Παρασκευή 7 Δεκέμβρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τα λόγια και τα έργα του προέδρου

Γρηγοριάδης Κώστας

Λαλίστατος είναι συνήθως ο πρόεδρος της Βουλής, όταν καλείται να μιλήσει για τη δημοκρατική λειτουργία του Κοινοβουλίου, όπως και για τις αξίες, που το τελευταίο πρέπει να υπηρετεί. Χτες, όμως, έφερε αιφνιδιαστικά πρόταση - χωρίς να πει τίποτε στις συνεδριάσεις που είχαν προηγηθεί - σύμφωνα με την οποία διορίζονται στο δημόσιο οι υπηρετούντες συνεργάτες των βουλευτών και, λίγο μετά, έκανε δεκτή την τροποποίηση του βουλευτή της ΝΔ, Α. Παυλίδη, επεκτείνοντας το δικαίωμα αυτό σε όσους διατέλεσαν συνεργάτες, για δυο τουλάχιστον συνεχή χρόνια, από το 1994 και μετά. Και δεν έφθανε η αιφνιδιαστική δικομματική «τακτοποίηση» των υπαλλήλων, στην πρόταση προβλέπεται, ότι οι συνεργάτες των βουλευτών πρέπει να είναι οπωσδήποτε κάτοχοι διδακτορικού ή μεταπτυχιακού. Λες και αυτό είναι το αποκλειστικό ή το κύριο κριτήριο, για να είναι κάποιος συνεργάτης βουλευτή.

Περιττό να σημειώσουμε, ότι οι προτάσεις του κ. Κακλαμάνη συνάντησαν την έντονη αντίδραση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ Αντώνη Σκυλλάκου. Ο πρόεδρος της Βουλής, όμως, επέμενε και οι προτάσεις του, βέβαια, ψηφίστηκαν από τη δικομματική «συγκυβέρνηση».

Εμείς τι να πούμε. Τα σχόλια δικά σας...

Ερωτήματα...

«Σε τελευταία ανάλυση, η Ευρωπαϊκή Ενωση μπορεί θαυμάσια να ζήσει χωρίς το βαμβάκι του Πατάκη. Το βαμβάκι του Πατάκη, άραγε, μπορεί να ζήσει χωρίς την Ευρωπαϊκή Ενωση;», αναρωτιέται με... περίσσεια αφέλεια και άλλη τόση... πονηριά ο Ι. Κ. Πρετεντέρης στο χτεσινό «Βήμα».

Για να τον βοηθήσουμε, λοιπόν, του συνιστούμε να βρει την απάντηση στο παρακάτω ερώτημα: Οι εργαζόμενοι μπορούν θαυμάσια να ζήσουν και χωρίς αφεντικά. Τα αφεντικά, όμως, μπορούν να ζήσουν χωρίς εργαζόμενους;

Οι... υπάλληλοι της ΣΙΑ

Τον Ιούνη του 2000, η Επιτροπή Δικαστικών Υποθέσεων της αμερικανικής Γερουσίας συνεδριάζει με θέμα «Αντιμετωπίζοντας την αλλαγή της απειλής της διεθνούς τρομοκρατίας». Ανάμεσα στους διάφορους που κατέθεσαν ήταν και ο Τζέιμς Γούλσεϊ, αρχηγός της ΣΙΑ στην περίοδο 1993 - '95, ο οποίος, αφού είπε πολλά και διάφορα, προκειμένου να πείσει την Επιτροπή, ότι η Ελλάδα είναι ένας παράδεισος για την τρομοκρατία, ομολόγησε και το εξής: «Τα κλιμάκια της ΣΙΑ στις αμερικανικές πρεσβείες σ' ολόκληρο τον κόσμο, μπορούν να έχουν στη διάθεσή τους, νομότυπα, εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, για την πραγματοποίηση μυστικών επιχειρήσεων και πράξεων».

