Πέμπτη 1 Νοέμβρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αμεση εφαρμογή της εγκυκλίου

Στη συγκέντρωση των συνταξιούχων της Θεσσαλονίκης εστίασε χτες το πρωί η κάμερα της αστυνομίας, που δήθεν έχει τοποθετηθεί για να παρακολουθεί την «κυκλοφορία» των οχημάτων στη συμβολή των οδών Αριστοτέλους και Εγνατία. Αποδείχτηκε για άλλη μια φορά ο πραγματικός στόχος αυτού του μέτρου. Η παρακολούθηση και η καταγραφή των αγώνων του εργατικού λαϊκού κινήματος, με στόχο το χαφιεδισμό και την άσκηση τρομοκρατίας. Και να σκεφτεί κανείς ότι δεν είχε καν στεγνώσει το μελάνι στην εγκύκλιο Σανιδά να παρακολουθούν οι κάμερες ανενόχλητες τους διαδηλωτές. Οι συνταξιούχοι κατήγγειλαν την πολιτική καταστολής και τους μηχανισμούς παρακολούθησης που ενεργοποιεί η κυβέρνηση εναντίον τους, εναντίον του εργατικού λαϊκού κινήματος. Οι ίδιοι οι λαϊκοί αγώνες θα στείλουν την εγκύκλιο του Σανιδά στα σκουπίδια. Να είναι σίγουροι γι' αυτό.

«Ευαισθησίες» για τους συνταξιούχους

Ο υπουργός Β. Μαγγίνας διαβεβαίωσε τους εκπροσώπους των συνταξιούχων κατά τη χτεσινή συνάντησή τους ότι άκουσε με προσοχή τα αιτήματα τα οποία διατύπωσαν και ότι θα μεταφέρει στον πρωθυπουργό το ψήφισμα με όλα τα αιτήματά τους. Είπε επίσης ότι η «κυβέρνηση επιδεικνύει ιδιαίτερη κοινωνική ευαισθησία σε υπαρκτά, σημαντικά προβλήματα, τα οποία αντιμετωπίζουν οι συνταξιούχοι». Αφήνουμε κατά μέρους το γεγονός ότι ο υπουργός όφειλε να ξέρει πως τα αιτήματα των συνταξιούχων ο πρωθυπουργός τα έχει λάβει εδώ και πάρα πολύ καιρό από τα χέρια των ίδιων των εκπροσώπων των Ομοσπονδιών των συνταξιούχων, που τον επισκέφτηκαν στο πλαίσιο παλιότερης κινητοποίησής τους. Αναρωτιόμαστε όμως: Αν η αρνητική απάντηση του υπουργού στην ικανοποίηση των αιτημάτων των συνταξιούχων και το γεγονός ότι το 70% των συνταξιούχων όλων των Ταμείων ζουν με συντάξεις μέχρι 600 ευρώ είναι δείγματα της «κοινωνικής ευαισθησίας» της κυβέρνησης, τότε πώς ακριβώς ορίζεται η αναισθησία και η κοινωνική αναλγησία;

Αποπροσανατολισμός

Με ...ενημερωτική καμπάνια αποφάσισαν από κοινού η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης και το προεδρείο της ΕΝΑΕ να «αντιμετωπίσουν» τη ληστρική δράση των μονοπωλίων στο χώρο των καυσίμων. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια ακόμα αποπροσανατολιστική κίνηση της κυβέρνησης, που, με πρόθυμο αρωγό το γαλαζοπράσινο προεδρείο της ΕΝΑΕ, στόχο έχει να θολώσει τα νερά γύρω από τις ευθύνες που έχει, γιατί με την πολιτική της ευλογεί την καταλήστευση των εισοδημάτων των λαϊκών νοικοκυριών από τα μονοπώλια των πετρελαϊκών εταιρειών και τους κάθε λογής κερδοσκόπους.

