ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Ευγενείς» επιδοτήσεις

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το 80% από τα 55 δισ. ευρώ των επιδοτήσεων, που διατίθενται κάθε χρόνο στο πλαίσιο της περιβόητης Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), εισπράττεται από τους μεγαλογαιοκτήμονες, δηλαδή από το μεγάλο κεφάλαιο! Δεν το λέμε εμείς. Το ομολογούν τα ίδια τα στοιχεία της ΕΕ.

Το θέμα μάλιστα αυτό έχει έρθει στην επικαιρότητα το τελευταίο διάστημα στην Αγγλία. Ξέρετε γιατί; Επειδή αποκαλύφθηκε ότι τις μεγαλύτερες επιδοτήσεις τις μοιράζονται η... βασιλική οικογένεια και διάφοροι άλλοι πάμπλουτοι «ευγενείς»! Χαρακτηριστικά: Η βασίλισσα Ελισάβετ εισπράττει από επιδοτήσεις 544.000 στερλίνες ετησίως, ο διάδοχος Κάρολος 225.000 στερλίνες, ο δούκας του Μάρλμπορο 370.000 στερλίνες, ο δούκας του Ουεστμίνστερ 325.000, ο δούκας του Μπρέντφορντ 380.000, ο κόμης του Λέστερ 250.000 στερλίνες... Παρόμοια, παραδείγματα βέβαια υπάρχουν και για τις άλλες χώρες της ΕΕ.

Είδες, λοιπόν, η ΚΑΠ; Τη μεν μικρομεσαία αγροτιά την ξεκληρίζει, τους δε μεγαλογαιοκτήμονες (κοινώς μεγαλοτσιφλικάδες) τους κάνει πλουσιότερους. «Ομορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος», που θα 'λεγε κι ο ποιητής...

Τι ήθελαν;

Το γνωστό δίλημμα ασφάλεια ή προστασία των ατομικών δικαιωμάτων επανέφερε χτες ο υπουργός Δικαιοσύνης Σ. Χατζηγάκης, με αφορμή τη βιντεοσκόπηση της πορείας του Πολυτεχνείου από την Αστυνομία και προσπαθεί να εμφανίσει τον εαυτό του ως προστάτη του δημόσιου συμφέροντος...

Σε ανακοίνωση του υπουργείου Δικαιοσύνης αναφέρεται ότι «η προστασία των ατομικών δικαιωμάτων δεν μπορεί να φθάνει μέχρις αναιρέσεως των αντικειμενικών συμφερόντων της κοινωνίας». Στην ίδια ανακοίνωση, ο υπουργός διερωτάται: «Προς τι, λοιπόν, σήμερα η ευαισθησία όλων αυτών, που εξεγείρονται, επειδή επιχειρείται να ληφθούν μέτρα υπέρ της κοινωνίας και υπέρ των ευπαθών και αδύναμων κοινωνικών ομάδων;».

Μάλιστα, επιτίθεται ενάντια σ' όλους αυτούς που απαιτούν το σεβασμό των δημοκρατικών ελευθεριών και των προσωπικών δεδομένων. Απευθυνόμενος σε όλους τους παραπάνω, ο υπουργός ρωτάει αν «είναι ενάντια στους εγκληματίες, στους έκνομους και σ' όλους εκείνους που κάτω από τον τίτλο "προσωπικά δεδομένα" επιχειρούν να καταργήσουν τα δικαιώματα του συνόλου, τα δικαιώματα της κοινωνίας»!

Ωστόσο, ο υπουργός σκόπιμα αποσιωπά ότι ακόμη και σύμφωνα με τον αρχηγό της Αστυνομίας Αν. Δημοσχάκη, η φετινή πορεία του Πολυτεχνείου ήταν η πιο ήσυχη από το 1974 και δεν υπήρξαν καθόλου επεισόδια. Τι ήθελαν, λοιπόν, οι χαφιεδοκάμερες στην πορεία του Πολυτεχνείου και ποιους εγκληματίες - κατά τον υπουργό - σκόπευαν να εντοπίσουν;

