Τρίτη 19 Αυγούστου 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Επιχειρήσεις πολέμου...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την ασφάλεια της Καμπούλ και της γύρω περιοχής έχουν αναλάβει οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις κατοχής που βρίσκονται στο Αφγανιστάν, γράφαμε προχτές. Και ήταν σωστό, αλλά όχι και ακριβές πέρα για πέρα. Την ευθύνη για την ασφάλεια του διορισμένου από τους Αμερικανούς Αφγανού Προέδρου Χαμίντ Καρζάι, δεν την έχουν οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις. Οι στρατιώτες που με σύγχρονα όπλα στα χέρια φρουρούν το προεδρικό ανάκτορο της Καμπούλ και ελέγχουν τους επισκέπτες, δεν ανήκουν ούτε στη ΝΑΤΟική δύναμη, ούτε στον αφγανικό στρατό που συγκρότησαν οι Αμερικανοί μετά το τέλος των βομβαρδισμών και την ήττα των Ταλιμπάν. Οι στρατιώτες αυτοί είναι υπάλληλοι της «DynCorp», μιας εταιρίας που εδρεύει στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ και έχει εκμισθωθεί από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τη φύλαξη του Προέδρου και των μελών της αφγανικής κυβέρνησης.

Η προαναφερόμενη περίπτωση δεν είναι η μοναδική. Η «DynCorp», για παράδειγμα, εκτελεί παρόμοια συμβόλαια, που έχει συνάψει με την αμερικανική κυβέρνηση και σε άλλες χώρες, όπως στην Κολομβία και το Ιράκ. Ανάμειξη παρόμοιων εταιριών υπάρχει επίσης σε αρκετές χώρες της Αφρικής, όπου διεξάγονται εμφύλιοι πόλεμοι. Κι όπως εκτιμούν όσοι ασχολούνται με τον τομέα αυτό, η ιδιωτική στρατιωτική βιομηχανία υπολογίζεται ότι αποφέρει 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως και δρα σε περισσότερες από 50 χώρες, με σαφείς αυξητικές τάσεις.

Ευτυχώς που γίνονται κι εκλογές...

Τις προεκλογικές υποσχέσεις και εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ ετοιμάζει ο Κ. Σημίτης, τις οποίες θα παρουσιάσει στα εγκαίνια της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης, στις αρχές Σεπτέμβρη. Το ίδιο κάνουν και τα επιτελεία της ΝΔ. Κι όπως καταλαβαίνετε, από υποσχέσεις, κάτι θα... φάμε, τέλος πάντων. Οι σχετικές πληροφορίες λένε, μάλιστα, ότι αμφότερα τα επιτελεία του δικομματισμού κρατάνε ζηλότυπα τα χαρτιά τους κλειστά, για να μη μάθει ο έτερος των αντιπάλων τα προεκλογικά και ψηφοθηρικά πυροτεχνήματα και εξουδετερώσει τις προσδοκώμενες εντυπώσεις. Πάντως, απ' ό,τι ακούγεται, μην περιμένετε ούτε καμιά πρωτοτυπία, ούτε τίποτε το... πρωτοφανές. Κάποιες αυξήσεις στις κατώτερες συντάξεις πείνας θα είναι και πάλι το βασικό τους «ατού». Ετσι για να λένε κάποιοι, ευτυχώς που γίνονταν κάθε τρία - τριάμισι χρόνια εκλογές, γιατί αλλιώς, θα είχαν πεθάνει στην κυριολεξία από πείνα χιλιάδες συνταξιούχοι... Αυτή είναι η κοινωνία τους. Αδικη, βάρβαρη, ανήθικη και βρόμικη.

