Γρηγοριάδης Κώστας

Στην Πάτρα, το Εργατικό Κέντρο, προκήρυξε 24ωρη απεργία τέσσερις εργάσιμες ημέρες πριν τις 17 Μάρτη κι ενώ είχε προηγηθεί και απορριφθεί απεργιακή πρόταση της ΔΑΣ πριν από τρεις ολόκληρες βδομάδες. Η... συγκέντρωσή τους δε, ένα με το... ναυάγιο. Ενα κακέκτυπο σωσιβίου, για να μην ξεφτιλιστούν εντελώς, τους πρόσφεραν, για άλλη μια φορά, οι δυνάμεις του Συνασπισμού και του Κοινωνικού Φόρουμ.

Στις υπόλοιπες πόλεις, εκτός από το Ναύπλιο όπου δεν... καταδέχτηκαν καν να εξαγγείλουν συγκέντρωση, ήταν τέτοια η... αγωνιστική προετοιμασία που οι παρευρισκόμενοι δεν ξεπερνούσαν κάθε φορά τους είκοσι. Είναι ενδεικτικό ότι στην Καλαμάτα δεν ξεπέρασαν τα 15 άτομα ενώ ανάλογος ήταν και ο αριθμός στην πόλη των «δολοφονημένων εργατών», στην Κόρινθο. Η απόλυτη κατάντια, όμως, σημειώθηκε από τους κυβερνητικούς - εργοδοτικούς συνδικαλιστές του Εργατικού Κέντρου Σπάρτης (πλειοψηφία ΔΑΚΕ αλλά και ΠΑΣΚΕ) οι οποίοι μόλις... την περασμένη Τρίτη, με δελτίου Τύπου, καλούσαν «σε 24ωρη πανελλαδική - πανεργατική απεργία που έχει κηρύξει η ΓΣΕΕ(;;;!!!)...». Περαιτέρω σχόλια, περιττεύουν...

«Η χώρα δεν μπορεί να αντέξει άλλο μια τέτοια κυβέρνηση», είπε τις προάλλες ο Γ. Παπανδρέου. Και δεν έχει άδικο, αλλά «ξεχνά» ότι οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν αντέχουν και, μάλιστα, αποδεδειγμένα - μέσ' από τις περσινές εκλογές - μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Εκτός και πιστεύει κανείς ότι οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση, με την ίδια ακριβώς πολιτική των αντιλαϊκών διαρθρωτικών αλλαγών, της πολύμορφης ενίσχυσης της πλουτοκρατίας και της σκληρής λιτότητας για τους εργαζόμενους, θα είχε διαφορετικά από τα σημερινά αποτελέσματα...

«Σκληρός» εμφανίστηκε προχτές ο εκπρόσωπος Τύπου του ΥΠΕΞ απέναντι στην κυβέρνηση της ΠΓΔΜ, κατηγορώντας την ότι «παραμένει αγκυλωμένη και εγκλωβισμένη σε θέσεις και ρητορική αδιαλλαξίας». Ταυτόχρονα, επισημαίνει με νόημα ότι «η κυβέρνηση των Σκοπίων φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται τα μηνύματα που της περιέρχονται όλο τον τελευταίο καιρό από τις Βρυξέλλες, από άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, αλλά και από αλλού».

Το ζήτημα είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο παραμένει εγκλωβισμένη στον αδιέξοδο αστερισμό της «ονοματολογίας», αλλά φαίνεται να λαμβάνει μόνο τα μηνύματα που κολακεύουν τα αυτιά της. Εθελοτυφλεί, για παράδειγμα, στο γεγονός ότι την αδιαλλαξία της γειτονικής κυβέρνησης ενθαρρύνει πρώτα και κύρια η κυβέρνηση των ΗΠΑ, που μονομερώς την αναγνώρισε με το όνομα «Μακεδονία». Το γεγονός αυτό η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο το «κατάπιε», αλλά τσακίστηκε να ενταχθεί στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, εγκαταλείποντας πανηγυρικά την πάγια θέση της, για μη αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια και γενικώς. Αυτό μόνο τη σοβαρότητα και τη φερεγγυότητά της δε βοηθά, ακόμα και αν απευθύνεται σε κυβερνήσεις προτεκτοράτων. Από την άλλη όσο και αν βαυκαλίζεται, δεν είναι αυτή που κρατάει το «κλειδί» για την πορεία της ΠΓΔΜ προς τις «ευρωατλαντικές δομές». Από τη στιγμή που θα τα αποφασίσουν οι ηγεμόνες της «νέας τάξης» και η ίδια θα συμμορφωθεί, έστω και με αστερίσκους, δηλαδή με «διπλή ονομασία»...

