο ύψους 5,2 εκατ. ευρώ επέβαλε στη «DIA HELLAS» η Επιτροπή Ανταγωνισμού γιατί καθόριζε τις λιανικές τιμές στο δίκτυο των καταστημάτων της που αναπτύσσει με τη μέθοδο φρανσάιζινγκ, κάτι το οποίο, όπως αναφέρει η Επιτροπή Ανταγωνισμού, απαγορεύεται από τη σχετική νομοθεσία γιατί «παραβιάζει το δίκαιο του ελεύθερου ανταγωνισμού». Ως εδώ καλά, μπορεί να σκεφτεί κάποιος. Εκεί, όμως, που αποδεικνύεται η υποκρισία που διέπει αυτούς τους περίφημους νόμους της «ελεύθερης αγοράς» και του «ανταγωνισμού» είναι ότι, όπως διευκρινίζεται, η εταιρεία - δικαιοπάροχος (στην προκειμένη περίπτωση η «μαμά» «DIA») μπορεί να καθορίσει «ανώτατες ή προτεινόμενες» τιμές, αλλά όχι να «καθορίζει άμεσα ή έμμεσα τις λιανικές τιμές»! Δηλαδή, να μην τις βαφτίζει υποχρεωτικές, αλλά μόνο «ανώτατες ή προτεινόμενες». Δεν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης, δηλαδή! Η διατύπωση είναι το πρόβλημα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αν ήταν να πάνε μόνοι τους (άντε μαζί με την Νατάσα και την Κάρλα), δε θα είχαμε και μεγάλο πρόβλημα.

Μόνο που μίλαγαν εξ ονόματος του γαλλικού και του ελληνικού λαού. Ο μεν πρώτος - θυμίζουμε - απέρριψε το «ευρωσύνταγμα» με δημοψήφισμα και ο δεύτερος (εμείς, δηλαδή) δε ρωτήθηκε καν.

Το ίδιο συμβαίνει τώρα και με την καρικατούρα του «ευρωσυντάγματος», την περίφημη Ευρωσυνθήκη. Δε ρωτάνε κανέναν και τολμάνε να λένε πως μας εκπροσωπούν.

Κι επειδή πολλά ειπώθηκαν για την ελληνο-γαλλική φιλία, να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Ο Ελληνας εργαζόμενος είναι σίγουρα φίλος με τον Γάλλο εργαζόμενο. Δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν.

Για τον Σαρκοζί, αμφιβάλλουμε αν είναι όντως φίλος του γαλλικού λαού. Οι απεργίες, οι διαδηλώσεις και οι εξεγέρσεις που γίνονται τα τελευταία χρόνια δε μας πείθουν καθόλου.

Πόσο δε μάλλον, όταν ο Σαρκοζί υπήρξε και παραμένει υπέρμαχος της σκληρής και βάναυσης αντιμετώπισης κάθε λαϊκής αντίδρασης.

Οχι πως ο «δικός μας» είναι καλύτερος. Ξέρουμε και τα μέτρα του, και τις αντιλήψεις του, και την αντιλαϊκή πολιτική του.

Προφανώς - μετά από αυτά - κατανοούμε γιατί αυτοί οι δύο τα πάνε τόσο καλά. Συνεννοούνται θαυμάσια, προκειμένου να ικανοποιήσουν τα συμφέροντα που εκπροσωπούν.

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ καταπιούμε την υποκρισία του ΠΑΣΟΚ, που κατέθεσε νομοσχέδιο για τις πυρόπληκτες περιοχές (λες και δεν τους ξέρουμε ή δεν είδαμε τις πολιτικές τους).

Αντε να μην πούμε τίποτε για τις ανοησίες περί «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος» 1.000 ευρώ ανά οικογένεια για τους παραγωγούς.

Αλλά αυτό για την κάλυψη των ελαιοπαραγωγών - με αυτά τα χρήματα - έως το ...2014, να μην το σχολιάσουμε;

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας - σημειώνεται στο έγγραφο της διοίκησης - αποτελεί μια πρακτική που ίσχυε επί σειρά ετών. Καθώς οι συνθήκες της αγοράς μεταβάλλονται με ραγδαίους ρυθμούς μεταβάλλεται και η στρατηγική των τραπεζών. Και η ΟΤΟΕ δεν μπορεί να παραγνωρίζει αυτή τη νέα πραγματικότητα του έντονου ανταγωνισμού που έχει δημιουργηθεί στην τραπεζική αγορά». Με άλλα λόγια, η διοίκηση της Εθνικής λέει στους εργαζόμενους ότι το τραπεζικό κεφάλαιο στοχεύει στην κατάργηση της Κλαδικής Σύμβασης και την αντικατάστασή της σε πρώτη φάση από τις επιχειρησιακές συμβάσεις (απώτερος στόχος τους είναι οι ατομικές συμβάσεις εργασίας). Με αυτό τον τρόπο οι τραπεζίτες επιδιώκουν μέσω των επιχειρησιακών συμβάσεων να αποδυναμώσουν τη συλλογική αντίδραση των εργαζομένων και η κάθε τράπεζα να επιβάλλει, στο μέτρο που μπορεί, τις πιο άθλιες εργασιακές συνθήκες, ώστε να βγάζει περισσότερα κέρδη έναντι των άλλων τραπεζών.