Το «ατού» της ΝΔ

Για να μην... αδικήσουμε τη ΝΔ, βέβαια, πρέπει να σημειώσουμε, ότι το δικό της βασικό προεκλογικό «ατού» θα είναι λίγο... διαφορετικό. Αν είναι σωστές οι σχετικές πληροφορίες, η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα υποσχεθεί την άμεση θεσμοθέτηση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, με τη μορφή επιδόματος, που θα κυμαίνεται γύρω στα 400 - 430 ευρώ ή 136.000 έως 143.000 δραχμές. Η ΝΔ, δηλαδή, έρχεται να υποσχεθεί, ότι θα θεσμοθετήσει την πρόταση που είχε κάνει ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην πρωθυπουργικός σύμβουλος, Θ. Τσουκάτος και η οποία δεν είχε γίνει δεκτή από την κυβέρνηση. Κατά τα άλλα, οι σχετικές πληροφορίες λένε ότι η πρόταση θα συνοδεύεται από την κατάργηση όλων των άλλων επιδομάτων. Προφανώς, στη Ρηγίλλης πιστεύουν, είτε πως το προαναφερόμενο ποσό είναι υπεραρκετό για να ζήσει μια οικογένεια, που οι γονείς είναι άνεργοι, είτε ότι φτάνει και περισσεύει για να τους χαρίσει τις ψήφους που χρειάζονται για να κερδίσουν τις εκλογές. Ετσι ή αλλιώς, πάντως, μια και μόνη απάντηση αρμόζει στις ψηφοθηρικές υποσχέσεις και των δυο και τη γνωρίζετε.

Σπουδάζουν με δανεικά

Με δανεικά σπουδάζουν δεκάδες χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές, προς... δόξαν της κυβερνητικής πολιτικής και της δήθεν δωρεάν Παιδείας. Μόνον πέρσι χορηγήθηκαν από τις τράπεζες περί τα 80.000 σπουδαστικά δάνεια. Αριθμός ο οποίος αντιστοιχεί στο 50% περίπου των φοιτητών που σπουδάζουν στην Ελλάδα. Το συνολικό ύψος των προαναφερόμενων δανείων ξεπερνά τα 800 εκατομμύρια ευρώ ή τα 270 δισ. δρχ και αποτελεί μια χαρακτηριστική απόδειξη της αφαίμαξης των λαϊκών εισοδημάτων, προς όφελος των τραπεζών, στα πλαίσια των γνωστών σε όλους γενικότερων συνθηκών όλο και μεγαλύτερης οικονομικής στενότητας των λαϊκών στρωμάτων. Πολύ περισσότερο, όταν παρθούν υπόψη τα ληστρικά επιτόκια των δανείων αυτών, που φτάνουν στο 10% και είναι τριπλάσια περίπου του επίσημου πληθωρισμού.

Αντισεισμική θωράκιση

Αμεση ήταν η παρέμβαση του κράτους, διακηρύσσουν κατά τα ειωθότα, κυβερνητικοί παράγοντες και παρατρεχάμενοι, υπηρεσίες που κλήθηκαν, μια ακόμα φορά, να βοηθήσουν τους σεισμόπληκτους της Λευκάδας που δέχτηκε, τούτη τη φορά, τη μήνιν του Εγκέλαδου. Δηλαδή; Οι αρμόδιες υπηρεσίες έσπευσαν να στήσουν σκηνές για να διανυκτερεύσουν οι σεισμοπαθείς, να δοθούν πρώτες βοήθειες στους έχοντες ανάγκη, προσπάθεια για αποκατάσταση του οδικού δικτύου κλπ. Και, από την άλλη, ανακοινώσεις αρμοδίων για παροχή στοιχειώδους οικονομικής βοήθειας για να μπορέσουν οι σεισμόπληκτοι να αντιμετωπίσουν τις πρώτες ανάγκες τους. Αλλά και για παροχή βοήθειας προς αποκατάσταση των ζημιών, αντίστοιχα με άλλες περιπτώσεις όπου πρόσφατα είχαμε σεισμούς και καταστροφές.

Ομως, για ποια βοήθεια και, κυρίως, για ποια αποκατάσταση γίνεται λόγος: όταν έχει αποδειχθεί, απ' τα πράγματα, με τους σεισμούς της Αθήνας, τους σεισμούς στα Ψαχνά Εύβοιας, στη Μεσσηνία και αλλού πως τα ίδια μέτρα βοήθειας, που εξαγγέλλονται και τώρα, δεν αποτελούν παρά ασπιρίνη για τον καρκίνο; Και οι κάτοικοι των σεισμόπληκτων περιοχών χρόνια τώρα αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους, χωρίς ουσιαστική κρατική βοήθεια, πληρώνοντας οι ίδιοι το κόστος της αποκατάστασης; Οσοι το μπορούν βέβαια.

