Γρηγοριάδης Κώστας

Η καύση αυτού του υλικού είναι ρυπογόνος κι επικίνδυνη, καθώς παράγει καυσαέρια, τα οποία - σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες που έγιναν - έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε διοξείδιο του θείου και οξείδια αζώτου. Επιπλέον, το στερεό υπόλειμμα, υπό μορφή σκόνης, που μένει μετά την καύση, έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε βανάδιο, νικέλιο, σίδηρο και, σε μικρές συγκεντρώσεις, μαγγάνιο, χρώμιο, ψευδάργυρο και χαλκό. Ολες αυτές οι ουσίες ρυπαίνουν τον ατμοσφαιρικό αέρα και προκαλούν βλάβες στην υγεία όσων τον εισπνέουν.

Μόλις έγινε γνωστή η παραπάνω διυπουργική απόφαση - το θέμα έφεραν στη δημοσιότητα εκπρόσωποι της «Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας» (ΝΑΣ) και ζήτησαν να συζητηθεί σε έκτακτη συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Λάρισας - εκδηλώθηκαν ανησυχίες και αντιδράσεις τόσο από τους εργαζόμενους της επιχείρησης, όσο και από τους κατοίκους της περιοχής όπου εδρεύει η βιομηχανία. Θα τις λάβει υπόψη αυτές τις ανησυχίες η κυβέρνηση;

Στην Τρίπολη βρέθηκε χτες ο υπουργός Τουρισμού, για να μιλήσει σε ημερίδα για το αντικείμενό του. Και εκεί έκανε πάλι το... θαύμα του. Απαντώντας στο πάγιο αίτημα των κατοίκων της περιοχής να μετατραπεί το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Τρίπολης σε πολιτικό, τους είπε ότι το συγκεκριμένο αεροδρόμιο είναι απαγορευτικό και επικίνδυνο για την ασφάλεια των πολιτικών πτήσεων.

Προφανώς, όμως, δεν τους έπεισε και πρόσθεσε ότι εξάλλου το αεροδρόμιο των... Σπάτων απέχει μόλις τρεις ώρες! Και κατέληξε ο υπουργός Τουρισμού ότι στόχος πρέπει να είναι η... ήπια ανάπτυξη της Αρκαδίας. Εγινε σαφές έτσι ότι κανένας μεγαλοεπιχειρηματίας του τουρισμού δεν έχει αποφασίσει να φτιάξει κάποια υπερμονάδα στην περιοχή. Γιατί τότε και τα προβλήματα του αεροδρομίου μπορεί να λύνονταν και η «ήπια» ανάπτυξη να πήγαινε... περίπατο και να μετατρεπόταν σε «ταχεία».

Από την άλλη, όμως, ίσως, να είναι καλύτερα έτσι για τους Αρκάδες...

Ευαίσθητος εμφανίστηκε ο υπουργός Ανάπτυξης Δ. Σιούφας στις καταγγελίες ότι οι υπηρεσίες της ΔΕΗ στη Θεσσαλονίκη έκλεισαν παραμονή της αργίας της 28ης Οκτωβρίου από τις 10.30 το πρωί. Επικοινώνησε ο υπουργός με τη διοίκηση της ΔΕΗ, κατήγγειλε αυτού του είδους τις πρακτικές και συνέστησε επανεξέταση του τρόπου εξυπηρέτησης των πελατών.

Ολα αυτά είναι βεβαίως καλά για να... περνάει η ώρα σε ένα κράτος που υποτίθεται ότι τα βασικά έχουν λυθεί. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Γιατί τα προβλήματα των πελατών της ΔΕΗ δεν έχουν να κάνουν με το ωράριο των υπηρεσιών. Σχετίζονται κυρίως με τα «δομικά» προβλήματα της επιχείρησης, με το κόστος του ηλεκτρισμού για τα λαϊκά νοικοκυριά, με τις αλλεπάλληλες βλάβες, μικρές και μεγάλες που οφείλονται στην ελλιπή συντήρηση του δικτύου και στις ελλείψεις προσωπικού, με την πολιτική ιδιωτικοποίησης που παραδίδει κι αυτό τον τομέα στα άπληστα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου.

