Τετάρτη 30 Γενάρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ιμπεριαλιστικά εγκλήματα

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο υφυπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Τζον Νεγκροπόντε παραδέχτηκε ότι οι ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιήσει τη μέθοδο του εικονικού πνιγμού μεταξύ των άλλων τεχνικών κατά τη διάρκεια των «βίαιων» ανακρίσεων, σε συνέντευξή του στην πολιτική επιθεώρηση «National Journal».

Σε ερώτηση σχετικά με τις μεθόδους των ανακρίσεων, τις οποίες άλλες χώρες θεωρούν βασανιστήρια, κατά την εκστρατεία για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, ο Τζον Νεγκροπόντε, πρώην επικεφαλής των αμερικανικών Υπηρεσιών Πληροφοριών από το 2005 μέχρι το 2007, αποκαλύπτει ότι ο «εικονικός πνιγμός» έχει χρησιμοποιηθεί από τις ΗΠΑ κατά το παρελθόν. Σε συνέντευξή του στα μέσα Γενάρη στο περιοδικό «New Yorker» ο διάδοχος του Τζον Νεγκροπόντε, ο Μάικ ΜακΚόνελ, είχε δηλώσει ότι αυτή η τεχνική, την οποία είχε χαρακτηρίσει «βασανιστήριο», δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ από τις ΗΠΑ. «Εάν είχα νερό να γεμίζει τη μύτη μου, Θεέ μου, δεν μπορώ να φανταστώ σε ποιο βαθμό αυτό θα ήταν επώδυνο. Είτε πρόκειται για βασανιστήριο, είτε όχι, σύμφωνα με το χαρακτηρισμό οποιουδήποτε, για μένα θα ήταν βασανιστήριο», είχε πει ο Μάικ ΜακΚόνελ. Η CIA αποκάλυψε πρόσφατα ότι κατέστρεψε βίντεο με σκηνές από ανακρίσεις υπόπτων για τρομοκρατική δράση το 2005, στις οποίες οι ανακριτές χρησιμοποιούν αμφιλεγόμενες μεθόδους, στις οποίες περιλαμβάνεται και η τεχνική του «εικονικού πνιγμού». Ετσι γίνεται στην ιμπεριαλιστική χώρα της «ελευθερίας και της δημοκρατίας». Πρώτα κάνουν το έγκλημα, αλλά το αρνούνται. Αν υπάρχουν στοιχεία που το πιστοποιούν τα εξαφανίζουν. Ομως μετά από λίγο καιρό το αναγνωρίζουν για να το ξεπλύνουν και να το νομιμοποιήσουν...

Σε δυο βάρκες

Η ομοσπονδία των πανεπιστημιακών (ΠΟΣΔΕΠ) παραμένει στο αίτημα για μη εφαρμογή και απόσυρση του αντιδραστικού νόμου - πλαισίου και όλων των μέτρων που εφαρμόζουν τις αναδιαρθρώσεις της Μπολόνια, ενώ βρίσκεται σε ετοιμότητα προκειμένου να αποκρούσει τα νομοσχέδια για τα μεταπτυχιακά και την έρευνα. Αποφάσισε, επίσης, δυο απεργιακές κινητοποιήσεις μέσα στο Φλεβάρη, με αιχμή την ανάγκη γενναίας χρηματοδότησης των πανεπιστημίων (αποκλειστικά από δημόσιους πόρους), βελτίωσης των οικονομικών των πανεπιστημιακών, αλλά και ενάντια στην αντιασφαλιστική επίθεση της κυβέρνησης.

Την απόφαση αυτή την ψήφισε και η «Συσπείρωση», παράταξη του ΣΥΝ στους πανεπιστημιακούς.