Εκτενή αποσπάσματα των επίσημων και αποκαλυπτικών πρακτικών της συνεδρίασης αυτής -απ' όπου και το προαναφερόμενο απόσπασμα- δημοσιεύονται στο χθεσινό «Ποντίκι», συνοδευόμενα από δυο ερωτήματα: «Ενα γενικό: πώς μπορεί να αντιδράσει μια χώρα όταν ανακαλύψει κάτι τέτοιο; Και βέβαια: τι... γίνονται αυτοί οι εγκληματίες μετά τη χρησιμοποίησή τους από τη ΣΙΑ; Κι ένα ειδικό: στην Ελλάδα είχαμε ως τώρα τέτοιες περιπτώσεις;».

Χρειάζεται, άραγε, να ρωτήσουμε και μεις, αν οι εγχώριες τέτοιες περιπτώσεις έχουν σχέση με τη «17 Νοέμβρη»;

Δεν μπορούν να λένε «όχι»

Με διάφορους τρόπους ερμηνεύτηκε η «απόρριψη» από τον Κ. Σημίτη της πρότασης του μεγαλοεπιχειρηματία Σ. Κόκκαλη για σύμπραξη του ΟΤΕ με την «Ιντρακόμ». Φαίνεται όμως ότι διαφεύγει η ουσία. Είναι σε θέση η κυβέρνηση να απορρίπτει τέτοιες προτάσεις; `Η, για να το πούμε αλλιώς, το όποιο «όχι» στον Κόκκαλη, συνεπάγεται την υπεράσπιση ενός δημόσιου ΟΤΕ, στην υπηρεσία του λαού και της χώρας; Η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι.

Ακόμη και όταν ο ΟΤΕ βρισκόταν ολοκληρωτικά στην ιδιοκτησία του Δημοσίου, τα συμφέροντα του κάθε Κόκκαλη εξυπηρετούσε, πρώτα και κύρια. Φρόντιζαν γι' αυτό οι εκάστοτε κυβερνήσεις, είτε του ΠΑΣΟΚ είτε της ΝΔ. Μέχρι και την κρατική ΕΛΒΗΛ έκλεισαν για χάρη του. Πολύ περισσότερο αυτό συμβαίνει σήμερα, καθώς το Δημόσιο είναι πλέον θλιβερή μειοψηφία στον ΟΤΕ (στις αρχές του 2002 θα έχει μόλις το 33%), ενώ εκχώρησε και το μάνατζμεντ στους (μεγαλο)μετόχους.

Αρα, το «όχι» στον Κόκκαλη, το πολύ να σημαίνει «ναι» σε κάποια άλλα μεγαλοσυμφέροντα και τίποτε άλλο.

Τα ευρω-ΝΑΤΟικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΙΝΗ πρωτοβουλία ΗΠΑ και Βρετανίας για το ρόλο της Τουρκίας στην υπόθεση του Ευρωστρατού και η ελληνική κυβέρνηση θα αλλάξει τα συμφωνηθέντα, υπέρ των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Τον πιστεύει κανείς τον ισχυρισμό αυτό των κυβερνώντων; Μάλλον ούτε οι ίδιοι...

Αλλωστε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Χρήστος Πρωτόπαππας, για αλλαγές «στο πνεύμα και το γράμμα» όσων συμφωνήθηκαν στη Νίκαια, μιλούσε και όχι για τη διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας. Τα τελευταία είναι, έτσι κι αλλιώς, έξω από το κοινοτικό ή το όποιο ιμπεριαλιστικό «πνεύμα και γράμμα».

Πάντως, είναι προσεκτικοί στις δηλώσεις τους. Πρέπει να το παραδεχτούμε.

Γιατί, πέρα απ' όσα φωνάζουν οι κομμουνιστές, πολλά χρόνια τώρα, σήμερα, η αλήθεια γίνεται φανερή και από τις εξελίξεις. Είναι και η διεθνής συγκυρία τέτοια... Τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας πάνε σιγά - σιγά και σταδιακά ...περίπατο. Οσο για την κοινή εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μάλλον πρέπει να ξαναμάθουμε γεωγραφία.