Φακελώνουν και τρομοκρατούν

Το φόβο του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού για την ολοένα και μεγαλύτερη απαξίωση και καταδίκη του από τους εργαζόμενους, έρχεται να επιβεβαιώσει η καταγγελία της Γραμματείας της ΕΣΑΚ Οδηγών Φορτηγών. Σύμφωνα με τους συνδικαλιστές, ο γραμματέας και ο ταμίας του Συνδικάτου Οδηγών Πειραιά, κατά τη συγκέντρωση που πραγματοποίησε την περασμένη Κυριακή η «Ενιαία Συνδικαλιστική Αγωνιστική Κίνηση» (ΕΣΑΚ), παρακολουθούσαν ποιοι εργαζόμενοι πήραν μέρος, όπως από πριν είχαν διαμηνύσει. Τα τελευταία μάλιστα χρόνια η πλειοψηφία της διοίκησης που πρόσκειται στην ΠΑΣΚΕ όχι μόνο δεν κάνει το παραμικρό για τα τεράστια προβλήματα των εργαζομένων, αλλά, επιπλέον, σύμφωνα με την ίδια καταγγελία, σε αγαστή σύμπλευση με τους εργοδότες, απαιτεί από τους εργαζόμενους να μην έχουν σχέση με την ΕΣΑΚ και τους εμποδίζει να γράφονται στο σωματείο!

Η συγκέντρωση βέβαια πραγματοποιήθηκε κανονικά, ενόψει και της εκλογοαπολογιστικής συνέλευσης, με ουσιαστική συζήτηση για τα οξυμένα προβλήματα του κλάδου, όπως οι ατέλειωτες ώρες εργασίας, οι χαμηλοί μισθοί, η ανασφάλιστη εργασία, η τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς, τα κακοσυντήρητα αυτοκίνητα, η κακώς κείμενη συνυπευθυνότητα του οδηγού κ.ά. Αυτό είναι που ανησυχεί και τους συμβιβασμένους συνδικαλιστές: Να συζητούν οι εργάτες για το δίκιο τους και να το διεκδικούν μαζί με τις πρωτοπόρες δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Συνένοχοι

Οι αφγανικές και οι ξένες δυνάμεις συμβάλλουν στην ανασφάλεια στο Αφγανιστάν, όπου η συχνότητα των επεισοδίων αυξήθηκε από το 2006, εκτιμά η βρετανική Μη Κυβερνητική Οργάνωση Oxfam σε έκθεσή της. Η ασφάλεια στο Αφγανιστάν «επιδεινώθηκε σαφώς» αυτήν την περίοδο, με επιθέσεις, βομβαρδισμούς και άλλα βίαια επεισόδια που πλήττουν αμάχους και τα οποία «αυξήθηκαν από 20% ως 30%», ενώ ο αριθμός των νεκρών που καταγράφτηκε ως τον περασμένο Οκτώβρη, φτάνει τους 5.000, έναντι 4.000 ένα χρόνο νωρίτερα. Ενώ υπογραμμίζει πως η εξέγερση έχει ενταθεί, η Oxfam επικρίνει τους περίπου 55.000 ξένους στρατιώτες της «Διεθνούς Δύναμης Αρωγής για την Ασφάλεια» (Isaf, περίπου 40.000 στρατιωτικοί) του ΝΑΤΟ και της διεθνούς συμμαχίας της οποίας ηγούνται οι ΗΠΑ (περίπου 15.000 στρατιωτικοί). Μεταξύ τουλάχιστον 1.200 φονευθέντων αμάχων, «περίπου οι μισοί σκοτώθηκαν σε επιχειρήσεις των διεθνών και αφγανικών δυνάμεων», αναφέρεται στην έκθεση.«Στο Αφγανιστάν πραγματοποιήθηκαν από τις διεθνείς δυνάμεις τετραπλάσιες αεροπορικές επιδρομές απ' ό,τι στο Ιράκ», γεγονός που δίνει μια εξήγηση για τον αυξημένο αριθμό των θυμάτων, προσθέτει. Το ερώτημα που προκύπτει για άλλη μια φορά είναι: τι δουλιά έχουν εκεί οι Ελληνες στρατιώτες;

