Τρίτη 11 Μάη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αναπόσπαστο στοιχείο

Γρηγοριάδης Κώστας

Ξέρετε τι έλειπε από τις φυλακές του Αμπού Γκράιμπ, απ' όπου προέρχονται οι αποκαλυπτικές, όσο και φρικτές, φωτογραφίες βασανισμού Ιρακινών κρατουμένων, που είδαν τελευταία το φως της δημοσιότητας; Η ανθρωπιά, ίσως πείτε και θα 'χετε δίκιο. Δε συμφωνούν, όμως, μαζί σας τα αμερικανικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Αρκετά απ' αυτά και αφού οι προαναφερόμενες φωτογραφίες έκαναν το γύρο του κόσμου, ασχολήθηκαν με το θέμα, δημοσίευσαν ορισμένες φωτογραφίες, καταδίκασαν τους βασανισμούς και στη μεγάλη τους πλειοψηφία κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτό που έλειπε ήταν ο επαγγελματισμός (!!!), η λειψή και αρκετές φορές ανύπαρκτη εκπαίδευση (!!!) των Αμερικανών ανακριτών και δεσμοφυλάκων...

Οπως καταλαβαίνετε, η έννοια της ανθρωπιάς είναι ...είδος προς εξαφάνιση στις ΗΠΑ. Αλλωστε, δε λείπει μόνον από τις φυλακές του Αμπού Γκράιμπ. Λείπει κι από την αμερικανική καθημερινότητα. Η πλέον ανεπτυγμένη καπιταλιστική κοινωνία του πλανήτη μας είναι εντελώς ασύμβατη και άκρως εχθρική με έννοιες, όπως ανθρωπισμός, ειρήνη, δικαιοσύνη, κλπ. Κι αυτό δεν οφείλεται, κυρίως, στον Τζ. Μπους και τους ιέρακες επιτελείς του, όπως λένε ορισμένοι. Πρώτα και κύρια, είναι αποτέλεσμα της συνεχούς αντιδραστικοποίησης του σύγχρονου καπιταλισμού, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της ανάπτυξής του.

Εξαντλείται η ανοχή

Αφόρητη, πλέον, η ακρίβεια για τα λαϊκά στρώματα, αλλά η κυβέρνηση αδιαφορεί και «περί άλλα τυρβάζει». Στα ύψη η τιμή της βενζίνης - ακουμπάει το ένα ευρώ το λίτρο - κι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προκαλεί τους οργισμένους καταναλωτές, δηλώνοντας ότι η αύξηση των καυσίμων στην Ελλάδα είναι πολύ μικρότερη σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης. Απλησίαστες για το λαϊκό βαλάντιο οι λαϊκές αγορές, «φωτιά» για τα νοικοκυριά τα σούπερ μάρκετ και ο υπουργός Αγροτικής Απασχόλησης και Τροφίμων, όπως και ο υφυπουργός Εμπορίου, «αγρόν ηγόραζον και ζεύγος βοών».

Οταν οι σημερινοί κυβερνώντες βρίσκονταν στην αντιπολίτευση, κατηγορούσαν - και καλά έκαναν - την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ως αποκλειστικά υπεύθυνη για την ακρίβεια. Κι αφού, μ' αυτά και με άλλα, κατάφεραν να πάρουν την ψήφο του λαού στις εκλογές και να κυβερνούν αυτοί, τώρα προσπαθούν ν' αποσείσουν τις ευθύνες από πάνω τους και να τις ρίξουν οπουδήποτε αλλού. Πιστοί και τούτοι, όπως οι προηγούμενοι, στον «θεό» της «ελεύθερης» αγοράς, αφήνουν ελεύθερη και ανεμπόδιστη την κερδοσκοπική ασυδοσία των μεγάλων επιχειρήσεων να πλήττει τους εργαζόμενους και να «βάζει χέρι» στις τσέπες των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Αλλά, ας μη νομίζουν οι κυβερνώντες ότι ο κόσμος τους δίνει για πολύ ακόμα «διορία». Η ανοχή του εξαντλείται και έρχεται η ώρα που θ' αναζητήσει ευθύνες και θα σκεφτεί την τιμωρία...