Ο αγώνας για την Παιδεία

Οι νέες κινητοποιήσεις για την Παιδεία, που βρίσκονται σε εξέλιξη και συσπειρώνουν, σ' ένα κοινό μέτωπο πάλης, μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικούς, γονείς, ήταν αναμενόμενες κι ας κάνουν κάποιοι πως, τάχα, ξαφνιάζονται. «Υποκινητής» τους και τούτη τη φορά είναι η αντιεκπαιδευτική πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η οποία έχει δημιουργήσει εκρηκτικά προβλήματα στη «δημόσια» εκπαίδευση και, μέσω των νέων αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων» που προωθεί, την απειλεί με ολοκληρωτική «μεταμόρφωση», επιχειρώντας να την παραδώσει, σούμπιτη, στα «νύχια» της εμπορευματοποίησης και της ιδιωτικοποίησης. Αυτή η πολιτική, που κινείται στις κατευθύνσεις και υλοποιεί τις αποφάσεις που λαμβάνονται στην ΕΕ, είναι ο μόνος αίτιος για το «κατάντημα» της Παιδείας, που προκαλεί και τις αγωνιστικές αντιδράσεις των νέων.

Αποτελεί, πλέον, κοινή πεποίθηση ότι το σημερινό σχολείο και το σημερινό πανεπιστήμιο δεν ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες της σπουδάζουσας νεολαίας. Κι είναι παγκοίνως αναγνωρισμένη η αναγκαιότητα για ριζικές ανατροπές και μεγάλες αλλαγές, προς την κατεύθυνση μιας άλλης Παιδείας που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες. Μιας Παιδείας πραγματικά δημόσιας και δωρεάν για όλα τα παιδιά του λαού, χωρίς τους «εμπόρους» της γνώσης και θα διαμορφώνει μια νέα γενιά με ουσιαστική μόρφωση, αλλά και ελεύθερο και προοδευτικό χαρακτήρα, ικανή και έτοιμη να δημιουργήσει ένα καλύτερο μέλλον για την ίδια και το λαό μας, μια καλύτερη κοινωνία στη χώρα μας.

Η «φλόγα» της νεολαίας γι' αυτή την άλλη Παιδεία εκφράζεται με τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις της. Αυτή τη «φλόγα» επιδιώκουν να σβήσουν όσοι επιτίθενται, με λύσσα, στους αγωνιζόμενους νέους. Κι αυτή τη φορά γινόμαστε μάρτυρες μιας συντονισμένης επίθεσης σε βάρος τους. Η κυβέρνηση της ΝΔ, μέσα από τον κρατικό μηχανισμό - αστυνομία, εισαγγελείς κ.ά. - επιχειρεί να δημιουργήσει κλίμα τρομοκράτησης για να σταματήσει τους αγώνες. Το ΠΑΣΟΚ, μέσα από «δικούς» του στην Εκπαίδευση και στην Αυτοδιοίκηση, σπεύδει, προθύμως, να τη βοηθήσει. «Καθηγητάδες», σε διατεταγμένη υπηρεσία κι «αγανακτισμένοι γονείς» ενεργοποιούνται προς την ίδια κατεύθυνση. Ολοι συκοφαντούν τους νέους που αγωνίζονται, χαρακτηρίζοντάς τους «ανώριμους» και «αφελείς», τους κατηγορούν ως «υποκινούμενους», τους απειλούν με βαριές επιπτώσεις.

Ομως, η αγωνιζόμενη νεολαία «δε μασάει». Τα σημερινά συλλαλητήρια σ' όλη τη χώρα είναι η θαρρετή και περήφανη απάντησή της στην επιχείρηση εκφοβισμού της. Ο αγώνας για την Παιδεία, που ονειρεύεται και δικαιούται η νέα γενιά της πατρίδας μας, θα συνεχιστεί και ήδη προγραμματίζονται οι νέες, πιο προχωρημένες, κινητοποιήσεις. Ενας αγώνας που, για να φέρει χειροπιαστά και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα, χρειάζεται να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων, να πάρει παλλαϊκό χαρακτήρα. Ενας αγώνας που πρέπει να συνδυάζεται με την πολιτική πάλη, για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών σε βάρος του δικομματισμού και υπέρ του ΚΚΕ, για την ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας. Διότι μόνο η Λαϊκή Εξουσία μπορεί να διασφαλίσει την Παιδεία για την οποία παλεύει στους δρόμους η νεολαία μας.