Ενα άλλο κομμάτι του ΣΥΝ στους πανεπιστημιακούς όμως, η «Αριστερή Μεταρρύθμιση», διαφωνεί με την απόφαση της ΠΟΣΔΕΠ και προτάσσει ως κύριο πρόβλημα σήμερα τους οικονομικούς καταλογισμούς στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και την «οικονομική αυτοτέλεια» των πανεπιστημίων, δηλαδή τη δυνατότητα να μπορούν ελεύθερα τα ιδρύματα να κάνουν «μπίζνες», μέσω των «ειδικών λογαριασμών» και της εμπορευματοποίησης της έρευνας. Επίσης, αυτό το κομμάτι του ΣΥΝ βαφτίζει «φαινόμενα βίας μέσα στα ιδρύματα» τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στην εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου - πλαισίου και συντάσσεται ουσιαστικά με το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι ο νόμος έχει ψηφιστεί και η ...«νομιμότητα» του «κράτους δικαίου» επιβάλλει την εφαρμογή του!

Ιδού, λοιπόν, άλλο ένα λαμπρό δείγμα της σκόπιμης διγλωσσίας του ΣΥΝ, της τακτικής του οπορτουνισμού να πατάει σε δυο βάρκες, για να ψαρεύει ό,τι μπορεί από θολά νερά.

Πολυεθνικό φαγάδικο μοιράζει πτυχία

Η είδηση που έρχεται από τη Μεγάλη Βρετανία είναι αποκαλυπτική: Τρεις ιδιωτικές επιχειρήσεις πήραν κρατική άδεια να εκπαιδεύουν οι ίδιες τους υπαλλήλους τους και τα πιστοποιητικά που τους παρέχει αυτή η ενδοεπιχειρησιακή κατάρτιση να αναγνωρίζονται σε εθνικό επίπεδο. Πρόκειται για την αλυσίδα φαστ - φουντ «McDonald's» (Μακ Ντόναλντς), την αεροπορική εταιρεία «Flybe» (Φλάιμπι) και tη σιδηροδρομική «National Rail» (Νάσιοναλ Ρέιλ).

Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά σε δελτίο Τύπου της «McDonald's», η επιχείρηση μπορεί «να αναπτύξει και να απονείμει τους δικούς της εθνικά αναγνωρισμένους τίτλους σπουδών». Τα προγράμματα «εκπαίδευσης» θα καλύπτουν μια ευρεία γκάμα δεξιοτήτων, από βασικές ικανότητες εξυπηρέτησης πελατών, μέχρι οικονομικά και διαχείριση ανθρώπινων πόρων. Οι εργαζόμενοι, ανάλογα με το ποιο κομμάτι του προγράμματος παρακολουθούν και μέχρι ποιο επίπεδο, συλλέγουν τις αντίστοιχες πιστωτικές μονάδες. Κατά περίπτωση, οι δεξιότητες μπορούν να φτάσουν σε επίπεδο αντίστοιχο με μέρος του πιστοποιητικού «Α - επιπέδου», το οποίο από ορισμένα πανεπιστήμια στη Βρετανία θεωρείται όρος εισαγωγής. Το παράδειγμα αυτό είναι αποκαλυπτικό του ρόλου που αποκτούν οι επιχειρήσεις στην εκπαιδευτική διαδικασία. Αλλωστε, το να έχει μάθει ο εργαζόμενος ακριβώς όσα χρειάζεται για να είναι αποτελεσματικός στη συγκεκριμένη δουλιά - στάλα παραπάνω γνώσης - θεωρείται «προσόν» για το κεφάλαιο. Πόσο μάλλον, αν αυτή η κατάρτιση έχει και επίσημη «βούλα».

