Οσες χώρες συνδράμουν - με ή χωρίς εισαγωγικά, ειλικρινά ή όχι, λιγότερο ή περισσότερο - τις πληγείσες ασιατικές χώρες από το σεισμό, το τσουνάμι και την εγκληματική αδιαφορία (για να μην ξεχνιόμαστε...) στέλνουν γιατρούς, διασώστες, νοσηλευτικό προσωπικό. Οι Αμερικανοί... στέλνουν πεζοναύτες και πολεμικά πλοία!
Δεν πρόκειται για «πλάκα». Το ΑΠΕ μετέδωσε χτες ότι «οι πρώτοι Αμερικανοί στρατιώτες που συμμετέχουν στην επιχείρηση αρωγής στη Σρι Λάνκα, έφθασαν στη χώρα, όπως ανακοίνωσε η πρεσβεία των ΗΠΑ στο Κολόμπο»! Επίσης, «αμερικανικά πολεμικά πλοία, που μεταφέρουν στρατιώτες, ελικόπτερα και τόνους εφοδίων κατευθύνονται προς τη Σρι Λάνκα, στο πλαίσιο της διεθνούς προσπάθειας για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στις χώρες που επλήγησαν από το τσουνάμι»!
Πεζοναύτες και πολεμικός στόλος, λοιπόν, είναι η «βοήθεια» των ΗΠΑ στην Ασία. «Ο,τι έχει ο καθένας στέλνει», ήταν το πολύ πετυχημένο όσο και πικρό σχόλιο συναδέλφου. Αν και μόνο από την είδηση μπορεί κανείς να βγάλει τα συμπεράσματά του...
Ευρω-συμπαράσταση...
Ακόμη μία... συγκινητική πράξη αλληλεγγύης από την Ευρωπαϊκή Ενωση προς τα θύματα του καταστροφικού τσουνάμι στον Ινδικό ωκεανό: Σήμερα, έπειτα από απόφαση της προεδρίας του Λουξεμβούργου, θα τηρηθεί τριών λεπτών σιγή σε ολόκληρη την ευρω-ενωσιακή επικράτεια, ενώ οι σημαίες των κρατών - μελών θα ανεμίζουν μεσίστιες...
Κατά τ' άλλα, οι καρεκλοκένταυροι των Βρυξελλών λογαριάζουν ήδη πόσα θα αποφέρει η επένδυση της «βοήθειας», που αποφάσισαν...
Τα ψεύτικα, τα λόγια τα μεγάλα...
Ιδιαίτερα επίκαιρο και, ταυτόχρονα, αποκαλυπτικό ήταν το προχτεσινό δημοσίευμα της αγγλικής «Γκάρντιαν», σχετικά με τις κατά καιρούς υποσχέσεις βοήθειας των διαφόρων κυβερνήσεων, προς χώρες και λαούς που χτυπήθηκαν από φυσικές καταστροφές. Στα 1,1 δισ. δολάρια - γράφει η εφημερίδα - είχαν φτάσει πέρσι οι δημόσιες υποσχέσεις των ξένων χωρών και οργανισμών προς το Ιράν, μετά το μεγάλο σεισμό στην πόλη Μπαμ. Τελικά, όμως, δόθηκαν μόνο 17,5 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με εκπροσώπους της ιρανικής κυβέρνησης. Στη Μοζαμβίκη, μετά τις πλημμύρες του 2000, οι υποσχέσεις έφθασαν τα 400 εκατ. δολάρια, αλλά δόθηκαν λιγότερα από τα μισά. Το 1998, στην Ονδούρα και τη Νικαράγουα είχαν σημειωθεί τεράστιες καταστροφές από το φονικό πέρασμα του τυφώνα «Μιτς». Οι κυβερνήσεις ξένων χωρών υποσχέθηκαν τότε βοήθεια 3,5 δισ. δολαρίων και η Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Ενωση άλλα 5,2 δισ δολάρια. Τελικά, όμως, δόθηκε λιγότερο από το ένα τρίτο του συνολικού αυτού ποσού.
