Γρηγοριάδης Κώστας

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία και πάλι, από τις προαναφερόμενες επενδύσεις πρόκειται να δημιουργηθούν 10.187 νέες θέσεις εργασίας. Κι έτσι ο καθένας μπορεί εύκολα να βρει ότι το κράτος πριμοδοτεί τους ιδιώτες επιχειρηματίες για τη δημιουργία κάθε μιας θέσης εργασίας με 133.000 ευρώ ή περίπου 45,5 εκατ. παλιές δραχμές! Λεφτά με τη σέσουλα δηλαδή. Και να σκεφτείτε ότι τις μέρες αυτές συζητείται στη Βουλή ο νέος «αναπτυξιακός» νόμος της κυβέρνησης, που θεσμοθετεί ακόμη περισσότερες παροχές και προνόμια στους μεγάλους επιχειρηματίες και τους κάθε λογής «επενδυτές».

Με ταχύτητα, και απόλυτη σύμπλευση μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, συνεχίζονται οι διαδικασίες για την κατασκευή του γηπέδου της ΠΑΕ «Παναθηναϊκός», αφού το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου της Αθήνας αποφάσισε σε πρόσφατη συνεδρίασή του - με μόνη διαφωνία του επικεφαλής της «Συμπαράταξης για την Αθήνα», Σπύρου Χαλβατζή - την αγορά των οικοπέδων από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας στο Βοτανικό, για τη συνέχιση του έργου, έναντι του τιμήματος των 20,6 εκατ. ευρώ.

Είναι πολλά τα εκατομμύρια ευρώ που θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι, κατάγγειλε ο Σπ. Χαλβατζής, καθώς - με τα μέχρι σήμερα στοιχεία - για το γήπεδο της ΠΑΕ ΠΑΟ, η κυβέρνηση θα δώσει περίπου 127 εκατ. ευρώ και άλλα 38 εκατ. ευρώ ο δήμος, σύνολο 165 εκατ. ευρώ. Πού να ιδρώσει, όμως, το αυτί της διοίκησης του Δήμου της Αθήνας, όταν, εκτός των άλλων, έχει και την απόλυτη συμφωνία των εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ...

Μετά τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, που βάλθηκε από το βήμα της προχτεσινής απεργιακής συγκέντρωσης να πείσει τους εργαζόμενους ότι τα δικαιώματά τους και η ταξική πάλη δεν είναι τίποτε άλλο παρά «ιδεοληψίες και δόγματα του παρελθόντος», χτες ήταν η σειρά της «Ελευθεροτυπίας» να καταθέσει το δικό της ορισμό για την απεργία. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας για την πανεργατική κινητοποίηση, η 24ωρη απεργία είναι μια «αψυχολόγητη απόφαση»(!), ενίοτε «ολιγομελών ομάδων εργαζομένων», όπως, για παράδειγμα, των μηχανοδηγών στο Μετρό και στον Ηλεκτρικό της Αθήνας, που είχε σαν αποτέλεσμα «τον αποκλεισμό των εργαζομένων από τις απεργιακές συγκεντρώσεις» και την «πρόσθετη ταλαιπωρία των πολιτών».

Καθόλα αναμενόμενο, η «Ελευθεροτυπία» να αναπαράγει τον ...εκνευρισμό της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας δυο μέρες πριν από την απεργία, που έφτασε στο σημείο, με έγγραφό της, να καλεί τους μηχανοδηγούς να ανακαλέσουν την 24ωρη απεργία τους και να τη μετατρέψουν σε στάση εργασίας. Μέχρι ενός σημείου, όμως. Γιατί άλλο πράγμα είναι να προσπαθείς να δικαιολογήσεις τη γύμνια της συγκέντρωσης που διοργάνωσαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στο Πεδίον του Αρεως και άλλο να υπερασπίζεσαι, έστω και έμμεσα, τις ωμές παρεμβάσεις στις αποφάσεις σωματείων, ιδιαίτερα, μάλιστα, όταν αυτές αφορούν σε συμμετοχή σε πανελλαδική πανεργατική απεργία.

Στους 2,2 εκατομμύρια ανθρώπους είχαν φτάσει οι φυλακισμένοι στις ΗΠΑ, στο τέλος του 2005, σημειώνοντας αύξηση, σε σύγκριση με το 2004, κατά 56.000 ανθρώπους ή 2,6%. Αριθμοί που τοποθετούν τις ΗΠΑ στην πρώτη θέση παγκοσμίως, καθώς ο αριθμός των φυλακισμένων ανά 100.000 κατοίκους έφτασε τους 738, ενώ οι αντίστοιχοι αριθμοί στη Ρωσία είναι 611, στη Βρετανία 148, στη Γερμανία 95 και στη Γαλλία 85 φυλακισμένοι ανά 100.000 κατοίκους.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του οργανισμού «Πρόγραμμα Ποινής», που έχει ως κύριο στόχο του την πλήρη αναμόρφωση του ποινικού κώδικα των ΗΠΑ, στο τέλος του 2005, συνολικά 7 εκατομμύρια άνθρωποι είτε ήταν στη φυλακή, είτε με χάρη, είτε με αναστολή, δηλαδή περίπου ένας στους 32 κατοίκους των ΗΠΑ είχε εμπλοκή με τη δικαιοσύνη. Η ίδια οργάνωση διευκρινίζει ότι η αύξηση στον πληθυσμό των φυλακών δε συνδέεται με το δείκτη εγκληματικότητας, ο οποίος έχει υποχωρήσει δραματικά από το 1991 και είναι ο χαμηλότερος από τη δεκαετία του '60. Ο αριθμός των κρατουμένων όμως σε σχέση με τότε είναι αυξημένος κατά 50%. Σύμφωνα με τον προαναφερόμενο οργανισμό, τούτο οφείλεται κυρίως στις αυστηρότερες ποινές που επιβάλλονται τα 15-20 χρόνια.

