Παρασκευή 11 Αυγούστου 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ποιος κερδίζει;

Γρηγοριάδης Κώστας

Η ανακοίνωση δημοσιοποιήθηκε χτες και λέει: «Τα Ενοποιημένα Κέρδη προ Φόρων της ΑΛΦΑ - ΒΗΤΑ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ παρουσίασαν σημαντική βελτίωση σε σύγκριση με το Α' εξάμηνο του 2005 και ανήλθαν σε 9 εκατομμύρια ΕΥΡΩ από 5,2 εκατομμύρια ΕΥΡΩ το 2005», παρουσιάζοντας αύξηση 72%.

Εμείς συμπληρώνουμε: Είναι απόλυτα φυσικό να υπάρχουν τέτοια ποσοστά αύξησης της κερδοφορίας, αφού η βέλγικη πολυεθνική ΝΤΕΛΧΑΪΖ, στην οποία ανήκει η αλυσίδα των «Α-Β», έχει σαρώσει - μαζί με τα ΚΑΡΦΟΥΡ - την αγορά, εκτοπίζοντας χιλιάδες μικρέμπορους, ακολουθεί πολιτική συνεχών ανατιμήσεων σε όλα τα είδη της και έχει τους εργαζόμενους να δουλεύουν απίθανα ωράρια με τρεις κι εξήντα.

Και σεις ...βγάλτε τα συμπεράσματά σας για το πού οδηγεί και ποιον συμφέρει η πολιτική των συγχωνεύσεων και των εξαγορών.

Τσιμουδιά για την ουσία

Δε χάνει ευκαιρία, μπροστά στις εκλογές μάλιστα, ο νομάρχης Πειραιά Γιάννης Μίχας να διατυμπανίζει τους ελέγχους που πραγματοποιούν τα διάφορα κλιμάκια της νομαρχίας που αυτή άλλωστε είναι και η υποχρέωσή τους. Χτες, για παράδειγμα, έβγαλε ανακοίνωση με αφορμή τις εκπτώσεις για να πει ότι τον Ιούλη ελέγχθηκαν 265 εμπορικά καταστήματα εκ των οποίων έγιναν συστάσεις σε 121 για τοποθέτηση πινακίδων τιμών στα προς πώληση είδη στη βιτρίνα και εντός του καταστήματος, για τη διπλή αναγραφή των τιμών κ.ά.

Ξέχασε, όμως, να μας πει για το δράμα που ζουν όλοι σχεδόν οι ιδιοκτήτες των μικρών επιχειρήσεων του Πειραιά που ακόμα και τώρα την περίοδο των εκπτώσεων, όσο κι αν κατεβάζουν τις τιμές, δε βλέπουν άνθρωπο να μπαίνει στα καταστήματά τους. Και πώς να μπει, αφού οι περισσότεροι εργαζόμενοι με τα χρήματα που παίρνουν ίσα που καταφέρνουν να τα βγάλουν πέρα.

Ο νομάρχης, βέβαια, το μόνο που δηλώνει είναι ότι «θα συνεχίσουμε με τον ίδιο ρυθμό τους εντατικούς ελέγχους, προκειμένου να αποφευχθούν κρούσματα αισχροκέρδειας και παραπλάνησης των καταναλωτών».

Σα να φταίει κάτι άλλο και όχι η ίδια η πολιτική που ο ίδιος υπηρετεί πιστά και εφαρμόζουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, πολιτική που έχει καθηλωμένα τα λαϊκά εισοδήματα και ενισχύει τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου, πυροδοτώντας ταυτόχρονα την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια. Ζητήματα, δηλαδή, που δεν αντιμετωπίζονται με ελέγχους και φιγουρατζίδικες ανακοινώσεις για τη δραστηριότητα των συνεργείων της νομαρχίας...

Οπλο η αλληλεγγύη

Σενάρια πολλά. Φήμες ακόμη περισσότερες. Ο Φιντέλ έχει καρκίνο και πεθαίνει. Ο Φιντέλ έχει πεθάνει ήδη. Ο Ραούλ δεν εμφανίζεται πουθενά... Ουκ ολίγοι, ακόμη και συνειδητοποιημένοι, υποκύπτουν στην πλάνη της πλύσης εγκεφάλου των διεθνών ΜΜΕ και της μηχανής προπαγάνδας που έχει στηθεί και ασχολούνται με τις φήμες και τα σενάρια παραμερίζοντας τα σημαντικά και ουσιώδη.

