Γρηγοριάδης Κώστας

Δε μας είπε, όμως, πόσο αυξήθηκαν τα τιμολόγια της ΔΕΗ, πόσο τα λαχανικά και τα φρούτα, πόσο τα δίδακτρα για τα φροντιστήρια κ.ο.κ.. Αλλά πέρα κι απ' αυτό τον ατέλειωτο κατάλογο, τι πάει να πει «κατά μέσο όρο»; Ο μέσος όρος δε λέει τίποτα, χρησιμεύει μόνο για να κάνουν εντύπωση οι πολιτικοί από τα μπαλκόνια και τα βήματα των εγκαινίων. Ο μέσος όρος δε σημαίνει τίποτα για τον άνεργο που αν δεν είχε την οικογένειά του θα ήταν στο δρόμο.

Οσο για τη σύγκριση με την Ευρωπαϊκή Ενωση, μόνο σε ηλίθιους μπορεί να απευθύνεται αυτό το επιχείρημα, όταν είναι πολύ διαφορετικά τα σημεία εκκίνησης κι όλοι γνωρίζουν, ότι και στις χώρες αυτές, τις ίδιες αντιλαϊκές πολιτικές εφαρμόζουν οι αντίστοιχες κυβερνήσεις...

Ο υπουργός Τύπου και ΜΜΕ μπορεί να ισχυριστεί, βέβαια, ότι το γεγονός αποτελεί απλά και μόνο μια σύμπτωση, αλλά θα μας επιτρέψει να έχουμε ισχυρότατες αμφιβολίες. Αναφερόμαστε στην προχτεσινή δημοσίευση στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης (ΦΕΚ) των Προεδρικών Διαταγμάτων, που ορίζουν το μεγαλύτερο μέρος των όρων και των προϋποθέσεων αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών. Αναφερόμαστε, δηλαδή, στο γεγονός ότι η διαδικασία αυτή ξεκινά και πάλι ταυτόχρονα με την ουσιαστική έναρξη της προεκλογικής περιόδου. Οπως έγινε και το 2000, όταν ο σχετικός διαγωνισμός που κηρύχτηκε πριν τις τότε εκλογές κατέστη άγονος στη μετεκλογική περίοδο... Για να μην αναφερθούμε στο γεγονός ότι δεκατρία και πλέον χρόνια μετά τη λειτουργία των ιδιωτικών τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών δεν έχει ακόμη λήξει το θέμα της αδειοδότησής τους. Αποτελεί ή όχι το γεγονός αυτό μια ιδιόμορφη κατάσταση ομηρίας; Δημιουργεί ή όχι το πρόσφορο έδαφος για κάθε λογής «διαπλοκές» και «συναλλαγές»;

Τις αντιδράσεις του βολιώτικου λαού προκαλεί η προκλητική παρουσία πολεμικών πλοίων του ΝΑΤΟ στο λιμάνι της πόλης. Με πρώτους και καλύτερους τους κομμουνιστές, οι Βολιώτες ξεσηκώνονται απαιτώντας να φύγουν αμέσως μακριά οι φονιάδες της αιματοβαμμένης συμμαχίας. Σε αντίθεση, όμως, με το λαό, κάποιοι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης κάνουν ό,τι μπορούν για να ευχαριστήσουν τους απρόσκλητους κι ανεπιθύμητους ΝΑΤΟικούς «επισκέπτες». Αναφερόμαστε στους εκπροσώπους της Νομαρχίας Μαγνησίας και του Δήμου Βόλου, οι οποίοι υποδέχτηκαν, με θέρμη και ευχαρίστηση, τον επικεφαλής των ΝΑΤΟικών, μην υπολογίζοντας τα αντιπολεμικά, αντιΝΑΤΟικά αισθήματα του λαού της περιοχής, τον οποίο υποτίθεται πως εκπροσωπούν και εκφράζουν. Και, βεβαίως, εν προκειμένω δεν πρόκειται για επίδειξη του γνωστού πνεύματος φιλοξενίας, το οποίο, πράγματι, χαρακτηρίζει τους Ελληνες, αλλά για επίδειξη πνεύματος «ραγιαδισμού», από το οποίο διακατέχονται, ανέκαθεν, πολλοί από τους «άρχοντες» τούτου του τόπου...

