Παπαγεωργίου Βασίλης

Να πούμε, ότι η περίπτωση είναι ενδεικτική του τρόπου, που γίνονται οι εξοπλισμοί των Ενόπλων Δυνάμεων και γενικότερα οι προμήθειες του δημοσίου; Σίγουρα, έτσι είναι, αλλά προτιμάμε, να πούμε, ότι το προαναφερόμενο περιστατικό είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά σε όλα όσα ανάλογα γίνονται. Οταν οι κυβερνώντες διακηρύσσουν σε όλους τους τόνους την πίστη και την προσήλωσή τους στην αγορά, την «ιδιωτική πρωτοβουλία» και την ανταγωνιστικότητα, είναι νομοτελειακό και αναπόφευκτο κάθε συναλλαγή (προμήθειες, έργα, κλπ., κλπ.) να εξυπηρετεί και να αβγαταίνει τα επιχειρηματικά κέρδη. Είτε νόμιμα είτε παράνομα, περισσότερο ή λιγότερο σκανδαλωδώς.

Συνεχίστηκε και χτες η συζήτηση γύρω από τις παραβάσεις που εντόπισε ο ΕΦΕΤ στην επισήμανση που φέρουν οι συσκευασίες του γάλατος, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να πρωτοστατεί, στη διάρκεια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών. Εκεί διαφήμισε αρκούντως το έργο του ΕΦΕΤ και το ενδιαφέρον της κυβέρνησης γύρω από θέματα προστασίας καταναλωτή. Πανέτοιμος ήταν, δε, να επαναλάβει στοιχεία σχετικά με διάφορες κατά καιρούς υποθέσεις παραπλάνησης καταναλωτών που δημοσιοποιήθηκαν, για πρόστιμα που επιβλήθηκαν κλπ.

Βέβαια, όταν ρωτήθηκε εάν οι καθημερινές αποκαλύψεις για διατροφικά σκάνδαλα προβληματίζουν την κυβέρνηση, σχετικά με τη σκοπιμότητα αλλαγής του θεσμικού πλαισίου που διέπει την αγορά, φάνηκε να αιφνιδιάζεται. «Οπου χρειάζεται να διορθωθεί το θεσμικό πλαίσιο, βεβαίως θα διορθωθεί», ψέλλισε.

Και τι να πει, δηλαδή, ο άνθρωπος; Οτι είναι δυνατό η ΝΔ σήμερα - ή το ΠΑΣΟΚ μέχρι χτες - να αλλάξει ριζικά τις διακηρύξεις και την πολιτική της για «ελεύθερη αγορά» και να ανατρέψει τις ίδιες τις κυβερνητικές επιλογές που γεννούν τα διατροφικά σκάνδαλα, την παραπλάνηση των καταναλωτών και την κερδοσκοπία;

Πράγματι, ορισμένες φορές, κάποιες συμπτώσεις είναι ιδιαίτερα εύγλωττες και αποκαλυπτικές.

Σύμπτωση πρώτη: Τη μέρα, που στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής συζητείται το νομοσχέδιο για τις προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων και η κυβερνητική πλειοψηφία αρνείται το αίτημα της αντιπολίτευσης να καταθέσει ο γγ Εξοπλισμών του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, Γ. Ζορμπάς, η κυβέρνηση ανακοινώνει την αποχώρηση του πρώην εισαγγελικού λειτουργού από την προαναφερόμενη θέση και την τοποθέτησή του ως προέδρου στη νέα εθνική αρχή, για την καταπολέμηση του ξεπλύματος «βρώμικου» χρήματος. Κι όλ' αυτά, παρότι πολλά έχουν ήδη γραφτεί και λεχθεί, για διαφωνίες του κ. Ζορμπά με πλευρές του νομοσχεδίου και την πανάκριβη αγορά των 40 νέων μαχητικών αεροσκαφών. Παρά το γεγονός, επίσης, ότι η ίδια κυβέρνηση εμφάνιζε, πριν δυόμισι χρόνια, ως κίνηση μεγάλης εμβέλειας και εγγύηση του αναγκαίου ελέγχου και διαφάνειας, την τοποθέτηση του κ. Ζορμπά στη θέση του γγ Εξοπλισμών. Τώρα, και ο πρώην εισαγγελέας φεύγει, και η θέση πάει για κατάργηση. Ούτε καν τα «φύλλα συκής» δεν αντέχει η πολιτική της πολύμορφης εξυπηρέτησης των «μεγάλων συμφερόντων» και της διαπλοκής - νόμιμης και παράνομης...