Τσιγκούνης ο ΕΛΓΑ

Σοβαρές ζημιές προκάλεσαν οι σφοδρές βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών στις αγροτικές καλλιέργειες και ιδιαιτέρως στα βαμβακοχώραφα. Πολλοί βαμβακοκαλλιεργητές θ' αναγκαστούν να κάνουν επανασπορά, που σημαίνει διπλά έξοδα και διπλό κόπο, ενώ, ούτως ή άλλως, θα υπάρξει πλήγμα στην παραγωγή και μείωση εισοδήματος.

«Ασκέπαστο μαγαζί» το χωράφι, βρίσκεται πολλές φορές στο έλεος των αντίξοων καιρικών συνθηκών και οι καλλιέργειες πότε παθαίνουν ζημιές από το κρύο και τον παγετό, πότε από τη ζέστη και την ξηρασία, πότε από τις βροχές και το χαλάζι. Οι αγρότες πληρώνουν στον ΕΛΓΑ για να τους ασφαλίσει απ' αυτούς τους κινδύνους. Ομως, όταν τους βρίσκει το «κακό», αυτός δεν αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις του. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι εκτιμήσεις των ζημιών που κάνει δεν είναι σωστές και δίκαιες, πάντα τσιγκουνεύεται στις αποζημιώσεις και συνήθως καθυστερεί στην απόδοσή τους.

Ο σημερινός διοικητής του ΕΛΓΑ, Ν. Κατσαρός, ως βουλευτής Λάρισας της ΝΔ τα προηγούμενα χρόνια, έδειχνε ενδιαφέρον για τους πληγέντες από την κακοκαιρία παραγωγούς του νομού του. Το ίδιο ενδιαφέρον θα ήθελαν οι αγρότες να επιδεικνύει και τώρα, που βρίσκεται στη «θέση κλειδί». Πάντως η κυβέρνηση της ΝΔ και στο πρόβλημα των αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ, όπως γενικότερα στην αγροτική πολιτική, φαίνεται ν' ακολουθεί την τακτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, την οποία, ως αντιπολίτευση, καταδίκαζε.

Ευρωεκλογικό «ΟΧΙ»!

Μπήκαμε και επισήμως στην προεκλογική περίοδο. Οι δημοσκοπήσεις άρχισαν ήδη. Μαζί και οι αναλύσεις. Σπάνια επί της ουσίας. Και όχι τυχαία. Λες και το ζήτημα δεν είναι η γνώμη του ψηφοφόρου για την περίφημη «ευρωπαϊκή οικογένεια» και τη ζωή του μέσα σε αυτή. Λες και αυτό που κρίνεται δεν είναι η άποψή του για το πώς τον κυβερνούν και πώς τον κυβέρνησαν όσοι, με τη συνενοχή τους και με την υπογραφή τους στις ευρωεπιτροπές, επιβάλλουν Συνθήκες, Συντάγματα και ευρω-ντιρεκτίβες. Λες και, τελικά, οι ευρωεκλογές γίνονται για να καταγραφούν ως ο «απόηχος» των εθνικών εκλογών του Μάρτη, και να έχουν έτσι οι δικομματικοί εταίροι και οι λοιποί συγγενείς να λένε για τα μετεκλογικά πεπραγμένα τους. Και μιας, λοιπόν, «δεν κρίνεται και τίποτα» - έτσι λένε - περισσεύει και η θεωρία περί του «χαλαρού» χαρακτήρα της ψήφου στις ευρωεκλογές.

***

Να συμφωνήσουμε - για την οικονομία της συζήτησης - ότι σε αυτές τις εκλογές τα πράγματα για τους συμβασιούχους, επί παραδείγματι, θα είναι «χαλαρότερα» απ' ό,τι στις εθνικές εκλογές. Αφού όσο ήταν να τους κοροϊδέψουν, και οι μεν και οι δε, τους κορόιδεψαν τότε, πριν δυο μήνες. Οτι θα είναι «χαλαρότερη» η ψήφος για τα εκατομμύρια των μισθωτών. Αφού τώρα δε θα έχουν να διαλέξουν ανάμεσα στην ακρίβεια του Κουλούρη ή στην ακρίβεια του Σιούφα. Σύμφωνοι με όλα αυτά. Αλλά: Πόσο «χαλαρή» απέναντι στο λαό, τα συμφέροντα και τις ανάγκες του, είναι η ΕΕ και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου;

