Παπαγεωργίου Βασίλης

Και δε λέμε, έτσι έχει το τυπικό μέρος της υπόθεσης. Αυτά προβλέπει ο κανονισμός της Βουλής. Υπάρχει, όμως και η ουσία. Υπάρχει ο πόλεμος. Υπάρχει η εμπλοκή της χώρας μας σ' αυτόν, με την παροχή διαφόρων διευκολύνσεων στους εισβολείς. Υπάρχουν οι εκατοντάδες χιλιάδες των Ελλήνων διαδηλωτών. Υπάρχει το απαράγραπτο δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση ταυτόχρονα της Βουλής και των κομμάτων, να τοποθετηθούν στα όσα πολύ σοβαρά συμβαίνουν. Υπάρχει... Υπάρχει... Ολ' αυτά δεν παίρνονται υπόψη; Και δεν απευθύνουμε το ερώτημα στον κ. Κακλαμάνη. Κυρίως, το απευθύνουμε στην κυβέρνηση και την ηγεσία της ΝΔ, που έχουν και τυπικά το δικαίωμα πρόκλησης της σχετικής συζήτησης. Τόσο έχουν σε υπόληψη το «ναό της δημοκρατίας», όπως αρέσκονται συνήθως να λένε;

«Βλέπω δύσκολα πως θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε την παροχή των διευκολύνσεών μας στους Αμερικανούς. Αυτό θα ήταν κάτι το απόλυτα αντιφατικό προς τις αντιλήψεις μας. Εάν οι ίδιοι οι Αμερικανοί αποφάσιζαν να τοποθετηθούν εκτός διεθνούς δικαίου, δεν υπάρχει κανένας λόγος για μας να είμαστε συνένοχοί τους». Αυτά δήλωνε, πριν μερικές μέρες, ο φιλελεύθερος αντιπρόεδρος της βελγικής κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών αυτής της χώρας, Λουί Μισέλ.

Τελικά, βέβαια, η βελγική κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει το «απόλυτα αντιφατικό προς τις αντιλήψεις» της. Αποφάσισε να γίνει συνένοχος των ΗΠΑ στον εγκληματικό πόλεμο και στην ωμή παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Ισως, πήρε «γραμμή» από τη στάση της Ελληνικής Προεδρίας στην ΕΕ...

Ορισμένοι - ανάμεσά τους και ο Κ. Σημίτης - επιχειρούν να μειώσουν τον άδικο, εγκληματικό και απάνθρωπο χαρακτήρα του νέου πολέμου, προβλέποντας ή ευχόμενοι τη σύντομη χρονικά διάρκειά του. Κάποιοι άλλοι, αναλίσκονται σε περιγραφές των «έξυπνων» και γι' αυτό φιλεύσπλαχνων αμερικανικών βομβών και ορισμένοι δεν ντρέπονται, να σημειώνουν την ιδιαίτερη ευαισθησία των αμερικανικών επιτελείων, έναντι των αμάχων και των υποδομών, ακόμη και των πολιτιστικών μνημείων, αναμασώντας τα όσα διοχετεύουν τα επιτελεία του «ψυχολογικού πολέμου» του αμερικανικού Πενταγώνου.

Προφανώς, οι προαναφερόμενοι δεν μπορούν ή δε θέλουν να καταλάβουν τι σημαίνει ένας πόλεμος. Δε θέλουν να καταλάβουν, επίσης, τι σημαίνει ο συγκεκριμένος πόλεμος για το μέχρι σήμερα διεθνές δίκαιο και τι συνεπάγεται, για τις από δω και πέρα εξελίξεις, τόσο στη Μέση Ανατολή, όσο και στον πλανήτη ολόκληρο. Κι όχι μόνον αυτά. Επιχειρώντας την υποβάθμιση του πολέμου, επιχειρούν ουσιαστικά την απόκρυψη των τεράστιων και εγκληματικών ευθυνών της κυβέρνησης και όποιων άλλων δυνάμεων μιλάνε για ειρήνη, ενώ στην πράξη είναι συνένοχοι στο συντελούμενο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και της παγκόσμιας ειρήνης. Και, τελικά, μας λένε, πως πρέπει να 'μαστε κι ευχαριστημένοι, αφού, πιθανόν, οι νεκροί να είναι μερικές χιλιάδες λιγότεροι. Ας τους κρίνει ο καθένας.