Πλημμύρες ευθυνών

Οι πλημμύρες του περασμένου Σαββατοκύριακου, σε Πελοπόννησο και Μακεδονία - Θράκη, δεν είναι αποτέλεσμα κάποιων ακραίων ή πρωτόγνωρων καιρικών φαινομένων. Αντιθέτως, υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες που αναλογούν στις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Τα όποια αντιπλημμυρικά έργα έχουν πραγματοποιηθεί, είναι αποσπασματικά και ελάχιστα. Οι εργαζόμενοι, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, σε κάθε βροχή φοβούνται τις συνέπειες. Σπίτια πλημμυρίζουν, χωράφια χάνονται, άνθρωποι πνίγονται, υποδομές διαλύονται. Οι δύο νεκροί με την τελευταία κακοκαιρία - και είναι για πολλοστή φορά που θρηνούμε θύματα από «ακραία καιρικά φαινόμενα» - απέδειξαν με τον πιο τραγικό τρόπο πως η ανθρώπινη ζωή απαξιώνεται, στο όνομα του κόστους της κατασκευής των απαραίτητων αντιπλημμυρικών έργων, που αν και προστατεύουν τη ζωή και την περιουσία των εργαζομένων, εντούτοις, κρίνονται δευτερεύουσας σημασίας από τις κυβερνήσεις. Κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι, λοιπόν, το γεγονός ότι οι πυρόπληκτοι του χτες έγιναν πλημμυροπαθείς του σήμερα.

Οι θάνατοι και οι καταστροφές δεν είναι το μοιραίο αποτέλεσμα μιας μεγάλης, σε ένταση και έκταση, βροχής. Είναι το φυσικό επακόλουθο μιας πολιτικής που υποτάσσει τη ζωή, το συλλογικό συμφέρον των εργαζομένων στους νόμους του κέρδους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Κηφισού. Μόλις πρόσφατα το Νομαρχιακό Συμβούλιο Πειραιά έκανε λόγο για κίνδυνο πλημμύρας, υπερχείλισης του Κηφισού. Τούτο, όμως, δεν είναι κάτι καινούριο. Το ΚΚΕ, επανειλημμένα, έχει σημειώσει τον κίνδυνο αυτό, μιας και το έργο - που στοίχισε 100 δισ. δραχμές στον ελληνικό λαό - κατασκευάστηκε με μελέτες της δεκαετίας του... 1970! Ετσι, όχι μόνο δεν κατασκευάζονται τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα, αλλά και όσα πραγματοποιούνται, γίνονται με μελέτες απαρχαιωμένες ή, σε άλλες περιπτώσεις, δεν εναρμονίζονται με άλλα έργα υποδομής.

Η πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι στραμμένη προς άλλες κατευθύνσεις. Ενδεικτική είναι η αποκάλυψη του «Ρ» στο Νομό Μεσσηνίας, όπου και παραχωρήθηκε σε μεγαλοεπιχειρηματία, με τη συγκατάθεση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μια τεράστια έκταση για την κατασκευή τεσσάρων ξενοδοχείων πέντε αστέρων και μάλιστα με επιχορήγηση ύψους 150 εκατ. ευρώ από το κράτος! Την ίδια στιγμή, τα αντιπυρικά και αντιπλημμυρικά έργα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Την ώρα που οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Τουρκίας εγκαινιάζουν το έργο του αγωγού φυσικού αερίου, ο λαός της Θράκης, δεκαετίες τώρα, περιμένει να ξεκινήσουν τα απαραίτητα έργα για την αντιπλημμυρική του προστασία. Το δε ψευδεπίγραφο επιχείρημα, που αφορά στο υψηλό κόστος των έργων, απλά αναδεικνύει την αδιαφορία για τη ζωή των εργαζομένων. Αλλωστε, το κόστος της αντιπλημμυρικής προστασίας είναι πάντοτε μικρότερο από το κόστος αποκατάστασης των ζημιών.

Οι όλο και περισσότερες πλημμύρες, σχετίζονται άμεσα με τη συνολική πολιτική εμπορευματοποίησης της γης που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους: Ολοένα και μεγαλύτερη καταπάτηση των ελεύθερων χώρων. Ξεπούλημα της γης και διαρκής τσιμεντοποίηση. Νομιμοποίηση της αυθαίρετης δόμησης. Δασοκτόνα νομοθεσία και καταστροφική αναθεώρηση του άρθρου 24. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα της χώρας πρέπει να διεκδικήσουν, να απαιτήσουν, μια άλλη πολιτική, που στο κέντρο της θα έχει την εξυπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων, που δε θα υποτάσσεται στη λογική της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Κώστας ΤΡΑΚΟΣΑΣ

Περί ... ισχυρών κυβερνήσεων

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΙΠΕ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΟΥΣ κυβερνώντες ότι το άγχος του Ελληνα πολίτη είναι το αν θα έχει ή όχι «ισχυρές κυβερνήσεις;». Το πρόβλημά του είναι να έχει φιλολαϊκές κυβερνήσεις, που να αντιμετωπίζουν τα προβλήματά του.

