Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ηγεσία της ΝΔ επιμένει στην «πολιτική προβοκάτσια» και παρά το γεγονός ότι ο Χρήστος Τέγος δηλώνει, με κάθε ευκαιρία, την κομμουνιστική του ταυτότητα, η οποία - όπως επισήμανε και στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου στην Καρδίτσα - «μου υπαγορεύει πάντα τη λογική της αντίστασης σε οτιδήποτε αντιλαϊκό και τη δράση μου για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων».

Αλλά ας μην ελπίζει η ΝΔ ότι με την «πολιτική προβοκάτσιά» της θα αποπροσανατολίσει και θα εξαπατήσει τους Καρδιτσιώτες. Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα της πόλης και του νομού θα της δώσουν την απάντηση στην κάλπη και θα είναι ξεκάθαρη...

Απ' όσα δηλώθηκαν και δημοσιεύτηκαν μετά την προχτεσινή συνάντηση της διοίκησης της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ) με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, υπήρξε πλήρης συναίνεση και συμφωνία. Η πρώτη υπέβαλε τις θέσεις και τις προτάσεις της για τη... «μικρή επιχείρηση που απασχολεί μέχρι 50 εργαζόμενους» και ο δεύτερος τάχθηκε υπέρ της «μείωσης της φορολογίας στα κέρδη που επενδύονται» και περαιτέρω ενίσχυσης των «φορολογικών κινήτρων για την καταπολέμηση της ανεργίας...».

Τώρα, ποια είναι η σχέση των εκατοντάδων χιλιάδων πραγματικά μικρών και αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ και των προβλημάτων τους, με τις «μικρές επιχειρήσεις» των 30, 40 ή και 50 εργαζομένων, το αφήνουμε σε σας...

Προκειμένου ν' αντιστρέψει το αρνητικό πολιτικό και εκλογικό κλίμα που αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλία, ο Ευάγ. Βενιζέλος επισκέφτηκε την περιοχή και, αναζητώντας «πολιτικά εφευρήματα» και καταφεύγοντας σε «κλασικές προβοκάτσιες», επιχείρησε ν' αποπροσανατολίσει τους Θεσσαλούς ψηφοφόρους από το πραγματικό νόημα των τοπικών εκλογών και το ουσιαστικό, πολιτικό μήνυμα που, μέσω αυτών, χρειάζεται να στείλουν.

Γνωρίζοντας, λοιπόν, ο Ευάγ. Βενιζέλος ότι τα λαϊκά στρώματα της Θεσσαλίας δεν ξεχνούν τι «τράβηξαν» από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και είναι δυσαρεστημένα από τη σημερινή «αντιπολίτευσή» του, θέλησε ν' αποσυνδέσει τις ερχόμενες εκλογές από την κρίση των ψηφοφόρων για την πολιτική του κόμματός του, ισχυριζόμενος ότι σ' αυτές «δεν κρίνεται το ΠΑΣΟΚ, αλλά, κυρίως, οι υποψήφιοι, οι οποίοι έχουν τη δική τους προσωπικότητα»! Λες και οι τοπικές εκλογές είναι «διαγωνισμός... ομορφιάς και δεξιοτήτων τοπικών υποψηφίων» - κάτι σαν «περιφερειακή Γιουροβίζιον» - και όχι μια συνολική και γενικευμένη μάχη, στην οποία κρίνονται εφαρμοσμένες πολιτικές, αντιπαρατίθενται ιδεολογικές διαφορές, συγκρούονται κομματικές επιλογές και κατευθύνσεις. Λες και το ΠΑΣΟΚ, όπως και τα άλλα κόμματα, ουδεμία σχέση έχει με τους υποψηφίους του, οι οποίοι συμφωνούν με την αντιλαϊκή πολιτική του και φιλοδοξούν να τη διαχειριστούν, ως «άρχοντες» της Τοπικής Αυτοδιοίκησης...