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Τα «πειράματα» Γαλλίας και Γερμανίας

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Δύο μεγάλα πειράματα κι εμείς», είναι ο τίτλος κεντρικού πρωτοσέλιδου σχολίου στη χτεσινή «Καθημερινή» που το υπογράφει ο Αλ. Παπαχελάς. Πρόκειται για μια προτροπή προς την κατεύθυνση της αναδιάταξης και του ελληνικού πολιτικού σκηνικού. Τα «πειράματα», για τα οποία γίνεται λόγος, είναι οι συγκλίσεις και σε πολιτικο-κυβερνητικό επίπεδο μεταξύ «σοσιαλδημοκρατίας» και «δεξιάς» σε Γαλλία και Γερμανία. Οπως είναι γνωστό, στη μεν Γαλλία ο Πρόεδρος Ν. Σαρκοζί έχει χρησιμοποιήσει σε κυβερνητικές θέσεις πέντε ανώτατα στελέχη του σοσιαλιστικού κόμματος, στη δε Γερμανία έχουν σχηματίσει από κοινού κυβέρνηση το Χριστιανοδημοκρατικό και το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Από αυτά τα «πειράματα», όπως αναφέρεται, «θα μπορούσαμε να αντλήσουμε πολλά και χρήσιμα συμπεράσματα», καθώς «τώρα είμαστε κι εμείς σ' ένα κρίσιμο σταυροδρόμι». Η αγωνία βέβαια που εκφράζεται για την Ελλάδα, μέσω του συγκεκριμένου σχολίου, δεν αφορά το ποια θα είναι η σύνθεση της κυβέρνησης, αλλά το ποια θα είναι η πολιτική που θ' ακολουθήσει και κυρίως πόσο συνεπής θα είναι στην προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Εξάλλου, τα «πειράματα» Γαλλίας και Γερμανίας αυτό διδάσκουν, ότι οι λεγόμενες «μεγάλες συγκλίσεις» εφαρμόζουν πιο αποτελεσματικά αντιλαϊκές πολιτικές, οι οποίες κατεδαφίζουν δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών των εργαζομένων. Εξάλλου, είναι χαρακτηριστικό ότι η κριτική που ασκείται στο εντός της Ελλάδας πολιτικό προσωπικό αφορά στην «ατολμία» του να προωθήσει τις νεοφιλελεύθερες συνταγές. Οι πολιτικές που προωθούνται έχουν όλες κοινό παρονομαστή, το ζητούμενο, για τα κέντρα αποφάσεων της άρχουσας τάξης, είναι ο οδοστρωτήρας των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων να περάσει χωρίς εμπόδια και κυρίως να μην αναλώνεται σε αντιπαραθέσεις ανάμεσα στις δυνάμεις που υπηρετούν το σύστημα.

Χαφιεδοκάμερες

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΜΕΙΣ ΔΕ χρειαζόμασταν τη γνωμοδότηση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά, για να ξέρουμε ότι η αστυνομία μαγνητοσκοπεί τις συγκεντρώσεις. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι οι κυβερνώντες χρειάζονται ...σανίδα και μάλιστα βρεγμένη.

Ούτε λίγο - ούτε πολύ, η αντίθεση στην εφαρμοζόμενη πολιτική χαρακτηρίζεται «εγκληματική πράξη». Είτε πρόκειται για εργαζόμενους που διαδηλώνουν, είτε για μαθητές που διεκδικούν με τους τρόπους που αυτοί νομίζουν καλύτερους.

Γιατί, βέβαια, μόνον άσχετη δεν είναι η συγκεκριμένη γνωμοδότηση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου με τις μαθητικές κινητοποιήσεις. Αλλωστε, και στα υπό κατάληψη σχολεία οι εισαγγελείς έχουν ...πιάσει δουλιά.

Είναι ίσως άλλη μια καλή ευκαιρία, για να καταλάβουμε τι εννοούν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όταν μιλάνε για «δικαιοσύνη». Εναν μηχανισμό, που επιβάλλει τις αντιλαϊκές επιλογές τους.

Αλλωστε, είχαμε χτες και την ...απίθανη δήλωση του υπουργού Δικαιοσύνης Σ. Χατζηγάκη, που είπε ότι πρέπει κανείς «να ζυγίσει τα προσωπικά δεδομένα και το κοινωνικό συμφέρον», λες και είναι ...αντιφατικές έννοιες.