Η είδηση για αναγνώριση των πιστοποιητικών που παρέχουν οι επιχειρήσεις δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Η ΕΕ, χρόνια, προσανατολίζει τα κράτη να θεσμοθετήσουν, ώστε να αναγνωρίζουν όχι μόνο την «τυπική μάθηση» - δηλαδή τις γνώσεις που αποκτά κανείς μέσα από τις επίσημες εκπαιδευτικές δομές - αλλά και την «άτυπη» και τη «μη τυπική μάθηση». Δηλαδή, να αναγνωρίζουν ως ισάξιες τις γνώσεις που αποκτώνται στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο, με τις γνώσεις που αποκτώνται σε ένα ενδοεπιχειρησιακό σεμινάριο ή μέσα από την επαγγελματική πείρα! Αυτό γίνεται μέσα από την αντιστοίχιση των κομματιών της γνώσης σε πιστωτικές μονάδες, που συλλέγονται από κάθε «κατάρτιση» που παρακολουθεί ο εργαζόμενος και αθροιστικά πλέον κατατάσσονται στο ένα ή το άλλο επίπεδο. Αλλωστε, αυτό προωθεί και το «Ευρωπαϊκό Πλαίσιο επαγγελματικών Προσόντων για τη διά βίου μάθηση». Με τον τρόπο αυτό, οι εταιρείες θα μπορούν να δίνουν ακόμα και ...πτυχία πανεπιστημίου!

Πρόκειται για εξελίξεις πιστές στο πνεύμα της στρατηγικής της Λισαβόνας και της γενικότερης πολιτικής του κεφαλαίου για αποτελεσματική προσαρμογή της εκπαίδευσης στην εξυπηρέτηση των δικών του συμφερόντων. Στόχος είναι η δημιουργία φτηνού και ευέλικτου εργατικού δυναμικού, που θα συλλέγει δεξιότητες και πιστωτικές μονάδες από χίλιες μεριές και με το άθροισμά τους θα διεκδικεί δικαίωμα στη δουλιά. Στο ίδιο πλαίσιο, προωθείται από πολλές πάντες το άνοιγμα της εκπαίδευσης στις επιχειρήσεις, το ελεύθερο στις πολυεθνικές να καθορίζουν τι θα μαθαίνει ο νέος, προκειμένου να είναι ένα χρήσιμο - αλλά αναλώσιμο - «μπουλόνι» στην επιχείρηση. Μόνη απάντηση σε όλες αυτές τις αντιδραστικές πολιτικές είναι η πάλη για το δικαίωμα στη μόρφωση και τη δουλιά, ο αγώνας για Ενιαίο Δωδεκάχρονο Υποχρεωτικό Σχολείο, για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.


Ελένη ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

Γιατί ανακατεύεται;

Φαίνεται πως η εκλογή του νέου Αρχιεπισκόπου δεν αφήνει αδιάφορες τις αστικές πολιτικές δυνάμεις της χώρας. Ισα - ίσα το αντίθετο θα λέγαμε, ενδιαφέρονται για να μην πούμε ότι παρεμβαίνουν σ' αυτή τη διαδικασία. Δε μας προξενεί εντύπωση, αφού η εκκλησία ως μέρος του αστικού εποικοδομήματος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον εγκλωβισμό λαϊκών δυνάμεων στην πολιτική και την ιδεολογία της πλουτοκρατίας. Αυτό έκανε πάντα, είτε με τη διδασκαλία των ιεραρχών, είτε με την τάχα φιλανθρωπική της δράση και τις διάφορες ΜΚΟ που λειτουργούν με το αζημίωτο από το κράτος.

Δεν προκαλεί επίσης έκπληξη η παρέμβαση του ΣΥΝ, που απαίτησε να μην παραστεί ο υπουργός Παιδείας στην εκλογή του νέου Αρχιεπισκόπου. Οχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί θέλει να παίξει στο συγκεκριμένο παιχνίδι, δηλαδή σ' αυτό των άλλων δυνάμεων του πολιτικού συστήματος και να φαίνεται ταυτόχρονα ότι προτείνει μια «ρηξικέλευθη διαδικασία» για ένα ζήτημα που και θεσμοθετημένο από το αστικό κράτος είναι, και πρόβλημα της εκκλησίας είναι. Εκτός και αν επειδή θεωρεί τον εαυτό του ως δύναμη μεταμόρφωσης του πολιτικού συστήματος, κάνει και τις ανάλογες παρεμβάσεις. ΄Η μήπως ενδιαφέρεται για το ποιος θα εκλεγεί Αρχιεπίσκοπος;

