Η προαναφερόμενη περίπτωση δεν είναι η μοναδική. Η «DynCorp», για παράδειγμα, εκτελεί παρόμοια συμβόλαια, που έχει συνάψει με την αμερικανική κυβέρνηση και σε άλλες χώρες, όπως στην Κολομβία και το Ιράκ. Ανάμειξη παρόμοιων εταιριών υπάρχει επίσης σε αρκετές χώρες της Αφρικής, όπου διεξάγονται εμφύλιοι πόλεμοι. Κι όπως εκτιμούν όσοι ασχολούνται με τον τομέα αυτό, η ιδιωτική στρατιωτική βιομηχανία υπολογίζεται ότι αποφέρει 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως και δρα σε περισσότερες από 50 χώρες, με σαφείς αυξητικές τάσεις.
Τις προεκλογικές υποσχέσεις και εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ ετοιμάζει ο Κ. Σημίτης, τις οποίες θα παρουσιάσει στα εγκαίνια της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης, στις αρχές Σεπτέμβρη. Το ίδιο κάνουν και τα επιτελεία της ΝΔ. Κι όπως καταλαβαίνετε, από υποσχέσεις, κάτι θα... φάμε, τέλος πάντων. Οι σχετικές πληροφορίες λένε, μάλιστα, ότι αμφότερα τα επιτελεία του δικομματισμού κρατάνε ζηλότυπα τα χαρτιά τους κλειστά, για να μη μάθει ο έτερος των αντιπάλων τα προεκλογικά και ψηφοθηρικά πυροτεχνήματα και εξουδετερώσει τις προσδοκώμενες εντυπώσεις. Πάντως, απ' ό,τι ακούγεται, μην περιμένετε ούτε καμιά πρωτοτυπία, ούτε τίποτε το... πρωτοφανές. Κάποιες αυξήσεις στις κατώτερες συντάξεις πείνας θα είναι και πάλι το βασικό τους «ατού». Ετσι για να λένε κάποιοι, ευτυχώς που γίνονταν κάθε τρία - τριάμισι χρόνια εκλογές, γιατί αλλιώς, θα είχαν πεθάνει στην κυριολεξία από πείνα χιλιάδες συνταξιούχοι... Αυτή είναι η κοινωνία τους. Αδικη, βάρβαρη, ανήθικη και βρόμικη.
Για να μην... αδικήσουμε τη ΝΔ, βέβαια, πρέπει να σημειώσουμε, ότι το δικό της βασικό προεκλογικό «ατού» θα είναι λίγο... διαφορετικό. Αν είναι σωστές οι σχετικές πληροφορίες, η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα υποσχεθεί την άμεση θεσμοθέτηση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, με τη μορφή επιδόματος, που θα κυμαίνεται γύρω στα 400 - 430 ευρώ ή 136.000 έως 143.000 δραχμές. Η ΝΔ, δηλαδή, έρχεται να υποσχεθεί, ότι θα θεσμοθετήσει την πρόταση που είχε κάνει ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην πρωθυπουργικός σύμβουλος, Θ. Τσουκάτος και η οποία δεν είχε γίνει δεκτή από την κυβέρνηση. Κατά τα άλλα, οι σχετικές πληροφορίες λένε ότι η πρόταση θα συνοδεύεται από την κατάργηση όλων των άλλων επιδομάτων. Προφανώς, στη Ρηγίλλης πιστεύουν, είτε πως το προαναφερόμενο ποσό είναι υπεραρκετό για να ζήσει μια οικογένεια, που οι γονείς είναι άνεργοι, είτε ότι φτάνει και περισσεύει για να τους χαρίσει τις ψήφους που χρειάζονται για να κερδίσουν τις εκλογές. Ετσι ή αλλιώς, πάντως, μια και μόνη απάντηση αρμόζει στις ψηφοθηρικές υποσχέσεις και των δυο και τη γνωρίζετε.
Με δανεικά σπουδάζουν δεκάδες χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές, προς... δόξαν της κυβερνητικής πολιτικής και της δήθεν δωρεάν Παιδείας. Μόνον πέρσι χορηγήθηκαν από τις τράπεζες περί τα 80.000 σπουδαστικά δάνεια. Αριθμός ο οποίος αντιστοιχεί στο 50% περίπου των φοιτητών που σπουδάζουν στην Ελλάδα. Το συνολικό ύψος των προαναφερόμενων δανείων ξεπερνά τα 800 εκατομμύρια ευρώ ή τα 270 δισ. δρχ και αποτελεί μια χαρακτηριστική απόδειξη της αφαίμαξης των λαϊκών εισοδημάτων, προς όφελος των τραπεζών, στα πλαίσια των γνωστών σε όλους γενικότερων συνθηκών όλο και μεγαλύτερης οικονομικής στενότητας των λαϊκών στρωμάτων. Πολύ περισσότερο, όταν παρθούν υπόψη τα ληστρικά επιτόκια των δανείων αυτών, που φτάνουν στο 10% και είναι τριπλάσια περίπου του επίσημου πληθωρισμού.