Απέναντι στη λογική αυτή η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ ούτε θέλει ούτε μπορεί να αντιπαρατεθεί. Γιατί είναι αυτή που πρώτη αποδέχεται και στηρίζει τη λογική της ενίσχυσης του ανταγωνισμού και της ταξικής συνεργασίας.

Για μια ακόμη φορά, οι παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ και της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΣΥΝ) απέδειξαν πως αυτά που τους ενώνουν είναι πολλά και πρώτα απ' όλα η στρατηγική αντίληψη για το κίνημα και τους στόχους του. Στους εργατικούς χώρους που συνεργάζονται επίσημα, προστέθηκε και το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ στη Θεσσαλονίκη (ΕΔΟΘ).

Την περασμένη Τετάρτη, στη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΕΔΟΘ για την ανάδειξη της Εκτελεστικής Επιτροπής, με συμφωνία «κάτω απ' το τραπέζι» των δυο παρατάξεων, η ΠΑΣΚΕ έδωσε την ψήφο που έλειπε απ' τον ΣΥΝ για να εκλέξει 2η έδρα στην Εκτελεστική Επιτροπή (ΕΕ), αλλοιώνοντας τη βούληση των εργαζομένων όπως εκφράστηκε στο 6ο Συνέδριο της ΕΔΟΘ. Ετσι η ΠΑΣΚΕ (4 έδρες), μαζί με τον ΣΥΝ ελέγχουν την πλειοψηφία της 11μελούς ΕΕ.

Η κολεγιά αυτή έγινε για να εξασφαλιστεί η συνέχιση της συμβιβαστικής τακτικής στο Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ και αποκαλύπτει την επιζήμια για το κίνημα τακτική του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τη στήριξη που προσφέρει στον ένα απ' τους δυο πόλους του δικομματισμού.

Στην ίδια ρότα και οι δυνάμεις του αριστερού οπορτουνισμού («Παρεμβάσεις»), οι οποίες, αφού κατάγγειλαν τη θέση του ΠΑΜΕ για τα αντιπροσωπευτικά προεδρεία, πρότειναν την κοινή κάθοδο των παρατάξεων ΤΑΔΗΣΥ - ΣΥΝ - «Παρεμβάσεις», για να επιτευχθεί «η ανάκαμψη του συνδικαλιστικού κινήματος στην ΕΔΟΘ»! Και αφού η ΤΑΔΗΣΥ δεν έκανε δήλωση αποκήρυξης του αντιπροσωπευτικού προεδρείου, απείχαν απ' τις διαδικασίες, συμβάλλοντας με την αποχή τους να πάρει η ΔΑΚΕ την 4η έδρα στην ΕΕ και να μείνει η ΤΑΔΗΣΥ με 1 έδρα. Οι μεταξύ τους συμφωνίες είναι αυταπόδεικτες. Οπως εμφανής είναι και ο τρόμος τους για το γεγονός ότι η ΤΑΔΗΣΥ αναδείχτηκε φέτος τρίτη δύναμη, ενισχυμένη και με σταθερή άνοδο.

Δυσπιστία εκφράζει η πλειοψηφία των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων απέναντι στην υποτιθέμενη «ευαισθητοποίηση» των επιχειρήσεων σε μια σειρά ζητήματα. Μέσα από την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (ΕΚΕ), η οποία αποτελεί στρατηγικό στόχο των επιχειρήσεων, το κεφάλαιο θέλει από τη μια να πετύχει «ταξική ειρήνη» κι από την άλλη να εισέλθει και να επενδύσει σε όλες τις πτυχές της ζωής. Αυτό φαίνεται από σχετική έρευνα ότι χρόνο με το χρόνο «ξεφτίζει» στη συνείδηση των εργαζομένων.

Τι θέλουν να πετύχουν οι επιχειρήσεις, αλλά μέχρι στιγμής «δεν τους βγαίνει» στο βαθμό που θα επιθυμούσαν; Οι απολυμένοι, οι άνεργοι, οι ανασφάλιστοι, οι συγγενείς ανθρώπων που έχουν χάσει τη ζωή τους στους τόπους δουλειάς, να αναγνωρίσουν «καλή διάθεση» και «προσφορά» από μεριάς των επιχειρήσεων, επειδή για παράδειγμα αυτές χρησιμοποιούν ανακυκλωμένο χαρτί! ΄Η επειδή μια τράπεζα είναι χορηγός σε μια εκδήλωση κι ας «γδέρνει» εκατομμύρια εργαζόμενους... Βέβαια, η υπόθεση της ΕΚΕ καλά κρατεί και θα ενισχυθεί στο μέλλον, αφού είναι ζωτικής σημασίας για το κεφάλαιο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η έρευνα - εργαλείο για τις επιχειρήσεις, ήταν μια προσφορά - μεταξύ άλλων - και κάποιων ΑΕΙ της χώρας...