Αυτά είναι μερικά από τα προβλήματα που δεν πρόκειται να λύσει κανένας υπουργός καμίας κυβέρνησης που ακολουθεί αντίστοιχη πολιτική. Αντίθετα, τέτοιες κυβερνήσεις και οι υπουργοί τους είναι που τα δημιουργούν.

Επιμένει στη δημαγωγική του τακτική ο νομάρχης Ιωαννίνων, Αλέξανδρος Καχριμάνης (ΝΔ), σε ό,τι αφορά στο θέμα της γαλακτοβιομηχανίας «ΔΩΔΩΝΗ». Ετσι, στην τελευταία συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Ιωαννίνων ζήτησε και πάλι να πουλήσουν οι Ενώσεις Συνεταιρισμών τις μετοχές τους στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας (ΑΤΕ), ώστε η τελευταία να αποκτήσει το 67%, γιατί οι Ενώσεις, όπως είπε, «είναι βαρίδια»! Κι όχι μόνον αυτό. Θέλοντας να... καθησυχάσει τους βάσιμους φόβους, ότι στην περίπτωση αυτή λύνονται τα χέρια της ΑΤΕ και θα προχωρήσει στο ξεπούλημα της γαλακτοβιομηχανίας, πρότεινε - στο ενδεχόμενο αυτό - να αγοράσουν τις μετοχές οι κτηνοτρόφοι, που «με μισό παπούτσι δίνουν γάλα στη ΔΩΔΩΝΗ και να είναι δική τους περιουσία, χωρίς να έχουν δικαίωμα να πουλήσουν τις μετοχές»...

Οπως καταλαβαίνετε, οτιδήποτε είναι έτοιμοι να σκαρφιστούν και να υποσχεθούν, προκειμένου να βάλει η ΑΤΕ στο χέρι τις μετοχές και να προχωρήσει στα σχέδιά της, κάτι που δεν μπορεί να πετύχει, αν οι μετοχές μείνουν στις Ενώσεις, όπως σήμερα...

Υ.Γ. Αξίζει να σημειωθεί, πως την ίδια άποψη με τον νεοδημοκράτη νομάρχη διατυμπανίζει στα Γιάννενα και το «σούπερ επαναστατικό» ΝΑΡ! Ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους οι αγροκτηνοτρόφοι της Ηπείρου.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο πρωθυπουργός, λοιπόν, δίνει νυχθημερόν τιτάνιες κόντρες εναντίον σκοτεινών δυνάμεων της αδιαφάνειας, του επιχειρηματικού κατεστημένου και γενικώς εναντίον των οικονομικών συμφερόντων που τυραννούν τη χώρα!

Φαίνεται, όμως, ότι δεν παραδειγματίζονται από τον επικεφαλής της κυβέρνησης οι υπουργοί της! Αλλιώς, πώς γίνεται ο Κ. Καραμανλής να μάχεται τους επιχειρηματίες και στο υπουργείο Ανάπτυξης να ετοιμάζουν νόμο, που προβλέπει νέο κύμα επιχειρηματικών προνομίων;

Πώς γίνεται στο υπουργείο Οικονομίας να «ψήνεται» (κι άλλο) νομοσχέδιο φοροαπαλλαγών, ενώ το υπουργείο Απασχόλησης να «κάνει πλάτες» (με την αδιαφορία ή την τακτική του Πόντιου Πιλάτου) σε κάθε «επιχειρηματία», που δεν τηρεί συμβάσεις, δεν πληρώνει ή απολύει;

Τελικά, ή ο Κώστας Καραμανλής είναι απελπιστικά μόνος στον πόλεμο εναντίον των συμφερόντων ή όλοι μαζί μας κοροϊδεύουν. Διαλέγετε και παίρνετε...

«ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ της καθημερινότητας», η νέα αντιπολιτευτική τακτική του ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με δημοσιεύματα, αφού ο Γιώργος Παπανδρέου δηλώνει ότι το κόμμα του θα παρεμβαίνει σε κάθε θέμα που θα αφορά στη ζωή του πολίτη...

Υποθέτουμε ότι κάτι θα σας θυμίζει αυτό! Προφανώς, την τακτική της Νέας Δημοκρατίας, ιδίως τον τελευταίο χρόνο πριν από τις εκλογές. Φαίνεται πια ότι, εκτός από τα ...κοινά της πολιτικής τους, δεν μπαίνουν στον κόπο ούτε να διαφοροποιούν τις τακτικές τους.

«ΥΨΗΛΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ τον πληθωρισμό», η ...ατάκα της κυβέρνησης για τις αυξήσεις της εισοδηματικής πολιτικής. Μάλλον πρέπει να κατανοήσουν οι κυβερνώντες ότι πολύ περισσότερο ενδιαφέρει το γεγονός πως θα είναι πολύ κατώτερες από τις ανάγκες των δημοσίων υπαλλήλων.

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οσο και να θέλουν ορισμένοι, να καλλιεργήσουν αυταπάτες, η πραγματικότητα είναι σαφής και δεν αφήνει αμφιβολίες. Η επιθετικότητα, που χαρακτηρίζει το σύγχρονο ιμπεριαλισμό - εν προκειμένω της ευρωένωσης - στο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, δεν αποτελεί μια παραλλαγή πολιτικής διαχείρισης, ούτε είναι προσωρινό φαινόμενο, λόγω της συγκυριακής κυριαρχίας των νεοφιλελεύθερων δυνάμεων. Αλλωστε, οι διαφορές των τελευταίων με τους κάθε λογής σοσιαλδημοκράτες είναι επουσιώδεις. Η επιθετικότητα αυτή συνιστά εσωτερική ανάγκη του σύγχρονου καπιταλιστικού συστήματος. Οι λαοί δεν έχουν λόγο να ελπίζουν σε μια κοινωνία που κυριαρχεί το μονοπώλιο. Δεν μπορούν να ελπίζουν σε έναν ιμπεριαλισμό απαλλαγμένο, τάχα, από την κρίση και τον πόλεμο, τις αντιθέσεις, την πάλη για τη διανομή των αγορών. Δεν είναι δυνατόν να ελπίζει κανείς ότι μπορεί να ζει στις συνθήκες του ιμπεριαλισμού δίχως να δυναμώνει η τάση για γενική αντίδραση.

Με αφορμή, πάντως, τόσο τις προαναφερόμενες θριαμβολογίες, όσο και την πρόσφατη διάσκεψη του Ευρωπαϊκού Αριστερού Κόμματος, στη Ρώμη, με θέμα «Ευρωπαϊκή Ενωση, ένα διαφορετικό Σύνταγμα είναι εφικτό», όπου ο συμμετέχων, πρόεδρος του ΣΥΝ δήλωσε την αντίθεσή του στο σημερινό σχέδιο ευρωσυντάγματος και υποστήριξε τη διεκδίκηση ενός άλλου, «με περισσότερη δημοκρατία, με περισσότερα δικαιώματα, με περισσότερο ανθρωπισμό», θέλουμε να σημειώσουμε τα εξής:

Οι αντιλήψεις αυτές μπορεί να φαντάζουν σε ορισμένους ως αριστερές, αλλά στην πραγματικότητα συμβάλλουν στην ανακοπή των αγωνιστικών τάσεων και διεργασιών, που συντελούνται μέσα στους εργαζόμενους. Συμβάλλουν στον εγκλωβισμό των τελευταίων σε λογικές ενσωμάτωσης και μιας, ακίνδυνης για το καπιταλιστικό σύστημα, αμφισβήτησης.

