Τα στοιχεία, όπως προκύπτουν και από τα τελευταία γκάλοπ του «ΑΝΤΕΝΝΑ» και του «Ελεύθερου Τύπου», ότι μόνο ένας στους τέσσερις Ελληνες θεωρεί δίκαιη την επίθεση στο Αφγανιστάν και συμφωνεί με την πολιτική της συστράτευσης της χώρας στον πόλεμο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, είναι αρκετά εύγλωττα για τις αντοχές και την αγωνιστική στάση του λαού μας. Το στοιχείο αυτό προσλαμβάνει μεγαλύτερη αξία, αν αναλογιστεί κανείς τη στάση των ηγεσιών των κομμάτων του δικομματισμού (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) και των παραφυάδων του (ΚΕΠ, Φιλελεύθεροι, κ.ά.), οι οποίοι έχουν ταχθεί αναφανδόν υπέρ του τρομο-πολέμου και της στρατιωτικής συμμετοχής της χώρας σ' αυτόν. Θα πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι δεν πρόκειται για μια γενικόλογη φιλειρηνική ευχή, αλλά για συνειδητή στάση αντίστασης στη «νέα τάξη». Γιατί, σε άλλη ερώτηση, ένας στους δύο σχεδόν από τους ερωτηθέντες πιστεύει ότι «η διεθνής συνεργασία για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας είναι πρόσχημα των ΗΠΑ για να ελέγχουν άλλες χώρες». Με άλλα λόγια, δεν έχουν αυταπάτες για το ρόλο που παίζουν σήμερα οι ΗΠΑ, ασφαλώς επειδή έχουν βγάλει τα συμπεράσματα από το παρελθόν, πρόσφατο και απώτερο. Και αυτή ακριβώς η περήφανη στάση του λαού μας είναι που, σε τέτοιες δύσκολες στιγμές, μας δίνει κουράγιο για να συνεχίσουμε πιο αποφασιστικά τον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο, όπου ο ίδιος θα διαφεντεύει την τύχη του.
Εχει την κατανόησή μας...
Το γαρ πολύ της θλίψεως... Η γνωστή ρήση ταιριάζει γάντι στον Ν. Κακαουνάκη, ο οποίος όπου βρεθεί και όπου σταθεί επιχειρεί να πείσει ότι παραμένει χρήσιμος στα αφεντικά του. Γι' αυτό υπερασπίζεται, με αγοραία και γελοία είναι αλήθεια επιχειρήματα, τον πόλεμο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους κατά του λαού του Αφγανιστάν σήμερα και αύριο ποιος ξέρει... Ειδικά όμως τον Ν. Κακαουνάκη μπορούμε να τον κατανοήσουμε. Εκλεισε το «Καρφί» και περνάει δύσκολες στιγμές. «Δε με βοήθησε το ΠΑΣΟΚ», δικαιολογήθηκε τις προάλλες. Το ενδεχόμενο να έκλεισε η εφημερίδα του γιατί έγραφε σε αυτή αυτά που λέει στα κανάλια και τα ερτζιανά, το έχει σκεφτεί;
Ας μην ανησυχεί...
Τον έπιασε ο πόνος τον Α. Καρκαγιάννη στη χτεσινή «Καθημερινή», για την κομμουνιστική Αριστερά και σπεύδει να μας προφυλάξει από κινδύνους. Τον ευχαριστούμε, αλλά όπως λέει και ο λαός μας «δε θα πάρουμε»!
Ποιος είναι αυτός ο κίνδυνος σύμφωνα με τη βαθυστόχαστη ανάλυση του αρθρογράφου: «Να ταυτιστεί - λέει ο Α.Κ. - η κομμουνιστική αριστερά με φασιστικά καθεστώτα ή με κινήματα θρησκευτικού ολοκληρωτισμού, εν ονόματι του αντικαπιταλισμού και του αντιαμερικανισμού». Κατ' αρχήν θυμίζουμε στον Α.Κ. ότι - σύμφωνα με όσα επανειλημμένα ισχυρίζονται ομοϊδεάτες του - ο κίνδυνος αυτός δεν υπάρχει, αφού οι κομμουνιστές έχουν «ταυτιστεί με φασιστικά καθεστώτα». Το σύνθημα «κόκκινος και μαύρος φασισμός» του δικού του ιδεολογικού χώρου είναι προϊόν.
Αν σοβαρευτούμε, όμως, θα σημειώσουμε ότι είναι ψεύτικα και τεχνητά τα διλήμματα του τύπου «Μπους ή μπιν Λάντεν». Προϊόντα του ιμπεριαλισμού και της πολιτικής του είναι και τα σύγχρονα φασιστικά καθεστώτα ή τα κινήματα θρησκευτικού φανατισμού και ολοκληρωτισμού.
