Πέμπτη 28 Φλεβάρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πάνω απ' όλα το κέρδος τους...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Ανοησίες» χαρακτήρισε τα κοινωνικά δικαιώματα ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων Βόρειας Ελλάδας Γ. Μυλωνάς και ζήτησε την καταστολή του αγώνα ενάντια στην παράδοση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης στα ιδιωτικά μονοπώλια. Παραπονούμενος ότι οι βιομήχανοι είναι η χαμένη κοινωνική τάξη, απείλησε με απολύσεις στα εργοστάσια όσο συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις στο λιμάνι.

Είναι ο ίδιος, που στις αρχές του Γενάρη, στο πλαίσιο σύσκεψης που έγινε στον ΟΛΘ ΑΕ, παρουσία του ΓΓ Λιμένων του ΥΕΝ, αποκάλυπτε ότι πέρσι έδωσε άδεια άνευ αποδοχών 14 ημέρες στους εργαζόμενους γιατί δεν είχε πρώτη ύλη στα εργοστάσια, επειδή ήταν κλειστό το λιμάνι. Και προανήγγειλε τις προθέσεις των βιομηχάνων να στήσουν μηχανισμούς κοινωνικού αυτοματισμού λέγοντας «αν είχα φέρει τους εργαζόμενους έξω από το λιμάνι θα τους είχαν πιει το αίμα».

Την ίδια ώρα που προαναγγέλλει απολύσεις, απαιτεί από την κυβέρνηση να περιληφθούν όλοι οι νομοί της Δυτικής και Ανατολικής Μακεδονίας στο ειδικό κίνητρο επιδότησης του εργατικού κόστους κατά 12% μέσω του ΟΑΕΔ. Το αίτημα διατυπώθηκε στη συνάντηση που είχε τη Δευτέρα η υφυπουργός Απασχόλησης Σ. Καλατζάκου με το ΣΒΒΕ.

«Η δημοκρατία τους φτάνει μέχρι εκεί που δε θίγεται το κέρδος τους», σημειώνει σε ανακοίνωσή της η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ, δίνοντας πληρωμένη απάντηση και προειδοποιεί ότι οι απειλές δεν πιάνουν. Πολύ περισσότερο όταν προέρχονται από τους εκπροσώπους μιας τάξης σάπιας μέχρι το μεδούλι...

Τις «ανησυχίες μας» στις ΗΠΑ...

Αντιγράφουμε από τη χτεσινή συνέντευξη του γγ της ΚΟ της ΝΔ, Γ. Τραγάκη, στο ραδιοσταθμό «Φλας»: «-- Πώς βλέπετε να εξελίσσεται το θέμα των Σκοπίων, εννοώ από την πλευρά της ΝΔ. Γιατί, όπως έχετε δει, υπάρχουν πολλοί βουλευτές και ευρωβουλευτές που εκφράζουν ανησυχίες. --Ανησυχίες έχουμε όλοι μας και πρώτη απ' όλους έχει η κυβέρνηση, η οποία μετέφερε αυτές τις ανησυχίες εκεί που έπρεπε να τις μεταφέρει, δηλαδή στην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, την κ. Ράις»! Ασφαλώς και δεν πρόκειται για ένα γλωσσικό ολίσθημα του στελέχους της ΝΔ. Πρόκειται για τη σκληρή πραγματικότητα, για τον τρόπο που σκέφτεται και ενεργεί η κυβέρνηση Καραμανλή, όπως άλλωστε και οι προκάτοχοί της. Ολα τα μεγάλα ή μικρά προβλήματα στην εξωτερική, και όχι μόνο, πολιτική της χώρας τα συζητάει με την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Η γνώμη, μάλιστα, της τελευταίας έχει βαρύνουσα και συχνά καθοριστική σημασία για τη «λύση» που δίνεται στα προβλήματα. Η αιτία είναι γνωστή: Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ πάντα πάσχιζαν να συμβιβάσουν και να «χωρέσουν» τα συμφέροντα της εγχώριας πλουτοκρατίας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή. Αυτό ακριβώς γίνεται, παρά τους φραστικούς λεονταρισμούς περί του αντιθέτου, και στην υπόθεση της ονομασίας των Σκοπίων.