Γιατί, βλέπετε (και αυτό ίσχυε από την αρχή), όταν οι «σύμμαχοί» μας μιλούν για κοινή εξωτερική πολιτική, εννοούν το ποιος και πόσο βοηθάει τα σχέδια του ΝΑΤΟ, ανά την υφήλιο. Αυτό και τίποτε άλλο.

Αλλωστε, είναι κοντά πλέον η ερχόμενη Δευτέρα, οπότε θα φανεί ξεκάθαρα και τι γίνεται και τι σχεδιάστηκε να γίνει. Εννοείται, φυσικά, ότι ουδείς από τους κυβερνώντες μπορεί να δηλώσει άγνοια.

Είχαμε και τη χτεσινή απόφαση των μόνιμων αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, όπου ο Κόλιν Πάουελ μίλησε και ζήτησε πιο ενεργό συμμετοχή στα σχέδια των ΗΠΑ και ό,τι απαίτησε, το πήρε και με το παραπάνω χωρίς επιφυλάξεις από καμιά πλευρά.

Είναι γνωστό, φυσικά, ότι ακόμα κι αν υφίστανται διαφωνίες (μοιρασιάς) ανάμεσα σε ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλογερμανούς, αυτά συζητούνται κατ' ιδίαν και όχι στις συνεδριάσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Τα τελευταία διαβούλια γίνονται για να δηλώνουν την άνευ όρων συμφωνία τους κυβερνήσεις σαν τη δική μας και να παίρνουν ...καθήκοντα.


Γρηγοριάδης Κώστας

Το αίσχος της «επαναπροώθησης»

Μετά την πρόσφατη συμφωνία που υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση με την Τουρκία, που αφορά στην «επαναπροώθηση των λαθρομεταναστών», προχώρησε σε ένα ακόμα βήμα στον κατήφορο της αναλγησίας. Με την προχτεσινή απόφαση τής διυπουργικής επιτροπής, μνημείο ξενοφοβικής αντίληψης, προχωράει στην πολιτική της απώθησης «πριν μπουν στα σύνορα». Ταυτόχρονα, έρχονται μια σειρά μέτρα αυστηροποίησης των όρων χορήγησης πολιτικού ασύλου - που έτσι και αλλιώς στην Ελλάδα χορηγείται με το «σταγονόμετρο» - αλλά και προτάσεις για τη δημιουργία ευρωπαϊκού σώματος φύλαξης των συνόρων, εντονότερη στρατιωτικοποίηση στο πλαίσιο φυσικά του ευρωτρομονόμου.

Ετσι οι χιλιάδες άνθρωποι που γίνονται πρόσφυγες και μετανάστες προσπαθώντας να ξεφύγουν από αυταρχικά καθεστώτα, από τους πολέμους που στηρίζουν και υποδαυλίζουν οι ιμπεριαλιστές, από την πείνα και τις καταστροφές, από την ανέχεια, γίνονται για δεύτερη φορά θύματα. Από τα σαπιοκάραβα των δουλεμπόρων, αν επιζήσουν, κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν την αγχόνη και το θάνατο, ειδικά οι Κούρδοι που επαναπροωθούνται στην Τουρκία. Ο κυνισμός δε, των κυβερνώντων επιχειρείται να ντυθεί με δήθεν προάσπιση του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών και ωμά διατυπώνεται ότι «θα διέρχονται τα σύνορα μόνο όσοι εξυπηρετούν την εθνική οικονομία», όσους έχει ανάγκη το κεφάλαιο να εκμεταλλευτεί. Οσοι περισσεύουν απλώς θα πετιούνται στον... Καιάδα.