... και οι πράξεις
Τώρα, οι υποσχέσεις κυβερνήσεων και διεθνών οργανισμών προς τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, που χτυπήθηκαν από το τσουνάμι, ξεπερνούν ήδη τα 2 δισ. δολάρια, σύμφωνα με όσα αναφέρει ο ΟΗΕ. Και μπορεί, το ποσό αυτό να μην είναι μεγάλο, συγκριτικά με τις τραγικές ανάγκες επιβίωσης εκατομμυρίων ανθρώπων και με διάφορα άλλα μεγέθη (πχ το ετήσιο κόστος των ΗΠΑ για την κατοχή του Ιράκ ανέρχεται στα 100 δισ. δολάρια), αλλά κι αυτό βρίσκεται ακόμη στο επίπεδο των υποσχέσεων. Η εμπειρία φανερώνει - δηλώνουν στην «Γκάρντιαν» οι εκπρόσωποι του γραφείου του ΟΗΕ για το Συντονισμό των Ανθρωπιστικών Υποθέσεων - ότι στην πράξη πολλά αλλάζουν. Οπως οι ίδιοι λένε, ένα μέρος του ποσού αυτού θα μείνει μόνον υπόσχεση. Ενα άλλο μέρος του θα το «καταπιούν» οι στρατιωτικοί και άλλο θα «χαθεί», πριν ακόμη βγει από τα σύνορα της χώρας, της οποίας η κυβέρνηση αποφάσισε να το προσφέρει. Αλλα θα «χαθούν» στο δρόμο κλπ, κλπ.
Εκβιασμός...
O Π. Χαρτζ «φαινόταν από μικρός...». Διακρίθηκε σε μια γερμανική εταιρία ατσαλιού, όταν με τα διάφορα «τσαλίμια του» απάλλαξε την επιχείρηση από το «κόστος» 2.500 θέσεων εργασίας... Επειδή τέτοια προκομμένα «ταλέντα» ποτέ δεν τα αφήνει η αστική τάξη ανεκμετάλλευτα, στη συνέχεια πήρε μεταγραφή στη «Volkswagen», όπου και διέπρεψε ως επικεφαλής της επιτροπής, που «διέγνωσε» πως η ανεργία, θα μειωθεί εφ' όσον πετσοκοφτούν τα επιδόματα στους ανέργους και τους αναγκάσουν να αναζητήσουν δουλιά «όποια να 'ναι, όπου να 'ναι και με όσα να 'ναι»...
Δε γέννησε ο Π. Χαρτζ κανένα καινούριο μέτρο για την προώθηση της αντιδραστικής πολιτικής του κεφαλαίου. Αργά ή γρήγορα, ανάλογα τους συσχετισμούς και τις δυνατότητες των εκπροσώπων του κεφαλαίου, η ακόρεστη δίψα για κέρδος οδηγεί σε τέτοια ή παρόμοια μέτρα. Η κυβέρνηση της Γερμανίας (σοσιαλδημοκράτες - πράσινοι) επέλεξαν, γενικεύοντας αυτά τα μέτρα σε ολόκληρη τη χώρα, να τα ονομάσουν «Χαρτζ 4» για να μη τα πουν μέτρα εκβιασμού έως και εξόντωσης περίπου 4,5 εκατομμυρίων ανέργων, που προβλέπεται να ξεπεράσουν τα 5 εκατομμύρια το 2005.
Η φιλοσοφία των μέτρων, που η εφαρμογή τους άρχισε από προχτές τη Δευτέρα, βασίζεται στη δραστική περικοπή των επιδομάτων ανεργίας, έτσι που να σπρώχνονται στα λεγόμενα προγράμματα «εργασιακής επανένταξης», δηλαδή στην εργασιακή σκλαβιά, δεμένοι με τους χειρότερους όρους. Για παράδειγμα, αν αυτοί που παίρνουν ακόμα και αυτό το ελάχιστο επίδομα αποτύχουν να βρουν δουλιά, θα σπρώχνονται να απασχοληθούν σε κρατικά προγράμματα που απαιτούν ελάχιστα προσόντα σε «εργασίες του ενός ευρώ»...
Με άλλα λόγια όχι μόνο εκβιάζει και φτάνει στα όρια εξόντωσης τους άνεργους, αλλά κύρια αυτή η φιλοσοφία των μέτρων απευθύνεται και σε αυτούς που έχουν εργασία. Με τον πιο άμεσο τρόπο τους υπαγορεύει, να βάλουν τα «δυο πόδια σε ένα παπούτσι...», αλλιώς τους περιμένει η τύχη των μέτρων «Χαρτζ 4»! Αυτά, ενώ ήδη εφαρμόζονται τα συνολικά μέτρα της λεγόμενης Ατζέντας 2010, που περιλαμβάνουν μέτρα για την ευλυγισία της εργασίας, περικοπές σε συντάξεις, οικογενειακά επιδόματα, υγειονομική περίθαλψη κ.ά. Στο «Ριζοσπάστη» της περασμένης Κυριακής διαβάσαμε περιπτώσεις οικογενειών με δύο ή τρεις αρρώστους, που στέλνουν τον ένα μόνο στο γιατρό, για να τα φέρουν βόλτα με τα έξοδα...
