Γρηγοριάδης Κώστας

Τώρα μπορεί να καταλάβει κανείς, και γιατί επί δεκαπέντε χρόνια οι αλλεπάλληλες κυβερνήσεις - μαζί με τις ηγεσίες του ΕΣΔΚΝΑ και της ΤΕΔΚΝΑ, όπου υπάρχει πλήρης σύμπνοια των παρατάξεων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ - δημιουργούσαν αυτό το τεχνητό αδιέξοδο. Πίσω από όλη αυτήν την κατάσταση υπήρχαν πάντα τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που προωθούσαν την καύση, την πυρόλυση και τις συναφείς εκδοχές. Και γιατί είναι «πολλά τα λεφτά», αλλά και γιατί έτσι μπορεί πιο εύκολα να περάσει η ιδιωτικοποίηση και του τομέα διαχείρισης των απορριμμάτων. Γι' αυτό, άλλωστε, πριν λίγα χρόνια ακόμη και ο διευθυντής της ΕΕ, κ. Βερστρίγκε, είχε οργανώσει ολόκληρη περιοδεία στη χώρα μας, πλασάροντας την τεχνολογία της καύσης...

Ολοι αυτοί προσπαθούν να αποκρύψουν ότι με την καύση εκπέμπονται επικίνδυνοι καρκινογόνοι ρύποι, ότι είναι μέθοδος ακατάλληλη για το είδος των σκουπιδιών της χώρας μας και ότι το κόστος της είναι πολύ υψηλό και θα επιβαρύνει το λαό με πρόσθετα δημοτικά τέλη. Λογαριάζουν, όμως, «χωρίς τον ξενοδόχο»...

Ολόκληρο εγκώμιο έπλεξε χτες ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Αθήνας (ΕΒΕΑ) στη συμφωνία «Βασιλεία ΙΙ» η οποία αφορά στους όρους τραπεζικού δανεισμού.

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα δρομολογούμενο σύστημα, που, με στόχο τον περιορισμό του ρίσκου για τις τράπεζες, θα κάνει ακόμα πιο δύσκολη την πρόσβαση των χιλιάδων μικρών και αυτοαπασχολούμενων επιχειρηματιών στον τραπεζικό δανεισμό. Αν ωφελήσει κάποιους, θα είναι επιχειρήσεις, που απέχουν πολύ από τα ελληνικά δεδομένα της «μικρομεσαίας» επιχείρησης, τους εκατοντάδες χιλιάδες μικρούς και αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ που οι ασκούμενες πολιτικές έχουν αποκλείσει από κάθε μορφή χρηματοδοτικής στήριξης.

Ουσιαστικά, δηλαδή, ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ, παραθέτοντας τα «ωφελήματα» της συγκεκριμένης συμφωνίας, επιβεβαίωσε, για άλλη μια φορά, πως όταν οι εκπρόσωποι των εμποροβιομηχάνων μιλούν για «μικρομεσαίες» επιχειρήσεις, έχουν κατά νου τα συμφέροντα των δικών τους, μεγάλων επιχειρήσεων. Το σημειώνουμε, για να μη γίνονται παρεξηγήσεις...

Εξακολουθεί να λέει «χοντρά ψέματα» ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γ. Ορφανός - το έκανε και στην τελευταία, εφ' όλης της ύλης, συνέντευξή του - ισχυριζόμενος ότι η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για τα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία και το μαζικό αθλητισμό. Για το μόνο που ενδιαφέρεται ο ίδιος και η κυβέρνηση είναι πώς θα ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των ιδιοκτητών των εταιριών ποδοσφαίρου και μπάσκετ, που όλο ζητούν από το κράτος, συνεχώς παίρνουν και ποτέ δε χορταίνουν.

Τα παραδείγματα πολλά κι ας αναφερθούμε μόνο στη Λάρισα:

Η Ενωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Λάρισας (ΕΠΣΛ) - η δεύτερη στη χώρα σε αριθμό σωματείων και αθλητών και με αξιοπρόσεκτη δραστηριότητα - δε χρηματοδοτείται από τη ΓΓΑ και κινδυνεύει με διάλυση. Κι ενώ ο Γ. Ορφανός, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην περιοχή, αρνήθηκε ν' απαντήσει στο αίτημα της ΕΠΣΛ για χρηματοδότηση, εμφανίστηκε πρόθυμος να συζητήσει την απαίτηση ιδιοκτητών της ΑΕΛ και των ομάδων μπάσκετ της Λάρισας για κρατική χρηματοδότηση, ώστε να κατασκευάσουν νέα γήπεδα και να προχωρήσουν και σε άλλες «επενδύσεις».

Κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον δεν έδειξε ο υφυπουργός και για τα προβλήματα των Προγραμμάτων Μαζικού Αθλητισμού των δήμων της περιοχής, τα οποία είτε περικόπτονται είτε καθυστερούν, ενώ οι γυμναστές που εργάζονται σ' αυτά εξακολουθούν να παραμένουν απλήρωτοι. Ο Γ. Ορφανός κάνει ακριβώς ό,τι έκανε και ο προκάτοχός του Γ. Λιάνης κι ας τον κατηγορούσε, με σφοδρότητα, όταν η ΝΔ ήταν στην αντιπολίτευση.

Συνεχίζεται ο... χορός των βραβεύσεων από τη διοίκηση του δήμου Αθηναίων με αφορμή τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων. Ετσι, μετά τη βράβευση της Γ. Αγγελοπούλου και του Ζακ Ρογκ, τώρα η Ντ. Μπακογιάννη και η διοίκησή της, προτείνει στο ερχόμενο δημοτικό συμβούλιο τη βράβευση και των διατελέσαντων υπουργών και υφυπουργών Πολιτισμού πριν και κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, Ευ. Βενιζέλου, Φ. Π. Πετραλιά, Ν. Αλευρά και Γ. Ορφανού, καθώς και των γενικών γραμματέων των Ολυμπιακών Αγώνων, Κ. Καρτάλη και Σπ. Καπράλου.

Ετσι, και μετά από αυτή τη βράβευση, θα έχουν βραβευτεί σχεδόν όλοι όσοι - με τον ένα ή τον άλλο τρόπο - βοήθησαν στο ξεζούμισμα του ελληνικού λαού, ο οποίος κλήθηκε να πληρώσει τρισεκατομμύρια δραχμές για να εκπληρωθεί η νέα... «μεγάλη ιδέα». Στην ουσία, οι εκπρόσωποι της αστικής τάξης βραβεύονται μεταξύ τους, για το ποιος κατάφερε καλύτερα να αφαιμάξει τους εργαζόμενους...

Γρηγοριάδης Κώστας

Πώς δικαιολόγησε την απόφαση αυτή του Τόνι Μπλερ ο Βρετανός υφυπουργός Τζακ Στρο, ο οποίος και την ανακοίνωσε; Απλούστατα ...δεν τη δικαιολόγησε. Ετσι είναι, γιατί έτσι θέλουμε.

Φαίνεται πως θεωρούν ότι οι ...πολλές πολλές συζητήσεις και δικαιολογίες γι' αυτά τα θέματα δεν τους βγαίνουν σε καλό. Οταν συζητείται κάτι, σημαίνει ότι ο κόσμος ενημερώνεται. Κι όταν ενημερώνεται, αντιδρά, καταψηφίζει και αμφισβητεί.

Αραγε, τι άλλο πρέπει να γίνει, για να αποδειχτεί περίτρανα ότι το μόρφωμα αυτό που λέγεται «Ευρωπαϊκή Ενωση» ουδεμία σχέση έχει με τις ανάγκες, τις ανησυχίες και τη γνώμη των λαών αυτής της ηπείρου;

ΟΧΙ ΠΩΣ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ και κάτι καλύτερο από τις ανακοινώσεις του Αδάμ Ρεγκούζα, σχετικά με τα φορολογικά έσοδα. Αύξηση, λέει, θέλει και μάλιστα πάνω από 10% για να ...ισορροπήσουν τα κρατικά ταμεία.

Μάλλον τώρα δε θα γκρίνιαζαν έτσι, αν δεν είχαν μειώσει τη φορολογία των ανωνύμων εταιριών και αν δεν «έκοβαν» τους φόρους από τις μεταβιβάσεις περιουσιακών στοιχείων των εφοπλιστών και από τις συγχωνεύσεις επιχειρήσεων.

Με δεδομένο, λοιπόν, ότι όλοι οι παραπάνω δεν πληρώνουν, είναι προφανές ότι ο δυστυχής που θέλει να μεταβιβάσει ένα οικοπεδάκι ή ένα διαμέρισμα, ο μικρομαγαζάτορας που θα του κάνουν έλεγχο και ο αγρότης που είχε πάλι φέτος ζημιές, πρέπει να ...καλύψουν τα κενά.