Ομολογίες...

«Πάνω από όλα αυτό που συμφέρει εμάς είναι η λύση (...) Πρέπει να βρούμε λύση, να κλείσει αυτή η εκκρεμότητα (...) Θα λυθούν τα χέρια της Ελλάδος να επεκταθεί η επιρροή της σε όλη αυτή την περιοχή και αυτό κατά τη γνώμη μου είναι εκείνο που πραγματικά συμφέρει την Ελλάδα». Τάδε έφη ο πρώην υπουργός της κυβέρνησης της ΝΔ και πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Στέφανος Μάνος, για το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ.

Ο άνθρωπος δε λέει άλλο από την αλήθεια. Οτι η Ελλάδα, σήμερα, αποτελεί κρίκο της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας και στόχος της πρέπει να είναι η διεύρυνση («επέκταση» είναι η λέξη που χρησιμοποιεί) της επιρροής της, όσο το δυνατόν περισσότερο. Και όταν λέει ότι είναι με αυτό «που πραγματικά συμφέρει την Ελλάδα», εννοεί ότι αυτό είναι «που πραγματικά συμφέρει την άρχουσα τάξη της Ελλάδας».

Και το ερώτημα: Μια κυβέρνηση, που διεκδικεί ισχυρότερο ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, που αξιώνει πρωτεύοντα ρόλο στα Βαλκάνια, θα βρει λύση - στην υπόθεση ονομασίας - σε όφελος των λαών ή σε όφελος των πολυεθνικών; Η απάντηση είναι μάλλον προφανής...

ΜΕΓ(Κ)Αλες κουτοπονηριές

Πάλι το ΜΕΓΚΑ. Αυτή τη φορά το βραδινό του δελτίο ειδήσεων ανακάλυψε πως στη συγκέντρωση στην Καβάλα ...δεν πήραν μέρος «το ΚΚΕ και η ΝΔ». Ετσι το έδωσε. Αντε να υποθέσουμε πως δεν πήρε είδηση (αν είναι δυνατόν;) ότι έγινε και άλλη συγκέντρωση, όπου συμμετείχε το ΚΚΕ, που έβαζε συνολικά ένα πλαίσιο αγώνα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ενέργειας και δεν περιοριζόταν μόνο στο περιβαλλοντικό πρόβλημα. Αντε να υποθέσουμε, επίσης, πως είναι αργόστροφοι και δεν πιάνουν με την πρώτη πως το ΚΚΕ δεν μπορεί να διαδηλώσει μαζί με τους υπεύθυνους της πολιτικής της απελευθέρωσης. Επειδή, όμως, ζούμε όλοι εδώ σ' αυτή τη χώρα δεν μπορούμε να υποθέσουμε πως τους ξέφυγε εκείνο το «ΚΚΕ και ΝΔ». Αλλού το πήγαν. Παλιές πολύ οι κουτοπονηριές των συνειρμών και τις ξέρουμε όλοι...