Η ισχυρή «ατμομηχανή» της Ευρωπαϊκής Ενωσης δείχνει τον τρόπο πίεσης στους λαούς ολόκληρης της Ευρώπης; Προετοιμάζονται ανάλογα μέτρα και στη χώρα μας; Οι τρόποι είναι γνωστοί στο κεφάλαιο όπου Γης. Ανάλογα μέτρα πάντα έχουν στο συρτάρι τους. Το πότε τα ανασύρουν, εξαρτάται από το αν και πότε τους επιτρέπεται να τα ανασύρουν. Από το αν αφήνονται μόνοι τους να πιέζουν και δεν πιέζονται από συντονισμένη μαζική λαϊκή πάλη, που όχι μόνο αναβάλλει ανάλογα σχέδια, αλλά έχει στόχο και να ανατρέψει οριστικά την εξουσία τους.
Παύλος ΑΛΕΠΗΣ
Τα ... προβληματισμένα
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ οι διεθνείς ασφαλιστικές εταιρίες για το ποσό των 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων που καλούνται να πληρώσουν μετά τις καταστροφές από το σεισμό και τα «Τσουνάμι» στη Σρι Λάνκα...
Φυσικά, τα ποσά και η ανησυχία αφορούν στις ξενοδοχειακές και άλλες επιχειρήσεις των περιοχών που «χτυπήθηκαν». Οι εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί δε συμπεριλαμβάνονται στο ...κοστολόγιό τους, όπως και σε καμία «έρευνα» κάποιου διεθνή οικονομικού οργανισμού.
Βλέπετε - όπως και πριν, έτσι και τώρα - οι κάτοικοι των χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας θεωρούνται για την «παγκόσμια οικονομία» αναλώσιμο προϊόν προς εκμετάλλευση, που μάλιστα εύκολα μπορεί να αντικατασταθεί.
Κι επειδή πολλά γράφονται για τις δυνατότητες της οικονομικής βοήθειας που μπορεί να δοθεί, συνυπολογίστε πως ο προϋπολογισμός των στρατιωτικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ στο Ιράκ θα μπορούσε να προσφέρει απείρως περισσότερα από μεγάλη ανακούφιση στις 13 σεισμοπαθείς χώρας. Αν διατίθονταν γι' αυτές φυσικά...
Α, ΜΑΛΙΣΤΑ! Την «αποσαφήνιση» της στρατηγικής του Γιώργου Παπανδρέου περιμένουν - όπως διαδίδεται - κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να αποφασίσουν αν θα θέσουν υποψηφιότητα για το Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος στο επικείμενο συνέδριο!
Θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, πάντως, να καταλάβουμε κι εμείς τι ακριβώς εννοούν με αυτή τους την απαίτηση! Δηλαδή, η συναίνεση του ΠΑΣΟΚ π.χ. στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και στην «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας» που επίσημα στη Βουλή διατύπωσε ο πρόεδρός τους δεν έχει ξεκαθαρίσει τα πράγματα;
Εκτός πια κι αν νομίζουν ότι με τις βασικές πολιτικές επιλογές που έχει κάνει το κόμμα τους έχουν μεγαλύτερα περιθώρια ή εναλλακτικές λύσεις για το πώς θα αντιπολιτευτούν. Αραγε, γιατί δεν τις προτείνουν;
Παπαγεωργίου Βασίλης
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Για ένα συνέδριο συσχετισμών και μόνο πορεύεται το ΠΑΣΟΚ με τον Γιώργο Παπανδρέου απλά να επιδίδεται σε επικοινωνιακά τερτίπια. Κι όποιος δεν έχει πειστεί, απλά ας ...περιμένει λιγάκι.