Δεν μπορούν χωρίς τον Λάντεν!
Πράγματι, είναι εντυπωσιακό το δημοσίευμα της εφημερίδας «Ουάσιγκτον Τάιμς», η οποία, σύμφωνα με τον έγκυρο περί των μυστικών υπηρεσιών στις ΗΠΑ Αλ. Παπαχελά, «διατηρεί στενές σχέσεις με το Πεντάγωνο και τη CIA» (σ.σ. μόνον αυτή;). Τι γράφει η εφημερίδα; Οτι η κυβέρνηση Μπους προτιμά να μη συλληφθεί ή σκοτωθεί άμεσα ο Μπιν Λάντεν, γιατί τότε θα αναγκαστεί να σταματήσει τις επιθέσεις εναντίον των Ταλιμπάν, καθώς και την προσπάθεια εξουδετέρωσης όλων των εγκαταστάσεων των τρομοκρατών. Γιατί κάτι μας λέει ότι οι ΗΠΑ «δεν μπορούν» χωρίς τον Μπιν Λάντεν; Και αν ακόμα δεν τον στρατολογούσαν παλιότερα, έπρεπε να τον ανακαλύψουν...
Οι... άπιστοι
Γρηγοριάδης Κώστας
ΤΙ ΑΛΛΟ πρέπει να γίνει δηλαδή για να πειστούν μερικοί - μερικοί ότι στα σχέδια των Αμερικανών περιλαμβάνεται και η επέκταση της «αντιτρομοκρατικής» τους εκστρατείας και σε άλλες χώρες εκτός του Αφγανιστάν;
Ο εκπρόσωπός τους στα Ηνωμένα Εθνη ο Τζον Νεγκρεπόντε το είπε καθαρά και ξάστερα. Οσο για τις δυνάμεις που μαζεύουν στον Περσικό Κόλπο και στην Ανατολική Μεσόγειο άπαντες τις χαρακτηρίζουν υπερβολικές.
Μέχρι και η άσκηση «Νικηφόρος Τοξότης» ματαιώθηκε, όπως μας είπαν, γιατί ...δεν υπάρχει χώρος πια για αεροσκάφη και άλλα αεροπλάνα στην περιοχή! Ασχέτως, αν αυτός είναι ο πραγματικός λόγος, είναι γεγονός ότι έχει ...πολλή κίνηση!
Οσο για τις δηλώσεις των Βρετανών περί του ότι δε θα υπάρξει επίθεση σε άλλη χώρα, εάν δεν υπάρχουν «ισχυρές αποδείξεις» για «υπόθαλψη τρομοκρατίας», τι να πει κανείς. Καταλαβαίνουμε, ότι πρέπει να φροντίσουν και τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους... Οπως έλεγε, όμως, κι ένας ηλικιωμένος, αν υπάρχει «καλή» θέληση, όλα βρίσκονται.
ΠΙΣΤΕΥΕΙ κανείς σας ότι στεναχωριούνται εκεί στο ΝΑΤΟ με τις διαδηλώσεις των φανατικών μουσουλμάνων στις αραβικές χώρες ακόμα κι όταν έχουν θύματα; Προφανώς όχι. Στην αναμπουμπούλα, ως γνωστόν, ο λύκος χαίρεται...
Πάντως και δέκα μουσουλμάνοι να μαζευτούν σε μια πλατεία γίνεται ολόκληρο θέμα. Οι διαδηλώσεις υπέρ της ειρήνευσης και κατά του πολέμου που γίνονται στη Δύση, όλως παραδόξως δεν απασχολούν τα μεγάλα κανάλια που φροντίζουν για την παγκόσμια... πληροφόρηση.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και η προχτεσινή μαζική και μαχητική διαδήλωση της Αθήνας, αλλά και η ταυτόχρονη στον Πειραιά, όπως και σε άλλες πόλεις... Υπάρχουν τηλεοπτικά κανάλια που δεν είπαν ούτε λέξη...
Παπαγεωργίου Βασίλης
Ενιαίο «τρομο-μέτωπο»
«
Θα στηρίξουμε κάθε πρωτοβουλία της κυβέρνησης εναντίον της τρομοκρατίας, ακόμα και αν η στήριξη αυτή συνεπάγεται πολιτικό κόστος». Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που ο Κ. Καραμανλής στηρίζει επιλογές της κυβέρνησης Σημίτη. Αντίθετα, πρόκειται για τον κανόνα, αν και αξιωματική αντιπολίτευση. Με αφορμή όμως τον πολύχρονο πόλεμο «εναντίον της τρομοκρατίας» που ξεκίνησαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι, η ηγεσία της ΝΔ τροποποιεί τη στάση της και φιλοδοξεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα «εθνικό μέτωπο κατά της εσωτερικής τρομοκρατίας».