«Δεν υπάρχουν αποδείξεις σήμερα που να πιστοποιούν τη σύνδεση ανάμεσα στην "Αλ Κάιντα" και το Ιράκ», δήλωσε τις προάλλες ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Ντομινίκ ντε Βιλπέν, μιλώντας στο ραδιοσταθμό «Ευρώπη 1». Και δεν έχει άδικο, βέβαια, ο Γάλλος υπουργός. Αλλά, πέρα απ' αυτό, μήπως υπάρχουν αποδείξεις για κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής απ' το Ιράκ; Μήπως, δεν είναι αποκαλυπτικές οι σχετικές τοποθετήσεις, ακόμη και αυτών των επιθεωρητών του ΟΗΕ;

Ολ' αυτά, όμως, είναι λεπτομέρειες χωρίς σημασία, για τις ΗΠΑ και τους «πρόθυμους» συμμάχους της. Μήπως, παρουσίασαν ποτέ επαρκείς και πειστικές αποδείξεις, για όσους έχουν καταγγείλει, ως ενόχους του τριπλού τρομοκρατικού χτυπήματος στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον, τον Σεπτέμβρη του 2001; Ενάμιση χρόνος έχει περάσει από τότε, αλλά οι σχετικές έρευνες των αμερικανικών μυστικών και φανερών υπηρεσιών, του Κογκρέσου, κλπ., παραμένουν στο σκοτάδι. Τίποτε δεν έχει βγει στο φως της δημοσιότητας. Τα πολλά και κρίσιμα ερωτήματα, που τέθηκαν απ' την πρώτη στιγμή, παραμένουν ακόμη αναπάντητα. Ο κόσμος ολόκληρος, όμως και, πρωτίστως, ο λαός του Ιράκ, ζουν τον όλεθρο του «αντιτρομοκρατικού» πολέμου.

Γρηγοριάδης Κώστας

Είναι η καλύτερη απάντηση στον Πρωτόπαππα που συνιστούσε ψυχραιμία, ως κυβερνητικός εκπρόσωπος, όταν τόσο στο συλλαλητήριο της Αθήνας όσο και της Θεσσαλονίκης έγιναν με τον ...παλιό καλό τρόπο τα λεγόμενα επεισόδια. Και στους κάθε λογής επικριτές, όπως ο Μητσοτάκης, που θεωρεί ότι οι μαθητές διαδηλώνουν για να κάνουν πλάκα.

Και το κυριότερο είναι η καλύτερη απάντηση στο έγκλημα που συντελείται στο Ιράκ από τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς και την ελληνική κυβέρνηση, μαζί με διάφορους άλλους, που υποκρίνονται πως δε συνεργάζονται.

Να μην ξεχάσουμε, βέβαια, τα τηλεοπτικά κανάλια που θεώρησαν για μια ακόμα φορά σωστό να προβάλλουν κάποιες αστείες «αψιμαχίες» και όχι ένα συλλαλητήριο με πρωτοφανή μαζικότητα. Τους ευχαριστούμε για τη συμβολή τους στην... ενημέρωση.