Κατά τα άλλα, η ελληνική οικονομία «τακτοποιείται», όπως μας έλεγαν προεκλογικά, και «νοικοκυρεύεται». Κι αν δε γίνει, έχουν στην εφεδρεία και συμπληρωματικά μέτρα, όπως είπε ο Γ. Αλογοσκούφης. Πάντα, βέβαια, σε βάρος των εργαζομένων...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κοινός παρονομαστής αυτής της εκστρατείας είναι η «δαιμονοποίηση» του «ΟΧΙ». Ούτε λίγο - ούτε πολύ, ισχυρίζονται ότι επέρχονται καταστροφές όχι μόνο στη Γαλλία και την Ολλανδία, αλλά σ' ολόκληρη την Ευρώπη, εξαιτίας της απόρριψης του «ευρωσυντάγματος» από τους λαούς των δύο χωρών. Θα αποδυναμωθεί, ή θα καταρρεύσει το ευρώ, θα πληγεί η ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, θα αυξηθεί η ανεργία, θα ματαιωθούν οι επενδύσεις, θα διαλυθεί η ΟΝΕ, θα παραλύσει η Ευρωπαϊκή Ενωση, προβλέπουν οι «Κασσάνδρες». Και για όλα αυτά, λένε, φταίνε οι Γάλλοι και οι Ολλανδοί.

Για τα λαϊκά στρώματα στη Γαλλία, στην Ολλανδία, σ' όλες τις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι η Ευρώπη. Η δική τους Ευρώπη είναι η Ευρώπη της ειρήνης, της ισότιμης συνεργασίας, της αλληλεγγύης των λαών, της κοινωνικής προόδου, του σοσιαλισμού. Αυτή η Ευρώπη, όχι μόνο δεν έχει καμιά σχέση με την Ευρωπαϊκή Ενωση των μονοπωλίων, των τραπεζιτών, των πολέμων, της καταστολής, αλλά βρίσκεται απέναντί της. Γι' αυτήν την Ευρωπαϊκή Ενωση ακούστηκε το βροντερό «ΟΧΙ».

Το «ΟΧΙ» των λαών της Γαλλίας και της Ολλανδίας δημιούργησε ένα πολύτιμο κεφάλαιο για τους λαούς ολόκληρης της Ευρώπης. Στο χέρι τους είναι να το διαφυλάξουν, να το πολλαπλασιάσουν, να το ρευστοποιήσουν στους αγώνες τους για μια πραγματικά «άλλη Ευρώπη».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τι επιχειρούν όλοι τους ανεξαιρέτως να αποκρύψουν και να συσκοτίσουν; Πρώτον, ότι οι Γάλλοι και οι Ολλανδοί καταψήφισαν, όχι οποιεσδήποτε, αλλά τις αντιλαϊκές αλλαγές, που ήδη εφαρμόζονται και τις ακόμη περισσότερες, που φέρνει το «ευρωσύνταγμα». Καταψήφισαν την αντιλαϊκή πολιτική του διαβόητου «ευρωμονόδρομου», όπως την έχουν ήδη «γευτεί» κι έστειλαν σαφέστατο μήνυμα αντίστασης σε όσους απεργάζονται την παραπέρα χειροτέρευση των συνθηκών και όρων της εργασίας και της ζωής τους. Δεύτερον, ότι οι προωθούμενες μεταρρυθμίσεις και αλλαγές, από τους εγχώριους οπαδούς της «αγοράς» και της «ανταγωνιστικότητας», είναι της ίδιας κατεύθυνσης και του ίδιου περιεχομένου, με αυτές που έχουν «δοκιμάσει» και καταψήφισαν στη Γαλλία και την Ολλανδία. Ας είναι σίγουροι, λοιπόν, ότι - αργά ή γρήγορα, με τον έναν ή άλλο τρόπο - θα πάρουν την απάντηση που τους ταιριάζει κι από τον ελληνικό λαό.

Θυμάστε το «Εσελον»; Ναι, το διεθνές δίκτυο ηλεκτρονικών υποκλοπών, που έχει ιδρυθεί εδώ και δεκαετίες με πρωτοβουλία των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας και είναι ικανό να παρακολουθεί και να επεξεργάζεται κάθε είδους ηλεκτρονική επικοινωνία.