Καθυστερημένες... ευαισθησίες
Παπαγεωργίου Βασίλης
Με καθυστέρηση δύο ετών, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ, θυμήθηκαν πως πρέπει να κάνουν «αντιπολίτευση» στη διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης. Και έτσι... ξεσπαθώνοντας αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στο προεδρείο του Δημοτικού Συμβουλίου που εκλέχθηκε την Κυριακή 2 Γενάρη. Ιδιαίτερα αποκαλυπτικοί, για το πόσο ουσιαστικές είναι οι διαφορές τους με την πολιτική της «γαλάζιας» διοίκησης του Δήμου για την Αυτοδιοίκηση, ήταν οι λόγοι που επικαλέστηκαν. Οι μεν εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ δήλωσαν πως δε συμμετέχουν γιατί η ίδια δημοκρατική πρακτική δεν εφαρμόζεται και σε άλλα όργανα και επιχειρήσεις του Δήμου. Και, μάλιστα, η απόφαση της παράταξης του ΠΑΣΟΚ λήφθηκε με τους 5 από τους 11 συμβούλους της να διαφωνούν. Ο επικεφαλής της παράταξης του ΣΥΝ, δε συμμετείχε στο προεδρείο... σε ένδειξη διαμαρτυρίας προς τη διοίκηση του Δήμου, αφού η τελευταία δεν τήρησε την υπόσχεσή της να τους δώσει μια θέση στη Δημαρχιακή Επιτροπή. Και μετά φταίει η παράταξη «Θεσσαλονίκη Τώρα», που τους καταγγέλλει για πολιτική ανυποληψία και υποκρισία.
Ανθρωποφάγος τουρισμός
Associated Press
Ο θρήνος και ο οδυρμός για όσες ζωές χάθηκαν, αλλά και τις ανυπολόγιστες υλικές καταστροφές, πορεύονται χέρι χέρι με τις «ανάγκες» των πολυεθνικών του τουρισμού τις μέρες αυτές στην Ταϊλάνδη. Χαρακτηριστική απόδειξη είναι η διπλανή φωτογραφία, από τη «νυκτερινή» ζωή στα υπαίθρια κλαμπ της φημισμένης παραλίας Πατόνγκ. Θέλουν δε θέλουν, οι νεαρές Ταϊλανδέζες πρέπει να χορέψουν πάνω στο τραπέζι και να προσφέρουν το «θέαμα», για το οποίο οι τουρίστες έχουν προπληρώσει...
Υ.Γ. Προσέχοντας περισσότερο τη φωτογραφία και στο πάνω αριστερό μέρος της θα διακρίνετε μια ελληνική σημαία. Το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο, που έστειλε τη φωτογραφία, δεν αναφέρει τίποτε γι' αυτό. Ετσι κι εμείς, το αφήνουμε στη φαντασία σας...
Πλιάτσικο... ευρωπαϊκού «τύπου»
Κάθε σχόλιο για τα ανθρωπόμορφα κτήνη που βιάζουν γυναικόπαιδα στους καταυλισμούς των αστέγων στην Ασία και εκμεταλλεύονται αυτή την ασύλληπτη καταστροφή για να κερδοσκοπήσουν από το πλιάτσικο στα ερείπια και από την απαγωγή ορφανών παιδιών για να στήσουν ξανά τη βιομηχανία της παιδικής πορνείας, περιττεύει. Οι λέξεις δεν αρκούν.
Για όσους όμως νομίζουν ότι αυτά γίνονται μόνο στον Ινδικό Ωκεανό, τους αφιερώνουμε την παρακάτω είδηση από το ΑΠΕ: «Στη Σουηδία, τέλος, οι αρχές ζήτησαν να μη δημοσιοποιηθούν τα ονόματα των περίπου 2.000 Σουηδών πολιτών που εξαφανίστηκαν στις πληγείσες χώρες, από φόβο μήπως σημειωθούν διαρρήξεις στα σπίτια των αγνοουμένων». Ακριβώς. Στην Ευρώπη. Στη Σουηδία. Στον «παράδεισο» της «ανοχής». Στο όραμα των απολογητών του καπιταλισμού... «με ανθρώπινο πρόσωπο». Οπου ούτε το όνομα του αγνοούμενου φίλου και συγγενή σου δεν τολμάς να πεις δυνατά για να μην «μπουκάρουν» στο σπίτι του...
Κάθε πέρσι και καλύτερα!