Ναι, είναι κρίσιμες τούτες οι ώρες, τούτες οι ημέρες για την Κούβα, όχι μόνο γιατί ο Φιντέλ νοσηλεύεται μετά από μία πολύ σοβαρή εγχείρηση και μάλιστα ελάχιστες ημέρες πριν τη συμπλήρωση των 80 ετών της βιολογικής του ηλικίας. Είναι κρίσιμες γιατί η μηχανή της προπαγάνδας που έχει στηθεί συνεχίζει να συνδέει την τύχη του Νησιού της Επανάστασης με την παραμονή στη ζωή και στο τιμόνι της χώρας, του Φιντέλ Κάστρο.

Ναι, είναι πολύ κρίσιμες τούτες οι ώρες και οι ημέρες, γιατί τα γεράκια της Ουάσιγκτον θέλουν να αδράξουν τη χρυσή ευκαιρία - όπως νομίζουν ότι είναι τουλάχιστον - και για να μπορέσουν να βγάλουν το αγκάθι της επαναστατημένης Κούβας από το μαλακό υπογάστριό τους, που πλέον τους κάνει και αιμορραγούν επικινδύνως.

Ναι, είναι πολύ κρίσιμες, γιατί με περισσή αξιοπρέπεια και πάθος οι Κουβανοί παραμένουν ακλόνητοι και δεν κάνουν συμβιβασμούς είτε υποχωρήσεις στην ανεξαρτησία τους. Η αξιοπρέπειά τους είναι η πεισματική τους άρνηση να αποδεχτούν ξανά την ταπείνωση, την καταπίεση, την εκμετάλλευση, την κατάλυση του συστήματός τους και της ανθρωπιάς τους. Γνωρίζουν ότι ο βόρειος αδηφάγος γείτονάς τους το μόνο που επιθυμεί με τα κελεύσματα περί «δημοκρατίας» είναι να μετατρέψει στην Κούβα σε προτεκτοράτο. Ενα «λούνα παρκ» για τις πολυεθνικές και τους πλούσιους ανά τον κόσμο. Να διαλύσει ό,τι ξεχειλίζει από το όνειρο της δημιουργίας ενός κόσμου δίκαιου, ενός ονείρου που απαιτεί την καταστροφή του καπιταλισμού.

Είναι πολύ κρίσιμες όχι μόνο για την Κούβα, αλλά και για όλη τη Λατινική Αμερική και τους υπόλοιπους λαούς που παλεύουν και αγωνίζονται. Και σε αυτές τις κρίσιμες ώρες αναγκαία συνθήκη είναι η αλληλεγγύη και ο αγώνας. Δίχως αλλά... γιατί πλέον δεν υπάρχουν περιθώρια για «τα μπάνια του λαού», την κούραση που μας βαραίνει ή τη θερινή ραστώνη.

Ο αγώνας στο πλευρό της Κούβας, και η αμέριστη έμπρακτη αλληλεγγύη μας, έχει επείγοντα χαρακτήρα. Είναι μία αναζήτηση για ρωγμές στην επιφάνεια της κυριαρχίας, για να αναδυθεί η ελπίδα εκεί που φαίνεται ότι δεν υπάρχει. Οπως και στο παρελθόν, όταν η αλληλεγγύη και ο αγώνας έγιναν ασπίδα προστασίας στις πιο δύσκολες ώρες, όταν όλα κατέρρεαν και η Κούβα πεισματικά έστεκε απελπιστικά μόνη και μαχόταν. Ετσι και τώρα. Πιο πεισματικά και πιο αποφασιστικά! Γιατί ο αγώνας για την Κούβα είναι αγώνας για έναν κόσμο που περιμένει να δημιουργηθεί, για έναν κόσμο απαλλαγμένο από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο!


Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ταυτίσεις

Με αφορμή το ξεπούλημα της Εμπορικής από την κυβέρνηση της ΝΔ στην Κρεντί Αγκρικόλ και την ...αντιπαράθεση που ξέσπασε στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ για το θέμα και κατέληξε στην αποπομπή από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευση του Γ. Παπαντωνίου, θα θέλαμε να θυμίσουμε στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ τους «στόχους» που έθεταν για την τετραετία 2004 - 2008.

Στο κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ «2004 - 2008», που δόθηκε στη δημοσιότητα λίγο πριν από τις εκλογές, στο κεφάλαιο με τίτλο «πλαίσιο οικονομικού σχεδιασμού» και στην παράγραφο με τίτλο αποκρατικοποιήσεις τονίζεται: «Μειώθηκε ο ρόλος του κράτους στη λειτουργία του τραπεζικού τομέα (ο αριθμός των τραπεζών άμεσα ή έμμεσα υπό κρατικό έλεγχο μειώθηκε από 10 το 1995 σε 3). Στο ίδιο κεφάλαιο παράλληλα επισημαίνεται: «Οι νέες μορφές αποκρατικοποιήσεων συμβάλλουν περισσότερο στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων και στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας».

Στο ίδιο κείμενο το ΠΑΣΟΚ θέτει σαν κεντρική πολιτική στρατηγική: «Επιτάχυνση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων με προώθηση ιδιωτικοποιήσεων και στρατηγικών συμμαχιών και στόχο περαιτέρω μείωση της συμμετοχής του κράτους στην οικονομική δραστηριότητα».

Αν κάποιος μπει στον κόπο να διαβάσει τις πρόσφατες δηλώσεις του Γ. Αλογοσκούφη θα ανακαλύψει ότι η επιχειρηματολογία των εκπροσώπων του δικομματισμού για τις ιδιωτικοποιήσεις μοιάζει σαν δυο σταγόνες νερό. Στην περίπτωση μάλιστα της Εμπορικής ταυτίστηκαν απόλυτα και στον «ξένο επενδυτή» - Κρεντί Αγκρικόλ - που επέλεξαν για να ...ενισχύσουν την «ανταγωνιστικότητα» της ελληνικής οικονομίας.

«Ευχαριστώ τον χορηγό μου»

Προχτές το βράδυ η δευτεραθλήτρια Ευρώπης στα 400 μέτρα μετ' εμποδίων, Φανή Χαλκιά, στις πρώτες της δηλώσεις αμέσως μετά τον αγώνα όπου κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο, έτσι όπως μεταδόθηκαν από την κρατική τηλεόραση, βάλθηκε να ευχαριστήσει μερικούς δικούς της - όπως τους χαρακτήρισε - ανθρώπους: Δυο εταιρείες χορηγούς της και τον διοικητή της στις Ενοπλες Δυνάμεις, που της επέτρεψε να μην πάρει μέρος στους στρατιωτικούς αγώνες.

Να τον χαίρεστε τον επαγγελματικό αθλητισμό σας, που κατάντησε τους αθλητές φερέφωνα των εταιρειών και τους αγώνες ανταγωνιστική αγοραπωλησία και προσοδοφόρα διαφήμιση και αν μη τι άλλο, μετατρέπει τους ανθρώπους σε φορείς των αξιών του κέρδους.

Τα αερομεταφορικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΠΕΤΑΕΙ ΠΕΤΑΕΙ... η κυβέρνηση που βάλθηκε να μας πείσει για τις προόδους που κάνει στο θέμα των αερομεταφορών. Ο Μιχάλης Λιάπης μαζί με διάφορους βουλευτές εγκαινιάζει αεροδρόμια στα νησιά του Αιγαίου και η Φάνη Πάλλη - Πετραλιά περηφανεύεται για την αύξηση των αφίξεων στο «Ελ. Βενιζέλος».

Βεβαίως, υπάρχουν και μερικές λεπτομέρειες που δεν τις πολυτονίζουν. Οπως, για παράδειγμα, το ότι πάνε για καταστροφή τον εθνικό αερομεταφορέα, δηλαδή την «Ολυμπιακή», ή το ότι οι αεροπορικές υπηρεσίες παραχωρούνται ακόμη περισσότερο στους ιδιώτες.