ΔΕ ΛΕΜΕ ΟΙ Ευρωπαίοι ηγέτες, με πρώτο και καλύτερο τον προεδρεύοντα και πρωθυπουργό της Ελλάδας, «βλέπουν στο μέλλον». Μόνο που το κάνουν για να μη βλέπουν στο παρόν. Μόνο τραγελαφικό, μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς το γεγονός αυτοί να ασχολούνται με την «επόμενη μέρα» στο Ιράκ, όταν τη σημερινή ημέρα βομβαρδίζεται.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ολ' αυτά, όμως, ήταν η «βιτρίνα», μια και το πραγματικό παζάρι αυτή τη στιγμή γίνεται στο παρασκήνιο με τις «υπεύθυνες» δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης να ψάχνουν πώς θα μπουν στο παιχνίδι της μοιρασιάς. Και μάλιστα ζητιανεύοντας όπως όλα δείχνουν.

Και ας μη μας ταλαιπωρούν περισσότερο με την «ενιαία φωνή» της Ευρώπης, γιατί είναι σαφές πως η Ευρώπη που εννοούν αυτοί δεν έχει κάτι να πει. Οι μόνοι που έχουν να πουν είναι οι λαοί που διαδηλώνουν σε κάθε πρωτεύουσα.

Δηλαδή, αν ερμηνευτεί σωστά η παραπάνω διαταγή και πάρει και συγκεκριμένο πρακτικό περιεχόμενο, οι ΗΠΑ δεν υπαγορεύουν μόνο στις κυβερνήσεις του κόσμου με ποιον και πότε θα έχουν διπλωματικές σχέσεις, αλλά τους διατάζουν, να μετατραπούν και σε τραμπούκους τους, που θα καταλάβουν τις ξένες πρεσβείες (πως αλλιώς θα διασωθούν τα έγγραφα;).

Ολα τα παραπάνω έχουν λογική βάση ως ένα σημείο, γιατί πραγματικά, πέρα από τα παραμύθια που λένε οι μεν «για αφοπλισμό» και οι δε για «ειρήνη», και οι μεν και οι δε ξέρουν πως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική και εξαρτάται μόνον από τις ιμπεριαλιστικές διεκδικήσεις. Εμφανίζονται να διαφέρουν αυτήν τη φορά στον τρόπο της διεκδίκησης, που έχει οπωσδήποτε απευθείας συνάρτηση και με τα μερίδια στο τέλος. Επίσης, οι ΗΠΑ ξέρουν πως όλοι οι «διαφωνούντες» τούς έδωσαν ουσιαστικά όλες τις διευκολύνσεις που ζήτησαν, ακριβώς για να μη μείνουν έξω και από αυτήν τη μοιρασιά... Τα άλλα περί «συμβατικών υποχρεώσεων», που ισχυρίζεται και η ελληνική κυβέρνηση, είναι του τύπου «ρώτα τον φίλο μου τον ψεύτη...».

Είναι άγνωστο πώς θα αντιδράσουν οι διάφορες κυβερνήσεις του κόσμου στην τελευταία διαταγή των ΗΠΑ. Θα εξαρτηθεί από τα συμφέροντα που εκπροσωπούν και τις μελλοντικές διεκδικήσεις τους. Ομως, οι λαοί σ' αυτήν την τρομοκρατία, που τους ασκείται, διακρίνουν, ταυτόχρονα, πως εκεί βρίσκεται και το ευάλωτο σημείο του συστήματος, που αναγκάζεται κυριολεκτικά να λειτουργεί κατά το «φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης...». Φυσικά, δε φτάνει μόνον η αποκάλυψη, αλλά θέλει συνολική αντίσταση ενάντια σε όλη την ιμπεριαλιστική τρομοκρατία, όπου και αν εκδηλώνεται...