Αλλά, από δω και πέρα, αρχίζουν τα πιο βασανιστικά ερωτήματα: Ποια κυβέρνηση και ποιοι αρμόδιοι μπορούν να εξασφαλίσουν, πραγματικά, την ασφάλεια των κατοίκων και τις περιουσίες τους από τους σεισμούς; Πώς η κυβέρνηση αναλαμβάνει τις ευθύνες της απέναντι στο λαό, αφού, το θέλουμε δεν το θέλουμε, η χώρα μας είναι σεισμογενής; Πώς; Πιπιλίζοντας το γνωστό «πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τους σεισμούς», ή μήπως με την εξαγγελία, απλώς, νέου γενικού χάρτη με τις ζώνες σεισμικής επικινδυνότητας;

Παρά τα αλλεπάλληλα πλήγματα του Εγκέλαδου που προειδοποιούν και την ανησυχία που εντείνεται, η κυβέρνηση τίποτα το ουσιαστικό δεν έχει κάνει... Αδιαφορεί για το πού και πώς χτίζονται τα σπίτια του λαού, αποφεύγοντας, πρώτα απ' όλα, να προωθήσει τη μικροζωνική έρευνα και μελέτη των περιοχών. Με βάση την οποία, όπως προτείνει το ΚΚΕ αλλά και αρμόδιοι φορείς, θα πρέπει να επιβάλλονται αυστηρές και σύγχρονες προδιαγραφές στην κατασκευή των κτιρίων και των διάφορων ιδιωτικών έργων, ελέγχοντας την ποιότητα των υλικών που θα χρησιμοποιηθούν. Ακόμα χειρότερα, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να υποκαταστήσει τον έλεγχο των Πολεοδομιών στις οικοδομικές άδειες από ιδιώτες! Επίσης, αρνείται και τον προσεισμικό έλεγχο των κτιρίων που χτίστηκαν με παλαιότερους κανονισμούς, ώστε να ληφθούν τα αναγκαία συμπληρωματικά μέτρα θωράκισης, όπου χρειάζεται. Οι σεισμόπληκτοι, όχι μόνον της Λευκάδας αλλά όλοι, πρέπει να διεκδικήσουν τα αναγκαία μέτρα όχι μόνο για την αποκατάσταση των καταστροφών από την πολιτεία, αλλά, κυρίως, τα αναγκαία προληπτικά μέτρα αντισεισμικής θωράκισης της χώρας. Γιατί τέτοια ζωτικής σημασίας για το λαό μέτρα, ούτε θέλουν ούτε μπορούν να πάρουν κυβερνήσεις είτε του ΠΑΣΟΚ είτε της ΝΔ που υπηρετούν το μεγάλο κεφάλαιο. Μαζί με τον αγώνα, χρειάζεται και με την ψήφο να καταδικαστούν τα κόμματα του δικομματισμού και η πολιτική τους.


Γιάννης ΖΑΓΓΑΝΑΣ

Τα... σημάδια

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΚΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ έχουν πρόβλημα όχι απλά να το ανακοινώσουν, αλλά και να το... διατυμπανίσουν το ποσό των 600 ευρώ με το οποίο «βοηθούν» τους σεισμοπαθείς της Λευκάδας οι κυβερνητικοί αρμόδιοι. Σίγουρα, η τσιγκουνιά δεν οφείλεται στην άγνοια του μεγέθους της ζημιάς που υπέστη το νησί, ιδίως όσον αφορά τον τουρισμό.

Κι ας μην αναρωτηθούν γιατί η οικονομική ζωή των νησιών του Ιόνιου (όπως και όλης της χώρας) είναι τόσο εξαρτημένη από τον τουρισμό - έναν όντως ευάλωτο τομέα. Κι αυτό δικό τους δημιούργημα είναι, αφού φρόντισαν να επιδοτήσουν την εξαφάνιση κάθε άλλης δραστηριότητας.

ΜΟΝΟ ΚΑΛΑ σημάδια δεν αποτελούν, φυσικά, δηλώσεις όπως αυτές του Αμερικανού γερουσιαστή Λίντσεϊ Γκρέιαμ, που περιοδεύοντας στη Μέση Ανατολή χαρακτήρισε την Κύπρο «εκκολαπτήριο τρομοκρατών», μιλώντας μάλιστα και για ελληνοτουρκική συνεργασία αντιμετώπισης τέτοιου ενδεχόμενου.

Δεν πιστεύουμε φυσικά πως οι Αμερικανοί γερουσιαστές... γενικώς φημίζονται για τη βαθιά γνώση και κατανόηση των διεθνών θεμάτων ή από πολιτική διορατικότητα. Ομως όλο και... κάπου θα τα άκουσε αυτά τα «περί συνεργασίας» που ανέφερε ο συγκεκριμένος. Πού άραγε;

Οπως και να 'χει, πάντως, οι φημολογίες για έμμεση ή άμεση παρουσία των ΗΠΑ στο νησί είναι έντονες τον τελευταίο καιρό σε βαθμό που να εμπνέουν ανησυχία. Και η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας είναι πάντα μια καλή δικαιολογία.