Πρόκειται για την επιβολή στην πράξη μιας ενιαίας και χωρίς ρωγμές συμπαράταξης των δύο μεγάλων κομμάτων, με στόχο να υλοποιηθεί η σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική σε όλη τη γραμμή της με κάθε τρόπο και μέσο. Είναι φανερό άλλωστε ότι «το κυνήγι των τρομοκρατών» που ξεκίνησε σε όλο τον πλανήτη έχει πραγματικό στόχο την καθυπόταξη των λαών κάτω από τη «σιδερένια φτέρνα» της «νέας τάξης». Κανείς δεν τρέφει αυταπάτες ότι στο εγγύς μέλλον «τρομοκράτης» θα χαρακτηρίζεται όποιος τολμά να αμφισβητεί και πολύ περισσότερο να αντιστέκεται στην κυριαρχία του ιμπεριαλισμού. «Τρομοκρατικά» θα θεωρούνται βέβαια και τα λαϊκά κινήματα που στοχεύουν στην ανατροπή του σημερινού συστήματος. Αλλωστε το υπαινίχθηκε εύγλωττα ο Κ. Μητσοτάκης: «Σήμερα ο τρομοκράτης επικαλείται το Ισλάμ, αύριο θα επικαλείται κάποιον άλλο κοινωνικό στόχο, μεθαύριο έναν άλλο ανθρωπιστικό στόχο». Γι' αυτό, κατά τον επίτιμο, «είναι ανάγκη σήμερα να δημιουργηθεί μια καινούρια παγκόσμια τάξη». Είναι μάλλον αυτονόητο ότι αυτή η καινούρια παγκόσμια τάξη στοχεύει στην εξάλειψη των «απειλών» για την κυριαρχία του ιμπεριαλισμού με την ωμή βία και καταστολή.
Στο πλαίσιο αυτό τοποθετούνται και παίρνουν έγκαιρα θέση τόσο η ηγεσία της ΝΔ όσο βέβαια και η κυβέρνηση. Η απόλυτη ευθυγράμμιση και των δύο με τους πολεμοκάπηλους της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών και η φιλοπόλεμη πλειοδοσία τους, στην πραγματικότητα, υποδηλώνουν την ετοιμότητά τους και το «αποφασιστικό παρών» τους στη γενικότερη επιθετική πολιτική της «νέας τάξης» σε όλα τα μέτωπα. Ταυτόχρονα επιδιώκουν να συγκροτήσουν ένα αδιάσπαστο αντιλαϊκό τρομο-μέτωπο που θα διασφαλίζει τα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα συμφέροντα της εγχώριας πλουτοκρατίας.
Η βασική συνεισφορά της ηγεσίας της ΝΔ έγκειται ακριβώς στο να επιχειρεί, από θέση δήθεν «αντιπολίτευσης», να πείσει ότι δεν υπάρχει «δεύτερη κουβέντα» από την εφαρμοζόμενη «εθνική πολιτική». Το έκανε μέχρι τώρα, θα το κάνει «χωρίς παρεκκλίσεις και ταλαντεύσεις» στο εξής. Το «πρόβλημα» όμως, όπως και για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, είναι ότι δεν έχουν κάνει το λαό «να τους μοιάσει» και τίποτα δε δείχνει ότι θα το καταφέρουν στο μέλλον. Κάθε άλλο.
Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ
Υπαρκτές οι αντιθέσεις
Παπαγεωργίου Βασίλης
Μόνιμος πλέον «επισκέπτης» των τηλεοπτικών οθονών μας έχει γίνει το αραβικό τηλεοπτικό κανάλι «Αλ Τζαζίρα». Το τηλεοπτικό δίκτυο «Αλ Τζαζίρα» είναι σήμερα το μοναδικό, δορυφορικό αραβικό κανάλι (το «βλέπει» η Ευρώπη, η Βόρεια Αμερική, η Μέση Ανατολή και η μισή Ασία, όπως και το μεγαλύτερο μέρος της Αφρικής). Είναι, επίσης, το μοναδικό σήμερα κανάλι, που έχει ανταποκριτή στο Αφγανιστάν, με άδεια των Ταλιμπάν και πουλά εικόνες στο CNN κατόπιν ειδικης συμφωνίας. Εχει την έδρα του στο πλούσιο σε πετρέλαια Κατάρ, χρηματοδοτειται απο το κράτος και ανήκει στον εμίρη της χώρας, Χαμάντ Μπεν Χαλίφα αλ Θανί, ο οποίος ανέτρεψε τον πατέρα του και ανέλαβε την εξουσία του εμιράτου, το 1996. Ο εμίρης έχει σπουδάσει στο Λονδίνο και το «Αλ Τζαζίρα» έγινε δορυφορικό με τη βοήθεια της Γαλλίας. Πριν από ένα χρόνο ακριβώς, το «Αλ Τζαζίρα» δέχονταν τα δημόσια εύσημα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίο χαρακτήριζε το δίκτυο, ως «το προπύργιο της ελευθερίας της έκφρασης στη Μέση Ανατολή». Τώρα, ο Λευκός Οίκος απαιτεί από την κυβέρνηση του εμιράτου, να χαλιναγωγήσει το κανάλι, ώστε «να σταματήσει να εξάπτει τα αντιαμερικανικά αισθήματα του αραβικού πληθυσμού».