Δεν έμεινε, όμως, σ' αυτό το «πολιτικό εφεύρημα», ο Ευάγ. Βενιζέλος, αλλά προσπάθησε και να «προβοκάρει» σε βάρος του ΚΚΕ, επαναφέροντας, διά της πλαγίας οδού, το «φάντασμα» της «συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων». Ετσι, απαντώντας στο φανταστικό, προβοκατόρικο «σενάριο» περί δήθεν συνεργασίας ΚΚΕ - ΝΔ, στον β΄ γύρο των εκλογών, δήλωσε ότι «οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ δε θα ψηφίσουν έναν συντηρητικό υποψήφιο, γιατί αυτό δε συνάδει με την ιστορία του κόμματος. Σέβομαι τις επιλογές του ΚΚΕ, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνει αντιληπτό στη βάση και στην κορυφή του ότι αντίπαλός τους δεν είναι το ΠΑΣΟΚ»!!

Κατ' αρχήν, θα πρέπει κάποια στιγμή ν' αντιληφθεί η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ότι πέρασε, ανεπιστρεπτί, ο καιρός που μπορούσε με τέτοια «κόλπα» να «θολώνει τα νερά», για να «ψαρεύει» αριστερές και προοδευτικές ψήφους. Υστερα, θα πρέπει να εξηγήσει ο Ευάγ. Βενιζέλος, τι εννοεί λέγοντας «συντηρητικός υποψήφιος», διότι συντηρητικοί δεν είναι μόνο αυτοί που εκτίθενται με τη ΝΔ, αλλά και οι «εκλεκτοί» του ΠΑΣΟΚ. Οσον αφορά στο ΚΚΕ, έχει ξεκαθαρίσει πολλάκις και σαφώς: Και στη Θεσσαλία, όπως σ' όλη τη χώρα, και στον πρώτο και στον δεύτερο γύρο των εκλογών, οι ψηφοφόροι του θα ψηφίσουν με τα ίδια πολιτικά κριτήρια, «μαυρίζοντας» τους υποψηφίους του δικομματισμού και υπερψηφίζοντας τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια που στηρίζει η συνεργασία του ΚΚΕ με άλλες ριζοσπαστικές πολιτικές δυνάμεις.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οπως είπε χτες, «δηλώθηκαν κάποιες χιλιάδες επαπειλούμενες (τουλάχιστον αντιαισθητικός ο χαρακτηρισμός...) κυήσεις. Αυτό δεν μπορούσε να προγραμματιστεί από πριν».

Εν ολίγοις, για τα προβλήματα στην Παιδεία ευθύνονται σαφώς οι δασκάλες και οι καθηγήτριες, που δε συναισθάνονται το βάρος των υποχρεώσεών τους και πάνε και εγκυμονούν καλοκαιριάτικα, αιφνιδιάζοντας στη συνέχεια το υπουργείο Παιδείας.

Διότι πώς να προβλέψει η κυβέρνηση αυτές τις εξελίξεις; Για παράδειγμα, δεν υπάρχει ένα σύστημα ελέγχου του οικογενειακού προγραμματισμού των εκπαιδευτικών. Πλην όμως, φανταζόμαστε ότι σύντομα η Μ. Γιαννάκου θα προσθέσει κάτι γι' αυτό σε κάποιο νομοσχέδιο του υπουργείου της...

Φυσικά, υπάρχει και η λύση του διορισμού του αναγκαίου αριθμού των εκπαιδευτικών, ώστε να καλυφθούν οι όποιες εκπαιδευτικές ανάγκες. Αλλά κάτι τέτοιο, και έξω από τις προτεραιότητες του οικονομικού σχεδιασμού είναι, και δε συνάδει με τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πώς να το κάνουμε...

ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ αισθάνεται - όπως λέει - ο υπουργός Εργασίας, Σάββας Τσιτουρίδης, από τον κοινωνικό προϋπολογισμό της ερχόμενης χρονιάς. Μήπως όμως αισθάνεται και λίγο ...μόνος;

Γιατί ουδείς από όσους αφορά αυτός ο προϋπολογισμός (όπως και ο υπό κατασκευή κυβερνητικός προϋπολογισμός) είναι χαρούμενος. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε;

Ας μην είμαστε, όμως, άδικοι. Δεν είναι μόνος ο Σάββας Τσιτουρίδης. Εκτός των μεγαλοεπιχειρηματιών, υπάρχει και ο υφυπουργός του Γ. Γιακουμάτος, με τον οποίο μοιράζεται το αίσθημα ικανοποίησης.