Στον ιστό των... ιστολογίων

Η λέξη blog (ιστολόγιο ή διαδικτυακό ημερολόγιο) ήταν άγνωστη μέχρι πρόσφατα στους περισσότερους. Οι καταγγελίες για εκβιασμούς και πολιτικό αλισβερίσι, μέσω των γραφόμενων σε ορισμένα ιστολόγια, που αποτελούν αναπαραγωγή της γενικευμένης σήψης της κυριαρχίας των μονοπωλίων και του ρόλου των ελεγχόμενων από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους ΜΜΕ, έφεραν τη λέξη αυτή στην πολιτική επικαιρότητα. Πέρα από τα περισσότερο ή λιγότερο προφανή εκδοτικά - και άλλα οικονομικά - συμφέροντα, που κρύβονται πίσω από τα ίδια τα γεγονότα, αλλά και το θόρυβο που αναπτύχθηκε τη δεδομένη χρονική στιγμή, ένα είναι σαφές: Η κυβέρνηση της ΝΔ, σαν έτοιμη από καιρό, σπεύδει να καλύψει το νομοθετικό κενό που υπήρχε, κινούμενη στη λογική της ενσωμάτωσης των σχετικών οδηγιών της ΕΕ για το έγκλημα στον κυβερνοχώρο, δηλαδή στη λογική της αστυνόμευσης, του περιορισμού της «παραβατικής συμπεριφοράς», της «καταπολέμησης του ριζοσπαστισμού» και της προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων (σ.σ. οικονομικών συμφερόντων) των εταιρειών της βιομηχανίας λογισμικού, θεάματος και ακροάματος.

Κατά τα συνήθη, το πέρασμα των αντιδραστικών μέτρων επιχειρείται να γίνει με πρόφαση την επίλυση υπαρκτών προβλημάτων, όπως η παιδική πορνογραφία και ο τζόγος στο Διαδίκτυο. Τα μέτρα αυτά, που είναι ήδη σε εφαρμογή σε αρκετές χώρες, δεν έχουν καταφέρει να αντιμετωπίσουν ούτε την πορνογραφία, ούτε το οικονομικό ηλεκτρονικό έγκλημα, που είναι επίσης σε άνοδο.

Οι ρίζες της πλειοψηφίας των εγκλημάτων είναι κοινωνικές και βρίσκονται στον καπιταλισμό και τις ανισότητες που δημιουργεί η ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Οπως η μεγαλύτερη αστυνόμευση και η παρακολούθηση με κάμερες δε σταματά το συμβατικό έγκλημα, έτσι και η αστυνόμευση του Διαδικτύου δεν πρόκειται να σταματήσει το ηλεκτρονικό έγκλημα. Τα μέτρα που παίρνουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου αποσκοπούν κυρίως στο να περιορίσουν τις ενοχλητικές φωνές στα χάλκινα σύρματα και τις οπτικές ίνες του Διαδικτύου.

Στη συζήτηση που άνοιξε, η λεγόμενη «μπλογκόσφαιρα» προβάλλεται συχνά ως εναλλακτικός, ανεξάρτητος τρόπος πληροφόρησης, απέναντι στα παραδοσιακά μέσα (έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, τηλεόραση κ.τ.λ.). Τα γεγονότα με τα ιστολόγια που εξετάζονται από τις αρχές έδειξαν ότι συχνά οι άνθρωποι που διευθύνουν τα παραδοσιακά αστικά ΜΜΕ είναι οι ίδιοι που προσπαθούν να χειραγωγήσουν την κοινωνική συνείδηση και στο επίπεδο του Διαδικτύου. Οι φωνές των μεμονωμένων καλοπροαίρετων ανθρώπων, μπλόγκερς ή μη, θα χάνονται και στο διαδίκτυο, όπως και στον απτό κόσμο, όσο παραμένουν μεμονωμένοι και δεν οργανώνονται στο κοινωνικό ρεύμα που θα ανατρέψει την εξουσία των χειραγωγών συνειδήσεων, την εξουσία της πλουτοκρατίας.

Οι κραυγές σαν του ΠΑΣΟΚ, που απαιτούν «κάτω τα χέρια από τους μπλόγκερς», αλλά σταματούν εκεί, δεν είναι τίποτα άλλο από αποπροσανατολισμός. Δεν είναι όλοι οι μπλόγκερς το ίδιο. Υπάρχουν ανάμεσά τους και αντιδραστικές φωνές που πρέπει να καταδικάζονται στη λαϊκή συνείδηση.