Δε γίνεται, δηλαδή, σε μια χώρα ο πολίτης να έχει πλήρη δημοκρατικά δικαιώματα και, ταυτοχρόνως, να υπηρετείται το κοινωνικό συμφέρον, κατά τη γνώμη του; Γιατί εμείς ξέρουμε ότι το ένα είναι προϋπόθεση του άλλου!

Προφανώς, όμως, δεν μπορεί κάτι τέτοιο να συμβεί, όταν μιλάμε για χώρες όπου ως «κοινωνικό συμφέρον» λογίζεται το συμφέρον των επιχειρηματιών που θέλουν να θησαυρίσουν από την ιδιωτική Παιδεία ή την κατάργηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Τέτοιες είναι οι χώρες της ...«πολιτισμένης» και «δημοκρατικής» Ευρωπαϊκής Ενωσης, βλέπετε.

Πάντως, ακόμα κι αν τελικά μεταβάλουν - με τους «καμεροχαφιέδες» - τη χώρα σε ...τηλεοπτικό στούντιο, να ξέρουν ότι οι κινητοποιήσεις δεν πρόκειται να σταματήσουν. Αντίθετα, θα δυναμώνουν.


Γρηγοριάδης Κώστας

Τρώγοντας... ανοίγει η όρεξη

Γρηγοριάδης Κώστας

Κλαίει και ...οδύρεται η ηγεσία του συνδικαλιστικού οργάνου των βιομηχάνων (ο γνωστός ΣΕΒ), επειδή το κράτος (δηλαδή οι κυβερνώντες) δεν κάνουν τίποτε για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Με χτεσινή ανακοίνωσή του, ο ΣΕΒ επικαλείται στοιχεία έκθεσης του World Economic Forum για την ανταγωνιστικότητα διεθνώς, σύμφωνα με την οποία «η Ελλάδα υποχώρησε διεθνώς στην 65η θέση από την 61η το 2006 - 2007»! Βγάζοντας «λάδι» τους βιομήχανους, καταλογίζει μάλιστα ευθύνες σε όλους τους άλλους επειδή από τις 27 χώρες - μέλη της ΕΕ, «μόνο η Ρουμανία και η Βουλγαρία κατατάσσονται χαμηλότερα από εμάς». Στο «διά ταύτα», η ηγεσία του ΣΕΒ, είναι σαφέστατη, υποστηρίζοντας πως είναι «αδήριτη ανάγκη να προωθηθεί αποφασιστικά κι αποτελεσματικά το Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων, που καταρτίστηκε πριν από δύο χρόνια με τη συμμετοχή και των κοινωνικών εταίρων». Αξιώνει, δηλαδή, από την κυβέρνηση της ΝΔ, να εντείνει την επίθεσή της στα λαϊκά εισοδήματα, στο Ασφαλιστικό, στην παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, με μεγαλύτερη τόλμη και αποφασιστικότητα, προκειμένου να πετύχει την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» (δηλαδή της κερδοφορίας των επιχειρήσεων), με τη μεταφορά εισοδημάτων από τις τσέπες των εργαζομένων στα θησαυροφυλάκια των πλουτοκρατών.

Και για όσους έχουν ασθενή μνήμη, θυμίζουμε ότι πρόσφατα ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος, είχε καλέσει τον ίδιο τον πρωθυπουργό, να προωθήσει «πάση θυσία» τις μεταρρυθμίσεις και «να μην υποκύψει η κυβέρνηση στο φόβο του πολιτικού κόστους». Είναι φανερό, πως η πολιτική των κυβερνώντων, που προσφέρει «γην και ύδωρ» στους κεφαλαιοκράτες, έχει αποθρασύνει και την ηγεσία του ΣΕΒ, που αξιώνει όλο και περισσότερα...

Αντιπαράθεση για το... θεαθήναι!

Στάχτη στα μάτια των εργαζομένων, επιχείρησαν να ξαναρίξουν χτες από το βήμα της Βουλής κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση. Με αφορμή την επίσημη ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία το ποσοστό αναθεώρησης του ΑΕΠ ορίστηκε σε 9,6% και όχι 25% που είχε ζητήσει η κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αντάλλαξαν μεταξύ τους - για μια ακόμη φορά - άσφαιρα πυρά.