Εργολαβία της ... ενημέρωσης

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΝΤΑΞΕΙ τις μάθαμε απέξω τις 5 offshore εταιρείες που φέρεται να έχει ο Θ. Αναστασιάδης, μέχρι και σε ...χάρτη τις είδαμε στα δελτία των 8.30.

Και λέμε «φέρεται» γιατί τις offshore δεν μπορείς να ξέρεις ποιος τις έχει. Γι' αυτό ακριβώς τις φτιάχνουν και μάλιστα με έδρες όπως ο Παναμάς ή τα Νησιά Καϊμάν...

Αφού όμως ασχολούνται με τις offshore τα τηλεοπτικά κανάλια, που κάνουν πάντα «αντικειμενικά ρεπορτάζ», γιατί δε μας λένε πόσες τέτοιες εταιρείες έχουν οι ιδιοκτήτες τους;

΄Η - ακόμα χειρότερα - πόσες τέτοιες εταιρείες ελέγχουν μέρος των μετοχών τους; Γιατί αν δε μας το ομολογήσουν αυτοί, ποιος θα μας το πει;

Μήπως η κυβέρνηση που πήρε άρον - άρον πίσω τον περίφημο «βασικό μέτοχο» όταν το ζήτησαν οι Βρυξέλλες; ΄Η το ΕΣΡ που - αντικειμενικά - δεν μπορεί να ελέγξει;

ΓΕΝΙΚΩΣ, πάντως, καλό κάνει αυτός ο διακαναλικός καυγάς και οι μεταξύ τους σπόντες. Μαθαίνει ο κόσμος ποιοι είναι αυτοί που έχουν αναλάβει ...εργολαβία την ενημέρωσή τους.

Κι όσο κι αν πασχίζουν να αποδείξουν όλοι τους πως είναι «έξω» από τα βρώμικα παιγνίδια, κανείς δεν τους πιστεύει. Και ορθώς.

ΔΗΛΑΔΗ ΑΚΟΜΗ κι αν τον βρούνε (λες και δεν τον ξέρουνε) τελικά τον περίφημο «δεύτερο βουλευτή» που εμπλέκεται στη «Ζαχοπουλειάδα», τι θα αλλάξει;

Οπως και στην περίπτωση Κουκοδήμου, θα κάνει κι αυτός μια δήλωση διάψευσης την οποία θα αποδεχτεί η κυβέρνηση ελλείψει στοιχείων. Είναι να ...παίζουν τώρα με 152 βουλευτές; ΄Η ακόμη καλύτερα 151 και τον Τατούλη;

Κατά τα άλλα οι ...θεσμοί καλά κρατούν και αποτελούν - όπως λέει ο πρωθυπουργός - εγγύηση για τη δημοκρατία και τη διαφάνεια.


Γρηγοριάδης Κώστας

Δηλώσεις συνενόχων

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Τα οικονομικά των κομμάτων, εδώ και αρκετά χρόνια, διέπονται από συγκεκριμένους νόμους και είναι διαφανή. Εν πάση περιπτώσει, οφείλουν να είναι διαφανή. Της ΝΔ είναι. Μπορείτε να εντρυφήσετε στα στοιχεία - τα οποία κατατίθενται στη Βουλή εντός διμήνου μετά την εκλογική αναμέτρηση - και να διαβάσετε όλα αυτά τα οποία σας ενδιαφέρουν για τα οικονομικά της Νέας Δημοκρατίας...» (Θ. Ρουσόπουλος - κυβερνητικός εκπρόσωπος).