Το ίντερνετ ως μαζικό μέσο επικοινωνίας και έκφρασης μπορεί και πρέπει να αξιοποιείται για την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών, για τη δημιουργία και διάδοση πολιτισμού και αξιών. Ο λαός και η νεολαία πρέπει να αντιπαλέψουν την επιχειρηματική και κερδοσκοπική αξιοποίησή του, αλλά και τα κυβερνητικά μέτρα ελέγχου και προσαρμογής του σε αντιδραστική κατεύθυνση.


Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ

Περί φοροδιαφυγής...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΜΑΥΡΑ ΣΥΝΝΕΦΑ μαζεύονται πάνω από το ...Λιχτενστάιν! Χάθηκε η γαλήνη των λιγοστών κατοίκων του.

Ολες οι «σύγχρονες ευρωπαϊκές χώρες» - συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας φυσικά - αναζητούν εκεί φοροφυγάδες.

Πώς τους είχε διαφύγει ότι υπάρχει ένας τέτοιος «φορολογικός παράδεισος» για πονηρούς τύπους, στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ενωσης;

`Η, μήπως, δεν τους είχε διαφύγει; (Γιατί, εδώ που τα λέμε, μισθωτό ή συνταξιούχο με καταθέσεις στο Λιχτενστάιν δύσκολο να βρει κανείς. Μάλλον δικό τους «αποκούμπι» είναι).

Πάντως, αν θέλουν να βρουν «ντε και καλά» φοροφυγάδες, ας μην πάνε τόσο μακριά. Ας κοιτάξουν στους αναπτυξιακούς νόμους τους περί φορολόγησης των ΑΕ.

Εκεί θα βρουν πολλούς, πάρα πολλούς. Μόνο που θα είναι νόμιμοι φοροφυγάδες. Νομιμότατοι.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ θα συζητήσει το θέμα της ΠΓΔΜ με τους κυβερνώντες, όταν έρθει εδώ, ο γγ του ΝΑΤΟ. Αλλωστε, αυτόν έχουν αναγορεύσει σε ...καθ' ύλην αρμόδιο.

Ομως, θέλει - λέει - να κάνει και κάποιες συζητήσεις για την κατάσταση στο Αφγανιστάν.

Κι αυτό - για όσους δεν ξέρουν - μεταφράζεται είτε σε αποστολή περισσότερων στρατευμάτων από τις χώρες - μέλη, είτε σε αποστολή περισσότερων κονδυλίων.

Γνωρίζει τίποτε για όλα αυτά η κυβέρνηση; Διότι όποτε ρωτήσει κανείς τους αρμόδιους δηλώνουν απλά πως «δεν έχει ληφθεί καμία απόφαση» για τέτοια πράγματα.

Και τέτοιου είδους απαντήσεις είναι τουλάχιστον ανησυχητικές, όχι μόνο γιατί αφήνουν ανοιχτό κάθε ενδεχόμενο, αλλά και γιατί μας μπλέκουν ακόμη περισσότερο στις «βρώμικες υποθέσεις» των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

ΩΣΤΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥ πολέμου στο Ιράκ είναι και η Χ. Κλίντον και ο Μπ. Ομπάμα; Τι μαθαίνει κανείς!

Υπέρ ποιου ...πολέμου είναι, όμως; Δε μας είπαν. Υπέρ του πολέμου στο Ιράν; Υπέρ ενός ακόμη πολέμου στη Σερβία; Υπέρ του πολέμου σε κάποια άλλη χώρα, που δεν έχουμε ακόμη σκεφθεί;


Γρηγοριάδης Κώστας

Αυξάνονται οι εργαζόμενοι πρωτοετείς φοιτητές

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κατά 20,1% αυξήθηκαν οι εργαζόμενοι πρωτοετείς φοιτητές ελληνικών πανεπιστημίων το ακαδημαϊκό έτος 2006 - 2007 σε σχέση με το προηγούμενο, σύμφωνα με στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας!