Γιατί όταν μια κυβέρνηση (όπως, καλή ώρα, η ΝΔ) επιχειρεί να γκρεμίσει το ασφαλιστικό σύστημα σε βάρος των εργαζομένων, αυτοί δεν τη θέλουν ούτε «ισχυρή» ούτε «σταθερή».

Ως εκ τούτου, ας αφήσουν τα παραμύθια περί ενός «αναλογικού εκλογικού νόμου», που ταυτόχρονα διασφαλίζει την κυβερνητική σταθερότητα. Ούτως ή άλλως, ό,τι νόμο κι αν φτιάξουν, ένας είναι ο βασικός του κανόνας: Η αλλοίωση της θέλησης των ψηφοφόρων και η ανάδειξη μειοψηφικών κυβερνήσεων.

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ έχουμε πολλά προβλήματα, αλλά τουλάχιστον το παγκόσμιο περιβαλλοντικό πρόβλημα το λύσαμε. Πώς; Μα, δεν ακούσατε ότι ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γιώργος Παπανδρέου, κατέθεσε (διεθνώς) πρόταση για το περιβάλλον;

Τόσο καλά που τα κατάφεραν με το περιβάλλον στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ τόσα χρόνια, ήταν δυνατόν να μη μεταλαμπαδεύσουν τη γνώση τους στο παγκόσμιο στερέωμα;

Αυτοί δεν είναι που δημιούργησαν, άλλωστε, το εξαιρετικό σύστημα πολιτικής προστασίας, που στη συνέχεια ...εμπλούτισε η Νέα Δημοκρατία και σήμερα εμείς απολαμβάνουμε;

Εχει, βεβαίως, κάποιες αδυναμίες (όπως ότι κάθε καλοκαίρι καίγεται η μισή Ελλάδα και το χειμώνα πλημμυρίζει η άλλη μισή), αλλά είναι απολύτως αξιόπιστη πρόταση.

ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ δεν ξέρουν τι είναι η Νέα Δημοκρατία, η Μαριέττα Γιαννάκου (πρώην υπουργός Παιδείας, αν θυμάστε), με δηλώσεις της, φρόντισε να μας το μάθει. Η ΝΔ, λοιπόν, «πρεσβεύει την ...κοινωνική οικονομία της αγοράς»...

Τι είναι ακριβώς αυτό; Απλούστατα, η «οικονομία της αγοράς» δηλαδή των εφοπλιστών, των βιομηχάνων και των πολυεθνικών. Το επίθετο «κοινωνική» απλά ...κολλάει παντού.

Γρηγοριάδης Κώστας

Απερίγραπτη θρασύτητα

Γρηγοριάδης Κώστας

«Οταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι και πας να λύσεις τον "Γόρδιο Δεσμό", τότε αποκεφαλίζεις ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Αυτό κάνει η κυβέρνηση». Κροκοδείλια δάκρυα για τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων χύνει ο Δημ. Ρέππας, στον οποίο ανήκει η παραπάνω φράση (χτες στον «Αλφα 9,89»). Απαιτείται, βέβαια, απροσμέτρητο θράσος να εμφανίζεται και υπερασπιστής των δικαιωμάτων αυτός που ο νόμος που φέρει το όνομά του (3029/2002 ή «νόμος Ρέππα») έχει ανοίξει δρόμους στην κατεδάφιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Είναι ο «νόμος Ρέππα» που μειώνει σταδιακά τις συντάξεις από το 80% στο 70% του μισθού από το 2008 μέχρι το 2017. Είναι ο «νόμος Ρέππα» που ορίζει ότι ο υπολογισμός των συντάξεων δε θα γίνεται με βάση τον τελευταίο μισθό, αλλά με βάση το μέσο όρο της τελευταίας 5ετίας, που κατάργησε την 35ετία, που αύξησε το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67, που αποφάσισε την ενοποίηση των Ταμείων από 1.1.2008, την εξομοίωση των συντάξεων προς τα κάτω, κ.ο.κ. Η κυβέρνηση της ΝΔ απλά εφαρμόζει αυτό το νόμο και επιχειρεί να «προχωρήσει», όπου μπορεί, τις αντιασφαλιστικές ανατροπές... Τέρμα στην ανοχή. Μόνο αν νιώσουν τη λαϊκή δύναμη θα κάνουν πίσω...