ΜΗΝΥΜΑ με πολλούς αποδέκτες οι χτεσινές δηλώσεις Χριστοδουλάκη περί «συγκρατημένων κοινωνικών παροχών» του πρωθυπουργού από το βήμα της Διεθνούς Εκθεσης της Θεσσαλονίκης. Προφανώς, οφείλουν οι κυβερνώντες να καθησυχάσουν όσους... ανησυχούν μήπως υπάρξει κάποια ελάχιστη παρέκκλιση από τα πρέποντα.

Ομως ο υπουργός Οικονομίας μίλησε για ένταση των ιδιωτικοποιήσεων και φυσικά για «σταθερότητα», οπότε τα συμφέροντα κάθε τύπου μπορούν να κοιμούνται ήσυχα. Φυσικά, αποκάλυψε ουσιαστικά και το προεκλογικό «κόλπο» που ετοιμάζουν στη Θεσσαλονίκη. Ομως για το φιλολαϊκό προφίλ του Σημίτη θα φροντίσουν τα γνωστά «συμπλέοντα» Μέσα Επικοινωνίας.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Νεοφιλελεύθερες κρατικοποιήσεις

Μπορεί το ξεπούλημα δημοσίων επιχειρήσεων να αποτελεί ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των σύγχρονων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, απανταχού στον καπιταλιστικό κόσμο, αλλά δεν ισχύει και το αντίθετο. 'Η, πιο συγκεκριμένα, οι οποίες κρατικοποιήσεις δεν αποτελούν από μόνες τους μια απόδειξη φιλολαϊκής πολιτικής και, πολύ περισσότερο, μια ένδειξη σοσιαλιστικού προσανατολισμού. Το γεγονός αυτό είναι διαπιστωμένο από πολλές δεκαετίες τώρα και τα σχετικά παραδείγματα είναι πάμπολλα. Το θυμηθήκαμε, όμως, διαβάζοντας την είδηση, πως η κεντροδεξιά κυβέρνηση της Γαλλίας αγόρασε το 30% της μεγάλης πολυεθνικής και εξ ολοκλήρου ιδιωτικής εταιρίας «Αλστομ», έναντι 300 εκατομμυρίων ευρώ. Ο πραγματικός λόγος που η γαλλική κυβέρνηση έσπευσε στην ενέργεια αυτή, παρά τη νεοφιλελεύθερη γενικότερα πολιτική της και τις παράλληλες ιδιωτικοποιήσεις άλλων τομέων του γαλλικού δημοσίου, ήταν η πολύ δύσκολη θέση, στην οποία είχε περιέλθει η προαναφερόμενη εταιρία.

Η «Αλστομ», μια εταιρία που κατασκευάζει από τρένα μέχρι κρουαζερόπλοια και μηχανολογικό εξοπλισμό και απασχολεί 30.000 εργαζόμενους μόνο στη Γαλλία (180.000 σε όλο τον κόσμο), είναι αντιμέτωπη με χρέη άνω των 5 δισ. ευρώ και αντιμετωπίζει τον κίνδυνο χρεοκοπίας. Και, βέβαια, η παρέμβαση αυτή της γαλλικής κυβέρνησης έχει ως τελικό στόχο, τον ίδιο ακριβώς, που έχει και η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων: Να ενισχύσει τη γαλλική ολιγαρχία του μεγάλου κεφαλαίου. Με χρήματα, βέβαια, του γαλλικού κρατικού προϋπολογισμού, δηλαδή των Γάλλων εργαζομένων...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ενα χρόνο πριν την Ολυμπιάδα

Βρισκόμαστε ήδη ένα χρόνο πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα. Οι πανηγυρικές εκδηλώσεις με τις οποίες κυβέρνηση και «Αθήνα 2004» γιόρτασαν την αντίστροφη μέτρηση, κάθε άλλο παρά μπορούν να συγκαλύψουν τα τεράστια προβλήματα που η διοργάνωση των αγώνων φόρτωσε στις πλάτες του ελληνικού λαού άμεσα ή έμμεσα. Προβλήματα που ξεκινούν από το ίδιο το περιεχόμενο της Ολυμπιάδας, που στιγματίζεται από άκρατη εμπορευματοποίηση και επεκτείνονται θίγοντας τα εργασιακά δικαιώματα αλλά και τα ισχνά εισοδήματα των εργαζομένων και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων, τις δημοκρατικές ελευθερίες, το ήδη επιβαρυμένο περιβάλλον του Λεκανοπεδίου κλπ.