Αυτή η συμφωνία και πρόθεση - πρόταση της κυβέρνησης για προώθηση συμφωνιών με την ΕΕ για την επιστροφή «λαθρομεταναστών» στις χώρες προέλευσής τους, μπαίνει ήδη σε εφαρμογή. Από τη χώρα μας έχουν ήδη διωχτεί μόνο το πολύ πρόσφατο διάστημα εκατοντάδες άνθρωποι. Τελευταίο παράδειγμα, από την Κύμη της Εύβοιας, ενώ σχεδιάζεται αυτές τις μέρες και το διώξιμο των ταλαίπωρων μεταναστών που κατέληξαν στη Ζάκυνθο μόνο κάτω από τη μεγάλη πίεση του ζακυνθινού λαού, την έκφραση της πλατιάς του αλληλεγγύης.

Αυτή η απάνθρωπη πολιτική της επαναπροώθησης, για την οποία τόσο υπερήφανη νιώθει η κυβέρνηση, καταδεικνύει και την ανυπαρξία οποιασδήποτε ευαισθησίας, αφού εκτός των άλλων δεν τηρούνται ούτε οι διεθνείς συμβάσεις για τους πρόσφυγες και συγκεκριμένα η Σύμβαση της Λοζάνης του 1951. Ομως για τη σημερινή κυβέρνηση που συμμετέχει «στα γεμάτα» στην τρομοκρατική εκστρατεία του Μπους και των άλλων ιμπεριαλιστών, που συνέβαλε και συμβάλλει στους άδικους πολέμους, που γεννούν τη φτώχεια, τη δυστυχία και την προσφυγιά, είναι φυσικό επακόλουθο να συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο στα θύματα αυτών των πολιτικών.

Η υπεράσπιση των μεταναστών και προσφύγων, των θυμάτων της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας, πρέπει να γίνει υπόθεση του μαζικού λαϊκού κινήματος.


Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Ο ΦΠΑ των αγροτών...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) είναι έμμεσος φόρος που τον πληρώνουν οι καταναλωτές. Για τους εμπόρους και τους παραγωγούς των καταναλωτικών αγαθών (έμποροι, βιομήχανοι, επαγγελματοβιοτέχνες, αγρότες κ.ά.) ο ΦΠΑ είναι «ουδέτερος» φόρος επειδή τον πληρώνουν κατά την αγορά των μέσων παραγωγής και τον συμψηφίζουν με τον ΦΠΑ που εισπράττουν κατά την πώληση των προϊόντων τους, αποδίδοντας κάθε μήνα τη διαφορά στο κράτος.

Τη διαδικασία αυτή ακολουθούν και οι μεγαλοαγρότες - επιχειρηματίες με αποτέλεσμα και γι' αυτούς ο ΦΠΑ να είναι «ουδέτερος» φόρος. Η συντριπτική πλειοψηφία όμως των αγροτών, που είναι οι μικρομεσαίοι αγρότες, επειδή δεν μπορούν να κρατούν λογιστικά βιβλία, πληρώνουν ΦΠΑ όταν αγοράζουν τα γεωργικά εφόδια και μηχανήματα και τον εισπράττουν σχεδόν δύο χρόνια μετά, με αποτέλεσμα για δύο χρόνια να δανείζουν άτοκα το κράτος με σημαντικά ποσά, ενώ οι ίδιοι δανείζονται με τοκογλυφικά επιτόκια από την ΑΤΕ.

Στην πράξη δηλαδή οι μικρομεσαίοι αγρότες επιβαρύνονται με τους τόκους δύο χρόνων του ΦΠΑ, με συνέπεια, μόνο γι' αυτούς, ένα μέρος του ΦΠΑ, από «ουδέτερος» φόρος να γίνεται πραγματικός.

... και η διαστροφή της αλήθειας

Την πραγματικότητα αυτή, όμως, την αντιστρέφει η κυβέρνηση και εμφανίζει τον ΦΠΑ σαν εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών, επειδή την ετεροχρονισμένη του επιστροφή την προσθέτει στην τιμή του προϊόντος, για να εμφανίσει μεγάλη την τιμή του βαμβακιού και αδικαιολόγητες τις κινητοποιήσεις των βαμβακοπαραγωγών.