Εκμεταλλευόμενος τη «φιλοξενία» που βρήκε στη νομαρχία και στο δήμο, ο επικεφαλής της ΝΑΤΟικής Ναυτικής Μοίρας της Μεσογείου, στην οποία ανήκουν τα πολεμικά πλοία που κατέπλευσαν στο λιμάνι του Βόλου, έδωσε συνέντευξη Τύπου, στην οποία αναφέρθηκε στον... φιλειρηνικό ανθρωπιστικό χαρακτήρα του ΝΑΤΟ!

Εκπληκτοι οι δημοσιογράφοι, που παραβρέθηκαν στη συνέντευξη Τύπου - και οι οποίοι για να μπουν στο χώρο υπέστησαν σωματική έρευνα από μηχάνημα ανίχνευσης μετάλλων (!!!) - άκουσαν τον Ολλανδό αρχιπλοίαρχο, H. Wirth, να ισχυρίζεται ότι σκοπός του ΝΑΤΟ είναι η ...προστασία των λαών από την τρομοκρατία, τα ναρκωτικά και τους λαθρομετανάστες και να υποστηρίζει ότι η Συμμαχία δεν ανακατεύτηκε, καθόλου, στον πόλεμο κατά του Ιράκ.

Βεβαίως, ο ΝΑΤΟικός αρχιψεύταρος τη «δουλιά» του κάνει - φαίνεται, πως εκτός από το πώς να σκοτώνουν αθώους και άμαχους, οι ΝΑΤΟικοί εκπαιδεύονται και στο πώς να λένε μεγάλα ψέματα - αλλά η ευθύνη βαρύνει εκείνους που του έδωσαν βήμα...

Είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα μιας γενικότερης κατάστασης που έχει δρομολογηθεί στη χώρα μας. Αφορά όλη την Ελλάδα που έχει γίνει ένα μεγάλο οικόπεδο, ένα ξέφραγο αμπέλι, το οποίο χρησιμοποιείται ως ιμπεριαλιστικό ορμητήριο προς όλες τις κατευθύνσεις (Βαλκάνια, Μεσόγειο, Μ. Ανατολή, Ιράκ, Αφγανιστάν κλπ.), ανάλογα, κάθε φορά, με τα επιχειρησιακά σχέδια των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Το «οικόπεδο» αυτό που λέγεται Ελλάδα, έχει δοθεί από την κυβέρνηση στους ιμπεριαλιστές ως «πακέτο» μαζί με ό,τι άλλο χρειάζονται για τις πολεμικές επιδρομές τους κατά των λαών της ευρύτερης περιοχής. Το πακέτο αυτό περιλαμβάνει τις Ενοπλες Δυνάμεις, την αμυντική πολιτική και κάθε είδους άλλη «ευκολία».

Πρόκειται για την ίδια πολιτική με βάση την οποία οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις μετατρέπονται καθημερινά σε μισθοφορικά τάγματα της νέας τάξης, σε εφαρμογή των νέων ΝΑΤΟικών κατευθύνσεων για «επαγγελματικούς στρατούς», δηλαδή μισθοφόρους που δολοφονούν λαούς, από τις χώρες - μέλη. Είναι η ίδια πολιτική με βάση την οποία άλλαξε το αμυντικό δόγμα της χώρας, σύμφωνα με τις τελευταίες αποφάσεις του ΝΑΤΟ περί «νέας δομής διοίκησης», δρομολογώντας έτσι την αποεθνικοποίηση της κατά τ' άλλα «εθνικής άμυνας».

Η απεμπόληση αυτή των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας με την παράλληλη «αναβάθμιση» της θέσης της ως ενεργού δύναμης συμπόρευσης με τους ιμπεριαλιστές, έχει άμεση αντανάκλαση στα λαϊκά συμφέροντα και τις λαϊκές ελευθερίες. Είναι το ίδιο παγιδευμένο «πακέτο» που προσφέρεται στο λαό, ο οποίος πρέπει με τον αγώνα του αλλά και την ψήφο του να το αποκρούσει και να ανατρέψει αυτή την πολιτική.