Αλλά, από δω και πέρα, αρχίζουν τα πιο βασανιστικά ερωτήματα: Ποια κυβέρνηση και ποιοι αρμόδιοι μπορούν να εξασφαλίσουν, πραγματικά, την ασφάλεια των κατοίκων και τις περιουσίες τους από τους σεισμούς; Πώς η κυβέρνηση αναλαμβάνει τις ευθύνες της απέναντι στο λαό, αφού, το θέλουμε δεν το θέλουμε, η χώρα μας είναι σεισμογενής; Πώς; Πιπιλίζοντας το γνωστό «πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τους σεισμούς», ή μήπως με την εξαγγελία, απλώς, νέου γενικού χάρτη με τις ζώνες σεισμικής επικινδυνότητας;
Κι ας μην αναρωτηθούν γιατί η οικονομική ζωή των νησιών του Ιόνιου (όπως και όλης της χώρας) είναι τόσο εξαρτημένη από τον τουρισμό - έναν όντως ευάλωτο τομέα. Κι αυτό δικό τους δημιούργημα είναι, αφού φρόντισαν να επιδοτήσουν την εξαφάνιση κάθε άλλης δραστηριότητας.
ΜΟΝΟ ΚΑΛΑ σημάδια δεν αποτελούν, φυσικά, δηλώσεις όπως αυτές του Αμερικανού γερουσιαστή Λίντσεϊ Γκρέιαμ, που περιοδεύοντας στη Μέση Ανατολή χαρακτήρισε την Κύπρο «εκκολαπτήριο τρομοκρατών», μιλώντας μάλιστα και για ελληνοτουρκική συνεργασία αντιμετώπισης τέτοιου ενδεχόμενου.
Δεν πιστεύουμε φυσικά πως οι Αμερικανοί γερουσιαστές... γενικώς φημίζονται για τη βαθιά γνώση και κατανόηση των διεθνών θεμάτων ή από πολιτική διορατικότητα. Ομως όλο και... κάπου θα τα άκουσε αυτά τα «περί συνεργασίας» που ανέφερε ο συγκεκριμένος. Πού άραγε;
Οπως και να 'χει, πάντως, οι φημολογίες για έμμεση ή άμεση παρουσία των ΗΠΑ στο νησί είναι έντονες τον τελευταίο καιρό σε βαθμό που να εμπνέουν ανησυχία. Και η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας είναι πάντα μια καλή δικαιολογία.
ΜΗΝΥΜΑ με πολλούς αποδέκτες οι χτεσινές δηλώσεις Χριστοδουλάκη περί «συγκρατημένων κοινωνικών παροχών» του πρωθυπουργού από το βήμα της Διεθνούς Εκθεσης της Θεσσαλονίκης. Προφανώς, οφείλουν οι κυβερνώντες να καθησυχάσουν όσους... ανησυχούν μήπως υπάρξει κάποια ελάχιστη παρέκκλιση από τα πρέποντα.
Ομως ο υπουργός Οικονομίας μίλησε για ένταση των ιδιωτικοποιήσεων και φυσικά για «σταθερότητα», οπότε τα συμφέροντα κάθε τύπου μπορούν να κοιμούνται ήσυχα. Φυσικά, αποκάλυψε ουσιαστικά και το προεκλογικό «κόλπο» που ετοιμάζουν στη Θεσσαλονίκη. Ομως για το φιλολαϊκό προφίλ του Σημίτη θα φροντίσουν τα γνωστά «συμπλέοντα» Μέσα Επικοινωνίας.
Μπορεί το ξεπούλημα δημοσίων επιχειρήσεων να αποτελεί ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των σύγχρονων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, απανταχού στον καπιταλιστικό κόσμο, αλλά δεν ισχύει και το αντίθετο. 'Η, πιο συγκεκριμένα, οι οποίες κρατικοποιήσεις δεν αποτελούν από μόνες τους μια απόδειξη φιλολαϊκής πολιτικής και, πολύ περισσότερο, μια ένδειξη σοσιαλιστικού προσανατολισμού. Το γεγονός αυτό είναι διαπιστωμένο από πολλές δεκαετίες τώρα και τα σχετικά παραδείγματα είναι πάμπολλα. Το θυμηθήκαμε, όμως, διαβάζοντας την είδηση, πως η κεντροδεξιά κυβέρνηση της Γαλλίας αγόρασε το 30% της μεγάλης πολυεθνικής και εξ ολοκλήρου ιδιωτικής εταιρίας «Αλστομ», έναντι 300 εκατομμυρίων ευρώ. Ο πραγματικός λόγος που η γαλλική κυβέρνηση έσπευσε στην ενέργεια αυτή, παρά τη νεοφιλελεύθερη γενικότερα πολιτική της και τις παράλληλες ιδιωτικοποιήσεις άλλων τομέων του γαλλικού δημοσίου, ήταν η πολύ δύσκολη θέση, στην οποία είχε περιέλθει η προαναφερόμενη εταιρία.