Κατανοητή η ανάγκη της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ να καταφεύγει σε γκεμπελικές μεθόδους, για να συκοφαντήσει τους βαμβακοπαραγωγούς. Ακατανόητη είναι όμως η σιωπή διαφόρων λαλίστατων οικονομολόγων και άλλων αρθρογράφων, που έχουν άποψη επί παντός του επιστητού και, ιδιαίτερα, επί αγροτικών ζητημάτων. Εκτός και οι επιστήμονες αυτοί πιστεύουν ότι ακόμα και οι στοιχειώδεις αλήθειες πρέπει να υποτάσσονται στις προπαγανδιστικές σκοπιμότητες της εκάστοτε κυβερνητικής εξουσίας.

Ξεδιάντροπο πλέγμα εξουσίας

«Δημοσιογράφος δουλεύει σε εταιρία στην οποίαν συμμετέχει υπουργός (ή η σύζυγός του ή τα παιδιά του ή τα γατιά του), κατόπιν προσλαμβάνεται στο ΑΠΕ, κατόπιν πάει σύμβουλος Τύπου τού εν λόγω υπουργού, κατόπιν πάει και στο 2004! Αλλος δημοσιογράφος καλύπτει κυβερνητικό ρεπορτάζ και ταυτοχρόνως εργάζεται στα κάπου - εκεί - γύρω - απ' τον υπουργό Τύπου (να κάνει δηλαδή «κριτική» απ' την εφημερίδα του στην κυβέρνηση - εργοδότη του!!). Τρελά πράγματα; Οχι! Απλώς... "απ' τα άγραφτα" που, όμως, όσοι τα επισημαίνουν θεωρούνται πλέον "γραφικοί". Δεν τους ακούει σχεδόν κανείς, ενίοτε ούτε οι αναγνώστες οι οποίοι περιορίζονται στο αίσθημα απαξίωσης της δημοσιογραφίας και της πολιτικής, -λιγοστεύουν - κι αυτό είναι όλο. Ελάχιστοι πλέον απαιτούν κάτι καλύτερο, ελάχιστοι αγωνίζονται για το αναγκαίο... Καθ' ότι, κοντά στο κουρασμένο (πολιτικό) καθεστώς έχει γίνει σχεδόν αυτονόητο το ξεδιάντροπο πλέγμα εξουσίας υπουργών - αφεντικών - δημοσιογράφων (που ευτελίζει και τις τρεις κατηγορίες).»

Αυτά γράφει ο Στάθης στο χτεσινό «Ναυτίλο». Η ΕΣΗΕΑ, αλήθεια, τι λέει;

Δεν πρόλαβε ο Κ. Σημίτης, να εξαγγείλει τη νέα πολιτική διωγμού των μεταναστών και να διακηρύξει ότι η Ελλάδα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι και, αμέσως, βρήκε και υποστηρικτές. Χτες, στον Ισθμό της Κορίνθου υπήρχε ένα πανό, που έγραφε «Εξω οι λαθρομετανάστες». Υπογραφή «Χρυσή Αυγή».

Τα σχόλια περιττεύουν...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Νέα επιχείρηση κατά αγροτών

Σε ένα βήμα κλιμάκωσης και γενίκευσης του αγώνα τους σε όλη τη χώρα, προχωρούν τη Δευτέρα 10 του Δεκέμβρη οι μικρομεσαίοι αγρότες, απαντώντας στην άρνηση της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τα τρομακτικά προβλήματά που αντιμετωπίζουν εξαιτίας της καταστροφικής αγροτικής πολιτικής της ΕΕ, που συμφωνεί, στηρίζει και υλοποιεί, μαζί με τη ΝΔ, η κυβέρνηση. Οι αγρότες, μπροστά στο αδιέξοδο και την άμεση απειλή του ξεκληρίσματός τους, και με τα προειδοποιητικά μαζικά και μαχητικά όσο ποτέ άλλοτε συλλαλητήριά τους σε πολλές περιοχές της χώρας, έχουν διαμηνύσει πως θα συνεχίσουν κλιμακώνοντας τον αγώνα τους για ουσιαστικά μέτρα στήριξης του εισοδήματός τους και της αγροτικής παραγωγής κόντρα και ενάντια στις αποφάσεις και την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ που τους ξεκληρίζει.