«Δεσμεύσεις» στα αζήτητα

-- «Η χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος και η εξεύρεση πρόσθετων πόρων εξασφαλίζονται με τη σταθερά ανοδική πορεία της οικονομίας - που ήδη έχουμε πετύχει - και όχι με πρόσθετους πόρους και εισφορές... Διασφαλίζουμε ταυτόχρονα ουσιαστική δημοσιονομική εξυγίανση και επομένως μείωση των δαπανών του σπάταλου και αναποτελεσματικού κράτους. Ετσι σε μόνιμη βάση εξευρίσκονται πρόσθετοι και επαρκείς πόροι για την κοινωνική ασφάλιση, χωρίς αύξηση των ορίων ηλικίας και μείωση των συντάξεων».

(Κ. Καραμανλής - Ομιλία στην ΚΕ της ΝΔ, 23 Αυγούστου 2007).

-- «Η χρηματοδότηση του Συστήματος (σ.σ. κοινωνικής ασφάλισης) εξασφαλίζεται μέσα από τη δέσμη μέτρων που ανέφερα και βέβαια μέσα από τη σταθερά ανοδική πορεία της οικονομίας, χωρίς πρόσθετες εισφορές, χωρίς αύξηση των ορίων ηλικίας και χωρίς μείωση των συντάξεων».

(Προγραμματικές δηλώσεις, 28 Σεπτέμβρη 2007).

Αυτές ήταν οι «διαβεβαιώσεις» και οι «προσωπικές δεσμεύσεις» του πρωθυπουργού για το Ασφαλιστικό πριν τις εκλογές. Τις τελευταίες μέρες δε θα ακούσετε κανένα κυβερνητικό στέλεχος, ούτε τον ίδιο να τις επαναλαμβάνει. Η εξήγηση, βέβαια, είναι ευνόητη. Εχει έρθει «η ώρα της δράσης» και οι προεκλογικές δεσμεύσεις πάνε εκεί που από την αρχή προορίζονταν, στα αζήτητα της ιστορίας... Οσοι τον πίστεψαν και ψήφιζαν, ποτέ δεν είναι αργά να επανορθώσουν.

Σεμνά και ... ταπεινά!

Κατατέθηκε και επίσημα στη Βουλή το πλαίσιο της οικονομικής πολιτικής που προτίθεται να εφαρμόσει η κυβέρνηση της ΝΔ την ερχόμενη χρονιά. Λόγος γίνεται για τον κρατικό προϋπολογισμό του 2008, μέσα από τις σελίδες του οποίου αποτυπώνονται οι κερδισμένοι και χαμένοι από την οικονομική πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης.

Με δεδομένο το αυξημένο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για τις κρυφές και φανερές πτυχές του κρατικού προϋπολογισμού, θα περίμενε κανείς από τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, Γ. Αλογοσκούφη, να τον δημοσιοποιήσει σε ώρα που να εξυπηρετεί και τους δημοσιογράφους, όπως γινόταν όλα σχεδόν τα τελευταία χρόνια. Δηλαδή, η συνέντευξη Τύπου παρουσίασης του προϋπολογισμού να γίνει μέχρι το μεσημέρι, ώστε οι δημοσιογράφοι να έχουν άνεση χρόνου να παραβρεθούν στη συνέντευξη Τύπου (για να θέσουν τις ερωτήσεις τους στον υπουργό) και να γράψουν το σχετικό ρεπορτάζ.

Κάτι τέτοιο φαίνεται πως δε βολεύει την κυβέρνηση, που ξέρει πως όσο λιγότερο χρόνο αφήσει στους δημοσιογράφους να ασχοληθούν με το περιεχόμενο του προϋπολογισμού, τόσο λιγότερες από τις αντιλαϊκές πτυχές του θα αποκαλύψουν. Γι' αυτό και ο κ. Αλογοσκούφης - κινούμενος στον αστερισμό της λογικής «εγώ είμαι το κράτος» - αποφάσισε να παραδώσει και παρουσιάσει στους δημοσιογράφους τον προϋπολογισμό του 2008 στις 7 το βράδυ.

Είπαμε «σεμνά και ταπεινά» αλλά όχι κι έτσι...

Στο «φόντο» των ανταγωνισμών

Μόνο τυχαία ή συμβολική δεν ήταν, όπως αποδείχτηκε, η παρουσία του Αμερικανού υπουργού Ενέργειας στα εγκαίνια του ελληνοτουρκικού αγωγού φυσικού αερίου στα Ιψαλα της Τουρκίας την περασμένη Κυριακή. Παρεμβαίνοντας απροκάλυπτα ο Σ. Μπόντμαν αξίωσε από τους «Ευρωπαίους» να απεξαρτηθούν ενεργειακά από τη Ρωσία και, από την άλλη, να επιλέξουν τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο της Κασπίας, που ως γνωστόν ελέγχονται από τις αμερικανικές πολυεθνικές.