Με άλλα λόγια, μπορεί η ένταση της καταστολής να βοήθησε στη μείωση του δείκτη εγκληματικότητας, αλλά πλημμύρισαν οι φυλακές. Ετσι ή αλλιώς, τα αδιέξοδα παρέμειναν...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ακούσαμε για πιθανούς αγοραστές. Ακούσαμε ακόμη για εκκολαπτόμενα σκάνδαλα, όπως και για το τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται να γίνεται μέσα στην αίθουσα του Κοινοβουλίου. Για να μην αναφερθούμε στις χίλιες δυο ενδοκυβερνητικές κι ενδοδικομματικές κόντρες, για διάφορες τριτεύουσες και, σε τελευταία ανάλυση, ανούσιες πλευρές του όλου θέματος.

Μόνο ένα πράγμα δεν ακούσαμε: Οτι η απελευθέρωση της αγοράς που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ενωση και όσοι υποστηρίζουν τη λογική αυτή και τις επιλογές της σημαίνει ότι ο ΟΤΕ παραδίδεται ολοκληρωτικά στους ιδιώτες και μάλιστα ανεξάρτητα από οποιοδήποτε μειοψηφικό ποσοστό κρατικής συμμετοχής.

Αυτή η απλούστατη αλήθεια (την οποία κανείς ευθέως δεν αμφισβητεί) δε γίνεται δυστυχώς διακριτή από κανέναν «σούπερ ...αναλυτή», από κανέναν επαγγελματία δημοσιολόγο και από κανέναν «αντικειμενικό» μεγαλο-δημοσιογράφο. Αντιθέτως, όλοι κάνουν ό,τι μπορούν για να κρυφτεί.

Οχι πως είναι και δύσκολο το έργο τους. Η κυβέρνηση δεν έχει κανένα λόγο να ανοίξει τέτοιες κουβέντες, αφού το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να ξεμπερδεύει. Οσο για το ΠΑΣΟΚ, που ως «αξιωματική αντιπολίτευση» υποτίθεται πως αντιδρά, φροντίζει να αποφεύγει τέτοιες κακοτοπιές.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ μίλησε και ο Γιώργος Σουφλιάς, μέσω ανακοίνωσης του υπουργείου του. Η θέση του λέει είναι πάγια. Θέλει μείωση της κρατικής συμμετοχής στον ΟΤΕ και να ασκείται η διοίκηση του οργανισμού από το κράτος και τους ιδιώτες ταυτόχρονα.

Τώρα, εμείς δικαιολογημένα αναρωτιόμαστε: Αφού ακόμα και τότε που στον ΟΤΕ είχε πλειοψηφικό πακέτο μετοχών το Δημόσιο, οι ιδιώτες έκαναν ό,τι ήθελαν στον Οργανισμό και χρησιμοποιούσαν προς όφελός τους κάθε λειτουργία του, επιβαρύνοντας το λαό, τι θα γίνεται τώρα, με τους ιδιώτες τυπικά «στο τιμόνι»;

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Και δε λέμε, μπορεί να έχουν και δίκιο απ' την πλευρά τους, αλλά δε μας ενδιαφέρει το θέμα, αφού δεν ψάχνουμε για καλούς ή κακούς πωλητές. Κι όχι μόνο. Η ριζική εναντίωσή μας στην οποιαδήποτε ιδιωτικοποίηση δε σημαίνει ότι θέλουμε να παραμείνει ο ΟΤΕ και ο τομέας των τηλεπικοινωνιών γενικότερα όπως είναι σήμερα ή όπως ήταν πριν μερικά χρόνια. Αλλωστε, εκτός πολλών άλλων που θα μπορούσαν να αναφερθούν, να σημειώσουμε ότι και τα 7 δισ. ευρώ, που εισέπραξε το κράτος την περίοδο 1993 - 2004, χρηματοδότησαν και ενίσχυσαν την αντιλαϊκή πολιτική των τότε κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και στο μεγαλύτερο μέρος τους μετατράπηκαν σε παροχές και προνόμια προς το μεγάλο κεφάλαιο. Γι' αυτό διεκδικούμε έναν ενιαίο φορέα τηλεπικοινωνιών, που θα ανήκει στο Δημόσιο και θα υπηρετεί το λαό, όχι τα ντόπια και ξένα μονοπώλια.