Είναι κι αυτό ένα ακόμη γεγονός, που φανερώνει -εκτός πολλών άλλων- την πολύμορφη όξυνση των αντιθέσεων στο χώρο της Μέσης και Εγγύς Ανατολής και όχι μόνον εκεί...
Πώς γίνεται..;
Ποιος είναι ο επίσημος ορισμός της τρομοκρατίας; Τι και γιατί συμπεριλαμβάνεται σ' αυτόν; Οι ερωτήσεις έγιναν από την βουλευτή του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη, σε μια από τις τηλεοπτικές συζητήσεις των ημερών. Κι όπως ήταν φυσικό, κανείς από τους παριστάμενους δεν μπορούσε να δώσει απάντηση, αφού ο ορισμός της τρομοκρατίας είναι ακόμη ζητούμενο, τόσο για την ΕΕ και τις χώρες - μέλη της, όσο και για το Κογκρέσο των ΗΠΑ.
Μόνο, που η Λιάνα Κανέλλη είχε και συνέχεια: Πως γίνεται, λοιπόν, χωρίς να ορίσουμε ποια και τι είναι η τρομοκρατία, να κάνουμε πόλεμο εναντίον της, να φτιάχνονται λυκοσυμμαχίες, να ορίζονται οι ένοχοι και να καθορίζεται και η τιμωρία τους; Κάτι προσπάθησαν να ψελλίσουν οι εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά το ερώτημα έμεινε αναπάντητο...
«Καπέλο» στις τιμές καυσίμων
«Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται», λέει η λαϊκή ρήση και φαίνεται ότι βρίσκει την έκφρασή της στη χτεσινή κίνηση των εταιριών εμπορίας πετρελαιοειδών. Συγκεκριμένα, οι εταιρίες με δεδομένη την επίσημη ανακοίνωση από τον υπουργό Ανάπτυξης ότι από προχτές θα ξεκινούσε η ημερήσια τιμολόγηση των καυσίμων από τα διυλιστήρια, έσπευσαν να επιβάλουν αυξήσεις στις τιμές χονδρικής του ντίζελ κατά 3 - 4 δρχ. το λίτρο. Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση δεν είχαν καν το πρόσχημα της αύξησης από τα διυλιστήρια, τα οποία τελικώς, άρχισαν από χτες να αλλάζουν σε καθημερινή βάση τις τιμές. Τόση κεκτημένη ταχύτητα!
Η «ανθρωπιστική βοήθεια»
Φασόλια σε σάλτσα ντομάτα. Σάλτσα φασολιών και ντομάτας. Μπισκότα. Τάρτα φρούτων. Αζυμο ψωμί. Φιστικοβούτυρο. Μαρμελάδα φράουλας. Οδηγίες. Μαχαιροπίρουνα. Αλάτι και πιπέρι. Μια πετσέτα κι ένα σπίρτο. Αυτό ήταν το περιεχόμενο κάθε πακέτου με «ανθρωπιστική βοήθεια», που πέταξαν οι Αμερικανοί στο Αφγανιστάν, σε κάποιο διάλειμμα των βομβαρδισμών (Ναι, των πακέτων που έπεσαν σε ναρκοπέδια...). Σε αρκετά πακέτα, επίσης, είχαν βάλει και τρανζιστοράκια μπαταρίας, ώστε να ακούν οι Αφγανοί τον ιπτάμενο αμερικανικό ραδιοσταθμό, που εκπέμπει από ένα C - 130, που υπερίπταται συνεχώς του Αφγανιστάν.