***

Είναι, αλήθεια, «χαλαρή» η εντολή του Μάαστριχτ για αέναη επιβολή των «Συμφώνων Σταθερότητας» (βλέπε: λιτότητας); Είναι «χαλαρό» το πρόγραμμα νέων «ρυθμίσεων» στην Ασφάλιση; Είναι «χαλαρό» το ευρωφακέλωμα και οι ευρωτρομονόμοι; Εριχναν «χαλαρές» βόμβες τα αεροπλάνα των «εταίρων» στη Γιουγκοσλαβία το '99, ή μήπως τα βασανιστήρια των Βρετανών είναι «χαλαρότερα» από τα βασανιστήρια των Αμερικανών στο Ιράκ; Επομένως, αυτό που θα πρέπει να βαρύνει, το κριτήριο της ψήφου στις 13 Ιούνη, το πρωταρχικό κριτήριο, είναι η ανάγκη για μια ψήφο εναντίωσης, απειθαρχίας και ανυπακοής σε ό,τι και σε όσους θέλουν να εμπεδώσουν στο λαό, είτε την παθητική αποδοχή, είτε τις αυταπάτες, σχετικά με την ουσία και το χαρακτήρα της καπιταλιστικής και ιμπεριαλιστικής ευρωενωσιακής βαρβαρότητας.

***

Επομένως, η ψήφος του λαού πρέπει να είναι «δυνατή». Για ένα «δυνατό» μήνυμα απέναντι σε μια πολιτική που και στο εθνικό Κοινοβούλιο, και στο Ευρωκοινοβούλιο, παράγει ανεργία. Παράγει φτώχεια. Παράγει «πρόθυμους» να υπηρετούν τον Μπους. Παράγει την καταστολή, το ίδιο φανερή είτε πρόκειται για το Γκέτεμποργκ και τους αγρότες στο Αίγιο, το ίδιο «κρυφή», είτε πρόκειται για τις κάμερες του «Μεγάλου Αδελφού» στο Λονδίνο ή στην Αθήνα. Οι ευρωεκλογές μπορούν και πρέπει να γίνουν ένα δημοψήφισμα καταδίκης των δικομματικών μπατζανάκηδων, που εναλλάσσονται στις καρέκλες των ευρωεπιτροπάτων και των «αριστερών» ...συννυφάδων τους. Δημοψήφισμα καταδίκης! Σαν εκείνα που δεν τόλμησαν να κάνουν ποτέ. Ούτε για το Μάαστριχτ, ούτε για τη Σένγκεν, ούτε για τη «Λευκή Βίβλο», ούτε για το Αμστερνταμ και το Ευρωσύνταγμα.


Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ιστορίες διαπλοκής

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΡΟΦΑΝΩΣ κάτι έχει ...καταλάβει ο Μιλτιάδης Εβερτ και γκρινιάζει, μιλώντας εμμέσως για κυβερνητική αδιαφορία, αναφορικά με το λεγόμενο «σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου» την περίοδο 1999 - 2001!

Κι αυτό που έχει καταλάβει είναι πως ουδείς θα ασχοληθεί με τους δυστυχείς που πίστεψαν «μεγάλα λόγια» και έχασαν ό,τι είχαν και δεν είχαν στο ...ίδρυμα της Σοφοκλέους.

Φυσικά, ίσως οι αμφιβολίες του πρώην αρχηγού της ΝΔ να ...κάμπτονταν με ορισμένες «κεφαλές επί πίνακι» στελεχών του Χρηματιστηρίου ή του ΠΑΣΟΚ. Σε κάθε περίπτωση, ουσιαστικά, οι πραγματικοί ένοχοι δε θα τιμωρηθούν.

Βλέπετε, σε ένα ...πλήρως διαπλεκόμενο σύστημα δεν υπάρχουν μη διαπλεκόμενοι. Και η σημερινή κυβέρνηση - πάρα τις μεγαλοστομίες της - έχει τις εξαρτήσεις, γιατί ...δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς.

Αλλωστε, οι «εχθροί» του χτες κάλλιστα μπορούν να μεταβληθούν σε φίλους του αύριο. Ιδίως όταν οι πολιτικές επιλογές, στην ουσία τους, δεν αλλάζουν σε σχέση με την προηγούμενη κυβέρνηση.