Η «Αλστομ», μια εταιρία που κατασκευάζει από τρένα μέχρι κρουαζερόπλοια και μηχανολογικό εξοπλισμό και απασχολεί 30.000 εργαζόμενους μόνο στη Γαλλία (180.000 σε όλο τον κόσμο), είναι αντιμέτωπη με χρέη άνω των 5 δισ. ευρώ και αντιμετωπίζει τον κίνδυνο χρεοκοπίας. Και, βέβαια, η παρέμβαση αυτή της γαλλικής κυβέρνησης έχει ως τελικό στόχο, τον ίδιο ακριβώς, που έχει και η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων: Να ενισχύσει τη γαλλική ολιγαρχία του μεγάλου κεφαλαίου. Με χρήματα, βέβαια, του γαλλικού κρατικού προϋπολογισμού, δηλαδή των Γάλλων εργαζομένων...
Η ανάληψη της διοργάνωσης των Αγώνων δεν πρόκειται σε τίποτα να επηρεάσει την κυβερνητική πολιτική που στερεί με το έτσι θέλω το λαϊκό δικαίωμα στον αθλητισμό, που καταργεί τον ελεύθερο χρόνο, που εμπορευματοποιεί τους ελεύθερους χώρους, που στερεί από την ΤΑ τους πόρους για κατασκευή και λειτουργία ολοκληρωμένου δικτύου αθλητικών εγκαταστάσεων, που εγκαταλείπει τα ερασιτεχνικά σωματεία. Τα έργα και οι υποδομές που κατασκευάζονται χάριν των αγώνων, έχουν γνώμονα τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου και όχι τις ανάγκες του λαού.
Η γαλλική κυβέρνηση παραδέχτηκε ότι ο απολογισμός από το κύμα καύσωνα που έπληξε τη Γαλλία μπορεί να φτάσει έως και τους 5.000 νεκρούς και απαντώντας στις όλο και πιο έντονες κριτικές που της ασκούνται για το χειρισμό της κρίσης, επέρριψε την ευθύνη στη... μη έγκαιρη ενημέρωσή της από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Αυτά στη «Γαλλία της Ευρώπης», στη «Γαλλία της προόδου και του πολιτισμού», στη Γαλλία, που μαζί με τη Γερμανία, κάποιοι οραματίζονται να στηριχτεί το λεγόμενο «αντίπαλο δέος»... Στη Γαλλία, άλλη μια χώρα του απάνθρωπου ιμπεριαλισμού θα λέγαμε εμείς, όπου αξία έχει μόνο ό,τι αποφέρει καπιταλιστικό κέρδος. Για τα άλλα συνήθως «υπάρχει ελλιπής ενημέρωση»...
Διπλασιάζεται εντός των προσεχών ημερών ο αριθμός των στρατιωτών που θα φρουρούν τους πετρελαιαγωγούς στο Ιράκ. Αυτό ανακοινώθηκε από την κατοχική διοίκηση επιβεβαιώνοντας, άλλη μια φορά, το πασιφανές: ότι οι αμερικανικές κατοχικές δυνάμεις και οι διάφοροι επίδοξοι σύμμαχοί τους δεν έχουν καταφέρει, ακόμη, να ελέγξουν ούτε σπιθαμή από το ιρακινό έδαφος. Η συγκεκριμένη ανακοίνωση, όμως, συνέπεσε και με την πραγματοποίηση ενός ακόμη σαμποτάζ σε πολιτική υποδομή αυτή τη φορά, το οποίο είχε αποτέλεσμα να μείνει χωρίς νερό επί αρκετές ώρες υπό τον καυτό ήλιο της ερήμου, μεγάλο μέρος της ιρακινής πρωτεύουσας. Η βλάβη αποκαταστάθηκε μετά από κάποιες ώρες, όμως γεγονός είναι ότι οι κατοχικές δυνάμεις όχι μόνο δεν έχουν αποκαταστήσει τις πολιτικές υποδομές του Ιράκ αλλά δε δείχνουν διατεθειμένες ούτε και να καταβάλλουν την οποιαδήποτε σημαντική προσπάθεια για τη συντήρηση έστω όσων υποδομών λειτουργούν ακόμη. Αν κάτι γίνεται ακόμη σαφέστερο, μέσα από αυτήν τη σύγκριση, είναι ότι οι κατοχικές δυνάμεις μπορεί να διπλασιάζουν τους άνδρες που θα φρουρούν το ιρακινό πετρέλαιο αλλά δε δίνουν δεκάρα για τα στοιχειώδη που αφορούν στον ιρακινό λαό, για την ίδια του την επιβίωση. Και όλα τα άλλα περί «καλύτερης ζωής των Ιρακινών και απελευθέρωσή τους» αποδεικνύονται περισσότερο από ποτέ κενά νοήματος.