Μια και ο χώρος δεν επιτρέπει, ούτε κατ' ελάχιστο, να περιγράψουμε τα δεινά και τα βάσανα, που έχει τραβήξει ο λαός του Αφγανιστάν, από τις πολύμορφες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των τελευταίων δεκαετιών, σημειώνουμε λεπτομερώς την «ανθρωπιστική βοήθεια». Είναι κι αυτή, ιδιαίτερα αποκαλυπτική, όχι μόνο του απάνθρωπου χαρακτήρα του ιμπεριαλισμού, αλλά και της διεστραμμένης φύσης του...
Οι πολεμοκάπηλοι κήρυκες
Ανελέητο είναι το σφυροκόπημα που δέχεται τις τελευταίες μέρες ο ελληνικός λαός, προκειμένου να πειστεί πως η χώρα μας δεν είχε άλλη επιλογή από το να συνταχτεί στο πλευρό της λυκοσυμμαχίας που διεξάγει έναν ακόμα άδικο ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Κελεύσματα υποταγής, άφθονα, με την υπογραφή επιφανών δημοσιολόγων και δημοσιογράφων που ανέλαβαν εργολαβικά να ιδεολογικοποιήσουν τη συμφωνία κυβέρνησης, ΝΔ και όχι μόνο, αλλά και τη δική τους, με τα πολεμοκάπηλα σχέδια της νέας τάξης, ανάγοντάς την σε σύνεση και φρόνηση.
Δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, λένε. Δεν έχουμε επιλογές, δεν είναι εφικτό να αντιστεκόμαστε, ισχυρίζονται. Είναι όμως έτσι; Κατηγορηματικά απαντάμε πως όχι. Η ελληνική κυβέρνηση είχε την επιλογή του «όχι» στην ενεργοποίηση του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ, που βάζει σε εμπόλεμη κατάσταση όλα τα κράτη της ληστοσυμμαχίας. Μπορούσε να επιμείνει στο να επιλεχτούν άλλοι δρόμοι, αν το ζητούμενο ήταν η σύλληψη και τιμωρία ενός φανατικού σκοταδιστή. Πολύ περισσότερο που είναι δημιούργημα των ιμπεριαλιστών για τους δικούς τους σκοπούς και συμφέροντα. Δεν έκανε χρήση αυτών των επιλογών. Οχι γιατί δεν μπορούσε, αλλά γιατί δεν ήθελε. Βλέπετε, γι' αυτή την κυβέρνηση, όπως και για κάθε άξιο πολιτικό εκπρόσωπο της άρχουσας τάξης, στη ζυγαριά βαρύνουν περισσότερο τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας παρά τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Και η πλουτοκρατία προσδοκά οφέλη απ' αυτό τον πόλεμο, ενώ ο ελληνικός λαός πρέπει να περιμένει βαρύτατες συνέπειες.
Ας επιστρέψουμε, όμως, σε όσους υπεραμύνονται της υποταγής στον πόλεμο, προβάλλοντάς την ως την πλέον ανώδυνη επιλογή, όταν αντικειμενικά είναι η πλέον επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα. Ομολογούν, άθελά τους, πως ο λαός δεν είναι αφέντης του τόπου του. Πως άλλοι αποφασίζουν παρά κι ενάντια στην εκφρασμένη θέλησή του για απεμπλοκή της χώρας μας, για τερματισμό τώρα του πολέμου. Ομολογούν, επιπρόσθετα, ότι οι «σύμμαχοί» τους είναι τέτοιοι στο βαθμό που έχουν απέναντί τους υπηρέτες της ολιγαρχίας του πλούτου. Ομολογούν πως, αν σηκώσεις κεφάλι, θα στο κόψουν. Οι «σύμμαχοι» και «φίλοι»...
Αποκρύπτουν πως στην ιστορία της ανθρωπότητας πολλοί Δαυίδ νίκησαν αντίστοιχους Γολιάθ. Και το πράττουν συνειδητά, ευελπιστώντας το κύμα της μοιρολατρίας που διαχέουν να καταπνίξει το διογκούμενο αντιπολεμικό κίνημα. Η αναμέτρηση θα είναι σφοδρή, μεταξύ του ρεαλισμού της υποταγής που οδηγεί σε αδιέξοδο και του ρεαλισμού της αντίστασης και της αντιιμπεριαλιστικής πάλης που ανοίγει προοπτικές προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων. Ο λαός οφείλει να τη φτάσει ως το τέλος, που θα γραφτεί στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, στην αλλαγή, τελικά, φρουράς στην εξουσία. Ετσι, ώστε να γίνει πραγματικά αφέντης στον τόπο του. Αυτή είναι η μόνη ωφέλιμη γι' αυτόν επιλογή.
Feeds