Γρηγοριάδης Κώστας

Το γεγονός, βέβαια, δεν είναι τυχαίο. Οι δημοσιογράφοι δεν είναι τυφλοί ή κουφοί. Ούτε, βέβαια, χαζοί και ηλίθιοι. Γνωρίζουν πολύ καλά πώς να κάνουν τη δουλιά τους και την ιδιαίτερη σημασία που έχει η απαίτηση του λαού και της νεολαίας να κλείσει η βάση της Σούδας, να γυρίσουν τα ελληνικά πολεμικά πλοία από τα θέατρα του πολέμου κλπ., κλπ. Οπως γνωρίζουν πως η προβολή της κρίσιμης αυτής πλευράς των παλλαϊκών αντιπολεμικών εκδηλώσεων έρχεται σε ριζική αντίθεση με τη στάση και την πολιτική της κυβέρνησης, αλλά και των υπολοίπων πολιτικών ηγεσιών (ΝΔ και ΣΥΝ), οι οποίες δεν επιδοκιμάζουν αυτά τα συνθήματα.

Δε γνωρίζουμε μέσα από ποιες διαδικασίες «θάφτηκε» τελικά η σημαντική αυτή πλευρά των αντιπολεμικών εκδηλώσεων. Είναι, όμως, ολοφάνερο ποιους εξυπηρετεί. Οπως ολοφάνερος είναι και ο ρόλος που παίζουν τα ΜΜΕ και οι μεγάλες ευθύνες όλων όσοι συμμετείχαν στο αντίστοιχο «φιλτράρισμα».

Αρκετές φορές, τις τελευταίες μέρες, ο πρόεδρος της Βουλής, Απ. Κακλαμάνης, έχει σημειώσει την απόλυτη αντίθεση - όπως έχει πει - του Εθνικού Κοινοβουλίου και του συνόλου του ελληνικού λαού στον άδικο και παράνομο πόλεμο ενάντια στο Ιράκ. Και σε ό,τι αφορά στην αντίθεση του ελληνικού λαού, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, αλλά για την απολυτότητα - τουλάχιστον - της αντίθεσης του Κοινοβουλίου, ας μας επιτρέψει να έχουμε διαφορετική γνώμη.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι, πάντως, για να μας πείσει σχετικά, με την ορθότητα της εκτίμησής του. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να πάρει την πρωτοβουλία της πρότασης ενός ψηφίσματος στο Κοινοβούλιο, όπου, αφ' ενός, θα καταδικάζεται κατηγορηματικά και απερίφραστα ο πόλεμος, θα καταγγέλλονται όσοι τον ξεκίνησαν, κλπ., και, αφ' ετέρου, θα καλεί την κυβέρνηση να αντιστοιχήσει τη στάση της με την κατηγορηματική αυτή καταδίκη και να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την άμεση διακοπή κάθε διευκόλυνσης και γενικότερα της οποιασδήποτε έμμεσης ή άμεσης συμμετοχής της χώρας σ' αυτόν (βάση Σούδας, εναέριες και θαλάσσιες διευκολύνσεις, πολεμικά πλοία, κλπ., κλπ.). Εάν το Κοινοβούλιο υπερψηφίσει την πρόταση, τότε πράγματι θα έχει δίκιο ο κ. Κακλαμάνης.

«Γεια σας. Σήμερα είναι η πρώτη ημέρα της άνοιξης, δεν ξέρω, εάν το γνωρίζετε! Σήμερα είναι Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης!». Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια του υφυπουργού Τύπου, Τηλέμαχου Χυτήρη, κατά τη χτεσινή ενημέρωση των πολιτικών συντακτών. Μετά και από αυτό, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ καταρρίπτουν καθημερινά πλέον ακόμη και τα δικά τους, απύθμενα, όρια υποκρισίας και κυνισμού. Η Αθήνα και όλος ο πλανήτης σείεται από τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις, το Ιράκ σείεται και ματοκυλιέται από τους βομβαρδισμούς και ο εκτελών χρέη κυβερνητικού εκπροσώπου, Τ. Χυτήρης, αντιμετώπισε το «πρες - ρουμ» ως ...«Στοά του Βιβλίου», που παρουσιάζει κάποια νέα ποιητική του συλλογή!