Σύμπτωση δεύτερη: Το μεσημέρι της περασμένης Δευτέρας, την ώρα που ο πρώην πρόεδρος της ΔΕΗ, Ιωάννης Παλαιοκρασσάς, έλεγε όσα έλεγε, περί διαπλοκής και «εθνικών προμηθευτών», που λυμαίνονται τη ΔΕΗ, ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα ενός μεγάλου διαγωνισμού, τον οποίο, για μια ακόμη φορά, κέρδισε η εταιρία ΜΕΤΚΑ - συμφερόντων Μυτιληναίου. Πρόκειται για την προμήθεια και εγκατάσταση συστήματος αποθείωσης καυσαερίων στη μονάδα 3 της Μεγαλόπολης, προϋπολογισμού 80 εκατ. ευρώ.

Πού βρίσκεται το «μυστικό»; Οπως αποκαλύπτουν χτεσινές και, μάλιστα, φιλοκυβερνητικές εφημερίδες («Καθημερινή» και «Χώρα»), στη διακήρυξη του διαγωνισμού υπήρχε φωτογραφικός όρος (επί ποινή αποκλεισμού), που ζητούσε από τις όποιες εταιρίες συμμετάσχουν στο διαγωνισμό να εγγυηθούν, για την καλή λειτουργία του ταινιόδρομου, που θα μεταφέρει την παραγόμενη λάσπη από την αποθείωση στο χώρο απόθεσης. Σημειώστε, επίσης, ότι ο ταινιόδρομος έχει εγκατασταθεί από το 1997, από τη ΜΕΤΚΑ, η οποία είναι και η μόνη, που μπορεί «προνομιακά» να εγγυηθεί για την καλή λειτουργία του. Κι έτσι, οι άλλες εταιρίες αποκλείστηκαν από το διαγωνισμό, αφήνοντας τη ΜΕΤΚΑ του Ομίλου Μυτιληναίου, ως μοναδικό διεκδικητή και, τελικά, αποδέκτη του έργου.

Ολ' αυτά, επαναλαμβάνουμε, την ίδια μέρα, που έγιναν οι καταγγελίες του κ. Παλαιοκρασσά, που η κυβέρνηση παρείχε πλήρη κάλυψη στον υπουργό Ανάπτυξης, Δ. Σιούφα, και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ξανάλεγε, για πολλοστή φορά, ότι η μάχη κατά της διαπλοκής συνεχίζεται αμείωτη...

Αλλος παράγοντας στην πρόκληση ατυχημάτων είναι η σιδηροδρομική επιδομή και υποδομή (συστήματα ασφαλείας, τηλεδιοίκηση κλπ.). Στο συγκεκριμένο τμήμα μεταξύ Αθηνών - Οινόης, τα φωτοσήματα έχουν σταματήσει να λειτουργούν εδώ και εννιά χρόνια και η επικοινωνία μηχανοδηγού - σταθμάρχη γίνεται μόνο με ραδιοτηλέφωνα.

Την ασφάλεια και την πραγματική εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών, μπορεί να την εγγυηθεί μόνο και αποκλειστικά ο 100% δημόσιος ΟΣΕ, σ' ένα δημόσιο τομέα συγκοινωνιών, ο οποίος θα αποτελεί λαϊκή περιουσία και θα υπόκειται σε εργατικό - λαϊκό έλεγχο. Μόνο που αυτό απαιτεί άλλη πολιτική και λαϊκή εξουσία.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο ανταγωνισμός είναι το μοναδικό εργαλείο, που μπορεί να διασφαλίσει στον καταναλωτή χαμηλές τιμές και ποιότητα, είπε ο κ. Κυριακόπουλος και για το λόγο αυτό ζήτησε την παραπέρα διευκόλυνση και ενίσχυσή του. Ας δούμε, λοιπόν, τι γίνεται στην πράξη:

Ενας χώρος, όπου υπάρχουν οι απαιτούμενες από τον κ. πρόεδρο συνθήκες και λειτουργεί ο επιχειρηματικός ανταγωνισμός είναι αυτός της παραγωγής και εμπορίας γαλακτοκομικών προϊόντων. Οι τιμές, όμως, μόνο χαμηλές δεν είναι. Το αντίθετο συμβαίνει. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα πληρώνουμε το ακριβότερο γάλα σε όλη την ευρωένωση. Κι ας μη μιλήσουμε για την ποιότητά του...