Τα μεγάλα λόγια περί «επιστροφής των αγώνων στην πατρίδα τους», περί του «αρχαίου πνεύματος» που θα αναβιώσει, δε συνιστούν παρά φτηνή δημαγωγία στα πλαίσια της κυβερνητικής προσπάθειας να καρπωθεί από τη διοργάνωση πολιτικά οφέλη. Η αλήθεια, που επιμελώς αποκρύβεται από τον ελληνικό λαό, είναι πως το κόστος της διοργάνωσης βαίνει αυξανόμενο και θα μετακυληθεί στις πλάτες των φορολογουμένων. Την ίδια στιγμή που το μεγάλο κεφάλαιο έχει ήδη αποκομίσει τεράστια κέρδη από κατασκευαστικά και άλλα έργα. Η αλήθεια είναι ότι στο όνομα της ασφάλειας των Αγώνων, ελήφθησαν μέτρα που εντείνουν τον αυταρχισμό και την καταστολή και φαλκιδεύουν λαϊκές ελευθερίες. Μέτρα που ήρθαν για να μείνουν όπως: Η απαγόρευση λαϊκών εκδηλώσεων, η αστυνομοκρατία και τα μέσα ηλεκτρονικής παρακολούθησης κ.ά. Πλάι σ' αυτά αντιλαϊκές αποφάσεις όπως: Η παράδοση στο μεγάλο κεφάλαιο για κερδοσκοπική εκμετάλλευση των ακτών του Σαρωνικού και άλλων δημόσιων εκτάσεων, η συρρίκνωση έως κατάργηση των λιγοστών νομοθετικών περιορισμών υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος, η κατάργηση της Κυριακής αργίας για τα εμπορικά...

Η ανάληψη της διοργάνωσης των Αγώνων δεν πρόκειται σε τίποτα να επηρεάσει την κυβερνητική πολιτική που στερεί με το έτσι θέλω το λαϊκό δικαίωμα στον αθλητισμό, που καταργεί τον ελεύθερο χρόνο, που εμπορευματοποιεί τους ελεύθερους χώρους, που στερεί από την ΤΑ τους πόρους για κατασκευή και λειτουργία ολοκληρωμένου δικτύου αθλητικών εγκαταστάσεων, που εγκαταλείπει τα ερασιτεχνικά σωματεία. Τα έργα και οι υποδομές που κατασκευάζονται χάριν των αγώνων, έχουν γνώμονα τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου και όχι τις ανάγκες του λαού.

Μπροστά σ' αυτή την πραγματικότητα προκύπτει η αδήριτη ανάγκη ο λαός και η νεολαία να απαιτήσουν αφ' ενός να μην ξεπουληθεί στους ιδιώτες καμία από τις εγκαταστάσεις που κατασκευάζονται αλλά να παραμείνουν στο δημόσιο και να παραδοθούν προς χρήση στο λαό και τους νέους, για την ανάπτυξη του αθλητισμού και του πολιτισμού και με επαρκή χρηματοδότηση της λειτουργίας τους. Αφ' ετέρου η ανάγκη να καταδικαστούν οι βασικοί φορείς της αντιλαϊκής πολιτικής, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που επιβαρύνουν το λαό με ένα τεράστιο κόστος, της πολιτικής που γνώμονα έχει τις ανάγκες της ολιγαρχίας του πλούτου και όχι του λαού. Αυτές θα βρίσκουν την εκπλήρωσή τους στο βαθμό που με την ψήφο και την πάλη, με τη συγκρότηση του λαϊκού μετώπου, ο λαός θα διεκδικεί ειρήνη, δουλιά με δικαιώματα, ανάπτυξη της φυσικής αγωγής, δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο, στήριξη της λαϊκής δημιουργίας, κατάργηση των ανώνυμων αθλητικών εταιριών, κρατική στήριξη της ανάπτυξης του αθλητισμού και την αποδέσμευση της λειτουργίας του από χορηγούς και σπόνσορες.