Και, βέβαια, δε θέλουμε να αδικήσουμε τους ποιητές, αφού, πράγματι, χτες ήταν η Παγκόσμια Μέρα της Ποίησης. Εχουμε τη γνώμη, όμως, πως με πολύ διαφορετικό τρόπο θα προτιμούσαν να σημειώσουν τη μέρα τους και όχι, όπως το 'κανε ο υφυπουργός Τύπου, ο οποίος - εκτός των άλλων - γράφει και στίχους. Πολύ περισσότερο, καθώς τις μέρες αυτές οι Αμερικανοί - φίλοι της κυβέρνησης Σημίτη - φτιάχνουν μεγάλους τάφους, όπως λέει για τους Ετρούσκους, σ' έναν στίχο του ο Τ. Χυτήρης.

Ο Τζ. Μπους επιφυλάσσει στον εαυτό του το ρόλο «του μονοκράτορα και του κοσμοκράτορα» και κάνει έναν πόλεμο, που είναι «έξω και πέρα από το Διεθνές Δίκαιο, τους κανόνες και τη νομιμότητα, όπως αυτά έχουν εμπεδωθεί για δεκαετίες στο πλαίσιο της συλλογικής λειτουργίας του ΟΗΕ». Τα παραπάνω ανήκουν στον Κ. Λαλιώτη, ενώ ο Χρ. Παπουτσής προχώρησε ακόμη παραπέρα, δηλώνοντας πως «όσοι οδήγησαν τις εξελίξεις σ' αυτό το σημείο, θα αντιμετωπίσουν την κατηγορία της διάπραξης εγκλημάτων πολέμου».

Πράγματι, μερικοί έχουν χάσει για τα καλά την οποιαδήποτε αίσθηση ντροπής...

Η απαίτηση των διαδηλωτών είναι ρητή εντολή στην κυβέρνηση να αποσύρει τις ελληνικές φρεγάτες απ' τις πολεμικές περιοχές, να σταματήσει τις κάθε είδους διευκολύνσεις στις αμερικανικές δυνάμεις και να κλείσει τη βάση της Σούδας. Μια εντολή που γίνεται επιταγή, αφού η επιδρομή κατά του Ιράκ βρίσκεται έξω ακόμη και από το πλαίσιο νομιμότητας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Προχτές, ο υπουργός Αμυνας άλλαξε κάπως το «βιολί». «Η αμερικανική επέμβαση αλλάζει αρνητικά τους όρους και τις συνθήκες ασφάλειας της χώρας...», επισήμανε ο Γιάννος Παπαντωνίου, απαντώντας σε Επίκαιρη Ερώτηση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με την οποία η Αλέκα Παπαρήγα ζητούσε την πλήρη απεμπλοκή της Ελλάδας από τον πόλεμο. Χτες, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρ. Πρωτόπαππας, κατά τη διάρκεια ραδιοφωνικής συνέντευξης, ισχυρίστηκε, για το ίδιο θέμα, ότι αν η Ελλάδα και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες αρνούνταν την παροχή διευκολύνσεων στις αμερικανικές δυνάμεις, τότε η κρίση θα διευρυνόταν με απρόβλεπτες και πάντως δυσμενείς συνέπειες.

Φτηνή

η ανθρώπινη ζωή

σαν αλατζάς, σαν τσίτι

για τον απαίσιο φονιά

του κόσμου τον κοπρίτη,

γι' αυτόν

η ανθρώπινη ζωή

δεν πιάνει ούτε δεκάρα

κι αθώους σφάζει συνεχώς

του κόσμου η κατάρα!

* * *

Φτηνή

η ανθρώπινη ζωή

σαν να 'ναι ένα ρετάλι

και για τα κέρδη

τα άνομα

χίλιες ψυχές χαλάλι,

γι' αυτόν

η ανθρώπινη ζωή

δεν πιάνει δυο καπίκια

και σφάζει αράδα

με βοηθούς

και έτερα καθίκια!