ΑΠΟ ΛΑΘΟΣ το είπε ή το εννοούσε, δε γνωρίζουμε. Πάντως, ο πρώην υπουργός Πολιτισμού Θεόδωρος Πάγκαλος, χτες στη Βουλή, τόνισε ότι «το Μέγαρο Μουσικής πρόσφερε τεράστιες υπηρεσίες στην πολιτική ζωή του τόπου».

Το ...Μέγαρο αυτό κάθε αυτό αδυνατούμε να κατανοήσουμε πώς πρόσφερε κάτι στην πολιτική ζωή. Ομως, τα συμφέροντα που βρίσκονται πίσω του έχουν πάρα πολλούς τρόπους να το κάνουν. Κι, από ό,τι φαίνεται, έχουν κάνει πολλά.

ΕΙΚΟΝΑ ΒΙΒΛΙΚΗΣ καταστροφής και αναξιοπιστίας ετοιμάζει, όπως όλοι πια γνωρίζουν, ο Γιώργος Αλογοσκούφης για την αυριανή συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών για την Οικονομία. Τα περί «κρυφών ελλειμμάτων» θα διαδέχονται τα περί «κρυφών λογαριασμών».

Η ...καταστροφή, πάντως, των εισοδημάτων μισθωτών και συνταξιούχων όλα αυτά τα χρόνια μπορούμε από τώρα να σας βεβαιώσουμε ότι θα απουσιάσουν, τόσο από την πλευρά της ΝΔ, όσο και από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ.


Γρηγοριάδης Κώστας

Στον ... κόσμο του(;) ο Γούλφοβιτς

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα βασανιστήρια Ιρακινών κρατουμένων «καταστρέφουν τις αμερικανικές προσπάθειες οικοδόμησης ειρήνης και δημοκρατίας στο Ιράκ»(!!!) δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ και αρχιτέκτονας της αμερικανικής εισβολής, Πολ Γούλφοβιτς, σε ομιλία του στη Φιλαδέλφεια. Ο Γούλφοβιτς ανέφερε, ακόμη, ότι είναι «απολύτως απαράδεκτη» η κακοποίηση κρατουμένων και επανέλαβε την άποψη Μπους ότι «η συμπεριφορά των λίγων δεν αντανακλά τη δουλιά που γίνεται από τους περισσότερους» στο Ιράκ.

Σωστά... τα λέει ο υφυπουργός Αμυνας των ΗΠΑ. Αν αφαιρέσεις τα βασανιστήρια, όλα τ' άλλα προωθούν ...αποκλειστικά και μόνο την ειρήνη και τη δημοκρατία! Οπως, για παράδειγμα, τα ψέματα, περί όπλων μαζικής καταστροφής και η εισβολή, η απάνθρωπη κατοχή και οι δεκάδες χιλιάδες μέχρι τώρα δολοφονίες αμάχων, ανάμεσά τους και ανεξακρίβωτου αριθμού παιδιών, η καταλήστευση του ιρακινού πετρελαίου και η καταστροφή της οικονομικής ζωής της χώρας, η ανεργία, η φτώχεια και η πείνα, στις οποίες έχουν καταδικάσει μεγάλα τμήματα του ιρακινού λαού, η «κατασκευή» κουίσλιγκ, στους οποίους θα «παραδώσουν» την εξουσία, κλπ., κλπ.

Αναρωτιόμαστε για ποιους τα λέει και ποιοι τον πιστεύουν...

«Καλό παιδάκι»...

Ποιος τη χάρη μας... Ενας ακόμη ελληνικής καταγωγής Αμερικανός θα αναλάβει στο άμεσο μέλλον μια ιδιαίτερα σοβαρή θέση. Είναι ο Τζον Νεγκροπόντε, γόνος Ελλήνων εφοπλιστών, που θα αναλάβει την πρεσβεία των ΗΠΑ στο Ιράκ, μετά τη - συμβολική - μεταβίβαση της εξουσίας στους Ιρακινούς, στις 30 Ιούνη. Μάλιστα, η αμερικανική πρεσβεία στη Βαγδάτη θα είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο, αφού θα έχει 3.000 υπαλλήλους και ο πρεσβευτής θα αναφέρεται απ' ευθείας στον Κόλιν Πάουελ.