Η μεγάλη αύξηση του ποσοστού των εργαζόμενων πρωτοετών φοιτητών αναδεικνύει ότι όλο και περισσότεροι νέοι που σπουδάζουν, από την πρώτη στιγμή που πατάνε το πόδι τους στη σχολή που πέρασαν αναγκάζονται να εργαστούν. Και είναι πολλοί περισσότεροι εκείνοι που εργάζονται στη συνέχεια, ιδιαίτερα σε σχολές όπως η Φιλοσοφική και η Φυσικομαθηματική όπου η πλειοψηφία των φοιτητών παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα. Φαίνεται ότι η εκπαίδευση είναι τόσο ακριβή για τους φοιτητές από τα λαϊκά στρώματα. Ιδιαίτερα με την εφαρμογή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων.

Αλήθεια, αυτοί οι φοιτητές που αναγκάζονται να εργαστούν για να βοηθήσουν την οικογένειά τους και να αντεπεξέλθουν στις σπουδές τους, θα καταφέρουν να παρακολουθήσουν απρόσκοπτα τα μαθήματά τους και να λάβουν το πτυχίο τους στην ώρα του; 'Η μήπως θα «διευκολύνονταν» αν έπαιρναν κάποιο δάνειο, όπως προβλέπει ο νέος νόμος πλαίσιο, και μετά την αποφοίτησή τους εργάζονταν σε δυο και τρεις δουλειές για να το ξεπληρώσουν;

Αξίζει να σημειωθεί, ότι οι συγκεκριμένες μετρήσεις γίνονται με ερωτηματολόγια κατά την εγγραφή των φοιτητών. Που σημαίνει ότι 3.653 είναι οι πρωτοετείς φοιτητές που εργάζονταν ήδη την ώρα που εγγράφονταν, με το «καλημέρα σας»! Πόσοι έπιασαν δουλειά στη συνέχεια και πόσοι αναγκάζονται να δουλέψουν όταν φτάνουν σε μεγαλύτερο έτος σπουδών, δεν καταγράφονται στη συγκεκριμένη μέτρηση...

Για τους πρωτοετείς σπουδαστές των ΤΕΙ, των ανώτερων σχολών επαγγελματικής εκπαίδευσης και των ανώτερων εκκλησιαστικών σχολών, τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας καταγράφουν μείωση κατά 4,3% στους εργαζόμενους κατά την ημέρα της εγγραφής τους. Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι οι εργαζόμενοι πρωτοετείς σπουδαστές είναι περισσότεροι ως ποσοστό σε σχέση με τους αντίστοιχους πρωτοετείς φοιτητές (12,5% στα ΤΕΙ, έναντι 9,2% στα ΑΕΙ)...

Κλίμα τρομοκράτησης των αγώνων

Λίγο απέχει από το να διωχτούν με τον ευρω-τρομονόμο οι αγώνες των εργαζομένων ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις. Πάντως, το «κατάλληλο κλίμα» έχει αρχίσει να διαμορφώνεται. Ούτε το «χάπενινγκ» στα γραφεία της ΔΕΗ δεν ανέχονται και ζητούν επιβολή της τάξης. Για του λόγου το αληθές ιδού τι αξίωνε χτες το κύριο άρθρο της «Καθημερινής», καταγγέλλοντας τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων ότι επηρεάζουν δυσμενώς «τους όρους επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Ελλάδα»(!). Και το άρθρο καταλήγει: «Αυτά τα χάπενινγκ πρέπει να τελειώνουν. Βλάπτουν τη ΔΕΗ και τη χώρα. Η νομιμότητα δεν μπορεί να είναι διαρκώς υπό διαπραγμάτευση. Αν δεν το κατανοούν οι συνδικαλιστές, ελπίζουμε να το κατανοούν οι αρχές που δουλειά τους είναι η επιβολή των νόμων».