Εγκλήματα κατοχής...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πέρασαν είπαν την κάμερα για εκτοξευτήρα βομβίδων και έτσι καταγράφεται άλλη μια δολοφονία εικονολήπτη (αυτή τη φορά του «Ρόιτερς») από τον αμερικανοβρετανικό στρατό κατοχής στο Ιράκ. Μπορεί και να έχουν «δίκιο», γιατί οι κατακτητές που επιβάλλονται με τον τρόμο «φοβούνται και τον ίσκιο τους». Αλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά, που στην κυριολεξία πυροβολούν σε ό,τι κινείται... Στη Γιουγκοσλαβία έκαναν τα ίδια. Στο Αφγανιστάν, για όποιον ξέρει να διαβάζει κάτω από τις γραμμές των τηλεγραφημάτων των ειδησεογραφικών pρακτορείων σχεδόν καθημερινά γίνονται τέτοια ατιμώρητα εγκλήματα. Στο Ιράκ ουσιαστικά επέβαλαν την κατοχή, αρχίζοντας με ανάλογες δολοφονίες στο ξενοδοχείο «Παλεστάιν». Είναι η μοίρα του κατακτητή. Δεν μπορεί παρά να φοβάται, να εγκληματεί και να φοβάται ακόμη περισσότερο...

Η «ισχυρή Γαλλία»

Η γαλλική κυβέρνηση παραδέχτηκε ότι ο απολογισμός από το κύμα καύσωνα που έπληξε τη Γαλλία μπορεί να φτάσει έως και τους 5.000 νεκρούς και απαντώντας στις όλο και πιο έντονες κριτικές που της ασκούνται για το χειρισμό της κρίσης, επέρριψε την ευθύνη στη... μη έγκαιρη ενημέρωσή της από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Αυτά στη «Γαλλία της Ευρώπης», στη «Γαλλία της προόδου και του πολιτισμού», στη Γαλλία, που μαζί με τη Γερμανία, κάποιοι οραματίζονται να στηριχτεί το λεγόμενο «αντίπαλο δέος»... Στη Γαλλία, άλλη μια χώρα του απάνθρωπου ιμπεριαλισμού θα λέγαμε εμείς, όπου αξία έχει μόνο ό,τι αποφέρει καπιταλιστικό κέρδος. Για τα άλλα συνήθως «υπάρχει ελλιπής ενημέρωση»...

Περί ενδιαφέροντος... .

Διπλασιάζεται εντός των προσεχών ημερών ο αριθμός των στρατιωτών που θα φρουρούν τους πετρελαιαγωγούς στο Ιράκ. Αυτό ανακοινώθηκε από την κατοχική διοίκηση επιβεβαιώνοντας, άλλη μια φορά, το πασιφανές: ότι οι αμερικανικές κατοχικές δυνάμεις και οι διάφοροι επίδοξοι σύμμαχοί τους δεν έχουν καταφέρει, ακόμη, να ελέγξουν ούτε σπιθαμή από το ιρακινό έδαφος. Η συγκεκριμένη ανακοίνωση, όμως, συνέπεσε και με την πραγματοποίηση ενός ακόμη σαμποτάζ σε πολιτική υποδομή αυτή τη φορά, το οποίο είχε αποτέλεσμα να μείνει χωρίς νερό επί αρκετές ώρες υπό τον καυτό ήλιο της ερήμου, μεγάλο μέρος της ιρακινής πρωτεύουσας. Η βλάβη αποκαταστάθηκε μετά από κάποιες ώρες, όμως γεγονός είναι ότι οι κατοχικές δυνάμεις όχι μόνο δεν έχουν αποκαταστήσει τις πολιτικές υποδομές του Ιράκ αλλά δε δείχνουν διατεθειμένες ούτε και να καταβάλλουν την οποιαδήποτε σημαντική προσπάθεια για τη συντήρηση έστω όσων υποδομών λειτουργούν ακόμη. Αν κάτι γίνεται ακόμη σαφέστερο, μέσα από αυτήν τη σύγκριση, είναι ότι οι κατοχικές δυνάμεις μπορεί να διπλασιάζουν τους άνδρες που θα φρουρούν το ιρακινό πετρέλαιο αλλά δε δίνουν δεκάρα για τα στοιχειώδη που αφορούν στον ιρακινό λαό, για την ίδια του την επιβίωση. Και όλα τα άλλα περί «καλύτερης ζωής των Ιρακινών και απελευθέρωσή τους» αποδεικνύονται περισσότερο από ποτέ κενά νοήματος.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