Στα πλαίσια αυτά, ακούσαμε τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, να κατηγορούν την κυβέρνηση για... «διασυρμό της χώρας» στην ΕΕ και τον αρμόδιο υπουργό Οικονομίας να απαντά πως «δεν υπάρχει δυνατότητα στην κυβέρνηση να επηρεάσει την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία»....

Δηλαδή, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Για την ταμπακέρα - δηλαδή πώς γίνεται να αυξάνεται το ΑΕΠ και το βιοτικό επίπεδο των πλατιών λαϊκών στρωμάτων να παραμένει καθηλωμένο - κουβέντα. Τόσο τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ όσο και ο επί των Οικονομικών αρμόδιος υπουργός της κυβέρνησης της ΝΔ, απέφυγαν να αναφερθούν στο γεγονός, ότι όλη σχεδόν την αύξηση του εγχώριου πλούτου - που παράγεται από τους εργαζόμενους - την καρπώνονται οι μεγαλοεπιχειρηματίες, τα κέρδη των οποίων χρόνο με το χρόνο σκαρφαλώνουν σε όλο και ψηλότερα επίπεδα.

Πρώτοι πρώτοι στο «διάλογο»

Τη μέρα της 4ωρης στάσης εργασίας των εργαζομένων στον «Αστέρα Βουλιαγμένης», την περασμένη Δευτέρα, και μπροστά στην αποφασιστικότητα των εργαζομένων να μην κάνουν πίσω από τις διεκδικήσεις τους, η εργοδοσία κάλεσε σε συνάντηση τους εκπροσώπους τους για να διαπραγματευτεί. Στην πολύωρη συνάντηση συμμετείχε και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας του κλάδου, Λ. Καραθανάσης. Το σημειώνουμε αυτό γιατί τα προβλήματα των εργαζομένων στον «Αστέρα», όπως η εντατικοποίηση, οι άθλιες συνθήκες δουλιάς, δεν προέκυψαν χτες. Ούτε χτες προέκυψε το πρόγραμμα «εθελούσιας αποχώρησης», αλλά ούτε και το γεγονός ότι από τους 564 εργαζόμενους μόλις οι 48 δουλεύουν με συμβάσεις αορίστου χρόνου και όλοι οι υπόλοιποι είναι εποχικοί!

Η Ομοσπονδία, όμως, κουβέντα όλα αυτά τα χρόνια για τα προβλήματα που ταλανίζουν τους εργαζόμενους. Οταν, όμως, μυρίστηκε «διάλογο» με την εργοδοσία, η πλειοψηφία έσπευσε πρώτη να δώσει το «παρών». Οχι, βέβαια, για να υπερασπιστούν τα αιτήματα των εργαζομένων, αλλά για να συζητήσουν με την εργοδοσία το πώς θα πνίξουν τους αγώνες και θα βοηθήσουν στην επίτευξη της «εργασιακής ειρήνης». Καθείς εφ' ω ετάχθη.

Δεν ωφελείται η αγροτιά

Μια Ειδική Συμβουλευτική Επιτροπή εφτά καθηγητών έλειπε από τον αγροτικό τομέα... Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης ανακοίνωσε τη σύστασή της και την εμφάνισε ως «εργαλείο» μελέτης, επεξεργασίας και υποβολής προτάσεων, σχετικά με τη χάραξη και το σχεδιασμό της αγροτικής πολιτικής του υπουργείου.

Για το θεαθήναι, καλή φαίνεται μια τέτοια επιτροπή και θα έχει να προσφέρει ευκαιρίες δημιουργίας επικοινωνιακών εντυπώσεων στον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης. Στην ουσία, όμως, η μικρομεσαία αγροτιά δε θα έχει να κερδίσει τίποτα, όσο εφαρμόζεται η ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική της νέας ΚΑΠ και του ΠΟΕ, που εφαρμόζει η κυβέρνηση κατ' εντολήν της ΕΕ. Μελέτες, είτε καλοπληρωμένες, είτε συμβουλευτικές, έχουν γίνει ουκ ολίγες τα τελευταία χρόνια, όμως αυτές δεν εμπόδισαν ούτε την προδιαγεγραμμένη πορεία ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών, ούτε τη μείωση του εισοδήματός τους, ούτε τη δραματική συρρίκνωση αγροτικών καλλιεργειών, όπως ο καπνός και τα τεύτλα. Και το κακό αυτό θα συνεχιστεί με δεδομένη την ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική, όσες επιτροπές καθηγητών κι αν φτιάξει ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ξεσηκωμός στις 7 Νοέμβρη