Ο Αμερικανός υπουργός δε δίστασε να ζητήσει από τους παραβρισκόμενους ηγέτες της Ελλάδας, της Τουρκίας και του Αζερμπαϊτζάν να προχωρήσουν στη δημιουργία ενός ισχυρού συνασπισμού πρόθυμων συμμάχων για να γίνει η Κεντρική Ασία «βασικός προμηθευτής της Ευρώπης». Το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα. Οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για τον έλεγχο των πηγών αλλά και των αγωγών μεταφοράς ενέργειας οξύνονται, απειλώντας να παρασύρουν σε περιπέτειες και τυχοδιωκτισμούς όσες χώρες εμπλέκονται σε αυτούς. Ηδη, η τεταμένη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στα Βαλκάνια, η δημιουργία δύο νέων προτεκτοράτων (Κόσσοβο, ΠΓΔΜ), η «ασάφεια» των συνόρων, δεν είναι άσχετα με τους παραπάνω ανταγωνισμούς που διαρκώς αγριεύουν και το «παιχνίδι» για τη δημιουργία ζωνών επιρροής. Αρρηκτα συνδεδεμένη είναι η νέα κούρσα των εξοπλισμών που έχει ξεκινήσει, με αιχμή την εγκατάσταση της «αντιπυραυλικής ασπίδας» των ΗΠΑ στην Κεντρική Ευρώπη. Είναι ολοφάνερο ότι στον ελάχιστα συγκαλυπτόμενο ενδοϊμπεριαλιστικό πόλεμο για τον έλεγχο των πηγών και των δρόμων μεταφοράς ενέργειας, οι αγωγοί που κατασκευάζονται ή πρόκειται να κατασκευαστούν στο μέλλον δεν είναι αγωγοί ειρήνης και φιλίας μεταξύ των λαών, αλλά μοχλοί για την άσκηση πιέσεων και στοίχισης πίσω από τα συμφέροντα και τις βλέψεις των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Από αυτή την άποψη είναι ανυπόστατη η θριαμβολογία της κυβέρνησης για τη μετατροπή δήθεν της χώρας σε «διεθνή ενεργειακό δίαυλο», γεγονός που, όπως λένε, συμβάλλει στην «εδραίωση της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή». Μπορεί να εδραιώνει και να αναβαθμίζει τη δράση του αστικού πολιτικού συστήματος στην ευρύτερη περιοχή (αυτό επιδιώκει η κυβέρνηση), ως μέσο ενίσχυσης της εξουσίας του κεφαλαίου και των κερδών του. Αλλά τα οφέλη για τον ελληνικό λαό και από το νέο ελληνοτουρκικό αγωγό φυσικού αερίου θα είναι από πενιχρά μέχρι ανύπαρκτα. Φτηνό φυσικό αέριο δεν πρόκειται να υπάρξει γιατί τις τιμές τις καθορίζουν «κατά το δοκούν» οι μεγάλοι επιχειρηματικοί κολοσσοί που ελέγχουν τον αγωγό και τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στις χώρες της Κεντρικής Ασίας. Αντίθετα, όπως φάνηκε και από τις δηλώσεις του Αμερικανού υπουργού Ενέργειας, μεγαλώνουν οι κίνδυνοι να εμπλακεί η χώρα μας στον οξύτατο ανταγωνισμό των μεγάλων ιμπεριαλιστικών κρατών, με απρόβλεπτα επικίνδυνες για το λαό μας συνέπειες.

Δεν επαληθεύεται, επίσης, ο ισχυρισμός των κυβερνώντων ότι οι αγωγοί «ενισχύουν τη διαπραγματευτική θέση» της χώρας για την αντιμετώπιση των ανοιχτών θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής. Πρόσφατη είναι εξάλλου η πρόκληση των ΗΠΑ, διά στόματος Ν. Μπερνς, που έσπευσε να βάλει βέτο στο βέτο που απειλεί να βάλει η κυβέρνηση για την ένταξη της ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και ΕΕ. Αντίθετα, επαληθεύεται διαρκώς ότι οι δρόμοι του πετρελαίου είναι γεμάτοι με αίμα...