Από το αντεργατικό μέτωπο δε θα μπορούσε βέβαια να λείψει ο Γ. Πρετεντέρης, που καταγγέλλει όσους αντιδρούν στην προωθούμενη πολιτική για ...αντιποίηση αρχής(!). «Πληροφορήθηκα - γράφει - ότι η "μπούκα" εξελίχθηκε στο όνομα ενός ιδιότυπου δόγματος: η ΔΕΗ, δήλωσαν οι πρωτοστάτες, ανήκει στον ελληνικό λαό... Πολύ φοβούμαι ότι κάνουν ένα μικρό λάθος: η ΔΕΗ ανήκει στους μετόχους της, Δημόσιο και ιδιώτες. Οι οποίοι δεν άκουσα να αναθέσουν την εκπροσώπησή τους σε κανέναν βουλευτή ή πρόεδρο κόμματος. Υπ' αυτή την έννοια, στην περίπτωσή τους προκύπτει ζήτημα "αντιποίησης εξουσίας". Και αυτό δεν το λέει καμία διοίκηση καμιάς ΔΕΗ, το λέει το δημοκρατικό κράτος Δικαίου»...

Το κατάντημα των νοσοκομείων

Τούτες τις μέρες, το Σωματείο των Εργαζομένων στον «Ευαγγελισμό» (ΣΕΝΕ) κυκλοφόρησε μια αποκαλυπτική ανακοίνωση με τον τίτλο «Οχι στις ιδιωτικοποιήσεις», στην οποία, μεταξύ των άλλων, επισημαίνει: «Οι ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών στο νοσοκομείο - καθαριότητα, σίτιση, φύλαξη, ασανσέρ, θέρμανση κλπ. - κοστίζουν πάνω από 8 εκ. ευρώ το χρόνο. Οι εργολάβοι όμως αμείβουν τους εργαζόμενους των συνεργείων κάτω από 600 ευρώ, ενώ παράλληλα τους κλέβουν ένσημα τη στιγμή που τους υποχρεώνουν να κάνουν διπλοβάρδιες κι υπερωρίες!... Οι ασθενείς τριπλοπληρώνουν (ασφαλιστικές εισφορές, φορολογία, κι απευθείας απ' την τσέπη τους...) και υγεία ΔΕΝ έχουν! Τα έσοδα του νοσοκομείου, μ' άλλα λόγια το χαράτσωμα των ασθενών - μόνο απ' τα απογευματινά ιατρεία - ξεπερνούν το ένα εκ. ευρώ το χρόνο!»

Ομως, αυτό είναι το αποτέλεσμα της πρόσδεσης των νοσοκομείων στην επιχειρηματική δραστηριότητα και της λειτουργίας τους ως επιχειρήσεων - όπως κι οι τράπεζες δηλαδή - μετά τις νομοθετικές παρεμβάσεις απ' το 1990 και εντεύθεν. Αυτές οι πολιτικές «κατάντησαν τα νοσοκομεία σε οίκους εμπορίου για τους ασθενείς και γαλέρες καταναγκασμού για τους εργαζόμενους», όπως σωστά επισημαίνει ο ΣΕΝΕ.

Μέσα σε αυτό κλίμα, το κεφάλαιο θα κερδίζει και μονίμως χαμένοι θα είναι οι ασφαλισμένοι και οι ασθενείς, όσο «μεγαλόψυχοι» κι αν φανούν κάποιοι τραπεζίτες ή, γενικότερα, κάποιοι επιχειρηματίες.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κρίσιμη αναμέτρηση

Δεκαπέντε χρόνια μετά το νόμο Σιούφα και μόλις πέντε χρόνια μετά το νόμο Ρέππα, το κεφάλαιο με τους πολιτικούς του υπηρέτες ξαναχτυπά. Με τη μείωση των συντάξεων, με την αύξηση των ορίων ηλικίας, καταδικάζοντας τη νέα γενιά σε καθεστώς «απασχολησιμότητας», η πλουτοκρατία και το κράτος της «έδεσε» την υψηλή κερδοφορία των επιχειρήσεών της. Τώρα η ΝΔ επιχειρεί να ρίξει όλους τους ασφαλισμένους κάτω και από το κατώτερο όριο. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι.

