Στον αστερισμό της λαϊκής παροιμίας «κάθε πέρσι και καλύτερα - κάθε φέτος και χειρότερα», βιώνει η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Η αλλαγή κυβέρνησης δεν έφερε καμιά θετική αλλαγή στο βιοτικό επίπεδο των λαϊκών νοικοκυριών. Το μόνο που άλλαξε ήταν το χρώμα της λιτότητας. Από πράσινη έγινε γαλάζια. Πλήττει όμως το ίδιο όλους τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, τους αγρότες και γενικά τα πλατιά λαϊκά στρώματα, ανεξαρτήτως αν είναι «πράσινοι, μπλε, κόκκινοι ή ροζ». Και δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού το γενικό πλαίσιο της οικονομικής πολιτικής - που χαράζεται από το διευθυντήριο των Βρυξελλών - παραμένει το ίδιο και απαράλλαχτο, καθώς η ακρίβεια, η ανεργία, η υποαπασχόληση, η φορολογία κλπ., αποτελούν βασικά εργαλεία θησαυρισμού για το μεγάλο κεφάλαιο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ονομαστικές αυξήσεις των μισθών, συντάξεων, των επιδομάτων ανεργίας και κοινωνικής πρόνοιας, κινούνται σήμερα - όπως και επί των ημερών κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - σταθερά γύρω από τον άξονα του πληθωρισμού (3%). Επίσης, καθηλωμένες, μένουν και οι τιμές ή επιδοτήσεις που εισπράττουν οι αγρότες και κτηνοτρόφοι για την πώληση των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων στους εμπόρους. Την ίδια ώρα όμως, η ακρίβεια συνεχίζει ανεξέλεγκτα την ανοδική της πορεία, εξασφαλίζοντας έτσι μεγαλύτερα κέρδη στους μεγαλοεπιχειρηματίες και ζημιές στους εργαζόμενους καταναλωτές και αγρότες, με τους πρώτους να αγοράζουν τα βασικά καταναλωτικά είδη και υπηρεσίες σε φουσκωμένες τιμές και τους δεύτερους να προμηθεύονται όλο και πιο ακριβά τα λιπάσματα και άλλα καλλιεργητικά εφόδια.

Και η κατάσταση για το 2005, που μόλις ξημέρωσε, επιφυλάσσει ακόμη χειρότερες μέρες για τα λαϊκά νοικοκυριά. Πριν ακόμη πάρουν οι εργαζόμενοι τις ισχνές αυξήσεις της εισοδηματικής πολιτικής - που κινούνται μεταξύ 3% και 4% - πλήρωσαν τις τσουχτερές ανατιμήσεις (μέχρι και 30%) που επιβλήθηκαν το πρώτο δεκαπενθήμερο του Νοέμβρη από τα σούπερ μάρκετ σε εκατοντάδες είδη καθημερινής ανάγκης, όπως τυριά, αλεύρια, αλλαντικά, σοκολάτες, κρασιά κλπ. Από τον ατελείωτο κατάλογο με τις αυξήσεις τιμών που επέβαλαν τα σούπερ μάρκετ, προκύπτει ότι το ποσοστό αύξησης ξεπερνά κατά πολύ τον επίσημο πληθωρισμό του 3% που εμφανίζει η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία και επικαλούνται οι κυβερνώντες για την εφαρμογή εισοδηματικών πολιτικών λιτότητας.

Ο Γολγοθάς της ακρίβειας, που συνθλίβει τα λαϊκά εισοδήματα και μεγιστοποιεί τα υπερκέρδη του μεγάλου κεφαλαίου, δε σταματά εδώ. Στις παραπάνω ανατιμήσεις, προστέθηκαν από την Πρωτοχρονιά του 2005, οι αυξήσεις στο πάγιο τηλεφωνικών λογαριασμών του ΟΤΕ 8,7%, στα εισιτήρια αστικών και υπεραστικών ΚΤΕΛ 7% ενώ η κυβέρνηση έχει ήδη εγκρίνει αύξηση στα κόμιστρα των ταξί γύρω στο 10%. Σύντομα οι εργαζόμενοι θα κληθούν να πληρώσουν και τις αυξήσεις τιμών σε μια σειρά προϊόντα, που προανήγγειλαν πριν από λίγες μέρες οι εκπρόσωποι των μεγαλοεπιχειρηματιών. Με δεδομένο ότι τίποτε δε χαρίζεται, τα πάντα καταχτιούνται με αγώνες, το προσκλητήριο της Γραμματείας Αθήνας του ΠΑΜΕ ενάντια στη βαρυχειμωνιά της ακρίβειας και στις νέες ανατιμήσεις και για τη διεκδίκηση κατώτερου μισθού, μεροκάματου και σύνταξης 1.200, 48 και 960 ευρώ αντίστοιχα, αποκτά ξεχωριστή επικαιρότητα.