Από την άλλη, τα κέρδη των γνωστών μονοπωλίων του χώρου, όπως και των σούπερ μάρκετ, που εμπορεύονται τα προϊόντα τους, είναι ήδη τεράστια και κάθε χρόνο αυξάνονται ακόμη περισσότερο.

Και δε συμβαίνουν μόνον αυτά. Με δικαιολογία την ενίσχυση της επιχειρηματικής ανταγωνιστικότητας, αντιδραστικοποιούνται οι εργασιακές σχέσεις και παίρνονται διάφορα μέτρα, ώστε να γίνει ακόμη φτηνότερη η εργατική δύναμη και να αυξηθεί ακόμη περισσότερο ο βαθμός εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Με την ίδια δικαιολογία, επίσης, πολλαπλασιάζονται τα κάθε λογής «κίνητρα», προνόμια και «διευκολύνσεις», που παρέχουν οι εκάστοτε κυβερνώντες προς τους κεφαλαιοκράτες. Παροχές, που έχουν κόστος και, βέβαια, πληρώνονται κι αυτές από τους εργαζόμενους και το λαό. Χώρια, τα όσα γίνονται σε βάρος του περιβάλλοντος και πάλι, χάριν της ενίσχυσης της επιχειρηματικής ανταγωνιστικότητας.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Νατοϊκό Ναυτιλιακό Κέντρο (Nato Shipping Center - N.S.C) το οποίο λειτουργεί ήδη πειραματικά, υλοποιεί τη συνεργασία της διεθνούς ναυτιλίας με τις αρμόδιες αρχές της Ατλαντικής Συμμαχίας με σκοπό τη συγκέντρωση ναυτιλιακών πληροφοριών και την παροχή οδηγιών προς τους πλοιάρχους σε περιόδους κρίσεων ή πολεμικών ενεργειών.

Συγκεκριμένα, το Νατοϊκό Ναυτιλιακό Κέντρο συγκεντρώνει πληροφορίες που παρέχονται σε εθελοντική βάση από τα εμπορικά πλοία και συνθέτει τη ναυτιλιακή εικόνα που επικρατεί σε μια ορισμένη γεωγραφική περιοχή.

Επί του παρόντος, η συγκέντρωση πληροφοριών περιορίζεται στο χώρο της Μεσογείου και αφορά στην κίνηση των πλοίων από τη Διώρυγα του Σουέζ μέχρι το Γιβραλτάρ, ενώ διευκρινίζεται ότι η όλη διαδικασία βρίσκεται στα πλαίσια της νομιμότητας τα οποία έχουν αποδεχτεί τα κράτη - μέλη της Συμμαχίας. Για το θέμα ενημερώθηκαν σχετικώς οι πλοίαρχοι των ελληνικών πλοίων».

Τι ακριβώς συμβαίνει; Ξέραμε ότι παλιότερα η ΚΥΠ ζητούσε από τους Ελληνες πλοιάρχους που προσέγγιζαν λιμάνια σοσιαλιστικών χωρών να καταγράφουν διάφορα στοιχεία. Τώρα φαίνεται πως βρισκόμαστε μπροστά σε μια γενίκευση αυτής της χαφιέδικης διαδικασίας. Κι αυτό το περί «πλαισίων νομιμότητας» που έχουν αποδεχτεί τα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ, σε ποιες συμφωνίες παραπέμπει; Ξέρουμε ότι η ναυτιλία αντιμετωπιζόταν πάντα από το ΝΑΤΟ ως το 4ο όπλο του. Τούτο, μέχρι τώρα, αφορούσε κυρίως τη χρήση του «Νατοϊκού» εμπορικού στόλου σε διαμετακομίσεις. Τώρα, φαίνεται να εντάσσονται ευθέως τα ίδια τα πληρώματα στην πολεμική μηχανή.

Παλιά τους τέχνη κόσκινο, που λέει κι ο λαός μας. Για τις τράπεζες μιλάμε, οι οποίες, με αφορμή την πρόσφατη άνοδο των βασικών επιτοκίων κατά 0,25% από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), σπεύδουν να αναπροσαρμόσουν αναλόγως και τα δικά τους επιτόκια. Κι όπως συμβαίνει πάντα, ενώ ανεβάζουν τα επιτόκια των παρεχομένων δανείων στο ίδιο ποσοστό με την ΕΚΤ, αυξάνουν σε μικρότερο ποσοστό ή κρατούν σταθερά τα επιτόκια των καταθέσεων, με συνέπεια να μεγαλώνει ακόμη περισσότερο η «ψαλίδα» και η καταλήστευση των λαϊκών εισοδημάτων.