Εμείς, πάντως, το θυμηθήκαμε, διαβάζοντας στο προχτεσινό «Βήμα» τα εξής: «Την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων υπήρξε αμερικάνικη "παρέμβαση" με υποκλοπές υψηλής τεχνολογίας. Σε τμήμα του περιβόλου του υπουργείου Δημόσιας Τάξης - ανάμεσα στο γυμναστήριο και στο δεύτερο πάρκινγκ του κτιρίου της λεωφόρου Κατεχάκη - λειτούργησε ειδική βάση "σύνδεσης" των ελληνικών υπηρεσιών με το σύστημα Echelon και μεταφοράς μέσω δορυφόρου απορρήτων πληροφοριών για τις συνομιλίες υπόπτων για διεθνή τρομοκρατία».

Οπως καταλαβαίνετε, μόνο τυχαίες δεν ήταν οι αλλεπάλληλες δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων και τα αποδιδόμενα εύσημα, για το πολύ καλό επίπεδο συνεργασίας των ελληνικών και αμερικανικών υπηρεσιών ασφαλείας στην περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων. Κι απ' όσα γνωρίζουμε, η συνεργασία αυτή συνεχίζεται, με την ίδια, αν όχι μεγαλύτερη, επιτυχία...

«Η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική», «Η πειρατεία σκοτώνει τα όνειρά μας». Αυτά και άλλα παρόμοια είναι τα συνθήματα μιας τελευταίας καμπάνιας, που έχει στόχο τον περιορισμό του φαινομένου διακίνησης αντιγραμμένων («πειρατικών») μουσικών CD και παρουσιάζεται από μια σειρά δημοφιλείς καλλιτέχνες.

Και δε λέμε, παράνομη είναι η διακίνηση «πειρατικών» CD. Τα συνθήματα της καμπάνιας, όμως, είναι τουλάχιστον αμφισβητήσιμα, αν όχι λαθεμένα. Η μουσική, πράγματι, «σκοτώνεται» στην εποχή μας, αλλά δε νομίζουμε πως φταίει γι' αυτό η πειρατεία. Η τελευταία, βέβαια, «σκοτώνει» τα κέρδη των μεγάλων δισκογραφικών εταιριών. Οπως και τα όνειρά τους, για ακόμη μεγαλύτερη κερδοφορία και πλήρη έλεγχο του χώρου. Οσο για τη νομιμότητα, ας μην ξεχνά κανείς ότι αυτή είναι πάντα σχετική και, κυρίως, αντιπροσωπευτική των κυρίαρχων δυνάμεων, που καθορίζουν και το πλαίσιό της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γεγονός πως η διακίνηση αντιγραμμένων μουσικών CD είναι παράνομη, ενώ η πώληση των αυθεντικών στη ληστρικότατη τιμή των 25 ευρώ είναι καθ' όλα νόμιμη...

Εν κατακλείδι, πάντως, και επειδή (επαναλαμβάνουμε) η μουσική, πράγματι, «σκοτώνεται», οι καλλιτέχνες, και όσοι πραγματικά ενδιαφέρονται γι' αυτή, χρειάζεται να πάρουν τις ευθύνες τους.

Πρόσφατα, η Νομαρχία της Αθήνας διοργάνωσε ένα συνέδριο ανταλλαγής εμπειριών ανάμεσα σε επιχειρηματίες της Αθήνας και της Ρώμης. Το συνέδριο αποφασίστηκε από τις παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ και κόστισε στη Νομαρχία 40.000 ευρώ. Μόνη παράταξη που καταψήφισε τη διοργάνωσή του ήταν η «Αγωνιστική Συνεργασία» και το σκεπτικό της έλεγε σαφώς, ότι «ο ρόλος της Αυτοδιοίκησης δεν είναι να γίνεται το δεξί χέρι των κυβερνήσεων και της ΕΕ στην εφαρμογή αντιλαϊκών, αντεργατικών μέτρων».

Ολες οι άλλες παρατάξεις, όμως, είχαν διαφορετική γνώμη. Κι έτσι, εκτός των άλλων, χρέωσαν τον έτσι κι αλλιώς θεόφτωχο προϋπολογισμό της Νομαρχίας και, επομένως, τους φορολογούμενους, με το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 40.000 ευρώ. Κατά τ' άλλα, όπου βρεθούν κι όπου σταθούν, μιλούν για μια Αυτοδιοίκηση δίπλα στους εργαζόμενους και το λαό, διεκδικητή της λύσης των προβλημάτων τους κλπ, κλπ...