Γρηγοριάδης Κώστας

ΟΙ ΦΩΤΙΕΣ ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ συνεχίζονται και κάποιοι προσδοκούν πολλά από αυτήν την ιστορία. Κανείς, όμως, από την κυβέρνηση δε βγαίνει να πει τι θα γίνει με τους δασικούς χάρτες. Βλέπετε, οι τελευταίοι αποτελούν έναν κρίσιμο παράγοντα, για να μη γίνουν τα δάση οικόπεδα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στους «Νιου Γιορκ Τάιμς» («Καθημερινή»), το μερίδιο των μισθών επί του ΑΕΠ είναι στο χαμηλότερο επίπεδο από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο(!), ενώ αντίστοιχα το μερίδιο των κερδών των εταιρειών διαμορφώνεται στο υψηλότερο επίπεδο από τη δεκαετία του '60(!)... «Πρόκειται για τη χρυσή εποχή της κερδοφορίας» διαπιστώνουν, καθ' όλα βάσιμα, οι μελετητές της τράπεζας UBS.

Παράλληλα, τα στοιχεία αυτά συνιστούν ένα ηχηρό χαστούκι στις νεοφιλελεύθερες ιδεολογίες πως τάχα με την άνοδο της παραγωγικότητας θα επωφεληθούν οι εργαζόμενοι κ.ο.κ. Η παραγωγικότητα λοιπόν στις ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 16,6% την περίοδο 2000-2005, αλλά οι συνολικές αποδοχές αυξήθηκαν μόλις 7,2% για τον «μέσο εργαζόμενο» (ο οποίος περιλαμβάνει και τα μπόνους των διευθυντικών στελεχών).

Το συμπέρασμα είναι προφανές: Οι καπιταλιστές θα συνεχίσουν τη βάρβαρη επίθεση κατά των εργαζομένων προκειμένου να παρατείνουν τη χρυσή εποχή της κερδοφορίας...

«Δεν έχω την αίσθηση ότι ο ΣΥΝ είναι εναντίον του δικομματισμού. Διότι δεν μπορώ να αντιληφθώ πώς συνεργάζεται ο ΣΥΝ με το ΠΑΣΟΚ σε πλείστες πόλεις της Ελλάδας. Απλώς δε συνεργάζεται εδώ στα Γιάννενα. Γιατί δηλαδή συνεργάζεται ο ΣΥΝ με το ΠΑΣΟΚ στην Πρέβεζα, στο Βόλο και στη Θεσσαλία;» αναρωτήθηκε, μεταξύ άλλων, ο υποψήφιος δήμαρχος του ΠΑΣΟΚ στα Γιάννενα Γιάννης Μελανίδης σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου, απογοητευμένος που δεν έγινε το ίδιο και στα Γιάννενα.

Και δε λέμε, σωστή είναι η αίσθηση του υποστηριζόμενου από το ΠΑΣΟΚ υποψηφίου δημάρχου Ιωαννίνων. Πόσο μάλλον, που οι σχετικές αποδείξεις και παραδείγματα είναι πολύ περισσότερες απ' όσες αναφέρει. Ανάμεσά τους και το γεγονός πως οι θέσεις και προτάσεις του δεν έχουν την παραμικρή πολιτική διαφορά, με αυτές του υποστηριζόμενου από τον ΣΥΝ υποψήφιου δημάρχου Φίλ. Φίλιου. Αλλωστε, ο τελευταίος διεκδίκησε με ιδιαίτερο ζήλο κι επιμονή το επίσημο χρίσμα του ΠΑΣΟΚ, ακόμη και μετά την ανακήρυξη του Γ. Μελανίδη. Πρόσφατα, μάλιστα, υπήρξε συνάντηση των δυο υποψηφίων δημάρχων για να διερευνήσουν τη δυνατότητα της κοινής καθόδου των συνδυασμών τους, αλλά δεν τα βρήκαν στο ποιος εκ των δύο θα έχει την πρωτοκαθεδρία...

