Παπαγεωργίου Βασίλης

Κατά τ' άλλα, ισχυρίστηκε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να κυβερνήσει τη χώρα, δηλώνοντας την προσήλωσή του στην αναγκαιότητα των αντιλαϊκών διαρθρωτικών αλλαγών (εργασιακές σχέσεις, Ασφαλιστικό, Παιδεία, Υγεία, κλπ.) και βεβαιώνοντας (την πλουτοκρατία) ότι η αξιωματική αντιπολίτευση είναι ικανή να προωθήσει και να εφαρμόσει γρηγορότερα και αποτελεσματικότερα τα προαναφερόμενα, να ενισχύσει αποφασιστικά τον ανταγωνισμό και τη λειτουργία της «ελεύθερης αγοράς» και, μάλιστα, διατηρώντας την «κοινωνική συνοχή», χωρίς κοινωνικές αντιδράσεις και αναστατώσεις.

Με άλλα λόγια, καμιά διαφωνία στην κατεύθυνση και το περιεχόμενο της ασκούμενης από τη ΝΔ αντιλαϊκής πολιτικής. Ολο το πρόβλημα βρίσκεται στη διαχείριση της ίδιας πολιτικής και, επομένως, στο ποιοι είναι οι διαχειριστές. Οι εργαζόμενοι, μέλη και ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους.

Σε συνέχεια της τηλεφωνικής γραμμής «1520», το υπουργείο Ανάπτυξης αναλαμβάνει νέα πρωτοβουλία - κοροϊδία για τους καταναλωτές - αυτή τη φορά σε εφαρμογή ντιρεκτίβας για όλες τις χώρες της ΕΕ. Η νέα πρωτοβουλία ονομάζεται «ευρωπαϊκό κέντρο Ανάπτυξης». Πρόκειται για ένα γραφείο στο οποίο θα μπορεί κανείς να αναζητά πληροφόρηση ή να καταφεύγει για καταγγελίες που αφορούν διασυνοριακές συναλλαγές.

Οπως καταλαβαίνετε, όσο περισσότερο κυριαρχούν οι νόμοι της αγοράς και η ασυδοσία των πολυεθνικών. Οσο ελαχιστοποιούνται οι όποιες πολιτικές και μέτρα κάποιας προστασίας των συμφερόντων των καταναλωτών, τόσο θα πληθαίνουν τα «1520» και τα «κέντρα ενημέρωσης». Εχει κανείς, άραγε, και την παραμικρή αμφιβολία ότι τα προβλήματα των καταναλωτών, που προκαλούνται από την ασυδοσία και την κερδοσκοπία της «ελεύθερης αγοράς», δεν αντιμετωπίζονται με τέτοια μέτρα - κοροϊδία;

Τη Δευτέρα, το ινδικό ειδησεογραφικό πρακτορείο «portal Rediff» δημοσιοποίησε την υπόθεση Πακιστανού επιχειρηματία που φέρεται να πρότεινε την πώληση 50 πυρηνικών όπλων στην αλ Κάιντα για χρήση εναντίον των ΗΠΑ. Ο 57χρονος βρίσκεται στο Γκουαντανάμο εδώ και 2 χρόνια - άρα τα στοιχεία σε βάρος του μπορεί μια χαρά να αποτελούν προϊόν «ομολογίας» μετά από βασανιστήρια. Αδιάφορο (για την αμερικανική «δικαιοσύνη»).

Παράλληλα, η οργιαστική ειδησεογραφία σχετικά με τις αποκαλούμενες από τον Μπους «χώρες του κακού» και τα πυρηνικά που υποτίθεται ότι διαθέτουν συνεχίζεται - Ιράν, ΛΔ Κορέας, επ' εσχάτοις Αίγυπτος. (Το Ισραήλ έχει αποκτήσει σίγουρα πυρηνικά, παράνομα, αλλά αυτό δεν είναι «πρόβλημα». Είναι με τους «καλούς»). Εξ αυτής της αφορμής, ο Τζoρτζ Μπους απειλεί να... «απελευθερώσει» - να εισβάλει και να καταλάβει στρατιωτικά - όποια χώρα του γουστάρει.

Ο Μοχάμεντ Χαταμί, ο πρόεδρος του Ιράν, έκανε προχτές ένα ειρωνικό σχόλιο: Οι Τζoρτζ Μπους και Οσάμα μπιν Λάντεν έχουν πολλά περισσότερα κοινά από όσα παραδέχονται. Λένε τα ίδια πράγματα και σχεδόν με ταυτόσημο τρόπο.

Δεν είναι ο πρώτος που το επισημαίνει...

«Γιατί ο κύριος Μπαρόζο μπορεί να συμμετέχει στην προεκλογική εκστρατεία της Πορτογαλίας, συμμετέχοντας στη διαφημιστική καμπάνια του κόμματος που ανήκει, ενώ όλοι οι άλλοι επίτροποι οφείλουν να πάρουν την άδειά του;» Αυτή ήταν η ερώτηση που έφερε σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση την εκπρόσωπο Τύπου της Κομισιόν την περασμένη Τετάρτη.