Δε λέμε, υποδομές για να κερδίζουν οι αεροπορικές εταιρείες και οι μεγαλοξενοδόχοι φτιάχνουν και με το παραπάνω. Με τον κόσμο όμως τι γίνεται; Μήπως πρέπει να προσδοκά (και εδώ) τον ανταγωνισμό ώστε να πέσουν οι τιμές και να μπορεί να χρησιμοποιήσει τα αεροπλάνα;

Αν κρίνουμε από τα καλά του ανταγωνισμού στην ακτοπλοΐα, τότε μάλλον μάταια θα περιμένει.

Οσο για την εξυπηρέτηση των ακριτικών νησιών, ιδίως για έκτακτα περιστατικά το χειμώνα, η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο. Ούτε οι υπηρεσίες ενισχύονται με προσωπικό ούτε κονδύλια δίνονται.

Κατά τ' άλλα η Ελλάδα συνεχίζει την αναπτυξιακή της πορεία.

ΜΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΜΕ στα αεροδρόμια, τώρα εμείς πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά με το δίκτυο που ανακάλυψαν οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες και το οποίο ίσως θα έκανε επίθεση εναντίον αεροσκαφών εν πτήσει πάνω από το αεροδρόμιο Χίθροου;

Λυπούμαστε αλλά δεν μπορεί κανείς να ασχολείται με ...πιθανές «τρομοκρατικές» ενέργειες, όταν υπάρχουν εν εξελίξει πραγματικές τρομοκρατικές ενέργειες, όπως οι επιθέσεις εναντίον του Λιβάνου από το Ισραήλ.

Δε λέμε, βολεύει τους Βρετανούς και τους Αμερικανούς να προβάλλεται η υπόθεση του Λονδίνου για προφανείς επικοινωνιακούς λόγους, αλλά ...δε θα τους κάνουμε τη χάρη.


Γρηγοριάδης Κώστας

Ηταν κάποτε...

Ηταν κάποτε η πλατεία Γαρδένιας... Αυτό θα λένε σε λίγες βδομάδες οι κάτοικοι του Ζωγράφου για το μοναδικό χώρο του δήμου που θα μπορούσε να ονομαστεί πλατεία στην περιοχή, πλατεία που πριν από μια δεκαετία περίπου ταυτιζόταν με την ύπαρξη μεγάλων, τεράστιων ευκαλύπτων.

Η δημοτική αρχή, η οποία πρόσκειται στο κόμμα της ΝΔ, ακολουθώντας την τακτική των προκατόχων της που ήταν εκλεκτοί του ΠΑΣΟΚ, θέλοντας να επιδείξει έργο βιτρίνας, βάλθηκε να ανασκευάσει το χώρο, κινούμενη ακριβώς στην πεπατημένη των προηγουμένων.

Τότε είχαν κόψει τους μισούς ευκαλύπτους και τους είχαν αντικαταστήσει με τσιμεντένια τοιχία. Τώρα ξήλωσαν και τους υπόλοιπους, μπετονάρισαν για τα καλά το χώρο και στην ουσία μετατρέπουν την πλατεία σε ...διάδρομο προς την καφετερία που κατ' αποκλειστικότητα εξασφάλισε συγκεκριμένος επιχειρηματίας...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οι ιδιωτικοποιήσεις

Η πώληση της Εμπορικής Τράπεζας αποτελεί ένα ακόμα κρίκο στην αλυσίδα των ιδιωτικοποιήσεων κρατικών επιχειρήσεων και οργανισμών που ξεκίνησαν από τις αρχές της δεκαετίας του '90 και στη χώρα μας και με σταθερό ρυθμό και ανεξαρτήτως κυβέρνησης συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι ιδιωτικοποιήσεις κατέλαβαν ιδιαίτερο χώρο στα προγράμματα των κομμάτων εξουσίας (του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ) από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, μετά την επικύρωση της περιβόητης Συνθήκης του Μάαστριχτ. Συνθήκη, η οποία σηματοδότησε τη γενικευμένη επίθεση του ευρωπαϊκού κεφαλαίου κατά του εργατικού κινήματος, με τρεις κυρίως αιχμές: Τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, τη μεταφορά περιουσιακών στοιχείων του καπιταλιστικού κράτους στο ιδιωτικό κεφάλαιο και την εφαρμογή σκληρών προγραμμάτων δημοσιονομικής λιτότητας σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Συνδετικός κρίκος και των τριών αυτών «εργαλείων πολιτικής», η αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, η απόσπαση μεγαλύτερης υπεραξίας από τους κεφαλαιοκράτες εκμεταλλευτές.