Γρηγοριάδης Κώστας

Μάλλον λάθος χώρο και χρόνο διάλεξαν οι υπεύθυνοι να διοργανώσουν τη συγκέντρωση, αφού τα αεροδρόμια... θυμίζουν πολύ το πρόσφατο ξεπούλημα της «Ολυμπιακής Αεροπορίας». Τη δημόσια επιχείρηση που έχει καταγραφεί ως μνημείο μικροκομματικής εκμετάλλευσης.

Οσο για την ομιλία του στα εγκαίνια της ΔΕΘ μπορούμε εύκολα να ξεχωρίσουμε την αποστροφή του πρωθυπουργού σε «αιτήματα που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα», όπως είπε. Μιλάμε για τον ορισμό της αυθαιρεσίας.

Γιατί, βέβαια, είναι πάγιο το πρόβλημα αυτής την κυβέρνησης να αντιλαμβάνεται μια διαφορετική πραγματικότητα από αυτή που ζει ο κόσμος και με βάση αυτήν να κρίνει τα «λογικά» και τα «παράλογα».

Πρέπει πάντως να το επισημάνουμε ότι η λέξη «ανάπτυξη» αναφέρθηκε τουλάχιστον 20 φορές από τον πρωθυπουργό. Μας το... ανέπτυξε επαρκώς το θέμα. Το σε ποιες τσέπες πάει βέβαια αυτή η «ανάπτυξη», δεν μπήκε στον κόπο να μας το αναφέρει.

ΠΑΝΕΥΤΥΧΕΙΣ οι Ελληνες πολίτες από το «κοινωνικό πακέτο» Σημίτη, σύμφωνα με δημοσκόπηση της «Μέτρον Ανάλυσις» που δημοσιεύεται σήμερα. Τι να κάνουν, μπορούν κι αλλιώς (οι πολίτες), όταν γίνονται τέτοια γκάλοπ;

Ας δοκιμάσουν οι εταιρίες αυτού του είδους να θέσουν το ερώτημα του αν επαρκούν τα μέτρα Σημίτη και η κυβερνητική πολιτική για να καλύψουν τις στοιχειώδεις καθημερινές τους ανάγκες και θα καταλάβουν τι εννοούμε...

Μόνο που ως γνωστόν οι δημοσκοπήσεις των γνωστών και μη εξαιρετέων εταιριών, δεν έχουν πρόθεση να καταγράψουν την πραγματικότητα. Να δημιουργήσουν πραγματικότητες θέλουν, παρά το γεγονός ότι όσο περισσότερο επιμένουν, τόσο λιγότερο αναξιόπιστες γίνονται.

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μόνον, που οι εργαζόμενοι γνωρίζουν πότε ονειρεύονται και πότε όχι. Και πέρα απ' αυτό, τα όσα ανέφερε ο πρωθυπουργός περί του «κοινωνικού πακέτου» και των διαφόρων κατά κεφαλή δεικτών αποδείχνουν μόνον ότι πλούτος παράγεται μπόλικος σ' αυτήν τη χώρα - και παράγεται από τους εργαζόμενους - αλλά το συντριπτικά μεγάλο μέρος του το νέμεται η ολιγαρχία του τόπου. Χαρακτηριστική απόδειξη, το γεγονός πως οι 345 εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αθηνών εταιρίες ανακοίνωσαν προχτές κέρδη πρώτου μόνον εξαμήνου 2003, ύψους 3,171 δισ. ευρώ, ενώ τα 2,5 εκατομμύρια εργαζομένων και συνταξιούχων θα μοιραστούν το 1,7 δισ. του «πακέτου».

Ποιος είναι σήμερα «ο δρόμος των σοσιαλιστών και των δημοκρατών»; Οπως ανέφερε στο προχτεσινό μήνυμά του για την 29η επέτειο από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ ο γραμματέας του, Μιχ. Χρυσοχοΐδης, ο δρόμος του ΠΑΣΟΚ είναι «ο δρόμος της ενίσχυσης της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας». Με άλλα λόγια, το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα στρατεύεται ανοιχτά και επίσημα πλέον και σε επίπεδο «προγραμματικού λόγου» στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Πάνω απ' όλα, δηλαδή, η αύξηση των κερδών του κεφαλαίου και «μετά βλέπουμε» τι θα γίνει με τις πολιτικές αναδιανομής, τους οικονομικά ασθενέστερους, κ.ο.κ. Πρόκειται για το δρόμο του Μπλερ και των «νεο-Εργατικών», που βαδίζει πλέον σύσσωμη η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Αυτός είναι και «ο δρόμος του Κώστα Σημίτη, του ηγέτη της νέας εποχής», κατά Χρυσοχοΐδη. Πρόκειται όμως για το δρόμο που περνάει πάνω από τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Το δρόμο που δημιουργεί «ερήμους» φτώχειας και εξαθλίωσης των λαϊκών μαζών.