Το σχέδιο νόμου με τα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα είναι ζήτημα ημερών. Τώρα είναι η ώρα της δράσης. Τώρα πρέπει να μιλήσουν οι εργαζόμενοι. Τα νέα μέτρα δεν πρέπει να περάσουν. Η κυβέρνηση πρέπει να πάρει άμεση απάντηση. Αυτόν το δρόμο δείχνει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, με τα συλλαλητήρια που οργανώνει στις 13 Μάρτη και τις πικετοφορίες στις 6 Μάρτη, αλλά και τις αποφάσεις των ταξικών συνδικάτων για την προκήρυξη απεργίας.

Κάθε γειτονιά, κάθε χώρος δουλειάς, κάθε κλάδος πρέπει να γίνουν εστίες αντίστασης. Οι πικετοφορίες στις γειτονιές της Αθήνας στις 6 Μάρτη πρέπει να μετατραπούν σε λαοσυνάξεις. Εκεί πρέπει να δώσουν το «παρών» εργάτες και εργάτριες, συνταξιούχοι, άνεργοι και νέοι εργαζόμενοι. Η κυβέρνηση να νιώσει την οργή που σιγοβράζει στη λαϊκή οικογένεια. Που δοκιμάζεται από την ακρίβεια, την ανεργία, τους χαμηλούς μισθούς. Να «πιάσουμε την κυβέρνηση από το λαιμό». Αυτό το μήνυμα χρειάζεται να στείλουν οι λαϊκές γειτονιές. Για να μη μας ρίξουν στον σύγχρονο Καιάδα. Να μη μας γυρίσουν μισό αιώνα πίσω. Να βάλουμε πλάτη για να μην παραδώσουμε χειρότερη Κοινωνική Ασφάλιση στα παιδιά και στα εγγόνια μας.

Η οργάνωση της πάλης, η καθημερινή δράση, η συσπείρωση των ανθρώπων του μόχθου είναι σήμερα το πρώτο καθήκον των ταξικών συνδικάτων και των στελεχών του. Το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση είναι όπλο σε αυτό τον αγώνα. Ενας αγώνας που πρέπει να έχει διάρκεια, αντοχή και καθαρή στόχευση: Ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, που ψήφισαν, εφάρμοσαν και διατηρούν τους αντιασφαλιστικούς νόμους. Ενάντια στους θιασώτες του ευρωμονόδρομου που καμώνονται ότι δεν ξέρουν τίποτα για τα εγκλήματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ενάντια στο κεφάλαιο και τα παπαγαλάκια του που δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να τρομοκρατούν τους εργαζόμενους. Ενάντια στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που αντί για πραγματικούς ταξικούς αγώνες οργανώνουν ημερίδες για την «ενεργό γήρανση» και παζαρεύουν τα δίκαια των εργαζομένων.

Σήμερα που οι ανάγκες της λαϊκής οικογένειας διευρύνονται, που με το μόχθο τους οι εργαζόμενοι παράγουν όλο και μεγαλύτερο πλούτο, ακόμα και η διατήρηση αυτής της κατάστασης θα είναι υποχώρηση. Να, γιατί οι διεκδικήσεις του ΠΑΜΕ, για μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, για αύξηση των συντάξεων, για πλήρη και σταθερή εργασία σε όλους, για καλύτερους όρους και προϋποθέσεις στην εργαζόμενη γυναίκα είναι η πιο συνεπής και αποτελεσματική γραμμή πάλης. Και επειδή αυτή η «γραμμή» είναι ανάγκη των καιρών, μόνο αυτή μπορεί να είναι και νικηφόρα για την εργατική τάξη.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