Αν λάβουμε ως αφετηρία το 1990, για την περιγραφή του κύκλου των ιδιωτικοποιήσεων, μικρό μόνο κομμάτι πραγματοποιήθηκε από τις κυβερνήσεις της ΝΔ. Το ...«βαρύ» έργο της εκποίησης του δημόσιου πλούτου έπεσε στις πλάτες του ΠΑΣΟΚ, το οποίο, ειδικά κατά την επταετία Σημίτη, είχε καταληφθεί από αμόκ αποκρατικοποιήσεων. Παράλληλα, τα δύο αυτά κόμματα (αλλά και ο ΣΥΝ, με μεταλλάξεις που δεν επηρεάζουν όμως την ουσία) ενίσχυσαν την πολιτική και ιδεολογική τους επιχειρηματολογία με αιχμή την επίθεσή τους ενάντια «στον κρατισμό», επίθεση η οποία είχε ως στόχο τη μετάλλαξη των απόψεων της κοινής γνώμης, η οποία ήταν ιδιαίτερα επιφυλακτική - και συνεχίζει να είναι - στα νέα ήθη που πρεσβεύει η εποχή της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης... Ενδεικτικές από την άποψη αυτή είναι οι εκθέσεις Σπράου, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν σαν ιδεολογική και πολιτική ρομφαία κατά του εργατικού κινήματος.

Αν ρίξουμε μια ματιά πίσω, θα δούμε ότι το πολύ μεγάλο κομμάτι της δημόσιας περιουσίας έχει πλέον ξεπουληθεί. Επιχειρήσεις που συνιστούν τις ναυαρχίδες του ελληνικού καπιταλισμού (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΛ.ΠΕ., ΕΥΔΑΠ, τράπεζες) έχουν περάσει στα χέρια του ιδιωτικού κεφαλαίου. Οι αντιστάσεις που προβλήθηκαν από την πλευρά του εργατικού κινήματος προήλθαν αποκλειστικά από τις δυνάμεις που έχουν ξεκάθαρο ταξικό και αγωνιστικό προσανατολισμό, ενώ το ...επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα, με τους καρεκλοκένταυρους της ΓΣΕΕ και τις ελεγχόμενες πλειοψηφίες σε διάφορες πρώην ΔΕΚΟ λειτουργούσε είτε ως Δούρειος Ιππος (συγκαλυμμένα), είτε και ως απεργοσπαστικός μηχανισμός (περίπτωση Ιονικής Τράπεζας) κατά των κινητοποιήσεων των εργαζομένων.

Το «ελληνικό» και ξένο κεφάλαιο, το οποίο τράφηκε από την εξαγορά φθηνών και κερδοφόρων επιχειρήσεων, έγινε πιο επιθετικό, περισσότερο κυνικό. Το οργανωμένο ταξικό κίνημα υπό τις νέες συνθήκες καλείται να προασπιστεί τα συμφέροντα των εργαζομένων. Οργανώνοντας την αντίσταση σήμερα κατά της επίθεσης του κεφαλαίου, ώστε αύριο να περάσει στη νικηφόρα επίθεση.