Πριν αναλάβει τη θέση αυτή, ο Τζον Νεγκροπόντε ήταν πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, όπου έπαιξε δραστήριο ρόλο στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας για τον πόλεμο κατά του Ιράκ και ακόμη πιο πριν πρεσβευτής στην Ονδούρα (όπου κατηγορείται ότι ενίσχυε και κάλυπτε τη δράση των ταγμάτων θανάτου, τις εξαφανίσεις, φυλακίσεις και τους βασανισμούς πολιτικών κρατουμένων), στο Μεξικό και στις Φιλιππίνες. Εχει, επίσης, δουλέψει ως στενός συνεργάτης του Χ. Κίσινγκερ στο Βιετνάμ, ως ειδικός συντονιστής για τη διώρυγα του Παναμά κι ως βοηθός σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας (του Κ. Πάουελ επί Προεδρίας Ρίγκαν).

Με άλλα λόγια, «καλό παιδάκι» ο συμπατριώτης μας... Αλλωστε, δε θα έστελναν όποιον κι όποιον οι Μπους και Πάουελ στη Βαγδάτη...

Τα «γυρίσματα» των «διαμορφωτών»

Ορέ τι έρωτας είναι αυτός που δείχνουν ότι νιώθουν, τελευταία, αρκετοί «διαμορφωτές» της κοινής γνώμης - κι ως γνωστόν ο έρωτας, όπως ο βήχας και ο παράς δεν κρύβονται - για τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν! Ούτε για την πάλαι ποτέ «γκιουζέλ χανούμ» Χούλια Κότσιγιτ, τέτοιο πράγμα. Κι απανωτά τα ερωτόλογα και συνεχή τα παινέματα κι ατέλειωτα τα σορόπια για τον Τούρκο πρωθυπουργό. Πολύ καλός άνθρωπος ο Ταγίπ, ενδιαφέρεται για το καλό των Ελλήνων (ακόμη και των Ελληνοκυπρίων), λένε κάποιοι από τους ερωτευμένους. Αλλόθρησκος, ο ισλαμιστής Ερντογάν, αλλά διαλλακτικός συνομιλητής, προοδευτικός πολιτικός και δημοκρατικός κυβερνήτης, δηλώνουν άλλοι αγαπησιάρηδες. Κι έτεροι «νταλκαδιασμένοι» αναφωνούν: Γλυκομίλητος και μορφωμένος και μπεσαλής, αξίζει να τον εμπιστευόμαστε.

Τα σημειώνουμε όλ' αυτά, για δυο κυρίως λόγους: Πρώτον, γιατί οι ίδιοι, πάνω κάτω, κατηγορούσαν - πριν ο Ερντογάν γίνει πρωθυπουργός - τους Τούρκους ισλαμιστές πολιτικούς σαν οπισθοδρομικούς και επικίνδυνους. Ελεγαν, επίσης, ότι όποιος και να βρίσκεται στην κυβέρνηση, στην Τουρκία κουμάντο κάνει το «βαθύ κράτος». Και δεύτερον, γιατί, κάτι μας λέει, ότι «ο μήνας του μέλιτος» των επισήμων ελληνοτουρκικών σχέσεων δεν έχει και πολύ μέλλον και θα ξαναμπούμε πάλι στην περίοδο των καυγάδων. Οπότε, θα «ξυπνήσουν» και πάλι τα αντι-φουνταμενταλιστικά αισθήματα των «διαμορφωτών»...

Φαρμάκι τα φάρμακα

Με εκφράσεις του τύπου «περιστολή των φαρμακευτικών δαπανών χωρίς υποβάθμιση της δημόσιας υγείας», «εισαγωγή καλών και φθηνών φαρμάκων» με ταυτόχρονη «υποβοήθηση της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας», επενδύουν - φαρμακοβιομήχανοι και εισαγωγείς - τις αξιώσεις τους. Αξιώσεις, που σε κάθε περίπτωση έχουν κοινό παράγοντα τις αυξήσεις στις τιμές των φαρμάκων. Αυξήσεις, τις οποίες σε κάθε περίπτωση θα πληρώσει ο λαός με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ενώ είναι βέβαιο ότι οι φαρμακοβιομήχανοι και οι μεγαλοεπιχειρηματίες, που λυμαίνονται τη διακίνηση του φαρμάκου, θα μετρούν νέα υπερκέρδη. Είναι φανερό, άλλωστε, ότι στο πλαίσιο της ασκούμενης πολιτικής, που έχει εκχωρήσει στους νόμους του κέρδους την υπόθεση της τιμής και της ποιότητας του φαρμάκου, όσες αλλαγές κι αν κάνει στην ισχύουσα νομοθεσία η μια ή η άλλη κυβέρνηση, το κόστος της φαρμακευτικής περίθαλψης ολοένα και θα διογκώνεται και το φαρμακοβιομηχανικό κεφάλαιο θα βρίσκει νέους τρόπους να εκβιάζει για νέες ανατιμήσεις.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
ΠΚΣ: Για να δυναμώσει η αντεπίθεση