Στις 3 του περασμένου Απρίλη, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ υπέγραψε με το ΣΕΒ τη γνωστή σε όλους σύμβαση της ντροπής, σύμφωνα με την οποία οι εργαζόμενοι θα πάρουν σωρευτικά, για το δίχρονο 2006 - 2007 «αύξηση» 0,77 ευρώ τη μέρα.

Προχτές, πέντε μόλις μήνες μετά τη σύμβαση της ντροπής, η ίδια πλειοψηφία κατέθεσε στον Κ. Καραμανλή 12σέλιδη επιστολή - υπόμνημα, όπου ζητά, ανάμεσα σε άλλα και «πραγματικές και ουσιαστικές αυξήσεις μισθών, ημερομισθίων και συντάξεων», ενώ η χτεσινή «Αυγή» έκανε λόγο για «σύγκρουση κυβέρνησης - συνδικάτων» στον πρωτοσέλιδο τίτλο της.

Τα σημειώνουμε, γιατί αποτελούν, ίσως, τις πλέον χαρακτηριστικές αποδείξεις της άκρατης υποκρισίας και διγλωσσίας των ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝεταίρων στην τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση της χώρας.

Με τη διοίκηση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στους ΟΤΑ (ΠΟΕ-ΟΤΑ) συναντήθηκε προχτές ο υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας με το ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας. Και ανάμεσα στα άλλα δήλωσε ότι οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επέβαλλαν «καθεστώς ομηρίας» για «χιλιάδες εργαζομένους που, ενώ καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και έχουν διαρκώς τη δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης πάνω από το κεφάλι τους». Και πρόσθεσε: «Με αυτές τις πρακτικές η Αυτοδιοίκηση έχει μετατραπεί σε πεδίο εφαρμογής ελαστικών σχέσεων εργασίας».

Και δε λέμε, οι διαπιστώσεις αυτές είναι σωστές. Αλλωστε, η σχετική πραγματικότητα είναι γνωστή σε όλους και κανείς δεν μπορεί πλέον να την αρνηθεί. Κάτι «ξεχνά», όμως, ο υποψήφιος του ΣΥΝ. Το ΔΣ της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΕΔΚΕ) ψήφισε και αποφάσισε την εφαρμογή της μερικής απασχόλησης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, πριν ακόμη θεσμοθετηθεί αυτή για τον δημόσιο τομέα. Και μάλιστα αυτό έγινε με εισήγηση στελέχους του ΣΥΝ στην Αυτοδιοίκηση. Τα λόγια περισσεύουν για τη συνέπεια λόγων και έργων...

Στην προσπάθεια παραπλάνησης των εργαζομένων σημαντική είναι και η συμβολή του ΠΑΣΟΚ, το οποίο επιχειρεί να εμφανιστεί αντιπολιτευόμενο ενάντια σε μια πολιτική την οποία όχι μόνο υποστηρίζει, αλλά διεκδικεί και την πατρότητά της. Αλλωστε, μόλις προχτές ο πρόεδρός του προσπάθησε να πείσει ότι θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ανεργίας μειώνοντας τη φορολογία των κερδών που επενδύονται γιατί τάχα δημιουργούν θέσεις εργασίας. Αλλά δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει πώς ενώ έχει μειωθεί η φορολογία των επιχειρήσεων και γίνονται επενδύσεις η ανεργία δε μειώνεται. Και σε τελευταία ανάλυση, για τους επιχειρηματίες νοιάζεται.

Προκαλεί κατ' αυτό τον τρόπο εκατομμύρια εργαζόμενους που βλέπουν τα επιχειρηματικά κέρδη να αυξάνονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, ενώ με τους ίδιους ρυθμούς μειώνεται η αγοραστική τους δύναμη και καταργούνται τα στοιχειώδη δικαιώματά τους.