Και επειδή η τελευταία «μασούσε» τα λόγια της, η ουσία της ερώτησης επανερχόταν και πάλι. Τελικά, η απάντηση που έδωσε η εκπρόσωπος Τύπου ήταν ότι «απλά ο πρόεδρος ασκούσε τα δικαιώματά του ως πολίτης, σ' ένα διαφημιστικό μόλις 36΄΄»! Και το ερώτημα, γιατί όλοι οι άλλοι επίτροποι πρέπει να πάρουν άδεια για να ασκήσουν τα δικά τους πολιτικά δικαιώματα έμεινε αναπάντητο.

Καθόλου περίεργο. Πώς να εξηγήσει και, επομένως, να παραδεχτεί η εκπρόσωπος Τύπου ότι η ΕΕ είναι δομημένη στη λογική του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» και το γεγονός αυτό αντανακλάται ακόμη και στις σχέσεις μεταξύ των καρεκλοκένταυρων των Βρυξελλών...

Γρηγοριάδης Κώστας

Για την επιστολή Βαβύλη στον εισαγγελέα μιλάμε και τη μεσολάβηση του Μ. Τριανταφυλλόπουλου για τη μεταφορά της. Μια, δηλαδή, ακόμη εξέλιξη στο εν λόγω αστυνομικο-πρακτορικο-εκκλησιαστικο-δικαστικό σίριαλ, που δε λέει να κοπάσει.

Αυτά, ενώ «κατήγοροι», «κατηγορούμενοι» και κάθε λογής τιμητές συνεχίζουν να παρελαύνουν από τα τηλεοπτικά παράθυρα, μεταφέροντας, ο καθένας με τον τρόπο του, το παραμύθι της «αυτοκάθαρσης» των θεσμών.

Η ουσία του πράγματος; Ούτε ένας πραγματικά σοβαρός προβληματισμός, για το ποιες είναι οι ρίζες των φαινομένων αυτών και πώς αντιμετωπίζονται. Αυτά συνεχίζουν να θάβονται κάτω από τόνους «πληροφοριών», «φημών» και «αποκαλύψεων».

Το όλο «παιγνίδι» φροντίζει να μην ξέρουμε και να μην κατανοούμε τίποτε, καλλιεργώντας μας, ταυτόχρονα, την αυταπάτη ότι «πήξαμε» από γνώση και από «φως» σε αυτές (και άλλες) τις υποθέσεις.

«ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ» ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, η «επιτήρηση από την ΕΕ». Το γνωστό τροπάριο των τελευταίων μηνών επανέλαβε και χτες στη Βουλή ο Γιώργος Παπανδρέου κι ας ήταν συζήτηση για τα προβλήματα των αγροτών.

Αραγε, μεγαλύτερη «ταπείνωση» από τις Συνθήκες, που έχουν προσυπογράψει η σημερινή και η προηγούμενη κυβέρνηση στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, υπάρχει; `Η, μήπως, δεν ήταν και μέχρι σήμερα υπό την άγρυπνη «επιτήρηση» των πολυεθνικών και της πλουτοκρατίας η οικονομία της χώρας;

Μάλλον δεν έχουν καταλάβει στο ΠΑΣΟΚ (ούτε και στη ΝΔ) ότι τέτοιες εκφράσεις καλό είναι να μην πολυλέγονται. Στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί. Πασίγνωστη η παροιμία.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Γρηγοριάδης Κώστας

Στην πραγματικότητα, ο Κ. Καραμανλής σήκωσε τα χέρια ψηλά, δηλώνοντας αδυναμία να κάνει τίποτα που να ανακουφίσει έστω την αβάσταχτη κατάσταση των αγροτών. Στην ουσία, τους θυσίασε - εννοείται μαζί με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ - στο βωμό της ΚΑΠ και τους πρόσφερε «βορά» στη βουλιμία των πολυεθνικών. Το δέος του, συνάμα και υποτέλεια, απέναντι στους νόμους των Βρυξελλών πράγματι είναι εκπληκτικό: «Δεν είχε και δεν έχει η κυβέρνηση το δικαίωμα να παρεμβαίνει, ούτε για τη διαμόρφωση των τιμών, ούτε για την παρεμπόδιση των εισαγωγών», αποφάνθηκε και πρόσθεσε: «Κάτι τέτοιο θα συνιστούσε παρανομία στο πλαίσιο της ΕΕ και θα συνεπαγόταν αυστηρά κοινοτικά πρόστιμα».