Οι αυριανές φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές πραγματοποιούνται σε μια κρίσιμη περίοδο για ό,τι συμβαίνει στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης, αλλά και λίγο πριν από τις ευρωεκλογές της 13ης Ιούνη. Αντικειμενικά, όπως γίνεται κάθε χρόνο, η ψήφος για κάθε νέο και νέα παίρνει έντονα πολιτικά χαρακτηριστικά. Και αυτό γιατί οι φοιτητές καλούνται να κρίνουν πολιτικές που ευθύνονται για όσα καθημερινά βιώνουν, αλλά και να δώσουν διέξοδο προοπτικής και μια άλλη πορεία στο φοιτητικό κίνημα.

Σε αυτή την κατεύθυνση, τα μέλη της ΚΝΕ και οι φίλοι της Πανσπουδαστικής δίνουν τη μάχη όλο το χρόνο, όχι απλά καταγράφοντας την γκρίζα πραγματικότητα, αλλά, κυρίως, αποκαλύπτοντας τις αιτίες των προβλημάτων και προβάλλοντας την πραγματική εναλλακτική πρόταση της συμπόρευσης του φοιτητικού με το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Γιατί το πανεπιστήμιο και η ανώτατη εκπαίδευση δεν είναι μέσα σε «κενό αέρος», αλλά συνδέονται και αξιοποιούνται από την κυρίαρχη τάξη για την αναπαραγωγή του εκμεταλλευτικού συστήματος.

Οι αλλαγές που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια (Συνθήκες της ΕΕ, Μπολόνιας, Βερολίνου, Λισαβόνας) αποσκοπούν στην πλήρη προσαρμογή της εκπαίδευσης στις ανάγκες του κεφαλαίου. Είναι στοιχείο της στρατηγικής του. Γι' αυτό και οι επιπτώσεις της ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης, με ταυτόχρονη υποβάθμιση των σπουδών για τους πολλούς - αυριανούς απασχολήσιμους (η ουσιαστική επιστημονική γνώση θα δίνεται σε μια μικρή ελίτ) δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με επιμέρους μέτρα και μερεμέτια. Για να αποκτήσει η ανώτατη εκπαίδευση τον πραγματικό της χαρακτήρα, ενιαίο δημόσιο και δωρεάν για όλους, για να αξιοποιηθεί η επιστήμη, το επιστημονικό δυναμικό προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων απαιτούνται ρήξεις με την πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και όσων στηρίζουν τον ευρωμονόδρομο. Σε αυτό το δρόμο καλεί τους φοιτητές και σπουδαστές η Πανσπουδαστική, χωρίς αυταπάτες και ψευδαισθήσεις ότι με μια διαφορετική διαχείριση της ίδιας κατά βάση πολιτικής του κεφαλαίου, θα αλλάξουν προς το καλύτερο τα πράγματα.

Οι νέοι κομμουνιστές, οι αγωνιστές και φίλοι της ΠΚΣ δεν περιμένουν λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, για να δώσουν διαπιστευτήρια αγωνιστικότητας και φερεγγυότητας. Καθημερινά, μέσα στις σχολές αναδεικνύουν την πολιτική διέξοδο που δίνει λύση στα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Ηταν και είναι στους δρόμους μαζί με το εργατικό κίνημα που αντιπάλεψε μια σειρά αντιλαϊκές επιλογές, ήταν και είναι μαζί με το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα και καλούν στο μόνο δρόμο προοπτικής, αυτόν της ρήξης και ανατροπής. Γι' αυτό, σε αυτές τις εκλογές καλούν θαρρετά τους συμφοιτητές τους να ψηφίσουν κόντρα στη μοιρολατρία και τις λογικές της διαχείρισης, του ρουσφετιού και του βολέματος. Να κάνουν το βήμα, για να δυναμώσουν τη φωνή της αντεπίθεσης για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