Στον αστερισμό της λαϊκής παροιμίας «κάθε πέρσι και καλύτερα - κάθε φέτος και χειρότερα», βιώνει η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Η αλλαγή κυβέρνησης δεν έφερε καμιά θετική αλλαγή στο βιοτικό επίπεδο των λαϊκών νοικοκυριών. Το μόνο που άλλαξε ήταν το χρώμα της λιτότητας. Από πράσινη έγινε γαλάζια. Πλήττει όμως το ίδιο όλους τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, τους αγρότες και γενικά τα πλατιά λαϊκά στρώματα, ανεξαρτήτως αν είναι «πράσινοι, μπλε, κόκκινοι ή ροζ». Και δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού το γενικό πλαίσιο της οικονομικής πολιτικής - που χαράζεται από το διευθυντήριο των Βρυξελλών - παραμένει το ίδιο και απαράλλαχτο, καθώς η ακρίβεια, η ανεργία, η υποαπασχόληση, η φορολογία κλπ., αποτελούν βασικά εργαλεία θησαυρισμού για το μεγάλο κεφάλαιο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ονομαστικές αυξήσεις των μισθών, συντάξεων, των επιδομάτων ανεργίας και κοινωνικής πρόνοιας, κινούνται σήμερα - όπως και επί των ημερών κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - σταθερά γύρω από τον άξονα του πληθωρισμού (3%). Επίσης, καθηλωμένες, μένουν και οι τιμές ή επιδοτήσεις που εισπράττουν οι αγρότες και κτηνοτρόφοι για την πώληση των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων στους εμπόρους. Την ίδια ώρα όμως, η ακρίβεια συνεχίζει ανεξέλεγκτα την ανοδική της πορεία, εξασφαλίζοντας έτσι μεγαλύτερα κέρδη στους μεγαλοεπιχειρηματίες και ζημιές στους εργαζόμενους καταναλωτές και αγρότες, με τους πρώτους να αγοράζουν τα βασικά καταναλωτικά είδη και υπηρεσίες σε φουσκωμένες τιμές και τους δεύτερους να προμηθεύονται όλο και πιο ακριβά τα λιπάσματα και άλλα καλλιεργητικά εφόδια.
Και η κατάσταση για το 2005, που μόλις ξημέρωσε, επιφυλάσσει ακόμη χειρότερες μέρες για τα λαϊκά νοικοκυριά. Πριν ακόμη πάρουν οι εργαζόμενοι τις ισχνές αυξήσεις της εισοδηματικής πολιτικής - που κινούνται μεταξύ 3% και 4% - πλήρωσαν τις τσουχτερές ανατιμήσεις (μέχρι και 30%) που επιβλήθηκαν το πρώτο δεκαπενθήμερο του Νοέμβρη από τα σούπερ μάρκετ σε εκατοντάδες είδη καθημερινής ανάγκης, όπως τυριά, αλεύρια, αλλαντικά, σοκολάτες, κρασιά κλπ. Από τον ατελείωτο κατάλογο με τις αυξήσεις τιμών που επέβαλαν τα σούπερ μάρκετ, προκύπτει ότι το ποσοστό αύξησης ξεπερνά κατά πολύ τον επίσημο πληθωρισμό του 3% που εμφανίζει η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία και επικαλούνται οι κυβερνώντες για την εφαρμογή εισοδηματικών πολιτικών λιτότητας.
Ο Γολγοθάς της ακρίβειας, που συνθλίβει τα λαϊκά εισοδήματα και μεγιστοποιεί τα υπερκέρδη του μεγάλου κεφαλαίου, δε σταματά εδώ. Στις παραπάνω ανατιμήσεις, προστέθηκαν από την Πρωτοχρονιά του 2005, οι αυξήσεις στο πάγιο τηλεφωνικών λογαριασμών του ΟΤΕ 8,7%, στα εισιτήρια αστικών και υπεραστικών ΚΤΕΛ 7% ενώ η κυβέρνηση έχει ήδη εγκρίνει αύξηση στα κόμιστρα των ταξί γύρω στο 10%. Σύντομα οι εργαζόμενοι θα κληθούν να πληρώσουν και τις αυξήσεις τιμών σε μια σειρά προϊόντα, που προανήγγειλαν πριν από λίγες μέρες οι εκπρόσωποι των μεγαλοεπιχειρηματιών. Με δεδομένο ότι τίποτε δε χαρίζεται, τα πάντα καταχτιούνται με αγώνες, το προσκλητήριο της Γραμματείας Αθήνας του ΠΑΜΕ ενάντια στη βαρυχειμωνιά της ακρίβειας και στις νέες ανατιμήσεις και για τη διεκδίκηση κατώτερου μισθού, μεροκάματου και σύνταξης 1.200, 48 και 960 ευρώ αντίστοιχα, αποκτά ξεχωριστή επικαιρότητα.
Feeds