Προς τι, λοιπόν, τα δακρύβρεχτα που είπε στη συνέχεια ότι τάχα «αναγνωρίζουμε τα δίκαια αιτήματα του αγροτικού κόσμου και αναλαμβάνουμε ως κυβέρνηση τις ευθύνες μας»; Πώς αναλαμβάνει τις ευθύνες της; Αναλαμβάνοντας τα «θαφτικά»; Πώς προωθεί «έγκαιρα και αποτελεσματικά τα συμφέροντα του αγροτικού κόσμου»; Ξεριζώνοντάς τους από τη γη και τα χωριά τους;

Κι όμως είχε υποσχεθεί καλύτερες μέρες επί γαλάζιας βασιλείας στους αγρότες για να κλέψει την ψήφο τους. Τους εξαπάτησε συνειδητά, γιατί γνωρίζει πολύ καλά ποιες ήταν οι καταστροφικές συνέπειες της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής...

Ποιος αποφασίζει ποια και πόσα αγροτικά προϊόντα παράγει η χώρα μας και η κάθε χώρα, αναρωτήθηκε η Αλέκα Παπαρήγα, στη διάρκεια της δευτερολογίας της, στη χτεσινή προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή, για την αγροτική οικονομία, για να απαντήσει λίγο μετά ο Κ. Καραμανλής ότι «κατά βάση αποφασίζει η αγορά» και να παραδεχτεί ότι «οι κανόνες είναι λίγο πολύ δεδομένοι». Και μπορεί να διάνθισε την παρέμβασή του με τα όσα έχουν ωφεληθεί δήθεν οι αγρότες από την ΕΕ και την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), αλλά, σε τελευταία ανάλυση, δικαίωσε τις θέσεις του ΚΚΕ.

Τα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς και, ακόμη περισσότερο, το μέλλον της, δε συμβιβάζονται με τις λογικές και πολιτικές των «ευρωμονοδρόμων», την κυριαρχούμενη από τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές αγορά, την ΚΑΠ, τους κάθε λογής περιορισμούς, ποσοστώσεις και συνυπευθυνότητες και το πολύ μεγαλύτερο πέρασμα της αγροτικής παραγωγής και οικονομίας γενικότερα στα χέρια των καπιταλιστών και των μεγαλοαγροτών.

Ο μοναδικός δρόμος που στέκει μπροστά στους μικρομεσαίους αγρότες είναι η ενωμένη, μαζική και μαχητική αντίσταση σε όλα τα προαναφερόμενα, την πολιτική που ασκούσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και συνεχίζει η σημερινή. Ο απεγκλωβισμός τους από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Η συσπείρωση τους στην πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, για λαϊκή συμμαχία και εξουσία. Για μια λαϊκή οικονομία, όπου κυριαρχούν τα συμφέροντα των εργαζομένων και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Στον παραγωγικό συνεταιρισμό των μικρομεσαίων αγροτών, που έχοντας την ολόπλευρη στήριξη του δημόσιου, λαϊκού τομέα της οικονομίας, αφ' ενός, θα εξασφαλίζει τα συμφέροντα των πρώτων και, αφ' ετέρου, θα παράγει ποιοτικά, σε επάρκεια και φτηνά αγροτικά προϊόντα για όλους τους εργαζόμενους.

Για δεύτερη φορά μέσα σε διάστημα λίγων ημερών ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς δε δίστασε να δηλώσει πως «η προστασία του περιβάλλοντος διασφαλίζεται κατ' εξοχήν στις αναπτυγμένες χώρες και ιδιαίτερα σ' αυτές της ΕΕ, εκεί δηλαδή που ευδοκιμούν οι δημοκρατικοί θεσμοί, η ελεύθερη οικονομία και ο υγιής ανταγωνισμός»!

Αυτή τη φορά το ακροατήριό του ήταν οι βιομήχανοι, αφού η δήλωση αυτή έγινε στη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου του ΣΕΒ. Και μη νομίζετε ότι... δεν το εννοούσε, αφού στη συνέχεια υποσχέθηκε στους παρισταμένους ότι θα στρώσει το χαλί - δηλαδή θα κάνει τις απαραίτητες νομοθετικές ρυθμίσεις - για να ασκήσουν ελεύθερα την «επιχειρηματικότητά» τους, καταστρέφοντας τη φύση. Και το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο θα το ράψει στα μέτρα τους και το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας θα κάνει για άλλη μια φορά «κομμάτια και θρύψαλα» για χάρη τους, και τις περιοχές που εντάχτηκαν στο πρόγραμμα «ΦΥΣΗ 2000» θα μειώσει για να μπορούν να ασκήσουν ανεμπόδιστα τις δραστηριότητές τους, και τα Ειδικά Χωροταξικά Σχέδια θα συντάξει έτσι ώστε να κατασκευάσουν αιολικά πάρκα, τουριστικές μονάδες και μεταλλεία χρυσού σε περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Ακόμη και την εκπόνηση Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων από μελετητές των ίδιων των ιδιωτικών επιχειρήσεων(!) εξήγγειλε...

Είδατε, πόσο αγαπούν το περιβάλλον η «ελεύθερη οικονομία και ο υγιής ανταγωνισμός»; Τόσο πολύ που οι θεραπαινίδες τους βιάζονται να το... καταναλώσουν! Εύγε, λοιπόν...