Μέρα με τη μέρα επιβεβαιώνεται ολοένα και περισσότερο, όχι μόνο η ορθότητα της απόφασης του ΠΑΜΕ να διοργανώσει στις 7 Νοέμβρη συλλαλητήρια για την Κοινωνική Ασφάλιση σε όλη τη χώρα, αλλά και η αναγκαιότητα τα συλλαλητήρια αυτά να είναι μαζικά. Να αποτελέσουν τη βάση για την παραπέρα κλιμάκωση του αγώνα. Νέες εργατικές και λαϊκές δυνάμεις να μπουν στη μάχη για την απόκρουση της αντιασφαλιστικής επίθεσης, την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, την αντιστοίχιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων και των φτωχών αγροτών με τις σύγχρονες ανάγκες τους.

Μ' αυτούς τους στόχους πάλης, που επιβάλλονται από την ίδια την επιθετικότητα του κεφαλαίου και των κομμάτων του, το ΠΑΜΕ και άλλοι φορείς του μαζικού λαϊκού κινήματος, που συναντήθηκαν στις Επιτροπές Αγώνα των συνοικιών, κλιμακώνουν τις επόμενες μέρες την πλατιά εξόρμηση στους τόπους δουλιάς και στις συνοικίες. Μέχρι στιγμής, συλλαλητήρια έχουν οριστεί σε πάνω από εξήντα πόλεις. Εκατοντάδες είναι τα σωματεία σε όλη τη χώρα που πήραν αποφάσεις συμμετοχής, πάλεψαν και παλεύουν για την επιτυχία της κινητοποίησης. Χιλιάδες εργάτες ήρθαν σε επαφή με το κάλεσμα του ΠΑΜΕ. Συζήτησαν με τους εκπροσώπους του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος την αναγκαιότητα να βρει πλατιά ανταπόκριση το σύνθημα του ξεσηκωμού για την Κοινωνική Ασφάλιση. Επιτροπές Αγώνα στις γειτονιές συζητούν με τις εργατικές οικογένειες για την αναγκαιότητα να γίνει πανεργατική υπόθεση αυτός ο αγώνας.

Την επόμενη Τετάρτη, η θέση κάθε εργάτη, ανεξάρτητα από την ηλικία του ή τον κλάδο που δουλεύει, είναι στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ. Μόνο μια ενιαία ταξική απάντηση στα νέα σχέδια μπορεί να αποτρέψει τα χειρότερα, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για απόσπαση κατακτήσεων, για διεύρυνση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Η κυβέρνηση, συνεπικουρούμενη από το ΠΑΣΟΚ και τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, ποντάρει στο συμβιβασμό και την απραξία των εργαζόμενων για να περάσει τα νέα μέτρα. Κρύβει το πραγματικό τους περιεχόμενο, το βαθιά ταξικό τους χαρακτήρα. Προσπαθεί να διχάσει τους εργαζόμενους, να αποσπάσει την υπογραφή τους στο ξεπούλημα των ίδιων των παιδιών τους. Σ' αυτή την κατεύθυνση αξιοποιεί και τον «κοινωνικό διάλογο» που συνεχίζεται την ερχόμενη Τρίτη.

Καμιά ανοχή στους ελιγμούς της κυβέρνησης και στην επικίνδυνη προπαγάνδα της. Καμιά ανοχή στους τακτικισμούς του ΠΑΣΟΚ, που μόνο στόχο έχουν να κρύψουν τη στρατηγική συμφωνία του με τις προωθούμενες αλλαγές. Αποφασιστική καταδίκη των συμβιβασμένων πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που νομιμοποιούν και σιγοντάρουν την αντιασφαλιστική επίθεση. Καμιά ανοχή και στη στάση του ΣΥΝ, που σε πολιτικό και κύρια σε συνδικαλιστικό επίπεδο καλλιεργεί αυταπάτες για το ρόλο της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ και της συνδικαλιστικές πλειοψηφίας, βάζοντας αναχώματα στην αναγκαία όσο ποτέ ενιαία ταξική δράση. Στις 7 Νοέμβρη, όλοι στους δρόμους με το ΠΑΜΕ!



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