Αν κάποιοι στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι ο λαός θα δεχτεί αδιαμαρτύρητα την παράδοση των μεγάλων δημόσιων ελεύθερων εκτάσεων της Αττικής στο μεγάλο κεφάλαιο και την ολοκληρωτική μετατροπή των κοινωνικών αναγκών σε αντικείμενα κερδοσκοπίας, είναι οικτρά γελασμένοι.

Το μήνυμα αυτό έδωσαν την περασμένη βδομάδα οι φορείς της Καλλιθέας, που σε κοινή τους σύσκεψη αποφάσισαν να καλέσουν όλους τους εργαζόμενους να αγωνιστούν και να ανατρέψουν τα σχέδια της «γαλάζιας» κυβέρνησης και του «πράσινου» Δήμου για την παράδοση του Ιπποδρόμου του Φαλήρου και μαζί του ένα μεγάλο μέρος του πολιτισμού μας στο εφοπλιστικό κεφάλαιο και συγκεκριμένα στο «Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος».

Ηταν εκεί, εκτός από το παράρτημα Καλλιθέας του Συνδικάτου Οικοδόμων, που είχε και τη σχετική πρωτοβουλία, εκπρόσωποι της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος - Ακροάματος, του Συλλόγου Γυναικών Καλλιθέας, των εργατών Δήμου Καλλιθέας, της Ενωσης Συνταξιούχων ΙΚΑ Καλλιθέας, του παραρτήματος Κλωστοϋφαντουργών - Ιματισμού - Δέρματος Καλλιθέας, καθώς και εκπρόσωποι αθλητικών σωματείων.

Απαίτηση όλων: Ο χώρος της παραλίας και του Ιπποδρόμου να παραμείνουν στο ελληνικό Δημόσιο σαν ενιαίο σύνολο και να συσταθεί αμέσως δημόσιος φορέας που θα αναλάβει την αξιοποίηση - διαχείριση του χώρου προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων.

Το μήνυμα είναι σαφές. Θα το λάβουν άραγε η κυβέρνηση και η πλειοψηφία του Δήμου ή θα προχωρήσουν, ενάντια στη θέληση του λαού, και σ' αυτό το μεγάλο «ξεπούλημα»;

Η αλήθεια είναι, όμως, ότι η μεταφορά κρατικών αρμοδιοτήτων στους δήμους, χωρίς να θεσμοθετηθεί η κάλυψη του κόστους λειτουργίας τους, έγινε με τη συνενοχή της ΚΕΔΚΕ (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ) και παρά την έντονη κριτική του ΚΚΕ. Οπως αλήθεια είναι ότι τότε ο πρόεδρός της, Π. Κουκουλόπουλος, δήλωνε πως μεγαλύτερη σημασία έχει να αποκτήσουν οι δήμοι αρμοδιότητες για να γίνουν ...«ισχυροί».

Κατά τα άλλα, η ΚΕΔΚΕ διαμαρτύρεται και για το γεγονός ότι στον προϋπολογισμό του 2007 δεν προβλέπεται η απόδοση των παρακρατημένων υπέρ της ΤΑ πόρων, τα οποία υπολογίζει μόλις σε 2,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Ωστόσο, τα παρακρατημένα σε πραγματικές τιμές ξεπερνούν τα 9 δισ. ευρώ.

Και βέβαια καμία κουβέντα για την ταμπακέρα, που θέλει την ΤΑ και το 2007 να υποχρηματοδοτείται, καθώς οι πόροι που της αποδίδονται συνολικά μόλις φτάνουν το εξευτελιστικό ποσοστό του 3,49% επί του συνόλου του κρατικού προϋπολογισμού.

Οι «πράσινοι» και «μπλε» πολιτικοί εκφραστές του κεφαλαίου, αυτοί που δηλώνουν πίστη στους νόμους της «αγοράς» και της «ανταγωνιστικότητας» και προωθούν την ιδιωτικοποίηση και του τελευταίου ίχνους δημόσιας περιουσίας, με αφορμή την ολοκλήρωση του ξεπουλήματος του ΟΤΕ από την κυβέρνηση της ΝΔ, έχουν στήσει έναν ανούσιο καυγά. Μια «κοκορομαχία», για το «ποιος πουλάει καλύτερα» το μόχθο του εργαζόμενου λαού...

Υποτιμώντας τη νοημοσύνη του λαού, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υποσχέθηκε ανέξοδα ότι το κόμμα του θα μπει «εμπόδιο» στην ιδιωτικοποίηση του, από το κόμμα του, ιδιωτικοποιημένου στο 62% ΟΤΕ, επεκτείνοντας το μοντέλο της «ΠΑΣΟΚικής» δημαγωγίας, που χρησιμοποίησαν το 1993 ως αξιωματική αντιπολίτευση, τότε που δήθεν διαφωνούσαν με την ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού, τάζοντας στον ελληνικό λαό μέχρι και δημοψήφισμα για την αποτροπή του...