«Σε ό,τι αφορά αναγραφόμενα σε μερίδα του Τύπου, σχετικά με το σκάνδαλο της SIEMENS, το ΠΑΣΟΚ, θέλουμε να δηλώσουμε, με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, ότι δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τα αναγραφόμενα γι' αυτή την υπόθεση. Οι οικονομικοί πόροι του ΠΑΣΟΚ ήταν και είναι φανεροί. Σε κάθε περίπτωση, η θέση του ΠΑΣΟΚ, και σε αυτή ειδικά την ιστορία της SIEMENS, ήταν και παραμένει ίδια και αμετακίνητη: Να έρθουν όλα στο φως».(Γ. Ραγκούσης - εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ).

Καμία έκπληξη δεν προκαλούν οι δηλώσεις των εκπροσώπων των δύο μεγάλων κομμάτων αναφορικά με τις μίζες που φέρεται να πήραν στελέχη τους από τη «Ζίμενς» για σκανδαλώδεις συμβάσεις και απευθείας αναθέσεις έργων με τη γερμανική εταιρεία. Εδώ και δεκαετίες ο λαός έχει βαρεθεί να τους ακούει ότι θέλουν να ριχτεί άπλετο φως παντού, ότι τα πάντα πάνε στη Δικαιοσύνη, κ.ο.κ. Ακριβώς γι' αυτό οι διακηρύξεις τους, όπως οι παραπάνω, ακούγονται στα αυτιά ως ομολογίες συνενόχων...

Καταπατητές και εξαπατητές...

Ολα πηγαίνουν ...περίφημα γύρω από την ανασύσταση του δασικού πλούτου της χώρας ο οποίος χτυπήθηκε σκληρά από τις πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού, σύμφωνα με τον υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Κ. Κιλτίδη, κατά τη συνάντηση που είχε χτες με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο υφυπουργός αναφέρθηκε εκτενώς στην ενεργοποίηση του Ειδικού Φορέα Δασών για την εκτέλεση δασικών έργων, λες και αυτό που λείπει για την προστασία των δασών είναι οι ...φορείς και οι ...μελέτες. Φυσικά και ο υφυπουργός δεν μπορούσε να μην αναφερθεί στην ουσιαστική διάλυση των δασικών υπηρεσιών της χώρας, λέγοντας, μάλιστα, χαρακτηριστικά ότι έχουν «ερημοποιηθεί», χωρίς βεβαίως να αναφέρει το παραμικρό για την ανάγκη άμεσης χρηματοδότησής τους, ώστε να ενισχυθούν ουσιαστικά και με προσωπικό, αλλά και υλικοτεχνικά μέσα. Και ενώ τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη τα εμφανίζουν όλα «ρόδινα», τοπικοί φορείς από τις πυρόπληκτες περιοχές της Ηλείας και συγκεκριμένα από την περιοχή του οροπεδίου της Φολόης αναφέρουν με αδιάσειστα στοιχεία την καταπάτηση μεγάλων εκτάσεων μέσα στα καμένα δάση της περιοχής, εκεί, δηλαδή, που ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεσμευόταν πως «ό,τι ήταν δάσος, θα παραμείνει δάσος». Οι κάτοικοι, μάλιστα, έχουν καταθέσει και σχετικά στοιχεία στον αρμόδιο εισαγγελέα, μόνο που το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, όπως συνηθίζει άλλωστε η κυβέρνηση, σφυρίζει αδιάφορα...

Διαίρει και βασίλευε...