Η γνωστή σε όλους Παγκόσμια Τράπεζα υποτίθεται πως είναι ένας οργανισμός που προωθεί την παγκόσμια ανάπτυξη και τη μείωση της φτώχειας. Στην πραγματικότητα, βέβαια, τόσο αυτή, όσο και το αδερφάκι της, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αποτελούν τους κατ' εξοχήν παγκόσμιους θεματοφύλακες των συμφερόντων του διεθνούς ιμπεριαλισμού και των μεγάλων πολυεθνικών.

Στην πρώτη, λοιπόν, ο Τζ. Μπους θέλει να βάλει επικεφαλής τον Πολ Γούλφοβιτς, τον μέχρι σήμερα αναπληρωτή υπουργό Αμυνας των ΗΠΑ, εγκέφαλο της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ και γνωστό γενικότερα για τις φιλοπόλεμες και ακραία νεοφιλελεύθερες απόψεις του. Μια επιλογή, η οποία είναι ενδεικτική, τόσο των συνεχώς εντεινομένων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, όσο και της εμμονής του Λευκού Οίκου να ενισχύσει το ρόλο της πρωτοκαθεδρίας των ΗΠΑ στο συντελούμενο ξαναμοίρασμα των αγορών και των ζωνών επιρροής σε ολόκληρο τον κόσμο. Και δεν είναι τυχαίες οι πρώτες αντιδράσεις από την εδώ μεριά του Ατλαντικού. «Η "παλιά Ευρώπη" δεν είναι ακριβώς έμπλεα ενθουσιασμού» δήλωσε η Γερμανίδα υπουργός Ανάπτυξης Χαϊντεμαρίε Βίτσορεκ - Τσόιλ, θυμίζοντας εμμέσως και την ανάλογη δήλωση του Ντ. Ράμσφελντ.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εν ολίγοις ακόμη και αυτό το Σύνταγμα (που μετά την τελευταία αναθεώρησή του προβλέπει έως και οικειοθελή εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων) δεν αποδέχονται οι «εταίροι» μας, όπως τους αποκαλούν.

Κι έχεις και το ΠΑΣΟΚ να θεωρεί ...αδιανόητο το ότι είναι πιθανόν κάποιος να σκέφθηκε μια νομοθετική ρύθμιση, η οποία ίσως να είναι ασύμβατη με το ευρωπαϊκό Δίκαιο, άσχετα αν προβλέπεται ή όχι από το Σύνταγμα.

Αραγε, αυτά δε «θίγουν το φιλότιμο του Ελληνα», όπως έλεγε χτες στη Βουλή ο Γιώργος Παπανδρέου, αναφορικά με τους χειρισμούς της κυβέρνησης; Αραγε, πόση δουλοπρέπεια στις Βρυξέλλες και τα συμφέροντα των πολυεθνικών θα δούμε ακόμη από τα δυο κόμματα;

ΩΣΤΕ ΔΙΚΑΖΕΤΑΙ στη χώρα του ο Ολλανδός επιχειρηματίας, που κατηγορείται ότι πούλησε ύλες για παρασκευή χημικών όπλων στον Σαντάμ Χουσεΐν κι αυτό θεωρείται μια ...γνήσια απόδειξη της άτεγκτης δικαιοσύνης του λεγόμενου δυτικού κόσμου.