Τα παλιά ψέματα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Και τι δε σκαρφίζονται οι κυβερνητικοί διαχειριστές της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, για να «διασκεδάσουν» τις μεγάλες ανησυχίες των μικρομεσαίων αγροτών, που βλέπουν να μειώνεται, συνεχώς, το εισόδημά τους και να μικραίνει ο δρόμος προς το ξεκλήρισμα και την ανεργία. Πλην όμως, μάταιος ο κόπος τους. Προσπαθούν να κρύψουν, ή, τουλάχιστον, να υποβαθμίσουν τις επιπτώσεις εφαρμογής της νέας ΚΑΠ. Αλλά πώς να κλείσουν τα μάτια του παραγωγού που βλέπει όλο και πιο άδεια την τσέπη του; Κάνουν ελιγμό και λένε στους ξωμάχους: «Κάθε αρχή και δύσκολη, κάντε υπομονή, θα καλυτερέψουν τα πράγματα». Αλλά πόση υπομονή μπορεί να έχει ο πεινασμένος; Επιχειρούν ν' αποπροσανατολίσουν τους μικροκαλλιεργητές, προτείνοντάς τους ν' αλλάξουν τις καλλιέργειες που δεν τους αφήνουν, πια, εισόδημα και να στραφούν σε άλλες, που δήθεν θα τους αφήσουν κέρδη. Αλλά, ποιος είναι τόσο αφελής και ευκολόπιστος να «τσιμπήσει» στο «δόλωμα» και να πάει μια ώρα αρχύτερα στο ξεκλήρισμα;

... και το νέο «παραμύθι»

Μετά το «παραμύθι» για τη δήθεν διέξοδο που μπορούν να βρουν οι μικρομεσαίοι παραγωγοί, κάνοντας στροφή προς τη βιολογική γεωργία και τα αρωματικά και ενεργειακά φυτά, που «σερβιρίστηκε» πολύ με το που άρχισε η εφαρμογή της νέας ΚΑΠ, ένα νέο «παραμύθι» ακούγεται, τώρα, από τα απατηλά χείλη των διαχειριστών της αντιαγροτικής πολιτικής. «Καλλιεργήστε εγχώριες και τοπικές ποικιλίες προϊόντων», λένε στους αγρότες «και θα εξασφαλίσετε καλό εισόδημα από τις μεγάλες επιδοτήσεις που θα παίρνετε». Καλά, σε «κάφρους» νομίζουν ότι απευθύνονται; Θεωρούν ότι οι αγρότες δεν έχουν αντιληφθεί ότι σε λίγα χρόνια «επιδοτήσεις γιοκ» και μετά όποιος ζήσει; Αλλωστε, και το ίδιο το πρόγραμμα ενισχύσεων για την καλλιέργεια τοπικών ποικιλιών και για τη σποροπαραγωγή τους - έχει τον βαρύγδουπο τίτλο «Διατήρηση Εκτατικών Καλλιεργειών που κινδυνεύουν από Γενετική Διάβρωση» και περιλαμβάνεται στο Μέτρο 3.8 του Εγγράφου Προγραμματισμού Αγροτικής Ανάπτυξης - προβλέπει επιδότηση μόνο για μια πενταετία...

Γυρατζήδες για τα πανηγύρια...

Αν θέλει κάποιος να δει μαζεμένους πολλούς υποψήφιους για τις νομαρχίες και τους δήμους που πρόσκεινται στη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τον ΣΥΝ, δεν έχει παρά να επισκεφτεί κάποια από τα πανηγύρια που γίνονται, αυτό το διάστημα, σε διάφορα χωριά ανά την επικράτεια. Σαν τις αυγουστιάτικες μύγες που ορμούν στους μεζέδες, μαζεύονται εκεί οι «πολιτικοί γυρατζήδες» μήπως και «τσιμπήσουν» κάνα ψηφαλάκι. Μόνο που πολλοί ντόπιοι «τους πήραν χαμπάρι» και πολλές φορές «τους παίρνουν στο ψιλό». Αυτό το «βρε καλώς τους» που τους απευθύνουν, κάθε φορά που τους βλέπουν μπροστά τους, έχει τόσο φανερή δόση ειρωνείας, που δεν μπορούν να την αντέξουν οι «απρόσκλητοι μουσαφίρηδες». Και δυστροπούν και στραβομουτσουνιάζουν ακόμα κι εκείνοι από τους πολιτικάντηδες που είναι πολύ συνηθισμένοι σ' αυτά και «όταν τους φτύνουν, νομίζουν πως βρέχει»...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