Στην ευρωένωση της κυριαρχίας των πολυεθνικών και των μονοπωλίων, των «τεσσάρων ελευθεριών» του Μάαστριχτ, των νόμων της αγοράς και του ανταγωνισμού, δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο για οποιοδήποτε ευρωσύνταγμα, που θα προστατεύει τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα λαϊκά δικαιώματα. Εκτός και ορισμένοι... προφητεύουν ότι θα δούμε τις πολυεθνικές και τα μονοπώλια να αρνούνται το χαρακτήρα τους και να πορεύονται ενάντια στις γενικές τάσεις εξέλιξης του συστήματος...

Τα μπέρδεψε η ηγεσία της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ). Από τη μια, αυτοανακηρύσσεται σε θεματοφύλακα του ανταγωνισμού και, από την άλλη, ζητά κρατικές παρεμβάσεις και μέτρα που νοθεύουν την «ελεύθερη αγορά» και τους κανόνες της. Χαρακτηριστική είναι πρόσφατη επιστολή της προς τον υπουργό Ανάπτυξης, Δ. Σιούφα, για την άνοδο της τιμής του πετρελαίου, όπου κάνει έντονη κριτική, επειδή «δε λειτουργεί ο ανταγωνισμός σε βασικούς τομείς και κατά κύριο λόγο στη διύλιση και την εμπορία» και από την άλλη ζητά - ανάμεσα σε άλλα - τη μείωση του φόρου στο πετρέλαιο κίνησης στη βιοτεχνία και τον αγροτικό τομέα και τη χορήγηση επιδόματος θέρμανσης σε ειδικές κατηγορίες «καταναλωτών», όπως συνταξιούχοι και χαμηλόμισθοι.

Προφανώς, η ηγεσία της ΓΣΕΒΕΕ δεν καταλαβαίνει - ή κάνει πως δεν καταλαβαίνει... - ότι η συνεχής και σημαντική άνοδος της τιμής των καυσίμων, τα τελευταία χρόνια, είναι αποτέλεσμα της κερδοσκοπικής ασυδοσίας των πολυεθνικών του πετρελαίου σε διεθνές επίπεδο από τη μια και της αντίστοιχης των εγχώριων μεγάλων εταιριών διύλισης και εμπορίας στη χώρα μας από την άλλη. Κερδοσκοπία, η οποία ενισχύθηκε και θέριεψε από τα κάθε λογής μέτρα «απελευθέρωσης» του διεθνούς και εγχώριου αντίστοιχα εμπορίου, όπως και όλων των συναφών μέτρων για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.

Με άλλα λόγια, οι αυξήσεις τιμών στα καύσιμα πορεύονται χέρι χέρι με την ενίσχυση του ανταγωνισμού, για τον οποίο κόπτεται η ηγεσία της ΓΣΕΒΕΕ...

Το zeitgeist - το «πνεύμα των καιρών» - λένε, ευνοεί τους πολιτικούς - διαχειριστές. Αυτού του τύπου οι ηγέτες συνήθως δε μασκαρεύουν τις πολιτικές τους (είτε γιατί δεν μπορούν, είτε γιατί δε θέλουν, είτε γιατί σε τελευταία ανάλυση δε χρειάζεται) πίσω από ρητορικά σχήματα. Αντίθετα, «διαφημίζουν» τις επιλογές τους, πράγμα που μοιάζει να ισχύει πολύ περισσότερο σε περιπτώσεις «υποτελών» χωρών, για να δανειστούμε την ορολογία του Μπρεζίνσκι. Ετσι, η Γκλόρια Αρόγιο, η πρόεδρος των Φιλιππίνων - μιας χώρας, που, ειρωνικά, έχει μακρά ιστορία αντίστασης στην αποικιοκρατική και την ιμπεριαλιστική ληστεία... - είναι «φυσικό» να δηλώνει ότι η πρόσδεση της Μανίλας στο άρμα των ΗΠΑ και η συμμετοχή της στο λεγόμενο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» είναι «αμοιβαία επωφελής»... διότι «μας έχει δώσει τη δυνατότητα να αναβαθμίσουμε τον στρατό μας και τις Ενοπλες Δυνάμεις, ώστε να κερδίσουμε και τις δικές μας μάχες στο εσωτερικό». Τι σαφέστερο;