Επομένως, πρέπει να δικαστούν όλοι όσοι έχουν πουλήσει όπλα στον Σαντάμ Χουσεΐν ή στους Ταλιμπάν. Αρα, και η κυβέρνηση των ΗΠΑ και, μάλιστα, προσωπικά ο σημερινός υπουργός Αμυνας, Ντ. Ράμσφελντ, αφού τότε έκανε τον «μεσάζοντα»...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ποιο το νόημα όλων αυτών των ...επετείων δεν έχουμε καταλάβει. Απορούμε, πάντως, πώς ...επαρκούν οι 365 μέρες του ημερολογιακού έτους για να καλύψουν τις ανάγκες αυτής της συνήθειας που καταντά παράνοια...

(Και σε περίπτωση που έχετε απορία, στις 21 Μάρτη δεν μπορείτε να κοιμηθείτε ούτε μία ώρα παραπάνω, επειδή είναι «Παγκόσμια Ημερα του Υπνου». Κανονικά θα πάτε στη δουλιά...).

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τι περίμενε, δηλαδή, ο υπουργός; Να του δώσουν και συγχαρητήρια, επειδή δεν πρόβαλε καμία αντίσταση στην ενεργοποίηση του δασοκτόνου νόμου; Επειδή επί των ημερών του οριστικοποιήθηκε το πρόστιμο των 100.000.000 ευρώ για το Εθνικό Κτηματολόγιο που πλέον «πνέει τα λοίσθια»; Επειδή χωροθέτησε την «Τεχνόπολη» στα όρια του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας; Επειδή καθιέρωσε και στη χώρα μας το «εμπόριο ρύπων», ή επειδή παραχωρεί προς εκμετάλλευση στο μεγάλο κεφάλαιο κάθε ελεύθερο χώρο της Αττικής, όπως το Γουδί, το Ελληνικό και το Φαληρικό Oρμο;

Νά 'ναι σίγουρος ότι τελειώνοντας τη θητεία του θα βαθμολογηθεί ακόμη και υπό το μηδέν, αν πραγματοποιήσει όσα υποσχέθηκε πρόσφατα στο ΣΕΒ, περί Εθνικού Χωροταξικού Σχεδιασμού στα μέτρα των βιομηχάνων, περί αδειοδοτήσεων με περιβαλλοντικούς όρους που θα θέτουν οι ίδιοι και περί μείωσης των προστατευόμενων περιοχών του προγράμματος «ΦΥΣΗ 2000», ώστε να «φυτεύσουν» σ' αυτές πολυποίκιλες «παραγωγικές» δραστηριότητες. Αλλωστε όταν αρχίσει η κατρακύλα, ο πάτος χαμηλώνει επ' άπειρο. Εμπειρος πολιτικός είναι και ξέρει...

Τη γήρανση, και μάλιστα με σχετικά γρήγορους ρυθμούς, του πληθυσμού των χωρών - μελών της ΕΕ αναδείχνουν τα στοιχεία που έδωσε προχτές στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σύμφωνα με αυτά, μέχρι το 2030 η Ευρώπη θα μετρά 18 εκατομμύρια λιγότερα παιδιά και νέους (από 0 ως 24 ετών), ενώ θα μεγαλώσει ακόμη περισσότερο ο αριθμός των ηλικιωμένων, καθώς επιμηκύνεται συνεχώς το προσδόκιμο ζωής.

Η βασική αιτία, βέβαια, του φαινομένου αυτού δε βρίσκεται στο αδιαμφισβήτητα θετικό γεγονός της αύξησης του χρόνου ζωής των Ευρωπαίων, αλλά στον χαμηλό και, μάλιστα, μειούμενο συνεχώς δείκτη γονιμότητας. Για παράδειγμα, το 2003 ο μέσος όρος του δείκτη γονιμότητας της ΕΕ ήταν 1,48 παιδιά ανά γυναίκα, επίπεδο πολύ χαμηλότερο από τον αναγκαίο δείκτη τάξεως 2,1, για την αναπλήρωση του νεανικού πληθυσμού. Σε ακόμη χειρότερη θέση βρίσκεται η Ελλάδα, όπου ο αντίστοιχος δείκτης γονιμότητας το 2003 ήταν 1,3 παιδιά ανά γυναίκα. Γεγονός που κατατάσσει τη χώρα μας χαμηλότερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, μαζί με την Ιταλία, την Ισπανία, τη Γερμανία και την Πολωνία.