Το «διαίρει και βασίλευε» είναι πολύ παλιά τακτική, όμως διατηρεί πάντα τη δυνατότητά της σαν μέσο διαίρεσης των λαών, για να γίνει πιο εύκολη από τον ιμπεριαλισμό η υποταγή τους.. Ετσι, με αφορμή τις εξελίξεις στη Λωρίδα της Γάζας, οι ΗΠΑ δε χάνουν την ευκαιρία. Η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών, Κοντολίζα Ράις, υπαινίχθηκε πως η χώρα της υποστηρίζει την προοπτική να αναλάβουν οι δυνάμεις του Παλαιστινίου Προέδρου Μαχμούντ Αμπάς τον έλεγχο στην παραβιασθείσα μεθόριο της Λωρίδας της Γάζας με την Αίγυπτο. Η Ράις τόνισε πως η παρουσία των δυνάμεων της Παλαιστινιακής Αρχής ενδέχεται να βοηθήσει, ώστε να τηρηθεί «κάποια τάξη» στο μεθοριακό πέρασμα της Ράφαχ, έπειτα από τη μαζική έξοδο εκατοντάδων χιλιάδων Παλαιστινίων μέσω αυτού, μετά την ανατίναξη μέρους του τείχους του από στελέχη της «Χαμάς». Οσον αφορά αυτό το «κάποια τάξη» της εκπροσώπου του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, εννοεί να αναλάβουν οι Παλαιστίνιοι να κλείσουν στους Παλαιστίνιους το μοναδικό πέρασμα που δεν έχει κλείσει ο ισραηλινός στρατός, έτσι που αυτοί που βρίσκονται στο εσωτερικό της Γάζας να υποταχτούν ή να πεθάνουν από την πείνα.

Πάγκαλος ωρυόμενος!

Σε άγρια και αναίτια επίθεση κατά των δημοσιογράφων, οι οποίοι, κατόπιν σχετικής πρόσκλησης από την τοπική οργάνωση του κόμματός του, πήγαν να καλύψουν εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ στην Καρδίτσα, που οργανώθηκε στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου, προχώρησε ο Θ. Πάγκαλος. Με το γνωστό «τσαμπουκαλίδικο», ύφος του, επιτέθηκε, φραστικά, στους δημοσιογράφους και απαίτησε από τους οργανωτές της εκδήλωσης να τους διώξουν πάραυτα, φωνάζοντας: «Πετάξτε τους έξω»!

Την προκλητική στάση του Πάγκαλου καταγγέλλει, με ανακοίνωσή της, η Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας - Εύβοιας, σημειώνοντας ότι «τέτοιες συμπεριφορές δεν τιμούν ούτε τον κ. Πάγκαλο, ούτε το κόμμα που εκπροσωπεί».

Εμείς, το μόνο που θέλουμε να επισημάνουμε είναι ότι ο Θ. Πάγκαλος μάλλον «δυσκολεύεται» να τα βάλει με τα μεγάλα αφεντικά των ΜΜΕ και γι' αυτό επιτίθεται στους εργαζόμενους δημοσιογράφους, οι οποίοι απλώς έκαναν τη δουλιά τους....

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Το παράδειγμα της Ιταλίας

Οι εξελίξεις στη γειτονική Ιταλία με τη νέα κυβερνητική κρίση είναι ιδιαίτερα διδακτικές. H λεγόμενη κεντροαριστερά της κυβέρνησης Πρόντι, όπου συμμετείχαν και οι «αριστερές» δυνάμεις της χώρας, οδηγήθηκε σε παραίτηση, μετά την αποχώρηση ενός μικρού κόμματος - συνεταίρου. Πρέπει να θυμηθούμε ότι το εγχείρημα αυτό είχε παρουσιαστεί ως η μεγάλη διέξοδος για τις λαϊκές δυνάμεις προκειμένου «να ηττηθεί η "δεξιά" του Μπερλουσκόνι». Και μάλιστα χρησιμοποιήθηκε ως παράδειγμα και πανηγυρίστηκε και στην Ελλάδα από διάφορες οπορτουνιστικές διαχειριστικές δυνάμεις.