Είναι ωραία η Ελλάδα όταν τη βλέπεις μέσα από τα μάτια του Κ. Σημίτη. Ακριβέστερα, είναι ωραία η Ελλάδα μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς που θέλει να μας βάλει με το ζόρι ο Κ. Σημίτης.

«Χάρη στην ανάπτυξη της οικονομίας, η καθημερινότητα του πολίτη αλλάζει. Αλλάζει με τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών, με την εκτεταμένη μηχανογράφηση σ' όλο το δημόσιο τομέα, με τη μεταρρύθμιση στο ΙΚΑ». Πρόκειται για τις πρώτες αράδες της ομιλίας του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, στο κεφάλαιο «η καθημερινότητα αλλάζει».

Κι έχει, εν μέρει, δίκιο ο πρωθυπουργός. Η καθημερινότητα αλλάζει οδυνηρά, για τους περισσότερους Ελληνες, που δουλεύουν πιο πολύ και απολαμβάνουν λιγότερα, μέρα τη μέρα, χρόνο το χρόνο εφαρμογής της αντιλαϊκής και αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης.

Οσο για τα συγκεκριμένα στοιχεία που ανέφερε ο Κ. Σημίτης, είναι μάλλον ατυχή. Μιλάει για τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών, σιγά το κατόρθωμα! Κάτι που θα έπρεπε να είχε γίνει τουλάχιστον 40 χρόνια πριν, με τη λειτουργία τους να βαραίνει τους δήμους και τους δημότες, στελεχωμένα από εργαζόμενους μερικής απασχόλησης και ενταγμένα στη λογική της αύξησης του αντιτίμου των δημοσίων υπηρεσιών!!!

Ανάλογα καθυστερημένη είναι και η μηχανογράφηση του δημόσιου τομέα, η οποία εντάσσεται στον εκσυγχρονισμό που απαιτεί η Ευρωπαϊκή Ενωση υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, ώστε να υποστηρίζονται πιο αποτελεσματικά οι κερδοσκοπικές δραστηριότητές του!

Οσο για το ΙΚΑ, οι ασφαλιστικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης είναι μια ιδιαίτερη θλιβερή σελίδα, αλλά, πέρα κι από αυτό, τι να πει κανείς για μια «μεταρρύθμιση» η οποία αν πετύχει θα μειώσει την αναμονή για ένα ραντεβού με γιατρό στις ...15 μέρες!!!

Ομως, ο οικονομικός όρος «ανάπτυξη» στα συγκεκριμένα κοινωνικά και οικονομικά πλαίσια μέσα στα οποία συντελείται, σε συνθήκες κυριαρχίας των κεφαλαιοκρατικών παραγωγικών σχέσεων, σε μια κοινωνία χωρισμένη σε τάξεις με αντικρουόμενα και αλληλοαποκλειόμενα συμφέροντα, δεν αφορά όλους και δεν ωφελεί όλους. Ανάπτυξη σε συνθήκες καπιταλισμού, σημαίνει, πρώτα και κύρια, την εδραίωση της κυριαρχίας του κεφαλαίου, την επιταχυνόμενη συσσώρευση, με τη μορφή κεφαλαίου, του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου, που ιδιοποιείται μέσω των κερδών συνολικά η τάξη των κεφαλαιοκρατών. Αντίθετα, για τον πόλο των εργαζομένων, η καπιταλιστική ανάπτυξη συμβαδίζει με την ένταση των μορφών εκμετάλλευσης, με ανεργία και με την επιδείνωση των γενικότερων όρων ζωής της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.