Οι φόροι και τα τέλη, που πληρώνουν οι δημότες, θα ανέλθουν στο 70% των εσόδων. Οσο για το τεχνικό πρόγραμμα, θα βασιστεί στη μέθοδο της αυτοχρηματοδότησης, δηλαδή, στην ανάθεση και το ξεπούλημα έργων και υπηρεσιών στο ιδιωτικό κεφάλαιο, το οποίο με τη σειρά του θα τα φορτώσει όλα - μαζί και τα κέρδη του - και πάλι στους δημότες. Αυτός είναι με δυο λόγια, ο προϋπολογισμός του δήμου της Αθήνας, για το 2006, που ψηφίστηκε τις προάλλες από την πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου. Ενας προϋπολογισμός κομμένος και ραμμένος στα μέτρα της γενικότερης πολιτικής σκληρής μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων, της παραπέρα προώθησης και εφαρμογής των αντιδραστικών αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις, της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης έργων και υπηρεσιών, ώστε να γίνουν κι αυτοί αντικείμενο άμεσης και άγριας εκμετάλλευσης από τους κάθε λογής κεφαλαιοκράτες.

Κι αν χρειαστούν ακόμη περισσότερα χρήματα, η δημοτική αρχή έχει κι άλλο... ατού. Διαθέτει πιστοποιητικό πιστοληπτικής ικανότητας Α2 του διεθνούς καπιταλιστικού οργανισμού «Moody's». Εχει «πρόσωπο» στις τράπεζες, δηλαδή, και ευελπιστεί να πάρει κι άλλα δάνεια με «χαμηλά» επιτόκια. Λες και οι τράπεζες είναι φιλανθρωπικοί οργανισμοί... Λες και τα όποια δάνεια δε θα φορτωθούν κι αυτά στις πλάτες των δημοτών...

Δε χάνει καιρό - απ' ό,τι φαίνεται - η νέα γερμανική κυβέρνηση και ετοιμάζεται να παίξει περισσότερο ενεργητικό ρόλο στη διεθνή ιμπεριαλιστική εκστρατεία ενάντια στην «τρομοκρατία» και επιβολής της «δημοκρατίας». Κι όπως όλα δείχνουν, έχουν βάλει στο στόχαστρο τη Λευκορωσία και την κυβέρνησή της. «Ο Λουκασένκο είναι ο τελευταίος δικτάτορας της Ευρώπης», σημείωσε με έμφαση, τις προάλλες, ο χριστιανοδημοκράτης βουλευτής της CDU, Γκέοργκ Σίρμεκ. Την ίδια ρήση χρησιμοποιεί συχνά πυκνά και η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Κοντολίζα Ράις. Ο Γερμανός βουλευτής, όμως, προχώρησε και άλλο, τονίζοντας ότι πρέπει να είναι στόχος της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής η παράδοση του καθεστώτος Λουκασένκο.

Ταυτόχρονα, διάφορες «δεξαμενές σκέψης» στη Γερμανία προτείνουν τη μεγαλύτερη «υποστήριξη δημοκρατικής αλλαγής», συναντήσεις μεταξύ δυτικών πολιτικών και αντιπροσώπων της λευκορωσικής αντιπολίτευσης, κλπ. Μάλιστα, το περασμένο Σαββατοκύριακο έγινε γνωστό στο γερμανικό Τύπο ότι μετά από πρόσκληση της γερμανικής πρεσβείας στο Μινσκ, Δυτικοί πολιτικοί συναντήθηκαν με τον υποψήφιο της αντιπολίτευσης Αλεξάντερ Μιλίνκεβτς. Αυτά για όσους αναρωτιούνται ακόμα, πώς οργανώνονται οι λεγόμενες «βελούδινες επαναστάσεις».

Ενα μακάβριο «γαϊτανάκι» με νέους εξοπλισμούς έχει ξεκινήσει εδώ και δέκα χρόνια και συνεχίζεται με όλο και πιο γρήγορους ρυθμούς. Στην παρούσα φάση επί τάπητος βρίσκεται η αγορά 40 νέων μαχητικών αεροσκαφών τύπου «F-16» από τους Αμερικανούς, και διαφόρων άλλων οπλικών συστημάτων, ενώ το επόμενο διάστημα θα οριστικοποιηθούν από το ΚΥΣΕΑ τα δύο νέα πενταετή εξοπλιστικά προγράμματα, για τη δεκαετία 2006-2015, που σύμφωνα με την πρόταση της ηγεσίας του υπουργείου Αμυνας η δαπάνη ανέρχεται στα 25 δισ. ευρώ.