Ωστόσο, η κυβέρνηση και οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Κι αφού δεν εννοούν, δε θέλουν και δε μπορούν να αντιταχθούν σ' αυτήν την καταστροφική πολιτική που «θάβει» τα αγροτικά προϊόντα και τους εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίους αγρότες, προσπαθούν να τους καταβάλλουν: Είτε συκοφαντούν τον αγώνα των αγροτών σαν υποκινούμενο και τους ίδιους τους αγρότες υποδείχνοντάς τους σαν υπεύθυνους που πήραν τις επιδοτήσεις και τις... έφαγαν, αντί να κάνουν αναδιάρθρωση καλλιεργειών, την αναδιάρθρωση που ακριβώς επιβάλλει η ΕΕ και έχει οδηγήσει στο αδιέξοδο... Είτε επιχειρούν να αποπροσανατολίσουν τους αγρότες, προβάλλοντας τη δικαιολογία... τι να κάνουμε, είναι δεδομένη η πολιτική της ΕΕ ή ισχυριζόμενοι ότι πρέπει να προσαρμοζόμαστε στη λεγόμενη παγκοσμιοποίηση. Δηλαδή, ζητάνε να υποταχθούν (όπως η κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ...) και οι μικρομεσαίοι αγρότες και να αποδεχτούν οικειοθελώς την προδιαγραμμένη καταστροφή τους!

Τώρα, λοιπόν, καθώς διαπιστώνουν πως δεν μπορούν να εξαπατήσουν ξανά τους αγρότες, κυβερνητικοί παράγοντες και οι ηγεσίες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, κινητοποιούνται μαζί με τον κυβερνητικό μηχανισμό, με διαφορετικούς ρόλους, αλλά με τον ίδιο στόχο, να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα των αγροτών, να υπονομεύσουν τον ηρωικό αγώνα τους και, εν τέλει, πιέζοντας, εκβιάζοντας και εξαγοράζοντας συνειδήσεις, να αποτρέψουν τη συνέχιση και την κλιμάκωση του αγροτικού αγώνα. Αυτός ακριβώς είναι ο ρόλος και η αποστολή υπουργών της κυβέρνησης, του Λαλιώτη, του Καραμανλή, που τώρα, παραμονή της 10ης Δεκέμβρη, σπεύδουν στην επαρχία.

Οι Λαλιώτης και Καραμανλής σπεύδουν, ανήσυχοι, στην επαρχία τάχα για να ενημερώσουν, αλλά στην πραγματικότητα για να πιέσουν οπαδούς και ψηφοφόρους τους, για να εκβιάσουν την κομματική τους βάση να ξεχάσουν - αν είναι δυνατόν! - τα προβλήματά τους και να μη συμμετάσχουν στις κλιμακούμενες κινητοποιήσεις. Πρόκειται, ακριβώς, για την ίδια λογική καταστολής, την άλλη όψη της βρώμικης «επιχείρησης βουλκανιζατέρ». Καταστολή, δηλαδή, με την επιχείρηση: αποπροσανατολισμός, εξαπάτηση, κομματικές πιέσεις, εκβιασμοί, εξαγορά. Μόνο που, τώρα, οι αγρότες με την εμπειρία τους έχουν γίνει πιο ώριμοι και δε θα τους κάνουν τη χάρη, γιατί ο αγώνας τους δίνει τη μόνη προοπτική σωτηρίας.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