Για το λαϊκό κίνημα είναι ελάχιστα σημαντικό, αν λόγω διαφωνιών στη διαχείριση και στη μοιρασιά οι συνέταιροι «τα έσπασαν». Το κυριότερο που κρίνει την όποια κυβέρνηση, σε όποια χώρα, είναι η πολιτική γραμμή που ακολουθεί. Για παράδειγμα, δεν μπορεί να εμφανίζεται προοδευτικό μέτρο η απόσυρση των ιταλικών στρατευμάτων από το Ιράκ όταν αυτά παραμένουν στο Αφγανιστάν και συμμετέχουν και σε άλλες επεμβάσεις. Δεν μπορεί, επίσης, να παρουσιάζεται ως προοδευτισμός το γεγονός ότι κλήθηκαν οι Ιταλοί εργαζόμενοι (με τη συνενοχή των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών) να ψηφίσουν σε δημοψήφισμα ποιες εργατικές κατακτήσεις θα περικοπούν. Η «κεντροαριστερή» διαχείριση, όπως εκφράζεται στην Ιταλία, είναι η «άλλη πλευρά του νομίσματος» της πολιτικής που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Και η «κεντροαριστερά» του Πρόντι, με τη συμμετοχή και της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης, φαίνεται να δούλεψε καλά για την κυρίαρχη τάξη.

Ο διπολισμός - στην Ιταλία έχει προ πολλού δοκιμαστεί - και ο δικομματισμός - τον γνωρίζουμε στη χώρα μας - δεν οδηγούν σε φιλολαϊκές λύσεις για έναν και κύριο λόγο: Και οι δύο εξυπηρετούν τη στρατηγική του κεφαλαίου, εφαρμόζουν πολιτική υπέρ της «ανταγωνιστικότητας της οικονομίας», «της κοινωνικής συναίνεσης ώστε όλοι να είναι κερδισμένοι». Ωστόσο, στην κοινωνία της ταξικής καταπίεσης και εκμετάλλευσης, αυτό απλά δεν μπορεί να υπάρξει. Για να είναι κερδισμένο το κεφάλαιο πρέπει να υπάρχουν χαμένοι. Και αυτοί είναι οι πολλοί, η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, δηλαδή οι πραγματικοί παραγωγοί του πλούτου που καρπώνονται οι λίγοι κεφαλαιοκράτες. Και αυτό ισχύει στην Ιταλία, στην Ελλάδα και σε όλον τον καπιταλιστικό κόσμο. Φιλολαϊκή και προοδευτική κυβέρνηση δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ρήξη με τη στρατηγική του κεφαλαίου, σε όλα τα επίπεδα.

Μόνο η γραμμή της σύγκρουσης και ανατροπής του καπιταλισμού μπορεί να είναι η πραγματική εναλλακτική λύση για τους εργαζόμενους. Οσο το εργατικό λαϊκό κίνημα χάνει από μπροστά του (και αυτό δυστυχώς δείχνει το παράδειγμα της Ιταλίας) αυτή την προοπτική, και εγκλωβίζεται στα πλαίσια της διαχείρισης του συστήματος, της ταξικής συνεργασίας και, τελικά, της υποταγής θα παίζει το ρόλο του νεροκουβαλητή του συστήματος. Στο βαθμό που η πρωτοπορία αυτού του κινήματος - που πρέπει να είναι οι κομμουνιστές - δε βοηθά να απεγκλωβίζονται λαϊκές μάζες, να κερδίζονται λαϊκές συνειδήσεις στο δρόμο της ανατροπής, θα καταντάει σοσιαλδημοκρατία, άρα υπηρέτης του συστήματος εκμετάλλευσης και θα χρησιμοποιείται ως ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση νέων δυνάμεων. Το πραγματικό δίλημμα για το λαό είναι ενσωμάτωση ή ρήξη με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Οι κομμουνιστές διαλέγουμε ασυμβίβαστα το δεύτερο και πάνω σε αυτό χτίζουμε τη λαϊκή συμμαχία στην προοπτική της λαϊκής εξουσίας.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