Σκόπιμο είναι, πάντως, να αναφερθούμε και σε δυο εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που συνοδεύουν τα προαναφερόμενα στοιχεία. Η πρώτη αφορά στη σοβαρότητα του φαινομένου της γήρανσης του πληθυσμού, αφού αντικειμενικά επηρεάζει με τον έναν ή άλλον τρόπο όλους σχεδόν τους τομείς της ζωής των Ευρωπαίων (είτε θα χρησιμοποιηθεί ως πρόσχημα, λέμε εμείς, όπως γίνεται με το Ασφαλιστικό). Και η δεύτερη αφορά στην παραδοχή ότι ο χαμηλός δείκτης των γεννήσεων οφείλεται στις δυσκολίες που καλούνται να αντιμετωπίσουν σήμερα οι οικογένειες, όπως η ανεργία, η αστάθεια της εργασίας, οι ακριβές τιμές των ακινήτων και η έλλειψη κινήτρων προς τη δημιουργία οικογένειας (επιδόματα, βρεφονηπιακοί σταθμοί, άλλες κοινωνικές υπηρεσίες και παροχές, κλπ.).

Κι αν αναρωτιέστε, πώς γίνεται, από τη μια, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να κάνει τις προαναφερόμενες εκτιμήσεις και παραδοχές και, από την άλλη, μαζί με τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών, να εφαρμόζουν πολιτικές που βρίσκονται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση (σκληρή μονόπλευρη λιτότητα, πετσόκομμα των κοινωνικών δικαιωμάτων, ελαστικές σχέσεις εργασίας, ιδιωτικοποιήσεις Υγείας - Παιδείας - Πρόνοιας, κλπ., κλπ.) και μεγαλώνουν ακόμη περισσότερο τις δυσκολίες των λαϊκών οικογενειών, η απάντηση είναι η εξής: Αυτός είναι ο σύγχρονος καπιταλισμός, με τους νόμους της αγοράς, το κυνηγητό των επιχειρηματικών κερδών και την ανταγωνιστικότητα. Αυτός είναι ο βαθμός της σημερινής, ολόπλευρης και συνεχώς αυξανόμενης αντιδραστικοποίησής του.

«Ζήστε το σήμερα, αλλά σκεφτείτε και το αύριο», μας συμβουλεύει, αρκούντως κινδυνολογικά, η διαφήμιση ιδιωτικής ασφαλιστικής εταιρίας και θυγατρικής μεγάλου τραπεζικού ομίλου. Κι αφού σκεφτούμε καλά, πρέπει να γίνουμε πελάτες της και να κάνουμε ένα συμβόλαιο ιδιωτικής συνταξιοδότησης.

Τι λέτε, την εξασφάλιση των γηρατειών μας σκέφτονται οι τραπεζίτες ή το ακόμη μεγαλύτερο αυγάτισμα των ήδη τεράστιων κερδών τους; Και θα 'καναν όσα κάνουν, εάν δεν είχαν τις πλάτες των κυβερνώντων και των πολιτικών τους; Θα 'μπαιναν στον κόπο των επενδύσεων, των διαφημίσεων, κλπ., κλπ., εάν δεν είχαν δεδομένη την προοπτική των νέων, ακόμη χειρότερων αντιασφαλιστικών μέτρων της ΝΔ, που θα τους εξασφαλίσουν σίγουρη πελατεία και μεγάλους τζίρους;

Εξ όνυχος τον λέοντα, λέμε εμείς και πιστεύουμε ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν τα μέτρα τους, πριν το λιοντάρι βρεθεί μπροστά τους και, μάλιστα, με το στόμα ανοιχτό...

Οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι αγρότες και επαγγελματοβιοτέχνες, οι συνταξιούχοι, η εργαζόμενη διανόηση, η νεολαία πρέπει να αντιμετωπίσουν επιθετικά τη συνωμοσία της σιωπής των δυνάμεων, που θέλουν να επιβάλουν το «ευρωσύνταγμα» μέσα από συνθήκες άγνοιας, είτε εκείνων που θέλουν να προβάλουν την ψευδαίσθηση ενός άλλου, καλύτερου από το σημερινό.